Skarbnica

1248

Hyuu nie rozwinął myśli, a Tanaka nie miał zamiaru pytać. Po kilku chwilach pusty ustabilizował gargante. Yuzu założył kaptur peleryny na głowę i wszedł za Himurą w czarną gardziel.

Na miejscu powitał ich Novembrre. Suche powietrze Hueco Mundo od razu dało o sobie znać drapiąc nieprzyjemnie w gardło. Tanaka nie rozglądał się, ale od razu rzuciły mu się w oczy wrota przy których stał arrancar.
- Nie ma co marnować czasu. Domyślacie się jak otworzyć wrota?
Nie mieli czasu na pogaduszki. Po za tym, nie miał miłych wspomnień z Las Noches i nie chciał tu być dłużej niż jest to konieczne. Podszedł do wrót i i chciał dotknąć dłonią jej ramy.

1249

Nie zareagował na odpowiedź Novembree. Przyglądał się czynnościom mającym na celu otworzenie wrót. Gdy usłyszał dźwięk mechanizmu odsunął się kilka kroków.
Zainteresował go jednak temat strażnika. Od momentu kiedy trafili do Atso nie widział go. A nikt wtedy też nie powiedział co się z nim stało, z drugiej strony nie pytał o to. Sądził, że otrzymał zapłatę i wrócił do Soul Society, jak widać było trochę inaczej, skoro udręczone wycie należało do jego osoby. Swoją drogą ciekawe jaką umowę wtedy zawarł. Nie było jednak czasu na pogaduszki, trzeba było działać. Cholera wie co by się stało gdyby ich wykryli. Może potem nadarzy się lepsza okazja aby wypytać o Taro.
Wszedł za Novembrre i w milczeniu kroczył za nim w tym wąskim korytarzu. Mimowolnie zerkał na boki gdy mijali przejścia do innych pomieszczeń, łudząc się że może dostrzeże cokolwiek w tym mroku.

1250

Po drodze nie zobaczył nic, co mogłoby go zaskoczyć. Do momentu aż jego spojrzenie się skrzyżowało się ze spojrzeniem pustego o 3 parach oczu. Coś go przyciągało, tak mocno, że gdy Hyuu położył swoją dłoń na jego ramieniu, serca zabiło zdecydowanie mocniej. Ten hollow nie był normalny. Po chwili dowiedział się jaka była tego przyczyna. Vasto lorde, kolejny po białym lordzie, którego mógł zobaczyć osobiście. Pomijając oczywiście Karasa, który ten etap ewolucji ma już za sobą. Tak samo jak biały lord, tak ten vasto lorde robił ogromne wrażenie. Jednak sytuacja, w której się znajdował była przygnębiająca. Vasto lorde woleli być samotni w najdalszych zakamarkach Hueco Mundo, a ten tutaj był zamknięty w takiej żałosnej pozycji. Zapewne miał również zostać przemieniony w arrancara przez Lorda H, który miał zrobić z niego swojego żołnierza. Kolejny raz już nie spojrzał na Vasto lorde tylko uczynił kilka kroków do przodu aby zniknąć z jego zasięgu wzroku.
- Jak mniemam kolejny potencjalny żołnierz lorda? - Spytał Novembree, a raczej stwierdził fakt. Następnie podązy za arrancarem, gdy znowu zacznie maszerować.

1251

Większe zasługi niż espada? Kto wie ile czasu jest tutaj więziony i do czego był wykorzystywany. Może to dzięki niemu Lord potrafił przemieniać pustych w arrancarów? Wszakże Vasto lorde posiadali niezwykłe zdolności. Nie podzielił się jednak swoimi hipotezami i ruszył w dalszą drogę.
W końcu dotarli na miejsce. Brama zupełnie nie pasowała do tego miejsca.
Hyuu zwrócił uwagę na jej boską aurę. W pierwszej chwili Tanaka nie czuł jej, dlatego zamknął oczy i starał się ją również wyczuć. Gdy Novembree do niego przemówił, otworzył oczy. Otwórz wrota swoim zanpakuto, łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Nie miał pojęcia jak to zrobić, więc zaufał intuicji. Podszedł do bramy, wyciągnął zanpakuto i pchnął ostrzem w przestrzeń pomiędzy dwoma słupami, tak jakby wkładał klucz do zamku. Następnie przekręcił ostrzem jakby miał zwolnić mechanizm blokujący. Miał nadzieję, że dzięki temu uda mu się otworzyć przejście do pierwotnego Soul Society.

