Las

Ostatnie dwa pytania Mruknął bardziej do siebie niż do staruszka pierwsze miał już od dawna ułożone Jakiej rangi shinigami byłeś? Nad drugim zastanawiał się dłużej, dopiero teraz zauważył że się ściemnia Ciekawe ile już tu siedzę zastanawiał się, po chwili przypomniał sobie o ich zadaniu. Czy nauczysz mnie jak połączyć Kidou i Kendo? Jako były shinigami na pewno to potrafi, a nie wygląda na jakiegoś przeciętnego oficera. Pytaniem było tylko czy się zgodzi.

Eh - staruszek pokręcił tylko głową, jakby niekoniecznie takich pytań się spodziewał. - Byłem shinigami, ale żadnej rangi nie osiągnąłem. Wszystkiego się nauczyłem poza szeregami Gotei 13. - ta odpowiedź całkowicie cię zaskoczyła i ... niejako przygnębiło. Nie takiej odpowiedzi oczekiwałeś.
- A co do nauki. To przyjdź znów jutro. Zobaczymy, pomyślimy co można ci wbić do głowy. - zakończył swoją wypowiedź i ruszył z powrotem do domku.
Wyglądało to na koniec rozmowy. Zdałeś sobie sprawę, że spędziłeś tutaj dobre pół dnia, wykonując prace, które ci kazał robić dziadek Nakano. A miałeś iść tylko po drewno. Wątpiłeś abyś znalazł po drodze jakąś zwierzynę jeszcze o tej porze. Pozostawało już tylko wrócić do obozu z tym, co do tej pory zebrałeś.

Był zaskoczony pierwszą odpowiedzią staruszka lecz druga nieco poprawiła mu humor. Nawet jeśli jutro mnie niczego nie nauczy to i tak będę miał jeszcze cztery dni Pomyślał, warto zaryzykować. Odpoczął jeszcze chwilę po czym wstał i ruszył w kierunku zostawionego drewna. Nie było tego wiele lecz powinno wystarczyć na dzisiejsze ognisko, po kilku minutach drogi uświadomił sobie że ma jeszcze kanapkę i jabłko. Usiadł po pobliskim drzewem i spokojnie zjadł posiłek, nie było tego wiele lecz nic na to nie mógł poradzić. Miałby szczęście jakby po drodze spotkał jakieś większe zwierz w ten sposób miałby wymówkę, dlaczego tak długo go nie było. Gdy zjadł wstał i z drewnem ruszył w kierunku obozu.

Minęła ponad godzina, zanim wróciłeś do obozu. Zastałeś podobną sytuację jak poprzedniego dnia. Rozpalone ogniska, rozmowy i śmiech adeptów, paru śpiewało chyba podchmielonych - ciekawe skąd wytrzasnęli alkohol. Zrzuciłeś drewno na stos, który widać już ktoś przyniósł inny, gdy ciebie nie było.
- Gdzie się podziewałeś cały dzień ? - odezwał się Yamada - Zabłądziłeś w lesie czy jak ?

Witajcie, przepraszam za spóźnienie ale ja... i tutaj przerwał nie wiedział czy może mówić o tym staruszku. Wolał nie ryzykować Zabłądziłem Powiedział zakłopotany. Podszedł bliżej ognia aby się ogrzać. Po chwili milczenia z jego strony powiedział Będziemy musieli zdobyć jakieś pożywienie, zapasy nam się skończyły. To było dość ważne ponieważ nie mając co jeść szybko wyczerpią energie podczas treningu.

- Już o to zadbaliśmy. Na ciebie dziś nie można było liczyć. - wskazała Komatsu nieduży zapasik ryb i parę królików. Istotnie, dopiero teraz zauważyłeś ukryte częściowo pod kocem zapasy. W jej głosie brzmiała nuta rozbawienia, gdy dodawała - Za to jutro masz przynieść prócz drewna na ognisko również jakąś zwierzynę. I postaraj się tym razem nie zabłądzić.
Pójście do dziadka, załatwienie drewna, zdobycie żywności. Czekał cię jutro morderczy dzień.

