sala nr.2

Po wieściach od znajomego. Chowam swój miecz i powolnym krokiem podążam do sali w której odbędą się dzisiejsze zajęcia. Po drodze zastanawiam się co dziś ciekawego wymyślą nasi kochani wykładowcy. Gdy jestem już na miejscu wchodzę do środka i staje przy którymś zbiorowisku znajomych aby dowiedzieć się co tam wytrawie piszczy.
-Witam, czy macie jakieś ciekawe wieści
Czekając na odpowiedź rozglądam się po sali szukając odpowiedniego miejsca dla siebie. Po znalezieniu takiego wracam wzrokiem na grono moich znajomych aby nie uważali że ich ignoruje.

Slyszalem ze jeden z wykladowcow zginal w Hueco Mundo
odpowiedzal jeden
Ciekawe ktory
Po tym wszedl jakis nie znajomy ci wacecik okularach i drobnej postory.
Dzien dobry uczniowie, ja.. ja zastapie waszego wykladowce ktory yyy... z pewnych przyczyn nie mozesz was dzisaj uczyc przerobimy dzis walke wrecz.

Po słowach wykładowcy siadam w wcześniej obranym miejscu, dokładnie wysłuchując jego porad. Myśląc sobie -Ciekawe czy to prawda ,ale cóż zajmijmy się szkoleniem może nauczę się w końcu czegoś nowego.
Gdy wykładowca pyta o ochotników z zapałem i chęcią podnoszę rękę mówiąc te słowa.
-Zgłaszam się na ochotnika
Po czym wstaje z wolna udając się w jego kierunku. Ah jak chciał bym się stąd wyrwać, ale cóż nie mogę. Ojciec wyklną by mnie i stał bym się nikim Będąc na miejscu zwracam się do wykładowcy:
-Sensej twoje życzenie dla mnie rozkazem

Wychodzisz do nauczyciela lecz ten mowi
nie dziekuje, sam wole wybrac kogos.
Wskazal palcam na jakiegos herlaka(moze sie ciebie bal??)a ten do niego podszadl.
Teraz udez mnie tak mocna jak potrafisz
I odwrocil sie do klasy zeby sie do was uzmiechnac to byl blad, chlopak udezyl z piesci w sam srodek twarzy. Nauczyciel pda na ziemie nie przytomny.

Świetnie, i to ma być nasz nauczyciel. Wstaje i podchodzę do ogłuszonego profesora, po czym kucam przy nim mówiąc głośno.
-Ma ktoś wodę, trzeba go ocucić. Myślę że pewnie to wystarczy Jednak sprawdzam jak wielka jest jego rana i czy nie doszło do złamania kości, po czym szukam wzrokiem najmniej zaskoczonej i przejętej tom sytuacją osoby. Gdy taką znajduje zwracam się do niej:
-Przyprowadź kogoś z 4 oddziału lepiej żeby, był tu ktoś kto się na tym lepiej zna.
Jeśli mam już wodę oblewam wykładowce i staram się go ocucić uderzając go lekko po policzkach. Co za nie odpowiedzialność, miejmy nadzieje że nic się nie stało.

Nauczyciel zaczyna seplenic do was
Ja...Ja..Ja to wszystko zaflanofallem.. tak mialo bysss.. nie wzywajce 4 ozzalu tylko dobizzcie sie w paly i pocwiccie troche, ja zaraz wsane
Po tych slowach znow stracil przytomnosc zauwazyles ze ma zlamany nos

-Dobry pomysł zajmiecie się treningiem ci co chcą bo dziś wykładowca raczej nie będzie wykładał bo chyba ma złamany nos.
-A wykładowca się nieprzejmujące ja się nim zajmę, zanim przyjdzie ktoś z 4 Dywizji.
Mówiąc to kładę wykładowce na krześle i nakładam mu zimny okład na złamanie. Mogli by się pospieszyć z tą pomocą, z chęcią też bym poćwiczył aby w końcu wyrwać się z akademii. Czekając na pomoc przyglądam się tym którzy trenują jeśli takowi są. Swoją drogą ciekawe czemu akademia przysłała kogoś takiego, może mają braki w kadrach a może ta plotka jest prawdziwa. Niema co się nad tym zastanawiać jak zechcą to nam powiedzą. Ciekawe ile jeszcze każą na siebie czekać, biedny wykładowca już na początku stracił twarz.

