Sala nr 3

Duza sala do cwiczen kidou

Przychodzę na zajęcia

Wchodzi ten koleś z którym wczoraj walczyłeś i mówi
Dziś wasz instruktor wyruszył na misje wiec go zastąpię nazywam się Hao jakieś pytania?

Zatkało mnie. Nie odezwałem się bo bałem się, że mnie zauważy. Posłusznie wykonywałem polecenia.

Powiedzcie mi jakie kidou umiecie, może ty zacznij
Wskazal ciebie

- Ja... Eeeee.... Nie umiem Kidou proszę pana, znam się tylko na walce mieczem...

Ani jednego??
Pyta sie zdziwiony

tak się składa, że cały swój trening skupiam na władanie moim mieczem, niżeli na używaniu magii - odpowiedziałem najspokojniej jak umiałem.

rozumiem ale zeby byc dobrym wojownikem tzeba tagze znac kidou
Po tym zdaniu spytal ise wszystkich co umieja okazalo sie ze jest tylko 3 shini ktorzy znaja tylko podstawowe kidou

(no i co ja Ci mam odpisać?? -.-)

Najpierw w swoim umyśle rysuję koło. Wypełniam je głębokim, czarnym kolorem. Potem… Wyobrażam sobie siebie poruszającego się w kierunku jego środka. To jest… Podstawa wszystkich kidou. Zapamietajce to bo to najwazniejsze
Po tych slowach zaczol was sie pytac o rozne rzeczy ogulnie lekcja nudna nawet nie wiesz kiedy a minal czas lekcji

Wyszedłem z sali by odsapnąć.

Odsapales

Tasuki Shiroshi

Wszedł na salę zajęć i zajął jedno z wolnych miejsc, przyglądając się reszcie grupy. Czeka na nauczyciela, gładząc rękojeść zana.

Nauczyciel juz byl na sali. Wlasnie mial zaczynac wyklad o Kidou. Na sali nie było ławek, tylko tarcze poustawiane naprzeciw wejscia do sali. Ustawiłes się przy ścianie. Profesor opowiedział teorię korzystania z kidou, poczym zaczął szukać ochotników do "turnieju"

Tasuki Shiroshi

Rozejrzał się po reszcie.
~To może być moja szansa do wykazania się. Mogę się zgłosić i dostać do grupy specjalnej..z drugiej strony, wyjść na bufona i lizusa. Wszystko zależy od grupy. Jak to odbiorą. Ale..z drugiej strony, czy to ważne? Sami mogą się zgłosić, przecież dzięki temu trenujemy, zaś trening pozwoli nam na znaczne poprawienie naszych umiejętności co zaowocuje bycie lepszym shinigami i walce z pustymi. Tak. Zgłoszenie się, nie przyniesie mi strat, a jedynie korzyści~ myślał, wodząc wzrokiem po reszcie grupy. Po chwili wyszedł przed szereg i lekko się kłaniając powiedział -Sensei, chciałbym wziąść udział.

Oprócz ciebie zgłosiło się także kilka osób. Profesor zachwycony odrazu przeszedł do szczegółow: *Zademonstruję wam najprostrze z Kidou. Waszym zadaniem będzie powtórzenie tego "zaklęcia".* Po tych słowach zaczął recytować Zaklęcie destrukcyjne numer jeden - Pchnięcie! wystawił rękę i przewrócił tarczę znajdującą się na końcu sali. *Jeśli ktoś z was będzie w stanie to powtórzyć, to nie ominie go nagroda*- powiedział, poczym odsunął się.

Ps. Jeszcze jeden taki opisik i będzie +1 do psychiki.

do rakimaru
Poszedłem na kolejne zajęcia, z kendo.

Tasuki Shiroshi

~Szlag! Szlag, szlag, szlag! Nigdy nie lubiłem tego zaklęcia, nigdy nie byłem w nim specjalnie dobry. Ale teraz, kiedy się zgłosiłem, nie mogę się poddać. Nie wchodzi to w rachubę. Ośmieszyłbym się. Szlag..spróbujemy. Może coś z tego wyjdzie. Nie, nie może. MUSI wyjść.~pomyślał i zamknął na chwilę oczy. Wyciągnął przed siebie rękę, celując w jedną z tarcz. Powoli pozwolił reiatsu przepływać przez jego ciało i gromadzić się na środku ręki i koniuszkach palców. Otworzył oczy, które zalśniły srebrem, znak nagromadzonego reiatsu
-Hadou no ichi: Shou! - powiedział i uwolnił reiatsu, celując w tarczę.

Nagle z twojej ręki wystrzeliła mała ilość powietrza. Wydawało ci się, że przewróci jedną z tarczy, jednak nie doleciała do niej. Okazało się jednak, że najlepiej opanowałeś to Kidou. Profesor uśmiechnął się lekko. Gestem kazał iść za sobą, poczym wyszedł na zaplecze.

Tasuki Shiroshi

Przeklął swój brak umiejętności w duchu, jednak i tak poszedł za swoim senseiem na zaplecze. Kiedy się tam znalazł spojrzał tylko na niego, nic nie mówiąc. Czeka na jego słowa.

