Drużyna Seiru, Niten, Hikaru.

Ah niestety cięcie nie weszło tak głęboko jak powinno a do tego pajęczak wbił mu się w ramię. Poirytowany tym faktem Seiru wziął kolejny zamach i z całej siły uderzył pająka starając nie dokończyć to co nie udało mu się za pierwszym atakiem.

Postanowiłem zmniejszyć szybkość o połowę ( +3 szybkości) i zaatakować pająk jednym płynnym cięciem pomiędzy głowotłów a odwłok próbując nawet jeśli nie przeciąć to zranić i rozproszyć wystarczająco żeby Seiru mógł zadać cios kończący.

Sieru ponownie zamachnął się ze złością na pająka, który go dziabnął. Z jego ranny płynęła krew, spływała po przedramieniu na ziemie. Duży miecz zostawił kolejną głęboką ranę pusty, który już zaczynała słaniać się na nogą. Szybko nadleciał Niten i wykończył poczwarę ostatnim cięciem. Pająk pierwszy po prostu padł na ziemie, żółta ciecz rozlała się popod nim, a on po prostu przestał się ruszać. Białowłosy ruszył na ostatniego pająka, zrobił krok i wykonał wymach. Ostrze zatopiła się w korpusie pustego, pajęczak pomimo rany postanowił się odwinąć swojemu oprawcy. Jednak i tym razem jedyne co wpadło mu w żuwaczki ,było powietrze, ponieważ Hikaru zrobił szybki krok w bok, podczas natarcia owada. Pustym po tym ataku zwrócił się w ich stronę i powoli zaczął się wycofywać. Chyba umiał liczyć i śmierć kolegi wpłynęło na jego morale.

Seiru -5PŻ krwawi.

Hikaru nie zamierzał dać uciec pająkowi. Po pierwsze to strata punktów, a po drugie nie chciał, żeby jego pierwsza walka z Pustym zakończyła się w ten sposób. Seiru krwawił i trzeba było szybko zakończyć potyczkę, żeby mógł się zająć swoimi ranami. Trzymając ostrze oburącz rzucił się w kierunku przeciwnika i wyprowadził silne cięcie znad głowy, zupełnie zapominając o własnym bezpieczeństwie (reckless strike). Tym jednym ciosem chciał dać kres istnieniu stworzenia zadając mu jak najwięcej obrażeń, mimo że przestał wspomagać swoje ciało przy pomocy reiatsu.

Kiedy zobaczyłem że Hikaru próbuję gonić pająka postanowiłem dać mu szansę samemu go zabić zamiast tego urwałem sobie kawałek szaty i próbuję pomóc Seiru z jego raną. Wcześniej chowam ostrza ale mimo pomagania towarzyszowi nie tracę czujności i obserwuję czy coś więcej nie postanowi na nas wyskoczyć.

Seiru w pierwszym odruchu chciał się rzucić za kolejnym pająkiem, ba nawet zaczął to robić na szczęście Ninten miał trochę bardziej drużynowe spojrzenie na sprawę. Mężczyzna rzeczywiście zatrzymał się po kilku krokach i pozwolił się opatrzyć, zachowując jednak dalej czujność, gdyby ktoś chciał wykorzystać tę sytuację.
-Dzięki- Odpowiedział


84/100
103/109

Hikaru postanowił wykończyć rozbitego przeciwnika, który stracił wolę walki. Bez chwili namysłu ruszył, na pająka. Podniósł miecz oburącz do góry i spuścił pionowe cięcie na wroga. Cios przeciął na wylot jedną trzecią długości korpusu owada. W tym czasie Niten postanowił uszkodzić swój mundurek szkolny i zrobić z niego prowizoryczny bandaż, który pomoże Seiru przestać przeciekać. Drużyna dziewiąta pokonała swoich pierwszych dwóch przeciwników, zyskali tym samym dwa punkty i ponieśli marginalne ranny i ubytki w energii. W trakcie, kiedy Okamibara zawiązywał prowizoryczny bandaż na ramieniu mężczyzn. Zawiązał go wystarczająco mocno, aby krew przestała opuszczać ciało kolegi i wyglądało, że nawet tak łatwo nie spadnie. Seiru i Hikaru dostrzeli zieloną flarę na niebie, która sygnalizowała podanie jednej z drużyny. Została ona wystrzelona  na godzinie trzeciej i na oko jakieś siedem kilometrów. Było to stosunkowe dziwne, ponieważ od startu minęło mniej więcej zaledwie pół godzinny.  Ale może po prostu losowanie było dla nich niekorzystny i trafili do drużyny sami technicy albo dyplomacji. Zostało im jeszcze dwie i pól godzinny zabawy.

