Mieszkanie Saruwatari - part 1

Grimoire of Mizuki #00404

Czyli nic nowego. Bezużyteczne. Jedna dusza a tyle problemów. Niby łatwo jest zaszyć się w mieście, ale to dalej jedną dusza. Ile może być duchów w takim miejscu?
I tak było jej zimno. Odwróciła się i miała iść do domu, ale coś na koniec dnia coś musiało zmącić jej apatię. A dokładniej słowa które zostały wypowiedziane. Sposób w jaki to sie stało również spowodowało cofnięcie się o krok, ale rychło w czas.
Stała tak przez chwilę. Jak to ona nie mogła jej pomóc? I jakie Sly Vega? Błysk innego rodzaju świadomości również jej nie pomogły w rozwiązaniu tych zagadek.
Frustracja. Zacisnęła żeby, nie mogąc dojść do porozumienia ze sobą co może to znaczyć. Jedynie sie dowiedziała, że na pewno tutaj stojąc do tego nie dojdzie.
Więc wróci do domu. Posprawdza jeszcze co może znaczyć to Vega, bo sly to chyba wie. A potem wróci do tego co robiła. Albo pójdzie spać.

Sly Vega's Chronicle #00000

I znowu sama, na własną rękę. Na własną rękę szukała informacji. Bez sensu. Ale i tak to zrobiła chociaż spodziewała się co zobaczy - masę bezsensownych informacji, które trudno było nazwać nawet mglistymi wskazówkami. Zamknęła laptopa. Pogrzebała przy kamieniach. Położyła się spać.
Nie pamiętała kiedy ostatnio spała normalnie. Wcześniej powoli coś z niej zabierało życie, teraz miała w środku siebie pustkę. Przynajmniej wiedziała dlaczego. Nie musiała się bać o życie, ale po prawdzie jakoś strach o to stracił na znaczeniu. Coś jej zabrano, jakąś ważną część siebie. Została upokorzona. Miała to w garści, była wyjątkowa, i to ona jako jedna z niewielu była w stanie w jakikolwiek sposób zmusić to do współpracy. Może nawet była jedyną.
Może właśnie to straciła. Może to była ta pustka. Co, jeśli sobie to przywłaszczyła?
Gniew i zgorzknienie rosło.

-Musiałam odpocząć.-Odpowiedziała w sposób chyba dla niej najlepszy, a przede wszystkim wystarczający. Szła korytarzem bez pośpiechu. Aż stanęła przez osobę, której nie spodziewała się tu zobaczyć. Poczuła dziwne uczucie w klatce piersiowej.
Wszystko to sie nie kleiło. W głowie pojawiło się parę wyjaśnień, ale i tak nie wystarczały. Patrzyła uważnie, trochę jak przyparte do muru zwierzę, które zdaje sobie sprawę ze swojej pozycji. Zresztą, nie mogła robić scen. Śledziła go wzrokiem, próbując zachować kamienną twarz. Do momentu aż nonszalancko położył berło na parapecie. Uniosła brwi.
Albo wzięli z tego co chcieli, albo nie było im to potrzebne, albo również nie mogło tego użyć. Tak czy owak, albo wypełnili cele albo chcieli. Nim to przetrawiła on zniknął za rogiem, a ona postawiła dwa kroki za nim. Prawie na pewno go tam nie było, ale jednak popatrzyła.

... została z berłem. Na parapecie. Ot tak. Czuła przestrach. Zazdrość. Złość, i pewien głos rozsądku, że chyba nie do końca miała czego zazdrościć i być zła. Rika mogła być w znacznie gorszej sytuacji.
Wzięła berło. W miarę możliwości schowała do torby, a jeśli nie weszło to chociaż trzymała za plecami Poszła z nim na dach, i jak upewniła się, że nikogo nie ma... co najwyżej poczeka.

"Przyjdź na dach. To ważne."

Sama w międzyczasie sprawdziła, czy gdy je trzymała to czy występowała jakąkolwiek reakcja. Więź. Czy też faktycznie została z tego obdarta.

