Gorące Źródła

- Dość cienka intryga nie uważasz ? - odezwał się po czym uśmiechnął - A zresztą. Lubię intrygi. Kogoś podejrzewasz ? - zanpakutou ożywił się i podszedł do ciebie zainteresowany. - Obu nam przyda się trochę rozrywki i ruchu. A w połączeniu z odkryciem nieznanego, może być niezła zabawa.

- A masz jakieś inne propozycje co do zastawienia pułapki? Wszak Tobie się nie śpieszy, żeby zmniejszyć liczbę ofiar, a co do podejrzanych, to na pierwszym miejscu stoi dziewczyna, potem grubas, a na końcu koleś z V oddziału. Niemniej zachowaj to dla siebie, skoro i tak z tym nic nie możesz zrobić. Mam jednak cichą nadzieję, że to nie będzie ona, gdyż musiałbym ją rozpłatać w najlepszym razie, w najgorszym oddać władzom. - Podsumował szybko Aki. Cóż zmiana planów u chłopaka nastąpiła dość szybko co poskutkowało wyjawieniem podejrzeń. Niemniej mężczyzna niespecjalnie się tym przejął, najważniejsze teraz było złapanie sprawcy, poćwiartowanie go no i oczywiście wykradnięcie imienia zanpaktou. Cóż, jak to mówią, wszystko się może zdarzyć.

Zanpakutou spojrzał na ciebie zaciekawiony. - Dziewczyna na pierwszym miejscu ? Hoho, a wyglądałeś na tak zadowolonego z jej towarzystwa i już chcesz ją zabić ? No nie podejrzewałem cię o takie upodobania. - zaśmiał się lekko - Zwykle to samice pewnych pająków zabijają swojego partnera po akcie, a nie na odwrót... A co do pułapki, to skoro pierwsza ofiara zginęła przy kąpielisku, to może tam trzeba się zaczaić.

- No cóż, jakbyś nie zauważył, nie jesteśmy pająkami, a poza tym wole zlikwidować zagrożenie, niż łudzić się, że mnie ominie. Co do mojej kolejności, to taka podświadoma i jakoś nie wiem czemu tak się to ułożyło. Co do kąpieliska, to tyle sam zdołałem wywnioskować mój duży nietoperzu. A tak poza tym, jakby coś by się działo, mogę liczyć na twe wsparcie? - Ostatnie pytanie oczywiście było retoryczne, gdyż Aki zdawał sobie sprawę, z tego, że jeżeli zanpaktou chce żyć, to musi wspierać "partnera". Przynajmniej tak się wydawało Daichiemu, co niekoniecznie musiało mieć pokrycie z prawdą.
- No dobra, to powiedz mi kiedy będzie wieczór, a ja trochę pomedytuje, coby odzyskać nieco energii i ewentualnie nieco się wzmocnić. Jak będzie wieczór, to zabieram Ciebie i idziemy na łowy.

- Tak, jasne. Możesz liczyć na moje wsparcie. - odpowiedział unosząc się w powietrzu nieopodal ciebie - Możesz się czuć jak u siebie w domu. Miłej medytacji. - rzekłszy to zniknął, a ty zostałeś chwilowo sam w zamczysku. Mogłeś się w spokoju poddać medytacjom.
Nie wiesz ile czasu tutaj spędziłeś, ile rozmawiałeś z zanem. Jakkolwiek wiedział to zapewne twój żołądek, bowiem głośno i brutalnie zaczął się domagać posiłku, wyrywając cię tym samym z medytacji. Znów byłeś w swoim pokoju, słońce wydawało się minąć już południe, zatem do obiadu było jeszcze troszkę czasu.




[przywróć sobie 22 Rei, resztę ci żołądek zjadł chwilowo]

Żołądek był drażniący, a do obiadu trochę zostało, więc mimo niekomfortowego uczucia, Aki musiał wytrzymać. tak więc postarał się zabrać za czytanie drugiej książki, którą wydostał z biblioteki. Nie dało się inaczej tego powiedzieć, wszak nic nie wskazywało, aby dzisiaj wyjątkowo obiad był wcześniej, co czyniło tylko postawę mężczyzny trudniejszą do utrzymania, wszak wiadomo, że żołądek jest brutalnym partnerem...