Kiedy walka dobiegła końca Hikaru wziął głęboki wdech i zaraz odetchnął głośno. Jego ubranie nieco ucierpiało, ale udało mu się nie odnieść żadnej rany. Krótką chwilę poświęcił spojrzeniu na ciała pokonanych przeciwników i dosłownie przez moment uśmiechnął się pod nosem. Trening przyniósł efekty i choć jeszcze daleka droga przed nim, był w stanie walczyć i zwyciężyć - to napawało go dumą.
- Dwa punkty, a to dopiero początek! Dobra robota drużyno - skomentował dość pogodnie i podszedł do dwójki towarzyszy. Zaraz jego twarz przybrała poważny i zatroskany wyraz- W porządku, Seiru-san? W walce ta rana wyglądała dość paskudnie.
Potem niebo przecięła zielona flara. Białowłosy zmarszczył brwi i pokręcił głową na boki.
- Za szybko się skończyło... Pewnie dopadł ich przeciwnik zero. Myślę, że powinniśmy unikać tamtego obszaru i biec przed siebie, w głąb lasu. Pewnie niewiele drużyn dotarło daleko w tym czasie, więc większa szansa że spotkamy przeciwników.

Kiedy udało mi się zawiązać bandaż kiwnąłem głową z zadowoleniem. - Nie ma sprawy jesteśmy drużyną i powinniśmy siebie wspierać szczególnie że kiedyś możemy trafić do jednego oddziału albo znów ze sobą pracować. Ale to prawda że to niepokojące że tak szybko się poddali może też trójka ich przerosła. To teraz nie ważne ruszmy się dalej tak jak proponujesz Hikaru
Podniosłem się żeby ruszyć dalej lekko się otrzepujac i poprawiając wlosy tqk żeby nie przeszkadzały jednak lekko poddenerwowany.

Seiru wysłuchał obu swoich towarzyszy w czasie kiedy Ninten bandażował jego ramię. Po wszystkim upewnił się czy rana w jakikolwiek sposób mu przeszkadza wykonując kilka ruchów ręką jednocześnie dodając swoje zdanie do rozmowy
-Nie ważne czy to zerówka trójka czy banda ciamajd i tak nie po drodza nam się do nich wracać a co do dalszego kierunku to Hikaru ma rację powinniśmy biec głębiej z nadzieją na więcej przeciwników- Odpowiedział po czym pobiegł z resztą drużyny w głąb lasu zachowując takie ustawienie jak wcześniej.

Drużyna dziewiąta drużyna po krótkiej rozmowie była gotowa, aby ruszyć dalej w drogę. Seiru nie musiał się obawiać o bandaż, nawet po kilku porywistych wymachach dalej był na swoim miejscu. Stwierdzili, że ruszą przed siebie i nie będą zaprzątać sobie głowy takimi sprawami. Woleli skupić się na potencjalnym zdobywaniu punktów i zdobywaniu przewagi. Zwłaszcza że liczba konkurentów zmniejszyła się i więcej sztucznych pustych dla nich. Z godzinny trzeciej usłyszeli stłumiony przeraźliwy ryk stwora. Jednak nie musieli się nim martwić, ponieważ był bardzo daleko i odgłosy ledwo do nich docierały. Grupa numer dziewięć przemierzała las i usłyszała głośne krok za ściany drzew. Dostrzegli tam dużego dwumetrowego humanoida z wielkimi pięściami i grubym cielsku. Wyglądało, że stwór szedł sobie w innym kierunku niż drużyna numer dziewięć i nie zauważył trzech intruzów w swojej okolicy. Chyba los zaczął sprzyjać chłopakom i tym razem to oni złapać kogoś w zasadzkę.

