Sala treningowa

Dziewczyna dyszała, mimo że była zmęczona nie mogła iść spać ani nic z tych rzeczy, w końcu musiała się wziąć za siebie bo ten tydzień leżenia wybił ją z rytmu, wobec tego chrząknęła cicho i ruszyła do sali treningowej, jako że była zmęczona poruszała się ciężko, w końcu bieg był raczej długi i męczący, jego skutki będzie jeszcze pewnie trochę odczuwała... Przynajmniej miała chyba za sobą rozgrzewkę. Oby Masu był na sali, jeśli by go nie było Tsuki oczywiście z całym swoim uporem nie poddała by się, polazła by wtedy zapewne po kartki i pióro oraz ciężary i sama próbowała by pisać tak długo jak była by tylko w stanie.... Miała jednak nadzieje że ujrzy swojego przełożonego, niezbyt wściekłego przełożonego.

Gdy dziewczyna otworzyła drzwi do sali treningowej zauważyła iż w środku pali się nieco światła. Całe pomieszczenie oświetlone były przez dwa lampiony rozwieszone w rogach pomieszczenia. O dziwo, dziewczyna nie zauważyła materiałów do pisania ani ciężarów. W końcu bransolety dostała dla siebie by trenować w wolnych chwilach. Na środku sali stał za to Masu, choć "stał" było zdecydowanie złym słowem. Przełożony stał bowiem na rękach robiąc, raczej niespiesznie, pompki, albo przynajmniej ich odpowiednik w chwili gdy całe ciało ustawione jest prostopadle do podłoża.

- Nooo, nie spieszyłaś się Tsuki. - spokojny głos oficera rozszedł się po sali. Podczas mówienia mężczyzna nie przerywał swoich ćwiczeń. Mimo wszystko nie wydawał się być zły, zresztą dziewczyna nawet nie wiedziała jak powinien wyglądać wściekły Masu. Zwykle był w świetnym humorze, śmiał się i żartował. W najgorszym przypadku był poważny i zamyślony, a i to można było ujrzeć jedynie podczas trudnych zadań.

Dziewczyna weszła do środka, całkiem szybko dostrzegła Masu, uniosła lekko brwi, myślała że takie "pompki" nie są czymś specjalnie osiągalnym dla człowieka... Tak ten świat był dziwny. Widząc oficera próbowała uspokoić oddech, jakoś nie chciała pokazywać swojej chwilowej słabości, nie lubiła tego. - Ten... Przepraszam - spuściła wzrok i podrapała się prawicą po głowie - Chciałam coś załatwić, i wyszło tak... Jeszcze raz nooo.... Przepraszam - westchnęła cicho, weszła spokojnie wgłąb pomieszczenia, rozglądała się za przyborami do pisania... Hmmm czyżby Masu z nich zrezygnował, a może uznał że spóźnionej dziewczynie należy się kara i treningu nie będzie ? miała nadzieje że nie - Ja... Chciałam zapytać... Czy mam coś na jutro na popołudnie, bo no.... Chciałam pójść do mojego starego nauczyciela... Ummmm... - Uznała że brzmi to głupio wiec zamilkła - I ten... Czy będzie trening, czy jesteś na mnie zły ?

- No wiesz, przecież trening mamy rano co nie? A ten będzie. A co miał bym Ci teraz kazać sobie iść? - Masu zaśmiał się wesoło, po czym postawił nogi na ziemi i sprawnie wrócił do normalnej pozycji wyprostowanej. Następnie zaczął rozciągać ręce przechylając to jedną, to drugą za plecy. Najwyraźniej chciał rozluźnić mięśnie ściągnięte podczas wcześniejszych ćwiczeń. Spojrzał spokojnie na Kamys ze swoim normalnym, wesołym wyszczerzem.
- No, to teraaaz taaak. Dzisiaj na trening sprawdzimy co umiesz. Bierz tą swoją kosę, ja wezmę se jakiegoś kija. Twoje zadanie, musisz mi zabrać to! - wyciągnął z kieszeni zieloną chustę, a następnie zawinął ją sobie na głowie niczym babcie zakrywające siwiznę. Następnie spokojnie ruszył w stronę stojaka z bokenami. Złapał jeden z mieczyków treningowych i odwrócił się w stronę dziewczyny. - Daj znać jak będziesz gotowa, to zaczniemy.

