Dom Rotena

To duży, dwupiętrowy dom jednorodzinny. Posiada - na parterze: przestrzenny salon z telewizorem plazmowym, dużą łazienkę z wanną i prysznicem, dobrze wyposażoną kuchnię i oddzielną jadalnię. Na drugim piętrze jest sypialnia, pokój Rotena i schowek na rupiecie, który połączony jest z ciasnym strychem. Roten w pokoju ma swój mały, prywatny telewizor, biurko przeznaczone do nauki, całkiem duże jak na jednoosobowe - łóżko oraz parę obrazów powieszonych tu kiedyś przez jego rodziców.
__________________________________________________________

Roten obudził się około godziny 10. W końcu dzisiaj sobota... Szkoły nie ma i można delektować się lenistwem. Podniósł się powoli z łóżka, przetarł oczy i udał się do łazienki, gdzie się wykąpał, a potem zszedł na śniadanie.

Zszedłeś na dół a tam nikogo nie było jednak już się do tego przyzwyczaiłeś że dom jest większość czasu pusty

Roten rozejrzał się po domu i zaraz skierował do kuchni ziewając i przeciągając się. Otworzył lodówkę i wybrał z niej 4 jajka. Wbił je na patelnie, skorupki wyrzucił do śmieci i usmażył sobie jajecznicę, do której wziął 5 kromek chleba. Nie był zbyt dobrym kucharzem, ale podstawowe dania potrafił sobie przygotować. Po śniadaniu zastanawia się nad tym, co będzie dziś robił. *Może popływam sobie na basenie? Albo poćwiczę grę w kręgle?* myślał nad przyjemnym spędzeniem tego weekendu.

Zastanawiałeś się w spokoju aż przed oknem śmigła ci znajoma postać człowieka w czarnym kimono a koło ciebie pojawił sie duch starszego człowieka która narzekał na swój los

Rotenowi przyspieszył puls. Widząc kimoniastego - natychmiast wstał do okna, otworzył je i wyjrzał na zewnątrz. *Skoro jest on, to możliwe, że będzie także potwór.* stwierdził trochę ignorując ducha jakiegoś starca.

Gdy wyjrzałeś przez okno zauważyłeś że ten mężczyzna nie był sam za nim biegło jeszcze trzech ludzi w czarnych kimonach po za tym na niebie zobaczyłeś rozdarcie a za nim jakiąś wielką istotę

*Uuu... Coś wielkiego się szykuje.* Roten pomyślał i mocno się zainteresował.
-Hej, starcze, widziałeś kiedyś coś takiego?
Spytał się ducha, był lekko poddenerwowany, acz widok takiej grupy czarnych kimon sprawił, iż chłopak się nie bał. *A może popatrzeć na to z podwórka?* pomyślał i zaraz założył buty i kurtkę, jeśli było zimno, po czym wybiegł na zewnątrz by przyjrzeć się z bliska zajściu. Oczywiście utrzymywał bezpieczny dystans.

A ty mnie widzisz chłopcze. A może już jako duch widzę inne urojone duchy, ale widziałem już takie coś z tego co wiem nazywają to Menos Grande czy jakoś tak powiedział starzec a ty już wybiegłeś z domu. Ciągnęło cię do tego miejsca ale rozsądek przeważył i zostałeś na odpowiedniej odległości wtedy wielki czerwony promień pochłonął tych ludzi w kimonach usłyszałeś tylko krzyk bólu

*O kurwa.* Roten natychmiast odsunął się od miejsca i wgapiony w promień zaczął cofać się coraz szybciej, tego się nie spodziewał, był pewien, że taka grupa czarnych kimon da sobie radę, a tu... zonk. Zaczął się zastanawiać, co teraz, czy będzie ich więcej, czy ma uciekać, a miasto zostanie zrównane z ziemią... Albo co? Na chwilę znieruchomiał ze strachu, lecz gdy już ogarnął, co się dzieje - wbiegł z powrotem do domu uznając to za najbezpieczniejsze miejsce. Biegł do ducha, by dowiedzieć się, co się stało, gdy wcześniej widział takiego Menosa.

Gdy wbiegłeś do pokoju duch dalej lamentował jak byś ciągle tu był A moje biedne życie, co ja mam tu zrobić, czemu nie jestem w niebie mówił a gdy cię zobaczył yo zapytał ty czemu mnie widzisz

-Nie wiem. Może dlatego, że chcę Cię widzieć? Że nie lubię tajemnic wokół siebie i wolałbym być wszystkiego świadom?
Zadając pytania spróbował odpowiedzieć duchowi - w końcu sam nic nie wiedział, lecz zasugerował mu co nieco.
-A teraz, bądź tak dobry starcze i spróbuj przypomnieć sobie, co się stało z ostatnim Menosem, którego widziałeś?
Chłopak poprosił go zaciekawiony i poddenerwowany, że kawałek od jego okna stoi właśnie taki jeden...

W swoim życiu widziałam chłopcze tylko jednego menosa kilkaset lat temu ale miałem szczęście że moja dusza jeszcze jest bo była tam jakaś banda dzieciaków gdzieś w twoim wieku jeden z nich miał ogromny miecz a drugi niebieski łuk mówił wyraźnie mężczyzna po czym usiadł na kanapie i kontynuował On sam zatrzyma ten dziwny promień i wypędził menosa z ziemi po za tym jeszcze w późniejszych czasach wiele było o nim słychać

*Bajki...* pomyślał sobie.
-Em... Dziękuję Ci dziadku, na pewno ta informacja mi się przyda.
Odpowiedział mu trochę speszony, że usłyszał(według niego) tylko jakąś nic nie wartą historyjkę. Potem pobiegł pędem do okna by zobaczyć co się dzieje dalej...