Bieg przez las tym razem był dla Hikaru znacznie mniej wymagający. Co prawda przez walkę którą stoczyli wcześniej czuł się bardziej zmęczony fizycznie, ale przynajmniej jego umysł przestał płatać mu figle. Choć serce dalej waliło mu w piersi, jego myśli były spokojne i przejrzyste, a on sam gotowy do działania.
Na horyzoncie pojawił się kolejny przeciwnik. Znaleźli go szybciej niż młodzieniec mógł się spodziewać, ale to dobrze - nie było czasu do stracenia. Przystanął natychmiast kiedy go dostrzegł i wskazał towarzyszom gestem by uczynili to samo. Nie chciał ryzykować że przykuje zawczasu uwagę stwora, toteż w komunikacji z członkami drużyny ograniczył się do gestów. Wskazał Nitenowi lewą flankę stwora, Seiru pokazał na wprost, a sam zamierzał zaatakować od prawej. Taktyka na pojedynczego przeciwnika którą ustalili przed startem zawodów zakładała wspólny atak białowłosego i blondyna, a później dobicie celu przez Seiru, ale tym razem mieli po swojej stronie element zaskoczenia, uważał więc, że lepiej rzucić się od razu wspólnymi siłami. Jeśli reszta będzie miała lepszy plan nie będzie upierać się przy swoim stanowisku i zaatakuje zgodnie z ich wytycznymi, ale nie czułby się dobrze z samym sobą, gdyby chociaż nie spróbował przekazać swojego stanowiska.

Na szczęście Ninten chyba wiedział co nieco o pomocy polowej, bo bandaż zawiązany przez niego trzymał się solidnie i nie ograniczał ruchów. Trochę wstrząsnął nim fakt, że odpuścili potwora, który ryczał gdzieś z boku, ale rzeczywiście ruszył dalej za drużyną, aż natrafili na nieświadomego ich obecności pustego.
Kiedy Hikaru zatrzymał się, żeby potwierdzić plan, Seiru tylko dał do zrozumienia, że nie uległ zmianie, po czym ruszył dalej, zostając lekko w tyle i pozwalając chłopakom na wyprzedzenie go, po czym napompował swoje mięśnie Reiatsu, zwiększając znacząco ich siłę +6 Siła a następnie zamachnął się na potwora, uderzając go z całych swoich sił.


Jeśli potwór ich zauważy wcześniej to Seiru chce wykonać Recklessa
Jeśli potwór ma numer 1 lub 2 na masce to dodatkowo chce włożyć jeszcze w cios 20 pk Rei.

Biegnąc na chwilę tylko odwróciłem głowę w kierunku ryku po czym natychmiast zwróciłem głowę przed siebie nie miałem czasu żeby się teraz rozpraszać. Nie mogłem zawieść pokładanych we mnie nadziei rodziny. Kiedy tylko zobaczyłem potwora i gesty Hikaru odrazu skinąłem głową i wziąłem się do roboty tak żeby zaatakować Pustego od lewej. Postanowiłem wzmocnić się ( +3 szybkość, + 3 zręczność) i wykonać szybki atak w tył nóg w poziomie jednocześnie dwoma ostrzami wykonując cięcia nimi równolegle do siebie tak żeby przewrócić osiłka pozwalając najpierw Hikaru na dodatkowe osłabienie go a następnie Seiru na wykończenie go.

reiatsu 77/62

Drużyna dziewiąta szybko dogadał się na mini i ruszyli w stronę olbrzyma. Pierwszy dotarł do niego Niten, ponieważ użył energii duchowej, aby przyśpieszyć swój ruch. Wykonał dwa cięcia na wewnętrznej stronie kolana, oba ataki dosięgnęły celu tak jak zaplanował sobie Okamibara. Jednak pojawił się pewnie szkopuł, Cięcie małą bronią jedynie przejechało po skórze stwora, a długi miecz zrobił niewielką ranę. Stwór nawet nie zachwiał się i zwrócił w jego stronę, już miał wyprowadzić w studenta lewy prosty, ale z odsieczą do biegł Hikaru, który uderzył pustego w plecy. Cięcie białowłosego również okazała się mało efektowne i nie pozostawiło tam dużej ranny. W końcu na samym końcu podbiegł duży chłop, który miał odpowiednią broń na takie stwory. Użył energii duchową, do wzmocnienia siły mięśnie i dodatkowo napełnił ostrze swoim reiryoku. Jego broń zaczęła się świeci, od zgromadzonej energii. Seiru wykonał cięcie, jednak źle wymierzył odległość i tylko i stracił sporo siły uderzeniowej. Miecz wbił się w biceps stwora i gdy mężczyzna próbował go wyszarpać. Stwór zrobił na odwal się wymach łapskiem, który trafił go i odrzucił na metr do tyłu. Seiru utrzymał się na nogach i dalej trzymał swój miecz. Pusty zawył wściekle i podniósł swoje wielkie łapy do góry z zaciśniętymi pięściami.

