Dom Takagi Niizukiego

Hollow i potyczka z nim była dobrym treningiem dla niego samego oraz jego towarzyszy. Współpraca i wzajemne uzupełnianie się umiejętnościami nie dawały większych szans przeciwnikowi, który na dłuższą sprawę nie był w stanie walczyć przeciw kilku oponentom.

Płonąca wioska była zdecydowanie większym problemem niż dwa poprzednie, dlatego też Takagi zebrał swoich by ruszyć z pomocą.
- Kirishima, pomóż tym którzy odnieśli jakieś rany. Saito, Tajima pomóżcie przy gaszeniu ognia i ewakuacji ludzi. Jeśli trzeba użyjcie kidou przeciw pożarowi. - zakomenderował gdy dobiegali na miejsce. Niektóre zaklęcia mogły być przydatne, ale w obliczu takiej sytuacji niedużo mogli zdziałać. On sam również ruszył z pomocą, rozejrzawszy się czy w okolicy nie ma czasem kogoś kto obserwuje całe zajście a wcześniej przyczynił się do podpalenia wioski.

Takagi dał znak reszcie by byli cicho i szeptem odezwał się do nich.
- Przynajmniej jeden z nich musi nam wpaść w ręce żywy. Saito, Kajima, zajdźcie ich od drugiej strony i wejdźcie gdy usłyszycie głośniejsze odgłosy rozmowy. Ja z Kirishimą powitamy ich od środka. - pokonanie tych buntowników było dobrym początkiem, przesłuchanie ich aby dowiedzieć się gdzie są pozostali zaś dodatkową nagrodą. Odczekawszy chwilę gdy obaj towarzysze znikną skinął głową na dziewczynę i ruszył niespiesznie ku pomieszczeniu, gdzie tamci się zatrzymali.
- Przyjemny wieczór nie sądzicie? Chłodny, deszczowy i nudny. - odezwał się do buntowników, gotów użyć w pierwszym ataku kidou do uderzenia w najbardziej wyróżniającego się przeciwnika. Pozbawieni lidera nie powinni być tak skłonni do walki. - Poddajcie się, oszczędzicie sobie bólu.

Upór buntowników a nawet desperacka walka do końca dwójki z nich dawała shinigami jasno do zrozumienia, że nie mieli zamiaru się poddać tak łatwo. Ale ostatecznie ulegli i niebezpieczeństwo dla Seireitei zostało choć częściowo oddalone. Takagi mimo wszystko nakazał przewiązanie ran i zatamowanie krwawienia, przy okazji chcąc wyciągnąć od jeńców gdzie mieli się spotkać z resztą swoich towarzyszy. Buntownicy mieli trafić i tak w ręce władz, wraz z raportem dla przełożonej odnośnie aktualnych wydarzeń. W końcu rozbicie jednej z band było dużym sukcesem a złapanie kilkunastu jeńców i ich przesłuchanie powinno przynieść przydatne informacje.
- Gdzie mieliście się spotkać z resztą? Kto dowodzi, ilu was jest? No dalej, chyba nie chcecie umierać za tych, którzy was zrekrutowali a potem wprowadzili w zasadzkę? Bo chyba nie myślicie że przypadkiem tutaj byliśmy? - to był może i blef ale poparty pewnością siebie i groźną postawą powinien zadziałać. Poźniej i tak miał zamiar przekazać ich dalej władzom.

Doprawdy? - ten trzeci od dłuższego czasu milczał a teraz się odzywając dawał mu dodatkowe informacje. Dla Takagiego było to lekkie zaskoczenie, ale skoro tamten zdawał się mieć zdolności czytania w cudzych myślach to można to było wykorzystać. Teraz też podszedł do osobnika, którego wskazał ten z pustkowi i nachylił się ku niemu.
- A ty nie masz nic do powiedzenia? Coś milczący dziwnie jesteś biedny żebraku. Odprowadzimy cię po wszystkim do twojego okręgu. Na pewno się ucieszą twoi znajomi że w zdrowiu jesteś. - wyprostował się po tych słowach spoglądając na mężczyznę siedzącego przed nim i związanego. Podstęp, manipulacja były w tej chwili ważniejszymi niż brutalna siła. Metoda kija i marchewki jak to mówili i w tej chwili właśnie to drugie stosował, przynajmniej w pewnym sensie. - Śmiało, zdradź mi co ukrywasz bym mógł zmienić zdanie co do odesłania cię do domu.

