Teren łowiecki Szerszenia.

Owad spojrzał na swoja kolejną ofiarę, która była zacznie większa od niego. Ale to go nie powstrzymało przed ustawienie psyka w jej kierunku. Zebrał największa możliwą dawkę energii, na jaką mógł sobie pozwolić i wystrzelił równo z wilkiem. Ich salwa dosięgnęła celu, a królowo wybudzona ze snu zawyła przeraźliwe, rozległo się wielkie echo w sali, jak i korytarza jaskini. Wzbijał się w powietrze w ułamku sekund, ale dostrzegasz, że z jej lotem coś jest nie tak. Podziurawione skrzydła utrudniają jej manewrowanie, ale dalej była wstanie unieść swoje wielkie cielsko i patrzeć na was z góry. Szykowała się do szarży na was i wysunęła żądło przed siebie, ewidentnie chciała się pozbyć jednego z was  pierwszym ciosem.
-Wy przeklęte szczur, atakować mnie we śnie? Już jesteście martwi!- Wydarła z siebie przerażający ryk, który zmierzwił Ci lekko włoski na ciele. Ale dalej dzielnie stałeś u boku wilka, pomimo lekkiego nie komfortu.

PR -18

Jeśli Gaspar chciał zadać jej rozleglejsze obrażenia, może powinien użyć cero? Ale owad nie miał teraz czasu by teraz kwestionować decyzję kompana. A więc jak prawdziwe osowate, olbrzymka ma żądło na odwłoku? Czy tak jak u nich zawiera ono jad? Czy też potrafi użądlić kilka razy? Lepiej się nie przekonywać. Szerszeń postanowił nie korzystać ze skrzydeł jak długo wielka jak autobus poczwara zajmuje przestrzeń. Zamiast tego usiłuje pognać na drugą stronę legowiska Hollow, tak aby znaleźć się za nią i utrudnić jej wybór celu. Jeśli mu się to uda, usiłuje wystrzelić kolejne żądło w jej skrzydła. Kontynuując dzieła zniszczenia, do czasu aż demonica nie będzie mogła unieść się nad ziemię.
[+4 Szybkość +3 żądło]

PŻ: 80/80
PR: 66/84

Owad pognał na swoich odnóżach wzmocnionych dodatkowy zastrzykiem, gdyby ktoś popatrzyłbym z góry, to wyglądałby jak mrówka na cukrowym haju. Demonica poirytowana wtargnięciem intruzów, przeszkadzaniem w odpoczynku i jeszcze do tego podziurawienie jej pięknych skrzydełek. Postanowiła się odpłacić krewniakowi, który chyba zapomniał jak się lata albo jego wątłe skrzydełka nie są w stanie go podnieść. Nadleciała nad niego i z okrutnym rykiem runęła na Vespauxa z góry, na jego szczęście wcześniej odniesiona rana utrudniał jej przy celowanie i skończyło się na kilku zadrapaniach. Ale w tym momencie to ona miała większy problem, ponieważ chcąc nie chcąc zakotwiła mocno w zmieni niczym wbity kołek. Tutaj trafiła się złota okazja, ponieważ i wilk tym razem nie szczędził w środka i zaczął ładować potężnych atak czerwonej energii. Ale wróćmy do szerszenia, który właśnie plunął kolejny wzmocniony nieco żądłem. Nie udało mu się trafić sam środek skrzydeł, ale poszarpał kolejny. Wkurzona wyrwała w końcu odwłok i w tym samym czasie oberwała czerwona strzałem z paszczy wilka. Vespo zauważa dziwną odpadającą skorupę z boku królowej, chyba ma na sobie jakiś dodatkowy pancerze. Tym razem wściekła na wilka, który nie mógł przez moment się ruszyć, podbiegła do niego złapał i rzuciła o ścianę. Rzut był bardzo silny, ponieważ, spękał ścianę, a wilk zaskowytał z bólu.

PŻ -6 PR -14

Dobra stroną sytuacji było, że szerszeń uzyskał odpowiedzi na wszystkie pytania jakie miał co do żądła przywódczyni Hollow i tylko jedna z nich była twierdząca. Ze złych, Gaspar srogo oberwał. W akcie desperacji, Vespaux postanowił wreszcie użyć skrzydeł, by definitywnie pozbawić osę jej własnych. Może nawet uda mu się zjeść je, uzupełniając choć trochę zbyt wcześnie zużyte rezerwy energii. Jeśli manewr się powiedzie, usiłuje dodatkowo strzelić w nią żądłem. Stara się celować w uszkodzoną część odwłoka, licząc na to, że demonica uzna go za większe zagrożenie, pozwalając wilkowi dojść do siebie.
[+4 Siła +4 Szybkość +11 Żądło]

