Himari Zoku [Shinigami]

Imię:Himari
Nazwisko:Zoku
Profesja:Shinigami
Płeć:Mężczyzna
Wiek:22lat
Waga:81kg
Wzrost:183
Wygląd:

(uzupełnienie wyglądu)Nosi czarne spodnie. Czasami zakłada ciemno zielony płaszcz. Ubiera zawsze tradycyjne sandały. Na zdjęciu nie jest dokładnie pokazane tak jak maja być założone bandaże. Tak naprawdę są one owinięte tylko wokół rąk i jego jednego oka. Nie ma uzasadnienia dlaczego zakłada w ten sposób bandaże, po prostu tak chce. Na lewej łydce ma wytatuowany kwiat lotosu.
Charakter:Spokojny i rozważny podczas walki, a w towarzystwie wygadany i otwarty. Nie boi się trudnych tematów. Rozmawia z każdym i o wszystkim oraz, co ważne, potrafi wysłuchać co inni mają do powiedzenia. Gdy jest potrzebny to zawsze pomoże. Nie wymiguje się z pracy. Nie boji się mówić co myśli. Umie postawić na swoim i nie odstępuje od danego słowa chyba że wymaga tego sytuacja. Woli wybierać trudniejszą choć dającą więcej nauki drogę. W razie napiętych sytuacji stara się je rozluźnić najczęściej zmieniając temat na luźny który wszystkim odpowiada. Nie lubi konfliktów. Lubi siedzieć samemu i rozmyślać i swoich sprawach oraz konstruktywną krytykę ,gdyż mobilizuje go do działania. Nienawidzi hałasu i nieporządku, zawsze musi mieć wszystko poukładane.
Ekwipunek:100 Ryo, stary miecz, boken, mundur akademii, przybory potrzebne w akademii, swoje dawne ubranie (przedstawione w opisie wygladu i na zdjęciu).

Historia:

Był okropny dzień. Padał deszcz, w dzielnicy 47 Rokungai pojawiła się nowa twarz. Mały chłopiec wyglądający na jakieś 5-6 lat. Stał pod dachem małego domu i chował się przed wielkimi strugami deszczu. Z okna zauważyła go młoda dziewczyna. Nazywała się Mio. Miała długie czarne włosy, jasną cerę i duże niebieskie oczy. Jak się też później okazało, chodziła do Akademii Shinigami lecz żaden oddział jej nie przyjął. Przyglądała mu się przez chwilę po czym go zawołała. Był zmarznięty i przemoczony. Zaparzyła herbatę i podała ją dziecku razem z jabłuszkiem. Od razu zaczął jeść. Zapytała go jak ma na imię. On, z buzią pełną jedzenia, odparł że Himari. Nie podał nazwiska. Został u niej aż do następnego dnia. Gdy tak na niego patrzyła zrobiło jej się go żal. Kobieta postanowiła pozwolić mieszkać chłopcowi u niej. Niedługo po tym nadała mu nazwisko Zoku. Nie było uzasadnienia dla tego nazwiska, po prostu przyszło jej ono do głowy. Utrzymywała się z zielarstwa, zbierała i sprzedawała zioła na pobliskim targu. Mimo iż otrzmywała żołd lecz wykonywała te prace gdyż nie miała by co robić. Tak właśnie wyglądały dni spędzane z Mio w rokungai.

Chłopiec pewnego dnia poszedł nad rzekę złowić ryb. Usiadł na brzegu rzeki, wyjął wędkę i zaczął łowić ryby. Dookoła nie było nikogo, cisza, spokój. Ryby nie brały zbyt dobrze więc postanowił wrócić do domu z dwiema małymi rybami. Gdy tak szedł przez las wydawało mu się ciągle że ktoś go obserwuje gdy nagle ktoś szturchnął go w ramię. Odwrócił się i nagle ktoś prosto w twarz krzyknął mu:
-Cześć, jestem Riri a ty?!-wykrzyknęła dziewczyna stojąca przed nim.
-Himari, ale czy musisz się tak drzeć?- zapytał.
-Przepraszam, dawno się z nikim nie spotkałam, jestem tu nowa.
-Rozumiem-odparł.- Chodź ze mną dam ci coś do jedzenia.
I poszli do domu. Chłopiec wszedł do domu po trochę ryżu który był w kuchni. Dziewczyna zjadła go w mgnieniu oka. Była niska, miała włosy koloru słomianego, oczy koloru zielonego. Powoli się ściemniało. Himari zapytał się czy nie chciała by zostać u niego na noc. Ona jednak odmówiła. Po chwili zniknęła mu z oczu odchodząc ulicą. Następnego dnia znów się spotkali. Tym razem chłopiec opuścił trening władania mieczem by pobyć trochę ze swoją nową przyjaciółką. Poszli nad rzekę gdzie się wygłupiali i skakali po drzewach. Tak ich przyjaźń trwała gdzie codziennie co najmniej na chwilę spotykali się na dworze. Zawsze byli razem. Uwielbiali razem żartować i rozmawiać. Spędzali tak wiele dni na wałęsaniu się.