1252

Aura tak nieuchwytna, delikatna, dla większości prawdopodobnie poza zasięgiem. Jednak gdy już się to powiodło rezonowała w ciele mocno oddziałując na szczęśliwca, który tego doświadczył. Miał wrażenie, że w pierwszym Soul Society może znaleźć wszelkie odpowiedzi na swoje pytania i poznać tajemnice świata. Zaraz miał się udać do miejsca, w którym pewnie nie był nawet Yuudai. Tanaka miał przeczucie, że jeśli wróci stamtąd to nie będzie tą samą osobą. Przejdzie przemianę od razu widoczną na pierwszy rzut oka, a może mniejszą w swoim wnętrzu, którą nawet trudno będzie zauważyć. Jednak będzie miała ona wpływ na resztę jego losów.
Kamagani rozbłysła, a rękojeść zaczynała się emitować ciepło. Przestrzeń przed nim zaczęła falować, aż powstał wir. Skinął głową na znak, że rozumie przekazane mu instrukcje. Zaczął nieśmiało przelewać reiatsu do zanpakuto obserwując jaki przynosi to efekt. Nie wiedział czy nagle wszyscy zniknął, czy może ten wir przed nimi uformuję się w przejście podobne do garganty. Przelewając reiatsu starał się ustabilizować potencjalnie tworzące się przejście, lub przesłać tyle energii aby umożliwić im przeniesienie.

1315

Awashima chyba nie cierpiała... Tanaka przynajmniej taką miał nadzieję. Praktycznie do samego końca uśmiech nie znikał z jej twarzy i taki obraz chciał zachować w swoim sercu.
Tuż przed opuszczeniem świata zobaczył zarysy twarzy. Ich oblicza wzbudzały grozę. Puste oczodoły powiązał z zimnymi gwiazdami, które były jak miliony oczu spoglądających na niego. Czyżby właśnie widział oblicze istoty tutaj uwięzionej odpowiedzialnej za to wszystko? Ale czy faktycznie to widział w rzeczywistości, czy może była to jedynie wizja? Niezależnie od tego jaka była odpowiedź na to pytanie, wiedział że musiał to ujrzeć z jakiegoś powodu. Nie miał pojęcia dlaczego, ale miał co do tego złe przeczucia.

Znaleźli się ponownie w komnatach Lorda. Yuzu jeszcze przez chwilę stał i zastanawiał się nad twarzą, którą ujrzał. Z zamyślenia wyrwała go lśniąca Kamagani. Badawczo spojrzał na swoje zanpakuto. Rozpaliła się w nim iskierka nadziei, że jednak w jakiś sposób udało mu się wyciągnąć stamtąd Awashimę. Nie chciał jednak pozwolić, aby to uczucie w nim rosło bardziej, nim przekona się że to prawda. Złudne nadzieje przysporzą mu tylko dodatkowego cierpienia. Nie mniej gdyby w jakiś sposób Awashima przetrwała i zamieszkała w jego wewnętrznym świecie to Kamagani raczej nie miałaby nic przeciwko, on tym bardziej nie miałby z tym problemu. Z drugiej strony, samo to że była tutaj obecna jej jakaś część, było pocieszające. To oznaczało, że nie została na wieczność uwięziona w tamtym bycie. Przymknął oczy i próbował wejść w jakąś interakcje z tą esencją. Jeśli mu się to nie uda to zapyta.
- Czy wiesz co się właśnie dzieje Kamagani?
Dał jej chwilę aby sama to wszystko przeanalizowała i żeby nie tracić czasu, wrócił do spraw bieżących. Mimo że znajdowali się w Hueco Mundo, w samym środku Las Noches i groziło im dalej niebezpieczeństwo, to doświadczał olbrzymiej ulgi, w końcu czul energię duchową w otaczającym go świecie, i to bardzo wyraźnie. Tyle czasu spędzonego w takim "wyizolowanym" miejscu spowodowało wyostrzenie zmysłów.
Nikt się nie odzywał i trwali w ciszy. Każdy z nich najwyraźniej potrzebował chwili aby dojść do siebie po takiej ekstremalnej wyprawie. Yuzu zdecydował się ją przerwać.
- Najgorsze za nami ale dalej nie możemy czuć się tu bezpieczni. Powinniśmy się stąd jak najszybciej wynieść.
Jak się domyślał, odpieczętowanie lorda nie będzie takie proste i zapewne będą potrzebowali do tego czasu. Tak samo nie wiadomo jak zareagują członkowie Espady na wieść, że ich władca wrócił. Kto wie, czy nie będą chcieli powstrzymać jego uwolnienie. Najlepszą opcją w takim wypadku było zabranie lorda do siedziby Bellato i tam próbować sił z odpieczętowaniem.

