Idziemy expić!

Ogólne założenia:

1. Event ten jest moim małym eksperymentem. Wasze postacie wcielą się, bowiem nie tylko w wojowników, ale również dowódców oddziałów zbrojnych, które będą bronić twierdzy. W zależności od Waszych decyzji (np. osobistego wkroczenia na pole walki czy też dowodzenia z bezpiecznej odległości) skuteczność oddziałów będzie się zmieniać... Na korzyść lub nie. Celem uczestników i ich oddziałów jest obrona twierdzy Tawagoto przed upadkiem.
2. Z uwagi na to, że sam zamysł zakłada duże znaczenie creepów, znacznie większe niż w Bleachu, a do tego wspólną zabawę o bardzo różnych sumach statystyk, to w świecie, w którym znajdują się postacie nie działa presja Reiatsu. Nie chcemy, żeby jakaś silna postać wskoczyła do środka i samą presją wybiła każdego w okolicy.
3. Każdy z uczestników otrzyma pod swoje dowództwo oddział żołnierzy, którzy mają mieć bazowe typy, np. łucznik, tarczownik, medyk itd. O tym jaki typ mają Wasze oddziały i w jakich proporcjach decydujecie Wy sami. Możecie podzielić je na maksymalnie trzy typy... Tak dla porządku. Liczba wojsk:
Chikaze - 1014
Cebula - 980
Tanaka - 1082
Vespaux - 372
Rui Zetsu - 120
Ryuji - 166
4. Poza wymienionymi żołnierzami w twierdzy będzie jeszcze 500 elitarnych wojowników, którzy będą świtą przyboczną władców, więc (przynajmniej teoretycznie) będą poza Waszym władaniem. Do tego kolejnych 1000 zaopatrzeniowców, którzy ściągają z murów rannych, przynoszą strzały, oleje itd.
5. W ramach nagrody za pierwsze miejsce w ostatnim power rankingu status głównodowodzącego obrony otrzymuje Chikaze.
6. W kwestii wojsk to może wprowadzić jednostki specjalne. Za 5 jednostek można postawić jedną machinę na murach, np. katapultę czy balistę (jedna postać może mieć ich maksymalnie 3). Poświęcając 10 jednostek można otrzymać postać specjalną, która ma unikatowe zdolności, choć niekoniecznie bitewne, jednak gracz, który zdecydował się na taki ruch nie wie jaką postać specjalną wylosuje (każdy użytkownik może mieć maksymalnie jedną taką jednostkę).
7. Każdy gracz może raz na 3 tury zdecydować się na próbę przekonania mocodawców, aby udzielili mu wsparcia oddelegowując część wojsk przybocznych lub zaopatrzeniowców do pomocy jego oddziałom na trzy tury. W zależności od szczęścia, zdolności i innych zmiennych siła takiego wsparcia będzie różna (można dostać zero żołnierzy albo nawet całą gwardię). Naturalnie prosząc o przekazanie zaopatrzeniowców do boju ma się większe szanse powodzenia niż prosząc o elitarnych przybocznych.
8. Aby event przebiegał w miarę dynamicznie chciałbym, abyście wszyscy mieścili się z odpisem w 48 godzinach. W razie gdyby ktoś nie zdążył to jego wojska będą pozbawione dowództwa, a co za tym idzie ich efektywność będzie marna.

No to do boju. Pod tym postem chciałbym, aby każdy z Was dokonał podziału swoich wojsk. W międzyczasie ja narysuje jakąś tam mapę Tawagoto i okolicznych terytoriów, a wtedy rozpoczniemy już z kopyta wraz z otoczką fabularną itd.

10 jednostek zamieniam na jednostkę specjalną Arcymagistra.
12 jednostek wymieniam na 2x Balista i jeden Trebusz.

8 medyków
45 łuczników
45 rycerzy z mieczami i tarczami.

10 jednostek na jednostke specjalną Berserker
10 jednostek na 2 Bricoli.

10 medyków
171 rycerzy z mieczami i tarczami
171 łuczników

10 jednostek zamieniam na jednostkę specjalną Bard.
12 jednostek wymieniam na Baliste i 2xskorpion.

500 łuczników
390 rycerzy z włóczniami i tarczami
100 Medyków

10 jednostek zamieniam na jednostkę specjalną Zastępca.
130 medyków.
16 ciężkozbrojnych gwardzistów 

10 tragarzy zaopatrzenia.

10 - jednostka specjalna agent
15 na oblężnicze - dwie balisty jeden onager (katapulta)

200 inżynierów
320 kuszników
469 rycerzy z włóczniami i tarczami

10 jednostek na speciala - Stańczyk
15 jednostek na oblężnicze - trebusz, 2x stanowiska do zrzucania gorącej smoły/oleju (po jednym nad bramami murów)

200 pikinierów
357 rycerzy z włóczniami i tarczami
500 łuczników z tarczami na plecach

Wszyscy chętni dokonali podziału wojsk, no to zaczynajmy!

