Carmen

Twoje ofiary:
http://chan.sankakustatic.com/data/a2/20/a220ad6542627f8e6acd432d646857d8.jpg

Standard - licealisci, lat 17, bracia, ponoc blizniacy. Pochodza z bogatej rodziny. Ich specjalna zdolnoscia jest telepatia - potrafia wymieniac miedzy soba proste komunikaty, czasem obrazy. Raz podczas bijatyki objawilo sie to jako "wspolna percepcja", ktora pozwolila widziec rowniez to, co widzial brat. Zeby radzic sobie z potencjalnymi huliganami okradajacymi slabszych (za to z pieniedzmi), dosc wczesnie zaczeli trenowac sztuki walk. Sa zatem wysportowani i potrafia sobie radzic.

Ten z lewej - Suzuki Ryuho. Nie wypada z zelastwem po miescie biegac, wiec zamieniamy to na kij, czy inny bokken (aczkolwiek nie nosi tych gadzetow, chyba ze zanosi sie na cos powaznego). Luzak i leser. Nie ma pojecia, co ze soba w zyciu zrobic, wiec po prostu sie bawi. Kiedys moze przyjdzie natchnienie. Lubi jazde konna, plywac zaglowka, umawiac sie z pannami. Do nauki sie nie przyklada, ale glupi nie jest, wiec zalicza.

Niech bedzie, ze jest przerwa przed ostatnia lekcja. Ryuho rozmawia z kolezanka Kasai Reiko, ale jakos nie moze sie zdecydowac dzisiaj, czy umawiac sie z nia, czy nie. Przyjdzie Takagi, to opisze drugiego typa i bedzie mozna zaczac.


Pozdrawiam,
Tsuna

Ten po prawej - Suzuki Ryunosuke. Choć podobno ma jakieś plany na życie: samochód, drifting, jacht, piękna żona i zabawa; to jednak chwilowo żadnego z nich nie zrealizował. Znany z tego, że potrafi czytać w ludzkich oczach, przez co sporo dziewczyn gu unika, a drugie tyle się w nim kocha. Przeciętny w nauce, choć jakby chciał to by był lepszy.

(Jako, że nie wiem co robi Ryunosuke, uznaję, że stoi pod ścianą i nic konkretnego nie robi).

Ryuho próbował zagadywać swoją koleżankę, lecz w miarę upływu czasu dziewczyna traciła zainteresowanie chłopakiem. Wyraźnie nudziła ją rozmowa. Ryuho narzucił niedogodny dla niej temat, a ta niezauważalnie postanowiła go zmienić-Masz może ochotę się przejść do parku po szkole?-zapytała. Tymczasem, koło okna, dziewczyna o kruczoczarnych włosach i skośnych brązowych oczach wpatrywała się w drugie z braci Suzuki, Ryunosuke. Miała zgrabne nogi i szczupły tułów, co podkreślała biała koszula, ściśle przylegająca do ciała. Wzięła głęboki oddech i szybkim krokiem ruszyła do chłopaka. Nogi jej się plątały, a w utrzymaniu równowagi nie pomagały szpilki. Jednak mimo pewnych problemów, zdołała dotrzeć do chłopaka. Uśmiechnęła się lekko, przy czym pokazała kawałek śnieżnobiałych zębów.
Mmm...cześć-powiedziała. Jej głos brzmiał niepewnie-Jestem Akane. Hikari Akane-przedstawiła się

Przyglądał się całej sytuacji swego brata. Jak zwykle podrywał dziewczynę, zapewne planując zabrać ją na najbliższą imprezę. W sumie perspektywa wypadu do nowego lokalu, to zawsze dobry pretekst.
Spojrzał na dziewczynę, która do niego podeszła. Szpilki w szkole ? Chyba nie była uczennicą, choć pytaniem było, jak przeszła obok "ciała" dyscyplinarnego w takich butach.
- Witaj Akane-san. - odpowiedział dziewczynie - Nie przeszkadzają ci takie buty w szkole ?

Tsuna

-Jesteś Ryunosuke?-zapytała niepewnie-Mam dla ciebie, i twojego brata wiadomość. Otwórz ją dopiero po ostatniej lekcji, gdy będziesz wychodził ze szkoły. Jeżeli ty, lub twój brat macie jakieś dodatkowe zajęcia, musicie z nich tymczasowo zrezygnować-powiedziała spokojnie, co było odwrotne do jej wcześniejszego zachowania-A co do twojego pytania, nie jestem uczennicą. Jestem...pracuję dorywczo, to tu, to tam-zmieniła temat-Teraz robię za coś w rodzaju listonosza. No dobra, muszę iść, zanieść jeszcze parę wiadomości-powiedziała-Pewnie zaraz zapytasz, jak można być listonoszem w szpilkach. Jeżdżę autem-powiedziała. Ruszyła dostojnym krokiem, gdy nagle się odwróciła-Po ostatniej lekcji!-dodała i zniknęła z rogiem korytarza.
W toalecie Ryuho przemywał twarz. Co chwilę ktoś wchodził i wychodził. Nic szczególnego. Po chwili wszedł do toalety wysoki, ale chudy chłopak. Przechodząc obok fioletowłosego(jak na obrazku) chłopaka uderzył go barkiem. Wyglądało to śmiesznie, bo "chudy" się zachwiał na na nogach i omal nie wywrócił. Burknął coś w stylu "Patrz, gdzie stoisz" i zaczął korzystać z pisuaru. Gdy zakończył korzystać i umył ręce, nie wyszedł lecz postanowił zapalić papierosa. Po chwili w nie dużym pomieszczeniu zaczął się zbierać dym. Otworzenie okna było niemal niemożliwe, gdyż nie posiadało klamki.