Zaraz ktoś przybiegł z 4 dywizji i zabrali nie przytomnego nauczyciela. Przeszłeś wzrokiem po klasie i widzisz ze ćwiczą jedynie 4 osoby reszta się cieszy wolna lekcja i sobie gadają na wszelaki tematy

No tak rzadko komu zależ na szybkim opuszczeniu tego miejsca.Dobra czas się wsiąść za trening bo wykładowca raczej już nic mnie nie nauczy. Biorę więc się za trening wychodząc na dwór z czterema belkami układając je w równych odstępach po dwa metry od siebie, na kształt kwadratu. Gdy już wszystko sobie ustawiłem staję w środku kwadratu po czym koncentruje swoje reietsu aby zwiększyć swoją szybkość. Gdy czuję że osiągam swój limit wybijam się z prawej nogi na lewo układając przy tym swój miecz za siebie oszczem ku dołowi kiedy jestem przed pierwszą belką uderzam ją wykonując zamach od dołu oburącz po czym przecinając ją ugry będąc w powietrzu. Opadając na ziemię wybijam się lewą nogą znów w powietrze tym razem kierując swój miecz za głowę lecz trzymając go jedną ręką, upadam przed kolejną belką uderzając ją z góry i w tym samym czasie wybijając się ręką robiąc przewrót, następnie stojąc na nogach podbiegam do trzeciej belki układają tym razem katanę wzdłuż swojego ramienia, gdy już jestem na miejscu uderzam najpierw wyprowadzając cios wraz z ramieniem, a później przerzucając miecz przed siebie wykonuje kolejne proste cięcie zbierając przy tym reietsu na kolejny cios. Gdy belka opada wypowiadam pomału inkantację:
-Przyciśnij do ściany prosty wężu wroga tego prostym cięciem. Zaklęcie wiążące numer piętnaście - wstrzymanie! A gdy już belka jest przypięta do ziemi pasem wyskakuję z obu nóg wykonując cios za głowy oburącz z największą siłą jaką potrafię uderzyć.
Po tym wszystkim padam na ziemie wyczerpany odpoczywając na następne zajęcia jeśli takowe jeszcze się odbędą.

Uswiadomiles sobie ze dzis to juz koniec zajec. Jestes wyczerpany bardziej niz myslales.

+1 szybkosc
+1 kontrola rei

Tak to koniec zajęć ale czy ja mogę przestać.Nigdy nie użyje shunpo nigdy nie dam rady zostać kapitanem.
-Jestem beznadziejny, słaby i beznadziejny haaaaaaaaa. Mówiąc te słowa Yoku ostatkiem sił próbuje wykonać najszybszy bieg ku swojej kwaterze. Skupiając prawie cała pozostająca mu siłę, na próbę wykonania shunpo. Uda się muszę tego dokonać wiem że mogę to zrobić. Po chwil pewnie opuszczają mnie siły, jednak ich ostatkami udaje się opierając o ścianę i idąc na czworaka do swojej kwatery. Będąc na miejscu zapadam melancholie leząc na łóżku, powtarzając w myślach - Nigdy nie sprostam temu zadaniu dlaczego się łudzę.

MImo ze jestes strasznie zmeczony to nie mozesz zasnac. Gdzies tak o 20 btles juz wypoczety lecz wciaz ci sie spac nie chcialo.

CZaras

Tym razem był pierwszą osobą pod salą. Mijali go rozgadani studenci bez pośpiechu zmierzający ku klas, w których miały odbyć się ich następne zajęcia. Natsuo dostrzegł również Sorami, która przemknęła raźnym krokiem obok, chyba nawet nie zauważając Shihouin'a.
Stopniowo jednak pojawiali się studenci, którzy zatrzymywali się przy klasie numer dwa. Jako pierwsze pokazały się panienka Kasuki Ouji rozsiewająca wokół siebie jaśminową mgiełkę mile łechcącą nozdrza, a także jej zielonooka koleżanka, którą dla szlachcianki wydawała się być bardziej służącą niż przyjaciółką.
A przynajmniej takie można było odnieść wrażenie, bowiem dziewczyna odzywała się niemal tylko po to, aby przytaknąć słowom arystokratki, za którą snuła się po korytarzach niczym cień.
Panienka szlachcianka obdarzyła Natsuo łaskawym uśmiechem, a dla odmiany chwilę potem coś trzepnęło Shihouin'a w głowę.
Poważyła się na to Shiori.
- Orientuj się. Nigdy nie wiesz, z której strony przyjdzie śmierć - rzekła naśladując surowy głos sensei Zori'ego.
Ostatnim czasem dziewczyna przechodziła trudny okres. Po tragedii ze świata żywych była o włos od zrezygnowania z uczęszczania do akademii. Obecnie wydawało się, że wątpliwości miała już za sobą chociaż w jej modrych oczach próżno było szukać wesołych iskierek.

