Dom Kazuo Sadatake

Dom z zewnątrz wyróżnia się jedynie dzięki, wysokim, sięgającym dachu drzewom osadzonych, po obu stronach chodnika, prowadzącego ku drzwiom. Za domem, również znajduje się niezbyt duży, lecz zielony ogród. Wejście do owego ogrodu, wiedzie przez taras, który ma kształt pół okręgu, o promieniu 2 metry. W ogrodzie jest wiele dużych drzew, które zasiały się same z siebie, wiele lat temu, jeszcze przed postawieniem domu. Budynek nie jest duży, lecz nie można nazwać go małym. Ma 3 pomieszczenia, rozmieszczone na parterze i 1 piętrze. Nie posiada piwnicy.

- Pokój gościnny.
By dojść do niego, należy przejść przez przedpokój, w którym ewentualni goście, jak i sam pan domu, zostawia swoją kurtkę i buty. Do pokoju wchodzi się przez duży łuk drzwiowy. Jest to największy pokój, w całym domku. Stworzony został na wzór prostokąta, 10 na 6 metrów. Na białych ścianach ma tradycyjne kolorowe japońskie rysunki, przedstawiające smoki itp. W pokoju znajduję się duża narożnikowa kanapa, przy której znajduję się niski stół, na którym często leży wazon z kwiatami. Podłoga pokoju, jak i w całym domu, poza kuchnią i łazienką, jest drewniana. Ściana, przeciwna do wejścia z przedpokoju, posiada drzwi, na wzór łuku, prowadzące na taras. Przy owych drzwiach, są dwa duże okna. Po prawej stronie pokoju, znajduje się przejście do kuchni.

-Kuchnia.
Kuchnia ma 2 na 5 metrów. Na ścianach znajdują się kafelki naścienne, koloru beżowego, a na podłodze, kafelki podłogowe, koloru niebieskiego (morskiego). W kuchni znajduję się mała kuchenka gazowa, szafka, w której zamocowany jest zlew i szafka dodatkowa, na której przygotowywane jest jedzenie. Nad kuchenką jest metalowy okap, a nad szafkami stojącymi, znajdują się bardzo do nich podobne szafki wiszące. Po drugiej stronie znajduje się 3 osobowy stolik, przy którym spożywa się śniadania i kolacje. Obiady często jedzone są na kanapie w pokoju gościnnym.

- Łazienka.
Wejście do niej, znajduję się w przedpokoju. Jest mała, 2 na 3 metry. W środku jest zlew, umiejscowiony na szafce, kibelek i prysznic. Ściany, podobnie jak podłoga, obłożone są kafelkami koloru jasno niebieskiego, na których przymocowane są 3 wieszaczki na ręczniki. W łazience nie znajduje się już nic więcej poza kinkietem wiszącym na ścianie i małym oknem.

-Sypialnia.
Jest to jedyny pokój, do którego prowadzą schody. Okna leżą na spadzistym dachu, dzięki czemu w nocy można oglądać gwiazdy, czy księżyc. W całym pokoju jest jedno duże łóżko i jedna szafa. W szafie znajduje się kilka szufladek, w których poukładane są różne części garderoby. Ściany są tutaj dębowe, co nadaje pokojowi półmroku. Sypialnia jest chyba najciemniejszym pokojem, nie licząc światła wpadającego przez okna, w domu. Łóżko, nie należy do najwygodniejszych i jest bardzo nisko osadzone.

Kiedy Kazuo zaszedł do domu, wszedł do środka, zdjął buty, które położył koło swoich drzwi wejściowych i poszedł do łazienki by się umyć. Kiedy wyszedł poszedł jeszcze do kuchni by zjeść coś na szybko, po czym ruszył do ogródka z tyłu domu, by potrenować. Dzisiaj nie robiłem żadnych ćwiczeń, oprócz... przegrania niezbyt długiej walki. Zaczniemy od rozgrzewki. Pomyślał, po czym rozpoczął rozgrzewkę. Na początek kiwał głową na prawo i lewo, robił nią okręgi itp. Następnie zaczął robić obroty rękoma w przód i w tył. Później przeszedł do okrążeń biodrowych, kolanowych i na końcu postanowił zrobić zrobić kilka obrotów stopami. Kiedy skończył rozgrzewkę, położył się na plecy, następnie obrócił się na brzuch, podparł się rękoma i nogami, po czym zaczął robić pompki. Robił je do momentu stracenia całkowitej siły w rękach. Teraz wstał, wyciągnął ręce przed siebie i zrobił 30 przysiadów. Jego kolejnym pomysłem był bieg pomiędzy drzewami dookoła ogródka. Kazuo przygotował się po czym wystartował ze swoją maksymalną prędkością. Omijając drzewa biegał w koło, po granicy ogrodu. Kiedy się zmęczył na chwilę przystał. Usiadł pod drzewem i chwilę odpoczął, aż do momentu, w którym mógł złapać pełny, wolny wdech. Wstał, wziął swój bokken i zaczął okładać jedno z drzew. Wyprowadzał ataki z lewej i prawej strony. Z górnego lewego boku, do dolnego i na odwrót. Kiedy wykonał kilkadziesiąt uderzeń, które wykonywał z wielką zawziętością i wkładał w nie wiele siły, rozszerzył swój trening bokkenem, o szybkie biegi od drzewa do drzewa, i okładanie każdego pod innym kontem. Kiedy poczuł się już naprawdę zmęczony, wszedł do pokoju gościnnego, wyrzucił bokken na kanapę i poszedł do łazienki wziąść orzeźwiający prysznic, podczas którego zabrał się za przemyślenia związane ze swoim hollowem.