Dziewczyna odetchnęła cicho w duchu, oficer jej nie odesłał, przynajmniej coś, kiedy jednak usłyszała jaką trening będzie miał formę uniosła lekko brwi, wątpiła aby była w stanie odebrać cokolwiek Masu, zdawała sobie sprawę że był dużo silniejszy, no i poruszał się o wiele szybciej... A na dodatek znikał i się pojawiał. Nie podbiało się jej to... Nie podobało się jej też to że ona ma używać ostrza a on bokena, nie miała jednak zamiaru protestować, mężczyzna miał doświadczanie i raczej wiedział co robi... Tylko Tsuki nie bardzo wiedziała co ma zrobić.

Sięgnęła lewicą po rękojeść miecza, złapała go i wyjęła... W ten sposób w lewej ręce skupia obydwie bronie, a prawą będzie miała wolną na próby złapania chustki. - Ten... Chyba jestem gotowa ? - w zasadzie nie zamierzała czekać, trzeba było zacząć, dziewczyna miała już pewien pomysł zapewne najprostszy na jaki mogła wpaść, otóż zamierzała zaszarżować na Masu, chciała ciąć na niego tępą stroną szabli, w sposób raczej łatwy do zblokowania, sama zamierzała sięgnąć prawicą po chustkę.

Masu zaś również nie czekał długo. Gdy tylko Kamys stwierdziła że jest gotowa, doskoczył do niej w kilku susach i wymierzył bokenem płaski cios na poziomie jej pasa. Poruszał się jedynie nieco szybciej niż Kamys. Być może próbował hamować się by Kamys miała jakiekolwiek szanse. Blok był jednak stosunkowo trudny. Dziewczyna nie przywykła bowiem do trzymania w lewej ręce za równo rękawicy, jak i miecza. Ostatecznie zmieniało to znacznie masę ogólnego obciążenia jakiemu poddana była lewa, górna kończyna. Udało jej się sparować uderzenie tak iż boken uderzył w karwasz oraz lewe ramię. Nawet gdyby Masu trzymał ostrą broń rana nie była by zbyt głęboka. Mimo wszystko niepokojącym wydał się fakt iż już przy pierwszym ciosie została by uszkodzona.

Mimo wszystko to następna chwila była gorszym punktem pojedynku. Masu bowiem kopnął ją prosto w brzuch, choć "kopnął" było określeniem nieco nie pasującym. Zdawało się iż zwyczajnie ułożył stopę na jej brzuchu i popchnął ja do tyłu. Kamys ledwie utrzymała się na nogach i udało jej się tylko dzięki temu iż wsparła ją ściana. Musiała zostać odepchnięta na przynajmniej kilka metrów.

Dziewczyna była zdziwiona, choć nie wiedziała czemu, w końcu tego się spodziewała. Wychodziło na to że nie morze mieć wolnej ręki, lewice miała za słabą, przynajmniej wiedziała co musi zacząć trenować. Teraz jednak nie czkając złapała szable w prawą rękę, tak będzie trudniej złapać chustkę... Ale za to będzie łatwiej walczyć.

Zerknęła na Masu, jej plan nie zmienił się wiele... Zamierzała na niego zaszarżować, ciąć z prawicy w sposób łatwy do zablokowania (miała nadzieje że mężczyzna zablokuje cios), aby mogła spróbować sięgnąć przez chwilę zwarcia po chustkę.
Coś czułą że przydało by się gdyby potrafiła się szybciej i lepiej koncentrować, mogła by w czasie walki się szybko wzmocnić... Niestety nie było tak kolorowo, wiec młódka nawet na razie nie próbowała.

Masu nie sparował jednak uderzenia. Albo spodziewał się, że właśnie o to chodzi, albo też wolał uniknąć z zupełnie innego powodu. Tak czy inaczej miast blokować bokenem odskoczył lekko do tyłu, po czym pochylił się mocno i pchnął dziewczynę mieczem treningowym w sam środek klatki piersiowej. Kamys po raz kolejny została odepchnięta pod ścianę i oparła się o nią plecami. Punkt na mostku, który został trafiony, bolał dość mocno. Na pewno został jej mocny siniak, niemniej bywało gorzej. Większym problemem było to iż kolejna akcja dziewczyny nie odniosła efektu. Nawet nie zbliżyła się do chusty na głowie. Tym razem bowiem ów przedmiot znajdował się poza zasięgiem dłoni Kamys. Masu spokojnie wyprostował się i uniósł brwi jakby zdziwiony. - To już wszystko?

