Las przy starym strumyku

Cześć odpowiedziałem tylko ciągle wpatrując się w kapitana. Szczerze mówiąc na jego miejscu wysłał bym ich samych, ale on pewnie chce mnie sprawdzić. Ruszyłem za dwójką oficerów czekając na jakiekolwiek polecenia od nich lub w ogóle aż coś do mnie powiedzą. Rozglądałem się również uważnie po okolicy starając się wyczuć jakoś nienaturalne dla tych okolic reaitsu.

Hej Nobozaku? co to za imię? nie ważne rozglądaj się uważnie jak coś poczujesz to dasz znać a teraz w drogę Poczułeś się trochę tak jak byś był powietrzem...Ruszyliście w drogę dalej..
(opisz przebieg podróży i jakie relacje miedzy wami panowały)

Nobozaku... Bardzo je lubię, bo jest oryginalne i odróżnia mnie od reszty. Z tego co pamiętam to matka mi je nadała. pomyślałem po czym dalej szedłem za nimi. Nie chciałeś się z nimi zrównywać, bo po pierwsze ich nie znałem, po drugie jestem przyzwyczajony do samotności i ją lubię. Większość podróży była przegadana przez tych dwóch przede mną. Na jakie tematy rozmawiali nie wiem, bo się nie wsłuchiwałem i szczerze mówiąc nic mnie to nie obchodzi. Do mnie zbytnio się nie odzywali, a dokładniej tylko ze cztery razy nie licząc tego pierwszego. Były to krótkie wypowiedzi typu coś taki cichy lub nadążasz za nami?, które kończyły się śmiechem, a raz nawet rechotem, który wprowadził mnie w zażenowanie ich zachowaniem. Ciągle obserwowałem okolicę zwracając uwagę dosłownie na wszystko

(czytaj uważnie jeden jest niemową !)

Szliście i dotarliście do starych ruin nad rzeką z początku nic nie wyczuwałeś, ale po czasie wyczułeś ogromne reiatsu. Ta energia dobiegała z lasu z którego wybiegła przerażająca bestia
Co to do cholery ma być!? Wykrzyczał Ashiba. Po chwili bestia zniknęła wam z oczu i rzuciła się wprost na drugiego oficera łapiąc go w szczęki i targając do lasu. Pobiegliście nawet się nie zastanawiając. Ashiba wskoczył na drzewa i próbował zajść go od góry. A ty biegłeś za nią dalej. W końcu Ashiba wylądował przed nią i bestia się zatrzymała. Ty zaś biegłeś i zobaczyłeś coś przerażającego. Bestia uniosła łeb ku górze i przegryzła Giruyu w pół.
I powiedziała do was krzykliwym głosem: Myślicie, że wasza dwójka da sobie ze mną rade? Hahahhaha nie rozśmieszajcie mnie . Po tych słowach Ashiba wybuchł i rzucił się do ataku

Wyjątkowo żadne myśli nie kłębiły mi się w głowie. Po prostu biegłem w stronę potwora. Gdy zobaczyłem, że po Giruyu uświadomiłem sobie, że będzie trudno. Zachowałem zimną krew i nie rzuciłem się na potwora tak jak Ashiba, który możliwe, że miał Giruyu za przyjaciela. Pomyślałem, by zagadać do potwora. Może wyda się głupie, ale trzeba próbować wszystkiego
Nawet o tym przez chwilę nie pomyślałem. powiedziałem wystarczająco głośno.

Co?! Nobozaku pomóż mi do cholery a nie gadaszOdpowiedział burzliwie Ashiba.
Hmm zaczekaj Ashia... Powiedział potwór i złapał Ashibe w pnącze i odciął te pnącze i przybił oficera do drzewa. nie czuje od ciebie żadnego dużego reiatsu chłopcze.... Powiedział potwór. Ashiba który siędo ciebie wydzierał żebyś pomógł mu się uwolnić został, ogłuszony prze pnącze. On tak zawsze się drze i gada od rzeczy?

Nie wiem, nie znam go zbyt długo, ale myślę, że ma taki krzykliwy charakter. Stracił kompana to chyba normalne, że się tak zachowuję choć w twojej rasie może być inaczej. Mówisz, że dużego reiatsu nie mam... To prawda, bo jestem początkującym shinigami i to moje drugie zlecenie, od ciebie za to emanuje wielka siła, możesz mi się przedstawić? powiedziałem do potwora.

A ja Sougito Nobozaku, jak już mówiłem jestem na misji i zlecono mi przejrzenie tego terenu i znalezienie potwora, którym zapewne jesteś ty. Czuję, że nie mam z tobą szans więc chyba nawet nie będę do ciebie startował. A tak dla ścisłości my we trzech jesteśmy Shinigami, a nie ludźmi. To w takim razie co ciebie to sprowadza, bo myślę, że nie jest to twoje naturalne środowisko kontynuowałem rozmowę z potworem o imieniu Xiro.

wiem kim jesteście, ale to takie zabawne jak się irytujecie.......hahaha....nie jestem stąd masz racje jestem z poligonu badawczego jestem duszą na której robiono eksperymenty tak zwana zmodyfikowana dusza, tylko niestety pobieram z otoczenia zbyt dużo reiatsu i na początku nie mogłem nad tym panować ale teraz już nic nie stoi mi na przeszkodzie, a na pewno nie Gotei 13. Po tych słowach zamurowało cię i nie wiedziałeś co masz powiedziałem....

