Uthkiel[dusza]

DANE

Imię: Uthkiel
Nazwisko: brak
Profesja: Dusza
Płeć: M
Wiek: 26
Waga: 150 kg
Wzrost: 220cm
Wygląd:

Spoiler:

Uthkiel jest dość egzotyczny, przede wszystkim góruje nad reszta, jest niezwykle masywny, ale nie tylko to go wyróżnia. Ma szarą skórę pokrytą czerwonymi ornamentami, zamiast włosów coś co przypomina rogi, a jego twarz jest nieco demoniczna: wyraźne kości policzkowe, spiczaste uszy, nieprzyjemne spojrzenie. Ma niski głos, który mrozi krew w żyłach co słabszym psychicznie osobom.
Charakter: Jego usposobienie jest wprost proporcjonalnie spokojne do jego rozmiarów. Uthkiela ciężko wyprowadzić z równowagi, jest niezwykle oddany zasadom, które wpoił jego mentor. Okoliczności sprawiły, że nigdy nie miał przyjaciół więc sam nie wie jak budowałyby się jego relacje z innymi. Innych ocenia po słowach i czynach biorąc pod uwagę co jego mistrz mu wpajał: odwaga, honor. Nie było jednak słowa o miłosierdziu, jeżeli ktoś wedle Uthkiela zasługuje na śmierć – ten mu ją zada. Jest przy tym niezwykle prosty, widzi rzeczy w kategorii czarne-białe.
Ekwipunek:
- spodnie
- topór
- naszyjnik
Historia:
Uthkiel pojawił się w 80 dzielnicy Rukongai, Zaraki. Jak inne dusze nie miał od początku rodziny, był małym chłopaczkiem i gdyby nie jego wygląd pewnie padłby ofiarą tamtejszych tubylców – dzikusów spod ciemnej gwiazdy. Zamiast tego zaczęli go darzyć bojaźnią i nienawiścią. Uthkiel bowiem wyglądał zupełnie niż inni, był odmieńcem. Ludzie słyszeli o ludziach ze zwierzęcym wyglądem, ale on nie był żadną hybrydą. Przypominał skrzyżowanie człowieka z diabłem. Gdzie się nie pojawił budził lęk, nieraz był przepędzany ale z pewnym dystansem, nikt nie odważył się rzucić kamieniem. Uthkiel, przez brak kontaktu z innymi był nieco dziki, nie umiał mówić, polował na dzikie zwierzęta. Szybko rósł aż stał się tak duży, że inni tym bardziej nie myśleli o konfrontacji z nim, a czasem ze strachu dawali mu jedzenie pod progiem, niczym dzikiemu zwierzęciu żeby swój głód nie zaspokoił nimi. Uthkiel nie rozumiał tego, na pewno nie zamierzał nikogo pożerać. Mimo iż nikomu nie zrobił krzywdy grupa chłopów zebrała się, uzbrojona w widły, topory, niektórzy nawet w miecze i zaatakowała olbrzyma. Broniąc się okazało się, że chłopak ma ogromną siłę, a jego ciało jest odporne. Kije łamały się na ciele, a jedno uderzenie robiło mamałygę z twarzy napastnika. Nienawiść do nie do końca świadomego sytuacji giganta rosła. Zapewne w końcu padłby od ciągłych ataków całej grupy gdyby nie interwencja pewnego człowieka, który stosując zaklęcia zabił wszystkich. Uthkiel jak zaczarowany patrzył się w ferie zielonych i niebieskich świateł, a zarazem pierwszy raz odczuł prawdziwy strach. Był też wielki respekt, tam gdzie widział siłę tam widział kogoś znaczącego, potęga mu imponowała. Gdy ostatni rabuś padł martwy ów tajemniczy osobnik podszedł do niego... i podał mu rękę. Uthkiel bez wątpliwości w sercu wstał, zobaczył małego, starszego nieco mężczyznę. Nigdy mu się nie przedstawił, uczył chłopaka mówić, radzić sobie z podstawowymi przedmiotami oraz podstaw walki wręcz. Czemu ktoś taki jak Uthkiel zasłużył sobie na uwagę kogoś takiego tego nie wie. Minęło kilka lat, Uthkiel i mistrz krążyli po rubieżach Rukongai, w trakcie tej wędrówki chłopak nauczył się nie tylko radzić w życiu, dowiedział się, że źródłem mocy mistrza, jak sam mówił, jest duma i honor, odwaga. Kim tak naprawdę był mistrz nie wiadomo. Stare baby z okolicznych wiosek mówiły, że to dezerter z Seireitei, inni, że pochodzi z Rukongai i posiadł sam ogromną wiedzę, były też bardziej fantastyczne teorie. Uthkiel nigdy nie pytał o przeszłość mistrza. Pewnego dnia mistrz dał zadanie swemu podopiecznemu:
- masz znaleźć wojownika w czarnym kimonie, znanego jako shinigami. Znajdź takiego, którego pokonasz, zabierzesz miecz i przyniesiesz do mnie, idź w tamtym kierunku, a w końcu trafisz. Bądź jednak czujny.
Uthkiel spojrzał na wyznaczony kierunek, przeciwny do pustkowi, które przemierzał ze swym mentorem, gdy się odwrócił mistrza nie było, a na ziemi leżał niemały topór. Uszanował to i zrozumiał, ma przynieść miecz czarnego wojownika, tak kazał mistrz, to była jego misja, wie, że nie może zawieść. zabrał z ziemi broń, natknął na pas trzonkiem bardzo starannie żeby nawet w pełnym biegu pełnym przeszkód jej nie zgubić - to druga, obok naszyjnika, który kiedyś mistrz podarował osobiście. Udał się w podróż. Wieśniacy schodzili mu z drogi zarówno z uwagi na jego srogi wygląd jak i reputację, jego i mistrza, słabła ona jednak z każdą przebytą dzielnicą. Sytuacja zmieniła się zupełnie w dzielnicy Rukongai 41 gdy...[tu zostawiam dla MG już jako ew fabułę]
Pieniądze: 500 Ryo.