Niten - 6PR
Seriu -4 PŻ, -26 PR

Odrazu kiedy tylko Hikaru uderzył potwora odskoczyłem w tył tak żeby zrobić dystans kiedy potwór nie został dobity atakiem Seiru nie czekając nawet sekundy wycelowałem palcami prosto w środek twarzy stwora rzucając zaklęcie
- Palcu sprawiedliwego, wskaż grzesznika. Zaklęcie destrukcyjne numer cztery - Byakurai! - i wrzucając w nie dodatkowe 6 punktów reiatsu (łącznie -10)

Hikaru zaatakował. Trafił, ale cięcie niewiele krzywdy uczyniło przeciwnikowi. Źle to wróżyło. Nie tylko był twardszy od pajęczaków, ale także z pewnością silniejszy, patrząc po tym jak odleciał Seiru po niezbyt udolnym ciosie ze strony stwora. Usłyszał za plecami inkantacje i czym prędzej uskoczył, by przypadkiem nie stanąć na drodze ataku. Na razie nie atakował, korzystając jednak z chwili wytchnienia chciał przyjrzeć się w dalszej perspektywie temu jak walczy, jak się porusza i czy zdradza jakieś słabe punkty, które mogliby wykorzystać. Na razie nie wzmacnia się reiatsu - woli nie nadwyrężać swoich rezerw pochopnie.

Seiru wściekle podniósł ponownie broń utrzymując swoje wzmocnione węzły mięśni +6 siła po czym zamachnął się poraz kolejny celując tym razem bezpośrednio w korpus potwora chcąc zrobić dodatkowy krok by mieć pewnoć iż tym razem jego ostrze z pełnym impetem się w niego wbije

Niten zareagował błyskawicznie, wyciągnął palec i wymierzył w pustego. Zebrał potrzebną energię duchową, wyrecytował inkantacje,  posłał w pustego biały piorun sprawiedliwości. Błyskawica przeleciała między jego sojusznikami, nie czyniąc im żadnej krzywdy. Trafiła pustego w lewy bark i przebiła na wylot, bo ataku został otwór o wielkości pięciu złotych. Można był spojrzeć przez niego jak przez dziurkę od klucza. Lewe ramię stwora zaczęło, wisicie bezwładnie i huśtać się na barku.
Seiru dalej kipiał złościom, pomimo gigantycznego miecza nie udało mu się jeszcze wykonać czystego druzgoczącego ciosu. Zrobił pewny wykrok do przodu, ścisnął mocniej miecz i wykonał poprzeczne cięcie. Które przeleciała po korpusie pusty jak po maśle, tym razem miecz zatopił się głęboko w cielsku stwora. Rana była bardzo głęboko, a pusty zawył jeszcze głośniej niż dotychczas i tym razem spróbował oddać swojemu oprawcy. Wziął zamach sprawną ręką i spróbował trafić mężczyznę. Jednak ten spodziewał się podobnej zagrywki i od razu po cięciu wykonał odskok do tyłu. Hikaru w tej rundzie skupił się na obserwacji pustego i szukaniu słabych punktów. Białowłosy zauważył, że pusty jeszcze bardzo niezgrabny i bardziej przypomina słonia w składzie porcelany. Jego ruchu są proste, aż wręcz instynktowne pod wpływem emocji. Widok maski przypomniał uczniowi, że to maska jest słaby punktem u większości pustych.

Niten -10 PR
Seriu -6PR

Zadowolony z finalnie dobrze wykonanego ciosu i widząc że potwór ledwo trzyma się na nogach wykonał potężne pchnięcie w brzuch pustego chcąc go nabić i przytrzymać żeby ułatwić Hikaru trafienie w słaby punkt bestii

Widząc pchnięcie i atak Hikaru nie widziałem sensu żeby teraz po tym jak się odsunąłem biec w stronę potwora i przeszkadzać w ten sposób pozostałej dwójce, zamiat tego przygotowałem się zeby jakby co obronić Hikaru jeśli nie dobije potwora biorąc pod uwagę jego formę która pozostawiała wiele odśłoniętych punktów. Przy okazji też rozglądając się jakby miał na nas wypaść dodatkowy pusty lub przeciwnik bo przy rym ryku mógł zwrócić niepożądaną uwagę.

