Miyane Yorikaze [Dusza]

Imię: Miyane
Nazwisko: Yorikaze
Profesja: Dusza
Płeć: Kobieta
Wiek: 15 lat
Waga: 42 kg (ma niedowagę)

Wygląd:

http://media.animegalleries.net/albums/userpics/48002/cherry_blossom_girl_by_adoration.jpg

Na ławeczce pod wierzbą płaczącą siedzi dziewczyna, ubrana w czarny dopasowany topie, czarne spodnie, adidasy i ciemny, nieco za duży sweterek, zapinany na zamek. Na dłoniach znajdują się krótkie rękawiczki bez palców. Kolana podciągnęła pod brodę i objęła je rękoma. W trakcie tej czynności jedno oko przysłoniła nieco gęsta, brązowa, asymetyczna grzywka, a spinki w kształcie kwiatu wiśni nieco osunęły się dół. Dziewczyna poprawiła je od niechcenia i zaczęła obserwować pierwsze gwiazdy nieco melancholijnym i roztargnionym spojrzeniem łagodnych, brązowych oczu, osadzonych po obu stronach prostego nosa. Na jej twarzy o delikatnej karnacji błąkał się smutny uśmiech, a na policzkach pojawił się lekki rumieniec. Siedziała tak, aż niebo całkowicie pociemniało i gwiazdy było widać coraz wyraźniej. Gdy zobaczyła spadającą gwiazdę, jej usta poruszały się tak, jakby chciała wymówić życzenie, ale nie mogła wydobyć głosu. Potem zamknęła oczy i zasnęła.

Wzrost: 165 cm

Charakter: Przeciętny obserwator powie, że Miyane to nieciekawa, szara myszka, co jest poniekąd racją, lecz sama sobie winna, bo zapracowała na taką opinię. Dziewczyna często nie okazuje żadnego zainteresowania światem, nie olewała szkoły tylko dlatego, żeby nie przysporzyć kłopotu rodzinie. Na lekcjach miewała problemy z koncentracją, co jednak wynagradzała pilnością w odrabianiu zadań domowych, choć często zdarzało się jej zapomnieć napisać rozprawkę, czy przygotować się na test. Miyane nie jest jednak nieśmiała, lecz nieufna - niełatwo przekonać ją do siebie, a już tym bardziej nie zdobędzie się jej zaufania i przyjaźni, będąc zbyt namolnym. Od zawsze była typem samotniczki - nie chadzała na dyskoteki, imprezki, parapetówy i inne spotkania osób w jej wieku z tych prostych powodów, że primo: nie zapraszano jej nigdzie i secundo: po prostu nie chciało jej się nigdzie iść. Wolała spędzać czas ze sobą, bo uważała to za najciekawsze przeżycie. Zawsze starała się poznać samą siebie, być w zgodzie ze sobą i ze swoim sumieniem, co zaowocowało wysokim poziomem zasad moralnych, uczciwością oraz szczerością. A właśnie, ta szczerość często bywała dla Mi zgubna, bo nie wahała się powiedzieć prawdy prosto w oczy, co często sprowadzało na nią kłopoty. Jednak dość dobrze sobie z nimi radzi, dzięki temu, że opanowała w wysokim stopniu sztukę pływania i zna podstawy samoobrony. Drugą pomocną rzeczą w rozprawianiu się z chodzącymi kłopotami bywa umiejętność ,,czytania w oczach", dzięki której Mi jest w stanie zorientować się, jakie zamiary ma ta osoba. Miyane nie lubi dużo mówić, ceni sobie spokój i harmonię, którą odszukuje w muzyce - gra na skrzypcach, fortepianie i flecie poprzecznym jest jej hobby. Oprócz tego Mi ma silną osobowość - nie przestraszy ją byle co. Swoją ciekawość świata rekompensuje sobie czytaniem zatrważającej ilości książek, przy czym ma zwyczaj picia herbaty. Kochała (i kocha) noc - uwielbiała tą tajemnicę, ciemność i ciszę. Ma obsesję na punkcie estetyki - jej ubrania mogą być niedopasowanie i niemodne, ale muszą być czyste, wygodne i praktyczne, ma ładny charakter pisma, lubi szkicować kwiaty, a muzyka uspokaja jej nerwy i jest jej nieodłączną towarzyszką - nosi ze sobą MP3. Miyane lubi gotować, jednak czasami w chwilach głębokiej refleksji zdarza jej się przypalić frytki, co skutkuje porządnym zakurzeniem całego domu. Pożaru, Bogu dzięki, jeszcze nie było. Pisze dziennik oraz w chwilach natchnienia układa wiersze, a czasem złote myśli. Niektóre z nich pisze dużymi literami na kartce, ozdabia je jakimiś zawijasami, czy też kwiatuszkami i wiesza na suficie. Jej nawykiem było i jest częste leżenie na drzewie (najczęściej sędziwej wierzbie płaczącej) i rozmyślanie nad doczesnymi sprawami. Co, swoją drogą, nie najgorzej jej wychodzi, często bowiem w takich chwilach ma przebłyski przyszłości (jeden na cztery jest mniej więcej trafiony), czyli poniekąd jest jasnowidzką. Miyane ma słabą głowę do alkoholu i preferuje picie herbaty. Gdy przyjdzie jej dyskutować, mówi, co ma powiedzieć, popiera swą wypowiedź wybranymi argumentami i nie zawraca sobie głowy tym, co powiedzą inni. Twierdzi, że skoro po tylu godzinach myślenia nad tym nic innego nie wpadło jej do głowy, logicznym jest, że tak jest i trudno zmusić ją do zmiany zdania, co świadczy o jej oślim uporze. Krytykę przyjmuje ze spokojem, rozważa ją i analizuje - jeśli jest słuszna, to stara się poprawić, jeśli nie - wyrzuca ją z pamięci. Nieco ekstrawagancką osobowość rekompensuje wielkim oddaniem i lojalnością wobec swoich przyjaciół i bliskich, jednak nie pozwala się manipulować. Ten dość obszerny wachlarz uczuć mieści się w jednej, małej Miyane.

