Stara fabryka zabawek

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-29, 17:05

929

Skończ z tym pieprzeniem.
Zdenerwował się Tanaka. Strasznie go to irytowało. Ten idiota nawet nie wysilił się aby zapytać co za warunki muszą być spełnione aby mógł wypełnić ich żądanie.
Naciskasz na mnie nie wiedząc nic o tej technice.
Warknął wyciągając ostrze do przodu, a jego ciało pokryło reiatsu.
Rozbłyśnij Kamagami
Obnażył swoje ogromne ostrze i ruszył na typka ciągnącego Jun'a.
To jest jeden z warunków
Krzyknął w biegu. Średnio widział atakowanie tej dziewczynki, wątpliwe było aby nadawała się do pomocy przy ładowaniu kryształu. Dlatego też wybrał sobie inny cel. Nie miał zamiaru póki co marnować swojej energii na szybsze ładowanie Kamagami, kto wie. Może wystarczająco dużo czasu uda mu się kupić do nadejścia pomocy, o ile przybędzie...

// 864/1408

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-29, 17:24

Tanaka wyzwolił shi kai i pomknął ku zamaskowanemu ciągnącego Jun'a.
- Ojej... to nie jest dobry pomysł. - Usłyszał Taidę i nie zrobił kroku dalej.
Kamagami zderzyło się z białą klingą. Zamaskowany trzymał oręż w tylko jednej ręce i czy on, aby nie użył shunpo?
- Tsk, normalnie już byś nie żył za dotknięcie tego miecza - syknął - ale jesteś nam potrzebny. Taida! Zawalcz z nim.
- Ehhh... - Dziewczyna nie przejawiała większej ochoty na podobne rozwiązania, ale dowódca miał posłuch. - No chodź tutaj. Jeśli trzeba tego do tej twojej techniki...
W podobnych warunkach Tanaka nie powinien mieć problemu z zapełnieniem znaku yin.

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-29, 17:49

930

Nie zwracał uwagi na to co mówiła Taida. Na jego drodze jak spod ziemi wyrosną, jak mu się wydawało ich szef. O dziwo chyba przemieścił się do niego za pomocą shunpo. To było dosyć intrygujące. Ten pierwszy, z którym walczył raczej nie był shinigamim, chyba że przez cała walkę nie uwalniał swojego zanpakutou. To dostarczyło mu kolejnych informacji.
Normalnie to bym zabił tamtego adjuchasa, a teraz piłbym piwo.
Nie miał zamiaru kryć swojego niezadowolenia, wiedział że tego pożałują, on już się o to postara.
Nie mam w zwyczaju walczyć z małymi dziewczynkami.
Ale z drugiej strony może to i lepiej. łatwiej będzie mu utrzymywać nerwy na wodzy. Wziął głęboki oddech aby się uspokoić. Chciał jak najdłużej przeciągać moment zapełnienia kryształu, a do tego nie doprowadzić aby yin zdominowało yang. W tej chwili czas był jego sojusznikiem, a ich najgorszym wrogiem. Raczej wątpliwe było aby udało mu się przy okazji kogoś zabić bo prawdopodobnie, ich dowódca zainterweniuje. Zawsze jednak warto spróbować. Wzmocniony reiatsu (10 szybkość) ruszył na dziewczynę, używając przy tym shunpo. Nie miał zamiaru się powstrzymywać, to nie był żaden sparing, atakował z zamiarem zabicia. Wykonał poziome cięcie z biodra.

854/1408

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-29, 18:21

[Nie będziemy przeciągać ;p]

Taida wyciągnęła rękę, w której z czarnego dymu uformowała się kosa o białym ostrzu i hebanowym drzewcu. Tanaka próbował powstrzymywać instynkty, ale w sytuacji, gdy został porwany, a Jun'owi groziło niebezpieczeństwo nie był wstanie zatrzymać postępów yin. Hulało w nim zbyt wiele negatywnych emocji, których pomimo chęci nie potrafił wyciszyć.
Taida przyjęła postawę defensywną. Była nawet szybsza od Tanaki, ale jednocześnie jej ruchy wydawały się niezdarne w wyniku czego szybko otrzymała ranę w ramię. Zaczęła wydzielać mgłę, ale zareagował na do zamaskowany dowódca.
- Przestań, Taida, pozwól mu walczyć.
Wysłuchała go. Otrzymała kolejne dwie rany, a Tanaka miał wrażenie, że w istocie znęca się nad dzieckiem. Czarne płomienie buchały. Pasek zapełnił się w całości.

[-10 PR]

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-29, 18:37

931

//Teoretycznie chęć obrony Jun'a powinna działać na korzyść yang ;d

Walczył, ale ta walka zupełnie nie przynosiła przyjemności. Dziewczyna nie była dla niego żadnym wyzwaniem. Widać potrafiła tylko posługiwać się tą cholerną mgłą. Ponadto te łańcuchy nawet nie chroniły jej ciała, albo nie były w stanie. Kryształ napełniał się energią coraz bardziej, a po wsparciu nie było nawet śladu. Żadne inne pomysły na wyjście z tej sytuacji nie przychodziły mu do głowy. W końcu zanpakutou było gotowe to wykonania techniki, Tanaka stanął przed dziewczyną i spojrzał na ich dowódce.
Co zrobisz po tym jak użyję tej techniki? Wypuścisz nas?
Musiał wiedzieć czego ma się spodziewać. Była jeszcze jedna istotna kwestia, czy ma użyć tej techniki z założoną maską czy nie. Może te łańcuchy miały różną wytrzymałość w zależności od osoby. Po dziewczynie może nie być nawet śladu, kiedy czarne płomienie zniszczą łańcuchy, a potem jej ciało.

