Bar

- Została porwana. Gość używał Shunpo i uciekł na wschód. - odezwał się i ruszył w kierunku akademii - Musimy zawiadomić Sensei o wydarzeniu. Będziemy potrzebowali pomocy, jeśli chcemy odzyskać naszą siostrę.
Czuł złość na siebie, że spuścił siostrę z oczu. Że nie ma jeszcze dość siły i umiejętności aby samemu rozwiązać ten problem.
- Ruszamy biegiem. - i ruszył na czele. Odezwał się do nich po chwili, dręczony niepokojem. - Może ruszycie prosto do nauczyciela, a ja podążę śladem porywacza. Przynajmniej będziecie mogli mnie odnaleźć po drodze gdy będziecie wracali z pomocą. Bym podążał dalej na wschód, za siostrą.

- Dobra, ja jestem najszybsza, pobiegnę do sensei, Miyazawa idzie z Tobą, jak na kogoś traficie łatwiej będzie się bronić. - Powiedziała Misako i pobiegła w stronę akademii. Wy zaś ruszyliście za porywaczem. Po jakiejś pół godzinie biegu, poczuliście, że jesteście padnięci.
- To nie ma sensu, i tak go nie dogonimy, poczekajmy na Misako. - Powiedział zadyszany chłopak. Po części miał rację, nie byliście w stanie nadążyć za przeciwnikiem, a nawet gdyby, to walka nie miałaby sensu. Poza tym nie wyczuwałeś już reiatsu swojej siostry, co tylko nastręczało problemów.

Nie mógł się poddać tylko z powodu zmęczenia. Nie mógł zostawić siostry na pastwę losu. Że też nie powiedział o podejrzanym osobniku pozostałej trójce. Teraz płacił za swoją lekkomyślność.
- Może masz rację. Ale nie poddam się. Odpoczniemy chwilę i dalej ruszymy marszem. - powiedział do Miyazawy. Rozejrzał się po okolicy, chcąc się w miarę rozeznać w sytuacji, gdzie obecnie są. - Czujesz coś do Hikaru, prawda ?- spytał przyjaciela, spoglądając na niego.

- Powiedzmy, tak naprawdę przypomina mi nieco moją starszą siostrę. Tyle jestem Ci wstanie powiedzieć, nie ciągnij tematu, to nieodpowiednia chwila - Gdy to mówił, dostrzegłeś na jego twarzy i w jego głosie ból. Widać coś musiał się stać. Odpoczywaliście już 5 minuta, a Misako nadal nie było.
- Co ta dziewczyna sobie wyobraża, już powinna być. - Powiedział z irytacją Miyazawa. Widać wcale nie był chętny do czekania.

Skinął tylko lekko głową słysząc odpowiedź Miyazawy. Swoją drogą czekanie też nie było jemu na rękę.
- Ruszajmy zatem sami dalej. Dogonią nas, a przynajmniej nauczyciel na pewno. - Ruszył pierwszy, w kierunku na wschód, gdzie ostatnio czuł Reiatsu siostry. Starał się jednak też skupić na tym odczuciu, może by udało się natrafić na nią wcześniej. Ale też można się było spodziewać zasadzki po drodze.

- Ja się martwie, widziałem szybkość jaką może osiągać Misako, ona przecież potrafi wykonać nieco niepoprawne shunpo. Już dawno powinna być tutaj. - Powiedział zmartwiony chłopak. Jeżeli mówił prawdę, to coś musiało się stać, ale kto to wie. nagle z zaułka wypadł jakiś shinigami, po mundurze mogłeś poznać, że to był członkiem 4 oddziału.
- Co tu robicie, wschodnia część seireitei jest zamknięta dla uczniów teraz. Zawróćcie. - Powiedział mężczyzna.

Obrócił się w kierunku nagle pojawiającego się shinigami. Spojrzał na niego uważnie zanim się odezwał. - Podążamy śladem porywacza, który wziął na zakładniczkę jedną z adeptek. Posłaliśmy już po pomoc do akademii naszą przyjaciółkę, więc powinna niedługo wrócić z innymi shinigami. - rzekł do obecnego tutaj. Stał bokiem do przybysza, przodem zaś do Miyazawy, na którego rzucił okiem, chcąc sprawdzić jego reakcję na nową sytuację. Dodał po chwili - Jeśli moglibyśmy prosić o wysłanie motyla z informacją...

