Dojo Kendo

- Pół miesiąca ? No to nieźle, nieźle - rzekł stając nieopodal Ciebie, widziałeś iż przyglądał się temu jak trzymasz broń. Byłeś pewien iż nie ma żadnych negatywnych zamiarów, wyglądał raczej jak "starszy kolega" który chce pomóc. - Twoje ruchy są troszkę sztywne, popracuj nad ich elastycznością... Wtedy cięcie będzie wychodzić Ci idealnie - Uśmiechnął się lekko, cofnął sie w tył, złapał swój boken w obie dłonie i sam wyprowadził powolne cięcie, tak żebyś mógł dostrzec jak on układa ręce na rękojeści... Trzeba było przyznać że jego cios był pod każdym względem idealny - nie licząc szybkości. - Odkąd tylko pamiętam ćwiczę - odparł uśmiechając się...

W lustrze dostrzegłeś iż idzie w waszym kierunku Sensei, trzymała ona boken i wyglądała na wściekłą...

-Oj - jeden rzut oka na sensei i już wiedział, że szykuje się ostre lanie. Pytanie czy dostanie nieznajomy czy też Korim.. Zmienił uchwyt na taki jak pokazał mu mężczyzna i znów wyprowadził cios. Zdecydowanie lepiej. Aż cichy pomruk wyszedł z ust Korima.. tak to powinno wyglądać. Wyprowadził cięcie raz jeszcze, tym razem szybciej, i raz jeszcze, jeszcze szybciej, i jeszcze, i znów..
To jedno cięcie wreszcie wyglądało tak, jak powinno. Teraz mógł dostać bęcki nawet od sensei..

- Czemu się opierdzielacie ?! Już na ziemie i pompki ! MIGIEM ty też Kenji ! - Wrzasnęła krzywiąc się lekko, podeszłą do was, po czym przywaliła bokenem w łeb ciemnowłosego - Za co ?! - Jęknął cicho, zerknął kobietę i chwile później padł na ziemie do pompek.

W ten sposób minęło ponad półtorej godziny, na sam koniec siedziałeś na ziemi i dyszałeś... Seria ćwiczeń siłowych, ćwiczeń które n celu miały rozciągniecie mięśni i po serii walk z senswei byłeś wykończony i obolały, zresztą tak samo jak Kenji.

- Nooo... Na dziś tyle, idę odpocząć... - Kobieta mruknęła opierając boken na prawym ramieniu - I chce jutro widzieć czyste podłogi .. Wszędzie - ni czekając ruszyła do wyjścia.

Korim jak zwykle leżał na plecach i dyszał z szeroko rozwartymi ramionami. Miał wrażenie, że wcale nie posuwa się do przodu jeśli chodzi o sprawność fizyczną co cholernie go wkurzało. Obejrzał się na nowego członka sekcji, ten też nie wyglądał za dobrze a jeszcze będzie musiał poczyścić podłogi. No cóż, ma facet pecha. Kor dźwignął się na nogi i poszedł pod prysznic, potem ubrać się w swoje ciuchy, wziąć plecak i powrót do swojego pokoju. Jutro będzie musiał zrobić rundkę po sklepach, żeby dostać kasę. Niedługo przecież czeka go zapłata za hotel.. No i warto by było podwyższyć standard życia, prawda. Hmm.

( + 1 zręczność sobie dopisz )

Wyszedłeś niemal w tym samym momencie co Kenji, co dziwne ten się nawet nie przebrał - znaczy zmienił obuwie... Sam zaś szedł w swoim kimonie, z workiem na lewym ramieniu i bokonem opartym o prawe, mijając Cie rzekł tym swoim paskudnie aroganckim tonem głosu - Na razie - Rzekł i ruszył gdzieś na północ.

pisz w https://bleach.forumpolish.com/centrum-f57/rynek-gowny-t453-420.htm

Roten,

na macie było mało osób, zaledwie kilku. Nie spotkałeś Korima, była za to pani trener. Idziesz do szatni gdzie szybko się przebrałeś. Ostatecznie wchodzisz na matę jak się trening zaczyna, sensei wpierw zarządza rozgrzewkę: bieganie dookoła sali, machanie rękoma, streching. Gdy tylko każdy już was jest mocno nagrzany, a ty czujesz jak ubranie przykleja się do twojego ciała ustawia was w szeregu:
- Poćwiczymy cięcie z góry, trzeba uderzać nie z ramion, ale przede wszystkim z pochyłu ciała, pracować tułowiem. Wtedy uderzenie jest mocniejsze.

