Adalbert [Hollow]

DANE

Imię: Adalbert

Nazwisko: Mihami

Profesja: Hollow

Płeć: Mężczyzna

Wiek: 33 lata

Waga: 95 kilogramów

Wzrost: 220 centymetrów

Wygląd:

Adalbert za życia, był młodym mężczyzną średniego wzrostu i wydawał się być bardzo szczupłym, gdy ma na sobie luźne ubrania, ale w rzeczywistości miał muskularną sylwetkę. Miał również stosunkowo duże jasne, brązowe oczy i kolczaste różowe włosy. Nosił często luźne ubrania, ale przez swoją pracę często także był on widziany w mundurze policyjnym. Posiadał na swoim 3 blizny. Jedna po bójce w szkole i gaszeniu na nim papierosów przez "seniorów". Blizna na wardze po rozcięciu (bójka) oraz blizna na łuku brwiowym również po bójce. Za życia posiadał on jedynie 173 centymetry wzrostu oraz 80 kilogramów wagi.



Po przemianie w Pustego, pierwszą cechą jaką zdobył jest wzrost. Gdy stanie on na dwóch kończynach, mierzy on aż 2,2 metry! Waga nieznacznie sie zwiększyła do 95, czyli wzrosła tylko o 15 kilogramów. Pierwszą zauważalną cechą jego wyglądu jako pusty, jest to że wygląda on jakby był pokryty swego rodzaju pancerzem który osłania jego całe ciało. Posiada on mimo swojej wagi, bardzo szczupłe ciało, wraz z dosyć długim ogonem (bo ponad metrowym) który zakończony jest rozdzielonymi 4 końcówkami. Wydaje się nie posiadać ust, jednak to jest zmyłka. Posiada on je skryte za maskę, która gdy ten chce je otworzyć, zwyczajnie jakby łamie się w tym miejscu ukazując niezwykle ostre żeby. Nieludzkie, podobne do takich które mają stereotypowe demony. Idealne do rozszarpywania mięsa i wgryzania się w nie. Kolejną zauważalną cechą są niezwykłe kończyny dolne które posiadają dodatkowy staw, podobny do kończyn dolnych niektórych ptaków. Na obu kończynach posiada on także niesamowicie ostre pazury, również pokryte owym pancerzem. Jego dziura Hollowa znajduje się na środku jego klatki piersiowej.


Charakter: Jest złą istotą, ale nie w pełni złoczyńcą. Jest spaczony, ale nie jest nieludzki. Pomimo osobistych osiągnięć nigdy nie czuł satysfakcji. Według niego nie ma istot w pełni czystych, a nawet jeśli istnieją to nie na tym skorumpowanym oraz zniszczonym świecie, jednak nigdy nie starał się tego zmienić. Nie kieruje się żadnym kodeksem moralnym czy też rozkazami. Chodzi własnymi ścieżkami i tylko od niego zależy czy przyjmie dany rozkaz, czy nie. Często widać go jak bagatelizuje zagrożenie na przykład, głaskając po głowie kogoś grożącego mu. Zwykle stosuje to na kobietach. Walkę zaś uważa za “zabawę”, z której nie czerpie przyjemności. Nie z istoty "walki" czerpie on przyjemność, a jedynie z faktu bycia sadystą który uwielbia zadawać ból i torturować swoje ofiary. Walki o honor uważa za nic nieznaczące głupoty a sama istota Honoru jako idiotyzm wymyślony przez słabych. Oczywiście tak jest dla nieznajomych. Jeśli kogoś uważa ona za przyjaciela, uważa go wtedy za "rodzinę" i jest w stanie zabić, jeśli coś się temu komuś stanie. Dla takich osób jest wtedy lojalny oraz chętnie pomaga. Czego nienawidzi? Skrycie nienawidzi krzywdy na dzieciach oraz śmierci swoich towarzyszy, jeśli ich zdobędzie. Reaguje na to wtedy wręcz demonicznym wybuchem agresji i chce zabić tego kto się tego dopuścił a potem skrycie cierpi, milcząc. Oczywiście nie udaje wielkiego dżentelmena, tylko jest sobą. Dodatkowo jest często bardzo dziecinny.


