私たちはすべて死ぬつもりです。

...
...Tsuna the Wrog Ludu tez postanowil poznecac sie grupowo. Mysle, ze ze dwa, albo trzy shinileszcze plus gosc specjalny. Miejsc goscia jest juz obsadzone, wiec moga zglaszac sie pozostali. Radze poczytac, jak prowadze, zeby nie bylo, ze ktos nie wiedzial.

...
...Koniec zapisow. Niedlugo wrzuce briefing. Zeby nie mnozyc bytow, gra bedzie odbywac sie w tym samym temacie. Przypominam, ze nie toleruje w postach z przygodami uwag i komentarzy. Wszelakie pytania mozna zadac poza gra.

Oo Ran - chlopak o zenski imieniu, ktory powinien dzieki temu byc obiektem nieustannych zartow i docinek. Nie byl jednak. Wrecz przeciwnie, to on zartowal ze wszystkich. Zakala, utrapienie wykladowcow, szargajacy dobre imie akademii na tysiace sposobow. Gdyby jeszcze byl glupi i pozbawiony talentu, mozna by wywalic takiego na zbity pysk, niech uprzykrza zycie wiesniakom. Niestety byl calkiem zdolny i poki co znoszono jego wybryki. Poki nie przekroczy granicy. Ponoc. On zas juz w trakcie kazdej reprymendy snul kolejne plany. Mial jedna zasade, ze swoich nie ruszal. Moze dlatego Rose i Shirotori znosili czasem jego towarzystwo. Skoro juz sam zaproponowal kumplowanie sie, bardziej oplacalo sie przyjac zaproszenie. Zreszta nie zwalal winy na innych. Na szczescie przyjaciol mial sporo, wiec na kazdego przypadalo wzglednie niewiele czasu do spedzenia w zartownisiem. Tym razem wypadla ich kolej. Po raz kolejny postanowil nauczyc ponurego, jego zdaniem, Onpuu, ze z zycia nalezy sie cieszyc, a Rose byla po prostu ladna i na pewno kiedys doceni, ze warto miec wesolego chlopaka u boku. Kto zas weselszy, od krola dowcipu? Nigdy nie wiadomo bylo, czego sie spodziewac, gdyz Oo najczesciej improwizowal. Rzucil tylko gdzie i kiedy, po czym polecial broic.

- Serwus ponuraku - Ran zeszkoczyl z murku i klepnal Onpuu protekcjonalnie po plecach - Witaj Rose-chan, kwiatuszku, jak znajdujesz ten sloneczny dzien?
Zmierzyl oboje wzrokiem, jakby zastanawiajac sie, czy dobrze wybral osoby wyzsze od siebie przynajmniej o pol glowy, ale reputacje mial osobnika, ktory nie przejmuje sie niczym, wiec i to mierzenie nie trwalo dlugo. Machnal reka na znak, ze czas ruszyc na lowy. Najpierw zwrocil uwage na shinigami, wokol ktorego ganial pies. Blysk w oku swiadczyl, ze juz knuje, co zmalowac. Gdy kundel przebiegal w poblizu, wyciagnal zza pazuchu serdelek. Zawsze mial pod reka mnostwo dziwnych rzeczy. Rzucil zwierzakowi, by podszedl blizej. Ten popatrzyl, powachal i zezarl oblizujac. Ran zadowolony z efektu rzucil mu tym razem cos, co wygladalo, jak reka urwana w polowie przedramienia. Wygladajaca realistycznie, choc prawdopodobnie sztuczna. Nawet taki nicpon raczej nie powazylby sie na bezczeszczenie szczatkow. Pies reke wzial w zeby i pobiegl z nia w kierunku shinigami.

Nadzieje Rose nie mialy sie ziscic. Oo zarechotal.
- Hehe... to jeszcze nie koniec. Szkoda byloby nie wykorzystac takiej pieknej okazji.
Wyciagnal pudelko z farba. Szybko wysmarowal sobie twarz i jedna reke na sino. Druga schowal w rekaw i zlapal sie za zaimprowizowany kikut. Za chwile zaczelo z niego tryskac cos czerwonego. Zataczajac sie udal w kierunku shinigami i psa.
- Uwazajcie! Bestia urwala mi reke!

Klopotliwy kundel zmierzal z kierunku trzech kadetow. Wysokiej rudowlosej dziewczyny, niewiele nizszego bialowlosego chlopaka i drugiego, ktory wzrostem byl bardziej zblizony do Kyosuke. Ten ostatni byl na przedzie, wygladal sino i wlasnie cos krzyczal. Trzymal jeden rekaw, z ktorego sikalo na czerwono.

