Dom Fuu

Wnętrze baru było ciemne i trochę obskurne, ale bywalcom chyba niezbyt to przeszkadzało. Jedynymi źródłami światła były trzy stosunkowo niewielkie okna. Może czasami przyjemna, karczmanna atmosfera zamienia się w typową bijatykę? Kto wie.
Saburo nawet bez twoich bardzo wyszukanych znaków wskazał Ci miejsce na którym możesz usiąść. Ale przed tym... po pierwsze omotałaś stolik wzrokiem. Osób znajomych było niewiele, byli tutaj głównie chłopaki z klasy solenizanta... ale była też jedna dziewczyna... ta, z którą dzisiaj ćwiczyłaś, Shana.
Kiedy już wszyscy nieco podchmieleni zorientowali się że przyzedł ktoś nowy, skupili na tobie swoje oczy. Nawet ciemnowłosa, mimo szorskiego charakteru, wydawała się być zainteresowana, chociaż może trochę... zdziwiona.
-Może nie wszyscy się znacie... to jest Fuu, moja koleżanka z klasy. Shana, pewnie ją kojarzysz, tak?-Zapytał ją, na co ona uśmiechnęła się szeroko. Obok niej leżała cała butelka jakiegoś trunku. Białogłowa nie znała się zbytnio na alkoholach, ale jeżeli sama ja wypiła, to może się zachowywać... trochę inaczej.
-A, tak! Cicha woda! Daj pyska Katashiemu, siadaj obok mnie, i wypijmy za jego zdrowie!

Dziewczyna z grzeczności skinęła na każdego głową. Po tym krótkim przywitaniu odwróciła się w stronę solenizanta i nisko się ukłoniła. Było jej głupio że nie bez kawałki kartki nie jest w stanie złożyć życzeń. W dodatku wprosiła się na czyjeś urodziny bez prezentu. Starała jednak nie dać znać po sobie zawstydzenia i usiadła we wskazanym miejscu. Co do alkoholu- nie miała zbytniej ochoty na picie. Trochę bała się że zrobi coś głupiego po dłuższym bądź krótszym obcowaniu z trunkiem. Z drugiej strony nie wypada nie wypić przynajmniej jednej czarki przy takiej okazji.
Siedziała więc przyglądając się gościom. Cicho liczyła na to że nikt nie zaproponuje jej napicia się.

Jest takie ładne powiedzenie... chcesz na kogoś liczyć? Licz na siebie. Pierwsze co usłyszała to "Toast za Katashiego!". I tak oto z pół litra wódki poszło do gardzieli dziatwy... zaraz potem drugi, tym razem dla innej osoby... dla... Fuu.
-No, zdrowie! Czekaj, naleję Ci...-Zakrzyknęła Shana, i napełniła czarkę. Trochę się ulało, ku niezadowoleniu dziewczyny, ale nadal miała bardzo dobry humor.
-Nie przyjmuję odmowy cnotko! Pij!-Ciemnowłosa uśmiechnęła się szeroko do Fuu... chyba musiała naprawdę sporo wypić, bo zachowywała się zupełnie inaczej niż zazwyczaj. Bardziej... miło, ale i głośno. Na tyle że wszystkie oczy świata (a przynajmniej tego stolika) zwróciły się w stronę Fuu. Obecność czarek z rozgrzewającym trunkiem pomijamy.

Więc jednak... No nic, jak trzeba to trzeba. Mimo że była w stanie odmówić przez wzgląd na solenizanta nie mogła. Cały szczęście to tylko trochę trunku, nic więcej. Chwyciła czarkę ręką, tak jak według dziewczyny powinno się ją trzymać, i kilkoma łykami opróżniła zawartość naczynia. Próbowała przy tym utrzymać neutralną minę, choć pewnie przy mocy alkoholu mogło być to ciężkim zadaniem.

Chwyt chwytem, ważne że do ust trafiła i mogła się nacieszyć niedobrym, ostrym smakiem trunku. Ciepła ciecz rozlała się po jamie ustnej i gardle dziewczyny, podrażniając i rozgrzewając jej wnętrzności. Moc, jaka uwolniła się przy zetknięciu się jej ciała z wódką była tak duża, że musiała przynajmniej zacisnąć powieki. Ujawniały się tutaj jej. braki w doświadczeniu. Ale udało się. Wszyscy byli zadowoleni, zwłaszcza jej towarzyszka. Wypili dosyć szybko zawartość swoich czarek.
-No! Brawo za odwagę! Toast za odwagę Fuu!-Drugi toast w przeciągu 5 sekund... było to trochę... za szybko, ale nikomu to nie przeszkadzało.... no, może z wyjątkiem samej wymienionej. Ani się nie obejrzała, a przed nią stało już drugie napełnione naczynie.