Patrzyłeś i widziałeś dziesiątki ludzi w kimonach którzy próbowali atakować menosa jednak to było na nic wtedy poczułeś że powietrze gęstnieje było ci trudno oddychać i zauważyłeś jak jakiś jasny punkt przecina menosa na pół a ci od razu łatwiej było oddychać

Roten odetchnął. *Przez chwilę było mi słabo...* pomyślał, następnie spróbował dostrzec przez okno źródło "jasnego punktu" - czyli tego, kto przeciął Menosa. Wybiegł na dwór.

Wybiegłeś na dwór i zobaczyłeś jedna dziewczynę w czarnym kimon która niosła swojego poturbowanego kolegę. Nie zwracali oni na ciebie uwagi w końcu wyglądasz jak zwykły śmiertelnik czyli nie powinieneś ich widzieć

Widok poturbowanego sprawił, iż Roten odruchowo chwycił po komórkę, by zadzwonić po karetkę. Do sprawy podszedł tak, jakby zwyczajnemu człowiekowi stała się krzywda, chciał pomóc. Postanowił zaproponować ją dziewczynie.
-Przepraszam, może pomóc?
Powiedział po chwili dyskusji z samym sobą w myślach.

Gdy wyciągnąłeś komórkę dopiero sobie uświadomiłeś że tu pogotowie nic nie zrobi i wtedy podszedłeś do dziewczyny i najpierw jej się przyjrzałeś jakoś tak odruchowo. Miała ona krótkie brązowe włosy i tego samego koloru oczy. Wyglądała na młodsza od ciebie jednak się otrząsłeś i zaproponowałeś pomoc ona nie zareagowała może dlatego że mogło jej się wydawać że mówisz do kogoś za nią.
________________
Wygląd dziewczyny tylko rzecz jasna jest w stroju shinigami

*Skoro już zdecydowałem się pomóc... To pomogę.*
-Przepraszam.
Powtórzył Roten wyraźniej wgapiając się w nią.
-Widze, że ma pani rannego, może mógłbym pani pomóc?
Zwrócił się do niej.

Dziewczyna zatrzymała się i spojrzała na ciebie z zdziwieniem po czym się rozejrzała i zapytała słodkim głosem Ty mnie widzisz

-Ślepy nie jestem, ale to nie ma znaczenia. Ten człowiek chyba potrzebuje pomocy.
Oznajmił jej spoglądając na rannego.

Dziewczyna nie odpowiedziała nic na to co powiedziałeś i tylko skinęła głową że możesz jej pomóc. Zarzuciłeś jego rękę na swoje ramię i razem go nieśliście. Po chwili doszliście do niewielkiego starego budynku gdzie zobaczyłeś więcej ludzi w czarnych kimonach. Gdy was zobaczono od razu wzięli rannego a dziewczyna tylko powiedziała do ciebie dzięki i zaczęła iśc do swoich

-Nie ma sprawy.
Odpowiedział chłopak zadowolony, że mógł jakkolwiek pomóc. Czułby się źle, gdyby nic nie zrobił w obliczu takiej sytuacji. Chwilę stał w tym miejscu i patrzył na ludzi w czarnych kimonach, potem skierował się do domu podekscytowany.

Gdy już zacząłeś się kierować w stronę domu wtedy ta dziewczyna której pomogłeś zatrzymała cię i zapytała Kim jesteś? i od kiedy widzisz shinigami?

-Roten.
Chłopak zaczął od przedstawienia się - lekko kłaniając się zgodnie z manierami.
-Jakich shinigami? Kim oni są?

Dziewczyna uśmiechnęła się bo widocznie powiedziałeś coś zabawnego po czym ci wytłumaczyła Ja jestem shinigami i ci co są za mną też są shinigami naszym celem jest utrzymanie porządku na ziemi po tych słowach ukłoniła sie i dodała Zapomniałam się przedstawić więc nazywam się Ryu miło mi cię poznać

-Ahaa...
Roten szybko zanalizował jej słowa.
-Więc... Widzę was odkąd pamiętam. Zaczęło się to wszystko od duchów. Widziałem je od dziecka, a potem, gdy jednego z nich zaatakował jakiś dziwny potwór, miałem okazję spotkać także jednego z was. Wtedy jednak nie rozmawiałem z owym shinigami, ponieważ strasznie się bałem.
Opowiedział jej.

Roten wracając do domu wstępuje do jakiegoś fast-fooda i kupuje hamburgera, po dotarciu z powrotem - zajmuje się chwilę szkołą, a potem ogląda telewizję do momentu, aż będzie śpiący, wtedy się myje i kładzie spać.

Wszystko robiłeś jak zawsze i całkowicie nie zwracałeś na dziewczynę która chodziła za tobą i rozglądała się jednak nie po to aby coś znaleźć jednak podziwiała wszystko najwyraźniej nie przebywa na ziemi dłużej niż podczas walki. Oglądałeś telewizję jednak nawet nie poczułeś się senny i zasnołes rano się obudziłeś a na oparciu sofy siedziała jakaś dziewczyna dopiero po chwili sobie przypomniałeś że to twoja nowa "koleżanka"

-Dobry.
Powiedział Roten budząc się, otwierając oczy i dostrzegając Ryou. Spytał się jej po chwili.
-Nie spałaś?
I ziewnął zaspany następnie po otrzymaniu odpowiedzi kierując się do łazienki.