Takagi zmrużył oczy wysłuchując słów banity. Nagle sprawa robiła się znacznie grubsza niż początkowo się wydawało. Nawet do 50-ciu buntowników, do tego renegat shinigami i ktoś jeszcze o nieznanej sile. To mogły być przechwałki tylko lub blef, ale nie można było zlekceważyć takiej informacji.
- Kirishima, wyślij motyla-wiadomość o odnalezieniu miejsca, gdzie mogą przebywać buntownicy w większej sile. Oraz że mogą mieć wsparcie jednego lub dwóch renegackich shinigami. - odezwał się do dziewczyny. - Nie przyślą też straż po więźniów tutaj.
Należało działać teraz zdecydowanie i szybko. W czwórkę wolał nie ryzykować ataku na kryjówkę, której lokalizację poznali właśnie. Musieli też zająć się więźniami a zabieranie ich ze sobą do ataku byłoby głupotą. Dlatego też odczekanie na odpowiedź i ewentualne posiłki było teraz pierwszą rzeczą, którą powinni zrobić. Oraz pilnowanie jeńców, których tym razem związano aby nie próbowali prób ucieczek więcej.

Takagi rozważał przez dłuższą chwilę propozycję nim w końcu zadecydował. Wypuszczenie tych najgorzej wyglądających łajz było dobrym, choć ryzykownym pomysłem. Oczywiście przestrzegł ich przed wracaniem na bezdroża i próbami ostrzeżenia innych, jak to ujął Takagi - łatwo by się dowiedział znów dzięki informatorom kto był na tyle głupi by zdradzić i wykorzystać darowanie zdrowia i wolności. A wtedy pewnie nie uniknęli by długiej śmierci.
Potem było już tylko czekanie na strażników, którzy by zgarnęli resztę więźniów oraz wsparcie innych patroli, by mogli wyruszyć ku kryjówce bandytów.

Niizuki spojrzał na nowo przybyłych. Było ich w tej chwili dość, by rozprawić się z kryjówką bandytów choć jak zauważył gościnny duch - należało się spieszyć.
- Najlepszym rozwiązaniem będzie według mnie już teraz wyruszyć w kierunku kryjówki. Złapanych pod strażą można zostawić tutaj, by nie opóźnili naszego marszu oraz nie zdradzili nawet przez przypadek tego, że nadchodzimy. - odezwał się Takagi po powitaniu się z dowódcami obu patroli. - Nie można też ryzykować, że tamci nagle zmienią plany skoro tą grupę przechwyciliśmy i możliwe że opóźniliśmy jej przybycie. - tutaj spojrzał po schwytanych i ich odzieniu. - Ewentualne przebranie się, narzucenie na nasze ubrania ich łachów byłoby dobrym pomysłem, by zmylić ich czujność. Jedynie broń należało by dodatkowo schować. - spojrzał na swoich towarzyszy i nowo przybyłych jak się im podobają takie podchody. Jeśli zgodziliby się na to, to też z miejsca wdrożyli by plan Takagiego w życie a potem wyruszyli ku bandyckiej kryjówce, nie do końca uzbrojeni jak ci zbuntowani którzy tutaj się pojawili.

"Skąd wiesz, że tam jest tylko jeden strażnik? Potrafisz ich jakoś wyczuć? Chyba wiesz więcej niż zdradzasz duchu." - odezwał się w myślach do swojego nowego towarzysza. Takagi zaczynał podejrzewać że ci bandyci mogą być jakoś powiązani z przeszłością tego, którego ocalił na bezdrożach jakiś czas temu.
Takagi uznał że najlepszym pomysłem byłoby zejście najpierw tych przebranych, a potem reszty. W ten sposób zyskają na zaskoczeniu.
- Uważajcie, mogli wystawić straże przy wejściu. - dodał do pierwszych schodzących.

Ogłuszony, zakneblowany i związany strażnik został za nimi, a oni ruszyli dalej wgłąb nie tracąc czasu. Z przodu szli ci, którzy byli najlepsi w cichym poruszaniu się oraz mogli pozbyć się ewentualnych pułapek. Za nimi zaś szło wsparcie w razie jakby natknęli się na opór. Plan był taki, by w razie możliwości wejść jak najgłębiej po cichu eliminując kolejnych buntowników, w przypadku walki zaś uderzać z całą siłą. Pochodnia rozpalona niesiona przez tych w przebraniu o słabszym promieniu światła niż normalnie dawać miało dodatkowe utrudnienie dla tutejszych, w dostrzeżeniu w pełni kto nadciąga i w jakiej sile.
Gdyby korytarz się rozgałęział dzielili się na dwie grupy, by wejść do obu i nie pozostawiać za sobą ewentualnych niespodzianek, jakby nagle ktoś miał im wyjść na plecy. Systematycznie zatem podążanie do przodu, rannych ewentualnych odsuwać na tył całego szyku, by mogli się nimi zająć ci co na leczeniu się znają a jego miejsce zastępował kolejny. Ci z w pierwszej linii walki mieli być wspierani przez kidou tych z drugiej linii.