PŻ: 74/80
PR: 52/84

Królowa, widząc zamroczonego i chwiejnie podnoszącego się wilk, zaczęła na niego szarżować szaleńczo szarżować i nie zwróciła uwagi na swojego znacznie mniejszego kuzyna. Który szykował złowieszczy manewr, w którym zamierzał ją dosiąść i odgryźć żuwaczkami skrzydła. Wzbijając się w powietrze Vespaux przystąpił do desantu, wylądował na jej grzbiecie i mocno złapał się odnóżami za co tylko mógł. W tym momencie królowa zorientowała się co się święci, ale niestety nie mogła nic na to poradzić, ponieważ insekt zaczął właśnie jej obryzgać skrzydła. Wierzgała, skała i ryczała. -Złaz ze mnie pokurczy! Znaj swoje miejsce nic nieznaczący pyłku! Niech ja Cię tylko dorwę!- Próbowała go z rzucić na wszystkie możliwe końskie sposoby, ale Andre za życia chyba był kowbojem. Bo pomimo utrudnij dalej mocno się trzymał w sidole i pałaszował ze smakiem skrzydła. Kiedy skończył na odchodne jeszcze posłał jej żądło w odkryty punkt. Ale w tym uzyskał tylko połowiczny sukces, ponieważ strzał nie był czysty. Wilk dalej był mocno zamroczony i potrzebował jeszcze chwili, zanim przejdzie do dalszej walki. Królowo, poświęciła swoją uwagę w pełni krewniakowi i splunęła na niego trzema dziwno żółtymi kulkami. Szerszeń miał bardzo mało czasu na reakcje.


Ten mały posiłek zniwelował Ci zużyte PR w tej rundzie.

Mątwa teoretyzował kiedyś, czy gdyby Dziurawy został zbyt poważnie uszkodzony, nie mógł by się dalej rozwijać. Szerszenica wyraźnie nie potrafiła się błyskawicznie regenerować tak jak niektóre Hollow. Czy Vespaux okaleczył ją permanentnie, czy może po pewnym czasie skrzydła odrosną? Czy gdyby on tak oberwał, efekt byłby taki sam? A więc  stąd ten żółty szlam? Demonica musiała być często atakowana w swoim legowisku. Ale szerszeń nie zauważył, żadnego truchła przylepionego na ścianie. Jakkolwiek to działa, osa nie ma chyba w takim razie zbyt dobrego celu. Co by o niej jednak o niej nie mówić, jest twarda. Vespaux zbyt nierozsądnie używał swojego reiatsu. Przynajmniej do czasu aż Gaspar nie dojdzie do siebie, musi być teraz bardziej oszczędny. Naładowawszy skrzydła usiłuje uniknąć pocisków poczwary, a następnie, podlatując do jej boku ugryźć ją w odsłoniętą część ciała, po czym odlecieć na bezpieczną odległość.
[+5 Szybkość]

Szerszeń teraz był przysłowiową tarczą dla królowej. Posłał dodatkowe porcje energii do skrzydeł i zaczął manewrować między nadlatującymi pociskami złożonymi nie wiadomo z czego. Może tylko przypuszczać, że to miała przypominać miód albo wosk. Pierwszy pocisk leciał prosto w jego twarz, ale w tym przypadku owad wykonał manewr nurkowania i ominął zagrożenia zaklejenia paszczy i receptorów wzroku. Wtedy mogłoby się to tragicznie skończyć dla niego, drugi minął go dosłownie o włos. A trzeci okazał się totalny pudłem i trafił na jedną ze ścian. Kiedy już miał ugryźć ją w bok, olbrzymka obaliła się na bok i chwyciła go kończynami,Teraz Vespaux i ona byli w śmiertelnym uścisku walczyli swoim żuwaczkami niczym jelenie swoim porożem, aby nie pozwolić swojemu przeciwnikowi na zatopienie aparatu gębowego w ciele rywala. Dobrze, że dolne odnóża nie był za silne jak u innych gatunków insektów bo inaczej mogłaby go śmiertelnie uściska na dobranoc. Szerszeń poczuł jak silny jest uścisk.Musiał wytrzymać, ponieważ wilk już prawie otrząsnął się i zbieram się na dołączenie do tej kanapki.
-5PR -5PŻ

Na szczęście dla Vespaux, osa nie była nigdzie tak potężna jak Królowa. Ona potrafiła zadać poważniejsze obrażenia swoim podkomendnym przypadkowo. Nawet teraz, gdy był silniejszy niż w chwili jej smierci, nie sądził, by dał jej rady w pojedynkę... Za parę chwil Gaspar powinien dojść do siebie i z powrotem dołączyć do walki. Stawonogowi pozostało już tylko wytrzymać dostatecznie długo. Naładowawszy się, usiłuje wyswobodzić się ze szczęk Szerszenicy, a następnie wleźć jej po głowie na grzbiet i uczepić się go jak poprzednio. Nie uda mu się utrzymać tyle samo czasu za drugim razem, ale powinno wystarczyć.
[+5 Siła +6 Wytrzymałość]

