Stary Dwór

Po głębszej obserwacji pomieszczenia zauważyłaś że pola są symetryczne, choć tworzą logiczną całość. Pierwszy rząd ma naprzemiennie czarne z białymi (C-B-C-B) zaś drugi ma czarne już po zewnętrznych. Całość Tworzy pewną mozaikę:

C-B-C-B
C-B-B-C
B-C-B-C
C-C-B-B
C-B-B-C
B-B-C-C
B-C-C-B
B-C-B-C
B-B-C-C
C-B-C-B

łał powiedziałam przeciągając po czym ruszyłam przed siebie uważając na przeszkody i obserwując ten wzór może zdradzi on coś

Po przejściu kilku kroków znowu musiałaś uskoczyć, bowiem pole zostało przeszyte błyskawicą. Znowu znajdowałaś się na białym polu w pierwszym rzędzie. Czarny blok dymił się. Nie bezpieczne są te pułapki, nie ma co.

Ciekawe powiedziałam i znowu ruszyłam przed siebie takim schematem
C-B-C-B
C-B-B-C
B-C-B-C
C-C-B-B
C-B-B-C
B-B-C-C
B-C-C-B
B-C-B-C
B-B-C-C
C-B-C-B

Kiedy tylko przeszłaś przez ostatnie pole korytarz zniknął. Za to przed Tobą leżał "chłopak" z oderwaną głową, szybko przemieniając się w naturalną formę hollowa. Jesteś u wylotu na wielką salę, w oddali widzisz postać w czarnym kimonie, szybko oddalającą się.

A wydawał się miły powiedziałam patrząc na ciało hollowa po czym podążyłam za tym osobnikiem ale tak aby nie zwracać na siebie uwagi

Kiedy podeszłaś do korytarza w którym tamten zniknął zobaczyłaś parę olbrzymich drzwi, zaś cała posadzka była pokryta kurzem, jakby nikt tędy od dawna nie przechodził.

Jakoś nie przejęłam się tym kurzem i postanowiłam po prostu otworzyć te drzwi by dalej zwiedzać ten dziwny dom.

Po otworzeniu drzwi znalazłaś się w jeszcze dziwniejszym pomieszczeniu niż poprzednio. Był to bowiem pokój, w całości zajęty lustrami. Tworzyły one ściany, podłogę i sufit, stały wydawało by się na środku pomieszczenia jak i na krańcach. Lecz co ciekawsze, drzwi za Tobą zamknęły się, a kiedy odwróciłaś się by je zobaczyć i otworzyć: zmieniły się w lustra, w których odbijałaś się Ty..ale w Twojej prawdziwej formie.

Gdy zobaczyłam siebie jako Hollowa przypomniałam sobie że już nie jestem człowiekiem bo przez te ciało już trochę o tym zapomniałam że jestem pustym. Po chwili takiego patrzenia na siebie rozejrzałam się po tej sali i zaczęłam iść jakimś korytarzem uważając bo wiedziałam że mogą tu być jakieś pułapki.

Szłaś..i szłaś. Ale czy na pewno? Przez tą ferię obrazów, tworzących lustra sama zaczęłaś się szybko gubić, czy przeszłaś ledwie kilka metrów, czy jesteś po drugiej stronie korytarza. Czułaś ponadto jakieś obce reiatsu. Nagle musiałaś szybko skoczyć bok, bowiem jakiś dziwny złoty pocisk uderzył w ziemię gdzie przed chwilą stałaś i stłukł jedno z luster. Ale nadal, setki z nich wciągały Cię w swą tajemniczą grę.

czy to pułapka a może jakiś przeciwnik pomyślałam i nagle przypomniałam sobie jak kiedyś walczyłam z człowiekiem który strzelał z pistoletu pociskami które mnie potrafiły ranić, więc postanowiłam jak najszybciej opuścić te nie korzystne miejsce i po prostu zaczęłam biec przed siebie uważając na wszystko wokół nawet najmniejszy dźwięk który nie jest wydany prze zemnie zwraca moją uwagę

Biegałaś szybko, starając się unikać co jakiś czas pojawiających się pocisków. Jednak to pomieszczenie wydawało się nie mieć końca. Lustra, lustra i miliardy odbić, wciągających Cię w swą tajemniczą grę. Nagle, stanęłaś na środku pola, otoczona lustrami. Przejścia za Tobą zamknęło się. Wtem wokół siebie ujrzałaś odbicia jakiegoś mężczyzny w masce przypominającej lisi pysk. Celował on do Ciebie z małej kuszy.

wiedziałam że nie jestem w zbyt korzystnej sytuacji ale postanowiłam to przeczekać gdyż strzał najprawdopodobniej padnie z jednej strony ale jeśli się mylę wtedy będzie zemną źle. Stojąc i patrząc się na wszystkie odbicia wyczekuję ataku aby go uniknąć i potem rzucić się w stronę z którego atak został oddany

Poczułaś delikatne zawirowanie reiatsu Twojej lewej strony i ujrzałaś pociski, lecące z wielu stron naraz. Jednak przeczucie okazało się słuszne, zanurkowałaś nisko i pocisk przeleciał tuż nad Tobą. Wpadłaś całym impetem na mężczyznę, przewracając go.