- Hej! Wracaj tu! - Przeklęty kundel czmychnął nim Kyosuke zdołał przyjrzeć się makabrycznemu znalezisku. Puścił się biegiem za nim.
Hmm. W sumie czy oderwana część ciała nie powinna rozłożyć się na cząsteczki reiatsu? Nie zdołał wniknąć głębiej w rozmyślania, bo oto objawił się widok przeraźliwy. Żołądek szlachcica, aż podskoczył na widok tryskającej krwi, lecz jako shinigami nie mógł pozwolić, aby strach przyćmił cel nadrzędny - ochronę słabszych.
Katanę wyciągnął będąc jeszcze w biegu, rozglądając się za zagrożeniem. Drugą ręką zdarł z szyi szal, chciał go użyć do zabandażowania kikuta studenta.

Kyosuke spodziewał się, że zaraz wyskoczy pusty, ryoka bądź inne zagrożenie, a tutaj zamiast nich wystąpił jeden ze studentów, który zmusił Kuchiki'ego do wyhamowania.
- Psa? Czemu miałbym krzywdzić psa?
Rozejrzał się, zagrożenia nie widać. Drgnęła brew, usta zadrżały. Wybuchł.
- Co to ma znaczyć, kadeci?! Żartów się wam zachciało!? Ile wy lat macie?! Takie zachowania są niegodne studentów akademii Shino i przyszłych shinigami, chociaż wątpię, aby z takimi pomysłami kiedykolwiek udało wam się dostąpić zaszczytu wdziania munduru boga śmierci.
Gromił młodzików wzrokiem. Co za głupota! On w akademii nigdy nie dopuścił się podobnego występku. Nawet mu to przez głowę nie przeszło, a ci tutaj wydają się świetnie bawić. Co jest nie tak z tą młodzieżą...

Ran korzystajac z zamieszania i Shirotori, ktory go zaslonil, zwabil znowu psa do siebie i wymienil kolejna kielbaske na swoja sztuczna reke. Schowal ja szybko, pomajstrowal i podwinal rekaw, zeby pokazac dolepione dla efektu zszywki na przedramieniu.
- Jakie zarty, jakie zarty? Ten ogar piekielny, gdybym byl troche nizszy, szyje by mi odgryzl, a nie tylko reke. Ale dzieki szybkiej interwencji szlachetnego opiekuna udalo sie ja odzyskac i bede sprawny. Dziesiec tysiecy lat zdrowia i podziekowania tysiackrotne od slugi unizonego.
Uklonil sie przy tym gleboko, chociaz i bez mizernych prob udawania powagi, nikt by w nia nie uwierzyl. Pies, przekonany, ze wszyscy sie swietnie bawia, krazyl pomiedzy, liczac, ze moze dostanie jeszcze jakies zarcie, albo moze ktos przynajmniej poglaszcze. Kilku przechodniow zatrzymalo sie patrzac, co sie dzieje, ale widzac mundury shinigami i kadetow uznali, ze nie ich sprawa, by sie gapic.

Co my tu mamy... Główny śmieszek... a może śmieszka? Mundurek męski, ale twarz i włosy niewieście. Hmm, mniejsza o to. Bezczelny typ świetnie się bawił i Kyosuke naszła przykra myśl, że nie byłby tak śmiały gdyby stanął przed nim bandzior z jedenastki. Może Kuchiki był młody, ale nosił mundur shinigami, co oznaczało, że winni mu są chociaż minimum szacunku. Będzie trzeba śmieszkowi utrzeć nosa.
Zresztą nie tylko jemu, bo i studentce brakło dobrych manier i to nawet w większym stopniu niż koledze. Kyosuke chciał obdarzyć ją najbardziej lodowatym spojrzeniem, jakie szlachcic mógł z siebie wykrzesać, tyle, że przy okazji przyjrzał się jej dokładniej i ekhm... nie jest dobrze. Odwrócił się do studentów bokiem i czym prędzej opatulił się szalem, aby ukryć zaczerwienione policzki.
Wsunął katanę do sayi, poprawił obi próbując nie zwracać uwagi na urodziwe dziewczę. Na to co mówiła też nie zwracał uwagi. Nie żeby specjalnie, po prostu nie mógł się skupić. Z odrętwienia wydobył go ostatni student. Chyba szlachcic sądząc po wyglądzie, postawie i manierach, których pozostała dwójka powinna się od kolegi uczyć.
- Dobrze, jestem gotów zapomnieć o tym incydencie. Macie szczęście, że chociaż jeden z was jest rozsądny. Hmm... - Spojrzał na psa. W głowie zakiełkowała myśl przebiegła. - Dam wam okazję do zadośćuczynienia. Ten pies kręci się tu od rana i niepokoi mieszkańców Seireitei. Wynieście go poza miasto żeby nie siał fermentu.

Więc jednak na coś się ci żartownisie przydadzą. Jeśli uwolnią go od kudłatego nieszczęścia Kyosuke był gotów istotnie zapomnieć o wcześniejszym występku studentów. Z pewnym zaciekawieniem przysłuchiwał się ich naradzie w jaki to sposób złapać psa. Będą się musieli postarać żeby dostać małą bestię w swoje ręce, chociaż kto ich tam wie. Jeszcze przez chwilę poobserwuje ich poczynania. Za dużo czasu też nie mógł zamarudzić, w końcu był na patrolu.