WTRĘT FABULARNY

Robili różne rzeczy. Jedni trenowali, inni polowali, ktoś tam właśnie zasiadał na tronie z gazetą w dłoni, lecz pomimo tego, że różniło ich właściwie wszystko to spotkało ich zgoła to samo. Nagle zakręciło im się w głowie, jakby zawirowało nimi, czuli że lecą na ziemie, ale nie przewrócili się. Gdy zmysły odzyskały ostrość byli, jednak w zupełnie innym miejscu. Była to bardzo duża sala, która choć obwieszona baldachimami to zdawała się być dość zimna. Wynikało to z tego, że znajdowała się w budynku zbudowanego z dużych kamieni ukształtowanych w równe sześciany. W środku sali znajdowały się dwa długie, drewniane stoły, a na końcu podwyższenie i zdobny tron. Za nim długa płachta zwieszona ze ściany z herbem: dwugłowy, złoty orzeł z rozpostartymi skrzydłami na bordowym tle. A, no i wszędzie byli ludzie. Otaczały ich różne osoby, które nawet nie kryły dziwnego połączenia satysfakcji, podniecenia, nadziei, ale również strachu czy niepewności. W zasadzie nie różnili się wiele od mieszkańców Rukongai czy świata żywych, może poza modą czy ubiorem. Byli oni bardziej tęgiej budowy i słuszniejszego wzrostu, karnacja ich skóry była niewiele ciemniejsza, z kolei włosy jaśniejsze, niż w Japonii. Były tu różne spektra, jedni mieli włosy całkiem jasne, inni rude, a niektórzy brązowe, byli też bruneci! Większość z nich nosiła długie włosy, niezależnie czy mężczyzna czy kobieta, a większość tych pierwszych na twarzach miała także brody. Ich stroje także były odmienne. Żaden nie miał na stopach sandałów, nosili różne formy zamkniętego obuwia. Niektórzy lekkie trzewiki, a inni ciężkie buciory z metalu. Zamiast kimon nosili spodnie, dość bufiaste oraz narzucane kaftany czy tuniki. Wszystkie barwne, zdobne, często z różniącymi się od siebie herbami. Jeden z nich, miał złotą koronę na głowie. To on się wypowiedział.
- Nie lękajcie się przyjaciele, sprowadziliśmy Was i mamy pokojowe zamiary, z naszej strony nie czeka Was żadna krzywda. - Mówił przyjemnym dla ucha, uspokajającym głosem. Dalej już się potoczyło. Okazało się, że mężczyzna nazywa się Atamagai i jest królem tej krainy, która znajduje się w innym świecie... A właściwie był zanim pewnego tragicznego dnia spod ziemi wypełzły hordy bestii o wrogich zamiarach. Choć zajęli pobliskie miasto wysłał im posłańców z nadzieją na pokojowe współżycie cywilizacji. W zamian otrzymał tylko głowy swoich wysłanników. Rozpoczęła się wojna, w której ludzie Atamagaia byli coraz bardziej spychani do defensywy. Przegrali kilka bitew i zaczęli się tłoczyć w twierdzach, które również padały jedna po drugiej. W końcu resztka jego ludu została zepchnięta do prastarej, górskiej twierdzy - Tawagoto. Tam król zdecydował się na desperacki ruch, poprosił kapłanów, aby sprowadzili wojowników z innych światów, którzy pokażą jego ludziom jak obronić się przed złem z podziemia, takich którzy uratują jego lud przed całkowitym zniszczeniem. Król był nie tylko uprzejmy, ale zdesperowany. W pewnym momencie w niemal teatralnym geście rzucił się na kolana i złożył błaganie o pomoc, jednocześnie przepraszając, że gwałtem ich tu sprowadzili. Obiecał także, że gdy im się uda uzyskają nagrody oraz zostaną bezpiecznie odesłani do swych domów. A że serca Iowoian (w przypadku Vespauxa dziura na serce) na łzy królewskie czułe, to Ci się zgodzili i tak zaczęła się ich nowa przygoda.

Okazało się, że była noc, a zwiadowcy donosili, że już następnej bestie dotrą pod mury Tawagoto, więc trzeba było działać. Wyszli na zewnątrz. Choć temperatura nie była specjalnie niska to było zimnawo ze względu na dmuchający, górski wiatr. Pasmo łukiem okalało twierdzę, które składała się z zamku, jego dziedzińca, który umieszczony był dobre 150 metrów ponad najniższą częścią Tawagoto. Opadającą, brukowaną drogą szło się do pierwszych murów, które również stworzone były z kamieni wyciosanych w sześciany. Wyglądały bardzo solidnie, a dojście na nie było bardzo łatwe i wygodne ze względu na schody prowadzące na górę. Drewniane bramy wzmocnione metalowym okuciem otworzył się ze zgrzytem. Ruszyli na dół, gdzie już tak bogato nie było. Ewidentnie była to część mieszkalna, która tym, którzy je odwiedzili mogła nieco przypomnieć Rukongai. Zdecydowanie przeludnione, widać było to nawet nocą, większość domów była drewniana i kryta strzechą, choć były tu także solidniejsze kamienne budynki. Rejon ten był większy niż dziedziniec, a miejscowi nazywali go "podgrodziem". Weszli na pierścień kamiennych murów. Były one dłuższe, ale wykonane z tą samą starannością. Okazało się, że przed twierdzą już wystawiono wojska, których przeglądu mieli dokonać. Wojownicy w swym wyposażeniu różnili się od tych, które mieli okazje spotkać np. w Soul Society. Ich miecze miały szersze, od katan, proste ostrza, z bardziej rozbudowanymi jelcami, w większości były obusieczne. Na sobie zamiast kimon nosili kolczugi, czasem nawet zbroje. Niektórzy w rękach dzierżyli tarcze, rzecz w Rukongai niemal niespotykaną. W walce dystansowej korzystali z łuków, a także bardziej skomplikowanych kusz oraz broni ciskającej ciężkie kamienie na przeciwnika. Nie wyglądało, aby mieli jakieś specjalne zdolności, niczym Shinigami, ale za to było ich całkiem sporo. Na oko kilka tysięcy. Dokonali podziału wojsk między ich jako dowódców, Chikaze okraszono mianem głównodowodzącej.

