Rose vs Masakazu

Rose stanęła naprzeciwko swojego przeciwnika. No cóż, do najpiękniejszych to on nie należał, nie oznaczało to jednak, że należy go lekceważyć. Ukłoniła się lekko przed Masakazu, w końcu został zapowiedziany w ten sposób więc o imię nie trzeba było pytać.

-Witam. - zaśmiała się cicho - Powodzenia.

Masakazu złożył się do gardy, usiłując powstrzymać drżenie. Nie dość że jest zmuszony walczyć z dziewczyną, to jeszcze taką ładną. Nawet gdyby nie miał skrupułów to walka byłaby dla niego ciężka. Dziewczyna była od niego przynajmniej kilkanaście centymetrów wyższa i starsza, a więc zapewne bardziej doświadczona. Czuł się jak żałosny robak rzucający wyzwanie bogini. -Nawzajem...- Odpowiedział na jej powitanie, uśmiechając się nieśmiało, nie do końca będąc pewnym, czy faktycznie chce to powiedzieć. Nie mogąc znieść napięcia nastolatek zaszarżował w kierunku oponentki. Chciał, żeby ta walka jak najszybciej się skończyła. Znalazłszy się w odpowiedniej odległości, zaatakował ją kopniakiem z wyskoku w mostek w nadziei że uda mu się ją wywrócić i pozbawić przytomności.

Rose już miała do czynienia z ulicznymi bójkami. Obserwując Masakazu i sposób w jaki się porusza, doszła do wniosku, że musi dojść do jakiegoś kopnięcia. Jedyną jej szansą w tym wypadku było odsunięcie się na stronę, a następnie, jeśli będzie to możliwe chwycenie nogi i podcięcie drugiej, posyłając przeciwnika prosto na podłoże.

[HP: 75/80, MP.. Erm... 25/30 or 30/30?]

Rose zdecydowanie poczuła to kopnięcie. Jednak jej prędkość nie była wystarczająca żeby uniknąć tego ataku chociaż częściowo. Gdy kopniak zorganizował sobie bliskie spotkanie z jej osobą, sapnęła i cofnęła się o krok do tyłu, tylko po to, by nabrać rozpędu do uderzenia pięścią w brzuch, podczas gdy przeciwnik będzie odzyskiwał równowagę.

HP: 144/144
Jak obawiał się Masakazu, jeden atak to o wiele za mało by wyłączyć dzieczynę z gry. Mało tego szykowała się ona do kontrataku, który nie miał wątpliwości że zaboli go nawet z jego wytrzymałością. Odzyskawszy równowagę, chłopak rozpaczliwie odskoczył w bok, usiłując kopnąć ją z obrotu w nogę którą w tym momencie dotykała podłoża w nadziei że uda się mu wytrącić ją w ten sposób z równowagi. Jeśli uda mu się ją wywrócić, chłopak usiłuje uderzyć ją obiema splecionymi dłońmi w żołądek.

[HP:75]

Rose nie miała zamiaru rezygnować z obecnej sytuacji. Zaatakowała rywala ponownie, tym razem próbując podciąć mu nogi, a następnie gdy już straci równowagę uderzyć w twarz lub brzuch, w zależności od tego, gdzie przeciwnik będzie miał zamiar się bronić.

Jej kącik ust uniósł się w uśmiechu skierowanym do Masakazu przed samym atakiem. Może uda się chłopaka rozkojarzyć.

[142/144 HP]

Nie tylko oberwał, nie udało mu się nawet trafić dziewczyny. Chłopak musi włożyć więcej starania w uniki. Jeśli ledwie muśnięcie ma w sobie tyle siły, strach pomyśleć jak mocne może być jej celne uderzenie. By uniknąć podcięcia Masakazu wyskoczył w kierunku Rose równocześnie usiłując kopnąć ją z obrotu od prawej w głowę.

