Podziemna Grota

Posililiście się.

Mai
Poczułaś ból w ogonie, do którego dołączyły się jakieś kości z reiatsu i utworzyły dziwne macki. Czyżbyś zjadając pustego posiadła jakąś jego część? Na to wygląda.
+Umiejętność Specjalna: Kościane Macki.

Yorikane
Zjadłeś martwego pustego trochę niezadowolony, że Mai Ci zjadła 'twojego' pustego.
+1 Szybkość i Zręczność.

-A teraz spotka cię sroga kara..-

Powiedziałem i zacząłem zbliżać się do Mai szczerząc zęby ze złości..

Uspokój się hollowie powiedziałam przeciągając się i szukając wyjścia

-Grrr.. Dzisiaj dam ci spokój.. Gdy spotkam cię następnym razem zginiesz z mojej ręki-

Powiedziałem i wybiegłem przez dziurę którą przyszedłem.. Cofnąłem się wprost do rozwidlenia.. Najpierw przepływając przez jezioro..

Mai
Yorikane szczerzy się do Ciebie i coś tam mówi. Następnie idzie do wyjścia. Zauważyłaś, że płynie, gdyż w dalszej części groty jest woda. Duużo wody.

Yorikane
Mai słodko się przeciągnęła i łazi po grocie szukając wyjścia. Odpowiedziała Ci. Polazłeś na powierzchnie drogą, którą tu przyszedłeś.

Będę czekała kolego powiedziałam i zaczęłam szukać wyjścia w głębi zastanawiając się czym był ten ból

Jedyne wyjście prowadzi przez wodę - czyli tam, gdzie udał się Yorikane.

Nic nie mówiąc tylko zastanawiając się nad tym bólem poszłam tunelem aby opuścić to miejsce

Weszłaś do wody. Początkowo poziom był płytki - sięgał Ci do brzucha, jednak później - nawet na samych tylnych łapach nie możesz przejść. Musisz płynąć.

widziałam że pływanie my jakoś specjalnie nie wychodzi więc postanowiłam że się trochę cofnę i wybije aby na samym impecie do dryfować jak najdalej. Jednak jeśli nie uda mi się znowu złapać gruntu to łapie powietrze i idę na dno aby znowu się wybić

Skoczyłaś jak najdalej. Jednak tam jeszcze nie miałaś dna. Z ledwością - odbijając się wciąż od dna wyszłaś znów na powierzchnie, po drugiej stronie tego 'jeziorka'.

No dobra to gdzie teraz pomyślałam ciągle idąc przed siebie by w końcu wyjść z tej jaskini

Dotarłaś do pewnego punktu, w którym widziałaś nad sobą wyjście na powierzchnie. Wystarczy tylko wysoko skoczyć. Jednak jest jeszcze drugi tunel, z którego strasznie śmierdzi.

Na dziś ma już dosyć pomyślałam wyskakując na górę i wtedy przypomniałam sobie o tym dziwnym arancarnie który się zemnie śmiał zanim weszłam do tunelu właściwie kto to był powiedziałam w sobie

Wyszłaś na powierzchnię.
[Pisz na pustkowiu.]

Siedziałem w podziemnej grocie, drapiąc się po głowie
- Kolejny dzień w tym miejscu, nie widziałem żywej duszy od kilku dni…- złapałem się za brzuch
-Robię się głodny- Rzuciłem wzrokiem na prawo od siebie.
-Trzeba ruszyć tyłek i coś upolować- mruknąłem pod nosem.
Podniosłem się z ziemi rozprostowując swe mięśnie, przez chwilę spoglądałem w każdym możliwym kierunku zastanawiając się, gdzie powinienem się skierować.
-A więc postanowione- ruszyłem w byle, który kierunek.

Zacząłeś iść przed siebie...
Minęły kilka godzin Twojej wędrówki i odczuwałeś już duży głód ale też i pragnienie...

Przyklęknąłem na jedno kolano dysząc ciężko
-Nie…, nie zginę tutaj, nie mogę zginąć w ten sposób- zerwałem się na równe nogi i ruszyłem dalej
-Ten potworny głód…- złapałem się za żołądek-, dlaczego jest tu tak pusto, dlaczego nie ma tu żadnego, choćby najmniejszego Hollowa- zacząłem kląć pod nosem.

Wraz gdy tak dalej szedłeś i kląłeś pod nosem... coś się skradało za Twoimi plecami... pomyślałeś: no może w końcu żarcie przyszło...