Sly Vega's Chronicle #00001

Coś tam się działo. Albo mógł być w jednym z tych stanów oczekiwania albo faktycznie coś nie tak poszło. Schowała do torby i poszła na górę.
Parką zupełnie się nie przejęła. Usiadła sobie gdzieś, kawałek przed wejściem na dach... strasznie wiało.
Mało satysfakcjonujące to pojednanie. Dopóki nie odzyska tego co straciła... paskudne uczucie. Niby mniej uciążliwe dla ciała, ale nadal.
Przyszła. Beznamiętność spotkała godnego siebie rywala, acz w oczach Mizuki błyszczało troche soczystego, zielonego jadu. Nie zapomniała o tych wszystkich odczuciach wobec niej, a teraz była wyjątkowo kiepska w ich ukrywaniu.
Nie umknęły jej zaklęcia. Sama sobie przypomniała gdzie miała runy na wywołanie bólu głowy. Ponoć takiego, że powalał na kolana, ale z tego rodzaju klątwami trudno było przewidzieć.
-Odpuść. Nie mam zamiaru cokolwiek robić. Wtedy też nie miałam, ale coś mną kierowało.-Zrobiła chwilę przerwy na przyjrzenie sie temblakowi-Jednak należą Ci się przeprosiny, jak sądzę. I gratulacje. Klasyczny przykład "Mind over brawn".
Chrząknęła. Poprawiła okulary. Zeszła z murku na dachu i podeszła z dwa kroki.
-Był tu ten typ. Ten co przyszedł po walce.-Łypała na Rikę. Przyszedł do niej bo uważał ją za mniejsze zagrożenie? Mógł pójść bezpośrednio do niej-Mówił o zawieszeniu broni by dać nam szansę na rozwój. Co się tam potem stało. Co się stało z kawałkiem mnie.
Ona z kolei nie miała aktywnych żadnych zaklęć. Co nie znaczyło, że nie wyglądała jakby mogła w każdej chwili czegoś z tym nie zrobić.

Sly Vega's Chronicle #00002

Straszenie piór. Jeżeli dzięki temu czuła się pewniej i była w stanie powiedzieć coś przydatnego to mogła na to przymknąć oko. Niestety nie zamierzała współpracować po dobroci. Rywalka nie zamierzała ułatwiać jej zadania.
Irytujące. Ale powinna się jeszcze powstrzymać od aktów agresji.
-Poczekaj.-Wstała z siedziska, podeszła parę kroków-Nie mam pojęcia o kim mówisz.
Jeżeli by się zatrzymała to może by jeszcze chwilę rozmawiały. Jeśli nie, to należało by mieć się na baczności by czasem nie wywinęła jakiegoś numeru.
...Miała berło. Musiała wysiedzieć do końca zajęć, wrócić do siebie, i wyłożyć swój pokój najsilniejszym zaklęciami maskujacymi jakie znała. Już raz straciła to berło i nie zamierzała tego powtórzyć. Chociaż czy miała szansę to zrobić jeśli specjalnie przygotowana piwnica nie dała rady?
Jeśli użyje mocy berła - być może.

Sly Vega's Chronicle #00003

Soczysta, jadowita zieleń błysnęła w jej oczach gdy zobaczyła uśmiech. Ona wiedziała, ale nie zamierzała jej nic na ten temat powiedzieć. Co więcej, specjalnie pozostawiła ją w takim stanie by zadziałać jej na nerwy. To była deklaracja, a Mizuki nie zamierzała o niej tak łatwo zapomnieć. Odrzuciła rękę, to pewnego dnia wróci z całą pięścią, i bogowie tylko wiedzą co będzie w niej jeszcze trzymać.
Wróciła na zajęcia, ale nie była zbyt zainteresowana co na nich się działo. Zamiast tego opracowywała powoli jakich zaklęć powinna użyć do zabezpieczenia pokoju, ale i tak udało jej się zaobserwować pewną ciekawą rzecz, po paru dniach wegetowania w klasie. Sozaburo stał się trochę bardziej otwarty. W sumie po co. Może myślał, że dzięki temu jednak uda mu się coś ugrać w jakiś sposób, albo szukał metod na kontakt. Może nawet by wcześniej pomyślała, że to nawet dobrze bo stał się bardziej znośny dla otoczenia, i może nawet ukierunkowała go w dobrą stronę, ale... To nie było ważne.
Dostała wiadomość od Hiraty.
"Przyjadę do Ciebie po szkole."
I tak też zrobiła. Od razu po zajęciach zabrała wszystko i pojechała autobusem do Hiraty. Skinęła głową do dozorcy i poszła do znanego sobie mieszkania, gdzie zapukała dwa razy. Wyglądała poważnie. Może nawet dość chłodno.