PŻ: 69/80
PR: 47/84

Szerszeń wydawał z siebie siódme poty, a raczej nie oszczędzał na swoich zapasów energii. Co mogłoby wskazywać, że liczy on na szybkie zwycięstwo. Zwiększenie wytrzymałości i siły było bardzo dobry pomysł podczas owadzich zapasów. Szarpali się, szamotali i przetaczali w jaskinie. Raz on był na górze, a raz demonica była na nim. Oboje próbowali wypracować sobie przewagę, ale koniec końców dla znajdowali się w sytuacji spornej i odtoczyli się od wilka na kilka metrów. W końcu mniejszy ze stawonogów zaczął odczuwać coraz większy dyskomfort i nacisk na jego aparat gębowy królowa, wkładała w niego coraz więcej siły. Gdyby Vespaux przyszedł sam do jej leża, to prawdopodobnie skończyłyby jako jedna z przekąsem pomiędzy większym posiłkami. Ale miał do dyspozycji swojego zranionego kompana, który w końcu mógł po krótkiej przerwie wrócić do uczestnictwa. Owad usłyszał charakterystyczny dźwięk, który zdążył już zapamiętać. Miał pewność, że jego czworonożny znajomy właśnie ładuje mordercze cero. Owad musiał szybko wyswobodzić się albo chociaż schować za olbrzymka. Pytanie tylko jak długo postanowi czekać Gaspar.
PŻ -9 PR -11

Słysząc odgłos ładowanego cero, Vespaux westchnął z ulgą. Chwilę potem uświadomił sobie, co się może stać jeśli w porę nie wyrwie się z uścisku demonicy. Ponownie nasycając swoje ciało energią, unosi się w górę, łapie Szereszenicę za hełm i gwałtownie cofa się do tyłu, próbując wyszarpać swoje szczęki z jej. Jego maska może zostać wskutek tego porysowana, ale lepsze to niż zostać zranionym strumieniem energii. Jeśli mu się uda, leci do Gaspara, tak żeby nie zasłaniać mu celu. Liczy na to, że jeśli poczwara przeżyje jeszcze jedno cero, mogą użyć tej samej strategii co przy jej kolczastym podkomendnym.
[+7 Wytrzymałość +3 Siła]

PŻ: 60/80
PR: 36/84

Vespaux ponownie doładował cały swój organizm energią duchową. Tym razem zmniejszył dawkę przeznaczoną dla siły, aby jeszcze bardziej utwardzić swoje ciało. Dlatego przestał odczuwać dyskomfort płynący z uścisku przywódczyni gangu. Jeszcze przez moment trwali w tym śmiertelnym uścisku, aż w końcu mniejszy stawonóg, że uścisk, z jakiego powodu zaczął się rozluźniać. Nie tracą więcej czasu, zaczął wcielać swój plan w życie. Wzleciał do góry i z całej siły odpychał się od przeciwnika pierwsza, próba nie przyniosła zamierzonego efektu, ale za drugim razem owad był już wolny. Ale dlaczego ona poluzowała chwyt, najwidoczniej sama też nie chciała dostać drugi raz tym atakiem. Kiedy ty odleciał, ona starała się wykonać unik w bok. Gaspar wyczekiwał momentu, w którym będzie mógł puścić niszczycielską wiązkę energii w taki sposób, żeby przypadkiem i Ciebie nie zahaczyć. Czerwony promień nagle wystrzeli i dosięgnął celu, nawet usłyszeliście syk bólu. W tym samym czasie wzbił się wielkie tumany kurzu w powietrze. Widoczność była zerowa, a Delgado tym razem użył jeszcze większej ilości energii i znowu mocno sapał, ale nie tylko on cierpiał na niedobory energii, ponieważ i sam Vespaux też czuł, jakby jego ciało stało się znacznie cięższe. Dwuosobowe stado nie spodziewało się tak ciężkiej przeprawy. Dobrze, że nie było żadnych jej popleczników w okolicy, bo inaczej mogłoby się to źle dla nich skończyć. Kurz ograniczał im widoczność, więcej nie byli w stanie stwierdzić co dokładnie się stało. Jedynie obaj są pewni, że promień trafił celu.

-10PR

Czy Szerszenica przeżyła? Trudno powiedzieć. Cero było silniejsze niż poprzednie,ale poczwara była twarda. Poprzednio gdy obrywała, klęła z bólu. Ale może teraz, gdy byli tak bliscy pokonania jej, zaczęła tłumić emocje? Gdyby nie ta przeklęta zasłona... A co jeśli olbrzymka usiłuje wykorzystać ją jako szansę na ucieczkę i przyprowadzenie posiłków? Szerszeń próbuje dostać się tam, gdzie o ile dobrze pamiętał znajdowało się wejście do jamy. Przebywa trasę na nogach, nie chcąc ułatwić przeciwnikowi zlokalizowanie go dzięki brzękowi skrzydeł. Jeśli mu się uda, staje przy wejściu, oczekując aż kurz opadnie, lub demonica wyłoni się z niego. Gaspar bardziej nadawałby się na blokadę, ale owad bał się, że jeśli się myli i spróbuje na głos by go uprzedzić, naumyślnie podsunie Szerszenicy pomysł. Poza tym jeśli on był w stanie się tego domyślić, wilk tym bardziej powinien. I również usiłować odciąć demonicy drogę. W wypadku gdyby udało mu się przyłapać poczwarę na próbie ewakuacji, owad strzela jej w oko żądłem.
[+3 Szybkość]