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-29, 18:54

[ Słaby rzut na psyche przeważył]

Zamaskowany przywódca przez dłuższą chwilę przyglądał się Tanace.
- Masz moje słowo - rzekł. - Taida. Jak to wygląda?
Dziewczyna już siedziała na ziemi dysząc ze zmęczenia.
- Huh... huh... Kentan mówił, że tak to właśnie wyglądało.
Zamaskowany skinął głową.
- Dobrze. Zmieniłem zdanie, uwolnisz nas wszystkich za jednym razem. Jeśli tego dokonasz pozwolę wam odejść. Taida, zajmij się Ikari'm.
Westchnęła ciężko, ale podniosła się i machnęła ręką i zgarbiony zamaskowany leniwie podszedł do niej. Położyła dłoń na jego ramieniu i otoczyła go warstwa błękitnej mgły. Przywódca zajął miejsce obok nich. Skinął na Yuzuru.
- Zaczynaj.

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-29, 19:07

932

Ciekawe ile warte było słowo tego gościa. Tanaka miał nadzieję, że go nie wyroluje i po sprawie będą wolni. Widać, że bardzo mu się spieszyło. Taida i Ikari jakoś nie wyglądali najlepiej. Z resztą to bez znaczeni, oni go zupełnie nie interesowali. Liczył się tylko on sam i Jun. Śmieszna sprawa, kto by pomyślał, że ktoś będzie go prosił aby wykonał na nim swoją najsilniejszą technikę, które z reguły kończyła się śmiercią tego kogo dosięgnęła. Wyjątkiem był okularnik z dawnych lat, który przyszedł do dolinki po Mizuki, no i ten wielkolud, z którym walczył jakiś czas temu. Nie było czasu do stracenia.
Nadchodzę
Oznajmił krótko, przyłożył rękę do twarzy aby założyć maskę, a potem podniósł do góry zanpakutou.
Hokori no taika
Wypowiedział wykonując cięcie z góry na dół, a czarne płomieni buchnęły w stronę całej trójki.

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-30, 18:53

Tanaka znalazł się w absurdalnej sytuacji - oto trzech ludzi, czy kimkolwiek byli, pragnęło zostać uderzonym przez najsilniejszą ofensywną technikę Kamagami.
Yuzuru uniósł miecz. Po raz pierwszy używał hokori no taika dwukrotnie w tak krótkim okresie, ale czarne płomienie tryskały równie raźno co zawsze. Machnął shi kai uwalniając pożogę, którą zamaskowani przyjęli bezgłośnie na siebie. Siła techniki była tak wielka, że aż wyrwała dziurę w ścianie.
Płomienie rozwiały się ukazując trzy postacie. Wszystkie stały. Tanaka mógł poczuć zawód, że nie udało się posłać na kolana choćby jednego z nich. Co najważniejsze jednak, doskonale widział teraz łańcuchy, które kruszejąc rozpadały się na oczach. Ogniwo po ogniwie.
Przywódca uniósł rękę obserwując niszczejące więzy oplatające ramię. Nie tylko one uległy zniszczeniu, również czarne stroje i maski zostały obrócone w popiół.
Ikari okazał się żylastym człowiekiem o okrutnie pozabliźnianym ciele. Po bokach chorobliwie pulsowały dwie pary bąbli. Twarz zasłaniała kurtyna czarnych włosów. Zgarbiony i nieruchomy trwał niczym posąg. Zapewne była to sprawka Taidy, która wciąż dotykała jego ramienia.
Dziewczyna wyglądała na szesnaście lat. Miała długie białe włosy, krwistoczerwone oczy i niewinną bladą twarzyczkę szpeconą przez błękitne wykwity pleśni na policzku, skroni i szyi. Po spaleniu płaszcza okazało się, że niczym mumia pokryta jest bandażami, od których wolna była tylko głowa i szyja. W wielu miejscach okrycie plamił niebieski nalot.
Przywódca okazał się muskularnym mężczyzną o smagłej cerze, sięgających ramion czarnych włosach i przystojnej twarzy o orlich rysach. Nie mógł mieć więcej niż dwadzieścia parę lat. Zacisnął pięść i oto ciało zostało zakryte przez czarną zbroję o niebieskim poblasku.
Zaśmiał się krótko.
- Po tylu wiekach męczarni w końcu wolny!
Tupnął nogą miażdżąc skruszone łańcuchy. Taida uśmiechała się sennie strzepując z siebie resztki popiołów i tylko Ikari dysząc cicho wydawał się niewzruszony tym co się właśnie stało.
Yuzuru kręciło się w głowie. Dwa razy użył maski, dwa razy przywołał czarną pożogę. Dużo nawet na niego.

