Poligon badawczy

Poligon badawczy to miejsce gdzie testuje się różne nowe innowacje oddziału XII, jest to otwarty teren otoczony kamieniem niwelującym moce duchowe, powierzchnia to naga skała, tu i ówdzie wyrasta kępka trawy. Więcej nic nie wyrośnie ze względu, że teren ten jest często pod działaniem eksperymentów o dużej sile rażenia, nie mogących przejść w warunkach laboratoryjnych: materiały wybuchowe, badanie Pustych, czasami niektórych Bankai.

<Tenshi, Yuuki>

Tenshi rozglądał się poligonowi z zupełnie znudzoną miną. Całość tereny przyprawiała go jednak o niepokój. Nie był pewny po co komu tak wielkie pole testowe, na którym dodatkowo nie było widać nic żywego, jednak nie mogło ono służyć za piaskownice dla dzieci kapitanów. Nie chciał po sobie pokazać zaniepokojenia, jednak po raz kolejny odruchowo wyciszył swoje reiatsu. Nie podobało mu się to miejsce, i czuł że niedługo przestanie mu się podobać nawet bardziej. - Ta... to ja sobie siądę, a wy się pobawcie? - Odezwał się swoim znudzonym głosem. Nie miał ochoty na walkę, w końcu walka mogła być niebezpieczna. Niewielu było ludzi, którzy niebezpieczeństwo lubili, i na pewno nie należał do nich Iz.

Rozejrzałam się po terenie, nagle zabolał mnie brzuch. Złapałam sie automatycznie za brzuch i lekko zaczęłam je masować. Widać było grymas na mojej twarzy.
Dobra... od czego tu zacząć... powiedziałam rozglądając się po terenie, ból nadal nie ustąpiwał, nie wiem dlaczego ale czułam się coraz gorzej, słabiej.

Nagle zamknęła się za całą waszą czwórką brama, natomiast na drugim końcu z murów został wypuszczony Hollow - miał ok. 5 metrów wysokości i przypominał wyglądem goryla. Yoriko i Kenji stanęli przed Yuuki, natomiast Iz nie bardzo chciał wychodzić na przód, czuł strach.

<Yuuki>

Wiecie co macie zrobić? A mianowicie zniszczyć tego Hollowa... pamiętajcie o słabych punktach hollowach i macie wspólpracować... możecie zaczynać. powiedziałam do moich uczniów po czym cofnęłam się kilka metrów żeby dać im wolne pole jak i również w razie potrzeby zainterweniować.

Pusty ruszył na was, tymczasem Yoriko i Kenji zaczęli go okrążać. Gdy byli prawie na jego bokach, przeciwnik był zdezorientowany. Kenji ruszył na niego, a ten odwrócił się w jego kierunku. W tym samym momencie Yoriko wyrzucił kilka kunai w jego stronę, które głęboko wbiły się w ciało potwora. Sparaliżowany przez moment tylko bólem, odsłonił się Kenjiemu, wykorzystał on okazję do tego by zadać mocne cięcie, lecz obciął tylko rękę.

Pusty, skupiony na Kenjim nie zauważył podbiegającej Yoriko, która z wyskoku zapodała mu potężne, opadające kopnięcie z góry, aż Pusty wgniótł się nieco w ziemię i wbiła mu prosto w maskę tanto trzymając je oburącz.

Iz natomiast stał jak słup, Yuuki chciała już go skrzyczeć, ale nagle dobiegł dźwięk z głośnika:
- Bardzo dobrze, młodzi i utalentowani uczniowie. Co powiecie nie przeciw jednemu a przeciw 3 Pustym?

Z nikim tego nie uzgadniałaś co cię martwiło. Natomiast ze ściany wyszli kolejni Puści, nie dość, że więcej to zdawali się być mocniejsi.

<Yuuki>

Że co?? Oni nie są jeszcze gotowi na taką ilość przeciwników... pomyślałam lecz stałam nadal patrząc na postępy Yoriko i Kenjiego. Zwróciłam się poważnym tonem do Tenshiego:
Mógłbyś im pomóc... wątpię czy dadzą sobie radę sami...
Ja również byłam gotowa ewentualnie im pomóc w razie potrzeby mimo że źle się czułam.