Seiru ponownie skrócił dystans i wykonał mocne i szybkie pchniecie, które wbiło się w lewy bark pustego, który próbował go uniknąć. Ruchy ich przeciwnika była coraz bardziej mozolne, a ranny coraz poważniejsze. Białowłosy nadleciał ze swoim cięcie, złapał mocniej miecz, zrobił nim porządny zamach, aż usłyszał charakterystyczny świst stali. Trafił w przed ramie pustego, który próbował się odruchowo zasłonić przed ciosem. Niten obserwował otoczenie i wystrzegał się kolejnej fali pustych, który mogłaby ich zaskoczyć. Nic na ten moment nie zbliżał się do nich albo po prostu Okamibara nic takiego nie zauważył. Dostrzegł jak olbrzymi zmodyfikowany pusty wyprowadził celny cios w Seriu. Mężczyzna równie zdołał dojrzeć nadlatujący cios. Wiedział, że nie zdąży uniknąć ciosu, dlatego odruchowo napiął mięśnie i stanął pewniej. Pięść pustego trafiła go bark i nabija dużego siniaka. Uczeń z wielkim mieczem wiedział, że gdyby nie fatalny stan przeciwnika sytuacja mogłaby wyglądać teraz inaczej. Wróg po tym ciosie upadł na jego kolano i ciężko oddychać, był całkowicie odsłonięty.


Hikaru -5PR
Seriu -12PŻ

Udało się! Seiru oberwał ale był silny, wyliże się, za to Pusty wyraźnie walczył ostatkiem sił. Kiedy po swoim ciosie upadł na jedno kolano Hikaru już wiedział, że atak ten był wszystkim na co było stać przerośniętego napastnika. Pozostało już tylko go wykończyć.
Pusty odsłonił się, a to stwarzało okazje do wyprowadzenia ostatecznego cięcia w miejsce, które najbardziej zaboli. Białowłosy uniósł miecz przed siebie. Błysk klingi, wcześniej tak jasny i wyraźny, teraz przygasł przytłoczony płynu wylewającego się ze sztucznym tworów przy każdym uderzeniu. Ukitake wziął rozpęd i nie wahając się zadał cięcie - mocne, pewne i zdecydowane - prosto w maskę przeciwnika, tak jak go uczono. Wiedział, że może nie mieć dość siły by zniszczyć ją jednym zamachnięciem, ale w końcu nie był tam sam - drużyna z pewnością go wesprze. Jakby nie patrzeć, taki właśnie był cel tych zawodów. Nie walczyli dla siebie, nie walczyli by sprawdzić swoje umiejętności, czy popisać się przed kolegami. Walczyli by pewnego dnia, kiedy przyjdzie im się zmierzyć z prawdziwymi Pustymi, mogli być chociaż te kilka kroków bliżej gotowości.

W trakcie jak Hikaru przygotowywał się i wykonywał atak w maskę pustego ja ustawiłem się za osiłkiem. Atak Hikaru co prawda mógł go wykończyć ale tak samo sztuczny hollow mógł postanowić wykonać ostatni zryw. Zarówno na lekcjach jak i w domu zawsze powtarzali mu żeby nigdy nie tracić czujności bo to właśnie przegrywający przeciwnik bez wyjścia jest najbardziej niebezpieczny. Tak więc ustawiając się w ślepym puncie za pustym postanowił schować krótsze ostrze i obydwoma rękami wykonać jedno silne cięcie w sprawną jeszcze rękę pustego tak żeby uniemożliwić mu atak rękami a przez to że jest na jednym kolanie także wygodną i szybką możliwość kopnięcia pozostałych.

Seiru przyjmując kolejny cios i widząc rozwój sytuacji, puścił miecz, łapiąc potwora za chabety, czekając, aż Hikaru wykona swoje cięcie, a następnie synchronizując swój ruch z atakiem Nintena, zaparł się, łapiąc stwora za maskę jedną ręką, a drugą pod lewą łapą, po czym używając wszystkich swoich sił, zamierza przewrócić go bezpośrednio na głowę.