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-30, 20:06

933

Ku jego rozczarowaniu efekt był taki sam jak ostatnim razem. Cała trójka była cała i zdrowa, chociaż określenie zdrowa w stosunku do Ikariego i Taidy było przesadzone. Dziewczyna była cała owinięta bandażami, na których był nalot wyglądający jak niebieska pleśń. Natomiast chudzielec pokryty był bąblami. Zdecydowanie nie można powiedzieć, że są okazami zdrowia. Jedynie dowódca wyglądał jak "człowiek". Ich łańcuchy nie były w stanie przeciwstawić się czarnym płomieniom Kamagami. Tanaka czuł dumę z tego powodu, biorąc pod uwagę, że na pewno szukali sposobu aby się uwolnić przez ten czas, jak się okazało nawet wieki... Yuzu miał przypuszczenia dlaczego mu się to udało. Z pewnością przyczynił się do tego fakt, że Kamagami nie była zwykłym zanpakutou. Była zabójcą dusz pierwszego Kuchiki co sprawiało, że jest tak wyjątkowa. Miał nadzieję, że teraz dotrzymają umowy i puszczą ich wolno.
Mam nadzieję, że wywiążecie się z umowy.
Powiedział spokojnie.
I kim wy tak w ogóle jesteście?
Nie dawało mu to spokoju. Martwił się czy aby nie niszcząc tych łańcuchów, nie otworzył puszki Pandory... Tanaka oparł się o swoje ostrze i głęboko oddychał. Dzisiaj zdecydowanie dostał w kość i miał prawo być zmęczony.

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-30, 20:38

- Dałem słowo. - Przywódca uśmiechnął się do Tanaki ukazując perfekcyjne uzębienie. - A moje słowo jest prawem. - Drugie pytanie starło uśmiech. - Nie nadwyrężaj mojej cierpliwości. Powinieneś błogosławić moją wspaniałomyślność. Bierz swego towarzysza i wynoście się. - Mówił jak człowiek przywykły do wydawania rozkazów. Nawet w jeszcze większym stopniu niż Victor.
- Ale ale - zająknęła się Taida - co z Yoku i Kōshoku i z... i z Zapomnianym?
- Ich los obchodzi mnie tyle co los mrówki.
Pod ostrym spojrzeniem przywódcy Taida schyliła głowę.
Zimny powiew wdarł się przez dziurę wypaloną czarnymi płomieniami. Jun mlasnął głośno przez sen przewalając się na drugi bok.

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-30, 20:51

934

Jaki bufon. Gdyby nie Tanaka to by dalej gryzł łańcuch starając się go pozbyć. Mógłby chociaż podziękować. A zachowuje się jakby wszystko mu się należało. A niech go szlag trafi, a następnym razem niech ugrzęźnie w metalowym śmietniku.
Mógłbyś zdradzić chociaż swoje imię? W końcu jeżeli jesteś tak ważną osobistością to wypadałoby żebym je znał.
Tanaka z wielkim szacunkiem w glosie próbował go podpuścić. Musi dowiedzieć się chociaż tego, nie może wrócić z pustymi rękoma do Bellato. Wypadałoby żeby miał jakiekolwiek informacje składając raport. Jeśli ten odpowie i nie będzie miał nic więcej do dodania, bądź w ogóle go zignoruje to podejdzie do Jun'a. Przywróci Kamagami do podstawowej formy i rozejrzy się za zanpakutou Jun'a.
No to koleś, wracamy do domu.
Zarzuci sobie kompana na ramiona i wyjdzie przez dziurę, którą zrobił wcześniej. Byle do domu...

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-31, 19:57

- Me imię brzmi Ninurta-kudurri-u ur. Uznaj to za zaszczyt, że mogłeś je usłyszeć
Zanpakuto Jun'a leżało tuż obok właściciela. Tanaka podźwignął mamroczącego przez sen kolegę i ruszył ku dziurze. Stała w niej Taida, która wyciągała twarz ku górze i z uśmiechem witała spadające płatki śniegu.
To nie był koniec kłopotów Tanaki. Zważywszy na jego krótki staż w Karakurze, nie bardzo orientował się w terenie, ale na szczęście Jun powoli dochodził do siebie i zdołał przekazać wskazówki, w którą stronę powinni iść, aby dotrzeć do apatto. Nic jednak tam się dostali zostali przechwyceni przez Ayę i Hikari. Jak się potem okazało zmodyfikowane dusze vizardów zdołały poinformować Bellato o tym co się stało. Czekała ich rozmowa z Hyuu i Kazuki'm. Jun w miarę doszedł już do siebie, więc Tanaka nie musiał opowiadać wszystkiego. Co więcej dowiedział się o wydarzeniach, które nastały po jego zaśnięciu, kiedy to Jun próbował walczyć z Taidą, ale i jego szybko pokonał sen.
Nawet Hyuu nie potrafił im powiedzieć z kim mieli do czynienia. Podane imiona nic mu nie mówiły. Padła sugestia, że być może są kimś z zewnątrz ze szczególnym naciskiem na Hueco mundo. Ofiary eksperymentów espady? A może kolejne twory Aiby, jak w pewnym momencie zasugerował Jun.
Nic nie było pewne. Póki co chłopcy mieli odpocząć i dojść do pełni sił.

