Pustkowie przy Las Noches

Dziewczyna ponownie się uśmiechnęła.
-Robię to od 40 godzin, tylko ty musisz słuchać.
Po czym jej miecz zaświecił. Nie było to jednak żadną przemianą, po prostu wyglądało na to, że wzmocniła cios reiatsu i uderzyła z większą siłą... Dużo większą, bo nawet blokując go odleciałeś dwadzieścia metrów do tyłu. Usłyszałeś przy tym dziwne syknięcie.

zaatakowalem jeszcze raz tym razem przysluchuje sie zby cos uslyszac

Wciąż słyszysz syczenie, gdy zderzacie się mieczami... Tak przez godzinę-dwie i wtedy zamiast niego pojawia się inny dźwięk. Choć dziewczyna nie otwiera ust atakując, to słyszysz jakby przy każdym ataku wydawała takie charakterystyczne dla tenisistek "A".

Kontynuuje walke i ptam sie
Czy towje imie zacznyna sie na litere A??

W odpowiedzi usłyszałeś cichy szept.
-Nie.
Trochę Cię zdziwiło, że odpowiedziała, skoro nie chce podać Ci imienia.

-Sa**.
Oznajmiła Ci.

Sa?? nie to tylko czesc czemu nie moge cie uslyszec?
Wcaiz nie przerywam walki

-Bo nie dość dobrze mnie poznałeś. Za krótko walczymy.
Powiedziała, co trochę Cię zniesmaczyło, bo już miałeś chyba dość - na pewno twoje mięśnie tak.

Co robic walcze dalej prubuje zmusic moje miesnie do dzialania

Jakoś dajesz radę, choć z godziny na godzinę jest coraz ciężej. W ten sposób mija kolejna doba, całe 24 godziny. W pewnej chwili dziewczyna zatrzymuje się.
-Koniec.
Dziewczyna znika, a z nieba spadają liczne miecze. Każde z nich ma swoje imię, które poznajesz po prostu patrząc na nie.
# Sachiko
# Sadako
# Saki
# Sakura
# Sanae
# Saori
# Satomi
# Saya
# Sayoko
# Sayuri
Słyszysz głos...
-Wybierz... właściwy.

Zagladam w glab duszy co mi podopiada serce?

Trudno powiedzieć, czy to na pewno serce, ale usłyszałeś głos *Jest krótkie i jedyne w swoim rodzaju...* był to głos dziewczyny.

Czy to saya??
Po tych slowach ciagne za wspomniany miecz

Dokonałeś wyboru, a gdy to się stało, zacząłeś mieć problemy z oddychaniem. Trzymałeś miecz, który był oznaczony jako 'Saya' i opadałeś z sił. Opuszczałeś ten świat... Zanim to jednak się stało usłyszałeś głos swojego zanpakutou *Pogrąż w mroku...* Poczułeś kłucie na szyi, jakiś ból po cięciu - chyba tym od arrancara. Mrugając - gdy zamknąłeś oczy usłyszałeś jakiś głos, któregoś z twoich kumpli. Potem krzyk, jakieś uderzenie, a gdy już otworzyłeś oczy widziałeś nad sobą kolegę, który Cię leczył. Nie wiedziałeś co się dzieje, ale rana na szyi powoli się dopiero zaczynała goić, po czym poznałeś, że nie minęło wiele czasu.

Patrze sie an miecz po czym wyszeptuje
Saya.....prawda??

Odpowiedzi nie otrzymałeś, ale usłyszałeś za to głos kolegów.
-Żyjesz?!
Byli trochę ubabrani we krwi, chyba w dużej części twojej. Gdy tylko otworzyłeś oczy - oni Cię podnieśli i zaczęli biec w przeciwną stronę od arrancara. Jednak ten - jak można było się spodziewać nie dał wam spokoju i znalazł się zaraz przy was, kopnął tego, co Cię niósł tak, że ty wylądowałeś na glebie, a on jakieś 10 metrów dalej. Chwilowo arrancar nie zajmował się jednak tobą, ani drugim towarzyszem, zaraz popędził do kopniętego i zamroczonego sanitariusza i obdarzył go soczystym kopniakiem w twarz, gdy ten klęczał jeszcze nie doszedłszy do siebie po pierwszym ciosie. Można powiedzieć, że - skończył już z tobą i teraz "bawi się" kolejnym z was.