Pokazuje wam jak wygląda to z przodu, z tyłu i z boku:
- No teraz wasza kolej, robicie tak 10 minut. I bez ociągania, jak już tu jesteście to z życiem!

Roten był trochę zdziwiony, że Korima nie było. Zastanawiał się przez chwilę, czy coś się stało. Ocknął się dopiero w momencie, gdy trenerka zarządziła rozgrzewkę. Wtedy wykonywał mniej więcej to samo co wszyscy, jednak średnio przykładając się do tego. Trochę spocony odetchnął, gdy sensei zaczęła pokazywać jak należy wykonać poprawne cięcie. W sumie podczas jego ataków różnie to wyglądało. Czasem napierał całym ciałem, a czasem tylko siłą ramion. Zwrócił jednak dużą uwagę na to, co mówiła i stwierdził, że to logiczne i przyda mu się dobre opanowanie tego rodzaju ataku, by zawsze każdy jego cios posiadał więcej siły. Po tym krótkim odpoczynku zabrał się do roboty. Uniósł broń wysoko nad siebie, po czym pracując całym ciałem wykonał cięcie przed sobą. Potem znowu i jeszcze raz. Tak bez przerwy, wykonując wszystko raczej powoli, ale dokładnie.

Sensei co chwila kogoś poprawiała, tobie także nie umknęła uwaga:
- Nie pochylaj się tak, tracisz równowagę!

Choć pozornie wydawało się to lekkim ćwiczeniem to po kilku minutach zaczęło być męczące, kolejne ruchy były coraz trudniejsze do poprawnego wykonania. Ostatecznie udało ci się jakoś dobrnąć do końca. Gdy tylko grupa skończyła, poczekała mniej niż minutę. Wtedy to rozporządziła nowe ćwiczenie:
- A teraz żabki dookoła sali. Ruszać się! 5 długości sali!

Kucnąłeś i zacząłeś żabkować. Już po pierwszej długości zaczęło piec ci w uda, kolejne skoki były coraz mniej przyjemne, być może w swojej formie shinigami gdzie mógłbyś użyć choćby swojej duchowej mocy.

Gdy tylko skończyliście padłeś na ziemię, chciałeś wstać, ale nogi odmówiły posłuszeństwa, na wasze szczęście widząc was sensei daje wam 5 minut na ochłonięcie, ku swojej zgrozie zauważasz, że nie wziąłeś picia żadnego.

Kiedy Sensei go poprawiała, odpowiadał tylko cicho.
- Hai, hai.
Potem kontynuował, uważając, by nie popełniać tego błędu, na który zwróciła mu uwagę. Jak zwykle w ciele nie czuł się najlepiej. Jego główny atut, czyli ilość energii duchowej, którą się wzmacniał, w tej chwili był "zapieczętowany" w tej postaci. Nie było jednak innej opcji. Pewnie jako mieszkaniec Seireitei tam by ćwiczył będąc shinigami, ale przebywając na ziemi musiał dać sobie radę jako człowiek. Pierwsza faza ćwiczeń została jednak zakończona w miarę spokojnie, czego nie można było powiedzieć o żabkach. Pozornie tak proste ćwiczenie pozwalało nieźle obciążyć nogi i zmęczyć, w szczególności, kiedy się trochę długo przeciągało. Po nim Roten był już totalnie wykończony, a do tego mocno spragniony. Przez chwilę odpoczywał i myślał, gdzie może coś takiego zdobyć, aż wpadł na pewien pomysł. Nie był on może jakiś genialny, ale podszedł do Sensei i zwrócił się.
- Przepraszam, gdzie jest tu jakaś toaleta?
Następnie po otrzymaniu odpowiedzi mruknął tylko sobie pod nosem coś na wzór "to zaraz wracam", po czym skierował się do niej, głównie po to, aby się napić wody z kranu, nie za potrzebą.

Sensei krótko przedstawiła sprawę:
- mówiłam, macie 5 minut, już 4 a co zrobicie w międzyczasie to wasza sprawa.

Szybko pobiegłeś szukać i w końcu znalazłeś, odkręciłeś kran i piłeś łapczywie wodę. W pewnym momencie uznałeś, że wystarczy. Gdy wracasz znów następuje zbiórka, a sensei niemal krzykiem tłumaczy wam kolejne zadanie:
- Teraz będzie ćwiczyć obroną przed tym atakiem, dzięki niemu broń będzie się gładko ześlizgiwać co da wam przewagę! Ustawiać się w szeregu!