Z początku myślałem, że to jakiś silniejszy hollow, ale myliłem się jednak. Słyszałem o tych duszach. Muszę o nie zapytać taichou jak oczywiście przeżyję i wrócę pomyślałem po czym powiedziałem po dłuższej chwili
Nie irytuję się byle czym, w przeciwieństwie do mnie posiadasz ciekawe umiejętności. Pokonać cię nie pokonam i powoli myślę, że dyplomatycznie też cię nie przekonam byś opuścił to miejsce. Co zrobiłbyś na moim miejscu?
Chyba postępuję z nim zbyt odważnie, ale coś robić trzeba

Widzę że jesteś odważny ale czy na tyle głupi żeby zhańbić się i uciec pozostawiając tutaj kompana? Odpowiedziała dusza celując pnącze w stronę twojego kolegi.

Nie powiedziałem, że ucieknę. Jak na razie głośno myślę jak to rozegrać powiedziałem po czym wyciągnąłem swoje zanpakutou ciągle obserwując jak daleko jest pnącze od oficera z którym przybyłem.

Widzę że chcesz w końcu to rozegrać jak mężczyzna tz. shinigami. OK jako iż jestem silniejszy to możesz zacząć atakDusza zmieniła wygląd na 2,5m chłopa o głowie ośmiornicy z jakimś mieczem i czekał na atak. widzę u ciebie zdziwienie,a no tak przepraszam potrafię również zmieniać wygląd. Dobra koniec rozmów zaczynaj

Ciekawe umiejętności. Czyżby dawał mi fory? Lepiej, by było jakby pokazał na co go stać, ale wtedy ja bym nie miał pewnie szans pomyślałem po czym użyłem Hadou nr.8 Sendo, by oswobodzić Ashibę, a sam ruszyłem z Zanpakutou w stronę Xiro. Na początek prosty atak mieczem z zamachu lecz niezbyt dużym, by nie zostawić zbyt dużej luki.

hę? tylko tyle...broń się!Odpowiedział rozpędzając się na wprost ciebie i zadając ci dość płytką ranę na brzuchu jego szybkość była niesamowita. Nie wiedziałeś kiedy rozpoczął atak..

Oto chodziło. Powoli poznaję jego umiejętności i muszę znać ich jak najwięcej póki jeszcze mnie oszczędza pomyślałem po czym wysłałem w jego stronę Hadou nr. 4 Byakurai, a następnie gdy będzie robił unik staram się go schwytać za pomocą Bakudou Mokuhon. Niezależnie od efektu tych ruchów biegnę w jego stronę najszybciej jak potrafię z moim Zanpakutou po czym odbijam w prawą stronę przed nim i atakuję go swoim mieczem w plecy

Rozpocząłeś atak o dziwno Xiro stał w miejscu i dostał najpierw z Byakurai i następnie został schwytany przez gałęzie z Mokuhon.ładnie....Jak mówiłem mogę pochłaniać rei z otoczenia więc patrz Odpowiedział po czym wchłonął Mokuhon i gdy byłeś przed nim zaatakował ale odskoczyłeś i trafiłeś go w plecy. Ahhh! tego sie nie spodziewałem po kimś takim jak ty! Odpowiedział burzliwym głosem i zaczął biec tyle że podczas tego biegu zmieniał pozycje co wyglądało tak jakby było go setki spróbuj odeprzeć któregoś z nas!.....hahahah

Więc Demoniczna Magia będzie w tej walce bezużyteczna i da mu jedynie więcej mocy więc dlaczego atak Zanpakutou w zapieczętowanej formie coś mu mógł zrobić? Może jest silny, ale niezbyt bystry? pomyślałem po czym skupiłem się jak najbardziej i starałem się wyczuć tego z największą liczbą reiatsu. Ma go tyle, że tak szybko go nie powinien ukryć, a ja nie powinienem mieć problemów z wykryciem go. Gdy już wiem gdzie jest. Czekam na moment w którym będzie jakieś góra 4 metry ode mnie i atakuję go Zanpakutou po nogach sam się schylając, bo myślę, że zaatakuję frontalnie jak będzie przy mnie.

Trafiłeś dusza spadła na pysk i była bardzo wkurzona Jak ty to zrobiłeś młokosie nikt mi sienie może postawić a na pewno nie ktoś z tak małym reiatsu jak ty! Odpowiedział i wstał na nowych kończynach i zmienił postać zamienił się w ciebie ciekawe czy dasz rade walczyć przeciwko sobie samemu i to z pociętą ręką wysłuchując jego bredni nie mogłeś uwierzyć że zamienił się w ciebie. A co do ręki spojrzałeś na nią była ok ale po chwili pojawiły się na niej rozcięcia.Mówiłem że jestem szybki... dodał i znowu zniknął pojawiając się za tobą...