Zgłębianie treści drugiej książki nie trwało długo. I zostało przerwane jakże miłym dla ucha uderzaniem w dzwon, znaczącym porę obiadową. Można by rzec, że znalazłeś się tam szybciej, niż zajęło by ci wypowiedzenie zdania "Poproszę o potrójną dokładkę, butelkę sake i masaż."
W sumie po niedługim czasie byli już wszyscy goście. No prawie wszyscy, bowiem trójka adeptów opuściła widocznie gorące źródła, podobnie jak małżeńska para. Przybyło jednak trochę nowych gości, którzy widać nic nie wiedzieli o smutnym wydarzeniu. Jak się dowiedziałeś z rana była już grupa shinigami z II oddziału, która zebrawszy informacje opuściła zakątek, zabierając również ciało zabitej. Jak mówili - sprawcy zostaną odnalezieni. Mimo wszystko atmosfera była raczej cicha i smutna podczas posiłku.

Musieli się przyczołgać, musieli popsuć zabawę... Lepiej znaleźć sprawcę jak najszybciej, póki jeszcze my możemy to zrobić . Słowa Akiego skierowane były oczywiście do zanpaktou i raczej pełniły rolę informacyjną, więc mężczyzna nie spodziewał się odpowiedzi. Postanowił, że dziś wieczorem, to on zastawi pułapkę i zobaczy się co się stanie. Trzeba przyznać, że wieści rozeszły się dość szybko, ciekawe kto przekazał informacje...

Jak zwykle obfity posiłek uzupełnij twoje braki w improwizacji i zadowolił żołądek, który zapewne uznał, że może iść spać. Co do shinigami z II oddziału to trudno było zgadnąć kto ich poinformował, a może plotka była prawdziwa i mieli wszędzie swoich informatorów.
Jako że do wieczora było jeszcze trochę czasu wróciłeś też do pokoju, dokończyć lekturę. Zajęło ci to resztę popołudnia, które czasami było przerywane wesołymi okrzykami dochodzącymi ze strony kąpieliska. Zapewne nowo przybyli bawili się na całego. Zbliżał się w końcu wieczór, pora była na twoje łowy...





[Za zgłębienie treści książek i trochę pouczającą rozmowę z Zanpakutou => Inteligencja +1 :P]

Tak więc Aki się przygotował i zabrał swoje zanpaktou. Upewniwszy się, że jest gotowy ruszył do kąpieliska, aby przygotować zasadzkę. W głowie stworzył kilka niezależnych scenariuszy, licząc, że któryś wypali, jednak improwizacja i tak pozostawała najlepszym wyjściem. Jak wiadomo w takich warunkach nie da się być idealnie przygotowanym, lecz Daichi czuł, że jest wystarczająco i taką miał nadzieję. Jednakowoż nieznajomość przyszłości tylko nastręczała wątpliwości i nie ułatwiała opanowania, które starał się zachować mężczyzna.

Czajenie się w okolicy kąpieliska bywa nudne lub interesujące, w zależności od tego, którą część się akurat ma na obserwacji: damską czy męską. I wyglądało na to, że trochę szczęścia ci sprzyja, z uwagi na bezksiężycową noc, przez co niewiele światła było, nie licząc tego w miejscu kąpieli. I tylko dlatego miałeś okazję ujrzeć jak jakaś samotna kobieta bierze kąpiel, widać jedna z nowo przybyłych, oraz jak coś dziwnego, ulotnego za jej plecami unosi jeden ze stołeczków.
- Rusz się, bo ten typek zepsuje nam całą zabawę z podziwiania widoków. - mruknął twój zanpakutou. - Musi być gdzieś w pobliżu.