Gdy uderzyła plecami w ścianę całe powerze zostało bardzo gwałtownie wyrwane z jej ust, zgarbiła się mocno kaszląc, oparła ostrze Hiakkiego o podłogę, musiała złapać powietrze. Uniosła wyraźnie gniewne spojrzenie na swojego przełożonego - nie była na niego zła, była raczej zła na siebie że tak marnie jej szło - Nie proszę... Jeszcze raz - wysyczała cicho miedzy pokasływaniem. Uznała że nie ma co skupiać się na chuście, wyraźnie nie odniosło to efektu, potrzebna będzie inna taktyka. Przez chwile zastanawiała się co robi najlepiej, i wyszło jej na to że potrafi tylko walczyć, kaleczenie bo kaleczenie, ale jednak.
Czuła się żałośnie, tak więc jej determinacja wzrosła mimowolnie. Masu był szybki o ona wiedziała że musi przyśpieszyć, nawet nie myślała o tym jak, ona po prostu tego chciała... Ciało postanowiło jej wysłuchać [6 rei = 6 szybkości], Kamys była podświadomie całkiem mądra - ale tylko podświadomie.

Wciąż odczuwała bolesne skutki pchnięcia, nie zamierzała jednak dłużej czekać wybiła się z prawej stopy i zaszarżowała Ku Masu, nie czekając zbyt długo cięła na jego klatkę piersiową swoimi pazurami - spodziewała się uniku, wtedy zmierzała uderzyć tępą stroną szabli na jego bok... Oczywiście miała też plan na wypadek bloku rękawicy - otóż zamierzała uderzyć piętą na śródstopie swojego przełożonego.

Początkowo Oficer zachował się dokładnie tak jak Kamys planowała. Jego boken uderzył lekko o przedramię dziewczyny co ułatwiło unik. Następnie zaś dziewczyna zamachnęła się szablą by trafić w bok przełożonego. Ten jednak sparował spokojnie uderzenie przedramieniem. Tempa strona szabli nie zrobiła najmniejszego wrażenia na ręce Masu. Mężczyzna zwyczajnie uśmiechnął się nieco szerzej, po czym uniósł nieco dłoń, złapał za tępą stronę ostrza i odsunął je lekko na bok. - Hej, Tsuki. Co to miało być? Jak chcesz zdjąć ta chustę jeśli będę potrafił się obronić co? Przecież to jasne że najpierw musisz mnie unieruchomić, a najłatwiej by było jak byś zasiekła co nie? No to czego lejesz tępakiem?

Dziewczyna marszczyła lekko brwi, patrzyła na Masu kiedy mówił, miast jednak odpowiedzieć od razu westchnęła cicho, po czym to spuściła wzrok, wysokość na którą patrzyła mogła być trochę nie zręczna i mogło to wyglądać dziwnie, jednak dziewczyna nawet nie była świadoma gdzie patrzy - zwyczajnie się zamyśliła - Nie będę siekać... Siekam wrogów, tępa strona musi mi wystarczyć - Wymamrotała, uniosła nieco wzrok, nie miała na tą chwilę zbyt dużego wyboru, miała za to pomysł, otóż zamierzała wyskoczyć aby walnąć przełożonemu z łebka - w tym wypadku walniecie z łebka stosowało się do uderzania w szczękę bo wątpiła że sięgnie wyżej.

Gdy tylko dziewczyna skończyła mówić Masu pchnął ją w brzuch pięścią, w której trzymał boken. Dziewczyna po raz kolejny znalazła się pod ścianą, jej przełożony natomiast ruszył powoli w jej stronę. Szedł najpewniej dla tego że chciał skończyć wypowiedź. - Więc wyobraź se że jestem wrogiem. Że masz za zadanie dostać maskę pustego i przynieść do jednostki.

- No na co czekasz kobieto! Zatłucz tego wielkiego barana! Jest tak wielki że nie da się w niego nie trafić! - warknął rozsierdzonym głosem czerwonoskóry mężczyzna. Dziewczynie przez chwilę wydawało się wręcz że Hiakki opiera się plecami o ścianę obok niej ze skrzyżowanymi na piersi rękoma. Trwało to jednak na tyle krótko iż były to niemal na pewno zwidy.

Dziewczyna zacisnęła zęby, ścisnęła silniej w swej prawej dłoni rękojeść miecza, nie przemawiało do niej co mówił Masu, naprawdę nie chciała go atakować ostrą stroną swojego miecza, i zapewne nie zmieniła by zdania gdyby nie hiakki. Słysząc słowa swojego partnera otrząsnęła się lekko, kiedy zaś wydawało się jej że widzi demona uniosła lekko brwi, tak czy owak obudziła się, zerknęła ponownie na MAsu.