PŻ: 60/80
PR: 26/84

Sprawa nie była taka prosta, w końcu szerszeń przez pewien czas mocno się szamotał z potworzycą. A teraz zamierzał po omacku i przygotowania odnaleźć teraz wejście do jamy. Ale nawet pomimo tego podjął próbę zablokowania wejścia swoim ciałem. Przedzieranie się przez gęsty pył nie stanowiła dla niego problemu, a jego oczy nie łzawiły tak jakby było to w przypadkach innych ras. Stanął na środku korytarza prowadzącego na zewnątrz i czekał, aż królowa pojawi się przed nim. W tym samym czasie Gaspar, zaczął się do niego zbliżać, aby mu pomóc w postawieniu prowizorycznej rogatki z nich dwóch. Nagle na testy kurzy, zaczął pojawiać się sylwetka potworzyczy, kiedy już szykowali się do ataku z zaskoczenia. Nagle za bariery wydobyły się lepkiej żółte kulki, lecące w ich stronę. Gdyby teraz obaj zostali złapani w jej pułapkę, mogłoby to się fatalnie skończyć. Bo nadzwyczajnie w świecie królowa by ich zjadała, a oni mogliby tylko leżeć i patrzeć. Czasu mieli niewiele i teren był niesprzyjający do uniku.

Szerszeń powinien się spodziewać, że przywódczyni Hollow znowu użyje pocisków. Szerszeń wznosi się w powietrze i usiłuje przepchnąć wilka z linii lotu kuli. Najlepiej byłoby gdyby obaj uniknęli ataku, ale Gaspar wystarczająco już oberwał. Przysiągł mu lojalność, musi być więc gotów poświęcić swoje życie dla niego. Kto wie, być może jakkolwiek dział ciecz, owad będzie chociaż w stanie strzelać? Jeśli potwory znowu będą miały szczęście i oba pociski chybią, insekt wznosi się z wilkiem nad ziemię. Tak jak podczas walki z jeżozwierzem, czekając aż ten wystrzeli jeszcze jedno cero, tworząc ranę którą stawonóg mógłby pogłębić swoim żądłem.
[+2 Siła +3 Szybkość, żądło bazowe]

60/80
23/84

Owad zareagował praktycznie błyskawicznie, jeszcze dodatkowo zasilił swoje ciało kolejną dawką energii duchowej. Skupił się na swoje szybkości i siłę i dobrze zrobił, bo inaczej nie udałoby mu się przepchnąć skołowanego Gaspara. Wilk nie został trafiony, ale niestety nasz owadzi bohater nie miał tyle szczęścia i dwa lepkie pociski trafiły go. Dobrze, że przynajmniej oberwał nimi dopiero po odepchnięciu wilka, inaczej teraz byliby bliźniakami. Zasłona ponownie upadłą na podłodze można było zauważyć twardą skorupę, która prawdopodobnie była odpadła od królowej po drugim cero. Owad niestety przykleił się do podłoża i teraz musiał się jakoś od niego odkleić. W tym czasie gaspar strzelił kolcami w demonica, która zaczął uciekać w głąb pieczary. Po krótkiej chwili rzucił się za nią w pogoń. -Wyswobódź się z tego i dołącz do mnie. Coś czuje, że zużyła dużo siły i spróbuje się gdzieś ukryć.- Więc teraz priorytetem dla insekta była uwolnić się ze skrępowania i dołączyć do towarzysza. Miał dziwne uczucie, że jak szybko się z tym nie uwinie to znajdzie się we większych tarapatach. Po krótkiej chwili zaczął wyczuwać kilka kilometrów dalej dwie aury energii duchowej i nie należały one do wilka ich przeciwnika. Jeżeli chciał się czegoś więcej dowiedzieć musiał wyczulić swój zmysł i skupić się na nich.

-5PR

A więc to tak działają jej pociski? Co było dla niego najważniejsze, uratowanie Gaspara, się powiodło. Ale jego poświęcenie kosztowało go samego uwięzienie, uniemożliwiając mu dalsze go wspieranie. Na domiar złego wyczuł, dwóch sługusów demonicy wracających do gniazda. Czy wilk też ich wyczuł? W końcu jego umiejętność wyczuwania reiatsu była o wiele bardziej zaawansowana. Niestety był już za daleko, by go ostrzec. Jeśli ci dwaj znajdą go zanim zdąży się uwolnić, zostanie pożarty, tylko dodatkowo utrudniając swojemu towarzyszowi przeżycie. Co jeśli chroniąc swojego towarzysza przed przylepieniem, tylko odrobinę opóźnił ich śmierć. Czyżby popełnili ten sam błąd, co jego była pani, podejmując się wyzwaniu, któremu nie są w stanie sprostać? Stawonóg próbuje wyrwać się z lepkiej plamy wzmacniając się reiatsu. Może ten atak działa jak Kido i wystarczy odpowiednio dużo siły żeby się wyrwać? Najpierw usiłuje wyzwolić się lecąc w powietrze. Gdyby to zawiodło, próbuje zaprzeć się nogami o grunt i wyszarpać się z uwięzi unosząc przyklejoną część do góry. Lub, jeśli w pobliżu jakiś głaz, usiłuje do niego przylgnąć i przyciągnąć do siebie resztę. Jeśli i to zawiedzie, w akcie desperacji usiłuje wygryźć ziemię wokół zalepionych miejsc. W wypadku, w którym jakiś z jego wysiłków się opłacił gna w stronę w którą pobiegł wilk.
[+4 Siła +4 Szybkość]