- No to macie pecha chłopacy. Wschodnia dzielnica jest zamknięta z powodu walk, w jakie wdała się dwójka z ruchu oporu, zabrali ze sobą dwie uczennice. Wiadomo mi, że jedną z nich była kobieta, bodajże córka kowala mego ojca. Porywaczka podszyła się pod nauczyciela akademii. Inni są już na ich tropie, jednakże chciałbym, żebyście za mną poszli. A tak poza tym jestem 18 oficer 4 oddziału Kasumi-Ooji Daiki. - powiedział ten młody mężczyzna. Wyglądał na dość spokojnego i nie czekając na was ruszył w stronę baraków 2 oddziału. Przynajmniej tak Ci się zdawało.

To co usłyszał nie poprawiło jego nastroju, wręcz przeciwnie. Spojrzał na Miyazawę i skinął na niego głową lekko. Gdy ruszyli za oficerem mruknął do przyjaciela - Zdaje się, że trafiliśmy na tych obcych z rekrutacji i dopadli Hikaru i Misako. Miejmy się na baczności i jeśli nie prowadzi nas tam gdzie trzeba może trzeba będzie się bronić i wycofać.
Spojrzał na idącego przed nimi, rozejrzał się po okolicy jakby od niechcenia a w istocie czujnym okiem. Z lekkim trudem udało mu się opanować zdenerwowanie. Postanowił jednak upewnić się co do jednej sprawy.
- Wieści, które nam dostarczyłeś dodają nam otuchy. Kto wyruszył w pogoń ? - zwrócił się normalnym głosem do oficera i dodał po chwili - I jeśli wolno spytać, co tam słychać u oficera Eiko, wspominał o awansie u was.

- Taaak, sensei Eiko ma się dobrze. Teraz tylko narzeka na nadmiar pracy papierkowej, ale oprócz tego cieszy się dobrym zdrowiem. O niczym więcej nie wiem. Co do pogoni, jeśli mnie pamięć nie myli kilku oficerów z 4, 2 i 6. Powinni sobie poradzić, ale Ci, których ścigają wydają się dość silni. Podobno tamta kobieta była kiedyś vice kapitan w drugim oddziale, ale nigdy nic nie wiadomo. - Powiedział mężczyzna. Jeżeli prawdą było co mówił ten oficer, to i tak mieliście marne szanse na złapanie tych osób. W końcu doszliście do baraków 2 oddziału.

[url= https://bleach.forumpolish.com/kwatera-dywizjonu-2-f20/plac-przed-kwaterami-t959.htm#34518]Piszemy tu [/url]

- W sumie nie najgorzej. Dogadujemy się w wielu sprawach. Nawet ostatecznie zgodziliśmy się oboje na wspólny oddział. - odpowiedział Yamada. - A co z tobą. Ciągle bez towarzyszki. Jak tak dalej pójdzie, to wszystkie dziewczyny zostaną zajęte i żadna nie zostanie dla ciebie.
Do baru dotarliście po jakimś czasie, idąc powoli. W sumie nie mieliście się co śpieszyć. Na miejscu nie zastaliście dużego tłumu, wręcz było niemal pusto, jeśli nie liczyć paru stałych widać bywalców. Barman spojrzał na was przelotnie i wrócił do swojej roboty. Raczej nikogo nie dziwiła obecność adeptów lub shinigami w tej okolicy. A za takich chyba was wzięto.

To dobrze Odpowiedział na słowa chłopaka. Gdy weszli do baru poszedł zamówić coś do pica. Wkrótce siedzieli już przy stole i kontynuowali swoją rozmowę. Wiesz ja tak właściwie to mam dziewczynę, jesteśmy zaręczeni... i tu zamilkł, lecz po chwili dokończył ale ona zaginęła, pewnego wieczoru zimo wybiegła z swojego domu i wtedy po raz ostatni ją widziałem. Jej rodzice mówili mi że się z nimi pokłóciła. Po ostatnich słowach jego głos się załamał, nie lubił o tym opowiadać to było z byt bolesne.

Yamada pokiwał tylko głową nic nie mówiąc odnośnie tego tematu. Zamiast tego nalał następną kolejkę sake, którą wypiliście.
- Słyszałem plotki, że w okolicy pojawiła się jakaś dziwna grupa. - mruknął ciszej - Podobno wzmocnili środki ostrożności po porwaniu kogoś.
No cóż, to zawsze jakaś nowina, ale plotki mają to do siebie, że zwykle są wyolbrzymione.
- A poza tym jak się czujesz po lekcjach u Zoriego ?