"Już wiem dlaczego nie lubię alkoholi..."
Chwilę zajęło jej otrząśnięcie się po tych pierwszych kilku łykach. Do jej uszu zdążył dobiec toast za nią i jej "odwagę". Dla dziewczyna to bardziej była głupota.
Spojrzała na pełną czarkę. Nic, chyba zrozumieją. Delikatnie odsunęła naczynie i lekko potrząsnęła głową. Jedno wypiła z grzeczności, drugiego nie zamierza.

-Buuuuu... a już myślałam że będą z siebie ludzie... ale spokojnie, popracujemy nad tym, i będzie z tobą cacy... to masz przynajmniej buziola!-I tutaj ponownie objawiła się szybkość czarnowłosej. Zanim Fuu zdążyła w jakikolwiek sposób zareagować, już poczuła zapach napoju wysokoprocentowego, i ciepły dotyk warg na policzku. Gdzieniegdzie dało się usłyszeć pokrzykiwania "gorzko, gorzko!", ale i tak utonęły przy ogólnym rozweseleniu zaproszonych. W sumie to i lepiej, przynajmniej już tak nie męczono biednej albinoski.

Cóż... Najpierw ten dziwak za nauczyciela, a teraz całuje ją dziewczyna...
Wstała, obijając sobie kolana o stolik, sztywno się ukłoniła i szybkim krokiem wyszła z baru.
"Czemu nie poszłam od razu spać...."
Oparta u ścianę budynku dyszała jak po bardzo długim biegu. Nie wypadało nie wrócić, chociaż już sobie wyobrażała co będzie się działo w szkole.
"To będzie tylko takie kłamstewko... Zresztą może nie zapytają, a ja i tak się źle czuję"
Odbiła się od muru i sprężystym krokiem poszła do domu... Z wielką nadzieją że tym razem profesor daruje sobie odwiedziny

Cóż więcej można dodać... ptaszki ćwierkały, kwiatuszki pachniały, lica się czerwieniły, koty się parzyły... życie toczyło się swoim normalnym tempem. Na tyle normalnym, że dziewczyna mogła zauważyć że zaczyna się już robić powoli ciemno.
Kiedy doszła już do domu, ze zdumieniem stwierdziła że... nikogo nie było w środku. Żadnego kota, żadnego mężczyzny, może nawet roztocza z poduszek się wyniosły.

Zmęczona całym dniem ściągnęła tylko buty, rozłożyła matę do spania i wsunęła się pod koc. Trochę za dużo wrażeń jak na jeden dzień. Dziewczyna podciągnęła kolana pod brodę, zamknęła oczy i jak najszybciej chciała zapaść w sen. Łatwe to nie będzie, zbyt dużo "ciekawych" rzeczy się zdarzyło.

Dziewoja męczyła się dobrą godzinę, zanim udało się jej zasnąć. Ale w sumie racja, dzisiaj miała więcej nietypowych zdarzeń niż przez ostatni miesiąc, czy nawet kwartał. Nauczyciel-kot, dziwne przyjęcie... tak, jak dla niej było to naprawdę dziwne... i krępujące. Ale wszystkie te problemy zniknęły gdy udało jej się zamknąć oczy na parę dobrych godzin.

Następnego dnia jak zwykle obudziły ją promienie słońca. Na szczęście wypita wczoraj porcja alkoholu była stanowczo za mała, by pojawiły się skutki uboczne w postaci kaca. Ale... ciekawe co z resztą. A zwłaszcza z Shaną.

Usiadł. Wcale nie miała ochoty na wyjście do Akademii, bo wczorajsze wydarzenia przekroczyły wszelkie normy. No ale jak trzeba, to trzeba. Poszła się umyć i od razu przebrała się w kimono. Coś dziś nie miała ochoty na spacery, być może dlatego że zmniejsza to szansę na spotkanie kogoś z klasy przed lekcjami. Chwilę pochodziła po domu bez celu. Rozgrzała się kilkoma przysiadami, trochę pobiegała w miejscu. Ale widocznie przeszkadzał jej brak przestrzeni.
"Jest szansa że nikogo nie spotkam? Mniejsza od zera..."
Zrezygnowana wyszła z domu i powolnym krokiem szła w stronę Akademii. Do lekcji sporo czasu, ale korytarze są na pewno dłuższe i większe niż pokój i łazienka.