60/80
18/84

Owad coraz wyraźniej odczuwał dwie nowe zbliżające się aury, mogło to być spowodowane tym, iż jego przyjaciel wraz z demonicą jeszcze bardziej zagłębiali się w podziemną halę. Nawet odgłosy walki były coraz słabsze i docierało do niego tylko echo. Ponownie wzmocnił swoje ciało energią i pewnie w normalnych okolicznościach udałoby mu po krótkiej szamotaninie wyrwać. Ale niestety nie tym razem. Kiedy już prawie oderwał się cały od podłogi, zakręciło mu się w głowie i spadł z powrotem na ziemie. Jedyna dobra informacja jest taka, że przynajmniej nie przykleił się jeszcze bardziej do podłożona. Chwile leżał, zanim doszedł do siebie, a jego rezerwy energii praktycznie krzyczały o litość. Teraz musiał sobie radzić bezwzmacniania przez jakiś czas. No, chyba że i tym razem chciałbym dostać zawrotów głowy albo – co gorsza – stracić przytomność. Przynajmniej dwójka nadciągających przeciwników zbliżała się naprawdę powoli, stawonóg nawet mógł stwierdzić, że jeden z nich jest bardzo poważnie ranny. Ponieważ jedna z aur przygasała i była coraz słabsza. Vespaux musiał skonstruować jakiś plan, ponieważ nawet jak się wyswobodzić w takim stanie będzie tylko zawadzać Gasparowi i będzie łatwym łupem dla przeciwnika. Jedyne co nasuwało mu się na myśl to ukrycie się i atak z zaskoczenia na tę dwójkę. Był to ryzykowny plan, ale mógł poprawić jego sytuacje.

-8PR

Sytuacja stawała się coraz bardziej rozpaczliwa. W akcie desperacji, Vespaux postanawia posłużyć strategią stosowaną przez pielęgnice. Udawać, że stracił przytomność w nadziei, że jeden z osłabiony przybysz skusi się na łatwą zdobycz bez uprzedniego sprawdzenia, umożliwiając mu szybki i dostatecznie silny atak by od razu go zabić, lub chociaż odgryźć jakąś część ciała i posilić się nią. Szerszeń nienawidzi kłamstwa, ale decepcja inna niż werbalna nie jest poniżej jego godności. W innym wypadku, owad zginąłby dawno temu odmawiając używania swojej umiejętności ukrywania energii, która tyle razy uratowała go od zguby. Wariackie zagranie dla kogoś z jego siłą i szybkością, ale nie ma innego wyboru. Tłumiąc swoje reiatsu kładzie się na ziemię tak, żeby ponownie nie przylepić się do podłoża i zamyka oczy. Pozostaje mu mieć nadzieję, że kiedy ta dwójka go znajdzie, nie będą zbyt dogłębnie sprawdzali, czy faktycznie jest nieprzytomny. Lub chociaż uda mu się powstrzymać reakcję na ból. Gdy usłyszy, jak się zbliżają, nasłuchuje aż zbliżą się do niego na odległość na jaką jest w stanie odlecieć. Gdy to się stanie otworzywszy oczy rzuca się na słabszego z nich. Jeśli podstęp się nie powiedzie, wykonuje jeszcze jeden atak wkładając w niego tyle reiatsu ile jest w stanie bez nieuchronnej utraty przytomności[+9 Siła]. Jeśli nie będzie mógł dalej wspierać towarzysza, osłabi się, by jego zjedzenie przynajmniej nie wzmocniło za bardzo podwładnych szerszenicy.
PŻ: 60/80
PR: 10/84

Owad postanowił postawić wszystko na jedną kartę, było to dość ryzykowane zagranie. A wręcz nawet bardzo, w końcu zamierza leżeć plackiem i udawać martwego. Minął dobry kwadrans, zanim poczuł ich obecność w grocie, a on głosy walki w ogóle już do niego nie docierał. Możliwe, że Gaspar już poległ? Nie dalej wyczuwał jego energii, ale znajdował się kilkadziesiąt metrów dalej i trochę niżej. Prawdopodobnie ganiał za królową jak kot za myszką. Pojawiły się dwie postacie obok niego, a w zasadzie jedna, która ciągnęła za sobą drugą. Owad miał skierowanego głowę w inną stronę, dlatego nie mógł zobaczyć jak wyglądają nowi przeciwnicy.
-Co to kurwa leży?- Podszedł bliżej i powąchał.- Prawie martwy, pewnie Adelaida zostawiła go sobie na później. To w takim wypadku będzie miała dwóch do schrupania.- Położył druga zdobycz, blisko owada i sam poszedł w głąb jaskini się rozejrzeć. -Czyżby królowa znowu bawiła się swoimi ofiarami? Oby tylko znowu nie zawaliła nam kolejnego gniazda.- Jego głos był ciężki i chropowaty.