Tsuna

Zaproszenie na randkę, przelew pieniężny, szantaż, zdjęcie w bikini, czy może propozycja angażu. Sporo było możliwości, ale szybko przestał sobie tym zawracać głowę. Zresztą po co czekać do ostatniej lekcji. W ten czy inny sposób dowie się co tam pisze.
Wrócił do klasy i skierował swe kroku ku bratu. Siadł bokiem na krześle, plecy wystawiając na działanie promieni słonecznych.
- Dostaliśmy wiadomość. Niejaka Hikari Akane, kazała otworzyć kopertę dopiero po ostatniej lekcji. A nawet zrezygnować z dodatkowych. - rzekł do brata. Bawił się kopertą obracając ją między palcami. - Osobiście jednak nie lubię takich niespodzianek. Zainteresowany zawartością ? - spytał i zaczął otwierać wiadomość.

Tsuna

- A wydawać by się mogło, że znasz większość. Chociaż z drugiej strony nie jest uczennicą tej szkoły. - koperta uległa pod wpływem silnego naporu jego palców i ujawniła swą zawartość. Od samego początku nie miał zamiaru czekać do końca ostatniej lekcji. Ani tym bardziej słuchać poleceń kogoś, kogo nie znał. Zagłębił się w treść wiadomości.

Ryuho kompletnie olewał wszystko, zapewne ledwo słuchał brata. Za to Ryunosuke otworzył kopertę. Wyjął z niej kartkę, która była pusta i z jednej i z drugiej strony. W dolnym rogu widniały inicjały "R.H". Kartka nadawałaby się do wyrzucenia, gdyby nie zawiniątko na samym dnie koperty. Miało owalny kształt i było owinięte szczelnie grubą warstwą papieru i foli. W kopercie znajdowała się również druga kartka. Były na litery, w( na pierwszy rzut oka) bezsensownym ciągu:
A=z ą=ą B=y C=x; ć=ć; D=w; E=u; ę=ę; F=t ;G=s ;H=r; I=p; J=o; K=n; L=m; ł=ł; M=L;
N=K; O=J; P=I; R=H; S=G; T=f; U=E; W=D; X=C; Y=B; Z=A. Zapis ten również kończył się inicjałami "R.H".

Co to była za pogięta łamigłówka. Co to, zgadnij gdzie mieszkam ? Nie miał ochoty teraz się w to bawić. Może później, jutro czy pojutrze. Wrzucił to wszystko do torby. Są łatwiejsze i ciekawsze sposoby na bliższe poznanie innej osoby. I co to w ogóle za inicjały R.H. Dalsze rozmyślania przerwać powinno wejście nauczyciela. I zaczynający się czas lekcji wraz z kolejnym wykładem. A po nim wędrówka do domu, obiad, może jakiś film.

// [ciach] by Tsuna

Dokładnie w momencie gdy Ryunosuke wrzucił kopertę z listami i tajemniczym zawiniątkiem wszedł nauczyciel. Był to starszy jegomość połyskujący łysiną.
Dzień dobry państwu... no tak, tak, rozpoczynamy naszą lekcję-powiedział i nawet nie zwrócił uwagi na lecące w jego stronę dwie kulki z papieru. Rozpoczął monotonny wykład i co jakiś czas zapisywał jakieś na pozór skomplikowane wzory. Mało kto cokolwiek zapisywał, za to większość rozmawiała głośno. Zaczęło go to najwyraźniej irytować, gdyż zaczął zwracać uwagę niektórym osobom. Pod koniec lekcji zapisał wyraźnie coś w dzienniku i raczej nie był to wpis pozytywny.
Za tydzień sprawdzian ze wszystkich wiadomości-powiedział i zadzwonił dzwonek.

Tsuna

Przeciągnął się, po tym jak rozbrzmiał dzwonek. Heh, sprawdzian z dzisiejszych wykładów, można się było tego spodziewać. Spakował torbę i rzucił okiem na widok za oknem. Może w drodze do domu odwiedzi tą nową kawiarenkę, obsługiwaną przez dziewczyny w strojach służących. To zawsze jakaś odmiana od monotonii, a przy okazji ciekawa opcja spędzenia części dnia. Miał zatem plan, teraz wystarczyło go wykonać.