Okazalo sie, ze zaden misterny plan nie byl potrzebny. Przynajmniej na razie. Pies poslal Kyosuke wymowne spojrzenie, ze tak sie przyjaciol nie sprzedaje, po czym potruchtal radosnie do Onpuu. Grzecznie usiadl przy lewej nodze zamaszyscie zamiatajac ogonem plyty Seireitei, wzniecajac tym maly obloczek kurzu. Ten tu bialowlosy pan potrafil docenic wartosc zwierza, wiec lepiej trzymac sie jego. Ran obserwowal wszystko z boku, mruzac oczy. Z pozoru sprawial wrazenie niezainteresowanego, ale kadeci mogli byc niemal pewni, ze rozmysla juz nad innym sposobem uprzykrzenia komus zycia.

No no, wygląda na to, że białowłosy ma rękę do zwierząt. Jednak w tym przypadku zaraz pożałuje podobnego spouchwalania się. Kyosuke zostałby jeszcze na moment, aby popatrzeć jak pies obślinia twarz nowego kolegi, po czym w dobrym humorze udałby się na patrol. Jednak z tych dowcipów każdy wyniósł coś dobrego. Kuchiki pozbył się psa, pies znalazł nowego właściciela, a białowłosy zyskał czworonożnego towarzysza. Wszyscy zadowoleni.

Kuchiki czekal, a pies znowu sprawil mu zawod. Zamiast oblizywac oblicza kadetow, przewrocil sie na grzbiet i wymachujac przednimi lapami, oraz poszczekujac dawal do zrozumienia, ze oczekuje wyczochrania po brzuchu. Na shinigami nie zwracal juz uwagi. Chcac, nie chcac, trzeba bylo ruszac do wlasnych zajec, bo przekorny kundel pewnie i caly dzien udawalby grzecznego, byle tylko zrobic mu na zlosc. Albo zmienilby zdanie i znowu przyczepil sie do niego. Lepiej korzystac z okazji, poki zajety kim innym.

次 >

Rose zauwazyla, ze Ran raz stal przy niej, pozniej niedaleko shinigami, potem jeszcze gdzie indziej. Kiedy on to tak w zasadzie? Szanowny Opiekun postanowil sie w koncu oddalic. Na czarnej bluzie widniala biala plama. Oo wyraznie z siebie zadowolony dal sygnal, ze rowniez powinni opuscic to miejsce.
- No ponuraku, bierz zwierza i chodzmy zrobic cos ciekawego.

Skrecil za najblizszy rog, a potem jeszcze trzy razy, zanim zwolnil do spacerowego kroku. Znowu zaczal sie czujnie rozgladac, wyszukujac okazji. Mineli tak wneke w murze, w ktorej wstawiona byla laweczka, a obok roslo drzewo rzucajace cien. Przysnal na nim kolejny shinigami, chociaz ten wygladal na kawal chlopa z kwadratowa szczeka. Glowa lekko zwieszona, dlonie oparte na katanie. Sto metrow dalej, przy rozwidleniu Oo zatrzymal sie.
- Poczekajcie tu chwile.
Ze zlosliwym blyskiem w oku i mazakiem w dloni potruchtal do wneki. Dotarlwszy tam pochylil sie i zaczal majstrowac. Po chwili zamarl, a potem puscil sie sprintem w kierunku Rose i Onpuu.
- Chodu!
Chlop, ktory go gonil, rzeczywiscie byl wielki. Czerwony na twarzy, z namalowanymi okularami i polowa wasa. Watpliwe, by mial im zrobic trwala krzywde, aczkolwiek skopanie tylkow bylo jak najbardziej mozliwe.

Poscig nie dal sie nabrac na niewinnosc Rose. Moze nie do konca spal, jak go mijali, albo nie robilo mu roznicy i w tym momencie kazdy kadet w zasiegu reki byl winny, albo chociaz nadawal sie do weryfikacji. Zwolnil, spodziewajac sie zasadzki, ale poniewaz nic nie nastapilo, po prostu bezceremonialnie zlapal dziewczyne w pasie i zamknal w stalowym uscisku pod pacha. Krzepy mial tyle, ze zebra zaprotestowaly i z trudem mogla zlapac powietrze.
- Oz ty! - zaklal typ szpetnie - Juz ja wam zarty pokaze...
I pogonil lapac pozostalych. Nie wygladalo, zeby przeszkadzala mu w tym waga schwytanej Nevermore. Ran wykrzywil twarz w niezbyt przychylnym grymasie mamroczac pod nosem.
- Baby to jednak nadaja sie glownie do rodzenia dzieci...
Pies radosnie truchtal obok Onpuu, wychodzac z zalozenia, ze nadszedl czas na zabawe, to w sumie ekstra.
- Mimo wszystko trzeba odbic - tym razem Oo wyraznie rzucil do kolegi - Niedaleko bedzie rozwidlenie w bok do studni. Ja zajme sie dywersja i odciaganiem uwagi, a ty lap w tym czasie ruda i do studni, a pozniej jak najdalej...