Nie da się ukryć, szerszeń miał tyle szczęścia, ile ktoś potrzebowałby by przeżyć trafienie bombą atomową. A więc tak nazywa sie przywódczyni Hollow. Jej podwładni, albo muszą być bardzo lojalni wobec niej, albo muszą się jej bardzo bać, skoro tyle się trudzą, by taszczyć do niej łupy. Owad na chwilę otwiera lekko oczy, usiłując przyjrzeć się potworowi. Jeśli potwór się oddala, Vespaux odczekuje, aż zniknie mu z pola widzenia. Następnie po jakichś dzwudziestu sekundach usiłuje dobić leżącego obok niego przegryzając jego gardło lub szyję. eśli mu się uda zjada ciało, z wyjątkiem jednego ochłapu który ma zamiar zabrać ze sobą na drogę przechowując go w pysku niczym pelikan. Oby Gaspar nie wybrzydzał. O ile ciągle żyje... Następnie, usiłuje ponownie wyrwać się z pułapki, używając ponownie odnowione reiatsu jeśli musi, po czym wolno rusza za sługusem Adelaidy, licząc na to, że uda mu się zakraść za nim do walczących, lub zabić go zanim odnajdzie swoją panią.

Owad otworzył swoje, pokryte dziwną siatką ślepia i zobaczył jak niedźwiedzio podobny hollowy poszedł w głąb jaskini. Nie był on gigantycznych rozmiarów, góra 4 metry wysokości i szerokości niczym auta osobowe. Ten drugi leżący blisko Ciebie jak na ironie wyglądał właśnie jak pelikan, a raczej jego pozostałości. Ponieważ nie zostało tam dużo piór, a o skrzydłach nawet nie wspomnę. Bo może kiedyś mu odrosną. Znaczy, odrosłyby, gdyby nie fakt, że właśnie stawonóg uwolnił się z okowów i pałaszował go jak stado grubasów na konkursie najszybszego pochłaniacza kurczaków. Nie mogłeś się powstrzymać i zjadłeś wszystko do ostatniego kęska. Kiedy skończyłeś, poczułeś przyjemne uczucie zaspokojenia głodu, ale niestety pusta w żołądku bardzo szybko wróciła. Przynajmniej teraz czułeś się znacznie lepiej niż kilka sekund temu. Zanim zabrałeś się do wędrówki, z cienia wyłonił się wcześniej wspomniany niedźwiedź.
-A co ty właśnie zrobiłeś, owadzia pokrako. Zeżarłeś mój dar dla Adelaidy. Teraz nie da mi ambrozji. Zabije Cię i pożałujesz, że kiedykolwiek postawiłeś tu swoją odnóże. - Widziałeś, że bardzo się rozgniewał na myśl o stracie wcześniej wspomnianego daru za pożywienie. Wydał z siebie przeraźliwy ryk i rzucił się szarżą prosto na Ciebie.

+10PŻ +50PR

Vespaux czuł wstyd, że przez desperacje i łakomstwo zjadł prowiant dla swojego kompana. Cóż, ma jeszcze szansę dostarczyć mu znacznie lepszy kąsek. O ile Gaspar ciągle żyje. I o ile przeżyje walkę z nowym przeciwnikiem, który nie wygląda na takiego, co daje sobie w kaszę napluć. -Co być… Ambroży?- Czyżby Grizzly miał na myśli to coś do czego szerszeń był teraz przyczepiony? Jeśli nie, będzie musiał się tym zadowolić. Szerszeń ładuje się reiatsu, po czym wznosi się w powietrze na tyle wysoko na ile umożliwia mu dziwna ciecz. Gdy niedźwiedziowaty znajdzie się odpowiednio blisko ląduje  w dół tak żeby trafić w jego głowę i zepchnąć ją na obszar szlamu od którego sam był wolny. Nie powstrzyma go na długo, ale powinno wystarczyć, żeby zadać mu choć jedną poważną ranę. Jeśli mu się uda przylepić go do podłoża, usiłuje wgryźć mu się w szyję.
[+7 Siła]

PŻ: 70/80
PR: 60/84

Biegł w Twoją stronę i wrzeszczał. -Ambrozja to dar od bogini, jest znacznie lepsza niż jedzenie duszy i pustych! Przez Ciebie nie będę mógł jej dzisiaj spróbować.- Owad wzmocnił swoją siłę i wzbił się bez najmniejszy problemów w powietrze. Prawdopodobnie ta żółta breja z czasem słabła i zastygała. Plan szerszenia udał się tylko, połowicznie, ponieważ wzleciał do góry i nawet udało mu się runąć na rywala i przewrócić go, ale niestety żadne przyklejenie nie nastąpiło. Niedźwiedź obtarł się i przeturlał. Ryknął jeszcze głośniej, aż zadzwoniło w uszach stawonoga. Widać był jeszcze bardziej rozjuszony, gdyby była publiczność to można by to porównać z korida. Co teraz zamierzał zrobić dzielny matador vespaux. Niedźwiedź podniósł spory kamień i cisnął nim w owada, jednocześnie zaczął ponownie na niego zaszarżować. Nie miał wielu czasu i musiał szybko zareagować. Jak nie chciał podzielić losu komara trzepniętego packą. Chociaż raczej wtedy przypomniałbym robaka na szybie samochodu, rozgniecionego na krwawą papkę.