Nie czekała tym razem, gwałtownie zaszarżowała na mężczyznę, będąc blisko na odległość ręki, pchnęła swoim pazurem na prawy bok klatki piersiowej swojego przełożonego, nie czekała zbyt długo po tym pchnięciu pazurami, cięła swoim mieczem (ostrą stroną), na bok mężczyzny.

Masu zwyczajnie odskoczył do tyłu wybijając się z obu nóg. Znalazł się na tyle daleko iż oba ciosy nie dotarły do celu. Kamys ledwie zatrzymała swoją szablę tak by nie przyrznąć sobie ostrzem w rękawicę na lewej ręce. Następnie wielkolud stanął spokojniej z bokenem w ręce i uśmiechnął się nieco szerzej spoglądając na dziewczynę. - Noooo widzisz już teraz nieco lepiej. Teraz ja się wycofuję a nie ty, nie sądzisz że to lepiej?

Oficer spokojnie wyciągnął lewą dłoń w stronę stojaka na bokeny i złapał za jedną z treningowych broni. Spokojnie obrócił drewnianą katanę w dłoni najwyraźniej sprawdzając jak jest wyważona. Wydawało się jednak iż był to raczej odruch niż konieczność. W końcu bokeny były raczej tak samo wyważone i tak samo nieostre.

- Zależy... - Wymamrotała automatycznie nawet się nie zastanawiając nad odpowiedzią, i w zasadzie nawet nie myśląc nad tym że mówi. Myślała nad kolejnym ruchem, niesetny Tsuki nie była zbyt zmyślną osobą, a więc jej pomysł był taki jak w wielu podobnych sytuacjach - nacierać. Poczekała aż mężczyzna dobierze drugi boken, chwile później pobiegła w kierunku mężczyzny, był nieopodal ściany, jeśli dobrze machnie to zmusi oficera do cofnięcia się pod nią... Tak więc będąc blisko machnęła szeroko swoją szablą, na lewo była ściana a wiec mężczyzna mógł albo blokować - co nie było za mądre z drewnianą bronią, albo cofnąć się w tył aby uniknąć, na to właśnie liczyła Tsuki, zamierzała pchnąć swoją rękawicą na klatkę piersiową przełożonego tak aby zmusić go znów do cofnięcia - w ten sposób chciała sprowadzić go pod róg.

Dziewcyzna musiała przyznać iż była zdziwiona, gdy oba ciosy odniosły odpowiedni efekt. CO prawda żaden nie trafił Masu, ale ten stanął w rogu, co musiało być dość niewygodne przy tak dużej szerokości barków. W tedy też uśmiechnął się weselej i zaśmiał głośno. - Nooo nieźle Tsuki, dobry... - Oficer wykonał błyskawiczne cięcie bokenem od góry, zaś zaraz po nim cięcie z lewej na kolano dziewczyny. Kamys odbiła pierwszy atak rękawicą, drugi jednak dosięgnął celu przewracając dziewczynę na ziemię. Uderzenie było zdecydowanie bardzo silne. - ...plan z tym zaciągnięciem do rogu. No ale jeszcze trochę Ci brakuje wprawy.

Gdy dziewczyna leżała oficer przeskoczył ją i odwrócił się płynnie wyraźnie pokazując iż teraz to ona została do rogu przyparta. Walka trwała zresztą jeszcze przez jakąś godzinę, a Kamys nie udało się zdobyć chusty. Masu był wyraźnie lepszy i nie zamierzał jej na to pozwolić. Po godzinie sam nakazał przerwę. - No, ale widzisz poszło lepiej odkąd zaczęłaś ciąć ostrzem. Jutro rano znowu spróbujesz dobra? A teraz zmiataj odpocząć. Musisz być jutro w pełni sprawna i gotowa i w ogóle, kto wie czy nam się jakieś bagno nie szykuje

Tsuki była spocona i zmęczona, godzina walki to dużo, nawet dla jako tako zahartowanego organizmu młódki, na sam koniec oparła ostrze swojego partnera o podłogę, i dysząc cicho przyglądała się dowódcy. Już teraz wiedziała że podsiada całkiem sporo siniaków na całym ciele... Nie martwiła się tym jednak, w końcu mogła trenować, a już od pewnego czasu miała cel, poza tym siniaki z jej ciała zwykle znikały dosyć szybko, organizm dziewczyny był zdrowy i silny, a więc regenerował się szybko. - I tak się głupio czuje że mam Cie siekać - wymamrotała cicho, zmarszczyła lekko brwi i zamrugała kilkakrotnie. - Ummm Bagno ? Zresztą... Pójdę coś zjeść, umyć się i spać koro trening ma jutro rani być - uniosła miecz, zawiesiła go na plecach na zaczepach po czym to skłoniła się lekko przełożonemu - dziękuje, dobranoc - po czym to ruszyła do jadalni z zamiarem nażarcia się, po tym chciała pójść się szybko obmyć i do wyra, przed snem odezwała się jeszcze jednak do swojego miecza - To jak czerowny obudzisz mnie jutro jak wcześniej ?