I znów powtarzacie ćwiczenie, które zostało dokładnie przedstawione. 10 minut machania mieczem, do tego skręt nadgarstka... ogólnie masz już nieco dosyć. Kolejne 2 minuty przerwy, gdy tylko mijają trenerka bezlitośnie nawołuje do kolejnego ćwiczenia:
- Dobierzcie się w pary, tak żebyście byli zbliżeni wzrostem.

Jak się okazuje tylko jeden był podobnego wzrostu, trudno było ocenić sylwetkę w obszernych strojach treningowych. Bez słowa stanął naprzeciw ciebie, nawet nie kwapił się zdjąć maski ochronnej, sensei kontynuuje:
- Będziecie ćwiczyć to jedno cięcie i obronę przed nim. To jest lekki sparing.
Sparing partner przyjął pozycję, widząc to reagujesz tym samym:
- Zaczynać! Krzyknęła.

Atak twojego partnera był tak szybki, że zdołałeś jedynie na twardo sparować cios. Po chwili odskakuje i nie wiadomo czy ma zamiar znów zaatakować czy bronić się.

Zaspokoiwszy pragnienie Roten wrócił na zajęcia, gdzie dostał całkiem niezły wycisk. Był już zmęczony po wstępnej rozgrzewce, ćwiczeniach cięcia i żabkach, a teraz musiał przez kolejne 10 minut machać mieczem. Robił to już troszkę bardziej niedbale, bo choć starał się, to był zwyczajnie zmęczony. Starał się nie ruszać za bardzo nadgarstkiem, który został nadwyrężony. Po niedługim odpoczynku danym przez Sensei nadszedł czas na ćwiczenie w parach. Co prawda kobieta nazwała to lekkim sparingiem, ale Roten wcale tego tak nie traktował. Stanął na przeciw osobnika z maską i gdy ten zaatakował - Roten po zablokowaniu i odparciu ciosu kontratakował, stosując tę samą technikę ciosu - bo do niego mają się chyba ograniczać. Gdy to zrobi, sam natychmiast szykuje się do obrony przed kolejnym, takim samym uderzeniem i ma nadzieję, że przeciwnik nie będzie zbyt ambitny i bardziej potraktuje to jak nudne ćwiczenie, niż sparing - nie odwrotnie.

Twoje nadzieje okazały się płonne, bo partner okazał się nadgorliwy, tempo jakie narzucił było mocne. Kilka razy nawet udało mu się ciebie trafić. W końcu nadszedł oczekiwany koniec. "Przeciwnik" odszedł bez słowa nawet nie dziękując. Gdy zdjął hełm okazało się, że to dziewczyna z dość krótkimi włosami i jednym warkoczykiem z boku, miała harde spojrzenie.

Sensei ogłasza koniec zajęć na dziś.

*Heh, dała mi wycisk.* pomyślał Roten, ale nie był z tego powodu nawet w najmniejszym stopniu zirytowany, bo specjalnie nie miał ochoty na walkę, a skoro nie zależało mu na zwycięstwie w tym małym sparingu, nie miał szans ani prawa go odnieść. Był trochę zdziwiony tym, jak ta dziewczyna się odnosiła w stosunku do niego, ale postanowił w to nie wnikać, licząc, że może na następnych zajęciach dowie się czegoś interesującego o niej, bo z pewnością jest całkiem silna i... dziwna.

Gdy następuje koniec, chłopak czym prędzej zabiera swoje manatki i kieruje się do domu, gdzie ma nadzieję na jakiś porządny obiad. W gruncie rzeczy ma teraz wielką ochotę, by zjeść wszystko to, co przywieźli jego rodzice z wycieczki.

Podróż do domu przebiegła spokojnie, do tego pogoda była całkiem miła. W domu jeszcze nikogo nie ma, patrząc na zegarek przypuszczasz, że rodzice będą za jakąś godzinę. Zostawiając rzeczy idziesz zaatakować lodówkę i wyjmujesz z niej różne, atrakcyjnie smakowo rzeczy. Mając wystarczająco dużo jedzenia udajesz się do pokoju. Najpierw nieco pospiesznie, potem już wolniej jedzenie znika, aż nie zostaje nawet odrobina. Najedzony zastanawiasz się co dalej. Z jednej strony sjesta, z drugiej nie czujesz się śpiący... za to na pewno czujesz się nieświeży po treningu.

<Odpisz w: https://bleach.forumpolish.com/tereny-mieszkalne-f56/dom-rotena-t255-510.htm >