Staram sie wstac i wyciagam saye przed sdiebie

Wstałeś, dobyłeś zanpakutou. Koledzy się trochę zdziwili, powiedzieli coś w stylu "nie walcz już", że musicie uciekać, chociaż i tak nie mieliście szansy na ucieczkę, bo nie miał kto nawet zatrzymać arrancara na dłużej.

*Nie mam nic do stracenia zajwyzej bede pozmiewiskiem
mysle sobie po czym wyciagam saya w strone i mowie najglosniej jak moge chodz nie krzycze
Pograż w mroku...SAYA!

-Co on...?
Powiedział jeden z kolegów gdy zacząłeś kombinować, jednak nie dokończył, bo twój zanpakutou wyprostował się mechanicznie(bo był lekko zgięty), następnie zaświecił oślepiając lekko wszystkich, ujrzałeś jego formę shikai. Mimo wszystko wciąż pozostawał krótki, gdy nim ruszałeś - zostawiał za sobą dziwną smugę, jakby się rozmazywał(jak na obrazku).

Ruszamy Saya
Po tych słowach jak najszybciej podbiegam do arrancara i próbuje go zaatakowac

Rzuciłeś się na niego biegiem, czując przypływ sił. Wasze miecze zderzyły się, gdyż on na chwilę tracąc zainteresowanie twoim kolegom swoim zanpakutou zablokował twój cios bez problemu. Wtedy stało się coś dziwnego. Ujrzałeś go w swoim świecie. Wyczuwałeś jakieś jego myśli, jednak to nic, ponieważ zdałeś sobie po chwili sprawę, że jesteś w tym świecie panem. Zaraz to jednak minęło, a ty nie zdążyłeś nic mu zrobić, choć mogłeś wszystko. To więc oznaczało, że trafiając go jesteś w stanie pokazać mu iluzję, po zderzeniu ostrzy na krótką chwilę stajesz się panem jego umysłu.

(Tak btw. +6 Psychika i +1 Zręczność)

W takim razie nacieram jeszcze raz i w chwili gdy miecze sie zdaza szybko muwie mu w umysle
On jest za toba odwroc sie szybko
Jezeli sie odwroci to pchniecie w brzuch i tworze iluzje w ktorej dostaje wciaz z miecza lecz nie ginie czuje bol lecz nie moze sie on jemu przeciwstawic choc powinien zginac wciaz zyje

Sugestią zaś wywołałeś złudzenie, że znikasz, pojawiasz się za nim i atakujesz, on zablokował ten wirtualny cios, zaś ocknąwszy się zdał sobie sprawę, że zaatakowałeś z drugiej strony, lecz już było za późno. Wbiłeś mu miecz w plecy niegłęboko, a on zdezorientowany nie ogarniał, co się stało. Niestety teraz nie mogłeś wytworzyć tej kolejnej iluzji, ponieważ wasze miecze już się nie stykały, najwyraźniej to jest wymóg, byś mógł kontrolować jego zmysły - starcie się zanpakutou.
Arrancar wyjął z siebie ostrze i jęknął.
-Co do...
Zaczął coś tam wyklinać. Puścił twoje ostrze, które zostawiło dziwną, czarną ranę na jego ręce i zamachnął się na Ciebie swoim zanpakutou.

tym razem blokuje i tworze mu w myslach iluzje ze zostalem i wciz blokuje kiedy tak naprawde odskakuje w bko i zsynkie ciecie w glowe

Za przyczyną iluzji arrancar zaśmiał się. Potem znów wykorzystując iluzję zaatakowałeś nieświadomego przeciwnika, z którego łba pociekła krew, a on zdał sobie sprawę z tego, co się dzieje, co widziałeś po grymasie twarzy, który wyrażał zaskoczenie, zniesmaczenie i wściekłość.

Atakuje ponownie tylko teraz jezeli zablokuje tworze iluzje ze miecz odbija sie od jego i idzie w gore a tak naprawde robieszybkie ciecie w dol

Tego się nie do końca spodziewałeś, ale najwyraźniej twój przeciwnik nie był idiotą. Zdążył się zorientować co i jak, wykonał unik robiąc krok w bok. Nie wiedział jednak chyba za bardzo jak zaatakować, aby nie doszło do zablokowania ciosu, ponieważ każdy blok wiązałby się najpewniej z przyjęciem kolejnego ciosu, a któryś z nich zawsze może okazać się śmiertelny.

Piegne wciaz za nim i staram sie udezyc