FAZA I planowanie

Wiedzieli już co mają obronić i jakimi będą dysponowali środkami. Przyszedł czas na powrót do zamku i ustalenie szczegółów. Idąc po bruku przeszli te samą drogę, tylko że tym razem pod górę. Nim weszli do serca twierdzy pokazano im jeszcze tajemne, boczne wyjście przez góry, które choć ciasne to mogło się przydać do przeprowadzenia wycieczki czy ataku z zaskoczenia. W końcu wrócili do ciepłych komnat zamkowych, a konkretniej do sali tronowej. Teraz długie, ciężkie stoły obłożone były jadłem oraz napitkiem. Były różnego rodzaju mięsa, warzywa, owoce, przyprawy, sałatki, surówki, a także napoje jak piwo czy wino, a także soki, znalazłoby się też kilka kwaterek wódeczki na ukojenie nerwów.
- Rozgośćcie się, proszę. - Rzekł Atamagai z rozłożonymi rękoma symbolizującymi otwartość i zaproszenie. Rozsiadł się na tronie i choć ewidentnie starał się sprawiać wrażenie silnego oraz opanowanego to był w ciężkim stanie psychicznym, a cała sytuacja mocno się na nim odbijała. Przyszedł czas planowania, rozstawiania wojsk czy machin, ustalania taktyki... Albo opieprzania przy stole biesiadnym, kto co woli.
---------------------------------------------------------------------
No dobrze, to macie teraz Waszym zadaniem jest fabularne dogadanie się, tak aby wszystkie kwestia strategiczne zostały rozważone. Jako, że Tanaka ma zajęty weekend to możecie sobie pisać bez kolejności czy mojego udziału, ot relacje między postaciami. Czas na to macie do poniedziałku wieczora kiedy to ja odpiszę. Bądźcie, jednak kolegami i zostawcie Tanace jakieś miejsca do rozlokowania wojsk na murach, a nie że zajmiecie wszystko, bo on nieobecny xD Tak czy siak liczę na aktywność i piszcie sobie na zdrowie.

Wysoki barczysty mężczyzna nieodbiegający wyglądem od tutejszych mieszkańców, aczkolwiek wyraźnie od nich bledszy z długimi zawiązanymi w warkocz włosami oraz brodą pozostawianą w nieładzie i do tego nieartystycznym ruszył na stół dokładnie w momencie, kiedy jego zmysły tylko musły obecność jedzenia.
Zaczął sprawnie i bez nawet najmniejszego wstydu nakładać na talerz całą gamę jedzenia jednocześnie drugą dłonią biorąc co mniejsze kawałki mięsa, które lądowały bezpośrednio w jego ustach. Próbował coś powiedzieć, ale nie zaniechał tejże czynności więc z jego ust dobyło się tylko nieskładne mlaskanie.

Była zdezorientowana, acz już raz była wezwana w podobny sposób. Jak się okazało, metoda również była taka sama, także jej reakcja była spokojna. Był to okres niespokojny, więc rzeczywiście prezentowała się okazale była odziana w pełną zbroje yoroi, przechodząca w swoich łuskach z ciemnego błękitu do szarości, ozdobioną srebrnymi nitami i złotymi obramowaniami. To, co było widać z niej samej to długie blond włosy wynurzające się zza hełmu oraz krwistoczerwone oczy badające otoczenie. Twarz miała zasłoniętą maską, a przy boku trzymała swój miecz, z którym się nie rozstawała. Po zbadaniu otoczenia zauważyła parę rzeczy, jak i jednego znajomego.
Na prośbę króla skinęła głową, przedstawiając się jako Morigami Chikaze, córka czcigodnego Susanoo, Boga gromu i mórz. Dopytała przy tym o sytuację oraz jakimi zasobami dysponowali. Poprosiła również o łuk, o możliwie jak największym naciągu. Zorientowała się w sytuacji oraz zasobach jakie posiadali. Poprosiła również o wodę, mniej więcej 80 litrów, którą zamierzała pobłogosławić swoją mocą. Wytłumaczyła, że ta woda po przemyciu nią ran pomaga w ich gojeniu i ogólnym dochodzeniu do zdrowia rannych. Spędziła następnie mniej więcej godzinę na medytacji i myśleniu nad sytuacją w jakiej się znalazła.
Zasiadła przy stole, ciągle w swojej zbroi. Jednak do niego  zdjęła w końcu swój hełm, pokazując oblicze ślicznej dziewczyny przed 25 rokiem swojego żywota. Kontrastowały z tym jej oczy, które patrzyły się uważnie na każdą z osób tutaj, zwłaszcza na pustego który z jakiegoś powodu się tu znalazł. Zasiadła do posiłku, acz posiliła się na tyle by wiedzieć, że będzie miała potem siłę na jutrzejsze starcie.
Gdy skończyła, zwróciła się do wszystkich. Z jakiegoś powodu została wybrana na główną osobę dowodzącą. Może był to wynik jej prezentacji.
-Mamy dwustu pięćdziesięciu medyków, dwie setki inżynierów, drugie tyle miecznikow, i tyle samopikinierów przeciw kawalerii. Trzy setki kuszników na opancerzone cele. Dwanaście setek łuczników, i drugie tyle piechoty. Posiadamy też jeden i jedną trzecią tuzina ciężkozbrojnych, jak i parę wyróżniających się osób. Mamy dwie bricoli, dwa trebusze, pięć balist, dwa skorpiony, i dwa stanowiska na olej.-Popatrzyła się po reszcie gdy dokonywała tego podsumowania-Na każdy z murów wejdzie po dwóch tysięcy żołnierzy. Na pierwszym można ulokować osiem machin, na drugim sześć.-Mówiła głosem trochę głębszym, niż mogłoby to wynikać z jej twarzy. Zrobiła chwilę przerwy, dając chwilę na przetrawienia tego wszystkiego.
-Mamy dość ludzi by obsadzić oba mury. Na razie trzeba się skupić na utrzymaniu pierwszego, potem można zastanawiać się nad innymi planami. Najpierw jednak... Co potraficie. I gdzie widzicie się w tej bitwie.