Sly Vega's Chronicle #00004

Na logikę. Nie można gryźć wyciągniętej ręki, bo w końcu nie będzie miała żadnej. Po skinięciu głową weszła do środka i zdjęła buty. Przez moment stała i patrzyła na Hiratę. Czy coś czuła?
-Cały czas coś się dzieje.-Usiadła w końcu na kanapie. Wzięła głębszy oddech, który obijał się od jej pustki w środku z nieznośnym świstem-Nie jestem sobą. Straciłam nad wszystkim kontrolę.
Zamyśliła się. Dla czystego zaspokojenia potrzeb organizmu by coś zjadła i wypiła, ale sama chyba nie czuła potrzeby. Na razie się wstrzymała. Zamiast tego pokazała, by Hirata usiadł obok. Poczekała aż to zrobi.
-Powinnam Ci powiedzieć co się stało.-Patrzyła na niego czując się trochę jakby była zrobiona ze szmatek. Miały one jakąś masę i objętość, ale był to zbitek czegoś, co i tak w środku jakby rozwinąć nie miałoby większej treści-Próbowałam z Riką rozwiązać problem. Słabłam, bo coś przylepiło się do mojej duszy. Jak już opracowałyśmy metodę i dotarłyśmy do berła coś we mnie wstąpiło. Nie wiem co, emocje mnie poniosły... Albo coś przejęło kontrolę. Nie wiem jak to wyjaśnić.-Zamknęła oczy, palcami jednej dłoni gładząc wierzch drugiej-Przeniosłam siebie i Rikę i zaczęłyśmy walczyć. Wygrała, wyrywając to co we mnie siedziało wraz z fragmentem czegoś jeszcze. Pojawiły się dwie osoby i więcej nie pamiętam. Obudziłam się w szpitalu.
Dramatyczna pauza. Chyba tylko po to by było wiadomo, że ten fragment opowieści jest skończony. Miała bowiem do powiedzenia więcej.
-Dzisiaj jedna z tych osób się pojawiła w szkole. Nikt poza mną jej nie widział, mówił coś o zawieszeniu broni. Rika... W sumie nie wiem co myśli, ale raczej się nie lubimy.-Ostatnie słowa wypowiedziała z pewnym rozgoryczeniem ale i jadem. Otworzyła oczy. Patrzyła na tego mężczyznę jakby przez moment faktycznie miała nadzieję, że w jakiś magiczny sposób jej odpowie na jej pytania, ale szybko porzuciła taką płonną nadzieję.
-Coś wiadomo na temat berła?

Sly Vega's Chronicle #00005

Mógł wpływać na umysły, fakt. Jeszcze się zastanawiała nad tym czy może jest duchem, ale duchy mają łańcuch w klatkach piersiowych. Chyba, że jeszcze o czymś nie wie.
-Prawie ją zabiłam więc po części się nie dziwię. Może moje odczucia zostały wzmocnione do kosmicznej skali. I tak uważam, że trzeba na nią od teraz uważać.-Namyśliła się. Miała bardzo dobrą pamięć więc nie było specjalnie problemów z przytoczeniem wyglądu.
-Niebieski strój, czerwona kamizelka, krótka bródka i metaliczne włosy zaczesane tak.-Pokazała mniej więcej na sobie o co chodzi-Na mankietach marynarki miał jakieś znaki, nie przyjrzałam sie. Wysoki, szczupły, uprzejmy ale z bardzo dominującym głosem. Druga osoba... Kobieta, tyle. I umiała posługiwać się ogniem.-Poczekała chwilę. Pomyślała.
-Bardzo chcę Ci zaufać. Czuję... Pustkę. Coś straciłam, nie wiem jak bardzo ważnego ale na pewno ważnego. Może obdarła mnie przy okazji z części mocy, może wyrwała to coś, co mnie wyróżniało.-Położyła przed sobą swoją torbę. Nie musiała wyciągać całości berła, wystarczyło tylko złapać za chwyt i lekko unieść by pokazać.
-Dał mi... czy też nam to. Ponoć gest dobrej woli. Jeszcze nie wiem co o tym myśleć, a co dopiero zrobić.-Patrzyła intensywnie na Hirate. Na pewno nie chciała tego oddawać, nie po tym wszystkim.