- No wiesz nigdy nie wiadomo kiedy dadzą nam zadanie. Nie wysyłają nam wiadomości uprzedzających o ewentualności wysłania do walki. - Oficer ruszył powoli w stronę stojaka na broń treningową by odłożyć bokeny na swoje miejsce. Sam nie wyglądał na specjalnie wykończonego, ale przy jego sprawności walka z Kamys musiała być czymś w rodzaju relaksacyjnego spacerku po zadbanym ogrodzie szpitalnym. Dziewczyna zresztą dobrze zdawała sobie z tego sprawę. W końcu nie dało się zajść tak wysoko w oddziale typowo bojowym nie będąc w doskonałej kondycji fizycznej.

Po treningu Masu pożegnał się z dziewczyną po czym sam ruszył w stronę łaźni dla mężczyzn. Kamys spokojnie zdołała coś zjeść, choć gorące potrawy były o tej godzinie niedostępne, oraz wziąć szybką kąpiel w gorących źródełkach. Gdy już wyszła z wody ruszyła prosto do sypialni, gdzie znalazła swoje ulubione posłanie i zdrzemnęła się. Rano obudził ja Hiakki. Jego metoda była, jak zawsze, raczej brutalna. Okazało się iż całkowicie przypadkowo dziewczyna przewróciła się na bok i nakłuła udem na haki, w które wyposażona była bojowa rękawica będąca fragmentem jej broni.

(opisz na szybko co i jak i przechodzimy do treningu część druga xP)

Dziewczyna obudziła się z soczystym przekleństwem na ustach, później oczywiście standardowo zagroziła swojemu kompanowi że mu kiedyś przyłoży tak że ją popamięta, oczywiście nie zastanawiała się nawet nad tym jak bardzo bezsensowna była to groźba...
Następnym krokiem było wstanie - pozbieranie swoich rzeczy takich jak ubrania, bandaż, sandały, hiakki. W zasadzie wzięła niemal wszystko co posiadała, zostawiła tylko boken na swoim łóżku aby oznaczyć że te jest zajęte.
Później poszła się umyć i ubrać, czuła się raczej swobodnie gdyż o tej godzinie mało kto pałętał się po barakach. Następnie pokazała do stołówkę się najeść i na sale treningową, jeśli be było jeszcze Masu zamierzała swobodnie przysiąść pod ścianą aby odpocząć po posiłku.

Dziewczyna spokojnie wstała i rozpoczęła przygotowania do kolejnego aktywnego dnia. Spokojnie wzięła kąpiel i zjadła wczesne śniadanie, po czym ruszyła na salę treningową. Gdy już tam dotarła usiadła na krótką chwilę. Niedługo później na miejscu pokazał się bowiem Masu. Trening miał się rozpocząć. Po raz kolejny zadaniem Kamys było zabranie chusty związanej na głowie jej przełożonego. Po raz kolejny jednak przełożony nie chciał oddać kawałka materiału dobrowolnie. Walka trwała przez ponad godzinę, zaś gdy się skończyła dziewczyna była już całkiem wykończona, tym bardziej że mięśnie bolały ją jeszcze po wczorajszym dniu. Kamys po raz kolejny nie była w stanie odebrać chusty swojemu przełożonemu, zaś trening zakończony został przez Masu. Od razu zapowiedział też iż wieczorem czeka na dziewczynę na sali treningowej. W końcu musiała kiedyś zakończyć ćwiczenia powodzeniem.

Ostatecznie "walka' zakończyła się koło godziny dziewiątej rano. Dzień zapowiadał się jednak dość ponuro. Chmury zasłaniały słońce, przez co na dworze nie było zbyt jasno. Dodatkowo zanosiło się na deszcz i to dość ulewny.