Chłopiec rósł. Zaczął pomagać w kuchni i w zbieraniu ziół. Pewnego dnia Mio zauważyła że chłopiec wziął kij i udawał że walczy. Wtedy kobieta postanowiła że zacznie uczyć go podstaw walki. Na początku przychodziło mu to z trudem ale w końcu zaczęło mu się to podobać. Mijały tygodnie, miesiące aż wreszcie minął rok. Przez cały ten czas chłopiec pilnie się uczył. Jednak nie zapominał o swojej przyjaciółce. Zamieszkała kilkanaście domów dalej u młodych ludzi zajmujących się sprzedażą owoców. Jednak w rzeczywistości Riri zeszła na drugi plan. Ważniejsza była nauka. Nie było takiego dnia w którym nie trenował. Chłopiec nabrał wprawy we władaniu mieczem. Często wychodził po kryjomu w nocy nad rzekę by trenować w nieprzeniknionej ciszy. Zawsze po takim treningu kładł się do łóżka i udawał że śpi by Mio nie zorientowała się że wymyka się z domu. Pewnego razu, jego koleżanka przyłapała go na wymykaniu się z domu gdyż też się wymknęła. Zaczepiła go a ten postanowił zrezygnować z treningu z mieczem. Riri nie mogła przestać patrzeć na jego miecz. Tej nocy Himari zauważył w niej coś więcej niż koleżankę. Nie wiedział czy ona tez to widzi ale gdy ona patrzała na jego broń on patrzał na nią. Siedzieli tak aż do świtu po czym wrócili do swoich domów. Nigdy nie zapomniał tej nocy. Lecz kiedy on myślał o dziewczynie, Mio miała inne utrapienie. Gdy chłopiec miał już 8 lat kobieta zastanawiała się nad jego przyszłością. Wiedziała że ma talent ale nie była pewna czy ta droga będzie dla niego dobrym posunięciem. Niedługo dostał pierwszy prawdziwy miecz. Był w niebo wzięty. Himari dostał go od swojej nauczycielki. Nigdy nie poznał dokładnej historii tej broni lecz wiedział że jest on pamiątką Mio z „dawnych lat”. Nosił go wszędzie ze sobą. Nie można go było z nim rozdzielić. I tak w świetle treningów i pracy mijały lata.

Kolejne 10lat nie różniło się zbytnio od poprzednich. Z małego chłopca stał się postawnym silnym mężczyzną. Jego koleżanka wypiękniała. Interesował się nią a ona nim. Zbliżyli się do siebie i zauważyli więcej w sobie niż tylko kolegów. Coraz mniej pomagał w kuchni a coraz więcej trenował i spotykał się z Riri. Regularnie odbywał sparingi z Mio. Uczył się także walki w ręcz w której radził sobie trochę gorzej niż z mieczem. Kobieta też uczyła go czym jest całe Społeczeństwo Dusz. Mówiła mu jaka jest hierarchia w Seretei, czym jest Zanpaktou a przede wszystkim czym się zajmują Shinigami. Nabierał coraz większej wprawy. Zaczynał myśleć dokładnie ale i szybko nad swoimi poczynaniami w walce. Jednak nie zapominał o osobie bez której by tego nie osiągnął. Był na każde zawołanie. Pomagał kiedy tylko mógł. Jednak wszystko miało się zmienić a Himari nawet nie przypuszczał co się mogło wydarzyć.