1316

Starał się uchwycić energię Awashimy, ale ta niestety się ulotniła. Iskierka nadziei zgasła, a wraz z nią powróciło przygnębienie. Niestety Tanaka nie mógł sobie teraz pozwolić na żałobę. Musiał z nią poczekać do momentu aż minie grożące im niebezpieczeństwo.
Wydawało się, że Kamagani znosiła minione wydarzenia gorzej od chłopaka. Po raz pierwszy czuł od niej tyle ponurych emocji. Yuzuru musiał wziąć się w garść aby być dla niej oparciem w tym trudnym czasie i znaleźć sposób by podnieść ją na duchu.
Usłyszał głos i zauważył Akahanę. Początkowo był nieco zaskoczony, potem jednak stwierdził, że nie powinno go to dziwić. W końcu kiedy, jak nie teraz miała się pojawić. Najpewniej przyszła sprawdzić co za łupy udało im się sprowadzić. To tylko potwierdzało tezę, że w jakimś stopniu współpracowała z Lordem, czy to teraz, czy tylko w przeszłości.
- Nie spodziewałem się, że nasze kolejne spotkanie nastąpi tak szybko, Akahana-san. - Zwrócił się do niej z szacunkiem wymawiając jej imię, aby Hyuu od razu wiedział z kim mają do czynienia. Nie potrafił przy tym ukryć swojego ponurego nastroju. Ostatnio rozeszli się raczej w dobrych stosunkach i nie chciał tego zepsuć. Przyszła w towarzystwie młodego shinigami, najpewniej omamionego przez jej słowa o idealnym świecie Izanami. Trudno mu było przewidzieć czego teraz od nich chce. Może pragnie odzyskać artefakt, który umożliwił Lordowi przejście do pierwszego Soul Society? Bo z jakiego innego powodu miałaby się tutaj znajdować, w końcu z Las Noches na pewno nie współpracowała. Co gorsza poinformowała ich, że Víctor już prawdopodobnie wie, że ktoś buszuje w komnatach Lorda.
- Novembree, możesz tutaj otworzyć gargantę i nas gdzieś przenieść?
Musieli się stąd zbierać jak najszybciej. Jeszcze tego brakowało aby zwalił im się na głowę trzeci espada. W ich obecnej kondycji nie mieli większych szans na starcie z tak silnym arrancarem nawet jeśli Hyuu był byłym kapitanem.