*Widzę w tobie potencjał*- powiedział profesor. *Czy niechciałbyś uczestniczyć w specjalnych zajęciach*- zapytał później, grzebiąc w jednej z szafek. Po chwili wyciągnął kulę. Podał ci ją i powiedział *Zamknij oczy. Skup się i spraw, aby reiatsu przepływało przez całe twoje ciało. Następnie spraw, aby zebrało się w twoich rękach i połączyło z kulą*.
Poczym z ciekawością patrzy na ciebie.

Tasuki Shiroshi

Tasuki słysząc słowa profesora omal nie zapiał z radości. Z trudem walczył o to, by na jego twarzy nie wykwitł potężny uśmiech. Padł natychmiast na ziemię i kłaniając się nisko powiedział głośno, z nieudolnie krytym zachwytem i radością - Onegai Shimasu!
~Tak! Jednak! Mimo wszystko udało mi się! Wiedziałem, że ten dzień będzie piękny, po prostu wiedziałem!~myślał kiedy wstawał. Spojrzał z ciekawością na kulę i ujął ją w ręce.
Delikatnie obrócił ją w palcach i zamyślił się chwilę, patrząc na świetlne refleksy na szkle. Zgodnie z poleceniem zamknął oczy.
~Ucisz nerwy, wytłum emocje. Pozwól, by energia płynęła swobodnie przez Twoje ciało, w zamkniętym cyklu. Myśli..nie myśl. Skup się tylko na celu, osiągnij pełną koncentrację. Niech jaźń sama w sobie ucichnie i niech nic nie przeszkadza w osiągnięciu stanu pełnego skupienia.~ mówił do siebie w myślach, kiedy powoli reiatsu krążyło po jego ciele. Czuł radość oraz spokój, jednocześnie. Walące jak dzwon serce powoli przestawało bić tak szybko i dopiero kiedy tempo było właściwe pozwolił by pełen spokój i skupienie zapanowały nad nim. Całkowity brak zbędnych emocji. Przez jego palce powoli sączyła się energia, włosy Tasukiego lekko unosiły się, kiedy reiatsu mieszało się w kuli. Kontrolował przepływ tak jak tylko umiał, aby nie popłynęła zbyt duża, ani zbyt małą wiązka. Bez fal, bez żadnych drgań, powolny i stały strumień, na tyle silny by był odczuwalny, ale na tyle słaby by mógł się mieszać, zamiast dominować nad reiatsu kuli.

Kula napełniona twoim reiatsu na początku rozbłyskła niebieskim światłem. Potem w jej środku zobaczyłeś mały huraganik, który krążył w jej środku. Zadowolony nauczyciel wziął od ciebie kulę, poczym wsadził ją zpowrotem do szafki. *Zajęcia odbędą się jutro, w samo południe*- powiedział, poczym wrócił do reszty klasy. Zmęczony wyszedłeś z sali. Pora wracać do domu pomyślałeś. Zblirzał się wieczór, a ty musiałeś odpocząć przed jutrzejszymi wydarzeniami.

Dostajesz:
+1 do kontroli reiatsu (za trening z kulą)
+1 do psychiki (za opis swoich myśli, i to nie pierszy raz)
+1 do reiatsu (za trening w rzucaniu Hadou)

Nauczyłeś się:
Hadou #1

Przenosimy się do twojego domu.

Odprowadził dziewczyne na zajęcia.
- Ciekawe jak sobie radzi z Kidou? - zastanawiał się.

Gdy weszliście do lasy zostaliście zasypani pytaniami typu co z nią ? jak się czuje? jednak nie musieliście odpowiadać ponieważ nauczyciel rozpoczął lekcję tymi słowami -Proszę się do nich odczepić i przejść na swoje stanowiska bo lekcja już się zaczyna-każdy z uczniów poszedł na swoje stanowisko przy których było po jedne kukle i czekał na komendy nauczyciela -więc zaczniemy dzisiaj do Hadou oto inktacja do zaklęcia :Zaklęcie destrukcyjne numer jeden - Pchnięcie!-

Shouhei staje przy swoim stanowisku. Zamyka oczy, to pozwala mu się lepiej skoncentrować.
- Wyobraź sobie czarny okrąg i siebie samego wpadającego weń – to podstawa wszystkich kidou. - pozwolił by jego reiatsu wędrowało po całym jego ciele, następnie skupia je w jednym punkcie - wyciągniętej przed siebie ręce.
- Hadou no ichi - shou!

Udało ci się hadou poleciało lecz się dosyć szybko rozproszyło i tylko 50% hadou uderzyło w cel nic mu nie robiąc po prostu się dobiło od kukły,nagle zobaczyłeś jak wszyscy biją brawa Jakieś kobiecie a było to Kisawa jej kukiełka leżała 4 metrów od miejsca gdzie była na początku

~ A więc to jest jej mocna strona - Hadou! ~ pomyślał, lekko zbuzowany tym, że dziewczyna jest aż tak mocna.
Przyłącza się do bicia brawa, a następnie, gdy już trochę ucichnie znowu bierze się do roboty.
Zamyka oczy starając się by całe jego Reiatsu powoli, ale dokładnie skumulowało się w jego prawej ręce.
- Skup się tylko i wyłącznie na swoim celu, na drewnianej kukle. Spraw by całe twe Reiatsu, które przed chwilą skumulowałeś trafiło w cel – był zdeterminowany.
-Hadou no ichi – Shou!

Zaklęcie udało ci się teraz w pełni jednak jego moc była żałosna ledwo co ruszyło kukłę