Sly Vega's Chronicle #00006

Zacisnęła dłoń, aczkolwiek dość słabo. Na pewno miał rację, przyda jej się jakakolwiek faktyczna pomoc. W drugiej trzymała berło. Hipotezy jej się nie spodobały, zwlaszcza ta ostatnia, ale nie mogła się nie zgodzić iż była prawdopodobna.
-Problem w tym, że po tym jak Rika mi wbiła rękę w pierś zaczęłam odpływać. Wydaje mi się, że mężczyzna przyszedł po kobiecie, pojawiła się też dziwnie szybko niedaleko mnie. Chciał o czymś porozmawiać z Riką.-Kolejny namysł. Odłożyła berło, i położyła wolną dłoń na udzie.
-Jak zapytałam się Riki co sie stało to powiedziała "Czemu jej nie zapytasz?". Może chodziło o tą kobietę. Myślałam też by zapytać znajomej shinigami czy coś wie na ten temat, ale ponoć dopiero tu wróciła dwa dni temu. Tylko. Powiedziała iż wiedziała, że wpadnę w kłopoty ale nie, że aż tak szybko. I że ona nie może pomóc. Sly Vega, tak mnie nazwała.-Mówiła ciągiem, bez większych emocji, referujac po prostu kolejne fakty. Skrzywiła się jednak w końcu.
-Ten facet powiedział, ten co dał mi berło, że chce dać nam szansę rozwinąć się. Wiem jedno. Jesteśmy na celowniku.-Popatrzyła bardziej w oczy Hiro. Steknęła nisko, acz przeciągle. Ściągnęła brwi. Niech się domyśli o co jej chodzi...

Sly Vega's Chronicle #00007

Nie pomyślała o tym w ten sposób, znaczy, że tamta druga osoba mogła być po jej stronie, o ile w ogóle można mówić o czymś takim.
-Cóż, jak Rika zaatakowała ją ogniem to ta odpowiedziała, może dlatego. Swoją drogą, wydawała sie być zaskoczona co my robiłyśmy. Co do Sly Vegi to wstępnie patrzyłam, ale muszę poszperać głębiej.
Paczuszka spotkała się z pewnym zainteresowaniem. Prosiła o drobiazg więc go dostała, także wszystko w porządku.
-Bardzo dziękuję.-Przywołała na usta uśmiech, chociaż za bardzo się na to nie czuła. Pozostawało sprawdzić zawartość.

Sly Vega's Chronicle #00008

-Fakt.-Zgodziła się, ale na tym na razie skończyła się rozmowa bo zajęła się pakunkiem. W środku było to o co prosiła - drobiazg, ale jakże interesujący. Ascetyczność i pospolitość opakowania jej nie przeszkadzała, nie miała bowiem zbyt dużych oczekiwań że względu na to, iż jej własne życzenie było niewygórowane. Spotkała ja jednak niespodzianka w postaci zawartości. Pędzel bowiem był co najmniej tajemniczy. Im więcej jej pokazywano tym bardziej była zainteresowana. Noc i dzień. Coś jak cień usuwany przez światło słońca.
-Fascynujące.-Mizuki mogła przez moment poczuć się jak badacz z zupełnie innej planety. Brak uczuć, ale zarazem poczucie ciekawości, chociaż chyba tam wyglądało to trochę inaczej... nieistotne.
-Bardzo dziękuję.-Uśmiech wyszedł jej trochę bardziej naturalnie. Wyciągnęła dłoń po pióro, jednak nie zabrała go od razu-Ja bym jednak poeksperymentowała, jeśli się nie pogniewasz.
Jeżeli nie było przeciwwskazań to wykaligrafowała parę symboli. Głównie jakiś obiektów. Ot, krzesło, stół, kaczka, dzbanek. Przy tym obserwowała czy wyczuwała jakieś delikatne przesunięcia w energii. Przy tym jak wykonywała te znaki próbowała delikatnie obrócić pierścień na czwartą pozycję. Chciała też spróbować czegoś innego. Przenieść trochę energii do tego pióra, znowu zacząć pisać, i znowu przekręcić pierścień.