Ta dzielnica była jak do tej pory spokojna i bezpieczna, choć z sąsiedniej wioski dochodziły pogłoski o rabusiach którzy wyłudzają haracze i plądrują domy. Wreszcie nadszedł moment w którym bandyci dotarli i tu. Chłopak miał już 21 lat. Była noc, księżyc świecił w pełni a w oddali było słychać dźwięk nadjeżdżających koni. Himari wyszedł na zewnątrz, zobaczył tam trzech mężczyzn na koniach. Byli ubrani na czarno a każdy z nich miał przy boku miecz. Jeden z nich zsiadł z konia, podszedł do chłopca i kazał mu przynieść wszystkie pieniądze jakie miał. Wszedł po cichu do domu lecz wyszedł nie z pieniędzmi a z mieczem. Himari wyjął broń. Ci roześmiali się mu w twarz. Jeden z nich kóry wcześniej kazał mu przynieść pieniądze podszedł i spróbował go uderzyć pięścią. Chłopiec bez trudu jedna ręką zablokował cios a drugą ugodził przeciwnika mieczem. Zaczęła się walka. Mio obudził hałas i wybiegła przed dom. Zobaczyła tam leżących na ziemi już dwóch bandytów i ostatniego który usiłował wsiąść na konia i uciec. Udało mu się to. Chłopiec nie zwrócił na to uwagi, schował miecz i obrócił się w stronę dziewczyny. Ten widok utkwił jej w pamięci wtedy już się nie wahała, wiedziała że jego przeznaczeniem jest zostać Shinigami. Chłopak wiedział już co go czeka lecz chciał mieć trochę czasu na pożegnanie się ze swoją przyjaciółką. Spotkał się z nią. Była wstrząśnięta ostatnimi wydarzeniami. Zaprosił ją nad rzekę nad ich dawne miejsce w którym się bawili, gdzie się poznali i gdzie teraz mają się rozstać. Himari oznajmił dziewczynie całą sytuację. Wyjaśnił że w jego dalszej podróży nie może mu towarzyszyć. Nie dowierzała tym słowom lecz niestety się spełniły Wkrótce wyruszył w drogę. Ciężko było mu się rozstać z domem i z Riri. Z jedynymi osobami na których mu zależało. Gdy w końcu dotarł do akademii miał już 22 lata. Tam rozpoczął naukę sztuki bycia Shinigami. Uczęszcza do niej już prawie 3 miesiące. Uczy się pilnie wszystkiego choć z lekkim trudem przychodzą mu zaklęcia. Podczas nauki ma tylko jeden cel. Zostać shinigami tak jak chciał on i jego pierwsza nauczycielka Mio.

Statystyki:(10+4=14)

Atrybuty:
Siła: 5+1płeć+1profesja+2wolne=9
Szybkość: 5+2profesja=7
Zręczność: 5-2płeć+2Profesja+2wolne+2premia=9
Wytrzymałość: 5+1płeć+2wolne=8
Inteligencja: 5+1wolne=6
Psychika: 5+4wolne-3psychika=6
Reiatsu: 5+1profesja+1wolne=7
Kontrola Reiatsu: 5+2wolne+1umiejętności=8

Udźwig:90kg
Prędkość,śr:7km/h
Prędkość,max:24km/h
PŻ:80
PR:56
Bakudou:#2 - Engo (Tarcza Reiatsu), #4 - Hainawa (Pełzająca lina)
Hadou:#7 - Dokubutsu (Zatruta Kula)

Umiejętności:Podstawowy Samoobrony

;( Negeeeetyyyywww

Od początku:
1. Wygląd - nie pokazuj się tu z takim, dla mnie to nawet śmieszne nie jest.
2. Charakter - muszę pisać to samo co punkt temu ?
3. Historia - za krótka jak na 22 lata.

"Jeden potrzedł do Hamari'ego i długim ruchem ugodził go w brzuch" - ruchem czego, brwi ?

"miał na sobie bandaże i siedziała przy nim jakaś kobieta" -moje ukochane zajebiste słowo opisujące wszytko "jakaś" o yeah, moja rada... postaraj się. Bo jak Ci się nie chce robić porzadnej kary to w sumie nie masz tu chyba czego szukać.

"w szale zabrał to co znalazł i wybiegł z domu." potworny szał... Ah

Hmm nie ma to jak znaleźć bandytów w losowym krzaku, wole nie wiedzieć co dwaj mężczyźni robią w krzakach

Miło by było jak byś do dialogów dodawał opis kto mówi i co robi.

Ogółem jak dla mnie ta jakże "smutna" i "poruszająca" historia jest słaba, krótka w cholerę nudna. Co mogę poradzić ? Przyłóż się do karty na porządnie i zacznij więcej książek czytać.

Karta nie spełnia wymogów fabularnych. Pozwolę sobie wymienić rzeczy, które najbardziej mnie rażą:
1.Tak wygląd, jak i charakter są opisane zdawkowo i poprzez zabronione tu proste wymienianie cech,
2.12-latek zabijający znających się na bitce drabów? Niedorzeczne...
3.Niby jak taki młodzik nauczył się żyć w lesie, przygarnęła go wilczyca, czy co?
4.Ogółem historia jest ogólnikowa i źle się ją czyta, jest też dużo błędów (głównie typu "zaczoł" miast "zaczął")

Dostajesz ode mnie negatyw.

A mogli byście doradzić jakiś temat na początek to wtedy może coś lepiej pójdzie?
Napisałem wygląd i charakter ale na dziś już nie mam czasu na historie. Jak byście mogli jakiś początek albo motyw przewodni dać tego to napisze może coś lepszego.


// Rada ode mnie - przed wyslaniem posta skorzystaj z czegos, co sprawdza ortografie.
// Tsuna

Może być? :)

// Nie moze. Ja wtedy poprawilem tak, jak byc powinno. Teraz znowu zle.
// Tsuna

https://bleach.forumpolish.com/zasady-gry-f1/mini-tutorial-rozpoczecie-gry-t849.htm

Tu masz wszystko czego potrzebujesz, miłego poprawiania KP:)

Niestety historia wyszła znowu dość krótka, ale mam nadzieję że jest dobra i wszystko jest opisane jak należy.