Słyszałem że porwali kogoś z akademii, ale wiesz jak to jest z plotakmi, większość z nich jest wyolbrzymiona powiedział spokojnie lecz gdy usłyszał pytanie odpowiedział Wiesz, może i był ciężkie ale na pewno na coś się przydały, poznaliśmy nowe Kidou i wzmocnił się nasz organizm. Nie wiem jak ty ale ja się nawet ciesze że mieliśmy te zajęcia

- Ty chyba lubisz dostawać wycisk. Jeśli tak zapisz się do niego na dodatkowe zajęcia. - parsknął rozbawiony Yamada - Zori wręcz będzie zachwycony kimś, na kim mógłby się wyżyć i wyszkolić. Jeśli oczywiście by przetrwał zajęcia, a nie zrezygnował lub nie wyleciał.
W sumie trochę miał racji. Nie mieliście u Zoriego całego dnia zajęć ani też całego tygodnia z nim, a jedynie dwa niecałe dni.

Haha Yamada, jakiś ty zabawny. Po prostu mowie jak jest, nie powiedziałem że Zori jest jakiś "super" tylko że te ćwiczenia dużo dały. Powiedział lekko zdenerwowany zachowaniem przyjaciela. Dlaczego chcesz iść do X Spytał po chwili ciszy.

- Trudno to tak łatwo określić. Ale w sumie Dywizja dobra jak każda inna. - odpowiedział i wypił kolejną czarkę sake. W tym czasie jak tak siedzieliście i rozmawialiście do baru przychodziło coraz więcej gości. Paru adeptów, więcej lokalnych. Zaczynał się kolejny wieczór z wolna, więc lokal też przyciągał złaknionych trunków i zabawy. Teraz dopiero wśród obecnych ujrzałeś osobnika w płaszczu i kapturze, który sam popijał sobie powoli sake.

Z całej tej zgrai ludzi największą uwagę przykuwał dziwny osobnik w kapturze. Na zewnątrz nie padało więc to było dziwne że jest w płaszczu, Ej Yamada widzisz tego gościa szepnoł Coś podejrzanie wygląda powiedział lekko się nachylając w jego stroną. A może mi się tylko wydaję, zabardzo się przejmuje Powiedział po czym wziął łyk sake.

Yamada spojrzał na osobnika, po czym wzruszył ramionami. - E tam, mi się wydaje niegroźny. - nalał następną kolejkę sake. W tym czasie nieznany gość wstał i zniknął nagle, poczułeś też lekki powiew wiatru po czym wszystko ucichło.
- No to za co teraz wypijemy ?

Za przyjaźń. Powiedział entuzjastycznie. Ciekawe jak on to zrobił zastanawiał się chłopak, Czyżby to było shunpo. Ale przecież tylko wysokiej rangi shinigami to opanowali.[i] Ta myśl nie dawała mu spokoju. To było dość irytujące, nawet nie wiedział dlaczego się tym gościem tak przejmuje. Siedzieli tak jeszcze przez długi czas i rozmawiali. Na dworze panował półmrok Yoshi bez żadnego konkretnego celu wpatrywał się w szybe obserwując przechodzących ludzi i wtedy zauważył znowu tego samego człowieka zamaskowanego człowieka. Yamada, przepraszam cię ale musze już iść. Trzymaj się. Powiedział do chłopaka i szybko wyszedł na zewnątrz. Postanowił śledzić tego człowieka. Ciekawość wzięła górę, chciał dowiedzieć się kim tak naprawdę jest.

Wybiegłeś z klubu, gdzieś kawałek dalej zauważyłeś go jeszcze, obarczonego jakimś ciężarem. Ruszyłeś biegiem za nim, jako że przemieszczał się dość szybko. Kluczył, ale po pewnym czasie drogę zastąpiła ci inna postać, również zakapturzona.
- Dokąd to ci tak spieszno chłopcze. Nie powinieneś czasem wrócić do domu już ? - usłyszałeś cichy głos, wśród nocnej ciszy.

Tylko tego brakowało pomyślał patrząc na zakapturzoną postać. A zkąd wiesz że właśnie do niego nie idę? Powiedział spokojnie, nie wiedział czego może się spodziewać. A teraz grzecznie proszę zejść mi z drogi Powiedział nadal zachowując spokój. Był przygotowany do obrony, w końcu nie wiadomo co może czaić się w głowie kogoś takiego.

Tamten w odpowiedzi wyciągnął powoli katanę i opuścił ją wzdłuż ciała ostrzem.
- Wracaj drogą, którą przyszedłeś. To ostatnie ostrzeżenie. - usłyszałeś. Widziałeś jeszcze w oddali za twym przeciwnikiem znikającą postać. - Zrób to i nie wtrącaj się w cudze sprawy, a nie stanie ci się krzywda.
Wokół półmrok, księżyc niezbyt rozjaśniał okolicę, ale wystarczyło, byście się w miarę widzieli.