W czasie tych ćwiczeń pobudzających słońce zdążyło się rozświecić na dobre. Dalej jednak była to zbyt wczesna pora na to, by tłumy ludzi łaskawie wyszły ze swoich domów. Dlatego też było w miarę cicho i spokojnie. Tylko Ci co bardziej gorliwi myśliwi poszli na polowanie, by zdobyć jak najwięcej zdobyczy, zanim inni się doczepią do terenów łowieckich.
W akademii... w sumie nie wiesz jak było w akademii, gdyż gdzieś w głębi pola, za krzakami coś leżało. Fuu odruchowo przyjrzała się temu bliżej, i zauważyła burzę ciemnych włosów wystających nieco spoza obszaru krzaczastego.

"Nie chciałabym żeby to było to co myślę... Ale pewnie jest..."
Domyślając się do kogo może należeć ten czarny fryz Fuu zajrzała w krzaki. Podejrzewała że dzisiejszy dzień również nie będzie należał do kategorii "spokojne i normalne".

(Grrr... wim, nie za dużo jest do pisania, ale prosiłbym o nieco większy wysiłek ; p)

A w krzakach... jest lepiej niż się spodziewała. Lepiej... znaczy lepiej. Za krzakami leżały sobie dwie osoby. Jedną był typowy japoński nastolatek, z krótkimi ciemnymi włosami i w kimonie. Fuu widziała go na wczorajszej impresie, i właściwie to tylko tm. Natomiast ta druga osoba... taaaak, ją to akurat znała. Była to Shana, całkowicie rozwalona na trawie. Dobra wiadomość - byli ubrani. Zła wiadomość - ludzka przyzwoitość nakazuje, by ktoś się nimi zajął, zanik ktoś ich zauważy. Kolejna dobra/zła wiadomość - dziewczyna powoli zaczyna się budzić, otwierając z wyraźnym wysiłkiem jedną powiekę.

Przypuszczenia Fuu w dużej części spełniły się. Natomiast nie było mowy o dwóch osobach. Wolała nawet nie domyślać się jak i czemu znaleźli się w krzakach razem.
"Trzeba by ich chyba odprowadzić do domu... Nie będą się w Akademii pokazywać w takim stanie"
Akurat jak na zawołanie Shana najwyraźniej zaczęła się budzić. Powinno to bardzo ułatwić transport obojga do swoich domów. Przykucnęła obok odzyskującej świadomość dziewczynie i kilka razy ją szturchnęła. Potem próbowało doprowadzić Shane przynajmniej do pozycji siedzącej. Raczej nie miała nadziei że dziewcze stanie o własnych siłach na dwóch nogach.

-Czego kur**...-Mruknęła niezwykle niezadowolona dziewczyna. Najwidoczniej już od samego początku tego pięknego dnia syndrom dnia następnego dawał o sobie znać. Acz była w tym jedna miła niespodzianka - dziewczę samo się podniosła, chociaż krzywiła się niemiłosiernie.
-Która?... Osz kutwa, już ranek... Fuu? A co ty w moim... akademia? W pi... co jest?-Kolejny fakt - Shana najwidoczniej nie wiedziała nawet gdzie się znajduje. Miodzio, to bardzo "ułatwia" sprawę. Po dobrej chwili zauważyła obecność chłopaka na ziemi, co było kolejną rzeczą która niezbyt jej sie podobała.
-A ten co tutaj leży? I dlaczego... obok mnie?-Tutaj na chwilę chyba odzyskała przytomność umysłu, bo mina jej zrzedła a twarz pobladła.

"Przynajmniej jest absolutnie trzeźwa, tego jestem pewna"
Na większość pytań Shany dziewczyna wzruszyła ramionami. Skąd ma niby wiedzieć o szaleństwach dnia poprzedniego. Wyjęła notes i zapisała
"Daruj sobie dziś szkołę. Odprowadzę ciebie i tego chłopaka, a potem was jakoś wytłumaczę. Wiesz w ogóle gdzie mieszka?".
Oderwała kartkę i pokazała swoje zapiski Shanie. Fuu miała nadzieję że mimo wszystko zdąży zrobić całą trasę bez spóźniania się na lekcje.

-Yhhh... skąd mam to wiedzieć? Mogę... go przechować... tylko jeżeli on się do mnie... to nie będzie miał potem czym...-Starała się wyglądać przy tym bardzo groźnie, ale jako że była osobą dosyć drobną, do tego aktualnie trochę nieświeżą i z nieprzytomnym wzrokiem, to brzmiało to... jeszcze gorzej. W końcu, cholera wie co takiej strzeli do głowy. No to pięknie.
Ale trzeba było przyznać, miała całkiem mocną głowę. Jak na osobę która prawdopodobnie całą wczorajszą noc balowała, jest całkiem przytomna.