Seiru dalej pałaszował, pochłaniając kolejny talerz za talerzem, ciesząc się pierwszym posiłkiem od kilku lat. Kiedy w końcu odrobinę zwolnił wymlaskał zrozumiale że chce nożyce bądź brzytwę i kiedy ta dziwnie uzbrojona kobieta wrociła siedział już nad swym posiłkiem ze znacznie krótszymi włosami oraz mniej kloszardowej brodzie. Na oko był w połowie swojej trzydziestki, ubrany był w łachmany które kiedyś były chyba kimonem. Koło niego leżał sporej wielkości brzeszczot przypominający połączenie noża kuchennego z naginatą.
Kontynuował jedzenie kiedy młoda kobieta zaczęła zasypywać ich cyferkami skupił się dopiero liedy przeszła do ostatnich zdań swojej wypowiedzi
- Będę bronił bramy.- Odpowiedział oznajmiająco z tonem takim jakby zostało to już postanowione.
- Przy okazji jak się nazywasz?- Był to pytanie ewidentnie kierowane do wszystkich pomimo swojej gramatycznej składni

Oswojenie się z tą jakże przedziwną sytuacją solidnie nadwyrężyło moje nerwy. Dopiero po chwili rozpoznałem dźwięczące w uszach intro Gry o Tron. To właśnie ta natarczywa melodia pomogła mi zrozumieć, że to tylko sen. Najwyraźniej przepracowanie i stres oraz potencjalnie paranormalne wydarzenia ostatnich dni odcisnęły na mnie swoje piętno. Świadomy surrealistycznosci całej tej przygody, postanowiłem trochę się w niej pobawić. Z zachwytem obserwowałem architekturę oraz złożoność postaci, zrodzonych z mojej podświadomej kreatywności. Kto wie, może po przebudzeniu doznam momentu natchnienia i ułożę nowy utwór?

Sytuacja, w której główną bohaterką fantasmagorii była zupełnie nieznana mi osoba, podkreślała tylko jej niecodzienność. "Morigami Chikaze, córka czcigodnego Susanoo" zdawała się pasować do świata przedstawionego. Zapoznawszy się wcześniej ze swoimi podwładnymi, postanowiłem przywitać resztę kadry. Skinieniemy głowy pozdrowiłem towarzystwo i udałem na stronę, by omówić z zastępcą plan działania. Przydzieliłem Mu grupę 30 medyków i przedstawiłem listę materiałów, jakie mogą okazać się potrzebne. Ich zadaniem było określić dostępność oraz ilości wspomnianych zasobów. Sam w towarzystwie 10 zaopatrzeniowców przyjrzałem się zabudowaniom. Sprawdziłem, które z budowli nadają się pod szpitale polowe i dołączyłem do biesiady.

Zająwszy miejsce przy stole, wysłuchałem ogólnej oceny sytuacji. - Szanowni Państwo, Ashikaga Ryuji. Od dziś odpowiedzialny będę za Państwa opiekę medyczną. Chociaż warunki należą do dosyć szczególnych, liczę na owocną współpracę, oraz liczne sukcesy. Dowódco, dokonałem wstępnego przeglądu wojsk. W oparciu o obiekty pomiędzy pierwszym i drugim murem jesteśmy w stanie przygotować improwizowane szpitale polowe. Pomoc pięćdziesiątki inżynierów byłaby tu wyjątkowo przydatna. Zgodnie z raportem przedstawionym przez moją prawą ręką, obecnie nie dysponujemy materiałami do produkcji prochu, trucizn, ani wysokiej klasy środków zapalających. Jutro zajmę się przyspieszonym szkoleniem swoich kadr w kwestiach bardziej cywilizowanej opieki medycznej oraz wykonywaniem uproszczonych staz taktycznych. Zgodnie ze wstępnym rekonesansem tutejsi lekarze stosują dosyć barbarzyńskie metody. Uratuję tyle żyć, ile to tylko możliwe stawiając na nogi waszych wojów tak, by mogli wrócić do walki, ale uprzedzam, że przy ograniczonym czasie i środkach śmiertelność będzie wysoka. Czy wewnątrz zamku dysponujemy kaplicą lub inną salą, podobną do tej, którą w razie upadku pierwszej linii obrony moglibyśmy zaadaptować jako nowy szpital? - Trochę się rozgadałem, ale biesiadna atmosfera i zaskakująco apetyczne potrawy sprawiały, że wciągnąłem się w odgrywanie ról.

- Wytwarzanie staz będzie bardzo proste, dlatego doceniłbym pomoc wszystkich dostępnych sił. Jeżeli wystarczy czasu, chciałbym również przeprowadzić krótki instruktarz wśród wojska tak, aby każdy wój był w stanie awaryjnie zastosować je na koleżance, czy koledze. - Przygotowanie ilości wystarczającej do tego, by każdy miał własną stazę było mało realistyczne, ale gdybym zdołał zaopatrzyć w nie chociaż połowę, dałoby to nam więcej czasu.