Miał jutro sporo do roboty, z tego powodu posiedział jeszcze chwilę nad ogniem po czym ruszył przeprowadzić wieczorny trening: Postanowił zacząć od pompek. Szukał dobrego miejsca i po chwili znalazł stary rozłożysty dąb. Położył się na ziemi, oparł się na rękach i zaczął wykonywać ćwiczenia. Z każdym kolejnym ruchem kolejne krople potu spływały po jego czole. Po wykonaniu satysfakcjonującej ilości pompek przeszedł do brzuszków. Po zakończeniu ćwiczenia wstał, otrzepał się z ziemi i stanął w pozycji do ataku na przeciwko drzewa. Podniósł prawo nogę na wysokość bioder i uderzył nią o pień drzewa, w trakcie uderzenia poczuł przeszywający ból nogi, lecz nie przestawał powtórzył to ćwiczenie kilkakrotnie. W miejscu uderzeń można było zauważyć nie dobytki kory która leżała na ziemi. Część nogi która miała kantak z drzewem stała się czerwona. Teraz zaczął na przemian uderzać rękami, widać było z każdym uderzeniem jak część kory spadał na ziemie. Gdy skończył ćwiczenia fizyczne, postanowił poćwiczyć poznane wczoraj Kidou, kilkakrotnie je powtórzył. Następnie chwycił Boken i ćwiczył podstawowe ruchy kendo. Gdy skończył usiadł pod drzewem pod którym spał, skupił się i zaczął medytować. Po godzinie zmęczony położył się spać. Miał nadzieje że ta noc minie spokojnie.

Zacząłeś trening ale szybko okazało się, że przeceniłeś swoje siły. Już po kilku pompkach nie miałeś energii, aby podnieść się kolejny raz. Z trudem zawlokłeś się na swoje miejsce i niemal natychmiast zasnąłeś.
Noc minęła ci spokojnie, a nawet jeśli ci się coś śniło, to nic nie pamiętałeś. Byłeś zbyt zmęczony tą całą przeprawą z dziadkiem, co cię zdziwiło i zaskoczyło. Jakby to co robiłeś bardziej wysysało z ciebie siły niż ci się mogło wydawać.
Obudziłeś się rankiem głodny ale dość wypoczęty. Przekąsiłeś jedną z ryb, którą cię uraczyli towarzysze i ruszyłeś w las. Miałeś wedle tego co ci mówili przynieść i drewno i coś do jedzenia. O ile z drewnem nie było problemów, to zwierzyny jakoś nie było zbytnio w okolicy, za to dotarłeś znów pod domek dziadka Nakano.

Zapukał w drzwi i krzyknął To ja przyszyłem tak jak pan mówił Tym razem czekał, nie miał zamiaru oberwać drugi raz gazeto. Ta okolica bardzo mu się podobała gdyby to miejsce nie było tak daleko od akademii pewnie by tu zamieszkał. Było tak spokojnie idealne miejsce do wypoczynku.

Spokojnie, idealnie dla wypoczynku. I usłyszałeś głos za plecami, pełen pretensji - Spóźniłeś się ! Gdzie się podziewałeś ?! - dziadziuś stał za tobą z rękami za plecami i przyglądał ci się zza przymrużonych powiek. Nie masz pojęcia jak się tam znalazł i ty go nie usłyszałeś. - Zresztą nieważne. Choć za mną i milcz póki ci nie powiem. - rzucił rozkazującym tonem i skierował się za chatę i dalej wzdłuż strumienia. Po kwadransie doszliście na miejsce. W oczy rzucał się ustawiony na dwóch stojakach, długi na jakieś dziesięć metrów gładki pień drzewa. Miał grubość może dłoni i wyglądał na używany.
- A teraz łap za boken i właź na ten pień. - zakomenderował wskazując na leżący obok stojaka drewniany miecz - Jak przejdziesz po nim, mimo problemów będziesz miał pierwszą lekcję z głowy. I nie mędrkuj mi tutaj.
Dziadek przeszedł kawałek i siadł na niedużym pieńku. Czekał aż zaczniesz próbować.