-7PR

Lepsze od duszy? Przecież tylko one mogą zaspokoić głód Hollow. Grizzly brzmiał jakby znajdował się pod wpływem jakiejś substancji uzależniającej. Czy w taki sposób demonica zapewniła sobie łaski swoich sługusów? Czy dzięki temu mogła mieć po swojej stronie kogoś jeszcze silniejszego od niej samej? Owad zaczął coraz bardziej żałować, że Gaspar nie jest tutaj by mu pomóc. Ale musi sobie sam dać radę. Zwłaszcza teraz, gdy los jego kompana stoi pod znakiem zapytania. Naładowawszy się, szerszeń usiłuje jak najszybciej uniknąć lecącą w jego stronę skałę. Następnie leci w kierunku prawego ramienia niedźwiedziowatego, usiłując ugryźć je po czym odlecieć na bezpieczną odległość.
[+2 Szybkość]  

PŻ: 70/80
PR: 53/84

Owad zaprzątał sobie myśli różnymi problemami, ale w końcu postanowił skupić się na prawdziwym zagrożenie. W końcu liczy się, tylko co jest tu i teraz, Gaspar nie był słaby, na pewno wytrzyma z nią jeszcze trochę. Ale jego samodzielne zwycięstwo było bardzo trudne, przynajmniej takie wrażenie odnosił owad po prezentacji jej mocy. Głaz tylko świsnął mu nad uchem, którego nie miał. Ale nie była to zasługa jego doładowanej szybkości, tylko prawdopodobnie miśkowi jeszcze kręciło się w głowie po przewróceniu się. Teraz przystąpił do drugiego etapu plany i wyruszył w stronę prawego ramienia z planem wgryzienia się w niej bardzo głęboko. Vespaux uniknął jednego ciosu wyprowadzonego lewą łapą i zatopił swoje żuwaczki w prawym ramieniu. Pożądanie go ugryzł, aż krew obficie sączyła się z rany. Niestety nie mógł, liczy na żaden smaczny kąsek. Ponieważ nie był wstanie nic wyszarpać. Kiedy stawonóg wykonywał swój odwrót, niedźwiedź machnął wściekły jeszcze raz lewą ręką. Tym razem sięgnął celu i owad dorobił się dodatkowych trzech pasków na swoim boku. Obaj byli rani, ale misiek wyglądał na żywszego, chyba cała ta złość go napędzała. Vespaux miał szczęście, że postanowił zwiększyć dystans. Ponieważ futro grizzliego zaczął zmieniać kolor na czerwone, a on sam jeszcze bardziej chaotycznie machał łapami.

-2PR -15PŻ

Insekt musiał przyznać, że udało mu się zadać oponentowi poważną ranę bez zwiększania siły. Jednak dziwna aura, jaką zaczął wytwarzać olbrzym przypomniała mu, że walka jest daleka od zakończenia. Na czym mogła polegać moc zaprezentowana przez potwora?  Szerszeń zgadywał, że Grizzly stanie się teraz jeszcze silniejszy. Miał tylko nadzieję że w tym stanie w dalszym ciągu można go zranić. Szerszeń zastanawiał się czy nie powinien na wszelki wypadek odczekać, aż jego przeciwnik nie wróci do normy. Ostatecznie jednak zdecydował zaryzykować i na własnej skórze poznać możliwości tej formy. Owad usiłuje zajść niedźwiedziowatego od tyłu, po czym łapiąc go za grzbiet, wgryźć mu się w kark.
[+5 Siła +3 Szybkość]

PŻ: 55/80
PR: 51/84

Owad utrzymywał przez moment dystans, obserwując swojego przeciwnika. Niedźwiedź wydawał się jeszcze bardziej chaotyczny niż wcześniej, a z jego pyska sączyła się piana. Machała ramiona jeszcze mocniej i biegał jak oszalały. Nie wiedzieć czemu nie rzucił się na stawonoga, kiedy tak Andera patrzył na niego, przypominało mu to oglądanie otrutego zwierzęcia, które miotał się bez ładu i składu. -Ambrozjiiii, gdzie jesteś Adelaida! Daj mi jej, bo zaraz oszalej!- krzyczał wściekle. Jedyna myśl, jaka nasuwała się insektowi, to fakt, że niedźwiedź oszalał z uzależnienia. Vespaux nie zamierzał dawać mu taryfy ulgowej, wyczekał odpowiedniego momentu i podleciał go niego szybko. Wzmocnił swój organizm energia i szybko zakończył żywot grizzliego, który miotał się jeszcze, usiłując uwolnić z uścisku śmierci. Zanim przystąpiłeś do jedzenia, zobaczyłeś czarne wrota, przez które z hukiem wleciało coś większego od Ciebie i bardzo mocno w uderzyło w ścianę. Raczej nie było to nikt z ich stada. Zwłaszcza, że chyba właśnie z hukiem uciekł od jakiegoś zagrożenia.