Ekwipunek:


Historia:


Kiedy Adalbert był młody, często był odrzucany przez swojego ojca, ponieważ był zwykłym dzieckiem bez określonego talentu. Był według niego porażką która nie zasługiwała w ogóle na miłość. Cóż. Często przez to pił, i w domu nie powodziło się najlepiej bo ojciec kompletnie w dupie posiadał to czy syn w ogóle żyje. Jego matka robiła wszystko za niego, ale w dużej części siedziała przy ojcu, starając się go nie denerwować gdyż była ona typową posłuszną kruszynką która nie chciała zdenerwować męża. Dlatego pewnego dnia mąż nie wytrzymał i zwyczajnie chciał "naprawić swój błąd", próbując zamordować syna. Niestety jednak nożem trafił... swoją piękną żonę która była dla niego jak kwiat. Piękny kwiat który splamił właśnie krwią. Zaczął wyklinać a 12 letni Adalbert, trzymał na rękach ciało swojej biologicznej matki. Chłopak oczywiście uciekł do sąsiadów którzy powiadomili policję

Jego ojca zabrano zaś jego wzięto prosto do domu dziecka.



Został on zabrany do nowej rodziny. Samotnej kobiety która była policjantką. Miała na imię Asako. Kobieta starała się być dobrą matką, ucząc Adalberta, odpowiednich rzeczy które przydadzą mu się w życiu, jak na przykład posługiwanie się nożem w walce ale także w kuchni, jak się gotuje czy też nauczyła go podstaw walki wręcz. Adalbert nie odczuwał jednak wobec niej żadnych uczuć na samym początku, ale z czasem zaczął on odczuwać do niej coraz większe zaufanie oraz miłość którą obdarzyła go Asako, została odwzajemniona. Nie bał się on już że jakiś mężczyzna spowoduje że jego kolejna matka się powiesi. Czuł się on bezpieczny przy niej i wiedział że może jej ufać.
Jednak jak niepewność losu znana jest wszystkim. Adalbert pewnego razu gdy wychodził ze szkoły, napotkał grupę “Seniorów” czyli starszych o 4 lata kolegów. Zauważyła to Asako jak zaczepiali go, przez co podeszła do nich i chciała zabrać swojego przybranego syna. Niestety wiadome jest jak zachowują sie mężczyźni w obecności seksownej kobiety. Pewni siebie proponowali je że dam im coś w zamian. Wtedy też gdy jeden z chłopaków zbliżył się dotknąć jej biustu, uderzyła go w policzek z liścia. Wtedy też dowiedziała się że jest to syn Komendanta Policji, który był szefem Matki Adalberta, a jego koledzy nagrywali to wszystko przez co Adalbert mógł mieć przejebane a dokładniej jego przybrana matka bo mogła zostać wyrzucona z pracy Nie miała ona żadnego wyboru… Adalbert drugi raz patrzył jak bliska mu osoba jest wykorzystywana na jego oczach. Tym razem w szopie… Wypuścili go oni oczywiście do domu gdzie czekał na Asako która wróciła jednak… nie była taka sama jak wcześniej. Była całkowicie inna. Nie interesowała się już swoim przybranym synem, a on dostawał coraz filmiki jak ci którzy gnębili go, zabawiają się z jego przybraną matką która dosłownie była ich… niewolnicą. Po dwóch miesiącach już to nie była ta Asako którą znał Adalbert. Nie interesowała się nim w ogóle i chodziła ciągle do tych chłopaków aż nagle zwolniła się z pracy w Policji i zaczęła pracować jako kura domowa dla Dyrektora szkoły w jego posiadłości. Znów został on sam.