Wysłuchała i jednego i drugiego. Wysoki mężczyzna nie był zbyt rozmowny, w przeciwieństwie do zamaskowanego... Sporo rzeczy naraz, ale nie mogła odmówić, że była to ważna sprawa. Złożyła ręce przed sobą, opierając się łokciami o stół.
-Myślę, że jeśli nikt nie ma nic przeciwko, albo innych planów przed bitwą dla inżynierów to można ich do tego przeznaczyć. Lecz później mogą być potrzebni gdzieś indziej. Przygotowałam też parędziesiąt litrów leczniczej wody. Nie zastąpi opieki medycznej, ale użyta do przemywania ran ją wspomoże.-Wrociła spojrzeniem do chłopaka który wypowiedział się pierwszy-W takim razie dobrze, bys zaproponował w jaki sposób będziesz jej bronił, i w jaki sposób chcesz wykorzystać dostępne nam środki... Jak Ciebie zwą?

Popatrzył się na szlachciankę ze wzrokiem wyrażającym zdziwienie zadanym pytaniem, przeżuł do końca ostatni z lawałków jedzenia jaki został mu na talerzu po czym odpowiedział.
- Seiru- Chyba się przedstawił po czym kontynuował
- Stanę przed bramą i nie pozwole nikomu przejść. Chyba ciężko w inny sposób bronić bramy.- Stwierdził.
- A ty jesteś jakimś lekarzem? Jak tak to możeszwziąć tych wszystkich medyków których mi przydzielili.- Oznajmił odzywając się do człowieka w masce.

Im dłużej szerszeń słuchał dziwnie białego jak na kogoś z jego imieniem mężczyzny tym trudniej było mu powstrzymać śmiech. Zatrudnił do obrony swojej wspólnoty żywiącego się duszami potwora? I jeszcze dał mu podkomendnych? Vespaux przez chwilę zastanawiał się, czy nie trafił tu przez pomyłkę zamiast Giryu. On chociaż nadawał się na przywódcę. Niestety, najwyraźniej nie mogli ich zamienić. Cóż, może dzięki temu chociaż trochę poucztuje. Owad gustował w nieco innego rodzaju strawie, nie ruszając niczego ze stołu jedynie wsłuchał się w dyskusję pozostałych. -Andreu Vespaux. Mam nadzieję że ma aparycja nie budzi w was dyskomfortu? Chce żeby było jasne, że jak długo jesteśmy w tym wymiarze, jestem waszym sojusznikiem. Potrafię latać, zwiększać temperaturę wokół siebie, wytwarzać broń energetyczną strzelać Cero, regenerować się i znam trochę Muay Thai. Gorzej z moimi umiejętnościami taktycznymi. Jestem gościem od brudnej roboty, a nie przywódcą. Myślę że powinienem od razu polecieć do bitwy i nażreć się ile wlezie, potem wycofać się i poczekać, aż mój organizm się wzmocni. Skoro Seiru tutaj odstępuje swoich medyków, mogę dostać część?

Spojrzenie Seiru przeniosło się z Lekarza na Pustego.

- Nie- Odpowiedział - Ten tutaj jest jakiegoś rodzaju medykiem. Dużo lepiej ich wykorzysta od nas - Wskazał na Ryujiego - Poza tym. Nie będę oddawał żołnierzy komuś kto tylko czeka na ich duszę.- Odpowiedział wstając i pukając pustego dwu krotnie w maskę, chcąc zaznaczyć podstawność swoich słów.

Z nieukrywaną fascynacją obserwowałem dyskusję, toczącą się pomiędzy wojownikiem, oraz Przerośniętym, Humanoidalnym Szerszeniem. Przez moment rozważałem, która spośród niedawno używanych roślin mogła zapewnić mi aż tak kolorowy sen. Owad miał nawet dziwne, przydługie nazwisko i zachodniobrzmiące imię. - Dziękuję Panie Seiru. - Skinąłem mężczyźnie w geście aprobaty. - Panie Andreu, z żalem stwierdzam, że moi podwładni nie opanowali... Hmmm. Chyba nie opanowali zdolności lotu, dlatego raczej się Panu nie przydadzą. - Świat przedstawiony stawał się coraz to bardziej absurdalny. Rzeczywiście mogło okazać się, że przydzieleni mi lekarze to teraz również czarodzieje i w naturalny dla siebie sposób, potrafią szybować. Odnotowałem w pamięci, by zbadać temat jutrzejszego poranka. - Poza tym pozwolę sobie założyć, że Konwencje Genewskie nie obowiązują w tych okolicach, co czyni medyków wyjątkowo podatnymi na atak. Z radością zapewnię Panu, jak i całej reszcie wojsk bardziej wysunięte wsparcie, jeżeli zadbacie o bezpieczeństwo ekip ratunkowych. Ostatecznie martwy lekarz nikomu nie pomoże. - Dokończyłem wypowiedź, bardzo starając się brzmieć naturalnie. Wyczyn niecodziennie trudny w wypadku, kiedy rozmawia się z insektem. Insektoidem? Nałożyłem sobie solidną porcję mięsiwa, zastanawiając nad anatomią tego stworzenia. Weterynaria znajdowała się poza moim zakresem kompetencji. Ciekawe, czy będę w stanie udzielić mu jakiejś pomocy.