Heh, gdyby to wydarzyło się pół roku temu zapewme bym odszedł... ale Gdy to mówił błyskawicznie wyciągnął Zanpaktou i starał się wykonać okośne cięcie na torsie przeciwnika, miał nadzieje że zablokuje atak wtedy Yoshi wyszeptuję Zaklęcie destrukcyjne numer jedenaście - Wiążąca Błyskawica! Celuje w klatkę piersiowo, gdyby jednak przeciwnik odskoczył (broni się przed uderzeniem miecza) robi to samą. Po czym oddala się od niego na bezpieczną odległość.

Dobyłeś zanpakutou i zaatakowałeś błyskawicznie. Przeciwnik jednak okazał się być trochę szybszy, zgrabnie uniknął ciosu. Samemu wyprowadził cios, tnąc cię przez bok dość boleśnie. Udało ci się jednak w tym czasie wykonać Kidou, i choć nie do końca trafiło jak chciałeś, to jednak z pewnością go zabolało. Kaptur opadł z głowy przeciwnika i ujrzałeś uśmiechniętą złośliwie twarz... Komatsu. Która teraz przechodziła do kontrataku, wykonując szybkie cięcie znad głowy.


[-18 PŻ, -16PR]

T...ty wyszeptał zaszokowany chłopak, lecz nie miał czasu na żadne rozmyślenia gdyż dziewczyna już kontratakował. Szybko wykonał blog gdy ich miecze się skrzyżują, on postanowił zrobić tak jak kiedyś na treningu. Ustawił ostrze pod takim kątem aby cios przeszedł obok niego. Samemu wykonując cięcie skierowane w lewy bok dziewczyny. Zostało mu niewiele Reiatsu dlatego nie chciał go marnować na Kidou.

Zwarliście się, zbliżając się do siebie na wyciągnięcie dłoni. Wykonałeś ruch, obracając ostrze i przesuwając je w bok, by zadać cios. Było tak jak na ćwiczeniach niemal. Minęliście się i obróciliście gotowi znów do ataku. Widziałeś jak krew trysnęła z jej boku, uśmiechnąłeś się w duchu z udanego ciosu. Dopiero po chwili też poczułeś również i ty ból. Jej ostrze dosięgło również ciebie, choć zdecydowanie słabiej. Krew zbryzgała okolicę, spływała po waszych ciałach i ubraniach.
- Twój koniec Yoshi-kun. - rzekła Komatsu i runęła na ciebie w ataku.



[-7PŻ]

Starał się zablokować atak, gdyby mu się to udało odskakuje na bok i stara się zachować jak największy dystans. Cały czas recytująć Rozkrusz się, czarny psie Rondanini! Spójrz na siebie i obróć się w popiół. Poderżnij swoje gardło! Zaklęcie wiążące numer dziewięć - uderzenie! Starał się robić uniki do czasu aż skończy Inkantacje.
[-10PR]

Starałeś się zablokować cios, co nie do końca ci się udało. Ostrze zanpakutou Komatsu przebiło się przez twoją paradę i wbiło się głęboko w twoje ciało. Dopiero teraz sobie przypomniałeś, że przecież ona kochała walkę, była najlepsza z Kendo w klasie. Ironia, że to właśnie teraz przekonałeś się o jej talencie. Miecz z mlaśnięciem wysunął się z twojej rany, a ty poczułeś że zaczynasz zapadać w ciemność.

"Jesteś naprawdę żałosny. A chciałeś posiadać mnie na własność. Pozwól, że pokaże ci próbkę mojej siły. Przy okazji, dzięki za ciało."- usłyszałeś głos. Potem już tylko mogłeś obserwować co się dzieje. Jak twoje ciało nagłym ruchem odsuwa się spod opadającego ostrza Komatsu, która zdziwiona spogląda na ciebie. Jak twój zanpakutou kreśli głęboką linię na jej korpusie i odrzuca do tyłu. Słyszałeś swój śmiech, gdy kolejny "twój" cios ucina rękę dziewczynie. Nie kontrolowałeś swojego ciała, ale byłeś świadom tego co się dzieje. Że prawdopodobnie twój zanpakutou zaczyna powoli przejmować nad tobą kontrolę i jeśli mu się nie przeciwstawisz, wtedy on wygra.



[odejmij sobie 23 PŻ]

Nie... możesz starał się z tym walczyć, odzyskać kontrole nad swoim ciałem. Starał się powstrzymać swoje ruchy, nie mógł patrzeć jak zabija jego przyjaciółkę. Nigdy nie słyszał aby Zanpaktou przejęło nad kimś kontrole. Nie możesz jej zabić! Wykrzyczał w myślach. Ale miał wrażenie że opór jaki stawia był bezcelowy.