Kolejny raz samotny. Chłopak mieszkał z tą kobietą cały czas, jednak ta nie zwracała na niego uwagi. Zwyczajnie był dla niej jak duch. Zdał on oczywiście szkołę i został nawet policjantem... biorąc przykład z przeszłości swojej przybranej matki. Naprawdę ją kochał jednak... trudno patrzyło się patrzyło jak ta dzień w dzień ubiera się tylko po to by pójść na całą noc i dzień do domu Dyrektora. Znikała nawet na całe miesiące. Dlatego też ten też często nie przebywał w domu, a brał często nadgodziny. Dla swoich kolegów z pracy był wzorem do naśladowania, jednak nikt nie znał jego prawdziwego powodu czemu on to robi. Wkręcał innym że chciał być od dziecka prawdziwym policjantem...ale to nie była prawda. To było cholerne kłamstwo którego sam nie chciał mówić.

Często przyjaciele nowi, chcieli go odwiedzić w domu by się mógł on pochwalić jaki to ma dobrobyt, bo w końcu zarabia dosyć dużo przez swoje nadgodziny. On jednak bardzo tego nie chciał. Pewnego razu, został wezwany na interwencje do pewnego domu. Wraz z swoim przyjacielem oraz wsparciem. Już zapomniał że jego matka w ogóle istnieje, gdyż nie pojawiała się w domu od 5 miesięcy. Nie wiedział co to za dom ale podobno coś tam sie dzieje. Gdy tylko wszedł to usłyszał to krzyki, a potem ludzie zaczęli uciekać. Ktoś zaczął do nich strzelać, zaś Adalbert się szybko ukrył by nie zostać wykrytym. Inni członkowie interwencji także się schowali. Gdy tylko zauważył on lufę strzelby wystającą zza ściany przy której stał, to modlił sie by ten nie usłyszał jego bijącego w cholerę serca. Instynktownie złapał on lufę strzelby i ogłuszył gościa kolbą swojego pistoletu, łamiąc mu nos. Postanowił przeszukać on dom. Pierwszym była sypialnia. Leżały tam dwa trupy z głowami rozwalonymi. Najpewniej był to strzał z bliska. Nie mógł on zidentyfikować tożsamości trupów. Postanowił zejść on do piwnicy, skąd wyszedł sprawca. Początkowo niczego sie nie spodziewał ale gdy zszedł z ostatniego schodka... zamarł.

Jego serce zaczęło bić dosyć szybko, jego oddech przyśpieszył a w jego oczach zebrały się łzy. Asako wisiała na skórzanych pasach, całkowicie naga, z wieloma ranami po biczach, oraz... z dużym uśmiechem oraz opaską na oczach. Widział jak z jej twarzy kapała woda. Zignorował on jednak leżące wokół trupy mężczyzn którzy byli tymi "Seniorami" kiedyś. Adalberta obchodziło to... że znowu stracił osobę którą kochał. Na miejsce przyjechało parę radiowozów, odpowiedni ludzie zabezpieczyli teren a gdy przyjaciel Adalberta wszedł do piwnicy zauważył go klęczącego z trzęsącą się ręką i mającego w ręce pistolet. Zabrał mu go on szybko by nie wpadło mu nic głupiego do głowy i zwyczajnie przytulił go. Zgadnął że to była dla niego pewnie bardzo ważna osoba. Dwa dni po tym wydarzeniu, dowiedział się on o przyczynie zgonu. Było to nie wykrwawienie się a uduszenie. Podobno ciało wisiało tak już 2 miesiące bo zaczęło się powoli rozkładać. Dlatego nie wracała ona do domu. Za pogrzeb oczywiście... on nie zapłacił. Złożyli się jego koledzy z pracy by pomóc mu podnieść się na duchu.