Sly Vega's Chronicle #00009

Bardzo sie starała ale nic nie wyszło z próby odblokowania czwartej pozycji. Myślała nawet o tym by puścić jakiś smar, ale to chyba też nie był problem. Możliwe, że coś nie do końca naturalnego blokowało ostatnią funkcje pędzla.
W każdym razie, przez resztę wieczoru słuchała co tam Hirata ciekawego widział za granicą. Sama za wiele nie mówiła, chyba, że jakoś bardziej drążył temat. Ale w sumie poza próbami poradzenia sobie z problemem za wiele nie robiła, ale trochę się dzięki temu chyba nauczyła.
I tak minęło trochę czasu.
Z pewnością próbowała wyczuć, na ile inne było to berło, albo jej połączenie i wzajemny wpływ. Po ustawieniu takich zaklęć maskujących i obronnych jakie tylko mogła (Wykorzystała również te papierki które dostała kiedyś od Ariel) próbowała w jakiś sposób wykorzystać je do przygotowania zaklęć na podorędziu. Nie mogła nosić nie wiadomo ilu kamyków że sobą, więc zaopatrzył się w szklane kulki i na nich sobie skrobała. Musiała co prawda słychać przy tym muzyki bo trudno było to znieść, ale trochę tego przygotowała. Przeprowadziła również skan aury dla swojej osoby, parę razy by sprawdzić czy coś się zmienia.
Wróciła do pracy do Ariel. Brakowało jej poprzedniego entuzjazmu, ale robiła co mogła by chociaż wykonywać swoje obowiązki poprawnie. W szkole... prawdę powiedziawszy nie czuła za bardzo potrzeby by robić cokolwiek. Wykonywała podstawowe minimum oczekiwane po każdej osobie. Ale ani się nie zgłaszała, ani jakoś specjalnie nie przygotowywała do testów. Już wcześniej nie wiedziała co ze sobą zrobić, a teraz tym bardziej. Skupiała się na magii. Jeździła po karakurze zbierając składniki do nich, by w razie czego mieć już gotową klątwę albo wzmocnienie. Podszkalała sie również z zaklęć ochronnych, jak i sprobowała przyznać wróżkę. Miała wlecieć do domu Riki gdy była w szkole i zabrać trochę jej włosów ze szczotki. W zamian Mizuki dałaby jej trochę swojej energii duchowej, albo zrobiła jakąś błyskotkę z zaklęciem. Ewentualnie była otwarta na propozycje. Ale w razie czego miała mówić... ta wróżka znaczy sie, ze Mizuki wysłała ją do znalezienia czegoś co jest jej. Miała uważać.
Poznawanie berła... O ile to było to samo narzedzie, było zadaniem dość trudnym. Tak jak wcześniej używała go jako katalizatora i źródła energii, jeżeli oczywiście mogła. Testowała nowe zaklęcia, jak i planowała nowe. Jeżeli następnym razem ktoś naprzeciwko niej stanie to chciała mieć pewność, że ta osoba będzie przed nią się czołgała chwytając się za głowę i tonąc w swoich płynach fizjologicznych. Ale chyba same zrozumienie energii też było ważne. Sprobowała parę razy w terenie wywołać promienie energii. Moze mało wyrafinowane, ale na pewno Rikę nie przebije na żywioły więc musiała próbować z czymś bardziej pierwotnym. A i jesli jakis pusty się przypałęta to będzie miała jakąś szansę.
Spotkała się parę razy z Miho. By pogadać, poplotkować, pograć, acz trochę była to kurtuazja. Lubiła i szanowała ją, ale trudno było jej sie zmobilizować do faktycznego cieszenia się takimi spotkaniami. Podobnie było z jej znajomymi. Co do Hiraty... parę razy zrobiła mu kolację. Ot tak. Widywała sie z nim również, acz aktywności były raczej związane z oglądaniem filmów, rozmową, wymianą informacji i postępów związanych z jej właściwymi aktualnościami. Związek za bardzo nie poszedł do przodu. Nie chciała by takie doświadczenia zaszły gdy była w takim stanie.
Była jeszcze jedna rzecz. Próbowała znaleźć swój fragment duszy. To co zostało jej wyrwane - skontaktować się z nim czy połączyć w jakikolwiek sposób. Mogłaby zrobić zwiad u Riki, ale po ostatnim razie nie miały w ogóle ze sobą kontaktu. Ona jej powiedziała szczerze, a jeśli chciała pozostać na takiej ścieżce to niech i tak będzie. Przygotowywała się na to i była pewna, że w drugą stronę to też tak działało.