Ekwipunek: Czarna bluzka, czarne spodnie, adidasy, spinki w kształcie kwiatu wiśni we włosach, krótkie, czarne rękawiczki, MP3. Na ramieniu mała torebka, w której znajduje się notesik i długopis. W jednej z kieszeni syrop malinowy z łyżeczkę.

Historia: Miyane urodziła się w Tokio. Jej mama zmarła przy porodzie, więc całym jej wychowaniem zajmował się ojciec i jej babka. Babka zmarła, gdy Mi miała 12 lat - nauczyła ją jednak trochę gotować oraz zajmować się domem. Tatuś zawsze był lekko nieobecny duchem, więc trudno było się po nim czegokolwiek spodziewać - pracował w bibliotece, jednak kokosów na tym nie było. Jego nałogiem było palenie papierosów, czego nie mogła u niego zmienić ani córka, ani matka. To po nim Miyane odziedziczyła w genach roztrzepany charakter i zamiłowanie do książek. Jedyną pasją, jaką dzielił z córką, były właśnie książki i muzyka. On był jej pierwszym nauczycielem, pokazywał jej jak rozumieć nuty, uderzać w klawisze fortepianu tak, aby muzyka była ciągiem pięknych dźwięków, zatykać otwory na flecie w ten sposób, by nie wydawały niemiłego odgłosu przy dmuchnięciu. Nauka szła całkiem dobrze, ponieważ Mi miała dobrą, fotograficzną pamięć, dzięki której łatwiej jej było zapamiętać poszczególne chwyty i uderzenia - ta umiejętność przydawała się również później w szkole. Gdy córeczka podrosła, tatuś zaczął ją uczyć rzeźbić zwierzątka w drewnie - początkowo najczęstszym rezultatem ,,wyżywania się" artystycznego na patyku były wiecznie obandażowane palce, potem szło lepiej. Miyane była bardzo podobna do swej zmarłej matki. Tata kochał nad życie swoją żonę i ledwo udało się go powstrzymać od samobójstwa, przypominając mu o swojej córce, która zostałaby sierotą po jego śmierci. Widok swej latorośli często sprawiał ból nieszczęsnemu wdowcowi, ale jednocześnie cieszył się, że ma ją przy sobie i robił sobie wyrzuty sumienia, że tak mało robi dla swojej córki.
Wyszło na to, że przez przedszkole i większą część podstawówki Miyane musiała przebrnąć sama. Traktowano ją jak wyrzutka, co zresztą bardzo jej odpowiadało. Przyczyną tego były między innymi plotki o tym, że świruje, że gada z duchami, czyli że rzeczywiście świruje, itp. Duchy, owszem, widziała, jednak nie przywiązywała do nich zbytniej wagi. Po śmierci babci ojciec wziął się w garść i zaczął zajmować się córką - pomagał jej w odrabianiu lekcji, zapisał ją na lekcje muzyki, śpiewu, samoobrony oraz pływania. Wszystkie te zajęcia Mi bardzo polubiła. W szkole uczyła się dobrze, aczkolwiek nie jakoś wybitnie, na co wpłynęła skleroza oraz ,,zawieszenia w odbiorze" na lekcjach. Oraz częste ,,zarywanie nocki", powodowane bynajmniej nie potrzebą nauki, lecz umiłowaniem nocy. Wiadomo, że wtedy istnieje psychologiczny przymus do odespania. Problem w tym, że spanie niekiedy 10 godzin na dobę (czasami na lekcji matematyki, lub nad garami w kuchni) nie jest rozsądnym pomysłem Jej ulubionymi przedmiotami były muzyka, plastyka oraz języki obce.
Miyane zmarła w młodym wieku, mając zaledwie 15 lat. Potrącił ją samochód, spod którego uratowała kilkuletniego chłopczyka. Ojciec był załamany - w parę miesięcy później rozwinął się u niego rak płuc (nałogowie palenie papierosów), co spowodowało jego śmierć.