Adalbert po tym dalej pracował w policji, jednak przebywał w domu jeszcze 4 razy krócej. By tylko wziąć swoje rzeczy ważne, umyć twarz czy ciało. Spał w samochodzie gdy tylko miał na to czas. Reszte przepracowywał. Dosłownie miesiąc przed tym co miało się wydarzyć, został on wysłany na przymusowy urlop, który spędził w domku przy jeziorze, nie chcąc oczywiście przebywać w domu, który przynosił mu wspomnienia. Po urlopie gdy jego stan psychiczny się unormował, został on wcielony do służby znowu. Dostał pewną on sprawę nad którą poświęcił większość swojego życia. Wytropienie gangu narkotykowego... Jednak, to był dobrze ukrywający się gang. Podobno byli w to zamieszani jedni z większych dilerów oraz przestępców. Do tego zadania został wybrany on, jego przyjaciel oraz 4 inne osoby które były obeznane w tym temacie. Ostatecznie jednak padł on ofiarą właśnie tych ludzi. Torturowali go... Nie chcieli go wypuścić. Zwyczajnie bali się że jak już mają go, i jak go wypuszczą po torturach to znajdzie ich i zamknie. Postanowili go ukarać. Jak? Wydłubali oni mu oczy i wrzucili go do pobliskiej rzeki z nogami w betonie. Tak właśnie umarł on.


Jednak czy to znaczy że Adalbert odszedł? Nie. Był jako Plus przy rzece w której umarł. Nie mógł on spokojnie opuścić tego świata. Tak myślał. Jednak prawda była z goła inna. Shinigami który miał go przetransportować, zginął w walce z Hollowem. On zaś... stał się również Hollowem. Wyewoluował z Plusa... w potwora który łaknął pożerać dusze. Inne plusy były dla niego jak pożywienie. Przez swoją zwierzęcą naturę nawet... zjadł duszę swojej ukochanej matki która nie została przetransportowana po śmierci jednak on o tym nie wiedział


Pieniądze:


STATYSTYKI
Atrybuty:
Siła: 5
Szybkość: 9 (5+4 = 9)
Zręczność: 5
Wytrzymałość: 5
Inteligencja: 10 (5+5 = 10)
Psychika: 12 (5+11-4 = 12)
Reiatsu: 5
Kontrola Reiatsu: 5

OGÓLNE

Udźwig:
Prędkość (śr.): 9 km/h
Prędkość (max.):  28 km/h
PŻ (Punkty Życia):50
PR (Punkty Reiatsu):25


Umiejętności:

• Dominator
  

• Mózg
  

• Sprawny Pożeracz
  

• Umiejętny
  

• Intuicja
  

Umiejętności Własne:



Wady:

• Wrażliwy na Słońce
  

• Ageuzja
  

• Fobia (Hydrofobia)
  

Dobra to tak przebrnąłem przez to. Pomijając moim zdaniem zbyt dużą ilość edgy i ntr oraz oczywistą zrzynę z grisaia no kajitsu i historii Yuujego w pierwszej części historii. To tak poza grafiką i tak przydało by się zrobić opis postaci. Na rozdanie do statystyk w wzorze masz 10 punktów plus 1 dodatkowy punkt za kazde 5 lat. Twoja psychika jest przeciętna więc nie było opcji żeby miał jedną z najtwardszych psychik. Nie możesz wziąść dominatora bo masz za niską inteligencję tak samo na mózg na jedno potrzebujesz 8 inteligencji na drugie 10. Na przejście do społeczności dusz potrzebujesz psychikę 10 i kontrolę reiatsu 10. Puści zaczynają bez ryo. Przejrzyj wymagania umiejętności. I jak rozdaje sie statystyki co ci daje i co ci odejmuje bycie pustym narazie zajmij sie tym potem zacznę wymieniać mniejsze rzeczy. Na razie masz brak akceptu bo nawet mechanicznie sie to kupy nie trzyma

Pisałem do imperatora że jest niedokończone. Dzisiaj po 16 miałem kończyć. A historia tez nie w pełni jest dokończona

W takim razie informuj o tym w karcie bo oceniajacych jest więcej niz jeden. I będą oceniać na podstawię danych ktore dostali. Osobiście polecam skorzystać z worda lub google documents i zapisać sobie tam i wstawiać kartę już gotową do sprawdzania. Jako ze karta została wstawiona do oceny to nie zimieniam poprzedniej oceny i dam akcept jak poprawisz

Oto już poprawiona karta. Można oceniać już w pełni

Co prawda nie mam teraz uprawnień jako MG, ale chyba Imperator mi głowy nie urwie jeśli wystawię ocenę.