Hikaru zamierzał przybliżyć sztucznego pustego do spotkania z technikiem serwisantem. Atak na praktycznie obezwładniony przeciwniku przyszedł mu bardzo gładko. Wymierzył mieczem miejsce uderzenia miecza, wzniósł go do góry i wykonał szybkie cięcie w maskę. Jego cios zostawił widoczną i grubą rysę na masce, ale pusty dalej dychał. W tym samym czasie Niten z Seiru przystąpili do swoich planów, dorosły mężczyzna widział, co zamierza jego kolega i postanowił mu w tym pomóc. Poczuł, jak ciężki był stwór i prawdopodobnie gdyby nie fakt, że pusty nie ma kompletnie siły. To miałbym problem z przytrzymaniem go. Niten schował swoje wakizashi i spuścił książkowe cięcie poprzeczne kataną. Czuł, jak ostrze przecina kolejne warstwy mięśni i zatrzymało się na kości. Seiru postanowił obalić i tym samym dobić przeciwnika. Przeniósł jego środek ciężkości i pusty poleciał maską prosto na ziemię. W momencie uderzenia usłyszał trzask, który był bardzo podobny do pękających misek porcelanowych. Kolejny przeciwnik gryzł ziemie, a drużyna dziewiąta zdobyła kolejne kilka punktów. Na czole Nitena i Hikaru pojawiły się pierwsze widoczne krople potu i rumieńce od wysiłku. Seiru pomimo odniesionych ran nie czuł żadnego zmęczenia czy uderzeń gorąca.

(Piszcie co teraz robicie i w jakim kierunku chcecie iść.)

Czuł zmęczenie, ale nie zamierzał dać tego po sobie postać. Był zadowolony z siebie w tej walce i czuł dumę, że udało im się pokonać kolejnego przeciwnika, zwłaszcza tak wymagającego, a nie zwykłego pajęczaka. Otarł szybko z czoła pot rękawem, a miecz jednym szybkim wymachem w powietrzu oczyścił z zalegających na nim płynów ustrojowych sztucznego pustego, czymkolwiek by nie były.
Wziął kilka szybkich oddechów i rozejrzał się czujnie.
- Dobrze nam... uh - przerwał na moment po jeszcze jeden oddech. Widać źle oszacował życiodajną moc tych poprzednich - ...idzie, ale nie powinniśmy spoczywać na laurach. Seiru-san jak twoje rany? Może powinieneś je opatrzeć przed dalszą drogą?
Zanim jeszcze ten odpowiedział zaczął się czujnie rozglądać po okolicy. Liczył że dostrzeże jakieś wskazówki gdzie szukać kolejnych pustych, a może nawet usłyszy ich ryki w oddali.

W pierwszej kolejności wyciągnąłem ostrze z pustego po czym rozejrzałem się dookoła i otarłem pot z czoła. No cóż kolejny powód żeby dalej ćwiczyć wytrzymałość nie popisałem się kondycją. Rozglądając się próbowałem dostrzec czy coś nie czycha w krzakach a katanę cały czas miałem w ręce żeby gdyby coś się stało broń mieć gotową. Dwaj puści, nie zbyt wiele, ciężko stwierdzić ile punktów oczywiście miały inne grupy. Kiedy Hikaru zadał pytanie popatrzyłem się na Seiru przez chwilę oceniając jak się trzyma po czym wróciłem do obserwowania otoczenia. - Nawet jeśli Seiru postanowi że trzeba opatrzeć jego rany powinniśmy od razu zacząć zastanawiać się gdzie iść dalej. Nie wiemy gdzie jest pusty który na nas poluje a na pewno zmienił lokalizację od swojego ostatniego miejsca pobytu. Dodatkowo zostawanie w jednym miejscu zbyt długo kiedy coś na nas poluje nie jest dobrym pomysłem. Pójście mniej więcej na środek też nie wydaje się dobrym pomysłem bo może zebrać się tam dużo grup więc może być tam A) mniej pustych B) może to tam skieruje się łowca jako że ma dużo celów w jednym miejscu, ciężko stwierdzić jakie zachowanie mu zaprogramowali bo równie dobrze może polować najpierw w miejscach gdzie jest mniej grup, C) nie wiemy jak inne grupy będą nastawione. Oczywiście jest opcja że pozostali pomyśleli tak samo i przez to na środku będzie nie wiele osób i może to być dobra lokalizacja na polowanie. Więc jak waszym zdaniem powinniśmy pójść. . - Kiedy dałem swój wywód wróciłem do obserwowania okolicy. Czekając na zdanie innych

Udało się. Maska pustego pękła rozbijając się pod wpływem rzutu który bardziej przypominał obalenie ale nie to było teraz ważne. Krew buzowała mu w żyłach i widział że jego towarzysze zaczęli oddychać ciężej. Usłyszał pytanie Hikaru po czym odpowiedział
-Mam tylko siniaka więc nie powinniśmy tracić czasu tylko ruszać do przodu- Mówiąc to udał się w głąb lasu czekając czy reszta pójdzie za nim