Podszedł po boken, był zdziwiony tym zadaniem, zastanawiał się w czym ma to mu pomóc połączyć Kidou i Kendo. Nie chciał się z nim kłócić, więc po prostu podszedł pod pień i wszedł na niego. Zrobił pierwszy krok i... spadł. Nie miał pojęcia jak to się stało ale nie warto było się nad tym rozczulać. Wszedł jeszcze raz tym razem nie ruszył od razu chwile postał aby wyczuć punkt ciężkości, po chwili zrobił pierwszy krok, tym razem nie spadł choć musiał podnieść ręce w górę aby lepiej "manewrować" Boken nie ułatwiał mu sprawy gdyż przechylał go w prawo. Zrobił następne trzy kroki i tym nie spadł na ziemie tylko się poślizgnął i uderzył o pień. (Napisz ile mam odjąć PŻ) Poczuł ja na jego czole rośnie guz, potarł miejsce uderzenia w celu zniwelowania bólu i wyjąkał coś w stylu 'ała'. Lecz nie poddał się nie chciał dać tej satysfakcji staruszkowi. Zsunął się z pnia i podszedł do miejsca starty jeszcze raz wszedł, teraz musi mu się to udać, był zdeterminowany. Powoli stawiał kolejne kroki balansując przy tym rękoma. Był już o jakieś pół metra od swojego celu gdy poprzez dekoncentracje stracił równowagę i spadł tym razem znowu na ziemie.

Trzy próby, każda zakończona upadkiem. Dziadek tylko siedział i się uśmiechać. W końcu po pewnym czasie zaczęło ci wychodzić. Choć minęło już dobrych trzech godzin od pierwszych prób. Zadowolony zacząłeś coraz lepiej sobie radzić z maszerowanie po okrągłym pieńku.
- Świetnie, świetnie. Ale za łatwo ci idzie. - usłyszałeś. - Utrzymuj równowagę i staraj się odbijać ciosy !
I już po chwili zaczęły na ciebie lecieć kulki. Utrzymanie równowagi to jedno, ale już dodatkowo odbijać to co na ciebie leciało, to już była wyższa szkoła jazdy.

Gdy usłyszał słowa dziadka zdziwił się Jakiej ciosy pomyślał, lecz po chwili gdy dostał jedno z kulek w głowę znał odpowiedz na swoje pytanie, po otrzymaniu kilku kolejnych "ciosów" spadł na ziemie. Był zaskoczony cało to sytuacją, ale jeśli tego wymaga trening... Wspiął się na pień i zaczął blokować kulki. Szło by mu to całkiem dobrze gdyby nie fakt że zapomniał utrzymywać równowagę i po kilku zablokowanych atakach znowu spadł. Wiedział że po prostu blokując kulki nic nie zdziała dlatego postanowił obrać inną strategie. Tym razem inaczej chwycił boken nie tak jak zwykle w prawej ręce trzymał rękojeść, teraz złapał swoją broń również lewo ręko za "ostrze", teraz boken trzymał poziomo na wysokości swoich ramion. Wszedł powoli na pieniek i przygotował się do ataku. Tym razem nie chciał go powstrzymać lecz zmienić kierunek lotu, dlatego gdy pociski nadleciał używając bokena spowodował że kulki leciały obok niego. Gdy kulka dotknęła broni on przekręcał jo w taki sposób aby poleciał obok chłopaka. Robił także uniki, po kilku nie udanych próbach zaczęło mu wreszcie wychodzić.

Kolejne próby, upadki, udane bloki i chwiejne kroki. Ostatecznie w końcu udało ci się w miarę zgrać te ruchy, by w miarę sobie radzić. Niepewnie, ale w miarę. Nim się obejrzałeś a było już popołudnie. A ty po raz kolejny pokonałeś z trudem kładkę.
- Może być. Może będzie coś z ciebie. A teraz odejdź i wróć jutro. - rzekł dziadek i zniknął nagle, pozostawiając za sobą kilka uniesionych liści na wietrze. Zostałeś sam, obolały i zmęczony.




[-5PŻ tymczasowo w sumie]

Dobrze Wyjąkał zmęczony chłopak. Leżał tak jeszcze przez jakiś czas. W końcu ruszył swoje obolałe mięśnie i zmusił się aby wstać. Musiał jeszcze dzisiaj zebrać drewno i coś upolować. Najpierw zaczął od tego pierwszego, nie było to dość trudne zajęcie gdyż już po jakimś czasie miał uzbierano odpowiednio ilość. Powoli szedł w stronę obozowiska miał nadzieje że po drodze spotka jakieś zwierze gdyż był zbyt zmęczony aby chodzić po całym lesie i szukać jakiś zwierząt. Szedł już jakieś pół godziny gdy nagle coś poruszył się w krzakach. Położył drewno i odruchowo sięgnął po boken, nagle z krzaków wyłonił się dzik, biegł prosto na niego. Wiedział że tym kawałkiem drewna nic mu nie zrobi. Szybko zaczął recytować Zaklęcie destrukcyjne numer jedena... Nie zdążył dołączyć gdyż właśnie dzik go uderzył. Odleciał metr dalej, po treningu był zmęczony nie miał siły do walki. Powoli z wielkim wysiłkiem wstał, czuł jak całe ciało go boli. Właśnie miał wymówić kolejne zaklęcie gdy oberwał po raz drugi. Tym razem nie był wstanie się już podnieść, przynajmniej nie teraz. Gdy dzik się do niego podbiegł wyszeptał resztko sił Zaklęcie destrukcyjne numer jedenaście - Wiążąca Błyskawica! .