Wygląd:
Przejdzie
Pozytyw

Charakter:
Może być
Pozytyw

Statystyki i umiejętność:
Pod kątem mechanicznym wydaje się, że wszystko w porządku ale... Myślę że aguezja w większości przypadków u holków to wręcz zaleta, biorąc pod uwagę jak parszywe jest truchło ich pobratymców, a którzy są podstawą ich diety na początku rozwoju. Również można powiedzieć, że wtedy pusty jest mniej podatny na uzależnienie się od np. jedzenia shinigami, który jest dla nich istnym rarytasem. Mi osobiście to tak mocno nie przeszkadza, ale inni MG mogą mieć z tym problem. Co do hydrofobi, to myślę, że warto by było napisać o tym w historii. Także tutaj jest co poprawiać dlatego w tym punkcie
neutral

Historia:
Nie znam grisaia no kajitsu, także nie powiem czy aż tak mocno jest to zerżnięte jak wspomniał Ozzy, dlatego pominę tę kwestię i skupię się na treści. Zgadzam się, że historia trochę edgy ale mi to osobiście nie przeszkadza. Aczkolwiek nie przemawia do mnie wątek molestowania i wykorzystania seksualnego zastępczej matki chłopaka. Z tego co pisałeś była policjantką, więc trudno mi sobie wyobrazić aby taka osoba pozostała bierna i nic z tym nie zrobiła, nawet jeśli tamten młokos był synem dyrektora (jest w końcu wiele szkół). Dlatego moim zdaniem to jest do zmiany lub rozwinięcia żeby to bardziej trzymało się kupy. Często pojawiają się powtórzenia, a czasem połykasz słowa nie kończąc zdania. Także póki co
negatyw

Ocena końcowa:
Karta nie jest zła, ale są jeszcze rzeczy do poprawy. Jeśli przemyślałeś dokładnie konsekwencje związane z wadami to pomiń to zdanie, ale jeśli nie to zalecam jeszcze raz przekalkulować wszystko, gdyż na pewno będą mocno rzutować na rozgrywce. Jeśli poprawisz te kwestię, o których wspomniałem to dam pozytyw z 1+ dodatkowym punktem. Na obecną chwilę
Brak akceptu

Sadyzm, gwalty, upodobanie do zadawania bolu. Niezaleznie od wartosci literackiej, jestem na nie.


Tsuna

Wygląd:
Jest parę drobnostek, do których mógłbym się na upartego przyczepić (jak mundur policyjny, co ma blizny), ale są na to zbyt małe, więc dam tu neutral.

