Polana za Rukongai

Przychodze majac w nadzieji ze wyjasnia czemu mamy sie udec do HM

-Misja ratunkowa.
Otrzymałeś tylko krótkie wyjaśnienie. Medycy chyba wyłącznie na takie misje są wysyłani - pomyślałeś.

No to sie przygotowuje i ajk mamy isc to ide

Razem z grupką kolegów liczącą w sumie cztery osoby przeszliście do Hueco Mundo.
[Pisz na pustkowiu przy Las Noches]

Nie mogłem tego już powoli znieść...
- Niema już nic sensu... chce umrzeć...
Powiedziałem smutnym głosem i nie ruszając się bezwładnie. Śmierć Emiko oznaczała że moje życie nie ma sensu już.
- Zostawcie mnie zasłużyłem na śmierć przeze mnie ona nie żyje...

Gdy to mówiłeś jakie te twoje życie jest nędzne i chcesz umrzeć Aruka nie wytrzymała i uderzyła cie otwarta dłonią w twarz krzycząc Uspokój się jeśli tak ją kochałeś to pomyśl czy chciała by żebyś zginął pomyśl a nie gadasz głupoty

- Jakie to ma teraz znaczenie?
Spojrzałem na nią ze łzami w oczach.
- Ona nie żyje... więc po co to wszystko...
Po chwili jednak dodałem.
- Pożegnajcie ode mnie moja siostrzyczkę...

Wiesz co jeśli tak chcesz śmierci to dobrze sama cię zabiję bo już nie mogę wytrzymać tego twojego użalania się krzyknęła podnosząc cię za gardło i dodając pewny jesteś że chcesz umrzeć

Utonąłem we wspomnieniach o Emiko i tym co było miedzy nami... A to co się działo zemną było mi juz obojętne ślepo patrzyłem w niebo nie odpowiadając na pytanie.

Czułeś że co raz trudniej ci się oddycha wtedy tez Aruka rzuciła cię i uderzyłeś w ogromne drzewo wtedy podeszła do ciebie i powiedziała chciałeś zobaczyć moje oczy więc patrz po tych słowach zdjęła przepaskę która zasłaniała jej piękne zielone oczy. Gdy wasz spojrzenia się spotkały pojawiłeś się tam gdzie przed chwilą byłeś widziałeś Emiko która jest przedziurawiana przez miecz porucznika znowu przeżywałeś to na nowo po chwili znowu to samo i to samo ta scena powtarzała się kilkadziesiąt razy już nie mogłeś wytrzymać wtedy ostrze zatrzymało się tuz przed Emiko a koło ciebie pojawiła się Aruka ona to zrobiła dla ciebie a ty chcesz umrzeć

Ashi
Aruka

- Odnalazłem sens życia gdy ja poznałem i kocham ją... a zginęła tylko dlatego że to wszystko się stało...
Powiedziałem i zamknąłem oczy już nic nie mówiąc.

Dziewczyna siła otworzyła ci oczy i nagle zobaczyłeś że zamiast Emiko ty jesteś przy ścianie i to ciebie przebił miecz poczułeś ból w klatce piersiowej jednak to nie było takie straszne jak to co miało się stać zaraz. Po tym jak Emiko zobaczyła twoją śmierć wyrwała pogromce ze ściany a ty zobaczyłeś wokół niej pełno reiatsu rzuciła się ona na tego co cię zranił i rozpoczęła się walka. Po chwili była ona poraniona i miała dziurę w podbrzuszu, wtedy też padła a on bez skrupułów nadepnął na nią a ty nic nie mogłeś zrobić. Wiedziałeś że to tylko wyobrażenie tego co mogło być jednak to było takie rzeczywiste słyszałeś jej krzyk wtedy znowu wszystko się zatrzymała a Aruka powiedziała Dale chcesz umrzeć

- No co jeszcze chcesz mi pokazać? Nigdy się nie pogodzę z tym co się stało rozumiesz!!!!
Byłem wściekły na to co robi.