Lepiej go wytropić, lepiej zabić jedną osobę, niż pozwolić umierać kolejnym. Powiedział do zanpaktou Aki i to bez przekonania. Mimo wszystko tak według niego należało postąpić. Rozpoczął od poszukiwania źródła reiatsu, które wykorzystuje stołek, aby dojść, w którym miejscu znajduję się winny. Dodatkowo stwierdził, że trzeba także przygotować nieco energii, dlatego mimo nie uwalnianie jej sprawdził swoje zapasy. Akcja miała być prosta, czyli wytropić, związać i zabić w razie problemów.

Skupiłeś się na odnalezieniu źródła reiatsu. Nie było to łatwe, ale w końcu udało ci się zauważyć w pobliżu delikatną nić. Ledwo wyczuwalną, z trudem utrzymywałeś ją w zasięgu wzroku. Ale widziałeś dokąd prowadzi, w miarę znałeś kierunek.
Tymczasem stołek bezszelestnie odwrócił się nogami do góry i wylądował na podłodze za dziewczyną. Pod jej stopami zaś zaczęło się coś tworzyć, co objęło jej nogę w kostce, kolejne zaś stworzone z energii, wiec dla niej chyba nie widoczne, obejmowało ręce w nadgarstkach od tyłu. Cokolwiek myślałeś zrobić, miałeś na to jedną szansę tylko.

Aki zignorował sytuacje, w jego sposobie myślenia to było szlachetne poświęcenie. Tak więc podniósł się i ruszył biegiem w kierunku sprawcy jednocześnie uwalniając drobne pokłady energii, aby przyspieszyć swe ciało [-2rei = +2 szybkość]. Miał zamiar wytropić sprawcę i unicestwić go, nawet jeśli twarz ta okazałaby się znajoma. Niemniej nadal liczył, że sprawca poczuje i zaprzestania działania, jednocześnie będąc na tyle wolnym, aby nie zdążyć czmychnąć.

Ruszyłeś biegiem ku miejscu, które zdawało się być kryjówką zamachowca. W głowie usłyszałeś tylko cichy chichot lub śmiech swego zanpakutou. Usłyszałeś wrzask dziewczyny i odgłos upadającego ciała. Dobrze odgadłeś, że ten cię wyczuje, ba chyba cię nawet usłyszał. Jednak zamiast uciekać poczułeś lekkie uderzenie i wyzwolona energia z przodu zaklęciem niemal całkowicie cię zatrzymała. Przed sobą widziałeś osobnika w ciemnym stroju, wyciągniętym mieczem, z którego wyłaniały się dziwne macki energii.

-Witam - rzucił Aki z uśmiechem na twarzy, lecz uśmiech ten był raczej złowieszczy. Czujnym okiem zanalizował to co widzi i błyskawicznie dobył zanpaktou, jednocześnie skupiając energię i szybko mówiąc, wkładając w to część przygotowanej zawczasu energii. - Hainawa - Szybkim gestem miał nadzieję wypuścić złotawą linę, która chodź na moment zwiążę przeciwnika i da szansę do wyprowadzenia błyskawicznego cięcia na głowę.
Mam nadzieję, że dobrze się bawisz? - zwrócił się jeszcze do swojego znapaktou.

[- 8 PR na zaklęcia ]

Przeciwnik nie odpowiedział ci. Choć może nie do końca, był przygotowany na twój atak i wyskoczył w górę unikając złotej liny, która przemknęła mu pod nogami. Nie pozostał ci jednak dłużny, skierował w twoim kierunku zanpakutou a ty ujrzałeś te dziwne pnącza oplatujące twoje nogi, ułamek sekundy później usłyszałeś - Tsuzuri Raiden - i w twoim kierunku pomknęła błyskawica energii.

Aki nie zamierzał się temu przyglądać i zostać porażony, tak więc uwolnił energię, aby zdobyć na szybkości. Zielonkawa powłoka otoczyła chłopaka [- 10 PR = +2 do szybkości na 5 tur], po czym błyskawicznym ruchem postarał się odciąc maski i odskoczyć, zaś z kolejne pozycji spojrzał na przeciwnika i powiedział krótko - Hadou no yon -Byakurai - z jego palca w kierunku przeciwnika pomknął niebieski promień.