[Jak chcesz się podzielić jakimiś szczególnymi domysłami ze starszyzną do droga wolna ;p]

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-31, 20:24

935

//Kurde imię jak jakiegoś azteckiego wodza xD

Widać podpuścił go na jego ambicje, widać jak wielkie, rozdmuchane ego posiadał. Jego imię brzmiało bardzo niecodziennie i z nikim mu się nie kojarzyło. W każdym razie przynajmniej czegoś się dowiedział. Na szczęście mogli cali i zdrowi wracać do Apatto. Było to dość wrażeń jak na jeden dzień i oby się na tym skończyło. Karakura jest olbrzymia i biorąc pod uwagę fakt, że Tanaka za długo tutaj nie mieszkał, ciężko mu było znaleźć prawidłową drogę. Pomógł mu Jun, który w końcu się przebudził, a potem dziewczyny z Bellato. Claudia zachowała się tak jak się spodziewał i chwała jej za to. Tanaka z pewnością nie miał tęgiej miny gdy Jun opowiadał o tym jak go ciachnął, chyba że to przemilczy to by trochę zmieniło postać rzeczy. W każdym razie powinni się o tym dowiedzieć... Co do samego raportu, zdziwił go fakt, że nic wiedzieli o tych osobnikach i łańcuchach, to trochę komplikowało sprawy. Sam również nie miał jakiś domysłów kim mogą być. Jedynie co im pozostało to czekać, oni na pewno będą coś działać i jest to tylko kwestia czasu. W każdym razie, skoro vizardzi nic nie wiedzą to może Karas? Nie był to głupi pomysł. Kiedy Tanaka będzie już odpoczywał i będzie miał komórkę w rękach, napisze do niego sms'a.
Hej Karas. Co u was słychać, jak żyjecie? Mam sprawę, czy wiesz coś o gościu o imieniu Ninurta-kudurri-u ur?
Fajnie by było gdyby wiedział. Jeżeli pochodzą z Hueco Mundo to Karas musi coś wiedzieć.

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2017-01-31, 21:10

[Epickie nie? ;p Jak Tanaka dorośnie to może też takie dostanie]

https://bleach.forumpolish.com/t2062p30-apatto

Karta Postaci Punkty Życia: (0/0) Punkty Reiatsu: (0/0)

~Aaron Williams 01~

To co zastał Aaron, nie można było nazwać fabryką... Zwykła ruina. Ściany wyglądały jak upadający Mur Berliński, a najróżniejsze graffiti na nich były zupełnie nieczytelne. Gdzieniegdzie leżały jakieś butelki po tanich alkoholach. Można było się nawet dopatrzeć śpiworów. Wyglądało na to, że mimo dawnego zamknięcia wciąż ktoś tu bywał, choć najpewniej bezdomni i... być może przestępcy, którzy chowali się tu przed jasnością sprawiedliwości... Drzwi można było powiedzieć, że są otwarte - nie było żadnych. Nie było to jednak jedyne wejście. Dziury w ścianach były równie skutecznym rozwiązaniem w dostaniu się do środka. Na razie było tu jednak pusto... ani żywego ducha.

*le Emerald Wallet: 13

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2019-04-08, 21:27

Pierwszym co postanowił Kanadyjczyk było obejście fabryki dookoła, o ile nie była ona wielkości małej wioski. Poszukiwał drabiny, schodów- czegokolwiek co pomogłoby mu w wejściu na górę. Jednak po znalezieniu takowych, czy też nie, pomyślał o tym że wejście na nie byłoby najgorszym możliwym wyborem, biorąc pod uwagę w jakim stanie są wszystkie ściany. Williams postanowił wejść do środka, bacząc na każdego możliwego oponenta. Najpewniej byli w środku jacyś bezdomni, którzy stracili ostatnią cząstkę swojego człowieczeństwa jakiś czas temu, czy to przez narkotyki, czy alkohol.
Swoje własne bezpieczeństwo było teraz dla niego najważniejsze, dlatego postanowił posiedzieć chwilę w ciemności, aby jego wzrok przyzwyczaił się do wszechogarniającej ciemności. Latarkę w telefonie włączył tylko w ostateczności. Z wojska wyciągnął że osłanianie się na potencjalne zagrożenie, może być twoim ostatnim posunięciem.
Aaron postawił swoje wszystkie karty na ciche poruszanie się, jeżeli kryło się tutaj jakieś zagrożenie, brunet wolał go uniknąć.
Za cel postawił sobie znalezienie jakiegokolwiek bezpiecznego wejścia na górę.