Sly Vega's Chronicle #00010

Dość powiedzieć, że Mizuki zbyt zadowolona nie była. Dała coś na odchodne i odesłała stworka, zirytowana na swoją własną niemoc. Ta suka coś jej zabrała i to wyjątkowo ważnego. Okradła ją, i teraz nie mogła zrobić niczego sprawnie. Była zbyt dumna by jeszcze raz do niej przychodzić, a co dopiero jeszcze ją o cokolwiek prosić i się płaszczyć. Problem był taki, że miała teraz jeszcze mniejsze zdolności na zrobienie czegokolwiek niż wcześniej.
I to berło albo było fałszywką, albo również straciła to co umożliwiało jego użycie. Co jeszcze bardziej ją frustrowało. Pomijając błędy, że mogła przecież wysłać stwora na przykład w trakcie zajęć wychowania fizycznego, by zgarnął coś z Riki. Gorzej jednak jeśli ktoś by go zauważył, a i nuż Rika jakoś się również zabezpieczyła przed tym. Najgorzej gdyby zauważyła, że coś próbowało tam wejść. Również próbowała się zabezpieczyć ale nie szło jej to za dobrze. Przegrała?
A po jej trupie.
Hiro nie chciał na nią naciskać, ani też nie wspominał nic o tym co sie stało, acz zapewne również nie była tam mile widziana. Z drugiej strony nie miała po co tam przychodzić. Było pocieszające, że Miho się układało i w sumie problemy zdrowotne również znikały, ale też zaczęła się zastanawiać czy aby przypadkiem faktycznie coś nie było na rzeczy z tym co powiedziała. Nie podejmowała jednak tego rodzaju tematów, zapamiętując jedynie kto bardziej robił koło siedzenia jej przyjaciółce.
Nowa nauczycielka nie była nikim nadzwyczajnym, aczkolwiek czas pojawienia się jej znowu był dość specyficzny. Przynajmniej mogła się w tym momencie utożsamić z jej podejściem.
Sozaburo troszkę zaskoczył Mizuki swoja propozycja, ale nie na tyle by zburzyć jej nastrój.
-Ah. W porządku. Jak tak to w porządku.-Otaksowała go wzrokiem z dość kamienną twarzą. Czy to co ma naprawde mu wystarczało? Takie niskie oczekiwania... Chociaż może...-Jak w ogóle idzie?

Pytanie Ariel było jak najbardziej na miejscu. Nie zamierzała się przed nią za bardzo kryć.
-Pamiętasz jak coś mi dolegało, prawda? Jak trafiłam do szpitala to przestało, ale czuję, iż straciłam coś bardzo cennego.-Pokazała trzema palcami na swój splot słoneczny.-Czuję pustkę i nie wiem, czy kiedykolwiek to odzyskam.

Sly Vega's Chronicle #00011

Uniosła brew w mniej stylowy sposób, niemniej jednak była to ciekawa wiadomość jak na tego rodzaju środowisko.
-No proszę.-Kacik jej ust zadrgał lekko-Może faktycznie kiedyś tak się stanie. Byłoby miło, trzymam kciuki. Daj znać co do kina

Być może były to szczere rady z dobrych chęci, ale chyba ostatnie co powinna zrobić to teraz odpuścić. Chyba, że coś w tym jest głębszego.
-Może masz rację...-Zastanowiła się-Wiem, czemu tak jest. Nie wiem, co z tym zrobić i czy mi uwierzysz.
A na pewno nie zamierzała o tym mówić tutaj. Plus, czy czasem nie narażała przypadkowych ludzi w ten sposób? Coś jednak tutaj działało, więc...