Owad nie miał zamiaru pożerać miejscowych, w końcu i tak mu nie ufali. Tym niemniej odmowę przyjął ze spokojem. -Chciałem medyków dla moich ludzi, nie dla mnie.-podkreślił szerszeń zdając sobie sprawę, że wątpliwym, by tutejsi mieli pojęcie o anatomii Hollow. -Ilu mam oddelegować?-

Stwierdzenie było szczere acz na swój sposób absurdalne. Wyglądała na lekko zaskoczoną, acz też zainteresowaną. Pusty, tak jak się spodziewała, wywoływał u niej instynktownie poczucie obrzydzenia. W obecnej sytuacji nie mogła sobie pozwolić na przebieranie w sojusznikach, acz akurat to co mówił ją do tego trochę zniechęcało. Potem zaczęła słuchać coś o konwencjach genewskich, co utwierdziło ją we wcześniejszej, nieśmiałej obserwacji. Osoby tutaj zgromadzone były z różnych światów, ale jakby... jednego wszech-świata? Albo też wszechświatów, które były bardzo podobne do jej własnego. Trudno było powiedzieć bez zagłębiania się w konkretne pytania, a i tak mogłaby się nie dowiedzieć.
Sytuacja zaczynała się robić trochę bardziej zaogniona. Przystawiła zaciśniętą dłoń do ust i chrząknęła.
-Seiru-san, usiądź.-Nie było w tym ani prośby ani groźby. Był to prosty komunikat-Posiadanie medyków za murami jest ryzykowne. Łatwo ich zlokalizować i są za bardzo wystawieni na cokolwiek, co działa na obszarze. Z murami przynajmniej trudniej ich znaleźć... o ile nie będą prowadzili również ataków z powietrza.-Zerknęła na władcę który ich sprowadził, i zapytała-Czy są jakieś doniesienia co do charakteru wrogich wojsk?
Gdy otrzymała odpowiedź kontynuowała.
-Odległość między murami to dwa kilometry. To za daleko by machiny działały odpowiednio z drugiego muru, więc trzeba będzie je ustawić na przedzie. Część wojsk będzie też musiała zostać na murach z tyłu, by zapewnić ochronę medykom i inżynierom w razie ataku z powietrza, jak i osłonę wojsk w wypadku gdyby... coś poszło nie tak.-Namyśliła się jeszcze przez chwilę.
-Można zorganizować punkt zbiorczy dla rannych za główną linią obrony, skąd można będzie transportować rannych do środka twierdzy. Skoro Seiru chce bronić bramy, to będzie odpowiedzialny, poza obroną na froncie, za zapewnienie bezpieczeństwa tym transportom. Vespaux, skoro może strzelać, może w początkowej fazie bitwy udzielać wsparcia ogniowego, by w przypadku gdyby jego broń była zbyt groźna dla naszej piechoty zlecieć na dół.-Westchnęła, patrząc raz jeszcze na medyka. Z jakiegoś powodu jej wzrok na moment złagodniał, by ponownie nabrać surowości gdy wróciła do całości.
-Trzeba przemyśleć, jak rozłożyć wojska. Musimy się podzielić by każde z nas obejmowało pewien obszar, i by mogło w jakiś sposób zareagować. W zależności od waszych potrzeb... Słucham. Propozycje. Zwłaszcza w kwestii piechoty, bo to od ich ustawienia będzie zależała skuteczność obrony muru.

Byłem gotów udzielić aktywnego wsparcia Szerszeniowi, jednak Dowódczyni wyraźnie miała na uwadze bezpieczeństwo lekarzy. Bardzo słusznie. Protagonistka moich snów powinna wykazywać się rozwagą. - Jeżeli budowa szpitali przebiegnie zgodnie ze wstępnymi założeniami, medycy powinni być relatywnie osłonięci przed ostrzałem. Nawet zakładając potencjalne siły desantowe przeciwnika, wystarczy mi garstka dobrze wyszkolonych tarczowników. Osobiście dysponuję szesnastką dzielnych wojów. Uważam, że kolejna dwudziestka wystarczy, by utrzymać budynki i wejścia przez kilkanaście minut. - Raportowałem, spoglądając na dziewczynę. Wyglądała młodo i chociaż nikt z nas nie sprawiał wrażenia doświadczonego w dowodzeniu średniowieczną armią, Jej wiek mógł stanowić problem. - Taki czas wystarczy, by w ramach potrzeb zrotować większe siły i odeprzeć natarcie. - Pociągnąłem solidny łyk przedniego miodu. Trunek był mętny, mocny i przesadnie słodki. Nowoczesne miody były być może delikatniejsze i bardziej klarowne, ale ten zwyczajnie mi smakował. - Panienka wybaczy bezpośredniość, wolę wiedzieć, z czym przyjdzie się nam borykać. Czy poza statusem potomstwa jednego z ważniejszych bóstw, dysponuje Panienka jakimkolwiek doświadczeniem w dowodzeniu armią? Jeśli można, chciałbym również poznać Panienki wiek. - Odrobina prowokacji nie zaszkodzi, a przy tym może ujawnić Jej porywczość, oraz chociaż częściowo uwydatni to, jak działa pod presją. Nie czułem się szczególnie komfortowo, podważając Jej kompetencje, jednak wydawało się to szczególnie w tym miejscu właściwe.