Dzik musiał być wkurzony gdy zaatakował. Widocznie musiałeś mu przerwać jego żerowanie. Rzuciłeś zaklęcie, wiązka trafiła dzika parząc go dotkliwie i zatrzymując w miejscu. Widzisz jego poważną ranę, wydaje się być trochę oszołomiony tym co się stało, ale dalej żyje. Z trudem wstałeś na nogi, miałeś niedługa chwilę zanim dzik na nowo zacznie szaleć.




[-15 PŻ i 11 Rei tymczasowo]

Podszedł do dzika i korzystając z tego że zwierze jest oszołomione, złapał je za głowę i i rękę trzymając kilka centymetrów od celu wyszeptał Zaklęcie destrukcyjne numer jedenaście - Wiążąca Błyskawica!. Dla pewności, skręcił dzikowi też kark. Gdyby wszystko się udało siada aby chwilę odpocząć, i później idzie z dzikiem i drewnem do obozu.

Wszystko poszło niemal tak, jak sobie zaplanowałaś. Odpalone zaklęcie ponownie uderzyło w dzika, ponownie dotkliwie go raniąc, co spowodowało jego gwałtowny odruch ucieczki. Uderzył w ciebie, szczęśliwie nie raniąc cię, ale zdołałeś go chwycić za kark i ostatecznie zakończyć tą walkę. Padłeś na ziemie zmęczony, oddychając ciężko. Nie było to łatwe ale byłeś zadowolony za zwycięstwa.
Powrót do obozu zajął ci sporo czasu. Drewno jeszcze było dość lekkie, ale dzik pozbawiał cię tej ostatniej garstki sił. Ostatecznie dowlokłeś się na miejsce i siadłeś ciężko w obozowisku.
- Wyglądasz jakbyś walczył z niedźwiedziem a nie z dzikiem. - rzuciła uszczypliwie Komatsu, ale pomogła ci z upolowaną zwierzyną, zabierając się za jej obrobienie. Szło jej to nawet nieźle, widocznie znała się skądś na tym.
- Gdzie się podziewałeś tyle czasu ? Prawie cały dzień polowałeś na tego dzika ? - spytał Murasaki - Jak tak dalej pójdzie nie będziesz miał kiedy trenować połączenia kendo i kidou.
Yamady nie było w pobliżu, ale ciebie to już niezbyt interesowało. Byłeś zbyt zmęczony żeby myśleć. Murasaki pomógł ci z twoimi ranami, bandażując je wyciągniętymi skądś opatrunkami. Widać był przygotowany na wiele sytuacji w szkole.

Gdy Murasaki opatrzył jego rany Yoshi powiedział Dzi...Dziękuje Murasaki-kun. Czuł się trochę lepiej ale nadal był wyczerpany. Nie musisz martwić się o mój trening, poradzę sobie. A jak wam idzie? Spytał, tak właściwie nie spędzał z nimi w ogóle czasu wiec nie wiedział czy zrobili jakieś postępy w zadaniu.

- To nie takie łatwe ale są postępy. Przynajmniej u mnie i jak zauważyłem u Yamady. - odpowiedział Murasaki. - Choć każdy z nas poszedł inną drogą.
- Mi tam nie spieszno. Coś na pewno wykombinuje. - stwierdziła Komatsu zajęta dzikiem.
Wyglądało na to, że każdy jakoś sobie radzi. Gdzieś dalej zauważyć się dało ostrą walkę między dwoma przeciwnikami, z użyciem bokenów i kidou. Widocznie pokłócili się o coś, albo testowali swoje umiejętności. Ostatecznie skończyło się remisem, gdy obaj użyli na sobie tego samego zaklęcia i padli wycieńczeni na ziemię.