1317

Teraz Himura miał okazję sobie chwilę pogawędzić z Akahaną. Mimo, że ich rozbieżne cele sprawiały, że byli wrogami to zachowywali wobec siebie szacunek.
Specjalne bariery? Hm... Widać i one nie były przeszkodą dla służki Izanami. Byli w bardzo niekorzystnej sytuacji, w której to Akahana rozdawała karty. Tanaka miał naprawdę duży orzech do zgryzienia. Kobieta zdecydowanie wiedziała, że krzyż który sprowadzili to Lord i wyczuwała od niego relikwię Izanagi. Skoro Kamagani była w stanie wyczuć cząstkę Króla Dusz to ona również.
Biorąc pod uwagę w jakiej znaleźli się sytuacji to powinni oddać Lorda. Nie mieli sil ani czasu aby z nimi walczyć. Żeby wyciągnąć relikwię Akahana będzie musiała odpieczętować Lorda, więc całkiem możliwe, że nie oddałby jej po dobroci. Z drugiej strony jeśli nie będzie to konieczne, to zdobędzie kolejny element przybliżający ją do uwolnienia Izanami, a Yuzu nie wiedział jak potężną relikwię posiadał przy sobie Lord. Przychodził mu do głowy tylko jeden pomysł.
- Nie po to ryzykowaliśmy życiem, aby Ci teraz oddawać Lorda. - Powiedział dość ostro zza pleców Hyuu, pamiętając również o wielkiej ofierze jaką musieli złożyć aby stamtąd się wydostać. Po wypowiedzeniu słów położył dłoń na ramieniu Himury i stanął obok niego. Rzucił przelotne spojrzenie na niebieskookiego chłopaka, który wcześniej obserwował go niezadowolony.
- Nim jednak zdecydujesz się coś zrobić, wysłuchaj co mam do powiedzenia. - Tutaj już ton jego głosu zelżał po czym kontynuował. - Jak dobrze zdajesz sobie sprawę, nie mamy czasu na pogaduszki, dlatego będę się streszczać. Jeszcze do niedawna myślałem, że jesteś największym zagrożeniem dla istnienia naszego świata. Jak myślisz, dlaczego czcigodny Rei-o zapieczętował tamten świat? - Zapytał retorycznie. - Po tej wyprawie wiem jednak, że istnieje coś, co zagraża nie tylko nam maluczkim, ale również bogom. Chyba nawet widziałem to na własne oczy...- Przypomniał sobie twarz o ciemnych ustach i pustych oczodołach. - Jeśli nic nie zrobimy, to nawet jeśli kiedyś uwolnisz czcigodną Izanami, to zagrożone będzie istnienie Świata Żywych, Hueco Mundo, Soul Society czy nawet Takamagahara. Dlatego wszystko inne powinno teraz zejść na bok aby zażegnać to największe zagrożenie.
Trudno mu było przewidzieć czy posiadała jakąkolwiek wiedzę na ten temat, czy w ogóle uwierzy w jego słowa. Może dzięki temu uda mu się zawrzeć tymczasowy rozejm.
- Teraz nie mam czasu aby powiedzieć coś więcej. Zdaję sobie sprawę, że nie powinienem o to pytać, ale czy pomogłabyś nam się stąd wydostać, nim espada zwali się nam na głowy?
W normalnych okolicznościach o nic by jej nie prosił, ale tutaj sytuacja była podbramkowa.

1318

- Z całym szacunkiem, ale jak czcigodna Izanami miałaby rozwiązać ten problem? Nawet sam Reio nie potrafił tego zniszczyć i mógł jedynie zapieczętować ten byt. Potem zdecydował się na opuszczenie tamtego świata i stworzenie nowego. Po za tym, dlaczego czcigodna miałaby to zrobić? Skoro nasz świat jest niedoskonały, to co ją powstrzyma przed porzuceniem go jak własnego syna, czy córki? Chociaż w tym przypadku, czcigodny Izanagi jest równie winny.
Yuzu zdecydował się na śmiałe stwierdzenia, może nawet zbyt śmiałe i powinien wypowiadać się z większym szacunkiem o demiurgach. Nawet odważył się na kąśliwą uwagę. Jednak nie potrafił powstrzymać swojego języka. Był po prostu zły na nich, za to jak potraktowali Awashimę, że nigdy nie zaznała miłości. Mimo, że nie powinien tak mówić, poczuł pewną ulgę, gdy mógł w końcu wyrzucić z siebie to co go gryzło.
Przysłuchiwał się rozmowie zgromadzonych. - Jak mniemam sojusz skończyłby się w momencie gdyby Lord wrócił wraz z Amanokisenhone, prawda?- Skoro Akahana wiedziała o tamtym świecie to z pewnością wiedziała również o pierwszym zanpakuto. Jego moc z pewnością bardzo zbliżyłaby albo nawet sama w zupełności wystarczyła do uwolnienia Izanami. W takim przypadku pewnie szukałaby sposobu aby go odebrać.
Skoro nawet espada nie potrafi sforsować komnat Lorda, to byli względnie bezpieczni. Chociaż w tej chwili byli tam najzwyczajniej w świecie uwięzieni. Mieli jednak chwilę aby odpocząć, zregenerować siły i pomyśleć nad kolejnymi posunięciami, o ile Akahana nie zdecyduje się na użycie bardziej radykalnych środków.
Skoro mieli więcej czasu, to mógł rozwinąć wcześniejszą myśl.
- Nim opuściliśmy tamten świat, widziałem niepokojącą twarz. Miała puste oczodoły i ciemne usta. Trudno mi powiedzieć czy była to wizja, czy realnie ją widziałem, ale mam do niej złe przeczucia. Wydaje mi się, że objawił mi się ten byt... Mamy niecały wiek, nim pieczęć przestanie działać, a ten zostanie uwolniony.- Trudno było przewidzieć jak zareagują na te nowiny. Czy stwierdzą, że to mało, a może wystarczająco dużo czasu tak jak stwierdził Amanokisenhone.