Gdy go przewróciłam od razu uderzyłam go w twarz otwartą dłonią i dopiero przypomniałam sobie że jestem w ludzkiej formie więc go nie podrapie, ale nie zważając na to zacisnęła rękę na jego szyi by odciąć mu dopływ powietrza.

Uderzyłaś, przedzierając maskę i rozdzierając twarz człowieka. Momentalnie pomieszczenie rozpadło się na kawałki, lustra zniknęły. Byłaś znowu człowiekiem z okrwawioną ręką, znajdującą się w starym salonie. Usłyszałaś głos za sobą Gratulacje. Wykonałaś oba zadania. Został Ci tylko jeden pojedynek i zostaniesz zwycięzcą! - ale nikogo nie było..

kto tu jest i co to za chora zabawa krzyknęłam po czym zaczęłam się dokładnie rozglądać

Nie pamiętasz? To turniej o zdobycie nagrody: MOJEJ gwiazdy. Została was dwójka..oczekuję że zjawisz się w głównym holu w przeciągu godziny. - odpowiedział głos i nikła prezencja kogoś zniknęła. Zostałaś sama.

Byłam naprawdę zdenerwowana i aby jak najszybciej to zakończyć pobiegłam ile sił w nogach do tego głównego holu

Kiedy znalazłaś się w głównym holu zobaczyłaś waszego gospodarza, stojącego z ząłożonymi rękami i jakiegoś shinigami patrzącego na Ciebie wrogim spojrzeniem. Gospodarz machnął rękę, uwalniając Twoją naturalną formę. Zniszczył medalion w chwilę!
Odezwał się po chwili - Wasze ostatnie zadanie to walka. Ten który wygra, otrzyma mój skarb. Zasady jasne?

a tak lubiłam ten medalion powiedziałam do siebie po czym tylko kiwnęłam głową że rozumiem zasady i ruszyłam w stronę przeciwnika, z początku tylko dla tego by zobaczyć co zrobi a jeśli się nie ruszy to wyskakuje i wykonuję cięcie pazurami na jego prawe ramię

Skoczyłaś gwałtownie na shinigami, jednakże Twoje pazury minęły jego skórę dosłownie o milimetry. Ten, nie wzruszony dobył szybkim ruchem katany, mijając Cię o milimetry ostrzem. Nie było dobrze, widać, że był wprawnym szermierzem Obchodził Cię ostrożnie, chcąc zapewne zaatakować z boku.

Robiłam krok za krokiem tak aby mieć go cały czas przed sobą i widzieć jego atak. Nie wiedziałam za bardzo jak walczyć z shinigami a po za tym nie znałam jego umiejętności więc póki co postanowiłam czekać

Shinigami uderzał wytrwale, ale jeszcze żaden z jego ciosów nie był w stanie Cię dosięgnąć, podobnie jak Twoje wyważone ataki nie zdołały przełamać jego obrony. Mężczyzna uśmiechnął się pod nosem i odskoczył. Jego ciało otoczyła szara mgiełką.

Sakebi, Shishiou! - powiedział i zobaczyłaś jak jego miecz się zmienia. Zamiast normalnego kształtu przybrał coś na ksztat sejmitaru

Miecz wybuchnął płomieniami, kiedy uderzył Cię w bok, przysmażając Twoje ciało (-10). Niebezpieczna broń to była, zaprawdę niebezpieczna.

Wiem że jestem mg ale jakoś nie prowadzę hollowów więc pytam: ile wynosi koszt cero i Venganzy
__________________________________
Kurde no teraz to już nie jest zabawa pomyślałam po czym bacznie śledziłam wzrokiem przeciwnika i gdy chce mnie zaatakować odskakuję w bok po czym odbijam się od jakiegoś filaru/ściany i wracam aby go podrapać jednak jeśli wiem że podczas mojego ataku na pewno zostanę trafiona to staram się w jakikolwiek zminimalizować obrażenia

Koszt Cero wynosi dla Ciebie obecnie 25 punktów reiatsu, koszt venganzy 75