Jeden z Pustych wysoko przeskoczył nad Yoriko i Kenjim, wyglądał jakby składał się z samych ostrzy, ledwo wyjęłaś zanpaktou i odpierałaś jego ataki. Kątem oka zobaczyłaś, że Kenji i Yoriko zaczęli swoje walki. Natomiast z Izdurbalem działo się coś niepokojącego...

<Yuuki, Tenshi, ale do jutra rano potem odpisuje>

Gdy tak odpierałam ataki Pustego kątem oka spoglądałam na Tenshiego który nic nie robił, tylko przyglądał się:
No zrób że coś! Pomóż! To rozkaz! krzyknęłam do niego

Tenshi zaś miał na głowie, a w zasadzie w głowie, znacznie ważniejsze rzeczy do załatwienia niż słuchanie rozkazów. W związku z czym nawet jeśli jego uszy odebrały przekaz, nie dotarł on do ,pracującego na wysokich obrotach mózgu chłopaka. Izdurbal po raz pierwszy widział takie bestie, i w cale nie uśmiechało mu się zbliżanie do nich. Rzecz jasna wiedział iż zadaniem shinigami jest tępienie pustych, że słabym punktem tych stworów jest ich maska, że niby pożerają one ludzkie dusze. To wszystko wyglądało jednak o wiele lepiej w teorii, niż w praktyce. Teraz gdy potwory o wiele większe niż na rycinach oraz innych obrazkach, stały przed Izem, bał on się ruszyć nawet na krok. Jego inteligencja okazała się w tym wypadku wrogiem, widząc ostrza bardzo szybko wymyślił kilkanaście sposobów w jakie mogły by one go poszatkować.

W głowie Izdurbala spoczywała jednak jedna, jedyna siła, z której znaczenia nie zdawał sobie póki co sprawy. Gdzieś tam w środku leniwego, gburowatego i niemiłego Tenshiego siedziała istota, która nie pozwoliła by aby skrzywdzono jakiegokolwiek człowieka. Oczywiście póki co sytuacja nie była tak tragiczna... jednak....

W razie gdyby komukolwiek zagrażało bezpośrednie uderzenie Iz najpewniej odzyskał by świadomość, i spróbował zasłonić daną osobę przed atakiem. Gdyby miał nie zdążyć, pewnie użył by kidou unieruchamiającego by powstrzymać atak. Pewnie nie zdołał by użyć najbardziej zaawansowanego, jednakże postarał by się użyć tak silnego zaklęcia, jakie zdążył by przyrządzić.

(Napisałem turę uwzględniając charakter tenshiego, jeśli jednak uznasz kitsu ze cokolwiek jest nie tak, to proszę nie bierz pod uwagę tego co Ci nie pasuje, albo upomnij żebym zmienił)

Tenshi spojrzał i zobaczył, że wszyscy walczą w miarę na równi, choć poza Yuuki to Kenji i Yoriko głównie odskakują.

Yuuki natomiast miała dość zabawy, chciała skorzystać z shikai, lecz miecz nie reagował. Znów odezwał się głos z głośnika:
- Żeby nie było zbyt łatwo postanowiłem mocniej zapieczętować twój zanpaktou pani oficer. Czyżby ktoś twojej rangi nie potrafił poradzić sobie z treningowym Pustym?

<Tenshi, Yuuki>

Tenshi po raz kolejny zajmował się czymś ważniejszym niż walka toczona naprawdę. Być może większość tak nie uważa, jednak w jego wypadku batalia toczona z własnym umysłem miała większa wagę. Chłopak sięgnął po miecz, który trzymał na plecach. Nie dla tego iż chciał kogokolwiek ciąć, po prostu miał nadzieje iż da mu to nieco odwagi. Rzecz jasna czynność nie odniosła efektu. Ostrze drżało trzymane w trzęsących się dłoniach. Oczy Tenshiego wędrowały nerwowo we wszystkie strony spodziewając się rychłego ataku. Być może bezpośredni paraliż mięśniowy wywołany strachem minął, zwykle takie efekty trwają jedynie kilka sekund, niemniej teraz to umysł nie miał zamiaru wydawać żadnych dodatkowych komend.