Tylko kiwnęła głową. Nie przypadło jej do gustu wysłuchiwanie co Shana może mu zrobić, bo najwyraźniej już zaczynała się rozkręcać i zbliżać do szczegółów.
Fuu trochę niepokoiło, czy uda im się dociągnąć chłopaka, ale spróbować trzeba było. Przeniosła się od swojej uroczej koleżanki do nieprzytomnego i kombinowała jak można go przetransportować. Najrozsądniejsze wydawało się zarzucenie po jednym ramieniu na plecy i liczenie że dadzą radę przy swojej tężyźnie fizycznej doprowadzić go do celu. A Shana po drodze nie straci równowagi i nie ściągnie całej trójki na ziemię.
Przywołała dziewczynę gestem do siebie i zarzuciła sobie rękę chłopaka na plecy.

Czarnowłosa zrozumiała zamysł dziewczyny, i po dłuższej chwili obydwie wzięły już chłopaka pod ramiona. Było trochę ciężko, zwłaszcza Shanie, która co jakiś czas wyraźnie stękała z bólu, ale udało im się go dociągnąć... do bramy akademii. Niedobrze... jak tak dalej pójdzie to w życiu go nie zaciągną do jej domu.
Wtedy dziewczyny zauważyły że ktoś idzie... wydawać się mogło "No pięknie, jeżeli to jakiś nauczyciel, to wszyscy twoje mają przekichane" Otóż... niezupełnie. Dziewczyna rozpoznała postać osoby która tutaj idzie. A był to... ich nowy nauczyciel od walki wręcz.
-Hyh?-Mruknął zdziwiony gdy zobaczył trójkę uczniów, z których dwoje wyglądali nie do końca świeżo.
-Panienko... Fuu... mogłabyś mi wyjaśnić Co się tutaj dzieje?-Zapytał... ciekawe tylko jak ma wytłumaczyć, skoro ma zajęte ręce.

Tak, najlepiej pytać osoby która potrzebuje rąk do komunikacji. No ale może uda się ich jakoś wyplątać. Odwróciła się do Shany i kierując głowę w dół próbowała przekazać że trzeba by na chwilę odłożyć chłopaka. Sama przykucnęła i zrzuciła z pleców jego ramię. Miała nadzieję że Shana nie wywróci się przy okazji.
Po odłożeniu balastu wyciągnęła notes.
"Kolega stracił przytomność i my chciałyśmy go odprowadzić."
Mając na uwadze wczorajszą rozmowę z nauczycielem dziewczyna podejrzewała że powiedzenie o wczorajszej libacji i tak nie wzruszy profesora. Ale lepiej nie kusić losu. Przekazała kartkę instruktorowi i czekała na reakcję.

Mężczyzna spokojnie czekał aż dziewczyny się uwiną z opuszczeniem chłopaka. Wyglądał na średnio zadowolonego, brwi miał zmarszczone i przytupywał lekko lewą nogą, jakby mu się trochę spieszyło. A już zdecydowanie za faktem który przemawiał za tym, że był w nienajlepszym nastroju było to, że niemalże wyrwać tą kartkę z rąk Fuu.
-Tak... rozumiem... skąd ten zapach? Cholera, znowu przesadziłem z wodą po goleniu? Szlag by to... no dobra, trochę się spóźnię na pogadankę z dyrektorem, ale pomogę wam... no... to gdzie mieszka nasz chłopaczek?-Zapytał będąc trochę skonfundowany. Co najmniej jedna rzecz brzmiała w jego ustach trochę... dziwnie.
-A chole... znaczy, nie wiemy...-Mruknęła Shana, zanim Fuu wzięła się za pisanie. Nauczyciel westchnął i podrapał się po głowie.
-Yhhhh... to gdzie chciałyście go zaciągnąć, co?-Zapytał będąc jeszcze bardziej zdezorientowany w sytuacji. Fuu coś nie do końca pasowało w jego zachowaniu... było trochę zbyt... naciągane.

No i tu zaczęły się schody... "A, do koleżanki do pokoju" raczej nie było najmądrzejszą odpowiedzią więc trzeba było coś wykombinować. Fuu rozglądała się na wszystkie strony szukając natchnienia, ale tylko jedna rzecz przyszła jej do głowy. Co prawda można to odebrać jako szantaż, ale przecież nie skłamie.
Odwróciła się tak żeby Shana nie zauważyła co pisze.
"Puści nas Pan, a ja nie powiem o pańskim zamiłowaniu do odwiedzania własnych uczniów po lekcjach. Jak wcześniej zakomunikowałam, to raczej nie jest zgodne z regulaminem."
Gotową kartkę przekazała nauczycielowi.