Karta Postaci Punkty Życia: (0/0) Punkty Reiatsu: (0/0)

Stary budynek istotnie był wielki i gdyby na siłę upychać tu ludzi to może mała wioska by się zmieściła... Kanadyjczyk po krótkim czasie odnalazł miejsce, gdzie była drabina. Warto podkreślić "była", bo został po niej tylko wygięty, pojedynczy pręt bez stopni. Ciekawe jak bardzo zdezelowana jest reszta budynku? Wystarczyło wejść do środka i się przekonać, co Kanadyjczyk zresztą uczynił. Było tam... całkiem jasno. Liczne dziury w ścianach i suficie oraz suficie nad sufitem, i suficie nad sufitem nad sufitem, oraz suficie nad sufitem nad sufi... i wyżej, sprawiały że wcale nie było tu tak ciemno. Określenie "półmrok" byłoby tutaj niewielką hiperbolą. Wystarczyło podziękować komuś, kto najwidoczniej miło spędzał tu czas, bawiąc się ładunkami wybuchowymi, bo chyba tym potraktowano parter i wyższe kondygnacje oraz księżycowi, który był w pełni, i niebu które było bezchmurne. Na parterze było zupełnie pusto. Ani bezdomny, ani dres z nożem się tu nie czaił. To... chyba dobrze. Do góry prowadziły mocno zniszczone schody, którymi Aaron mógłby spróbować się chwilo wspiąć. Były jednak żelazne i wysokie jak ryzyko wchodzenia po nich. Jeśli Kanadyjczyk spróbuje po nich wspiąć, to oby miał szybkie nogi.

*le Emerald Wallet: 13

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2019-04-09, 16:20

Zerdzewiałe, stare i podniszczone schody jako jedyna droga na górę? Świetnie! Brzmi cudownie.
Kanadyjczyk stanął pewnie przed obliczem wysokich schodów, zacisnął pięści i wziął głęboki oddech. Był rozgrzany po treningu, co oznacza, że od razu będzie mógł dać z siebie ponad 100%. Ruszając, zostawił za sobą jedynie kłęby kurzu, wbiegał po kolejnych stopniach, tak jakby go sam diabeł gonił. Williams nie brał pod uwagę tego, jak schody waliły się pod jego stopami, w tej chwili liczyło się dla niego jedynie postawienie jak największej ilości pełnych kroków.
Kiedy Kanadyjczyk był już przy samej końcówce schodów, postanowił podskoczyć, mogło go to uchronić przez niepożądanym upadkiem na sam dół.
Brunet zaczął poszukiwać kolejnej drogi w górę. Mężczyzna zauważył, że po całym byciu "duchem" może już zapomnieć, ambaras wywołany przez schody, skutecznie zniszczył element zaskoczenia u potencjalnego wroga, dlatego zostało Aaronowi jedynie pozostawać czujnym.

Karta Postaci Punkty Życia: (0/0) Punkty Reiatsu: (0/0)

Ready? Set. Go!
Aaron pędził przez schody i zgodnie z zamiarem nie przejmował się żadnymi złamanymi szczeblami, czy czymkolwiek innym. W zasadzie to nie musiał. Schody wytrzymały bez problemu. Przez cały czas, gdy biegł po nich - nawet nimi nie wstrząsnęło. Natomiast, gdy tylko postawił nogi na stałym, bezpiecznym gruncie... bam! Wszystko runęło, zupełnie jakby liczyło, że Kanadyjczyk spędzi tam nieco więcej czasu, ale myliły się i zapłaciły za to cenę ostateczną. Nie żeby to kogoś interesowało, poza jakimś bezdomnym, który mógł na piętrze mieszkać... ryzyko zawodowe. Dalej. Co dalej? Zostały jeszcze dwa piętra do przebycia, żeby dotrzeć na dach. Och, a cóż to? Przy jednej ze ścian była drabina. Cała pordzewiała, niegdyś żółta, sądząc po przebarwieniach, których korozja nie dosięgła. Można chyba spróbować. Jeśli nie to pozostaje kolejna porcja pordzewiałych schodów, tym razem pozbawionych kilku stopni...

*le Emerald Wallet: 13

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2019-04-11, 19:16

-,,kurwa no, jak ja teraz zejdę na dół?!"-Pomyślał Aaron, zaciskając pięści, patrząc się w dół. Kanadyjczyk nie wiedział jakim cudem schody zawaliły się dopiero po tym, jak on z nich zszedł, aczkolwiek nie robiło to dla niego różnicy, ważne, że przeżył. Williams postanowił przejść się po całym piętrze, ignorując wcześniej zauważoną drabinę. Wiedział, że jest ona jednym z najgorszych wyjść, stara, zerdzewiała drabina bez prawidłowej konserwacji może stanowić naprawdę duże zagrożenie. Zaglądał za okna, za jakimś rusztowaniem, nieprawidłowościami w konstrukcji, czymkolwiek co może okazać się lepszym wyjściem jak drabina śmierci. W razie, gdyby nie było żadnego innego wyjścia jak rdzewiejąca drabina, mężczyzna wpierw złapał ją oburącz i pociągnął z całej siły. Postanowił sprawdzić w tym momencie czy utrzyma się w ścianie. Jeżeli droga wejścia zdała test, to Kanadyjczyk postanowił spokojnie, bez żadnych niespokojnych ruchów wejść po niej na górę. Drabina i tak wydawała się lepszym wyjściem od schodów, które tym razem mogą już go nie utrzymać. Wchodził powolnie, bardzo powolnie, była to prędkość porównywalna do przechodzącej przez jezdnię staruszki. Jeżeli jakimś cudem mężczyźnie udało się wdrapać na górę, to natychmiast postanowił ponownie rozejrzeć się dookoła, dalej bacząc na każdy swój krok-ta podłoga nie wyglądała przekonująco.

