Daisuke [Człowiek]

DANE
Imię: Daisuke
Nazwisko: Fushido
Profesja: Człowiek
Płeć: M
Wiek: 22 lata
Waga: 74 kg.
Wzrost: 164 cm.

Wygląd: Kolor włosów ciemny blond,

Charakter: Daisuke jest miłym człowiekiem. Jeśli może zawsze spróbuje pomóc i stanie po stronie dobra nawet gdyby miał oddać życie . Kocha czytać książki i lubi się uczyć nowych rzeczy, szczególnie historii Japonii. Często lekko się uśmiecha , lubi czasami się pośmiać z dobrego dowcipu. Na pierwszy rzut oka do się Daisuke wydaje się być ponurym człowiekiem, którego nic nie obchodzi, lecz wystarczy trochę go poznać a można łatwo poznać prawdę. Ma zamiłowanie do wszelakiej broni szczególnie mieczy, choć nie lubi jej używać. Woli ją kolekcjonować.

Charakter drugiej jaźni: (Mam nadzieję że nic złego że dodałem ten jeden punkt.) Drugie JA Daisuke jest obojętny i neutralny. Jest dość mroczny i śmieszy go ból innych, lubi się nazywać Shadow. Przemyśli każdą opcję zanim podejmie jakąś decyzję, dlatego też nie lubi się wychylać. Jeśli nie odniesie korzyści z jakiejś propozycji najczęściej ją oleje nawet jeśli Daisuke ma inne zdanie. Gdy Daisuke musi walczyć to jego drugie JA mu pomoże jeśli będzie miał na to ochotę…

Ekwipunek:

Historia: Daisuke Fushido urodził się w Okinawie i od najmłodszych lat było widać że ma rozdwojenie jaźni.