1319

- Tym bardziej wiedząc jak wiele poświęcił czcigodny Izanagi aby powołać nasz świat, nie pozwolimy aby to zaprzepaścić.
Hyuu ewidentnie nie chciał aby wspominał o Awashimie. Postanowił uszanować te decyzję i jedynie dodał na koniec.- Wiem, że czcigodna nie jest taka miłościwa, na jaką próbujesz ją przedstawić. Dlatego nie wierzę w ten idealny świat.
Akahana miała rację, że nie byli w najlepszym stanie do walki z kimkolwiek, ale to nie miało żadnego wpływu na ich postawę, również Tanaki. Nie miał zamiaru pozostawić tutaj mentora i swojego przyjaciela, któremu tak wiele zawdzięczał. Zabolały go dlatego słowa Himury, że miałby sam ratować swoją skórę. Spojrzał z wyrzutem na Hyuu.
- Jeśli myślisz, że stąd odejdę bez Ciebie to się mylisz Hyuu-sama. Nie podwinę ogona i nie zostawię przyjaciela na śmierć.- Sytuacja coraz bardziej się zaogniała i przygotowywał się na najgorsze. Zacisnął mocno dłoń na Kamagani.
- Wiem, że zrobisz wszystko bym przetrwał. Dlatego chce Cię teraz przeprosić Kamagani, gdyż może to być niewystarczające... Niezależnie od decyzji Akahany nie mam zamiaru korzystać z tej propozycji i uciekać. Nie zostawię przyjaciela na śmierć.- Miał nadzieję, że poczuje teraz jej wsparcie, gdyż czuł się już trochę nieswojo w obecnej sytuacji.

1320

1045/4032 PR

Spodziewał się, że jego postawa zdenerwuje Hyuu. W końcu to były kapitan i na pewno jedną z ważniejszych dla nie go rzeczy była dyscyplina. Tanaka od zawsze miał z tym problemy, chociaż ostatnio i tak było znacznie lepiej. Ale tutaj sprawa dotyczyła życia Himury, obok tego nie mógł przejść obojętnie.
Akahana dała znak chłopakowi, a ten przyłożył dłoń do twarzy. Czyżby był również vizardem? Yuzu szybko przekonał się, że to prawda. Reiatsu zhollowikowanego chłopaka przygniotło ich wszystkich. Potem w mgnieniu oka pojawił się przy Hyuu i go ranił. Nie było czasu na jakąkolwiek zwłokę, gdyż wyglądało na to, że był kolejnym celem. Poza tym nie mógł pozwolić by jego przełożony zginął. Nie wiedział jak poważna była jego rana... Przyłożył dłoń do twarzy i również zmaterializował maskę. Nie miał zamiaru czekać tylko od razu, wzmocniony reiatsu (+30 szybkość, +18 siła) ruszył na przeciwnika. Planował ciąć poziomo pod jego prawym łokciem na wątrobę. W pogotowiu do obrony miał shunpo. Gdyby udało mu się choć na chwilę zwiększyć dystans to zdecyduje się na uwolnienie shikai.

1321

997/4032 PR
1665/6732 PR

Vizard był cholernie szybki i silny. Kto wie, czy nie skończyłby tej walki jednym ciosem gdyby Tanaka nie zdążył założyć maski. Yuzu otrzymał bolesną ranę, ale dzięki dzikiej energii i adrenalinie nie przeszkadzała mu tak mocno. Mało natomiast brakowało, a otrzymałby kolejną ranę. W porę do walki włączył się Novembree, ratując tym go z opresji. Korzystając z okazji od razu uwolnił swoje shikai. Jeśli miał mieć jakieś szansę w tej walce to dopiero wtedy gdy od odsłoni wszystkie swoje atuty. Potem wzmocni się reiatsu (+50 szybkość, +16 siła). Przy pomocy shunpo pojawi się z boku vizarda i tnie skośnym cięciem (aby jak najbardziej utrudnić mu ewentualny blok) z góry na jego bark. Gdyby ten sparował cios od razu wyprowadziłby kopnięcie w jego brzuch, a następnie zaatakuje ponownie aby wykorzystać inicjatywę i zmusić go presją do ewentualnego błędu.