Natsuo odpowiedział uśmiechem choć jego zamiast łaskawości miał więcej wesołości. Nie za bardzo wiedział co myśleć o dziewczynie z Kasumi-Ouji. Z jednej strony gdy z nią rozmawiał to wydawała się miła, a przy tym była uprzejma. Poza tym nie słyszał o żadnych nieprzyjemnych ekscesach z nią w roli głównej. Z drugiej, jednak strony czuł, że dziewczyna ma mu za złe, że pierwszego dnia nie przyjął zaproszenia, aby zmienić ławkę i usiąść koło niej. Możliwe, że takowa propozycja była jakiegoś rodzaju ewenementem czy zaszczytem, którą młody Shihouin powinien przyjąć z należytą dumą i całowaniem rączek. Nie mniej to były tylko domysły. Dziwiło też szalchcica podejście do niej jej "przyjaciół". Gdy wtedy rozmawiali oni szli za nimi milcząc jakby byli zaledwie ochroną, gwardią przyboczną bogatej dziewczyny. Ponadto nie był w stanie zapomnieć o opowieści Soraty o Jiro, który nagle odłączył się od nich bojąc się nie o swoje życie, ale na łeb na szyje popędził, by ratować od ewentualnego niebezpieczeństwa właśnie szlachciankę. Przez co zresztą poniósł śmierć. Z tych przemyśleń nagle został wyrwany przez Shiori. Dziewczyna mimo powrotu do akademii i swojej zadziorności kompletnie zgubiła gdzieś humor i wesołość, za którymi Shihouin tęsknił. Często, więc od czasu ekspedycji na ziemie starał się dziewczynę rozśmieszyć. Teraz uznał, że jest do tego odpowiedni moment. Po jej wypowiedzi odwrócił się do niej przybierając koślawy wyraz twarzy parodiujący, wiecznie pochmurną i zagniewaną minę Zoriego i warknął również starając się upodobnić do głosu belfra:
- Jak ja nienawidzę studentów! Po czym zaśmiał się krótko, uśmiechnął się wesoło i spytał witając się przy tym:
- Jak się masz, Shiori-san?

Shiori nie zawtórowała śmiechem. Zamiast tego skrzywiła się i rzekła krytycznie:
- Średni z ciebie aktor. Zori mówi ciszej i jakoś tak, że od razu przechodzą ci dreszcze po plecach. A jak się mam? Też średnio, chociaż liczę, że zajęcie będą na tyle ciekawe żeby to poprawić.
Pod klasę podchodziło coraz więcej osób. Grupka pięciu studentów, których Natsuo nie znał. Stanęli nie co z boku i tylko zerkali niezbyt przyjaźnie na panienkę Kasumi ouji.
Przybył również złotowłosy Katsu, który gwizdał wesoło przyglądając się ludziom, z którym będzie uczęszczać na zajęcia.
- Ran powiedziała, że na pedagogice dostaliście interesujące zadanie... Znasz tego kogoś kogo będziesz musiał niańczyć? - Shiori oparła się o ścianę i spojrzała na Shihouin'a pytająco.