Charakter:
Szczerze nie pasują mi pierwsze dwa zdania. Wprowadzają trochę zbędnego chaosu w opisie, bo na pierwszy rzut oka wydają się sprzeczne. Zły, ale nie do końca, spaczony, ale nie całkowicie. Jak dla mnie to napisałeś wnioski jakie ktoś ma wyciągnąć z opisu tego charakteru, jeszcze zanim go przeczytali. Uważam, że te zdania są zbędne, albo co najmniej w nie właściwym miejscu. Dalej mamy paradoks - cytując "Walkę zaś uważa za "zabawę", z której nie czerpie przyjemności.". Czy zabawa jest zabawą, kiedy nie przynosi przyjemności? Mnie się wydaje, że wtedy jest po prostu przykrą czynnością. Kolejne zdanie, (zaraz po tym, które przed chwilą zacytowałem), też kiepsko sformułowane. Skoro przed chwilą wyjaśniłeś, że nie czerpie przyjemności z walki to po co to powtarzać? Wystarczy napisać, że jest sadystą. Poza tym cały charakter jest trochę dziwny, nieco sprzeczny. Z jednej strony wszystkich ma gdzieś, ale sojuszników szanuje. Jednak skoro podchodzi do innych z takim, a nie innym stosunkiem to czy ma on szanse na jakichkolwiek sojuszników? Według mnie co najwyżej tych zdesperowanych lub takich, których sobie podporządkuje siłą (nie wiem czy chcesz iść tą drogą). Ostatnie dwa zdania dla mnie są kompletnie bezużyteczne. To o dżentelmenie - co ono tam w ogóle robi? Skoro nie udaje nikogo to czy warto o tym wspominać? Warto wspomnieć w przeciwnej sytuacji - jeśli są momenty kiedy zachowuje się sprzecznie z własnym charakterem. A całkiem ostatnie zdanie to w ogóle nie wiem skąd nagle wyszło. Brzmi dla mnie jakbyś po prostu chciał dopisać ten szczegół tylko po to, żeby opis był o jedno zdanie dłuższy.
Ujmując w skrócie: za tę część ode mnie negatyw. Nie dlatego, że jest sadystą, a tu z jakiegoś powodu się nie lubi sadystów (ja to nawet wręcz przeciwnie), ale dlatego, że opis jest chaotyczny, a sam charakter miejscami sprzeczny.

Ekwipunek:
Pozytyw. No ale to akurat oczywiste.

Historia:
Pierwszy segment musiałem dla pewności przeczytać kilka razy, bo myślałem, że parę rzeczy przeoczyłem. Niestety, nie przeoczyłem niczego, a szkoda. To by wtedy tłumaczyło, czemu ten fragment nie ma dla mnie sensu. Mam parę pytań i uwag, na które mam nadzieję otrzymać odpowiedź:
1. Dlaczego ojciec uważał, że Adalbert jest takim beztalenciem? Jakie wydarzenie sprawiło, że dokładnie taką opinię wyrobił sobie jego rodzic?
2. Dlaczego jednego dnia nie wytrzymał? Z tekstu wynika, że powodem agresji było to, że jego żona jest mu posłuszna. Alkohol robi różne rzeczy z ludźmi, ale to pierwszy raz kiedy czytam o tym, jak pijany atakuje kogoś, kto mu ustępuje we wszystkim.
Ostatnie zdanie, przed zdjęciem przez brak interpunkcji czyta się okropnie i można z początku odnieść wrażenie, że to ojciec został zabrany do domu dziecka, a nie Adalbert. Jedyne chyba sensowne zdanie w tej części to te, w którym sąsiedzi dzwonią na policję.

Kolejny segment:
Samotni ludzie, ani ludzie żyjący w niesformalizowanym związku nie mogą adoptować dzieci. Mały kruczek prawny, który kładzie już tę część historii, ale przejdźmy dalej, bo przy następnych zdaniach troszeczkę się uśmiałem. Kurs samoobrony to jedno, ale nikt przy zdrowych zmysłach (w szczególności funkcjonariusz policji) nie uczy dwunastolatka walki nożem. Rozumiem drugą część, z gotowaniem, obsługa sztućców to ważna nauka, ale nie powinno być tam lekcji o krojeniu ludzkiej aorty. I mój ulubiony fragment tego akapitu: "[...] jakiś mężczyzna spowoduje, że jego kolejna matka się powiesi.". A ona nie została zamordowana przypadkiem? Przez męża? Jak to w końcu było?

Nie chcę się rozdrabniać na dalsze segmenty, bo myślę, że przekroczyłbym maksymalną liczbę znaków na odpowiedź, ale chyba nikt się nie zdziwi, że za historię daję negatyw. Jest dziurawa jak ser szwajcarski, przez co kompletnie pozbawiona sensu.

Zakończę tutaj moją wypowiedź, bo w tym momencie już widać, że raczej nic w moich oczach nie zmieni mojej oceny na pozytywną. W każdym razie teraz. Póki co daję negatyw, ale jeśli masz zamiar to poprawiać, to czekam z niecierpliwością.