W umyśle Izdurbala puści zabijali go już 53 raz, za każdym razem w inny, równie bolesny, bardziej bolesny lub najbardziej bolesny sposób. Właśnie miało zacząć się 54 wyobrażenie. Tenshi stał jak słup soli, zaś przed nim ukazały się wszystkie 3 hollowy naraz. Jeden z nich brał zamach potężnym łapskiem, chłopak zaś miał nadzieję iż tym razem jego wyimaginowane ciało zareaguje na rozpaczliwe komendy i odskoczy na bok, albo przynajmniej zasłoni się mieczem. Rzecz jasna zatrzymywanie pędzącego wozu ostrzem nie było mądrym planem, jednakże oznaczało by iż posiada choć nieco władzy nad samym sobą, i swoim strachem.

Kto tym do cholery steruję...Nie pozwolę się sobą bawić! pomyślałam, nadal odpychałam ataki Pustego, gdy w końcu odskoczyłam od niego kilak metrów, skoncentrowałam swoje reiatsu i powiedziałam:
Owiń męża, nie pozwól oddychać, zaklęcie wiążące numer sześć - mumifikuj!
Gdy zaklęcie mi się udaję i unieruchamiam Pustego, biegnę prosto na niego i podskakuję tak że znajduję nad jego głową i staram się oddać jak najsilniejsze cięcie prosto w jego maskę starając się go przeciąć na pół.
Martwiłam się bardzo o Tenshiego, nie wiedziałam co z nim się dzieje, na pewno coś niepokojącego.

(PR -6)

Tenshi zastanawiał się co dalej, Kenji kilka razy mignął się z przeciwnikiem, ale nie mógł trafić w maskę, a rany zostawiał na ciele wyrządzając niewielkie raczej szkody. Natomiast Yoriko ciągle odskakiwała, próbowała coś zaatakować, niestety nic nie wychodziło.

Yuuki przecięła Pustego gładko, chciała ruszyć pomóc innym gdy nagle z ziemi wyleciało co innego:


Istota zdawała się być nie do końca Pustym, całe ciało spowijał czarny płaszcz z kapturem, widać było tylko maskę, istota miała niecałe 2 metry wysokości. Głośnik się odezwał:
- A to mój najnowszy wynalazek: zmodyfikowana dusza shinigami, która uległa częściowej przemianie w Pustego. Co prawda jako shinigami jest może na poziomie 12 oficera, ale dzięki masce jest znacznie mocniejsza o czym się zaraz przekonacie.

Istota wyjęła miecz spod płaszcza, jej ręka była w czarnym kostiumie, że nawet dłonie były w rękawicy. Przeciwnik rzucił się na Yuuki, która zdołała ledwo sparować cios i odskoczyć.

<Tenshi, Yuuki>

Nooo to już było coś. Istota nie zdawała się być tak majestatycznie ogromna jak reszta pustych, dodatkowo nie przypominała w niczym ogromnej bestii złożonej z ostrzy, tudzież innych dziwacznych potworów. Nawet wizja kogoś na poziomie 12 oficera nie robiła wrażenia na Izdurbalu. Zwyczajnie nie miał bladego pojęcia o poziomie mocy ludzi i nie umiał takowego ocenić po jednym numerku. Prawda doszła do niego dopiero, gdy zobaczył iż Yuuki ledwie nadąża. Sprawy miały się coraz gorzej... co teraz.. co teraz... Niebezpieczeństwo w cale nie pomagało w myśleniu...

Tenshi czuł się, jeśli można to tak delikatnie ująć, niepewnie. Wciąż się nie poruszył, strach trzymał go w silnych karbach. Co prawda w ostatnim wyobrażeniu zasłonił się mieczem przed atakiem, jednakże i tak i tak połamano mu przynajmniej kilka kości za jednym zamachem. Później puści rozrywali go jeszcze przez chwilę. Następnie zaczęło się wyobrażenie numer 55, a po nim kolejne aż do 59. Właśnie po tym wyobrażeniu doszedł do wniosku, że już nic więcej nie wymyśli. W jego umyśle pojawiło się kilkunastokrotne powtórzenie większości sekwencji które jego umysł przetworzył raczej szybko.