[- 7 PR na zaklęcie]

Niemal ci się udało odskoczyć i odciąć wszystkie macki. Niemal, bowiem ta jedna wystarczyła, aby kidou cię dosięgło i poraziło, pozostawiając na tobie swój ślad. Za to twoje zaklęcie było bezbłędne i trafiłeś jak chciałeś. Można by powiedzieć, że był remis.
Przeciwnik wylądował niedaleko od ciebie i od razu ruszył do ataku, układając miecz równolegle do sai, jakby miał atakować od lewej z dołu.
- Zaklęcie destrukcyjne numer sześć! - Spal! - zainkantował i w twoim kierunku pomknęła tuż przed przeciwnikiem fala gorąca.



[-18PŻ]

Aki nie chciał czekać i postanowił odbiec w bok przygotowując się do parowania. Jednocześnie rozpoczął inkantację, która powinna się udać i przywrócić chodź część nadwątlonych sił, pod koniec zaś powiedział wyraźnie:
- Hadou no niju roku - Koujoujisshuu - głos miał opanowany, chodź noga nieco bolała i wcale nie należało to do najprzyjemniejszych uczuć. Poświęcil też trochę energii, aby powstałe zaklęcia wyssało nieco więcej niż zwykle.

[ -15 PR na zaklęcie]

Udało ci się w miarę uskoczyć przed podmuchem, choć trochę osmalił ci twarz. Z parowaniem poszło ci gorzej, przeciwnik okazał się być zręczniejszy i jego ostrze przeszło przez twoja paradę raniąc cię od biodra po pierś. I to by było tyle jego sukcesów, bowiem twoje zaklęcie skutecznie go przystopowało. Przynajmniej chwilowo.


[-20PŻ]

Aki całkowicie uwidocznił swoje reiatsu, aby ewentualnie ktoś przybył i mu pomógł, lecz to by było na tyle jego działań. Sam ustawił się nieco dalej, cały czas trzymając gardę i czekając na wynik jego działań. Miał nadzieję, że zaklęcie odpowiednio osłabi przeciwnika, nawet jeśli mężczyzna nie otrzyma jakiejś większej dawki mocy.

Stanąłeś oczekując na dalszy ciąg wydarzeń. Krew powoli skapywała na ziemię z twojej rany. Czułeś jak powoli powraca ci energia, przekazywana przez kopiec, choć nie trwało to długo. Po jakichś 30 sekundach kopiec zaczął bowiem drżeć.
- Wycofaj się ! Uciekaj ! - wrzasnął ci twój zanpakutou w ucho. Chwilę potem kopiec rozbiło od środka zaklęcie i znów ujrzałeś swego przeciwnika, który zaczął się obracać w twoim kierunku. Z ostrza jego katany w ziemię odchodziły macki.



[dodaj sobie 25 PR]

Za daleko nie ucieknę niestety, musimy go jakoś powstrzymać, ale niepokoją mnie te macki. Czy Twoim zdaniem to shi kai? - zapytał Aki. Wcale nie podobała mu się wizja ucieczki, walki zresztą też nie. Macki już irytowały mężczyznę, ale za to zdecydował, że przynajmniej spróbuję uwięzić oponenta.
- Las drzew pochłania przeciwnika, który chcę zranić odwieczną naturę. Słońce i woda pomoc niosą temu kto pomocy potrzebuje. Bakudou no ju hachi. - powiedział cicho wyrzucając przed siebie rękę.

[-10 PR na zaklęcie]

- Owszem i wygląda na to, że masz trochę przerąbane. - mruknął ci w odpowiedzi zanpakutou.
Twoje zaklęcie poruszyło rejon wokół przeciwnika, gałęzie wystrzeliły w jego kierunku by... wdać się w walkę z mackami, które wystrzeliły z ziemi i po niedługim czasie je pokonały.
- Chyba zauważasz, że ta walka jest dla ciebie przegrana przyjacielu. - usłyszałeś znany ci głos chłopaka z V Dywizji, podrywacza - Niepotrzebnie się mieszałeś, mogłeś spokojnie się nie wtrącać, żyć. A teraz... Gyokaku- rzucił rozkaz najwidoczniej dla swego zanpakutou, a ty zacząłeś czuć jak coś cię zaczyna oplątywać.