***
W domu rodziny Fushido 10-cio letni Daisuke bawił się zabawkami w swoim małym pokoju z różnymi plakatami z brońmy wszelkiej maści. Gdy Daisuke odgrywał bitwę swoimi zabawkami w kształcie samurajów chłopiec nagle przestał.
-Skończ już tą dziecinadę Daiuske !- Krzyknął sam do siebie. Można było słyszeć w jego głosie coś… innego. Coś mroczniejszego i neutralnego.
-Dlaczego? Jestem dzieckiem… -Odpowiedział sam sobie chłopiec już spokojniejszym głosem.- Jesteś mną, ale…. Nie możesz mi rozkazywać!- Gdy Daisuke skończył zdanie znów zaczął się bawić swoimi samurajami.
-No dobrze…- Odpowiedział sam sobie znowu tym mroczniejszym głosem. Lecz po tych słowach Daisuke schował swoje zabawki i zszedł na dół do salonu. Nie widział swoich rodziców co było dziwne, ponieważ o tej porze zwykle są w domu a nawet jak gdzieś wychodzą to mówią o tym Daisuke…
Gdy Daisuke szukał swoich rodziców po domu zobaczył klucze od domu. To było jeszcze dziwniejsze. Z tyłu domu słyszał krzyki ojca. Zakradł się a tam widział przestępcę który robił „egzekucję” na rodzicach Daisuke . Chłopiec podbiegł do katany.
-Co ty wyprawiasz?!-Krzyknął sam do siebie mrocznym głosem. Na szczęście morderca był przy głuchy i nie słyszał zbyt dobrze.- Prędzej cię zabije! Wezwij policję. To się bardziej opłaca!- Znów Daisuke przegrał sam ze sobą, lecz wiedział że jego drugie JA ma rację…
Tak więc Daisuke wziął telefon i zadzwonił na policję. Okropnie się bał, że podzieli los rodziców. Jego drugie JA nie bał się tak bardzo lecz… był zaniepokojony. Życie Daisuke to także jego życie, którego nie chce stracić…
Gdy Daisuke dodzwonił się do policji odpowiedział na pytania, ale policję zdziwiły odpowiedzi chłopca, a raczej drugiego JA Daisuke.
***
Po dziesięciu minutach morderca zaczął szukać kosztowności w domu rodziny Fushido. Na całe szczęście policja już przyjechała. Otoczyli dom, a przestępca nie miał gdzie uciec. Zaczął się bać tak samo jak Daisuke który krył się pod stołem. Przestępca… zauważył chłopca . Podbiegł do niego a Daisuke nie mógł się ruszyć ze strachu. Wiedział że wybrał kiepską kryjówkę i przestępca go znajdzie, ale nie myślał że tak szybko! Wziął go za koszulkę i zaczął go trochę dusić.
-Rzućcie broń, albo zabiję chłopaka!- Krzyknął przestępca, zaś policjanci widzieli co robi. Poddali się.
-Jak mogli?!-Pomyślał chłopiec .- Są tchórzami… -Odpowiedział sam sobie w myślach. Daisuke musiał się z tym zgodzić. Policja dla niego to naprawdę byli tchórze. Wtedy drugie JA Daisuke go uratowało. Był… wystarczająco silny by się oswobodzić. Uderzył go łokciem w brzuch, a przestępca się skulił. Kopnął go w „klejnoty” i zabrał pistolet po czym wymierzył nim w przestępcę który padł na ziemię.
-Hehehe… Prawda… że miło??-Drugie JA Daiuske znowu się odezwało. Nigdy nie mógł zrobić czegoś sam! Czy to przez szok wywołany śmiercią rodziców? Bardzo prawdopodobne…
Kim… CZYM ty jesteś?!-Krzyknął przestępca skulony ze strachu. Pierwszy raz pokonał go dzieciak! Był wściekły, ale zarazem przestraszony wizją śmierci.
-Nazywam się…- W tym momencie strzelił. -Shadow… -Kula trafiła obok głowy przestępcy. Ledwo otworzył oczy ze strachu. Wtedy wkroczyła policja która myślała że chłopiec już nie żyje. Lecz… gdy zobaczyli 10-cio letniego chłopca z pistoletem w ręku… To był szok!
Chłopiec rzucił pistolet za siebie. Policja od razu wzięła go na komisariat.
***
25 minut później na komisariacie.
-Czy masz jeszcze jakiś opiekunów?- Spytał grzecznie policjant, mając nadzieję, że wszystko pójdzie bez problemów.
-Wujek… mieszka w Karakurze…- Chłopiec przestraszył się że będzie musiał się przeprowadzić i żyć w obcym miejscu. Wiedział przynajmniej, że będzie przy nim wujek, ale i tak się bał.- Hayato… Fushido…
-Tak więc będzie teraz twoim opiekunem.-Odpowiedział lekko policjant. Nie uważał że jest to jakaś straszna i poważna rzecz.

***
W Karakurze przed domem Hayato Fushido , Daisuke stał razem z policjantem. Policjant zadzwonił i w drzwiach ukazał się 46-cio letni mężczyzna, widać było że wiele w życiu widział. Miał kilka blizn na twarzy czarne włosy, mały nos, ubrany zwykła koszulę w kratkę i dresy.
-Dzień dobry. Hayato Fushido?- Spytał grzecznie policjant. Hayato stał zdziwiony patrząc na swojego bratanka który wyglądał na bardzo smutnego.
-Tak, i co tu robi mój bratanek? Czy coś się stało?- Hayato patrzył cały czas na Daisuke. Daisuke popatrzył wujkowi w oczy jakby chciał powiedzieć „stało się coś okropnego.”
-Niestety tak. Rodzice Daisuke zostali zamordowani.- Gdy to policjant to powiedział Hayato nie mógł uwierzyć w to co słyszy.- Czy może pan się zaopiekować Daisuke??
Z przyjemnością.-Odpowiedział Hayato. Czuć było w nim smutek żal. Policjant tylko kiwnął głową i zostawił oboje samych. Wtedy Daisuke wszedł do domu razem z Hayato. Przez Clay dzień nie rozmawiali.

