Pustkowie przy Las Noches

Staram sie zobaczyć czy rozmiar dziury jest wystarczajaca duzy i czy kula wpadnie do niej po czym szybko przeskakuje nad dziura

Dziura jest za mała. Ma raptem 1,5 metra, kiedy pędząca kula ma ponad 2m szerokości. Chyba ten, kto zaplanował ten tunel pomyślał o takim przypadku.

Więc nie ma wyboru trzeba biec ile sił w nogach.Co jakiś czas spogladam się do tyłu żeby zobaczyć naszą odległość od kuli.
I po co ja tu właziłem mogłem sobie spokojnie z tąd wyjsc a nie isc na ratunek niznanemu czlowiekowi

Cudem wróciliście do punktu wyjścia, kula była na tyle blisko, że o mało nie zmiażdżyła nóg ostatniego z was.

Kładę się na ziemię i staram się wyrównać oddech po czym zwracam się do reszty
Rozwalacie kule i idziemy dalej tym korytarzem czy wchodzimy w drugi??

Shinigami spojrzeli po sobie. Odpowiedzieli Ci milczeniem. Bez dowódcy nie byli w stanie podjąć odpowiedniej decyzji, a chyba najbardziej rozmowny osobnik z nich odłączył się jakiś czas temu mówiąc, że podąża za rozkazami.

- Dobra.
Jeden z bardziej umięśnionych i postawnych shinigami stanął przed nią. Uniósł miecz nad głowę i zaczął krzyczeć zbierając reiatsu, całkiem w pokaźnej ilości. Po 30 sekundach uderzył na kulę i rozciął ją w pół.

Ide jeszcze raz korytarzem i uwazam zeby nie nacisnac zadnej zapadni czy zcegos podobnego

Po drodze natknęliście się na inne pułapki. Pierwsza nie była żadnym poważnym problemem, dzięki jednemu z shinigami, który zdołał ochronić was przed nadlatującymi... nietoperzami, a raczej nietoperzo-shurikenami odbijając je z dużą prędkością, wszystkie wylądowały na ścianach, jednakże wtedy coś się stało - jedna z nich bowiem uderzyła w ścianę w taki sposób, iż wcisnęła jedną płytkę. Uruchomiła się kolejna pułapka, dwie ściany - przed i za wami się zamknęły. Ponieważ było was stosunkowo dużo niektórzy (ty i 3 innych shinigami) zostaliście w przednim tunelu, większość ugrzęzła w środku - pomiędzy ścianami, z kolei jakaś dwójka została z tyłu - przy wyjściu. Ściany, którymi was odgrodzono były bardzo mocne. Miałeś przeczucie, że Ci w środku mają kłopoty.

Staram sie sprawdzic czy ci w srodku slysza mnie jesli tak krzycze do nich i tych shinigami kolo mnie zeby zebrali rei i razam sprobojemy rozwalic ta sciane po czym laduje rei

Otoczenie zdecydowanie nie sprzyjało podchodom, tym bardziej, że ciało Korina miało zielonkawy odcień. Adjuchas odwołał się więc do jedynej sztuczki, jaką znał-zmiany postaci. Z czasów życia pamiętał nomadów przemierzających pustynie i ich zasłaniające całe ciało, zwiewne szaty maskujące nawet twarz. Trzymając się ów wspomnienia przyjął postać wysokiego mężczyzny o śniadej cerze odzianego w typowy strój pustynnego wędrowca koloru białego odsłaniający jedynie oczy o czarnych tęczówkach i niewielki skrawek skóry dookoła nich. U płóciennego pasa kołysała się zakrzywiona szabla- wynik zbyt dużej liczby przeczytanych niegdyś książek przygodowych. Korin nie był pewny czy jego przebranie cokolwiek da w konfrontacji z przedstawicielem tajemniczych arrancar, powinno jednak całkiem nieźle maskować jego sylwetkę na tle białego pisaku pustyni. Starannie maskując swoje reiatsu niespiesznie ruszył w stronę zabudowań.

Ruszyłeś w stronę budynków. Niezwykle wolno czułeś, że przyspieszasz, jakby to była jakaś iluzja, mimo to parłeś na przód. W końcu mimo wszystko robiło się coraz bliżej, byłeś parę kilometrów, gdy nagle spod piachu wyszła dziwna istota:


Szczęście dopisało, bo mimo potężnego ryku stwora zacząłeś dławić się ze śmiechu, a twarz miałeś przykrytą. Istota odezwała się:
- Kim jesteś, że chcesz wkroczyć do Las Noches?

Korin zgiął się w pół- po części z powodu tłumionego śmiechu, po części z chęci przyjęcia pozycji grzecznościowo uległej. Wziął dwa mocne wdechy by nie buchnąć chichotem, po czym rzekł:

-Możesz, Panie mówić mi Sylvius -wyprostował się spokojnie by spojrzeć na rozmówcę- Pragnę porozmawiać z jednym z zaufanych sług Lorda H. Mam bowiem pewne informacje, które mogą wspomóc samego władcę a zarazem nie śmiem nawet prosić o zaszczyt ujrzenia go osobiście...