Brunet w miarę żwawo wziął kartkę od Fuu... chwilę czytał... i zgniótł kartkę w swojej dłoni. Nie wyglądał na zbytnio zachwyconego tym co tam się znajdowało, ale dał za wygraną. Machnął obojętnie ręką, mruknął "jak chcecie" i poszedł w stronę szkoły. Łatwo poszło... tylko teraz zostało najgorsze - dotarganie tego jegomościa do Shany. Swoją drogą... ciekawe jak daleko ona od szkoły mieszka.
-Co żeś mu tam powypisywała?-Zapytała się najwyraźniej niezadowolona z faktu że właśnie stracili dodatkową parę rąk.

Fuu potrząsnęła głową. Nie miała zamiaru informować koleżanki że ma jakiś argument przeciwko nowemu instruktorowi.
Znów zarzuciła sobie ramię nieprzytomnego chłopaka na plecy.Z jednej strony pomoc by się przydała, ale z drugiej... To nauczyciel. Dziwny bo dziwny ale nauczyciel. Swoją drogą dziewczynę zastanawiało kiedy bagaż raczy odzyskać przytomność. Odwróciła się do Shany i szarpnęła głową dając znak że trzeba iść dalej.

Jak za zawołanie "bagaż" raczył powoli odzyskiwać przytomność. Robił to jednak z o wiele mniejszą gracją, gdyż gdy tylko otworzył oczy, wydał z siebie parę stęknięć i na tym skończyła się konwersacja z jego strony. Wątpliwym jest to że będzie zdolny wyjawić gdzie znajduje sie jego mieszkanie.
Wracając do meritum. Po półgodzinnym użeraniu się z jego ciałem w końcu obydwie dziewczyny dotarły do domku. Był on podobnie urządzony co dom Fuu - mały, skromny, aczkolwiek posiadał jeden element niewystępujący u białogłowej - wygodne łóżko, na którym został położony ciemnowłosy
-Dobra, idź bo sie spóźnisz... ja sobie jakoś... cholera...-Shana najwidoczniej przeżywała stan wysokiego poziomu zemdlenia. Złapała się za brzuch, osunęła się wzdłuż ściany, i starała się nie zwymiotować na podłogę, co jak na razie jej wychodziło.

Wreszcie... Dziewczynie zdawało się że spacer trwał całą wieczność i jakiś tydzień dłużej. Zerknęła na wysiłki Shany ale nic nie mogła poradzić. Na medycynie się nie zna, zresztą chyba żadne leki nie pomogą na dolegliwości alkoholowe. Chętniej popilnowała by tej dwójki do końca dnia, wolała jednak najpierw skończyć zajęcia szkolne. Szybko wyrwała jedną kartkę, zapisała "Wpadnę po szkole" i położyła na stole. Jeszcze raz spojrzała na Shanę i popędziła na zajęcia zamykając za sobą drzwi.

Popędziła to bardzo dobre słowo. Uczniów zmierzających do akademii nie było zbyt wiele, a jeżeli jacyś się zdarzali, to swoje kroki stawiali szybciej i częściej niż gdyby wstali sobie grzecznie godzinę przed lekcjami by nie mieć problemu z wyrobieniem się z czasem. W czasie drogi Fuu przypomniała sobie nawet co to za lekcje teraz ma - teoretykę hollowów czy jakoś tak. Wykładowcą jest jakiś stary pryk, który mimo iż wymaga sporo na sprawdzianach, przymyka oko na spóźnienia. Czyli w sumie dziewczyna ma szczęście.

***

Dwie lekcje na temat potencjału hollowów przebiegły dosyć szybko. Udało jej się nawet na nie spóźnić, chociaż niewiele do tego brakowało. Aktualnie miała nieco dłuższą, 20 minutową przerwę, a potem... zajęcia z walki wręcz. Szlag.

"Teraz tylko przetrwać spotkanie z tym dziwnym nauczycielem..."
Nie bardzo spieszyło jej się na tą lekcję. Z drugiej strony jednak męczyła ją pewna ciekawość- jak będzie się zachowywał po porannym spotkaniu. Cały czas miała poczucie winy że posłużyła się szantażem. Obiecała sobie że po lekcji go przeprosi. Trochę pospacerowała korytarzami zastanawiając się jak sobie radzi Shana. Uświadomiła sobie przy okazji że brakuje jej partnera do treningu.
Gdy zbliżał się koniec przerwy dziewczyna stanęła przed drzwiami wiodącymi na salę.