Wciąż w razie bezpośredniego zagrożenia któregokolwiek z kompanów spróbował by zablokować atak przeciwnika nie bacząc na własne rany, ot, głupota wewnętrzna nad którą w ostatecznym rozrachunku nie panował. W razie gdyby nie zdołał dobiec, użył by kidou którym można zatrzymać atak. W zależności od ilości czasu, oraz wielkości "zagrożenia" (ramię 5 metrowego pustego jest raczej duże, miecz o wiele mniejszy) dobierając odpowiednie zaklęcie. Mumifikacja mogła by wystarczyć by unieruchomić ramię, buyakurai wymierzony w głowę "zmodyfikowaną duszę, zmusił by do odskoku, miast kontynuowania ataku.

Gdy odskoczyłam od tej zmodyfikowanej duszy, zaczęłam myśleć co dalej, co mnie trochę dziwiło bo spotykałam się z o wiele gorszymi przeciwnikami i jakoś sobie dawałam radę. Spojrzałam się w kierunku Kenjiego i Yoriko którzy ledwo co dawali sobie radę z Pustymi, a więc musiałam szybko zakończyć swoją walkę z ową duszą i jak najszybciej pomóc im.
Podniosłam swój Zanpaktou przed siebie i lekko odchyliłam go w bok, zaczęłam biec w kierunku owej duszy i gdy już byłam z 2 m od niego próbowałam go przeciąć na pół, jak mi się nie udaję kucam i uderzam go prawą nogą próbując go podciąć i gdy upada, robię zaklęcie Mumifikacje (PR -6) co go powinno unieruchomić i gdy tak leży nieruchomo próbuje jak najszybciej i najsilniej wbić swoim Zanpaktou w maskę po czym ją przeciąć na pół.

Yuuki próbuje podciąć przeciwnika, ale nie udaje się jej, istota podskoczyła i już szykowała się by upuścić miecz.

Yuuki była odsłonięta gdyby nie to, że pod wpływem impulsu Iz wszedł między was i zatrzymał katanę własną bronią. Uderzenie było tak mocne, że Tenshi ledwo ustał... i chyba dopiero docierało do niego w jakiej znalazł się sytuacji. Potwór odskoczył i spojrzał na waszą dwójkę czekając nie wiadomo na co.
<Yuuki, Tenshi>

Spojrzałam ze zdziwieniem na Tenshiego i się uśmiechnęłam:
No najwyższy czas, głupku... powiedziałam
Spojrzałam na ową duszę i kombinowałam jak tu go pokonać.

Iz opuścił nieco miecz, po czym wymierzył lewą dłoń w stronę potwora. Domyślał się iż nie jest dość szybki by zmierzyć się z tą istotą, czymkolwiek była. W zasadzie najbardziej zdziwił go fakt iż zdołał zblokować jakikolwiek atak tego stworzenia. Nie miał jednak czasu odpowiadać słowa Yuuki, gdyż musiał coś zrobić by przeżyć. W końcu obecnie to on stoi na przeciwko owej dziwacznej istoty.

Pozostało tylko użycie czegoś, co mogło pozwolić Tenshiemu na złapanie chociaż kilku sekund więcej. Tym czymś rzecz jasna musiało być kidou, gdyż chłopak nie posiadał w zasadzie żadnych innych umiejętności. Zmrużył w końcu lekko oczy, zaś jego mina przybrała poważny, skupiony wyraz. Zapewne później zgani się za próbę walki, jednak obecnie nie miał chyba wyjścia. Wpakował się za głęboko w tą kaszanę.

- Bakkodou numer sześć - mumifikuj! - Rzekł cicho, niemal niesłyszalnie. Uprzednio w myślach powtórzył całą inkantację, zaś przed oczyma zobaczył okrąg. Starał się użyć zaklęcia za razem szybko, i na tyle skutecznie na ile umiał.

Oczywiście zdawał sobie sprawę iż niezbyt silne bakkodou da mu jedynie kilka chwil, o ile w ogóle pomoże. Gdyby zyskał nieco czasu miał w planach skupić się na rzuceniu zaklęcia Koujoujisshuu (hadou 26 - Więzienie reiatsu)

Izdurbal posłał reidou w kierunku przeciwnika, lecz ten przeciął je mieczem i zaklęcie rozprysło się.

Widocznie w pojedynkę nie za bardzo jakiekolwiek plany wchodzą w grę, a teraz na dodatek zaczął na was nacierać. Walki innych studentów ciągle trwały, widać było że są zmęczeni.

