Pokój Fumiko

Jest to pokój w baraku. Posiada 20metrów kwadratowych. W środku łóżko jedno osobowe, małe biurko z półką na nim lampka a gdzieś w rogu śmietnik.

(Nie mój pomysł na mieszkanie. Urich mi kazał -.- )

Gdy tylko się położyłaś, zasnęłaś(brudas!). Śniło ci się, wiele rzeczy, lecz najbardziej zapamiętałaś wspaniałą posiadłość. Było tam wiele pokoi, kuchnie, łazienki i inne tego typu pomieszczenia. Obudziło cię trąbienie. Była 5 rano.

(Nie chciałam spać ! >.<)

Wstała powoli łapiąc się za głowe. Wyjrzała przez okno, może będzie coś widać.

Wyjrzałaś przez okno. Zauważyłaś że nie masz okna. Wstałaś, wybyłaś się przez drzwi, do miejsca, gdzie był największy ruch. Okazało się że powodem tego zamieszania jest tylko śniadanie. Co robisz: idziesz jeść, czy wracasz do pokoju dospać?

Bierzesz ręcznik z POKOJU, i udajesz się do łazienki. Wchodzisz do łazienki. Widzisz 3 kabiny, i 3 prysznice.

Wchodzisz do kabiny, a tu kibel. Wychodzisz, idziesz pod prysznice. Odkręcasz ciepłą wodę, i zaczynasz się myć, podśpiewując sobie. Wychodzisz spod prysznica i kapiesz.

Znajdujesz żółtą kostkę. Myjesz się nią. Po chwili odkrywasz, że jest to masło.

(Jasssne o_O . Nie możliwe by ktoś sie tak pomylił xd.. naciągane )

Wyrzuciła to. I zaczęła zmywać z siebie samą wodą. Chwilowo musiało starczyć. Gdy się "umyła" zakręciła wodę i zaczęła się wycierać ręcznikiem.

Zaczęłaś się wycierać. Wytarłaś się.

Wychodzisz z łazienki.

Wchodzisz, do pokoju i kładziesz się spać. Nagle coś cię budzi! Nie wiesz co. Siadasz na łóżku.

Jest godzina 9:30.

Wychodzisz z baraku. Kiedy tak łaziłaś sobie po Seireitei, zobaczyłaś ten dwór z twojego snu. Jest otoczony murem. Stoisz przed ogromną bramą. Przy jej wejściu, stoi 4 strażników.

- Hm! Jak można takich rzeczy nie wiedzieć! Co ty, z Rukongai jesteś? A nie! Nawet tam, wiedzą że to jest posiadłość rodziny Kuchiki! – odpowiedział ci opryskliwie. Zaraz potem, drugi strażnik wymienił z nim kilka słów szeptem, i odpowiedział ci:
- Proszę bardzo szanownego gościa. Serdecznie przepraszam za mój brak kultury! - powiedział, otwierając bramę.