STATYSTYKI(10+5wiek+2rasa)
Atrybuty:
Siła: 9(-1rasa,+1płeć+2wolne+2wada)
Szybkość: 7(+2wolne)
Zręczność: 5(-2płeć+2wolne)
Wytrzymałość: 7(-1rasa+1płeć+2wolne)
Inteligencja: 5
Psychika: 10(+5wolne)
Reiatsu: 10(+1rasa+4wolne)
Kontrola Reiatsu: 5

OGÓLNE

Udźwig: 90kg
Prędkość (śr.): 6km/h
Prędkość (max.): 24km/h
PŻ (Punkty Życia):70
PR (Punkty Reiatsu):50

Techniki
Magia:
Poznane Hadou: brak
Poznane Bakudou: brak

Umiejętności:
Mutant
Regeneracja
Wady:
Brzydal
Półgłówek

PS: mam nadzieję, że ten jednorazowy handicap w postaci Mutanta jest mimo wszystko do zaakceptowania(zgodnie z opisem umiejętności to się nie wyklucza).
PPS: przepraszam, trochę pokręciłem staty. Mam nadzieję, że dobrze poprawiłem.

Charakter - za krótki
Historia - Za krótka jak na 26 lat
Cecha mutant - że co ?? i to za 10 pkt ?? Buahahahahahah <złowieszczy śmiech szaleńca>

Inni mg dopiszą szczegóły ale już ci powiem że do poprawy.