Shihai -15PŻ  

Vespaux -8PR

Kolejność:
1.Vespaux 2. Shihai

Założenie szerszenia, iż walka jest daleka od zakończenia okazało się chybione. Najwyraźniej Grizzly był zmęczony walką z podarkiem dla swojej bogini. Nie żeby narzekał. Gdy już jednak miał się zabrać do uczty, kolejne zaskakujące wydarzenie miało miejsce. Sfrustrowany perspektywą kolejnej walki uniemożliwiającej mu udzielenie pomocy kompanowi, ryknął wściekle w stronę nowego przybysza. Chwilę potem zaczął jednak powątpiewać czy skierowana w jego stronę agresja miała podstawy. W końcu pozostałe sługusy Adelaidy nie opuściły jeszcze Hueco Mondo, czyż nie? -Nie być jednym z nich, zgadzać się?- Zapytał patrząc na truchło niedźwiedzia. -Wespo przepraszać. Kumpel walczyć w głębi jaskini z Szerszenicą. Musieć jak najszybciej dołączyć. Chcieć pomóc? Wielka jak autobus, powinno starczyć dla trzech. Poza tym inni zaraz przyjść i nie chcieć intruzów.- Złożywszy propozycję, owad zabrał się do wyżerki. O ile oczywiście mantykora nie będzie mu w tym przeszkadzać. Tym razem stara się w porę powstrzymać głód i zostawić ramię dla Gaspara. Mięso świeżo zabitej demonicy będzie dla niego bez wątpienia bardziej pożywne, ale chyba im bardziej zróżnicowana jest dieta dla Hollow tym lepiej, zgadza się?

W końcu zdobył władze nad małym stadkiem, które słuchało się go bez dyskusji. Miał nadzieję, że pozwolą sobie pomóc i uratują się razem z nim. Niestety shinigami miał kolejne zaklęcia w swoim arsenale, prawdopodobnie jedno z wielu. To miało destrukcyjną siłę, a eksplozja zniosła go w gargantę. Nie miał możliwości żeby sprawdzić co z towarzyszami, jednak nie łudził się, że którykolwiek z nich przeżył ten wybuch. Eh... Ciężkie życie hollowa, grunt że z tej całej sytuacji on uratował skórę, a nawet zdobył cenne doświadczenie. Wiedział już co oznacza walka z shinigami. Ich zaklęcia, umiejętności zdecydowanie są przygotowywani do walki z hollowami, więc aby się z nimi mierzyć trzeba się również solidnie do tego przygotować. Ale dusze... Naprawdę łakomy kąsek. Nie wiedział czy jego grupa miała pecha, że tak szybko pojawił się shinigami, czy faktycznie jest ich tak dużo w świecie żywych. Będzie musiał koniecznie jeszcze zdobyć informacje na ten temat.
Kiedy wypluła go garganta, podniósł się ciężko z ziemi i starał się rozeznać w sytuacji. Pierwsze co stwierdził, to że całkiem mocno oberwał, a drugie to że wyrzucił się w pobliże jakiegoś innego hollowa. Zgrozo, byle on tylko się na niego nie rzucił, będąc rannym był dość łatwym celem. Po dość agresywnym powitaniu był przygotowany, że będzie musiał stoczyć kolejny pojedynek. Jednak tym razem fortuna się do niego uśmiechnęła i trafił na jakiegoś dość przyjaźnie nastawionego hollowa. Po ścierwie innego pustego i jego ranach wywnioskował, że również był po walce. Ponadto powiedział, że ma jakiegoś kumpla, który jest w opałach.
- Jednym z nich? Pierwszy raz widzę.
Odpowiedział niepewnie spoglądając na insekta, który po chwili go przepraszał. Czegoś takiego to się nie spodziewał. Co prawda językiem zbyt biegle się nie posługiwał, ale miał dość przyjazne usposobienie. Mimo wszystko hueco mundo jest jak jungle i trzeba być przygotowanym na wszystko.
- Nie wiem czy pomoc w takim stanie jest dobrym pomysłem. Jestem Shihai.
Podzielił się uwagą na temat jego i Wespo. Ale gdyby się zregenerowali przed walką to można by było coś pomyśleć. Po za tym przedstawienie się to dobry sposób na przełamanie lodów.
- Pomogę jeśli odstąpisz mi połowę tego niedźwiedzia.
Zrobił kilka kroków w stronę Wespo, ale zatrzymał pewien dystans by nie poczuł się zagrożony. Teraz walka to była ostatnia rzecz na jaką miał ochotę.
- No i powiedz mi co to za Szerszenica. Może uda się ułożyć jakiś plan

Jak się obawiał, przybysz chciał się targować. -Ćwierć. Wespo bardziej tego potrzebować. Walczyć z Szerszenicą i z grizzlim. Musieć też zostawić ramię dla Wyjec.
Sługusy wpiep**yć się na teren Wyjca.- Wytłumaczył szerszeń. -Zakraść się za nimi do nory. Poza nią zostać jeszcze trzech. Ale jeść szerszenicę, być gotów na powrót reszty.
-Szerszenica wyglądać jak Wespo. Też mieć skrzydła i o wiele lepszy pancerz. Ale tego się pozbyć. Wciąż mieć żądło na tyłku i pluć lepkim czymś. Też móc kryć energię? Móc się przydać.- Opisał mu Adelajdę. -Przapraszać, nie zapamiętać. Nie móc nawet wypowiedzieć całego swojego imienia. Móc mówić Gryf?- Zaproponował, mając nadzieję, że maniera wyrażania się potwora nie będzie zawadzać jego nowemu znajomemu.