Masakazu czuł się coraz swobodniej w walce. Oczywistym było, że jest ona daleka od zakończenia, ale udało mu się ją uderzyć już dwa razy. Widząc że Rose na razie nie wstaje Masakazu cofnął się na bezpieczną odległość i poczekał aż dojdzie do siebie. Wolał nie dobijać dziewczyny gdy jest nieprzytomna, poza tym liczył na to że być może nauczy się od bardziej doświadczonego przeciwnika jakichś nowych ruchów. Gdy dziewczyna będzie gotowa kontynuować walkę ruszył w jej kierunku, tym razem uderzając ją z wyskoku łokciem w gardło.

[HP:67/80]

"Ciekawe, czy sprawdzili czy chłopak nic nie brał przed walką." pomyślała dziewczyna, jednocześnie składając się w pół. Cholera, tego kopniaka poczuła. Bardzo. Nawet nie miała pojęcia że ataki w tym stylu są możliwe do wykonania przez jej rywala. Wściekła się, nie potrafiąc trafić własnymi. Rzuciła się na przeciwnika z dzikim szałem ciosów, jednocześnie wzmacniając się reiatsu, co powinno podziałać chociażby na pierwszy cios, jeśli nie uda jej się zatrzymać siły na tyle długo by zakończyć całość ataków. Pierwszym ciosem jest uderzenie lewą pięścią w żołądek, następnie korzystając z faktu, że cios prawdopodobnie złoży chłopaka, będzie celowała prawą pięścią w głowę. Całość zakończy podcięciem rywala. Jako, iż wszystkie ataki Masakazu były stosowane z wyskoku, postanowiła się ona pochylić w prawo, by uniknąć następnego.

Rose wściekła na to, że przeciwnik po raz kolejny jej się wyślizgnął kontunuuje natarcie. Tym razem celuje prawą pięścią w twarz, znowu we wzmocnieniem, jeśli jej się uda utrzymać je na tyle długo. Po tym ataku poprawia drugim, w to samo miejsce drugą ręką, który wyprowadza nawet jeśli przeciwnik uniknie jej ciosu, jednocześnie obserwując i będąc gotową na unik w razie ataku.

[HP:67/80, MP:25/30

Dziewczyna jest wyraźnie poirytowana długością pojedynku. Chłopak może miał mniej powodów do narzekania, w końcu miał jak na razie zaskakująco dużo szczęścia, ale rozumiał ją. Tym niemniej chciał wygrać, za w wszelką cenę. Masakazu uchyla się przed jej pierwszym atakiem, uderzając ją splecionymi dłońmi w żołądek. Jeśli atak się powiedzie chwyta ją za głowę, ściska do dołu i kopie z kolana w czoło, tak by odgięła się do tyłu, a następnie uderza ją prosto w mostek.

HP:142/144

"Ha" - pomyślała - "W końcu go mam".

-Żyjesz? - zapytała. W końcu gdyby stało mu się coś, czego nie było widać na pierwszy rzut oka, to nie chciała mieć chłopaka na sumieniu wystosowując następne ciosy.

Trzeba mu to oddać. Po zaliczeniu takiej serii przez wzmocnioną Rose chłopak jeszcze stoi. Z jednej strony Rose była zdumiona, wręcz patrzyła na niego z podziwem. Z drugiej jednak, jeśli wytrzymał coś takiego to jest potworem. Już poczuła to przy jego wcześniejszych uderzeniach

Rose musi utrzymać ofensywę, jeśli chce mieć jakiekolwiek szanse. Wymierzyła kopniaka w prawą łydkę przeciwnika, licząc, że może go to odrobinę spowolnić i utrudnić wykonywanie kopniaków i wyskoków, którymi obecnie się popisywał. Następnie spróbuje uderzyć go prawym łokciem w żołądek, by zwiększyć efekt. Całość zakończy ciosem podbródkowym wykonanym lewą ręką.