Właśnie opiekał na ognisku zająca kiedy jakoś dziwnie zakręciło mu się w głowie. Kiedy podniósł wzrok zająca nie było, a co ważniejsze sam Tanaka znajdował się w jakimś zupełnie nieznanym miejscu. Rozejrzał się po pomieszczeniu, a następnie ludziach. Nim jednak zdążył się zapytać co tu się odwala, jegomość w koronie wyjaśnił sytuację. Jakim cudem spotyka to zawsze jego? Zawsze musi wplątać się w jakąś kabałę i to w niecodziennym miejscu. Nie mniej, król i jego poddani byli w potrzebie i prosili o pomoc, nie miał zamiaru więc odmawiać.
Nie tylko on został tu przeniesiony. Było jeszcze kilka innych nieznanych mu osób poza jedną - Chikaze. A więc nawet bogowie mogą mieć takie "szczęście" jak on. Poza tym trafił się nawet jakiś hollow, co w ogóle było dziwne... i niebezpieczne...
Zdjął kaptur z głowy i skinął głową do zgromadzonych. Jego blada cera mocno kontrastowała z kruczoczarnym zarostem i długimi swobodnie opadającymi włosami przez które przebijały się spiczaste uszy. Ostre rysy twarzy i czerwone "dzikie" oczy mogły wzbudzać niepokój, ale skoro został tu przyzwany to nie mogli wybrzydzać.
Zaczęła się rozmowa na temat strategii. Nie chciał przeszkadzać Chikaze i słuchał jej sugestii, które w jego ocenie były trafne. Nie czuł więc potrzeby aby się dodatkowo wtrącać. Zabrał głos dopiero wtedy kiedy padło pytanie o podział obrony strategicznych miejsc.
- Zajmę się obroną murów.- Przemówił spokojnym, niskim tonem. - Mogę większość podległych mi pikinierów oddelegować do obrony bramy. Myślę, że tam się bardziej przydadzą niż na murach. A... i możecie mi mówić Tanaka.

Seiru po skończeniu posiłku mógł się w pełni skupić na informacjach wypluwanych przez pozostałych.
Słuchał najpierw wypowiedzi Lekarza potem Potwora a następnie tej Boginki. Poprzedni nie wnosili nic specjalnego do rozmowy ale ona skupiła się na informacjach potrzebnych do obrony. Mało z tego miało dla niego znaczenie, ale wiedział że dla reszty powinno.
Następnie znów odezwał się ten dziwak w Masce. Podał informacje o tych jego szpitalach co z tego co wiedział było kluczowe a następnie zaczął się plątać w wyszukanych słowach, kiedy jednak doszedł do połowy zdania Seiru zrozumiał dokąd zmierza jego wypowiedź. Nie był co prawda geniuszem strategii ale rok w akademii nauczył go że wiara w przełożonych jest ważna a łańcuch dowodzenia po coś został stworzony.
Kiedy z rtęciowego odbicia maski padły słowa "Doświadczeniem" Seiru chwycił pobliską kość z kurczaka i cisnął używając samego nadgarstka w klatkę mówiącego powodując rozprysk kości jak i prawdopodobnie wyduszenie powietrza z płuc celu. - Wydaje mi się że damy radę zabezpieczyć "szpital".- Wszedł szybko ze swoją wypowiedzią, nie chcąc pozwolić mężczyźnie dokończyć swojego zdania. - Jak mówiłem ja zajmę bramę i rozdysponuje część swoich oddziałów na jej szczycie a resztę mogę podpiąć do ochrony murów. Niestety nie mieliśmy jeszcze w akademii zajęć z taktyki dlatego będę się raczej angażował osobiście- Mówiąc to zwrócił się do Kami używając bardziej pytającego tonu do pierwszej części wypowiedzi.

Słuchała nie przerywając. Może każdy z nich zaoferuje jakaś informacje, która przyda się w planowaniu tego wszystkiego. Patrzyła na każdego po kolei, lecz pierwszy odezwał się lekarz. Zmarszczyła brwi słysząc pierwsze pytanie, a jej spojrzenie od razu przeniosło się na Seiru gdy ten rzucił kawałkiem czegoś podłużnego. To chyba była kość. Nie wyglądała na zadowoloną, lecz nie okazała gniewu.
-Wystarczy, a nawet należy się ograniczyć przy tym stole do słów, Seiru-sa...-Przerwała w srodku swoich słów gdy zdała sobie sprawę z tego co usłyszała. Acz chyba musiała się przesłyszeć. Nie musiała się wysilać by wyczuć wielką moc bijącą z tej osoby. Niemożliwe, by była uczniem akademii shinigami.
Chwilę się na niego zapatrzyła, po czym potrząsnęła głową.
-Nieistotne. Brałam udział w bitwach na ich czele. I chociaż kobiet nie pyta się o wiek... Mam więcej doświadczenia niż na to wyglądam.-Machnęła na to ręką-Czy dobrze rozumiem, że chcecie część oddziałów rozdysponować za bramą? Trzeba będzie się upewnić, czy istnieją mniej widoczne, mniejsze przejścia do środka muru którymi można by było prowadzić rannych... Dobrze, Seiru będzie pilnował bramy. Tanaka będzie na murach. Vespaux będzie i na polu walki i na murach. Ashikaga będzie koordynował medyków. Ja... Będę tam, gdzie będzie największa potrzeba.-Westchnęła. Ciężko było przydzielić sobie konkretną rolę, jak jest możliwość że będzie potrzebna wszędzie.
-Proponuje ustawić przynajmniej po tysiąc strzelców na każdej z bram, na wypadek gdyby stworzenia z którymi będziemy mieli do czynienia mogły latać. Więcej oczywiście na bramie frontalnej. Powinniśmy ustawić część włócznikow na bramach by chronili łuczników przed ostrzałem, jak i odpierali ataki bezpośrednie na mury. Seiru powinien mieć mimo wszystko jakieś wsparcie, nawet jeśli głównie obronne... pikinierzy mogą dobrze odpierać atak kawalerii. Pytanie czy, i w którym punkcie postawimy faktyczne szpitale połowę, i czy, i ile wystawimy piechoty za bramy. Jeśli tak, to trzeba będzie przygotować jakąś formę obrony. Palę wbite w ziemię do przodu... Na fosę może nie starczyć czasu. Ponadto tym ważniejsze będzie, by neutralizować środki oblężnicze przeciwnika...-W pewnym momencie zaczęła mówić bardziej do siebie niż do zgromadzonych. Zorientowała się w tym i powiedziała trochę głośniej.
-Każdy z was miał swój przydział. Kto gdzie chce rozdysponować swój?