To dobrze Odpowiedział krótko. Po jakimś czasie wstał i podszedł do brzegu rzeki. Wpatrując się w tafle wody zastanawiał się jak ten trening u staruszka pomoże mu w wykonaniu zadanie. Zawsze to jakiś trening pomyślał. Siedział tam do czasu aż zauważył odbicie gwiazd w tafli. Podszedł ogniska, zjadł kawałek wcześniej przygotowanego dzika. Po kolacji podziękował i poszedł spać. Z obserwacji wynikło że kładzie się najwcześniej z całej grupy, no ale cóż ciężką trenował. Od razu gdy się położył zasnął.

Noc minęła wyjątkowo spokojnie i pokrzepiająco. Nic nie naruszało ciszy, nic nie nawiedzało twej głowy. Ranek okazał się być jednak wyjątkowo chłodny, a pogoda nie zapowiadała się wcale lepiej. Ciężkie, kłębiaste chmury nadciągały z północy, zwiastując deszcz, który mógł spaść w ciągu dnia. Zapowiadało się zatem nieciekawie, szarawo, smutno. I jakby dodać czekający trening - denerwująco.





[Odzyskaj 3PŻ]

Spojrzał w górę, wygląd nieba nie zwiastował dobrego dnia a do tego jeszcze trening, miał nadzieje że wreszcie dziś będzie trenował to co jest mu naprawdę potrzebne. Coś zjadł, przeprowadził poranną rozgrzewkę i ruszył w las. Miał nadzieje że im wcześniej wyjdzie tym wcześniej wróci. Chmury zwiastowały że w każdej chwili może spaść deszcz, dlatego starał się szybko tam dostać. Po godzinie marszu znalazł się u celu. Zapukał i czekał aż staruszek pojawi się znikąd tak jak to miał zwyczaj robić.

Po dłuższym czasie drzwi się odsunęły a ty odruchowo się skuliłeś. Nic jednak się nie wydarzyło, dziadek otworzywszy odwrócił się i ruszył w drugą stronę w głąb chaty. Widziałeś, że siada przy stoliku, nalewa sobie z butelki napoju i wypija.
Wszedłeś zasuwając drzwi za sobą i stałeś niepewnie, w oczekiwaniu na ciąg dalszy. Przynajmniej nie będzie ci padać na głowę... chyba.
- No dobrze, powiedz mi zatem, jakie znasz Kidou. - odezwał się w końcu między jednym a drugim łykiem.

To pytanie zdziwiło Yoshiego ale po chwili myślenia powiedział Jeśli chodzi o Hodou to będzie: #8 - Sando #11 - Tsuzuri Raiden A Bakudou: #8 - Seki Zastanawiał się czy to wszystkie ale raczej nie powinien się pomylić. Ucieszył się gdy staruszek zadał to pytanie, to mogło znaczyć że wreszcie zacznie się prawdziwy trening. Miał tylko nadzieje że nie będzie musiał wychodzić na dwór gdy będzie padał deszcz.

- No, chyba jednak czegoś was tam uczą w tej akademii. - stwierdził słysząc co powiedziałeś. - Nauczymy cię zatem dość wrednej sztuki. Połączymy działanie Seki z uderzeniem. Musisz pamiętać aby wypowiadać inkantację równocześnie z wykonywaniem ciosu lub blokadą przed uderzeniem przeciwnika.
Wychylił kolejną czarkę i warknął - Zaklęcie wiążące numer... - jaki numer już nie usłyszałeś, bowiem straciłeś przytomność.
Ocknąłeś się na pustyni, stojąc z bokenem w dłoni. Niedaleko siedział sobie na spory głazie dziadek, popijając z czarki.
- Oto twój przeciwnik. Zacznij ćwiczenia i pamiętaj o skupieniu. Gdy w końcu osiągniesz sukces to wszystko wróci do normy. - powiedział a przed tobą zmaterializowała się postać... ciebie samego, również dzierżąca boken. - Pokonaj własnego siebie, by ukończyć trening.
Twój przeciwnik uśmiechnął się ironicznie i zaatakował z uniesionym bokenem. Zapowiadało się naprawdę ciekawie.