Soul Society:

Miyane nie dostała się do SS tak, jak powinna, czyli bezpośrednio, lecz została odesłana przez shinigami z czwartego oddziału. Poznała jego tożsamość, lecz nigdy więcej go nie spotkała. Po wypadku, w którym umarła, Mi straciła też głos - miała poważnie naruszone struny głosowe, przez co właściwie nie mogła wydawać z siebie żadnych dźwięków. Zanim jednak została odesłana, zmuszona była patrzeć na traumę swego ojca, co niemalże nie doprowadziło do przemiany w Hollowa. Gdy już dostała się do Soul Society, wiele tygodni jej życia minęło na błąkaniu się po Rukon niczym bezpański pies. Pewnego dnia uratowała spod kół wozu małą dziewczynkę - z wdzięczności, dziewczynka poprosiła rodzinę o przygarnięcie Mi. Odtąd stała się częścią rodziny. Niestety, ranna krtań bolała nieznośnie. Sakura - dziewczynka, którą uratowała Mi - zaprowadziła ją do lekarza, on skontaktował się ze znajomymi, których córka była shinigami, tamci z córką, a ona poprosiła kumpla z czwartego oddziału o zbadanie niemówki. Po oględzinach chłopak stwierdził, że pomimo iż Miyane nie odzyska głosu, syrop z malin pomoże na tyle usprawnić struny głosowe, że nie będą tak strasznie bolały. Ma go pić wtedy, gdy krtań zaczynała boleć.
Czas zrobił swoje - rodzina umarła, Sakura została shinigami i wstąpiła do XII dywizji. Niestety, przy jednym z eksperymentów żrący kwas oparzył Sakurę i spowodował jej śmierć. Od tego czasu Miyane żywiła pewną urazę do siebie samej - czuła, że gdyby przestrzegła ją, Sakura mogłaby żyć, ale tego nie zrobiła. Miyane teraz się zastanawia - czy dołączyć do shinigami, aby uczcić pamięć swej młodszej ,,siostrzyczki" (choroba mogłaby przeszkadzać), czy też zostać w domu i prowadzić dalej spokojne życie. Więc jak będzie?

Pieniądze: 500 Ryo.