Dobra natemat charakteru i  wyglądu nic już mówić nie będę bo panowie wyżej powiedzieli to co można było powiedzieć. Statystyki poprawiłeś okej ale teraz zabierzmy się za resztę historii.

Uno naprawdę te gwałty biją w oczy nie bede sie czepiał do sadyzmu i przemocy ale można zrobić świetny motyw samobójstwa i stracenia kolejnej matki bez zamienia jej w seks niewolnice.

Dwa interwencja do broni palnej. Nie ma bara ze wyślą jedna osobe ale to taka mała rzecz.

Trzy policja podlega politykom nikt nie wyślę im sprawy o gangu z którym masa polityków ma powiązania. Albo każą ją zamknąć. Nawet pomijając ten fakt, nikt nie przydzieli do tak waznego gangu jednej osoby. Wiec mozna by podkreślić ze byli też inni i też prawdopodobnie zginęli. Parę zdań a robi więcej sensu.

Kolejna rzecz. Nie chcę rozbijać ważnego motywu ale w policji zawsze masz psychologa, i po takiej akcji jak z twoją przybraną matką której pełne dane napewno sa w bazie jako ze byla funkcionariuszką i sa dane o twojej adopcji. Więc po tym jak się udusiła w takiej sytuacji na pewno spowodowało by ze zrobią pełny background check. I zakończyło by się to przymusowym urlopem wizytami u psychologa i brak zgody na nadgodziny nie dali by ci nawet możliwości w takim stanie dotkniecia sie tak ważnej roboty. Szczególnie w Japonii gdzie jest niesamowici duża ilość samobójstw więc stam psychiczny pracowników jest tam bardzo kontrolowany.
Zgadzam się z Nadpatrzem że jest zbyt dużo niespójności i braku sensu tak więc na pewno na ten moment to nie przechodzi.

Welp. Ozzy ja bardzo nie lubie samobójstw. Co do psychiki to zmienie jednak wolałbym by tamto zostało gdyż no. Samobójstwo to nie moja broszka.

Okej nadal samobójstwo bylo przykładem. Ocena zostaję.

Poprawiłem to i owo. Czy teraz może być?

오버워치 napisał:

Wygląd:
Jest parę drobnostek, do których mógłbym się na upartego przyczepić (jak mundur policyjny, co ma blizny), ale są na to zbyt małe, więc dam tu neutral.

Charakter:
Szczerze nie pasują mi pierwsze dwa zdania. Wprowadzają trochę zbędnego chaosu w opisie, bo na pierwszy rzut oka wydają się sprzeczne. Zły, ale nie do końca, spaczony, ale nie całkowicie. Jak dla mnie to napisałeś wnioski jakie ktoś ma wyciągnąć z opisu tego charakteru, jeszcze zanim go przeczytali. Uważam, że te zdania są zbędne, albo co najmniej w nie właściwym miejscu. Dalej mamy paradoks - cytując "Walkę zaś uważa za "zabawę", z której nie czerpie przyjemności.". Czy zabawa jest zabawą, kiedy nie przynosi przyjemności? Mnie się wydaje, że wtedy jest po prostu przykrą czynnością. Kolejne zdanie, (zaraz po tym, które przed chwilą zacytowałem), też kiepsko sformułowane. Skoro przed chwilą wyjaśniłeś, że nie czerpie przyjemności z walki to po co to powtarzać? Wystarczy napisać, że jest sadystą. Poza tym cały charakter jest trochę dziwny, nieco sprzeczny. Z jednej strony wszystkich ma gdzieś, ale sojuszników szanuje. Jednak skoro podchodzi do innych z takim, a nie innym stosunkiem to czy ma on szanse na jakichkolwiek sojuszników? Według mnie co najwyżej tych zdesperowanych lub takich, których sobie podporządkuje siłą (nie wiem czy chcesz iść tą drogą). Ostatnie dwa zdania dla mnie są kompletnie bezużyteczne. To o dżentelmenie - co ono tam w ogóle robi? Skoro nie udaje nikogo to czy warto o tym wspominać? Warto wspomnieć w przeciwnej sytuacji - jeśli są momenty kiedy zachowuje się sprzecznie z własnym charakterem. A całkiem ostatnie zdanie to w ogóle nie wiem skąd nagle wyszło. Brzmi dla mnie jakbyś po prostu chciał dopisać ten szczegół tylko po to, żeby opis był o jedno zdanie dłuższy.
Ujmując w skrócie: za tę część ode mnie negatyw. Nie dlatego, że jest sadystą, a tu z jakiegoś powodu się nie lubi sadystów (ja to nawet wręcz przeciwnie), ale dlatego, że opis jest chaotyczny, a sam charakter miejscami sprzeczny.