Sly Vega's Chronicle #00012

Zainteresowanie tym miejscem miała właściwie od pierwszego momentu gdy się tu znalazła, może drugiego. I na pewno była przynajmniej jedna osoba która mogła jej pomóc, tylko nie wiedziała kto to był. Z jednej strony nie do końca chciała narażać większej liczby osób, ale z drugiej strony przy jej obecnych możliwościach może to być dość trudne, jeśli nie będzie grała bardziej otwarcie.
-...Dobrze, dziękuję... Ale po pracy. Pojedziemy do Ciebie?
Nie chciała tutaj o tym rozmawiać. Za dużo świadków, ktoś może podsłuchiwać. Zresztą chyba powinna się zgodzić.
Tylko kupi paczkę jakiejś taniej bielizny oraz szczoteczkę do zębów. Nie chciało jej się podjeżdżać do domu.
Pozostałe szczegóły niezbyt ją interesowały. Usiadła sobie, może pomogła przy przygotowaniu posiłku. W końcu zaczęła mówić na siedząco.
-Zawsze interesowała mnie magia. Nawet mi to też wychodziło, jak na osobę w moim wieku. Tylko ostatnio coś usiadło mi na mojej duszy, co było prawdziwym powodem mojego stanu. I w wyniku zbiegu zdarzeń to coś zostało ze mnie siłą wyrwane, prawdopodobnie z czymś dla mnie bardzo ważnym.-Powiedziała dość spokojnie. Bardzo ogólnikowo, ale jeżeli na tym etapie nie było o czym rozmawiać, to czy naprawdę warto było to ciągnąć?

Sly Vega's Chronicle #00013

I kolejny trop się roztrzaskał. Naprawdę chciała wierzyć, że Ariel jednak trochę bardziej się zna na tym wszystkim. Westchnęła, acz pojawił się inny na którego temat wiedziała minimalnie więcej. Nie opierała się przed przykryciem kocem.
-...Chyba wiem o kim mówisz. Widziałam go kiedyś przelotem.-Osoba dość charakterystyczna. Miała też coś powiedzieć ale prawdopodobnie sama w to zwątpiła-Jeśli ktoś się naprawdę zna to stara się ukrywać, tak myślę. Czy on się zna skoro niewtajemniczeni go wyczuwali...
Musiała pomyśleć przez resztę wieczoru, ale to chyba był główny trop. Tylko jakimi informacjami dysponowała... Głównie wyglądem. To było jakiś czas temu więc musiała się namyślić.
Mongolsko-europejskie rysy twarzy, to chyba było najbardziej charakterystyczne. Poza tym był strasznie wysoki. Do tego dochodził ten ubiór, płaszcz, wysokie buty, kamizelka...
-Poszukam go. Może coś akurat będzie wiedział. Duchy akurat sama widzę, nawet raz spotkałam shinigami. Wolałabym ograniczyć ilość osób które wiedzą, ale brakuje mi alternatyw.

Po raz kolejny się zastanowiła, czy czasem najprościej nie będzie po raz kolejny zapytać, ale dostała jasny przekaz, że coś takiego nie będzie miało miejsca. Pozostawało jej szukać. Najpierw pójdzie do ostatniego tropu - tej całej jaskini okultyzmu.
Tylko i tak jutro będzie mieć szkołę. Nie zrobiło jej się wszystko jedno na tyle by opuścić dzień. Była też na tyle skupiona akurat na tej części swojego planu, że nawet zwracała uwagę na to co się dzieje na zajęciach, acz dalej była mało aktywna. Napisała też wiadomość do Hiraty.

"Cześć. Kojarzysz wysokiego mężczyznę z europejsko-mongolskimi rysami? Ubrany w płaszcz, wysokie buty, jak z jakiejś historyjki? Szukam go."

Ale sama najpierw pójdzie do tego pseudomiejsca. Czy naprawdę mógł coś wiedzieć, jeśli pytał o media w takich miejscach? A może właśnie wiedział więcej od niej, albo kogoś znał... Można spróbować.