Same płotki, żadnych groźnych przeciwników - liderów całej grupy. Nie mogli jednak daleko uciec biorąc pod uwagę panujący nieład w ucieczce.
- Zabezpieczcie teren i zgarnijcie jeńców do więzienia. My ruszamy śladem uciekinierów, może jeszcze uda się ich dorwać. - Takagi miał zamiar doprowadzić sprawę do końca, a przynajmniej starał się to zrobić. Skinął na swoich towarzyszy i ruszyć zamierzał drugim wyjściem. Oczywiście zdawał sobie sprawę, że uciekinierzy mogli zostawić za sobą jakieś niespodzianki, i też dlatego gnanie na złamanie karku było złym wyjściem. Zresztą tamci na pewno musieli zostawić po sobie jakieś ślady, którymi łatwo powinno być podążać.

Takagi zaklął na tą niespodziewaną przeszkodę. Jasnym się stawało, że pożar wywołali uciekinierzy by spowolnić lub nawet powstrzymać pościg. Mimo wszystko miał też obowiązki ochrony zwykłych mieszkańców Społeczności Dusz i zawsze wywiązywał się z nich sumiennie.
Nakazał zatem wycięcie pasma drzew, nawet z pomocą kidou by ogień się nie rozprzestrzenił jak też posłał dziewczynę, by zawiadomiła najbliższą wioskę o zagrożeniu. W ten sposób wieśniacy mogli też sami przyczynić się do rozwiązania problemu.

Z informacji jakimi podzielił się z nimi szczęśliwy gracz wyglądało na to, że dom gier znów funkcjonuje. Choć tym razem w innym miejscu, dawnym i opuszczonym tartaku. I prowadził go znów ten sam kanciarz, którego niegdyś już raz ukarano choć wyglądało na to, że lekcja ta poszła na marne i niczego się nie nauczył. Odczekał tylko jakiś czas i wrócił do swojego procederu, uzależniony i chciwy osobnik. Tym razem jednak zadbał o swoje bezpieczeństwo, bowiem wedle słów przesłuchiwanego Yihu Wen miał do swojej ochrony trójkę siłaczy, którzy też pilnowali porządku podczas gier. Takagi mógł tylko przypuszczać że fundusze na rozkręcenie na nowo interesu gangster musiał mieć schowane na czarną godzinę i teraz je wykorzystał. Cóż, należało zatem zakończyć jego proceder definitywnie, by już nie mógł się wymigać i wrócić do biznesu.
Zjawili się w okolicy tartaku wieczorną porą, gdy jak to już się dowiedzieli, największy był ruch i najlepsza okazja do wniknięcia do środka. Satoshi i Ryuhei "weszli" od frontu, wywołując zamieszanie i skutecznie eliminując z walki dwójkę ochroniarzy. Yihu Wen ostrzeżony alarmem czmychnął tylnym wyjściem w eskorcie trzeciego osiłka wprost na Takagiego i Yoshiko. O dziwno ochroniarz okazał się całkiem sprawnie władający włócznią, to jednak tylko trochę opóźnił złapanie przez dziewczynę gangstera w czasie gdy Niizuki używając kidou obezwładnił swego przeciwnika.
Yihu był wielce wściekły i ze wszystkich sił starał się wykręcić oraz nie wracać do byłego tartaku. Przeszukawszy budynek odkryli powód tego zachowania - w piwnicy przetrzymywał bowiem czworo więźniów, dwie kobiety, mężczyznę oraz starca. Jak się od nich dowiedział byli zakładnikami, którzy mieli być wykupieni przez bliskich oraz jako zabezpieczenie w razie kłopotów. Cóż, Yihu Wen nie zdążył zrobić z nich użytku a powiększyła się tylko jego liczba przewinień. Nie mógł już zatem liczyć na tak polubowne załatwienie sprawy jak kiedyś. Odprowadzenie go do więzienia wraz z raportem i zeznaniami świadków było już formalnością.

Spłonięcie niedawnej siedziby oszusta nie było dobrym zakończeniem całej sprawy, ale nie Takagi nie mógł już nic na to poradzić. Przynajmniej problem nielegalnej jaskini hazardu i porywacza został rozwiązany ostatecznie. Chciałoby się rzec że z nauczką dla innych, ale tego nigdy nie można było być pewnym.

Opowieść wieśniaków o kobiecie szukającej wyzwania i zajmującej jeden z domów siłą było interesującą wiadomością. Pokonała kilku lokalnych siłaczy co mogło być łatwe do zrobienia dla kogoś wyszkolonego. Takagi skierował zatem swe kroki w tamtym kierunku, choć nie zamierzał w pierwszej kolejności atakować ale dowiedzieć się czego więcej o tej kobiecie. Kim jest, skąd tutaj przywędrowała i czego naprawdę poszukuje poza samą walką.

Takagi przyglądał się dziewczynie dłuższą chwilę z zainteresowaniem ale skinął głową na Saito.
- Śmiało. Skoro dziewczyna pragnie w walce się sprawdzić więc nie widzę w tym problemu. Tylko się nie powstrzymuj Saito i nie niedoceniaj jej. Coś mi się wydaje, że może nas czymś zaskoczyć. - rzekł do kompana dając mu wolną rękę. Następnie bacznie obserwował cały pojedynek, choć pewny był wygranej swego towarzysza na dłuższą metę.