Aruka tylko się uśmiechnęła i pokiwała głową na boki mówiąc wiesz co nie zabiję cię bo cię lubię po tych słowach znikła a ty znowu przeżywałeś śmierć Emiko na nowa ale czegoś brakowało wtedy usłyszałeś jej piękny głos Kocham cię wszystko nabrało koloru a przed oczami zacząłeś widzieć wszystkie chwile które spędziłeś z panią porucznik od pierwszego spotkania do ostatniej rozmowy w sali numer pięć gdzie mówiłeś o tym że zawsze będziecie razem i pokazałeś na jej serce po czym zapewniłeś że ona zostanie w twoim sercu. Po za tym przypomniała ci się Ilya a dokładniej że ma ona jakiś sekret który powierzyła jej Emiko. Wtedy też zobaczyłeś wszystkie razy gdy mówiliście sobie te piękne słowo "kocham cię"

Zacząłem płakać ze spuszczoną głową i z zamkniętymi oczami.
*Emiko kocham cię, gdziekolwiek jesteś... chciałbym byś żyła... chciałbym to wszystko cofnąć i być przy tobie do końca świata...*

Gdy tak płakałeś pojawiła się koło ciebie Emiko która uśmiechnięta przyłożyła dłoń do twojego policzka i otarła łzy mówiąc Nie smuć się kochanie zawsze będę z tobą w twoim sercu po tych słowach pocałowała cię i znikła a w raz z nią cały ten dziwny świat siedziałeś teraz sam a wokół ciebie była tylko biel

- Emiko moja ukochana...
Spojrzałem na ta biel...
- Gdzie ja jestem?

Gdzieś w umyśle to przez tą Aruke powiedział Shinji który pojawił się koło ciebie po czym ocenił sytuacje i dodał Widocznie potrafi ona manipulować ludzkim umysłem i wprowadziła cię w stan podobny do śpiączki

- Super...
Dalej byłem przygnębiony i nie ruszałem się.

A na serio mówiłeś że chcesz umrzeć zapytał Shinji po czym usiadł i przyglądał się uważnie tobie

- Tak... Straciłem właśnie to co miałem najcenniejszego...
Miałem dość tego wszystkiego chciałem by się to skończyło wreszcie...

Dziwny jesteś po pierwsze jaką masz pewność że nie żyję po drugie masz jeszcze całe życie przed sobą nie zmarnuj go po tych słowach Shinji zniknął a ty się obudziłeś pod drzewem i zobaczyłeś jak Aruka i Ashi siedzą na środku polany rozmawiając o czymś

Przez kilka minut siedziałem dalej pod drzewem myśląc o tym wszystkim. Miał racje że nie widziałem jej martwej ale jakie miała szanse leżąc przebita gdy on tam był? Spojrzałem na ta dwójkę i zapytałem się ich.
- Gdzie my jesteśmy i co wy robicie?

O już wstałeś powiedział Ashi po czym odwrócił się w twoją stronę i odpowiedział siedzimy i czekamy jak pewnie zobaczyłeś. Aruka nie odwrócił się tylko przez ramie spojrzała na ciebie po czym znowu odwróciła wzrok i patrzyła przed siebie

Zmarszczyłem brwi i wstałem powoli podchodząc do nich. W głowie nadal miałem ją przed oczami i szedłem zamyślony.
- Na co czekacie...?

Ashi wstał a zaraz po nim wstała Aruka wtedy też zobaczyłeś że przestrzeń przed nimi się zakrzywia i już po chwili zobaczyłeś dziurę w powietrzu z widokiem na jakiś las najprawdopodobniej w świecie ludzi. Ashi uśmiechnął się na to czekamy w końcu nie możemy zostać w soul society

- Więc idziemy tak?
Zapytałem się po czym westchnąłem dalej podążając w ich kierunku.

Czyli jednak idziesz z nami, to dobrze powiedział Ashi i po chwili dodał to idziemy po czym we trojkę weszliście do tego przejścia. Po chwili pojawiliście się w lesie a twoi koledzy nic nie mówiąc wolnym krokiem ruszyli przed siebie

Na pożegnanie tego świata spojrzałem za siebie i poleciała mi łza....
- Emiko, żegnaj ukochana...

Po Przejściu bez słowa ruszyłem za nimi.