Co... mam walczyć z samym sobą, to... to przecież bez sensu, takiej walki nie da się rozstrzygnąć gdyż przeciwnicy są na tym samym poziomie. Lecz nie miał czasu zastanawiać się nad senem tej walki gdyż przeciwnik już atakował. Szybko wyciągnął swój boken i zablokował atak przeciwnika. Bronie zetknęły się ze sobą miej więcej w połowie. Teraz wszystko zależało od siły oponenta. Mogli by tak stać cały dzień i siłować się ale klon szepnął : Zaklęcie destrukcyjne numer jedenaście - Wiążąca Błyskawica! Gdy tylko Yoshi usłyszał pierwsze słowa odruchowo odskoczył na bok lecz nie udało mu się całkowicie uniknąć ataku gdyż był wykonany zbyt małej odległości. Błyskawica otarła się o ramie lewej ręki nie wywołując zbyt wielkich obrażeń, po prostu się o nie otarła. Teraz chłopak starał się uciec jak najdalej od przeciwnika wymawiając jednocześnie te słowa Chmury zatrute, niebiosa nieczyste. Zaklęcie destrukcyjne numer osiem - Padaj! Deszcz na pustyni raczej nie był częstym zjawiskiem lecz ten nie był zwykły. Zaraz po kontakcie z skórą wypalał pewne jej fragmenty. Niestety klon długo nie pozostał w zasięgu tej techniki. Biegł prosto na Yoshiego. W tym czasie chłopak także zaczął biec w jego ich ostrza ponownie się skrzyżowały tym razem chłopak nie tracił czasu Zaklęcie wiążące numer osiem - odepchnięcie! Gdy przeciwnik odleciał, chłopak podbiegł do niego przystawił boken do gardła i zaczął wymawiać Zaklęcie destrukcyj... Nie zdążył dokończyć gdyż przeciwnik był szybszy i wystrzelił błyskawice prosto w ramie chłopaka. Ten uklęknął i złapał się za ramię. Nie mógł używać lewej ręki. Klon powoli wstał z sadystycznym uśmieszkiem na twarzy podniósł broń w górę i powoli lecz z rozmachem opuścił ją na kark Yoshiegi. Lecz chłopak ostatkiem sił zrobił unik i gdy przeciwnik się odsłonił po nie udanym ataku Yoshi wyszeptał Zaklęcie destrukcyjne numer jedenaście - Wiążąca Błyskawica! Wkładając w to zaklęcie całe pozostałe reiatsu mając nadzieje że zaklęcie przebije serce przeciwnika gdyż tam własnie celował. Po zakończonej walce padł wyczerpany nie ziemie lecz jakimś cudem nie stracił przytomności.

W chwili gdy twój przeciwnik padł znów znalazłeś się na podłodze chaty. Byłeś bardzo zmęczony i obolały. Widać ta cała walka nie toczyła się tylko w twojej głowie.
- Masz, napij się. To ci pomoże. - dziadek podsunął ci czarkę, którą wychyliłeś duszkiem. I zakrztusiłeś się, po tym jak palący płyn przemknął przez twoje gardło. Dziadek poczęstował się swoim sake. No ale na skutek nie musiałeś długo czekać. Ciepło rozlało się po twoim ciele i wkrótce stanąłeś na nogi.
- Moje gratulacje. Zdałeś swój test. - rzekł do ciebie i wrócił do swojego stolika, przy którym siadł i nalał sobie kolejną porcję sake. - Możesz wrócić do siebie i samemu ćwiczyć tą technikę, której się nauczyłeś podczas tego pojedynku.





[Dodaj sobie +1 do Wytrzymałości na stałe]

Bardzo panu dziękuje, za wszystką powiedział wyraźnie z siebie zadowolony. Miał do niego tyle pytań ale nie chciał być nachalny. Jednego był pewien, to nie był zwykły shinigami. Powolnym krokiem ruszył w stronę drzwi Do widzenia panu Krzyknął i wyszedł. Nareszcie znalazł się na świeżym powietrzu. Wziął głęboki oddech i ruszył w kierunku obozu. Nie śpieszył się po drodze zbierał drewno na ognisko.

Te ostatni trzy dni minęły szybko, bez większych wydarzeń i przygód. Po tym czasie pojawiła się znów grupka shinigami, którzy zabrali was z powrotem do akademii.

[Rozpisz co robiłeś przez te trzy dni]

https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/sala-pojedynkowa-t569-60.htm