Jadalnia IV oddziału

Stołówka mieści się w budynku szpitalnym IV oddziału, uczęszczają do niej za równo shinigami z oddziału jak i głodni, i na tyle zdrowi pacjenci aby poruszać się o własnych siłach (reszta ma posiłki serwowane do łóżka). Z uwagi na to że ze stołówki korzystają też pacjenci, jezdnie podawane jest w sposób pożywny i zdrowy, niekoniecznie najsmaczniejszy.

Sala jest duża, gdyż musi pomieścić członków oddziałów i ewentualnych chorych, wpada do niej nieco światła słonecznego, w większości jest jednak oświetlana przez specjalny rodzaj roślin który jest używany z powodzeniem w SS jako rodzaj "lamp". Dzięki temu można powiedzieć że jest w jadalni dosyć jasno... To uczucie jest jeszcze dodatkowo pogłębione przez śnieżną biel wysokiego sufitu i ścian. Podłoga wykonana jest c ciasno zbitych desek dosyć ciemnego, drewna. Tak owe zostało uprzednio wygładzone i polakierowane, tak aby nikomu nie wbiła się w stopę żadna drzazga.

Na przeciwko wejścia stoi długi szynk ciągnący się niemal od ściany doi ściany, stoją za nim dwie, czasem trzy pracownice (kiedy ruch jest większy), podają ode zamówione jezdnie. po środku sali stoi kilka niskich, długouch stolików przy których leżą długie miękkie poduszki. Te właśnie stoły są miejscem w którym można spokojnie spożyć posiłek.

Aki Dachi

Wszedłeś do środka za kobietą, był tu mały ruch. Siedziało tu zaledwie kilkoro shinigami, którzy niemal od razu zareagowali na wejście twojej przełożonej uśmiechem, niemal od razu powitali ją z uśmiechem na ustach.
Było tu też kilkoro pacjentów, żadnej osoby jednak nie rozpoznawałeś... Zresztą nie było to ważne, naprzeciw Ciebie (w pewnej odległości), stała długa lada gdzie wydawali jezdnie. Po swoją porcje ruszyła tam kobieta... Zamówiła niewiele jezdnia i skierowała się do jednego z wolnych stolików, zerknęła na Ciebie.

Aki poczuł się jakby odnalazł skarb większy niż tysiąc ryo. W końcu napełni żołądek! Mężczyzna ruszył szybkim krokiem, aby zamówić sobie naprawdę sporą porcję. Gdy tylko takową dostał ruszył za kobietą, aby zająć miejsce i szybko zapchać żołądek. Z pewnością to pomoże mu myśleć normalnie i nie pleść bzdur jakby kto pytał. W głębi Daichiego czaiła się niepewność... A jeśli obetną mu pensje za narażanie oddziału na koszty? To z pewnością nie było pożądane przez biednego chłopaka...

Kobieta zaprosiła Cie gestem do swojego stolika, usiadłeś tam no i najspokojniej w świecie zacząłeś jeść... Znaczy w zasadzie słowo "najspokojniej" nie pasowało tu do obrazu szaleńczego pochłaniania ogromnych ilości jedzenia. Dziewczyna uśmiechnęła się lekko pod nosem, w sposób niezbyt miły, patrzyła się na Ciebie - Nie wydaje mi się żebyś miał jeszcze urosnać... A jesz jak nastolatek - Sama zaczeła powolutku pochłaniać swoją własną porcje - Uważaj bo utyjesz... A ja nie potrzebuje nieporęcznych tłuścioszków w zespole... - Zaśmiała się cichutko, rzuciła jeszcze - smacznego

Milczeliście przez chwile, kobieta odezwała się gdy niemal skończyła swoją niewielką porcje - Za raz przejdziemy się do kapitan, a później po twoje nowe kimono i inne pierdoły potrzebne shinigami

Prędkość z jaką swoją żywność pałaszował z pewnością była prędkości dźwięku. Przez to niemal na pewno skończył przed swoją "szefową", bo jak się zdawało wspomniał, że nią jest. Mężczyzna nie zwracał za bardzo uwagi na krytycyzm skierowany w jego osobę i żywność. Miał po prostu większe zapotrzebowanie na nie, a co do spalania treningi z pewnością nie pozwolą mężczyźnie przytyć. W końcu to by było niepożądane i raczej mało prawdopodobne.
Po skończonym posiłku Daichi zareagował na ostatnie zdanie przełożonej. - Świetnie, nie mogę się doczekać. Jeszcze tylko małe pytanie. Od czego mam zacząć?

- Hmm na początek będziesz mi pomagał przygotować maść leczniczą, a pojutrze pomożemy X oddziałowi na misji - Odparła spokojnie twoja przełożona, sama zaczęła powoli kończyć jedzenie, nie śpieszyła się... Poczekałeś na nią jeszcze dobre kilka minut, nim zakończyła posiłek, złapała w dłonie naczynia i ruszyła do szynku, tam też położyła rzezy. Ty zresztą uczyniłeś tak samo na jej wzór.

Chwile później wyszliście z jadalni i ruszyliście długim korytarzem, po drodze widzieliście kolejnych shinigami których nie rozpoznawałeś - Dziś jeszcze będziesz miał wolne, a juto zajmiemy się maścią i wydawaniem leków - rzekła przeciągając się przy tym.

Zatrzymaliście się przed sporymi rozsuwanymi drzwiami na końcu korytarza, kobieta zatrzymała się przed nimi, i zerknęła na Ciebie - Mam nadzieje że masz normalnie więcej kultury niż przy jedzeniu... - Mruknęła cicho, później spojrzała na drzwi - Witam Pani Kapitan, czy można wejść ? - Po chwili otrzymała odpowiedź twierdzącą,

Tak wiec otworzyła drzwi, weszła do środka, i dosłyszałeś tylko - no właź szybko - oczywiście pospieszała Cie twoja przełożona.

https://bleach.forumpolish.com/kwatera-dywizjonu-4-sanitariuszy-f22/biuro-pani-kapitan-t305.htm