Rozciąganie się Kazuo przynosiło efekt, słychać było strzelanie kości, które ustawiały się na optymalnych dla nich pozycjach. Wziął się za pompki, zrobił je bez większego problemu, natomiast po 10 przysiadach wymiękł, powodem był , nieznośny ,pulsujący ból biodra. Musiał chwilę odpocząć. Po chwili wpadł na pomysł ,by przebiec się dookoła ogródka, slalomem. Stanął na miejscu startu i wystartował, lecz po pierwszym ruchu lewego biodra, padł na ziemię z uczuciem jeszcze większego bólu. Chwilę leżał i patrzył na słońce, było prawie za horyzontem i trzeba było już wejść s powrotem do domu. Chciał jeszcze pookładać bokkenem drzewo, lecz było już tak ciemno ,że mógłby z łatwością pomylić drzewo z sąsiadem, co by nie było miłym doświadczeniem.

Kazuo wszedł do domku, zapalił światło w pokoju gościnnym, rzucił tam bokken na kanapę. Następnie wszedł do łazienki i zdjął z siebie ubranie i wszedł pod prysznic. Na początku woda była wyjątkowo zimna ,lecz po chwili była temperatury, która dawała największy komfort zmęczonym mięśniom. Kazuo zaczął rozmyślać nad hollowem, gdy na chwilę go przyćmiło i zobaczył czerwone oczy ,które po niecałej sekundzie zniknęły. Kazuo zorientował się ,że siedzi na ziemi podparty o ścianę, widocznie upadł.

Cholera... Muszę odpocząć, a Ty w tym czasie nie waż się mi przeszkadzać. W myślach Kazuo zwrócił się do znajdującego się w nim hollowa. Dzisiaj dam sobie już spokój... Do jutra mam nadzieję, że ból w większości przejdzie, to jutro poćwiczę. Wstanę rano i od rana zrobię sobie małą rozgrzewkę. Pomyślał, po czym poszedł do swojej sypialni, w której otworzył okno, by pomieszczenie, w którym za chwilę będzie spał, było wywietrzone. W czasie owego wietrzenia pokoju, Kazuo zdjął strój adepta, skarpetki i zmienił majtki, w których miał zamiar spać. Kiedy był już gotowy do snu, zamknął okno i położył się na łóżku. Odwrócił się jeszcze raz na bok, by nastawić budzik, na 6.00, a następnie próbując o niczym nie myśleć starał się zasnąć.

Kazuo obudził dźwięk budzika połączony ze wschodem słońca. Czuł się wypoczęty, nie chciał wstawać, lecz musiał, bo inaczej się nie wyrobi do akademii. Słońce poranne było cudowne, natomiast na niebie żadnej chmurki, to oznaczało piękny, cudowny , słoneczny dzień.

Kazuo wstał i ponownie otworzył okno, by poczuć świeży powiew porannego wiatru. Następnie zbiegł na dół i poszedł do łazienki by skorzystać z toalety. Kiedy załatwił swoją potrzebę, umył ręce, po czym zabrał się za mycie zębów. Kiedy skończył mycie zębów, przeszedł przez pokój gościnny i zszedł do ogródka, gdzie chciał zrobić poranną rozgrzewkę, przy okazji pooddychać świeżym powietrzem. Zaczął tak samo jak wczorajszy wieczorny trening. Rozgrzał kark, ręce, osobno dłonie, biodra, kolana i stopy. Następnie postanowił zrobić pompki i na tym zakończyć swoje poranne ćwiczenia. Zrobił ich 40, po czym ruszył do łazienki, by wziąć szybki letni prysznic, po czym wbiegł na górę, ubrał strój adepta, zabrał przybory do pisania. Zszedł na dół, zabrał bokken, który leżał w pokoju gościnnym i wybiegł do akademii. Mam nadzieję, że się nie spóźnię. Ciekawe co mam pierwsze... Pomyślał w biegu.

Do czasu, dotarcia do akademii wszystko szło pomyślnie. Dopiero przed samym budynkiem akademii zorientował się ,że ma jeszcze jakieś 3 godziny do zbiórki na placu głównym, przed wypadem do świata żywych. Stałeś dalej i patrzyłeś na słońce zastanawiając się jak to możliwe ,zapomnieć o czymś tak fascynującym. Słońce było gdzieś na wysokości świadczącej ,że jest godzina 9. Poczułeś burczenie w brzuchu, które było dosyć głośne.

*No dobra...jeszcze 3 godzinki, to pójdę gdzieś coś zjeść.* Pomyślał Kazuo, po czym wyruszył na poszukiwanie jakiejś knajpy lub baru, w którym mógłby zjeść jakiś posiłek.* Czy tu w ogóle jest coś takiego jak bar... Mam nadzieję, bo mam apetyt na coś dobrego.* Po zastanowieniu się, w którą stronę ma ruszyć, postanowił iść na oślep, by znaleźć jakiś pierwszy, lepszy przypadkowy bar. Jeżeli po drodze spotkał jakiegoś shinigami lub mieszkańca Seireitei, wdał się w nim rozmowę, pytając o jakieś ciekawe miejsce, w którym można zjeść dobre śniadanie.