STATYSTYKI

Atrybuty: (10 + 3 + 2 + 1 = 16 )

Siła: 7 ( -1 - 1 + 4)

Szybkość: 7 ( + 2)

Zręczność: 7 ( + 2)

Wytrzymałość: 5 ( - 1 - 1 + 2)

Inteligencja: 6 ( - 1 + 2)

Psychika: 13 ( + 3 + 5)

Reiatsu: 6 ( + 1)

Kontrola Reiatsu: 6 ( + 1)

Płeć
Profesja
Wiek
Wada
Wolne


OGÓLNE

Udźwig: 60 kg


Prędkość (śr.): 5 km/h

Prędkość (max.): 24 km/h.


PŻ: 50
PR: 36


Techniki

Poznane Hadou: Nie poznała.

Poznane Bakudou: Nie poznała.


Umiejętności: Artystka, Zrozumienie Oczu, Fotograficzna Pamięć, Podstawy Samoobrony, Pływak, Syn (w tym wypadku Córka) Nocy.
.
Wady: Niemy, Twardy sen, Kiepska Pamięć, Wrażliwość na Alkohol.

Negatyw


Chrakter

Feniks nie jest zwierzęciem, jest mityczną istotą. proszę o wybranie zwierzęcia znanego nam z królestwa zwierząt... Na przykład nosorożca ;) ?

"odporność na trucizny" - wątpię

"Yaibi mieszka w małym domku w lesie." - właśnie się dowiedziałam że jest to cecha charakteru.

Cóż zobaczyłam kartę i na pierwszy rzut oka pomyślałam "o super szeroko rozpisany charakter- postarała się", ale zaczęłam czytać i stwierdziła że to nie takie super.
Zawarte jest tam multum rzeczy które ni jak nie pasują na cechy charakteru, raz umiejętności których twoja postać chyba nie na była. Dodadkowo przy opisie tworzenia postaci jest prośba o nie wymienianie cech, rozumiem jak raz, dwa rasy się wymsknie... No ale cóż.

Historia

Hmmmm ostatnio zastanawiałam się nad sensem akceptowania kart których postacie pochodzą z dawnych lat i stwierdziłam że nie ma to sensu... Tym bardziej że historia w SS bierze zaledwie kilka linijek, a zapewne tam musiała by spędzić większość czasu.

"leczenie ciężkich ran" - a gdzie jest na przykład umiejętność medyk ?

"odporność na wszelkie alkohole i trucizny" - po raz drugi wątpię

Widzenie aury ? nie widzę takiej umiejętności na grze

"Dostała się tam w dziwny sposób - wykluła się z jajka, którym zajął się feniks. Doskonale pamiętała swoją ziemską przeszłość, ale wolała przybrać inne imię - Yaibi Raika. Wychowywana przez króla ptaków opanowała umiejętność przemiany właśnie w feniksa." - tym bardziej wątpię

"Nauczyła się też w pewien sposób panować nad swoją schizofrenią" - też wątpię... Tym bardziej bez leków. Dodkadkowo "- czasami nawet wykorzystuje ją, aby sprawdzić, co dzieje się z jej przyjaciółmi" eeeee ? Jaaaaasssne....


Sprawdziłam pobieżnie, wychwyciłam największe błędy i nie sprawdzałam statyk... Nie wiem czy przez moją nie dokładność nie widziałam opisu obsesji czy jej poprostu nie ma.

Jak dla mnie przedobrzyłaś, radzę niektóre rzeczy posuwać inne pozmieniać...

OK.

Charakter i historię pozmieniam, jak będę miała chwilę wolną, może jutro, lub w sobotę, bo na za razie kiepsko.

Obsesja jest - estetyka.

,,Felerem było to, że miała ,,lekkiego fioła" na punkcie estetyki - to, co chciała zrobić, musiało być perfekcyjne, więc cały czas starała się doskonalić".

A z tą aurą, to już był mój pomysł - no, chyba że mi nie wolno, to w porządku.

Moja opinia? Możliwe że dana nam tutaj osóbka żywcem przekopiowała KP z jednego forum na to, ew. poniosła ją fantazja. Aczkolwiek... jeżeli to musi być koniecznie zwierzę, to mój plan zrobienia pół duszy - pół rośliny chyba nie przejdzie ; p

Styl pisania nie jest zły... ale jak już powiedziała Kamys - przedobrzyłaś. Osobiście do tego wszystkiego dodam jeszcze jedną rzecz:

Cytat :

Według samej Yaibi, kotka nauczyła ją poruszać się lekko i bezszelestnie. Tak, jak to robią koty.