- Czemu mnie to nie dziwi. Nieważne, teraz i tak masz pod górkę, nie wiem czy zauważyłeś, że uwolniliśmy całkiem spore ilości energii. - Odparł Aki. Jednocześnie zwrócił się ku swojemu zanpaktou. To jak pomagasz, czy mam radzić sobie sam, jak widzisz on korzysta z shi kai, a ja ledwo co skończyłem akademię, więc nie mam co liczyć, że bez Twojej pomocy uda mi się. Mężczyzna miał nadzieję, że przekona jakoś zanpaktou do współpracy, sam zebrał w sobie energię, gdyż miał plan przynajmniej chwilowego oswobodzenia się. Po chichu wymawiał inakantację, aby zakończyć to słowami - Bakudou no niju san - Nami. - Daichi miał nadzieję, że siła jaką wywoła rozerwie macki.

[-10 na zaklęcie]

Twoje zaklęcie uwolniło cię od kilku macek, ale to widać było za mało. Poza tym przeciwnik nie zbliżał się do ciebie, uśmiechając się okrutnie, gdy kolejne macki zacisnęły się na tobie. Poczułeś okrutny ból, zawirowało ci w głowie. Byłeś na skraju utraty przytomności.
- Istotnie, beze mnie sobie nie poradzisz. A wtedy nie będzie już więcej dobrej zabawy i rozrywki Aki. - odezwał się do ciebie zanpakutou, widziałeś go jak przez mgłę. - Czy naprawdę nie znasz mojego miana ? Przecież dałem ci tyle wskazówek. Otwórz szerzej swe oczy i przeczyść uszy. Usłysz je w końcu.
Zastanawiałeś się o co mu chodzi, by w końcu załapać. Był wampirem, nocnym władcą. Bogoto Tatsujin. Którego siłą były jego kły, jego ugryzienie. Hitomi.



[-28 PŻ]

- Hitomi, Bogoto Tatsujin... - wyszeptał Aki. Miał nadzieję, że zanpaktou odpowie na wezwanie i dzięki temu przechyli szalę zwycięstwa. Postanowił się jeszcze raz odezwać do zanpaktou.
Dziękuję i sądzę, że teraz będziesz się lepiej bawić. Tak też mężczyzna myślał, chodź nie wiedział czego się spodziewać. Wiedział jedno - rozerwie przeciwnika, zgładzi go i nie podda się.

Twój przeciwnik spojrzał na ciebie zaskoczony nagłą zmianą sytuacji. Uwolnienie zanpakutou uwolniło cię również od unieruchamiających macek, które zniknęły z twojego widoku.
- No no. Jednak coś potrafisz. Ale to już ci niewiele pomoże. Zniknę zanim pojawi się pomoc dla ciebie. - odezwał się znów Matsuya Hideo. Obrócił miecz i wykonał w twoim kierunku wirujący cios, choć był poza zasięgiem ciosu. Ty zaś w tej chwili poczułeś, że znów nadciąga moc jego zanpakutou, ale tym razem silniejsza i liczniejsza.
- Masz coś lepszego w odpowiedzi. Shoukan. - usłyszałeś głos Bogoto Tatsujina i dodał z ironią w głosie - Tylko pytanie, czy nad tym zapanujesz.

Najwyżej zabawimy się z opanowaniem. No to ruszamy. Aki tyle miał do powiedzenia w tej chwili swojemu znapaktou. Sam spojrzał poważnie na przeciwnika, ustawił ostrze do ciosu i wypowiedział złowieszczym tonem. - Shoukan. - Teraz pozostało oczekiwać jak to wpłynie na Daichiego.