Na Ryuho rzeczywiście czekała Reiko. Uśmiechała się do niego i kiwała leciutko na nogach. Stała tuż przy drzwiach, tak więc Ryuho nie miał najmniejszych szans by ją minąć. Klasa pustoszała, wszyscy jakoś niezbyt zadowoleni. Co chwile ktoś przechodził obok jednego z braci Suzuki i pytał "Dasz później odpisać?". Próbowali się zaczepić ostatniej deski ratunku. Natomiast nauczyciel był, w przeciwieństwie do uczniów, w wyśmienitym humorze. Pakował swe rzeczy nieśpiesznie, co zresztą pasowało do wszystkiego co robił. Na jego ustach po raz pierwszy widniał uśmieszek.
Ryunosuke miał za to jakiegoś pecha. Kiedy wyszedł z klasy czekała na niego Akane, ta od wiadomości. Wyglądała tak samo jak wcześniej, z tym, że miała inne obuwie, zdecydowanie wygodniejsze i przystępniejsze do poruszania się.
Cześć złotko-zaczęła słodkimi słowami-Mówiłam żebyś otwierał kopertę dopiero po ostatniej lekcji. Nie martw się. Też uważam to za dziwne. No nic-powiedziała i zbliżyła się do niego-List, na którym nic nie widać jest zapisany niewidzialnym pismem. Na dole koperty jest paczuszka z latarką o promieniach ultrafioletowych. Druga kartka do dekoder od szyfru. No to ja będę lecieć-zakończyła i powolnym krokiem ruszyła ku wyjściu, jakby jeszcze czekając, czy Ryunosuke nie zapyta o coś.

Tsuna

- Udanej zabawy. - rzekł do brata. Nie wątpił, że taką będzie miał.
Spojrzał na Akane, gdy ta podeszła do niego ponownie. Dekoder, niewidzialne pismo. Co za cholera ?
- Hej, chwileczkę. Chyba nie myślisz, że będę się bawił w jakieś zgadywanki dla czyjejś przyjemności ? - odezwał się do niej, gdy miała odejść. - Równie dobrze możesz mi powiedzieć o co chodzi tu i teraz, lub za szkołą. Od kogo ta wiadomość, czego chce ta osoba. Odpowiedzi lub koniec zabawy. - uśmiechnął się lekko. Miał ciekawsze rzeczy na głowie niż gonienie za własnym ogonem, by ktoś miał z tego uciechę. Ruszył do wyjścia.

Kasai pociągnęła Ryuho do wyjścia ze szkoły. Kiedy dwójka przeszła przez parę ulic, dziewczyna chwyciła go pod rękę i wtuliła się w jego ramię. Zwolniła trochę korku, gdyż przyprowadziła Ryuho do parku.
Wspaniała pogoda...słońce, ptaki, tylko trochę zimno-powiedziała. Właściwie to miała rację. Słońce świeciło, a mimo to doskwierał nieprzyjemny chłód. Po takim krótkim spacerze, czubki uszów Ryuho zaczerwieniły się i zaczęły piec. Jego koleżanka jakby to wyczuła, i powiedziała:
Br.... zimno mi... skoczmy do jakiegoś baru lub kawiarenki... za zimno na spacery po parku...Znasz jakąś fajną kawiarenkę?
Tym czasem Ryunosuke ucinał sobie pogawędkę z Akane.
Eh... złociutki, ależ ty leniwy. Pan R nie będzie zadowolony. Kazał mi się do ciebie przyprowadzić-powiedziała i wyciągnęła kolejną kartkę-To jest przetłumaczona wiadomość. Jeżeli chcesz się spotkać z panem R na swoich warunkach masz na to szanse teraz. I tak się z nim spotkasz. Ta kartka to hm... taka premia startowa-uśmiechnęła się i podała mu kartkę-Jeżeli chcesz się spotkać z panem R w miłych okolicznościach, to przeczytaj sobie to, a potem z braciszkiem kierujcie się tymi wskazówkami, zawartymi w wiadomości-dodała

Tsuna

Trzymał w ręku kolejną otrzymaną kopertę. Czego na bogów chce ta dziewczyna. Umówić się z nim poprzez takie dziwne numery ?
- Kim jest ten R, który niby miałby być niezadowolony ? I czemu uważasz, że groźby na nas podziałają ? - odezwał się do dziewczyny, spojrzał na treść papieru, który otrzymał. W tej chwili miał jeszcze mniejszą ochotę na to niby spotkanie niż wcześniej. Najpierw zagadki, teraz groźby. I po co to wszystko ? Aby zadowolić jakiegoś grubasa ? Śmieszne podejście.

Tsuna