(+1 do szybkości za treningi)

Dziewczyna dyszała, była spocona, zmęczona i obolała. Zawiesiła na plecach swoją szablę po czym to jak wczoraj skłoniła się lekko Masu - Um do wieczora... - Tsuki wyszła z sali treningowej, spojrzała na niebo po czym to skrzywiła się lekko. Nie dość że akurat musiała być taka pogoda kiedy chciała wyleźć, to jeszcze znając życie będzie dziś zapełniona sala treningowa przez cały dzień co oznaczało brak prywatności gdyby sama chciała poćwiczyć. Niedobrze... Młódka uznała że nie zależnie od pogody i tak wyjdzie, a jako że już zapewne nie będzie miała gdzie trenować odpocznie sobie trochę w celu zregenerowania sił.
Tak więc oto młoda bohaterka ruszyła w stronę źródełek w celu odświeżenia się, zaś później się zdrzemnąć - Ty czerowny... Możesz mnie znów obudzić po południu ? - Dziewczyna miała nadzieje że uda się jej wstać wcześniej, zamierzała coś zjeść przed wyjściem, w końcu gdyby faktycznie udało się dziś zaprosić nauczyciela na posiłek, to głodna była by sama wstanie zjeść żarcia za 500 ryo.

- A co ja jestem kogut cholerny? - Wymamrotał marudnie czerwonoskóry najpewniej potwierdzając w ten sposób gotowość do współpracy. Kamys zdołała już się bowiem przyzwyczaić do charakteru swojego "towarzysza" oraz sposobu w jaki się odzywał. Dawno już resztą wpadła na to iż Hiakki raczej nie zamierzał być miłym dla kogokolwiek, a na pewno już nie dla niej.

Dziewczyna skierowała się w stronę łaźni, gdzie zamierzała spędzić nieco czasu. Gdy weszła do środka stwierdziła szybko iż nigdy nie widziała aż tylko kobiet w wodzie naraz, a na pewno już w siedzibie jedenastki. Wyraźnie była to odpowiednia godzina dla kąpieli według sporej rzeszy fanatycznych wojowniczek z jej oddziału. Kamys znała większość z nich z widzenia, zaś pośród nich rzecz jasna była pani oficer, z którą miała przyjemność gadać już kilkukrotnie.

Po kąpieli dziewczyna zdrzemnęła się kilka godzinek i oczywiście obudziła się tuż przed tym jak jej własna broń wywołała u niej poważne obrażenia. Hiakki wyraźnie lubił ja budzić w ten sposób. W końcu zawsze odbywało się to mniej więcej w ten sam sposób. Miała jeszcze trochę czasu do spotkania z Mito, co pozwolić jej mogło na pozbieranie się.

- Cholernik - wymamrotała zaspanym głosem do swojego miecza, usiadła leniwe na łóżku po czym to zaczęła ziewać jak lew, oczywiście nie zasłoniła twarzy. Wstała, poprawiła odzienie które miała na sobie, zawiesiła szable na plecach, na ręce przymocowała karwasz po czym to ruszyła do drzwi, tak mniej więcej wyglądało przygotowanie do wyjścia.
Dziewczyna ruszyła też szybkim rokiem na stołówkę, tam zamierzała lapnąć coś na szybko... Wiedziała że była w stanie wydać sama na 500 ryo, a w końcu nie miała płacić tylko za siebie. Po tym wszytkom ruszyła w stronę chatki nauczyciela.

Kamys "lapnęła coś na szybko" w stołówce przepychając się przez kolejkę barkami, łokciami oraz rękojeścią szabli i górną, tępą, częścią karwasza. W tenże sposób udało się jej jednak uzyskać pokarm w sposób niezwykle szybki jak na środek dnia w stołówce oddziału jedenastego. Usłyszała podczas tego przynajmniej kilka przekleństw i gróźb, ale wiedziała iż są one raczej puste. Członkowie jedenastki lubili się zwykle, nawet jeśli tłukli się po mordach dość regularnie. Dla tego też nie przejęła się jakoś szczególnie. Po posiłku ruszyła szybkim krokiem w stronę domku Inahary z nadzieją że zdąży przed deszczem. Złapała ją jednak lekka mżawka zapowiadająca ulewę. Sensei już czekał na dziewczynę spokojnie patrząc w stronę nieba. Nie wygalało na to iż przejął się jakoś szczególnie pogodą. Po krótkim powitaniu zaprowadził dziewczynę do baru znajdującego się niedaleko.

<piszemy w https://bleach.forumpolish.com/inne-f39/srebrna-czara-t925-25.htm?sid=c2eb7b21ae48f9036aee96295d5cbabc >