Przykucnąłem zginając swą trójpalczastą stopę tak by nabrać w nią trochę piachu.
-Gdy widzę słodycze to kwice- podśpiewuje zadowolony pod nosem.
Plan był prosty, sporo mogło się nie udać, ale jeśli wyjdzie pierwszy podpunkt, to wszystko powinno być tylko kwestią czasu. Tak się przynajmniej wydawało.

Wyciągnąłem nogę do tyłu sypiąc piachem w tamtym kierunku, chcąc oślepić mego wroga i z racji tego, że nie jestem za szybki zyskać na czasie. Gdy tylko wykonałem pierwszy ruch obróciłem się na ugiętej nodze i gdy znalazłem się naprzeciw mego przeciwnika rzuciłem się na niego, jedną dłonią chcąc złapać go za szyję drugą łapiąc za odnóże i próbując powalić na ziemię.
-Jedzonko, jedzonko!!- zasyczałem przez zęby.

Twój przeciwnik nie był zbyt silny aby oprzeć się Twojemu atakowi... od razu go powaliłeś...

Przyglądam się mu przez chwilę (jak wygląda?)
-Zrozum stary- syknąłem, wciąż przygniatając go do ziemi.
-To nic osobistego, po prostu jestem głodny i muszę coś zjeść, a ty miałeś takiego pecha, że trafiłeś na mnie- oczekuje na odpowiedź mego przeciwnika.

Gdy mój przeciwnik zakończył swą mowę (o ile powiedział co kol wiek), nachyliłem się nad nim otwierając swą paszczę i wgryzłem się w jego maskę. Rozpocząłem krwawe ucztowanie.

Twój posiłek był w małych rozmiarach... dlatego wiedziałeś że on może Ci nie wystarczyć w zaspokojeniu swojego głodu...

Oblizałem się, następnie pazurem podrapałem obok dzioba
-trzeba dbać o higienę- zarechotałem pod nosem. Mój żołądek wydał kolejny odgłos buntu.
*Niech to diabli porwą*- przeleciało mi przez głowę. Ruszyłem dalej przed siebie.
*Jakby chociaż było tutaj jakieś ciekawsze miejsce*- wzdychnąłem rozglądając się wokół.

Szedłeś i szedłeś aż w końcu przed sobą ujrzałeś jakieś światło... gdy się ostrożnie zbliżyłeś to zobaczyłeś ogromne skupisko pustych...

-Hmm? a tu co się dzieje?- spoglądałem na całą sytuację zaskoczony, obserwowałem z ukrycia co robią Ci puści
-Tak wielka ilość pustych w jednym miejscu? ale... po co?- przebiegłem trochę bliżej, wciąż jednak chcąc pozostać w ukryciu. Poszukuje czegoś co wyjaśniło by mi co robi tu tak ogromna ilość pustych, przy okazji wyszukuje jakiegoś osobnika, który znajduje się trochę dalej od tej grupki, a którego można by zaatakować bez obawy na zwrócenie na siebie uwagi.

Widać było że rozmawiali o czymś... jakby coś planowali...
Rozglądałeś się uważnie i niestety nie widziałeś godnej twojej uwagi osobnika na twoje jedzenie...

-Nie, to nie- wyprostowałem się i parę razy, przeciągnąłem dłońmi po ramionach, jakbym strzepywał z siebie jakiś brud. Ruszyłem w kierunku grupki pustych
*przynajmniej dowiem się o co chodzi*- gdy podszedłem do nich nachyliłem się nad nimi
-Witam... grupa Hollow'ów rozmawiająca ze sobą? dość niespotykany widok... maluchy- zaśmiałem się pod nosem
-A więc- prostuje się - o czym rozmawiacie?

Wszyscy natychmiast na ciebie spojrzeli wrogo... niektórzy nawet chcieli Cię zaatakować ale jeden z hollowów krzyknął: Nie! Przestańcie... on jest pewnie nowy... niech trochę pożyję w tym świecie... jeszcze... uśmiechnął się szyderczo po czym pokazał miejsce przy którym masz usiąść... gdy to zrobiłeś popatrzył się jeszcze na ciebie i na pozostałych... w końcu się wszyscy uspokoili...
A więc planujemy zaatakować świat żywych i zrobić sobie małe ucztowanie... oczywiście jest nas trochę jeszcze za mało... powiedział hollow grubym głosem.

Prychnąłem pod nosem, lecz usiadłem bez słowa tam gdzie wskazali. Przysłuchiwałem się ich planowi, a gdy pusty wypowiedział ostatnie słowo:
-Shinigami...- z moich ust wydobyło się tylko jedno słowo.
*I to ja jestem niby tym, który ma pożyć tylko trochę na tym świecie*- spoglądałem co chwilę na maski innych Hollow'ów widząc w nich tylko młodych i słabych pobratymców.