<Tenshi, Yuuki>

Izdurbal szybko starał się wymyślić coś mądrego, a tak głupią i beznadziejną sytuację. Najsilniejszy członek, a w zasadzie członkini jego zespołu nie miała większych szans z jednym z przeciwników, a w końcu pozostało jeszcze trzech słabszych. Właśnie słowo słabszych przyniosło lekkie olśnienie, i pozwoliło Tenshiemu na delikatne olśnienie. Skoro tamte bestie były słabsze, Yuuki powinna poradzić sobie z nimi raczej szybko, tym bardziej jeśli będzie miała do pomocy Kenji'ego i Yoriko. Następnie już jako pełna drużyna może dali by sobie radę z ową zmodyfikowaną dusza, czy jak ją tam nazwał głos z głośnika. - Babciu... pomóż tamtym głupkom! - krzyknął w końcu by mieć pewność ze Yuuki w ogóle zwróci uwagę na jego słowa.

Sam bez dalszych wyjaśnień ruszył na zamaskowanego przeciwnika chcąc zaatakować go po skosie z góry celując w lewe ramię. Oczywiście pewnym był fakt iż ów atak nie przyniesie śmiercionośnego skutku, jednakże nie taki był plan Izdurbala. To natarcie miało zmusić przeciwnika do obrony, i dopiero w tedy zaczynała się dalsza cześć planu Tenshiego. Jeśli wróg:

a) zblokuje atak - Izdurbal chciał, wciąż napierając na miecz wroga swoim ostrzem, wyciągnąć palec środkowy lewej dłoni i użyć buyakurai. Zapewne jeśli zaklęcie nawet trafi w cel, to nie zrobi zbyt wielki szkód, jednakże każda chwila którą Iz zdoła kupić była ważna.

b) Uniknie ataku - Izdurbal miał zamiar rzucić buyakurai na klatkę piersiową przeciwnika z nadzieją iż ten będzie zmuszony odskoczyć co po raz kolejny pozwoli Tenshiemu na chwilowe przedłużenie swojej walki z zamaskowanym wrogiem.

Wiem o tym! powiedziałam z lekką nutką oburzenia, po czym ruszyłam w kierunku Kenjiego i Yoriko by im pomóc pokonać Pustych z którymi walczą. Trzeba jak najszybciej z tym się uporać bo Tenshi długo nie wytrzyma walcząc sam na sam z tak silną duszą. Wspólnie możemy go pokonać, to jest klucz do pokonania tej zmodyfikowanej duszy. Przez chwilę nawet pomyślałam że Tenshi nie jest taki głupi na jakiego wygląda.

Tenshi rzucił się na przeciwnika, ten jedną ręką zablokował uderzenie, natomiast drugą dał fangę prosto w nos Izdurbalowi, który poczuł krew z nosa. Iz starał się opanować i wypuścił Byakurai, lecz zostało zablokowane przez płasko ułożone ostrze miecza.

Yuuki udała się w kierunku dwójki uczniów.Kenji w końcu pokonał swojego przeciwnika, po prostu zmierzył w jego kierunku niedokończonym migoczącym krokiem, mimo że się potknął zdążył też minąć przeciwnika i zadać i poderżnąć gardło, Pusty padł w stanie krytycznym. Natomiast Yoriko tylko cofała się zmęczona i to do niej poszła Yuuki. Pusty miał z 8 metrów wysokości i przypominał nieco wielkiego robaka.

<kolejność dowolna, właściwie możemy tak do końca robić>

Spojrzałam się na Pustego był ogromny, wyciągnęłam jeden palec przed siebie i powiedziałam cicho, niemal tylko ruszając ustami zaklęcie buyakurai i celowałam w maskę i próbowałam go przeciąć szybko w pół jak mi się nie udaję to dobijam go swoim zanpaktou.