Przyjmijmy że za to odpowiada zręczność... nawet jeżeli przyjąć że wartość średnia to 5 (Chociaż i tak bardziej wolę to co ustalił Korim) to i tak 7 jest tylko niewiele od tego większe, więc sorry, ale mechanicznie to sie kupy nie trzyma ; p

Ogólnie do poprawy. Sorry że dopiero teraz a nie wtedy jak napisałem że to zrobię, ale leń mnie wziął ; p

Więc tak, na wstępie powiem, że nie zżynałam z żadnej strony, bo to nie w moim stylu.

Po drugie: wolałam sobie diametralnie zmienić postać, ponieważ uważałam, że tak będzie łatwiej. Jeśli coś będzie nie OK, to poprawię. Na razie jest tak.

No... spoko. Nie mówię że ze strony, ale np. kiedyś napisałaś historię i ją tylko lekko przemodelowałaś na jakiś inny PBF. Ale ok, skończmy ten temat.

No... charakter w mojej opinii jest naprawdę ładny. Trochę bym się czepił tego jasnowidztwa... ale kto powiedział że te przebłyski muszą być prawdziwe? ^^
No i sry... masz fobie i psychikę = 13, co wzajemnie się wyklucza

Cytat :

Fobia - 1 pkt
Opis: Twoja postać posiada pewną fobię. Fobię wybiera gracz(dowolną), lecz musi być ona zaakceptowana przez MG i admina przy akceptacji postaci. Nie może być zbyt wymyślna, obiekt fobii musi być często spotykany na świecie w którym ona żyje.
Premie: Odpowiednie do fobii. Postać z fobią nie może zwiększyć psychiki do wartości większej niż 10.
Wymagania: Psychika<10

Albo wybierzesz sobie inną wadę, albo przeznaczysz te punkty na coś innego ; p
No i jeszcze jedno. Masz umiejętność "Artysta"... to akurat wynika z niedopracowania systemu, ale jeżeli ktoś sobie wybierze stricte jedną rzecz, a druga osoba wybierze sobie aż 3 rzeczy w ramach tej zalety, to czy w tym drugim przypadku ten "talent" rozkłada się równomiernie na te 3 specjalności, czy mają taki sam poziom jak w przypadku gdyby miała jedną? Osobiście jestem bardziej przychylny do tej pierwszej możliwości ; p

Co do historii... to ok, acz rozbawiło mnie zdanie

Cytat :

Przyczyną tego były między innymi plotki o tym, że świruje, że gada z duchami, czyli że rzeczywiście świruje

Ale spoko, nie musisz poprawiać, gdyż polepszyło mi to nieco humor xD Ogólnie to popraw tą mechanikę... resztą wydaje mi się ok...

Wyedytowane. Jeśli historia jest zbyt krótka, to coś dopiszę, ale starałam się nie wstawiać zapchajdziur.

Ogólnie nie mam zastrzeżeń, dałbym akcepta, ale dziwi mnie właśnie fakt, iż masz dużo psychiki, a jednocześnie chcesz być schizofrenikiem i mieć obsesje. To się kupy trochę nie klei, bo psychika to statystyka odpowiadająca właśnie za zdolności umysłu osobnika. Jeśli jest chory na głowę, to nie może mieć jej wiele.

Analogicznie, nie powinno się mieć 20 wytrzymałości, kiedy wybiera się wadę "chuchro" i "chorowity" i tak dalej.

Jak zmienisz to jakoś odpowiednio, masz mojego akcepta.

Poprawione.

Ogólnie okej, ale posiadasz wadę "niema", a w historii jest napisane, iż "rozmawiała z duchami". Rozumiesz, ocb. Ogólnie AKCEPT. Dam Cię już do oczekujących na MG.

Niema była po wypadku,w którym zginęła. Na ziemi była pod tym względem normalna.

Ahh, spoko, tak może być ^^.