***
Daisuke nie rozmawiał zbyt często z Hayato. Gdy Daisuke w dniu 18 urodzin Daisuke nie było żadnego przyjęcia. Hayate dał tylko prezent Daisuke, akt własności domu. Daisuke był mocno zszokowany, ale także szczęśliwy. Daisuke musiał jeszcze podpisać się w urzędzie. Gdy oboje poszli do urzędu i szli przez ulicę Daisuke prawie przejechał samochód. Uratował go Hayato poświęcają swoje życie. Daisuke znowu stracił kogoś bliskiego. Podszedł do ciała Hayato na kalonach. Hayato jeszcze żył i wypowiedział swoje ostatnie słowa.
-Daisuke… bądź szczęśliwy i pomaga innym… -W tej
chwili Hayato zamknął oczy a Daisuke zaczął płakać.
-Przysięgam…- Odpowiedział cicho Daiuske do martwego Hayato.

***
Po godzinie Daisuke poszedł do urzędu i podpisał akt własności i poszedł do domu. Przez następne lata uczył się pomagał innym. Od ustępowania miejsc starszym i niesienia im zakupów po obronę słabszych. Nie chciał złamać przysięgi obiecanej Hayato Fushido.

Pieniądze: 500 Ryo


Statystyki:
Atrybuty: (10+4 za wiek=14)
Siła:7(+1 płeć, +1 punkt wolny)
Szybkość: 6 (+1 punkt wolny)
Zręczność: 3(-2 płeć, + punkt wolny )
Wytzymałość:6(+1 płeć)
Inteligencja:8 (+ 3 punkty wolne)
Psychika: 6(+1 punkt wolny)
Reiatsu:10(+3 rasa, +2punkty wolne)
Kontrola Reiatsu:10(+5 punkty wolne)

OGÓLNE
Udźwig: 70 kg
Prędkość (śr.): 6 km/h
Prędkość(max):22 km/h
Techniki: Brak
PŻ:60
PR:100
Techniki: Brak
Umiejętności: Szanowany (oczywiście jeśli pozwolicie), Artysta: Muzyka.
Wady: Rozdwojenie jaźni.

NEGATYW

Od początku

Wygląd - hmm co wyróżnia go od wielu ludzi o włosach w kolorze ciemnego blond, o ciemnozielonych oczach i o dużym nosie ? No tak ze nosi ubranie które w jest popularnym ubiorem na całym świecie... Wow to żeś mnie powalił... Proszę o lepiej napisany wygląd albo obrazek.. Bądź to i to.

Charakter – cóż zaliczyłeś samodzielny strzał w kolano, pogrubię jeśli nie wiesz o co chodzi.

„Często lekko się uśmiecha , Lubi czasami pośmieje się z dobrego dowcipu o ile ma w sobie czarny humor. Na pierwszy rzut oka przez niechęć do uśmiechania się Daisuke wydaje się być ponurym człowiekiem....”

„Jest dość mroczny” co określ przymiotnik mroczny ?

Historia

„Gdy Daisuke odgrywał bitwę swoimi zabawkami w kształcie samurajów chłopiec nagle przestał.” – czy tylko mi się zdaje czy to zdanie brzmi dziwnie ?

Czytam i czytam i doczytałam do rozmów między jaźniami.... No i zaczęłam się zastanawiać czy to możliwe... I zaczyna mi się wydawać że nie bardzo, czytałeś coś w ogóle o twej chorobę ?
Zapraszam tu - http://pl.wikipedia.org/wiki/Osobowo%C5%9B%C4%87_mnoga chociaż info nie jest wiele

I co to do cholery jest mroczny głos ?

Wow nieźle dzieciak który nie zesrał się ze strachu kiedy zabijali jego rodziców... Zwłaszcza z taką niską psychiką.

I tyle mi wystarczy żeby dać negatywna... Wg mnie WSZYSTKO jest do poprawy

Aaa i nie wzoruj się na Smigolu z władcy pierścieni bo ta choroba tak nie wygląda chyba...