Izdurbal odsunął się kilka kroków do tyłu. Przed oczyma widział całkiem sporo czarnych kropek które poruszały się w losowo wybranych kierunkach. Zachwiał się lekko i w zasadzie opadł na kolana z otwartymi szeroko oczyma. Starał się myśleć tak szybko, jak tylko to możliwe ze złamanym nosem godzącym nijako w skupienie. Przyłożył dłoń do nosa, po czym zaczął szeptać cicho, niemal niesłyszalnie. Nie robił tego do końca celowo, dość trudno oddychało się przez zawalony krwią nos, w związku z czym był zmuszony prowadzić wymianę gazową poprzez usta. Musiał kupić nieco czasu swoim kompanom, a jedyne co umiał to miotanie zaklęć.

- Drzewo pokoju wyciąga korzenie ku słońcu. Szpon rani ziemię, piasek cierpi. Morze chmur użycza pomocy - Bakkodou nr: 22 - Nawa - Rzekł w końcu cicho. Zamierzał użyć właśnie tego zaklęcia, gdyż póki co wróg parował tylko przy użyciu swojego miecza. Mieczem natomiast mógł by sparować jedna, no może dwie liny. Zaklęcie natomiast przywoływało cztery, dzięki czemu najpewniej miał by szanse unieruchomić chociaż jedną kończynę.

(ile obrażeń Kitsu mam sobie wpisać?)

Yuuki wycelowała w przeciwnika i promień trafił maskę. Rozsypał się na drobne części duchowe i ulotnił, został tylko jeden przeciwnik, niestety obaj się oddalili znacznie.

Tenshi zdołał wykonać zaklęcie poprawnie przez co przeciwnik na moment był unieruchomiony, starał się z nich wyszarpać, ale liny nie puszczały, w tym momencie Istota skierowała wzrok na Izdurbala i puściła w niego Cero.

Iz nie wiedział co to za strumień energii, który leci w jego stronę, jednak był pewny że to nic dobrego. Energia emanująca z niego mogła oznaczać dla ucznia tylko jedną, jedyną rzecz - wielki ból. Pozostawały mu teraz dwa wyjścia z tej trudnej sytuacji, i każde było zależne od położenia kompanów.

a) Jeśli cała wesoła gromadka należąca do zespołu Iza znajdowała się gdzieś z boku bądź przed Tenshim (oczywiście w pewnej odległości), chłopak miał zamiar wystawić klingę do bloku, jednak nie po to by przyjąć pełny atak na miecz. Zwyczajnie chciał sobie dać kilka dodatkowych sekund by zejść na bok. Dopiero gdy sam zniknął z linii rażenia Cero zamierzał wyciągnąć miecz ze strumienia energii.

b) W razie gdyby drużyna Iza znajdowała się w możliwym polu rażenia ataku, z niebyt dobrze znanych sobie powodów Tenshi wolał by nie przepuścić ataku. Przyjął by go więc na miecz starając się skupić całą wolę na zatrzymaniu "promienia śmierci" w miejscu. Nie do końca zdając sobie sprawę z tego co robi zaczął wykorzystywać resztki swojego Reiatsu by wzmocnić swoją wytrzymałość. Delikatna, błękitna poświata zaczęła unosić się w koło jego ciała, choć była niemal niezauważalna. Na twarz Tenshiego wypełzła za to zupełnie do niego nie pasująca zacięta mina. Spodziewał się iż atak strawi go swoim ciepłem, i zamieni w niewielką kupkę popiołu.

(wytrzymałosć +7 za 7pkt rei)

Ta dusza ma umiejętność Cero? Jak trafi w Tenshiego, może go zabić lub go ciężko ranić... jestem ich nauczycielem i nie mogę pozwolić sobie żeby mój uczeń został w taki sposób zabity! pomyślałam i aż zaczęło ze mnie kipieć złością... ten kto kieruję tym poligonem i się nami bawi pożałuję... zaczęłam skupiać w sobie reiatsu tak że zaczęła ze mnie wypływać, powinni tą energię wszyscy dookoła poczuć, nie mogłam dopuścić do tego aby Cero w niego trafiło więc biegnę w jego stronę jak najszybciej mogę, odpycham Tenshiego tak żeby nie był w polu rażenia, po czym wyjmuję swój zanpaktou i przetrzymuję owy atak ostrzem oraz swoim uwolnionym reiatsu, powinno to zatrzymać Cero, gdy mi się to udaję robię szybki atak z góry próbując szybkim i mocnym cięciem przeciąć ową duszą na połowę, tym samym pokonując go.