1. Wygląd: Mamy zbliżenie twarzy, a gdzie cała reszta?
2. Charakter: Bieda i nędza.
3. Historia: Krótka, błędy logiczne typu: kobieta, która Cię uczyła mogła zostać jedynie wyrzucona z akademii jeśli zajmowała się zielarstwem, gdyż jeśli by do niej uczęszczała to nie miałaby za dużo czasu, i dostawałaby niewysoki, ale zawsze żołd. I jak mi się zdaje akademii nie da się nie skończyć.
4. Mechanika:
Już 2 błąd, ten sam co w innej KP.

Cytat :

Cytat:

Cechy:
-3 Psychika
+1 Siła
+1 Reiatsu
+2 Szybkość
Shinigami zaczynają w Soul Society, jako studenci akademii shinigami (nowi).
Shinigami wybiera jedną z dwóch premii:
1. +3 Inteligencji
lub
2. +2 Zręczności
Shinigami dostają do ekwipunku dodatkowo: boken (albo inna broń treningowa), mundur akademii, przybory do pisania

Widzę tu tylko jedną modyfikację mechaniki ze względu na profesję, a gdzie reszta?

1. Jeśli dodajesz obrazek i nie jest on obrazkiem przedstawiającym całe ciało to uzupełnij opisem
2. Charakter jak by nie patrzeć dalej jest dosyć żałosny - WG mnie to najważniejsza część karty jest...
3. Historia - noo poprawiłeś, dziwiło mnie Jedak kilka rzeczy, zdołam przeboleć ale nie wszystkie:
- W historii dostał miecz, w ekwipunku go nie ma... Hmm w zasadzie być nie powinno, ale miecz wyparował ?
- Yyyyy... Wątpię żeby chłopak z podstawą samoobrony, i statami fizycznymi wykraczającymi nieco ponad ludzkie dał radę 5 przeciwnikom, chyba trochę nazmyślałeś

Jeżeli mógł bym prosić o ponowną oceną i opisanie błędów to bardzo bym podziękował. Wszystkie poprawki jakie zostały wypomniane zostały poprawione.

Z góry dziękuję.

Pozwoliłem sobie na zmianę szyku, bo pogrubiona kursywa jest męcząca.

Co do KP, daje AKCPEPT

Ja jeszcze negatywa podtrzymuje

wygląd uhh... No cóż piękne uzupełnienie to to nie jest

Charakter - =x.... "Kali być", "Kali lubić", strasznie proste zdania. No ale kit... Poproszę jeszcze rozbudować, zwłaszcza jeśli chodzi o stosunek do towarzystwa.

Poprawisz to to usunę negatywa, ale akcpeta nie dam - zdam się na innych MG

Proszę o pisanie przez MG opinii gdyż wszystkie wymienione błędy zostały poprawione.

No cóż.... Myślę, iż mogę dać Ci Akcepta.

Dzięki za akceptację od Aki Daichi i Kitsune.

Historia dalej jest słaba, wiec ja akcpeta nie daje

Cóż, naprawdę się starasz, co jest bardzo miłe. Jako MG nie mogę jednak nie zauważyć, iż masz problemy z popranym pisaniem, co widać szczególnie w dużej ilości bardzo krótkich zdań, które znakomicie nadały by się na jakieś większe i znacznie ładniejsze. Poza tym masz skłonność do powtórzeń, pojawiają się też problemy ze składnią. Cóż...nie każdy rodzi się polonistą a PBF to nie akademia prozy, nie mam więc zamiaru dawać Ci za to negatywnej recenzji.
Inna sprawa, że w historii wyłapałem kilka spraw, które nie do końca pojmuję:
1. Trening czego Zoku opuścił, by pobawić się ze swą nową przyjaciółką? Wcześniej nie wspomniałeś chyba nic o jakichkolwiek treningach.
2.Wiemy, że Riri zamieszkała niedaleko, ale z kim? Byłoby bardzo miło, gdybyś opisał nieco jej życie, w końcu Zoku spędzał z nią dużo czasu i na pewno miał styczność z jej rodziną.
3.Może nie jestem zbyt bystry, ale skąd Zoku ma ten stary miecz wymieniony w opisie? Po prostu nie widzę, byś wspomniał o nim w historii (jeśli wspomniałeś to proszę, pokaż mi ten fragment).
Sumując:Nie zaakceptuję Ci w tej chwili karty, ale negatywa też nie dam. Popraw powyższe i wtedy zobaczymy, dobrze?

Mogę się nim zająć... *sigh*