Wygląd - za ogólnie, lepiej wklej avka niż dawaj tak mizerny opis
Wzrost - co prawda nie powinienem się czepiać lecz 164 cm na 22 letniego mężczyznę to trochę za mało, lecz to zostawiam już tobie
Historia - Obstawiam że przeczytałeś link od Kamys i twoje dwie osobowości nie powinny o sobie wiedzieć.
Wątpię by 10 letni chłopak dał radę wyrwać broń z rąk dorosłego, prędzej by dostał kulkę niż bron w ręce....
Nie uważasz że to trochę zbyt dramatyczne najpierw giną rodzice, potem wujek - to nie jest film, ale zostawiam to tobie to rozważenia...
Dlaczego miałbyś mieć umiejętność szanowany ?...

Eh, to ja się wypowiem.

Twoja postać, to latające ciemne blond włosy? Bo tak wynika z twojego wyglądu. Wklej już lepiej avatar-NEGATYW

Charakter-eh, jakby się uprzeć... Ale jak dla mnie to "Często się lekko uśmiecha" i "Na pierwszy rzut oka do się Daisuke wydaje się być ponurym człowiekiem" są ze sobą nie zgodne. Czyli, tak. Idzie sobie lekko uśmiechnięty człowiek, i wszyscy go uważają za ponuraka...ciekawe.

Co do historii...
Hm, możliwe, że gadał z jaźnią, chociaż wydaje mi się to zbyt podobne do Smigola. Jednak, możliwe, jednak rzadko się to zdarza. Zresztą, chłopak nie bał by się tego? Odzywa się w nim jakiś głos, a ten sobie z nim rozmawia? Po za tym...nie wierzę, że chłopak by rzucił się na katanę, aby ratować rodziców, a raczej zaczął by wiać gdzie pieprz rośnie, albo nerwowo zaczął wykręcać numer na policję.
"Czuć było w nim smutek żal"-co, ugryzłeś go, i poczułeś kubkami smakowymi uczucia?
Po za tym, trochę powtórzeń.

Staty-Nie sprawdzam

Umiejętności-Dlaczego miałbyś mieć umiejętność Szanowany? Nie ma nic opisanego o tym w twojej historii

Ogólnie...ode mnie NEGATYW

Shun Egao nie powtarzaj innych idioto. Piszesz o tym samym co Kamys. To poco wogóle pisać?
Trochę myślenia nie zaszkodzi:)

Panie "zal", mogę wiedzieć czemu służy obrażanie Shun'a? Patrząc na tą KP to sam nie jesteś jakimś mistrzem myślenia (Przykłady? Spójrzmy na wymienione błędy.) więc analogicznie Twoje obraźliwe słowa brzmią zabawnie i żałośnie. Poza tym wydaje Ci się, że pojeżdżanie MG w czymś tu pomoże? Trochę dobrych manier i umiejętności przyjęcia porażki "na klatę".

Miałem nie pisac by nie karmić trolla... ale nudzi mi się.

Pisze bo ma prawo przepuszczać (albo i nie) graczy do gry, i mówić przy tym co mu się w karcie nie podoba a co nie. A że pokrywało się to z tym o czym już mówiła Kamys, to inna sprawa ; p

@down

Skoro tak, to i ja przyłącze się do akcji pt. "Nauczmy dzieci kultury" ; p

Jedziesz Shuna za sprawdzanie karty ? powodzenia... Może w ogóle przestaniemy je sprawdzać
Co ? Może przestaniemy wymieniać co jest źle tylko będziemy pisać negatyw, a wy sie meczcie x) ? Wtedy będzie zabawnie... To tyło dobra wola mg ze piszą ładnie co jest nie tak

Cóż... proponuję taka akcję. Niech Pan poprawia kartę wg własnego uznania, skoro przeszkadzają mu rady. My będziemy jedynie klasyfikowali czy jego praca nadaje się do akceptacji, czy też nie. Osobiście postanowiłem wprowadzić tą praktykę w tej sytuacji. W związku z czym piszę prosto NEGATYW.

Powodzenia w zgadywaniu jakie są wymagania.