Posiadłość rodu Kuchiki

Pożegnanie z wujem było oschłe, jak zresztą większość ich pożegnań. Jedyne co Kisuke zyskał to obietnica odpoczynku. Przynajmniej na chwilę mógłby oddalić od siebie wszelkie niedogodności, szczególnie te fizyczne, które jednocześnie mocno wpływały na jego psychikę.
Następnego ranka pojawił się Rentaro, aby zabrać chłopaka do uzdrowiska. Mógł skorzystać z karety, ale jeśli by się uparł możliwe było zabranie Daisie, aczkolwiek nie byłaby to tak wygodna ani też ciepła metoda transportu.
Uzdrowisko mieściło się w czwartym okręgu ćwiartki południowej, więc na miejscu byli już po paru godzinach. Znajdowały się tam cenione lecznicze źródła o właściwościach których Kisuke mógł przekonać się na własnej skórze. I tak przez następne dwa tygodnie moczył się, a także odbierał różnego rodzaju zabiegi, jak masaże gorącymi kamieniami, łaźnie parowe czy akupunktura. Kazano mu też pić wyjątkowo gorzkie napary, ale to wszystko przyniosło efekt i już po paru dniach czuł się znacznie lepiej. Rentaro zabraniał chłopakowi ćwiczeń cięższych od lekkiej zaprawy ogólnorozwojowej. Dostarczył chłopakowi kilka traktatów o szermierczych, a i sam próbował jeszcze wynaleźć wskazówki, których wcześniej podopiecznemu jeszcze nie przekazał. Oprócz Rentaro Kisuke nie widział nikogo znajomego. Raz mężczyzna ponownie poruszył pomysł ucieczki do dalekiego Rukongai, ale nie próbował do tego gorąco nakłaniać chłopaka.

Kisuke odzyskał formę. Miał też dużo czasu do wszelkich przemyśleń, aż do dnia, w którym z Seireitei przybyło dla niego wezwanie. Miał stawić się przed Radą 46, aby dopomnieć się o swoje prawa.