Sala nr 3

Chłopiec wreszcie mógł naprawdę się odprężyć. Choć lekcja była udana - poznał nowe zaklęcie, przyjrzał się lepiej Mai i udowodnił jej, że wytrwale dąży do celu - czuł się solidnie zmęczony. Poza tym chłodne i obojętne spojrzenie dziewczyny uświadomiły mu, że sam jest równie zimny i zdystansowany. Jednocześnie irytowała go i mu imponowała, przez co czuł się skotłowany jak rzadko kiedy. Obecność zdecydowanie bardziej życzliwego i dostępnego rodzeństwa przyniosła mu widoczną wręcz na zewnątrz ulgę.

-Gratuluję, Kusuri-san. Ja też nauczyłem się swojego bakudou, choć Mai-san jest zdecydowanie lepsza. Na szczęście ja nikogo nie połamałem, za to najwyraźniej zanudziłem...

Varsoth spojrzał znacząco na Mai, dając jej odczuć, że czuł się zupełnie ignorowany, po czym zwrócił wzrok ku blondynowi i uśmiechął się lekko.
-A tobie jak poszło? Chyba nie pozwoliłeś siostrze zostawić się w tyle?

Mai nic sobie nie robiła ze spojrzenia Varsotha. Prawdę mówiąc nawet go nie zauważyła, jako że była zajęta walką z Kusuri, która nijak nie chciała uwolnić jej z uścisku.
Tymczasem zagadnięty Takaya zaśmiał się nerwowo.
- Oczywiście, oczywiście. Chociaż podejrzewała mnie o oszustwo, kiedy pierwszy opanowałem zaklęcie. Ech, zostaw ją siostro.- powiedział z naganą w stronę Kusuri, która dała wreszcie za wygraną.
Mai natychmiast skorzystała z okazji, sięgnęła po grubą książkę, z którą mierzyła się przed zajęciami, a którą zostawiła pod ścianą, po czym jak gdyby nigdy nic wymaszerowała z sali.
Zielonooka nie była z tego obrotu sprawy zbytnio zadowolona. Spojrzała z pretensją na brata.
-No wiesz co... Staram się z nią zaprzyjaźnić, a ty wcale mi w tym nie pomagasz.
-Nic na siłę, siostro- upomniał ją Takaya, po czym spojrzał w stronę Varsotha. - Może zechcesz zjeść z nami obiad?- zapytał z uprzejmością, z którą Volmundowi przyszło się mierzyć w akademii chyba po raz pierwszy.

-Skoro wy nie macie nic przeciwko, ja tym bardziej nie mam. Z góry jednak będę was musiał przeprosić za zachowanie przy stole - ostatni raz towarzystwo przy obiedzie miałem jeszcze na Ziemi.

Varsoth był zaskoczony tym obrotem spraw. W połączeniu z mętlikiem w głowie, który wciąż nie minął, sprawiło to, że poczuł się mocno otępiały. Starał się jednak nie dać po sobie poznać zdziwienia, by nie wyjść na jeszcze gorszego dziwaka niż już jest. Leniwie odgarnął włosy z twarzy po czym z ledwie zauważalnym uśmiechem spojrzał w oczy blondynowi.

-Jesteście naprawdę miłymi i ciekawymi ludźmi. Chyba pierwszymi których polubiałem...

Nieśmiałe wyznanie chłopca zawisło w dziwnie nieruchomym powietrzu. Varsoth z irytacją stwierdził, że niewiele brakuje mu do kisielu. Swoją drogą, jakby to było oddychać kisielem?

-Tak swoją drogą, to co jest następne?- rzucił. Zupełnie wypadł mu z głowy dzisiejszy plan zajęć. Jego miejsce zajęło nowe zaklęcie i powierzchowna analiza rodzeństwa Ramon, przez co był zmuszony przyznać się do średniej jakości pamięci.

-Słyszałeś bracie? Jesteśmy miłymi i ciekawymi ludźmi - zaśmiała się Kusuri idąca odwrócona do nich twarzą.
-Patrz przed siebie, bo jeszcze na kogoś wpadniesz - westchnął Takaya. Zdawało się, że często musiał upominać siostrę, co niewątpliwie nie było pracą prostą.

-Hmm więc też pochodzisz z ziemi? Zdaję się, że nie miałeś tam prostego życia - stwierdził blondyn, przyglądając się Varsothowi badawczo. - A tak, zdaje się, że obiedzie mamy jeszcze dwie jednostki zanjutsu. Szykuje się ciężkie popołudnie.
Wyglądało na to, że również i Takayi nie uśmiechała się perspektywa kilkugodzinnego machania miecza.


https://bleach.forumpolish.com/t688p120-stoowka