Karta Postaci Punkty Życia: (0/0) Punkty Reiatsu: (0/0)

Poza drabiną oraz schodami wydawało się, że nie było innych dróg. No chyba, że Kanadyjczyk brał pod uwagę dziurawe ściany, po których na upartego można by się wspinać niczym pająk. Ale chyba nie warto nadstawiać karku, żeby od razu spaść po kilku sekundach, bo niemiła cegła nie chciała zostać w miejscu i postanowiła skoczyć na bungee bez liny, ciągnąc za sobą Kanadyjczyka. Przy odrobinie większego nieszczęścia inne cegły skoczyły by za koleżanką, a w najgorszym scenariuszu zginęłoby jeszcze kilku przechodniów, którzy akurat teraz postanowili przejść obok. Death Parade po prostu... Zgodnie z planem Aaron postanowił pobawić się w inspekcję budowlaną i pociągnął za drabinę... lądując na plecach razem z nią. Dosłownie nic z jednego z wejść nie zostało w ścianie. Dobrze, że Kanadyjczyk nie jest silniejszy i nie wyrwał jej razem ze ścianą. Pozostaje teraz tylko zastanowić się co dalej. Schody albo Spider-Canadian.

*le Emerald Wallet: 13

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2019-04-14, 17:03

Kanadyjczyk zrzucił z siebie drabinę od razu po upadku, wstał i otrzepał się z kurzu i gruzów. Postanowił raz jeszcze przeskanować ścianę, po której miałby się wspiąć, swoim wnikliwym okiem budowni...ach, fakt! Przecież Aaron nic w życiu nie zbudował, czy naprawił. Oczywiście oprócz setek sztuk broni krótkiej i długiej, ale to się nie zalicza raczej do kunsztu budowlanego.
Co fakt-to fakt, trening w armii pokazał mu jak wspiąć się po pionowych powierzchniach, nic jednak nie wspominali o dziurawych ścianach kruszącego się już ze starości budynku.
Na pierwszy rzut oka schody wydawały się jedynym słusznym wejściem, Aaron jednak wiedział, że cała konstrukcja schodów postawionych wyżej mogła być jeszcze gorsza niż pozostałe. Rdza mogła przeżreć je całkowicie.
-,,a może by tak..."- Tak, Aaron wreszcie wpadł na jakiś pomysł. Postanowił wziąć coś ciężkiego, cokolwiek co byłoby cięższe od 60 kg, a on byłby w stanie jakoś racjonalnie to złapać.
Jeżeli znalazł takowy przedmiot, to postanowił rzucić go na schody, licząc, że się nie zawalą pod tym ciężarem.
Jeżeli Aaron nie usłyszał żadnego odgłosu ze strony schodów, prócz tętentu uderzenia, automatycznie postanowił spokojnie po nich wejść, nie ryzykując ich zawaleniu.
Jeżeli jednak usłyszał jakieś uderzenie, zobaczył jak się lekko osuwają, to zostało mu jednak zabawić się w sławną postać, z amerykańskich komiksów i wejść po ścianie, która miała w sobie największą dziur, wielkości jego ręki. Aaron uprzednio rozerwał swoją koszulkę i oplótł sobie jej płaty na swoich rękach- Nie chciał przeciąć sobie rąk, od jakiegoś wystającego zbrojenia, czy innego cholerstwa.

Karta Postaci Punkty Życia: (0/0) Punkty Reiatsu: (0/0)

Aaron szukał wzrokiem po całym piętrze, licząc że znajdzie jakiś ciężki obiekt. Cóż... on sam ważył prawie dziewięćdziesiąt, więc co to byłby za problem, rzucić samym sobą? Nie ma głupich, nikt tak nie robi. Piętro było kompletnie puste. Pewnie jacyś szabrownicy dawno już je opędzlowali. Dziwne, że schodów nie ukradli... na złomowisku pewnie coś by za nie dali. Tak czy siak nic nie było. Zatem zgodnie z planem Aaron dziarsko zerwał swoją koszulę, jak na rozkładówce pisma dla panien i owinął strzępy wokół dłoni. Na gołej klacie ostała się zatem tylko kurtka. Dokładniej się przyglądając dziurom, Kanadyjczyk zauważył teraz, że nie są one naturalnym zjawiskiem. Ktoś je tam zrobił i to najpewniej całkiem niedawno. Może ktoś bawi się w testowanie Aarona? Coś w stylu 'Jeśli nie dasz rady, nie jesteś mnie godzien'... Tak czy siak tworzyły idealną ściankę do wspinaczki. Kanadyjczyk ruszył zatem, zdobyć swój Everest. Wspinaczka nie była, aż takim problemem, jednak na dach wejście nie było można. Dziury kończyły się na czwartym piętrze, czyli ostatnim. Mając wybór pomiędzy zwisaniem ze ściany, a stąpaniem po podłodze Kanadyjczyk wszedł do środka. Było tu równie wielkie nic co poniżej, aczkolwiek drabina na dach wyglądała na dużo stabilniejszą niż poprzednia. Właz natomiast był zamknięty.