Błyskawicznie się odwróciłem po czym zaatakowałem go na raz mieczem i kopnąłem w kolano, a następnie po raz kolejny zadałem cios mieczem. Pierwszy przez kopniak nie był zbyt silny zaś w drugi włożyłem o wiele więcej siły. Odstęp pomiędzy nimi chciałem, by był jak najkrótszy. Zaraz po ataku staram się wycofać jak najdalej i jakoś opatrzyć dłoń, by go zająć mówię
Liczba reiatsu to nie to samo co siła

Masz racje ale dzięki rei ranie cie po rękach i teraz po plecach i momentalnie poczułeś silne rozdarcie na plecach.Był to błyskawiczny atak nie do odparcia po uderzeniu rozdarł ci twoje ubranie i zacząłeś mocno krwawić.

Na to na razie nie poradzę. Jestem za wolny, ale muszę pokombinować z wyczuciem jego dużej ilości reiatsu, bo to może być nie tylko siłą, ale i zgubą pomyślałem po czym gdy po raz kolejny poczuję duże ilości reitsu charakterystyczne dla niego staram się w ostatnim momencie odwrócić i zablokować atak, ale tak, by zdążyć. Jak na razie wykonuje proste ataki więc może dam radę zablokować jego cios jak dobrze pójdzie.

twój sobowtór postanowił przystąpić do ataku i rozpędził się na wprost ciebie i tuż przed tobą przeskoczył cię i odbijając się poleciał w prawo i zaatakował cię próbując trafić prosto w głowę..

Podobnie jak ja na początku tylko szybkość jest większa pomyślałem, a następnie bez dłuższego namysłu wystrzeliłem w jego stronę Byakurai, by go na chwilę oślepić, a sam uskoczyłem na bok po czym zaatakowałem go celując w głowę lub szyję.

Atak twój był silny, ale niestety mało celny, gdyż pnącze duszy sparował twój cios. Chyba cię nie doceniałem Odparła dusza i przystąpiła do błyskawicznego kontrataku z powietrza. Dusza wyskoczyła w powietrze tak że wyglądało to jakby dalej stała na ziemi i nagle znikła ci z oczu i stała za tobą i zaatakował cię w nogi. Oberwałeś i upadłeś na ziemię a oprawca znowu zmienił wygląd. To co zobaczyłeś było zdumiewające oprawca zmienił siew twojego kapitana.

By nie ta szybkość walczył bym z nim może jak równy z równym, lecz możliwe, że coś jeszcze ukrywa pomyślałem po czym podniosłem się z ziemi ciągle wpatrując się w osobę o wyglądzie mojego taichou.
Widzę, że znasz kapitana 12 dywizjonu i chcę byś zaczął mnie doceniać. Ja jestem nowicjuszem więc jak średnio ci idzie to znaczy, że nie jesteś taki super silny, a moi towarzysze są bardzo słabi powiedziałem do niego ciągle będącym gotowym do zablokowania ciosu.

Po twoich słowach dusza znikła nie czułeś żadnego rei w pobliżu . A z lasu wyłonił się twój kapitan. Ha! brawo badania zakończone! Krzyknął i zobaczyłeś jak wstają dwaj oficerowie. Byłeś zdziwiony, gdyż zobaczyłeś małe urządzenie które było odpowiedzialne za iluzję. Widzisz to urządzenie ma poprawić efektywność treningów. Spisałeś się jestem z ciebie dumny Nobozaku Odparł kapitan i odszedł do swojej siedziby. Hej nieźle młody ale jeszcze dużo musisz się nauczyć. krzyknął do ciebie Ashiba i oddalił się wraz z drugim oficerem. Miałeś mętlik w głowie, ale to nie było ważne udałeś się do domu na małą sieste

Pisz u siebie .

Ja również się lekko uśmiecham, kiedy widzę, co właśnie zrobił Kuro. ~Cóż... Nie zmienił się przynajmniej. Jak zawsze do konkretów od razu przychodzi... I nawet przyprowadził kawalerię.~ Spoglądam na przeklętego potwora z błyskiem w oczach. Tak... Dawno nie walczyłem z takim przerośniętą dżdżownicą. ~Więc żeby przesłuchać Kuro, to muszę pierwsze przebić się przez jej fioletowo-podobną powłokę, ech? Trochę to kłopotliwe, ale...~
- Pora na odrobaczanie!
Przyjmuję pozycję bojową, zaciskając pięści, a następnie zwężam brwi. Mimo wszystko mam przed sobą przeciwnika, który wykazuje umiejętności przekraczające zwykłego człowieka. Kuro, jakiego pamiętam, zawsze był ciężkim orzechem do zgryzienia. ~Ciekawe, ile się nauczył przez ten czas... Mniejsza o to, ja też nie próżnowałem. To rozstrzygnie się teraz!~ Myślę... Nagle mam dziwne przeczucie, że kiedy się tak patrzę na przerośniętą dżdżownicę... ~Ona jest przerośnięta?~ Spoglądam się jeszcze raz niepewnie. Tak... No to natychmiast odskakuje, jeśli czuję zagrożenie. To może być moja jedyna okazja...