Chwilowo nie miał zamiaru podawać swego prawdziwego imienia...za wiele by tym ryzykował.

Potwór spojrzał na ciebie i chyba starał się żeby to było przenikliwe spojrzenie:
- Nigdy o tobie nie słyszałem, Lord H nie ma czasu na płotki, powiedz o co chodzi to mu przekażę.

-W tym miejscu każda wydma może może mieć nieżyczliwe dla naszego władcy uszy...-Rozejrzał się dookoła po czym przyciszył głos-Jestem w posiadaniu informacji o osobie, która zbiera siły równolegle z Lordem H. Niewiele więcej mogę tu powiedzieć...właśnie dlatego chciałem przekazać mą wiedzę komuś z najbliższego otoczenia władcy. Jestem bowiem świadom, iż sam Pan tej dziedziny nie jest zainteresowany rozmową z kimś tak żałosnym jak ja...

Skłonił się ponownie.

-Byłbym więc wielce wdzięczny, gdybyś, o Potężny choć przekazał tym wiele ważniejszym niż żałosny ja, iż niegodny sługa prosi o ich choćby krótką atencję...

Korin spokojnie czekał na odpowiedź stwora wciąż trwając w lekkim ukłonie.

Nagle pojawił się obok was ktoś inny, zrobił to samo co tamten shinigami - poruszał się niewidocznie dla oka, choć towarzyszył przy tym inny dźwięk.

To co zauważyłeś było dla ciebie dotychczas niespotykane:


Wyczułeś od kobiety wielką siłę i już nie do śmiechu ci było:
- Kim jesteś i co takiego masz ważnego do przekazania. Jestem sługą jednego z Espada więc dość wysoko, wyżej jest tylko sama Espada.

Korin nie czekał ani chwili, opadł na kolano i skłonił głowę.

-Potężna Pani...posiadam informacje o osobniku, który buduje jakiś rodzaj armii lub oddziału równolegle i zapewne niezależnie od Lorda H. Co bardziej alarmujące twierdzi on, iż posiada możliwość przemiany Hollowów w Arrancar. Mam nieco więcej informacji, obawiam się jednak, iż to miejsce jest nieco zbyt...otwarte by się tu nimi dzielić. Oczywiście, jeżeli uważasz, o Pani, iż to miejsce jest odpowiednie to nie będę zwlekał lecz natychmiast podzielę się z Tobą mam skromną wiedzą...

W napięciu oczekiwał odpowiedzi. Tysiące niedobrych myśli rozlazło się po jego umyśle siejąc strach, zamęt i niepewność. Korin wiódł bardzo ryzykowną grę i doskonale wiedział, iż jedno słowo za dużo bądź za mało mogło mieć fatalne konsekwencje.

Spojrzała na ciebie i odpowiedziała:
- Gdyby nie to, że twoje słowa pokrywają się z... innymi doniesieniami odcięłabym ci głowę. Idziesz ze mną i mi powiesz.

Udałeś się za nią, szliście moment po czym wybuchła:
- Jakiś ty wolny, do cholery! Obejmij mnie... ale nie za piersi debilu, jedna pod rękę a druga nad barkiem, o tak.

Złapałeś się mocno po czym nagle zaczęliście się poruszać w niewiarygodnym tempie, widocznie to jakaś technika osobna. W krótkiej chwili dotarliście do Las Noches. Zaprowadziła cię do pokoju dla gości, który właściwie to... stanowił więzienie

Spróbowałeś się z nimi skontaktować, jednakże ściany nie przepuszczały dźwięku. Jedyne co wyczuwałeś to ich reiatsu, które było niespokojne - jakby próbowali się wydostać siłą. Mimo nieudanej próby kontaktu spróbowaliście zebrać reiatsu i uderzyć wspólnie w ścianę by ją rozwalić, okazała się jednak wytrzymalsza niż przewidywaliście, wręcz - zaprojektowana specjalnie na shinigami, cóż - w końcu to jedyni potencjalni intruzi. Wydaje się, że nic nie możecie poradzić, by uwolnić tych ze środka.

Staram się znaleźć jakąś wajchę czy coś takiego żeby spróbować ich wypościć jeśli jednak nic nie ma mowie do towarzyszy kolo mnie
Przykro mi ale nie możemy ich wypościć musimy iść dalej
Po czym idę dalej korytarzem uważając na pułapki

Przez pierwsze 3 minuty shinigami sprzeciwiali się twierdząc, że nie zostawią ich tam w środku. Uderzali z całych sił swoimi zanpakutou, na nic. Nawet silne ciosy wzmocnione reiatsu nic nie mogły poradzić na te ściany.