*le Emerald Wallet: 13

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2019-04-15, 13:28

Aaron natychmiastowo po wejściu na piętro, wyciągnął z bocznej kieszeni kurtki swój dziennik i długopis. Kanadyjczyk woli zapisać mu wiadomość do przekazania, zamiast bawić się w kalambury.

Wiadomość jaką zapisał:

,,Przeczytaj to szybko i odpowiadaj na pytania które będę zadawał wymijająco. Zostałem wcześniej porwany przez jakąś grupę ludzi. Miałem dla nich szpiegować rozmowę z tobą, dali mi podsłuch, który aktualnie przyczepiony jest do mojej kurtki, od zewnętrznej strony. Porwał mnie jakiś skurwysyn o niebieskich oczach, jak i włosach. Ubrany był w jakiś szarawy płaszcz, a na lewej piersi znak wilka, dodatkowo mógł przywoływać na zawołanie dwa kukri. Nazywał siebie Vi, nie wiem co to znaczy. Widziałem jak skaczesz po dachach, więc jak chcesz możesz mnie zabić tu i teraz. Nie dbam o to. Aczkolwiek mogę się przydać w przyszłości. Jeśli jednak chcesz mnie oszczędzić to wykonaj jakiś atak który powinien unicestwić mnie całego, albo sfalsyfikuj moją śmierć. W taki sposób będę miał spokój."

Po zapisaniu wiadomości Kanadyjczyk spojrzał na właz i przewrócił oczyma.
-,,Nic nie może być łatwe, co?"-Pomyślał Aaron zniżając swój wzrok na ziemię.-Dobrze. Lubie wyzwania-Wyszeptał sam do siebie spoglądając na właz po raz drugi.
Kanadyjczyk postanowił wspiąć się po drabinie i pchnąć wpierw właz, zdziwieniu nie było końca kiedy okazało się, że ów właz został otwarty tym prostym ruchem -,,i dupa i po wyzwaniu"- Pomyślał, uśmiechając się do siebie.
Williams postanowił wejść pewnym krokiem na górę i zamknąć za sobą wejście.
Jeżeli adresat listu już tam stał, Kanadyjczyk postanowił poczekać na jego pierwszy ruch, jakieś słowo przywitanie, zwykłe groteskowe "czego chcesz", cokolwiek.

Karta Postaci Punkty Życia: (0/0) Punkty Reiatsu: (0/0)

Wspiąwszy się na dach, Aaron nie zastał zupełnie nikogo. Miejsce było puste do tego stopnia, że nawet światła w pobliskich blokach były zgaszone. Tylko uszkodzony miejscami dach, pokazujący przez swoje dziury niższe kondygnacje budynku, równie zdezelowane, o czym Kanadyjczyk zdążył się już przekonać. Można było odnieść wrażenie, że Aaron został przez tego kogoś wystawiony albo była to swego rodzaju pułapka. W międzyczasie, gdy przebywał wewnątrz księżyc schował się za chmury, które nie wyglądały za przyjaźnie. Niedługo mogło zacząć padać.
-Przyszedłeś. - powiedział ktoś, stojący za plecami. Nawet laik bondowskich zabawek by zauważył, że głos jest sztucznie modulowany. Brzmiał wyjątkowo nisko i głęboko, zupełnie nienaturalnie. -Teraz możesz mi powiedzieć kim jesteś. - dodała tajemnicza osoba, gdy Kanadyjczyk wciąż stał do niej tyłem.

*le Emerald Wallet: 13

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2019-04-19, 01:42

Nikogo niema? Czyżby Aaron się spóźnił?
Niemożliwie, cała ta wspinaczka nie trwała aż tyle czasu, żeby mógł się spóźnić. Kolejną opcją była zasadzka, tylko po co na samym dachu? To nie kleiło się kupy. Kanadyjczyk postanowił poczekać przez pewien czas na swojego wybawiciela, albo kata. Miał się o tym przekonać już za moment. W międzyczasie brunet przyuważył że ciemne chmury, najpewniej burzowe cumulusy przykryły jasny księżyc prawie w całości. Zaiste pomura atmosfera się wytworzyła, jak z horroru.
Po kilku minutach czekania Aaron usłyszał za plecami niepokojący głos. Kanadyjczyk postanowił przemilczeć powitanie. W tym czasie chwycił za wypisaną wcześniej kartkę i bardz spokojnie wystawił ręke aby podać ów przedmiot tajemniczemu osobnikowi, obracając się przy tym o 180 stopni.
Skinął po chwili głową i pokazał jegomościowi odpowiedni gest.
- Starszy Kapral Aaron Williams były strzelec piechoty Wojsk Kanadyjskich. Teraz ty, kim jesteś? - rzucił zdecydowanym tonem w strone postaci. Oby przeczytał pierwsze zdanie na kartce i nie rzucił się na Aarona za wścibskość.
Kanadyjczykowi zostało się modlić, aby tylko nie zaczęło nagle padać.