(+15 Reiatsu, +10 Szybkość, +10 Siła)

Iz stara się zablokować cios, natomiast odepchnęła go Yuuki. Mimo dużego wypływu reiatsu nie udało ci się powstrzymać Cero, które eksplodowało. Wybuch sprawił, że Yuuki mocno poleciała, aż doleciała na ścianę. Poczuła jak coś pogruchotało jej w ręce no i ogólnie ciało miała obolałe(-20pż).

Musiała dojść do siebie, była przytomna, a trzech uczniów zostało przeciw jednemu przeciwnikowi, Izdurbal dzielnie stanął przeciw zagrożeniu, lecz nie minęło. Trójka stanęła w trójkącie otaczając przeciwnika.

<Yuuki nie może za bardzo interweniować, bo ma złamaną rękę, Tenshi możesz pisać co robisz nie tylko swoją postacią, ale też Kenjim i Yoriko starając się wykorzystać możliwość pracy w zespole,+1 do psychiki dla Iza, +1kontrola reiatsu dla Yuuki>

Teraz zaczynała się kolejna runda... trójka na jednego... co też ta nieszczęsna kobieta zrobiła?! Cały misterny plan poszedł do kraju tak dalekiego, iż jego nazwy Izdurbal nie umiał nawet wymówić. Dodatkowo zdawało się iż była ranna. Niech by tą babcie licho! Niemniej te przemyślenia Tenshi musiał zostawić sobie na później. Był zmęczony, miał mało rei i do tego musiał obmyślić jakiś plan kompletnie nie korzystając z własnych kidou. Niemniej jedno pozostało niezmienne, musieli zwycieżyc.

Plan A: (w razie gdyby dusza wciąż była spętana kidou unieruchamiającym)

Pierwszy atak należał do Kenjiego, który mógł przemieścić się szybko przed przeciwnika i zaatakować cieciem od boku na poziomie środka klatki piersiowej. Ostrze powinno uszkodzić prawą rękę, jeśli jednak zmodyfikowana dusza by się zblokowała, wciaż pozostawały ruchy Yoriko oraz Izdurbala. Dziewczyna miała zaatakować zza pleców podobnym kopnięciem, jakim wykończyła pierwszego psutego. Uderzenie z wyskoku miało trafić w głowę i spowodować ewentualne zawroty głowy. Ostatni podjąć działania miał Iz, głównie ze względu na to iż poruszał się najwolniej ze wszystkich. Jeśli przeciwnik zdołał by się jakoś uchronić przed wcześniejszymi ciosami, Tenshi miał zaatakować szerokim cięciem na nogi, by utrudnić poruszanie się. Jeśli zaś zmodyfikowana dusza została by uprzednio trafiona, zadaniem Iza było by wykonanie sztychu na poziom maski by w miarę możliwości pozbyć się problemu.

Plan B: (w razie gdyby przeciwnik zdołał uwolnić się z kidou)

Pierwszy ruch należał tym razem do Izdurbala. Po raz kolejny zamierzał zaszarżować na przeciwnika atakując od dołu pod skosem, na lewy staw biodrowy przeciwnika. Zależnie od reakcji przeciwnika kolejne zachowania zespołu to:

a) W razie gdyby wróg zblokował uderzenie, kolejny atak miał należeć do Yoriko. Miała ona zaatakować zza pleców wroga próbując go podciąć. Uderzenie na nogi, nawet jeśli nie uda się wroga przewrócić, powinno wytrącić go z równowagi. Ten właśnie moment miał wykorzystać Kenji, i wykonać atak na głowę przeciwnika. Nawet gdyby uniknął, to będzie musiał złapać po raz kolejny równowagę.

b) W razie gdyby wróg uniknął, następny atak należeć miał do Kenjiego. Szerokie ciecie z góry zza pleców zmodyfikowanej duszy miało być wymierzone na głowę. Gdyby uniknął owego ataku, Yoriko powinna zaatakować na jego maskę. Gdyby zaś zblokował uderzenie Kenjiego, zadaniem Yoriko było by uderzenie pod kolana, co spowodować mogło opadniecie na ziemię. Podskok albo odskok był by natomiast raczej utrudniony, gdyż od góry drogę blokował miecz Kenjiego, od przodu ostrze Izdurbala, zaś za nim stał sam Kenji.