[[HP:67/80, MP:20/30]

[114/144]

Atak dziewczyny choć silniejszy niż przedtem, był wciąż za słaby powalić chłopca. Bardziej chłopak przejmował się faktem, że tyle razy udało jej się uniknąć jego ataków. Masakazu może wytrzymać nawet z pięć takich serii, ale nic mu nie da wytrzymałość, jeśli sam nie trafi jej ani razu. Gdy dziewczyna próbuje kopnąć go w łydkę, chłopak usiłuje złapać ją na nogę i podciąć jej drugą własną, a następnie kopie ją w żołądek gdy upada.

Rose mruknęła. Nie wypadało dobijać osoby, która może... ba, napewno nie jest zdolna do walki. Przecież słyszała trzask łamanej kości. Aż zrobiło jej się głupio, nie chciała posuwać się aż tak daleko. Zachowując bezpieczny dystans od leżącego zapytała:

-To już chyba koniec, prawda? Nie chcę cię dalej katować... - spojrzała na niego z bądź co bądź współczuciem.

Chwyciła się za głowę w miejscu gdzie oberwała od chłopaka.

-Muszę ci przyznać, że uderzenia masz dobre.

Jeśli chłopak zdecyduje się poddać, jego rywalka pomoże mu wstać.

[86/144]

-Nie tak dobre jak ty...-Skomentował jej pochwałę Masakazu próbując się mimo koszmarnego bólu. -Chcę... jeszcze jedną szansę. Kiedyś mogę złamać sobie nogę w walce z kimś kto będzie chciał mnie zabić...-Wysapał próbując stanąć na chociaż jednej nodze. -Wal jeszcze raz, wytrzymam.

-W porządku. Przygotuj się.

Rose ruszyła na przeciwnika, tak jak sobie życzył. Nie miała pojęcia jednak, w co zaatakować, żeby chłopakowi nie zrobić jeszcze więcej krzywdy i nie sprawić jeszcze więcej bólu. W końcu każdy cios, nawet w klatkę piersiową powodował zmianę napięcia lub konieczność postawienia kroku, na co jej oponent nie mógł sobie specjalnie pozwolić.

Odetchnęła głęboko, a następnie lewą pięścią uderza w lewy bok Masakazu. Chłopak i tak sam padnie, jeśli będzie musiał tutaj długo jeszcze stać.

Gdyby role były odwrócone, chłopak wolałby się poddać niż narażać przeciwnika ze złamaną nogą na jeszcze poważniejsze uszkodzenia. Nie żeby nie doceniał, że Rose uszanowała jego wolę walki. Musi wykorzystać tą szansę jak najlepiej. W swoim ostatnim ataku nastolatek postanowił zrobić coś czego dotąd nie zrobił w tym pojedynku. Skupiwszy się ładuje w swoje ciało tyle energii ile tylko może. Gdyby wcześniej używał reiatsu w walce z silniejszym, znacznie lepiej doświadczonym przeciwnikiem, być może nie skończyłby ze złamaną nogą… Gdy dziewczyna atakuje, nastolatek blokuje jej uderzenie lewą ręką, a prawą uderza ją prosto w brodę, zaraz po tym uderzając ją lewą pięścią w żołądek. Jeśli oba ataki się powiodą, powtarza je zamieniając cele pięści ze sobą. Tyle razy ile będzie to dla niego możliwe. Nie powinien uszkodzić dziewczyny bardziej niż ona go. Jeśli po tej wymianie ciosów OBAJ zachowają przytomność, usatysfakcjonowany Masakazu poddaje się.

[+3 Siła]
[+2 Wytrzymałość]

-Dobra walka. Może zdarzy nam się jeszcze spotkać na naszych ścieżkach. Powodzenia.

Po tych słowach odwróciła się i ruszyła ku wyjściu areny. Podanie ręki by pomóc Masakazu wstać przy jego zapale i dumie mogłoby go urazić.

-Mam nadzieję. Chcę następnej rundy.- Odpowiedział lekko się uśmiechając. Oczywiście będzie musiał najpierw wyleczyć nogę i ciężko trenować, żeby znowu nie skończyć ze złamanym piszczelem lub czymś jeszcze gorszym. Trochę żałując że dziewczyna mimo wszystko mu w tym nie pomoże, Masakazu człapie w kierunku wyjścia.