Karta Postaci Punkty Życia: (0/0) Punkty Reiatsu: (0/0)

Postać stała chwilę w bezruchu, przyglądając się wyciągniętej ręce. Po chwili kartka zaczęła unosić się w powietrzu i zmierzać ku enigmatycznej personie. Ta pochwyciła go i najpewniej zerknęła. Gdy Aaron skończył mówić, postać wyciągnęła przed siebie rękę oraz powiedziała coś zupełnie niezrozumiałego dla Kanadyjczyka. Nagle coś wyleciało w jego stronę i trafiło go w pierś, a on padł na ziemię. Przeżył. Nawet nic go nie bolało. Spoglądając na kurtkę zauważył jedno - nadajnik został zniszczony, jak i kawałek kurtki. Postać podeszła do niego i wyciągnęła w jego stronę rękę, najpewniej pokazując, że chce Aaronowi pomóc wstać. Kaptur z jego głowy zniknął i wbrew oczekiwaniom Kanadyjczyka nie były to japońskie rysy. Blondyn miał krótkie włosy i nierówny zarost, który najpewniej powstał w wyniku braku czasu na ogolenie.
-Jonathan Fletcher. - powiedział. Język japoński również zniknął, a zamiast niego pojawił się angielski. Akcent wskazywał na Brytyjczyka lub Australijczyka.
-Pewnie jesteś bardziej zakładnikiem Vi, niżeli jego pomagierem, co? - spytał. -Zastanów się na odpowiedzią.

*le Emerald Wallet: 13

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2019-04-24, 19:40

Najwidoczniej Jonathan nie potrafi czytać, skoro zadał Kanadyjczykowi pytanie tego typu. Aaron jednak nie miał zamiaru, ani ochoty cisnąć w strone mężczyzny jakimś zmysłowym i przepotężnym sarkazmem. Wiedział że nie pora na to.
-Uprowadził mnie, jak byłem na śniadaniu ze znajomym. Doszukiwał się informacji o tobie. Niestety jednak nic ciekawego nie miałem mu do przekazania.-Kanadyjczyk również zrezygnował z japońskiego i płynnie przeszedł na angielksi, bez jakiegoś szczególnego akcentu.
Nie chciał okazywać że najchętniej to rozsmarowałby sobie na twarzy flaki Vi o brzasku, mina bruneta wyrażała jednak wszystko, tak samo jak jego krwiożerczy wzrok.

Karta Postaci Punkty Życia: (0/0) Punkty Reiatsu: (0/0)

-Dobra, nie uderzyłeś się za mocno w głowę. - powiedział Jonathan, pomagając Kanadyjczykowi wstać. -Kiedy ostatni raz robiłem taką sztuczkę, to zafundowałem komuś krótką amnezję. - dodał, uśmiechając się. -Gdybyś nie powiedział zgodnie z kartką to albo byś zapomniał od uderzenia albo pogubił w kłamstwach, które ewentualnie byś mi wmawiał. Chwila... gdzie twoja koszula? I przepraszam za kurtkę. - spytał, dopiero zauważając brak pewnego elementu garderoby na ciele Aarona. Po usłyszeniu kilku dodatkowych zdań po angielsku było już pewne, że akcent pochodził z Australii. Ciekawe jaka jest szansa, żeby spotkać w Kraju Kwitnącej Wiśni amatora kangurów?
-Pewnie wielu ludzi widziało mnie wtedy na dachu... - powiedział, jeśli Aaron jakkolwiek odpowiedział cokolwiek na temat swojej garderoby. -Czemu jako jedyny postanowiłeś mnie szukać? - spytał.

*le Emerald Wallet: 13

Temat: Re: Stara fabryka zabawek 2019-05-19, 17:45

-T-shirt musiałem z siebie zedrzeć, ponieważ twój mały tor przeszkód w postaci dziurawej ściany był niespecjalnie bezpieczny. Co do kurtki to nie chowam urazy.- Brunet wpatrywał się w rękę Jonathana, nie widział w niej broni, ani jakiegoś fikuśnego urządzenia które mogłoby wystrzelić z siebie podobną strużkę energii.
-,,cholera! Jak on to zrobił? Czyżby był tym samym...co Vi?"-Pomyślał Kanadyjczyk wpatrując się ciągle w oblicze mężczyzny.
Po chwili jego wzrok jednak powędrował w kierunku swoich stóp.
-Widzisz, mam problem...dosyć poważny problem. Którego sam nie dam rady rozwiązać. A boję się że w końcu mogę zrobić coś niewinnemu człowiekowi...-Aaron spojrzał prosto w oczy Jonathana-
Jest to dosyć długa historia, dlatego chciałbym się spytać czy deszcz Ci nie przeszkadza. Pogoda nam nie sprzyja.

» Stara kryjówka Falar'a
» Stara restauracja w stylu starojapońskim.
» Stara, zniszczona i cuchnąca grzybem rudera.