W końcu ruszyliście dalej. Wtedy też zaczęliście coś słyszeć. Odgłosy walki, szczęk ostrzy. Podeszliście bliżej tunelem i wtedy ujrzeliście dowódcę, który pojedynkował się z arrancarem. Byli w białym pomieszczeniu z kolumnami, podobnym do tego, w którym walczyłeś ty. Ich tempo walki było jednak bardziej przerażające, niż twoje. Gdy zatrzymali się na chwilę mogliście zauważyć, jak bardzo są ranni. Dowdóca miał rozwaloną głowę, do tego strój cały postrzępiony, krew kapała z niego na ziemię, lecz wciąż walczył. Arrancar z kolei miał mniejsze obrażenia, jakieś cięcie na ramieniu i łydce.

Gdy zjawiliście się, równocześnie - obaj was dojrzeli. Arrancar wyszczerzył się, a dowódca natychmiast, nerwowo krzyknął.
- Uważajcie!
Znajdując się przed wami i zasłaniając zanpakutou przed atakiem arrancara, który strzelił w was cero, o dziwo zatrzymanym bez większych problemów przez waszego szefa. Dowódca lewą ręką trzymał zanpakutou, prawą wskazał na jakieś gruzy.
- Dobrze, że jesteście, wyciągnijcie tamtych i będziemy się wycofywać. Mam to, czego potrzebujemy.
Uśmiechnął się lekko. Spojrzeliście na gruzy. Z nich wystawały nóżki.

Podbiegam do gruzów i wyciągam tych shinigami zaraz po wyciągnięciu kogoś sprawdzam jego stan i jeżeli jest poważny leczę ich.

Stan raczej nie był aż tak poważny, chociaż nieco opieki medycznej by im się przydało (ot ciało pocięte w dwóch-trzech miejscach i trochę obita, krwawiąca głowa), ale na pewno nie tutaj - arrancar jak nic próbował wykorzystać słabość waszego dowódcy - atakował was, a ten musiał wciąż was osłaniać. Pomogło mu w tym dwóch shinigami, którzy byli z tobą. Przeniosłeś rannych do wyjścia, dowódca pochłonięty był walką.

- Wycofajcie się zgodnie z planem. Dołączę do was.
Oznajmił wam, choć nie byliście pewni czy da radę i czy nie chce się np. poświęcić dla dobra Soul Society.

Słyszeliście rozkaz waszego kapitana odwrót
Krzyczę do reszty odział trochę zdenerwowany bo tyle go szukaliśmy i możliwe że przez nas zginie.

(O losie ile mnie nie było na forum sorki ze tyle ale same problemy były a to z wakacjami a to z netem ale już jestem i mogę dalej grac)

Wycofaliście się. Poszliście z powrotem tunelem, nikt nie miał zamiaru się zatrzymywać, ani wracać do dowódcy - wszyscy odczuli, na jakim poziomie toczył walkę i mogli zauważyć, że choćby chcieli, to raczej nic nie wskórają, mogą tylko przeszkadzać. Niebawem znaleźliście się w odległym tunelu głównym - tym, który rozdzielał się na trzy ścieżki. No i był korytarz prowadzący do wyjścia. Teraz pytanie - czy odpocząć i uleczyć ludzi w tym miejscu, po wyjściu z las noches, czy kontynuować drogę do seireitei ryzykując, że Ci w gorszym stanie nie dotrwają? Każdy z wariantów miał swoje wady i zalety...

Powinniśmy się zatrzymać i uleczyć te poważniejsze rany, jak najszybciej po czym uciekamy stąd.
Mówię do reszty, po czym od razu podchodzę do najbardziej rannego i leczę go już zmęczony bo nigdy wcześniej nie zużyłem takiej ilości Reietsu jednego dnia.

Leczenie osobnika, którego życie było zagrożone nie należało do prostych. Nie dość, że przywrócenie go do takiego stanu, by nie zmarł w przeciągu najbliższych godzin kosztowało Cię sporo energii, to jeszcze zatrzymało waszą drużynę w twierdzy na kilkadziesiąt minut. Aż dziw, że nikt z arrancarów was nie naszedł - farciarze. Mogliście udać się w dalszą drogę, szef jak dotychczas nie wrócił. Chyba możecie ruszać dalej, albo się zawrócić, by sprawdzić co z dowódcą.

Zmęczony całym dzisiejszym dniem nie mogę się zdecydować lecz ich dowódca mówił żebyśmy szli dalej więc mam zamiar to zrobić, no i nie da się ukryć że jedyną rzeczą o jakiej myślę to powrót do SS.
Pora ruszać dalej.
Mówię do reszty po czym zabieram się w drogę

Dalsza droga o dziwo przebiegała bez przeszkód. Szef do was nie dołączył, ale może to właśnie było właśnie wytłumaczeniem - dlaczego tak przez tak długi czas, gdy jesteście w pobliżu Las Noches, nikt was nie zaatakował. Opuściliście tę lokację i wkroczyliście na pustynię. Niektórzy z was byli w stanie wyczuć reiatsu, które biło od tego miejsca. W tej chwili ty za bardzo nie wiedziałeś, w którą stronę się udać, wobec czego jeden z rannych wskazał drogę - czyli miejsce, w którym powinno być przejście do Soul Society. Szliście kawałek, aż ujrzeliście w oddali paru shinigami z oddziału 4, którzy najwyraźniej czekali na was z otworzeniem grangaty.