Negatyw

Hmm sugerowałem się poradnikiem, charakter jest budowany mocno na wzorze Autsajdera,

historia... po prostu nie rozwinąłem wszystkie pytania, to jest obowiązkowe? Nie zauważyłem też aby gdziekolwiek było napisane w stylu "wymagane xx znaków na tyle historii",
Gdzie postać się urodziła? - Rukongai
Jacy byli jej rodzice? - brak
Czy słuchała rodziców? - jw
Czy miała rodzeństwo? - brak
Jakie było to rodzeństwo? - jw
W jakich warunkach postać rosła? - jest zawarte wyraźnie co robiła
Czy w młodym wieku odkryła jakieś talenty? - siła, która wyszła w potyczke z chłopami, jeżeli mowa o talencie... chyba, że obowiązkowe jest być malarzem, piosenkarzem lub coś w tym geście, przepraszam nie doczytałem
Czy miała kolegów i koleżanki w młodości? - wyjaśnione czemu nie
Czy bała się czegoś? - też wyjaśnione, czary
Czy miała jakieś problemy? - nie napisałem "ma problem z..." mimo to kontekstem można wywnioskować, że problemy ma choćby z aparycją
Czy odnajdywała się w towarzystwie? - zawarte, nikt poza mistrzem go nie akceptował ze względu na wygląd
Jak szło jej w szkole? - w Rukongai nie ma szkoły
Czy wpadła w jakiś nałóg? - mea culpa, nie napisałem braku uzależnień od szlugów(w ogóle w rukongai są?), alko, narkotyków czy czekolady.
Czy zakochała się? - z pewnością podróżując z jedną osobą i będąc największym przystojniakiem w okolicy na pewno miał tabuny kochanek :]
Czy miała wrogów? - zawarte, wszyscy właściwie byli wrogo nastawieni.
Jakie miała zainteresowania?- fakt, pominąłem
Czy łamała prawo? - w 80 rukongai można mówić coś o prawie, przestrzeganiu itd.
Czy gdzieś znalazła prace? - proszę, może czy jeszcze płaciła składki zdrowotne na stan swojej duszy w miejscu gdzie diabeł mówi dobranoc
Czy miała jakieś ulubione miejsce do którego lubiła uczęszczać? - nie miała, po prostu
Czy zrobiła coś złego? - czyli co miałem zawrzeć? Albo dopisać całe wydarzenie, po którym sumienie nie dawałoby spokoju albo po prostu napisać "nie, Uthkiel nie zrobił nic złego, zawsze jadł ekologiczne jedzenie".
Czy ponad swoje bezpieczeństwo ceniła zdrowie, szczęście i życie bliskich? - odpowiedz jest prosta, nie wie, bo jego mistrz nigdy nie musiał się nim zasłaniać, wszystko musi być z góry wiadome?
Czy miała zwierze? - nie, czy to konieczne naprawdę?
Czy rodzina ją akceptowała? - brak rodziny
Czy ma swoje marzenia? - nie każdy ma marzenia, Uthkiel ich nie ma. Ma jak na razie cel, który jest zawarty w końcówce historii.

Wniosek? Nie wzięcie pod uwagę jednego pytania, zdarzenia po prostu wykluczają resztę, całość jest przejrzysta, istnieje przyczyna i skutek, pewna chronologia wydarzeń, pominąłem po prostu rzeczy, które i tak nie wpływają na historię: gdzie łowił ryby, co jadł na śniadanie, czy lubił rysować patykiem po piasku itd. Postaram się dodać jakieś zainteresowanie, choć radzę nie oczekiwać literatury pięknej ani obrazów rembranta.

Cecha mutant może dać handicap, tyle, że jest uzgodnienia z MG - tak jest w jej opisie, który nie ja ustaliłem. Żeby jednak cię nie gryzło w oczy usunę i ew w prowadzonej grze ustalę to z MG.

Wykaż się, bo w pisaniu historii, ważna jest nie tylko zawarta w niej treść ,ale także umiejętność tego pokazania. Przykład? Władca Pierścieni, gdyby nie umiejętny przekaz to nigdy, by nie została taką wielką powieścią. I umiejki nie pokrywają się do końca z historią. Tak fatygowałem by się przeczytać twoje "wypociny".