Natsuo przyzwyczaił się do niepowodzeń w jego staraniach rozweselenia Shiori. Nie mniej nie poddawał się i próbował co jakiś czas. Na krytykę dziewczyny uśmiechnął się, podrapał po tyle głowy prawą ręką i powiedział:
- Jesteś dla mnie za surowa Shiori-san. Następnie postanowił szybko zmienić temat z jego nieudolności aktorskiej na jakichś inny:
- Właściwie nie zdążyłem spytać. Do jakiego oddziału zamierzasz iść? Wydawało mu się, że to odpowiedni sposób na odciągnięcie przyjaciółki od tego niekorzystnego. Jeśli się uda to talent oratorski Shihouina znowu będzie święcił sukcesy po tym drobnym niepowodzeniu. Okazało się, że zmiana tematu nie do końca była potrzebna, bowiem po chwili Shiori zadała sama pytanie.
- Szczerze mówiąc nie. Powiedział po czym podrapał się po brodzie i dodał: Ogólnie mało o nim wiem. Zapisałem sobie jego imię i nazwisko, wiem, że chodzi do klasy 1-1 oraz, że mieszka w akademiku, a mimo tego go nie kojarzę. Mam nadzieję, że nie postanowi brać przykładu z moich akcji z pierwszej klasy, bo jeszcze przez to obleje. Po czym zaśmiał się raczej smutno.

- Do trójki - odrzekła beznamiętnie Shiori. - Na dniu otwartym oficer powiedział mi, że mam duże szanse, aby się do nich dostać. 
Wiele więcej czasu na pogaduszki nie mieli. Przybył nauczyciel, który okazał się być shinigami w średnim wieku o znudzonym wyrazie twarzy. Zaprosił ich do klasy, po czym bez dłuższego wstępu rozpoczął wykład o murze okalającym Seireitei oraz o niewidzialnej gołym okiem barierze wznoszącej się kopułą nad dworem dusz. Wykład nie był zbytnio porywający. Dużo informacji do przyswojenia i tyle.
Na szczęście następne zajęcia zapowiadały się już na znacznie bardziej emocjonująco, ale i szlachcic mógł się spodziewać solidnego wycisku od sensei Sekine na zaawansowanym zanjutsu.

- To raczej oczywiste, że Cię przyjmą. W końcu jesteś w najlepszej grupie, a do tego w jej lepszej części. Jakby tego nie zrobili byliby głupcami. Powiedział uśmiechnięty Shihouin. Po czym podrapał się po głowie i dodał:
- Możliwe, że czasem będziemy nawet ze sobą pracować. Oddział V odpowiedzialny jest też za ochronę ważnych budynków w Soul Society, a więc w niedużym stopniu zakres obowiązków tych dywizji się zazębia. Powiedział to wesoło i beztrosko. Gdy tylko przyszedł nauczyciel i otworzył drzwi arystokrata pokazał gestem dziewczynie, aby szła przed nim uznając, że to uprzejme puścić ją przed sobą. Naturalnie Natsuo usiadł koło Shiori. Na te lekcje, jednak odpuścił sobie starania rozweselenia koleżanki z klasy. Szlachcic mocno się przejął przedmiotami dodatkowymi wysoko stawiając ich powagę. Przygotował się, więc do notowania i robił to zawzięcie. Starał się przy tym zrozumieć słowa mężczyzny i możliwie jak najwięcej zapamiętać, aby później jak najmniej musieć zakuwać. Okazało się, że systemy obronne nie przyniosą takiej niespodzianki jak pedagogika i według przewidywań Natsuo był przedmiotem czysto teoretycznym. Gdy już wyszli z sali Shihouin spytał przyjaciółkę:
- Zapisałaś się na zaawansowane zanjutsu? Jeśli odpowiedź była potwierdzająca to z uśmiechem szlachcic zauważył iż idą w tę samą stronę. Jeśli nie to pożegnał się słowami "do zobaczenia" i poszedł w kierunku sali sensei Sekine. To były zajęcia, które wzbudzały znacznie więcej stresu. Pewnym było, że będą praktyczne i bardzo wymagające. Jeny podstawowe zajęcia bywały dość trudne, a co dopiero te zaawansowane. Czuje, że to będzie wyzwanie. Nie mniej Natsuo w swoim mniemaniu był prawdziwym szczęściarzem. Wchodząc do akademii był ogromnie ciekaw przedmiotów dodatkowych, a w pierwszy dzień trzy pierwsze lekcje były właśnie tymi, które mieli do wyboru. Młody arystokrata, więc z uśmiechem, spacerkiem skierował się na miejsce. Podejrzewał, że i tu spotka panienkę Kasumi-Ouji, której źle poszło w turnieju tylko dlatego, że trafiła na ciężkiego przeciwnika. Podobnie było z płomiennowłosą Sorami, która odpadła bodajże w walce z Minoru. W pierwszej czwórce poza Shihouinem i dwoma już shinigami był jeszcze Nobu, a więc i jego można się było tutaj spodziewać. Ogólnie rzecz biorąc chłopak podejrzewał, że na tych zajęciach będzie, więcej ludzi niż na pedagogice i systemach obronnych razem wziętych. W końcu zanjutsu było ważną i popularną sztuką u bogów śmierci. Gdy już szlachcic dotarł na miejsce tak jak poprzednio oparł się o ścianę i rozglądał się za czymś ciekawym. A nóż może znowu jakaś szlachcianka obdarzy go łaskawym uśmiechem?