Ekwipunek:
Pozytyw. No ale to akurat oczywiste.

Historia:
Pierwszy segment musiałem dla pewności przeczytać kilka razy, bo myślałem, że parę rzeczy przeoczyłem. Niestety, nie przeoczyłem niczego, a szkoda. To by wtedy tłumaczyło, czemu ten fragment nie ma dla mnie sensu. Mam parę pytań i uwag, na które mam nadzieję otrzymać odpowiedź:
1. Dlaczego ojciec uważał, że Adalbert jest takim beztalenciem? Jakie wydarzenie sprawiło, że dokładnie taką opinię wyrobił sobie jego rodzic?
2. Dlaczego jednego dnia nie wytrzymał? Z tekstu wynika, że powodem agresji było to, że jego żona jest mu posłuszna. Alkohol robi różne rzeczy z ludźmi, ale to pierwszy raz kiedy czytam o tym, jak pijany atakuje kogoś, kto mu ustępuje we wszystkim.
Ostatnie zdanie, przed zdjęciem przez brak interpunkcji czyta się okropnie i można z początku odnieść wrażenie, że to ojciec został zabrany do domu dziecka, a nie Adalbert. Jedyne chyba sensowne zdanie w tej części to te, w którym sąsiedzi dzwonią na policję.

Kolejny segment:
Samotni ludzie, ani ludzie żyjący w niesformalizowanym związku nie mogą adoptować dzieci. Mały kruczek prawny, który kładzie już tę część historii, ale przejdźmy dalej, bo przy następnych zdaniach troszeczkę się uśmiałem. Kurs samoobrony to jedno, ale nikt przy zdrowych zmysłach (w szczególności funkcjonariusz policji) nie uczy dwunastolatka walki nożem. Rozumiem drugą część, z gotowaniem, obsługa sztućców to ważna nauka, ale nie powinno być tam lekcji o krojeniu ludzkiej aorty. I mój ulubiony fragment tego akapitu: "[...] jakiś mężczyzna spowoduje, że jego kolejna matka się powiesi.". A ona nie została zamordowana przypadkiem? Przez męża? Jak to w końcu było?

Nie chcę się rozdrabniać na dalsze segmenty, bo myślę, że przekroczyłbym maksymalną liczbę znaków na odpowiedź, ale chyba nikt się nie zdziwi, że za historię daję negatyw. Jest dziurawa jak ser szwajcarski, przez co kompletnie pozbawiona sensu.

Zakończę tutaj moją wypowiedź, bo w tym momencie już widać, że raczej nic w moich oczach nie zmieni mojej oceny na pozytywną. W każdym razie teraz. Póki co daję negatyw, ale jeśli masz zamiar to poprawiać, to czekam z niecierpliwością.

Charakter ma być sprzeczny. Jest to zamysł postaci. Sprzeczność

Co do historii. Poprawię jednak.

Tak bardzo jak mam wrażenie, że stwierdzenie po fakcie "charakter ma być sprzeczny" trochę śmierdzi mi wymówką, nie będę sceptyczny i przytaknę na to. Nie zmienia to jednak faktu, że opis jest strasznie chaotyczny i miejscami po prostu nie ma absolutnie sensu, nawet przy sprzecznym charakterze.

A na poprawkę historii chętnie poczekam.