1322

1594/6732 PR

Hyuu i Novembree nie byli zdolni do walki. I jak oni chcieli się mierzyć z Akahaną w takim stanie? Wystarczyła raptem chwila, aby młodzian ich skutecznie unieszkodliwił. Tanaka miał jedynie nadzieje, że ich obrażenia nie były śmiertelne... Nie mógł jednak teraz tego sprawdzić gdyż musiał się całkowicie skupić na walce.
Przeciwnik był naprawdę wprawnym wojownikiem. Wyglądało na to, że jego umiejętności w hoho górowały nad Yuzuru. Czarnowłosemu nie pozostało nic innego jak liczyć na to, że mimo wszystko będzie szybszy od przeciwnika eliminując tę różnicę. Póki co chyba się to udawało, gdyż Kamagani zahaczyła o bark wroga.
Tanaka nie potrzebował zachęty i ruszył do kolejnego ataku. Wpompował w siebie kolejną porcje reiatsu [+45 szybkość, +21 siła]. Starał się trzymać w półdystansie - w takiej odległości, aby być poza zasięgiem katany niebieskookiego, ale samemu móc atakować Kamagani. Wykonał kolejne shunpo, a zaraz po nim wykonał tym razem poziome cięcie na wysokości klatki piersiowej wrogiego vizarda. Gdyby ten zablokował cios, bądź zbliżył się za bardzo to Yuzu wystawi palec i skorzysta z Shou (+60PR). Chciał wytrącić przeciwnika z równowagi i od razu przejść do kontry kolejnym ukośnym cięciem.

1323

1468/6732 PR

Nawet gdy Tanaka praktycznie do granic możliwości poprawiał swoją szybkość, to vizard za nim nadążał. Czyżby był szybszy od Yuzuru? Czy może sam czerwonooki był zbyt przewidywalny? Niezależnie od tego jaka była przyczyna, miał również dość siły aby zblokować cięcie tak wielkiego zanpakuto jakim była Kamagani. Niewątpliwie musiał przy tym zupełnie przenieść swój środek ciężkości w inne miejsce. Tylko dzięki temu Shou okazało się tak skuteczne, bo zaatakowało go z zupełnie innej strony. To i tak zaskakujące, że nawet na takim poziomie walk, najłatwiejsze zaklęcie potrafi stworzyć taką dogodną okazję. Yuzu koniecznie musiał nauczyć się jeszcze więcej zaklęć.
W każdym razie, wykorzystał sposobność i solidnie ciął. To było dobre uderzenie, można powiedzieć że zrewanżował się w ten sposób za atak z początku walki. Wiedział jednak, że to może być dalej za mało. Nabyte doświadczenie w walce z Kazukim, kiedy to udało mu się go trafić dwukrotnie, kazało mu dalej utrzymywać czujność i kontynuować natarcie, póki inicjatywa była po jego stronie. Wziął głęboki oddech po czym kolejna porcja reiatsu wzmocniło jego ciało (+45 szybkość, +21 siła). Ponownie wykona z biodra poziome cięcie, teraz jednak z drugiej strony i na wysokość pasa. Na koniec jednak skręci biodro nieco bardziej i obniży bark zmieniając w ten sposób tor ciosu i celując finalnie na szyję wroga. Spodziewał się, że vizard teraz będzie jeszcze baczniej go obserwować i ponowne wykorzystanie jakiegokolwiek zaklęcia wymagającego wystawienia palca nie będzie skuteczne. Dlatego gdyby ten znowu zablokował cios, albo wyszedłby z kontrą skracając między nimi dystans, wydmuchnąłby w niego Gogyou (60 PR). Kontrą Tanaki byłoby cięcie skierowane na jego nogi. Yuzu w czasie tej walki stawiaj na cięcia na wielu płaszczyznach. Liczył, że w ten sposób będzie znacznie trudniej przeciwnikowi odczytywać jego kolejne posunięcia.