Na pytanie Shiori uśmiechnęła się delikatnie.
- O włos udało mi się zdobyć wymaganą ilość punktów, aby Sekine przyjęła mnie na zajęcia. Czujesz już ten ból, kiedy złoję ci bokkenem skórę?
Razem podążyli w kierunku dojo gdzie miały odbyć się zajęcia z zanjutsu. Stojąc pod salą w miarę czasu poznawali z kim będą chodzić na ten przedmiot.
Zgodnie z przewidywaniami była tam panienka Kasumi ouji, która wyjątkowo nie miała w pobliżu swojej "przyjaciółki". Nie zabrakło również bliźniaków Hono, jak i zielonowłosej Midori. Trójkę szlachciców Natsuo znał tylko z imienia: Hideo, Masanori i Tetsuya, dosyć zdolni aczkolwiek zadufani w sobie i w swoich umiejętnościach.
Kolejną trójkę stanowili osobnicy pochodzący z innej klasy. Sami chłopcy o zaciętych wyrazach twarzy jakby mieli zamiar pokazać wszystkim obecnym szlachcicom, że nie są od nich w żadnym stopniu gorsi. Nikt się do Natsuo nie uśmiechał co może było nawet korzystne, bowiem mógł się skupić na nadchodzący zajęciach nie rozpraszany przez niewieście wdzięki.

Natsuo zaśmiał się teatralnie na wypowiedź Shiori wydając z siebie dźwięk coś na kształt: "ho ho ho". Po czym powiedział:
- Nie byłbym na Twoim miejscu taki pewien. Nie wiem czy pamiętasz, ale na turnieju sensei Sekine uplasowałem się w pierwszej czwórce. Tu uśmiechnął się zawadiacko. Po czym podrapał się po tyle głowy i dodał:
- W sumie to nawet nie wiedziałem, że był jakichś limit punktów. Mnie zanjutsu poszło całkiem nieźle, więc chyba spokojnie się dostałem. Następnie przeciągnął się i rzekł:
- Nawet zdobyłem co nieco informacji na temat tego co będziemy robili na zaawansowanym zanjutsu. W tym momencie poczuł się jak Benjiro. Zaśmiał się krótko po tym bardziej do siebie.
- Słyszałem, że jednym z ważnych umiejętności jaką będziemy opanowywać jest łączenie hakudy z zanjutsu w jeden styl. Brzmi naprawdę ciekawie jak na mój gust. Od kiedy Shiori posmutniała chłopak miał czasem trudności z rozmową z nią. Jej wypowiedzi często były krótkie i dość zdawkowe, do których ciężko było się ustosunkować. Natsuo, jednak nie tracił cierpliwości i starał się ile mógł wejść w jakichś temat, w którym dziewczyna poczułaby się jak ryba w wodzie i była nieco bardziej wylewna.

- Miałeś żałośnie prostą drabinkę turniejową - odparła Shiori wyrażając przekonanie, że Natsuo zaszedł wtedy tak daleko tylko dzięki szczęściu. - Zresztą kiedy to się odbyło... Od tego czasu trochę się zmieniło.
Dziewczyna nie podzielała entuzjazmu Shihouin'a jeśli chodzi o temat zajęć.
- Słabo, wolałabym się skoncentrować na machaniu samą kataną. Z hakudy jestem średnia.
Wtedy drzwi do dojo otworzyły się. Stała w nich sensei Sekine, która szarpnięciem głowy zaprosiła ich do środka.

https://bleach.forumpolish.com/t1190p90-sala-nr-10-dojo