Oczywiście, musiał zostać sprowadzony gdy spędzał intymny czas na tronie z lokalną gazetą, z pięknościami w skąpych strojach z Rukongai. Na szczęście spodnie miał już podciągnięte, był ubrany, więc wstyd był mniejszy. Znalazł miejsce gdzie mógł obmyć ręce.

Wyróżniał się wzrostem, był najniższy niczym dziecko. Czarne szaty , nagi tors, tatuaż, musiały dziwnie wyglądać w tym świecie. Czarne długie włosy, przynajmniej w tym był podobny do ludzi z tego świata.
Widok Pustego nie napawał go optymizmem, zważywszy, że w pamięci miał walkę z inteligentnym pustym z ostrzami zamiast dłoni i wiedział jacy są groźni. Lecz w tych okolicznościach musiał współpracować.
- Oddam swoich medyków pod dowództwo Ryuidziego. Mogę bronić mórów i bramy. Sprawnie radzę sobie z kataną więc mogę wspomóc osobiście Seiriu. Łuczników oddać mogę na mury. Rycerze mogą wspomóc nas przy bramie czy gdzie tam będą potrzebni. Balisty mogą iść na mur, tak samo można Trebusz rozlokować przy pierwszej bramie lub na umocnieniach. - mówił najgłośniej jak mógł, przy okazji stanął na jakimś krześle bliżej stołu by być lepiej widocznym jak mówi.

Szerszeń pokręcił głową z politowaniem, gdy Ryuji zaczął kwestionować kompetencje Chikaze. Helore i Nefalet opowiadali mu, jak się kończy igranie z Kami. Na szczęście dla medyka, bogini zdecydowała się zachować profesjonalizm. -Mogę spróbować zniszczyć machiny oblężnicze Cero, ale mogę użyć najwyżej pięć naraz. Proponuje by moi łucznicy i Bricoli poszli na mur, a tarczownicy do zamku.

Dziwne. Bogini, zamiast podziękować chyba się zdenerwowała jednak szybko przeszła do odpowiedzi, rozwiewając podejrzenia o swoim braku kompetencji. Następny wypowiedział się karzeł. Seiru kojarzył go z tej jednej gry terenowej, nie wiedział co potrafi, ale słyszał, że podobno jest dobrym szermierzem, więc a nuż się przyda.
Ostatnim aktywnym był Szerszeń, który zaświadczył coś o swojej przydatności, niestety nie mówiło to mu za dużo. Korzystając z okazji, rzucił pytaniem.
-Czym jest Cero?-

- Moim zdaniem wystawianie wojsk przed mury nie jest dobrym pomysłem. Nie wiemy dokładnie z czym przyjdzie nam się mierzyć. Wiemy jednak, że wojska wroga są liczne. Powinniśmy się skupić na obronie bramy i niszczeniu wszystkiego co może zagrozić ciągłości murów... Chyba że... Przygotujemy teren przed bramą. Co myślicie o półokrągłym placu otoczonym głęboką i szeroką fosą z jednym przejściem. Musimy ograniczyć ich przewagę liczebną i walczyć w wąskich przejściach by Ci nie byli w stanie nas otoczyć. Taki plac mógłby być pierwszą linią obrony by przekonać się jaką taktykę obrać. Czy będziemy mieli szansę na otwartym terenie czy tak jak wspomniałem skupić się przede wszystkim na obronie. Włócznicy z tarczami powinni bardzo dobrze sprawdzić się w wąskich miejscach. Po kilku minutach walki można by przeprowadzać zmiany i do walki posyłać wypoczętych wojowników by Ci pierwsi mogli odpocząć. Musimy bardzo rozważnie dysponować naszymi siłami. Walka może być bardzo długa i takie rotowanie może być kluczowe, a i pozwoli na zachowanie wysokiego morale. - Taktyka miała być prosta. Bronić wejścia i tłuc się tak długo aż przeciwnik padnie. Kwestia czy starczy im sił by tak długo wytrzymać.
- Szpital polowy umieściłbym gdzieś okolicach dzielnicy mieszkalnej za pierwszym murem. Trzeba czas przenoszenia rannych zmniejszyć do minimum, aby jak najszybciej otrzymali pomoc.- Skoro pytali go o zdanie to podzielił się kilkoma uwagami.
- Cero to technika, którą potrafi każdy hollow poziomu menosa. Chociaż zdarzają się przypadki aby zwykły pusty jeśli jest dostatecznie silny nauczył się tej umiejętności. W dużym skrócie polega na skoncentrowaniu reiatsu i wystrzeleniu nim w przeciwnika. W walce jeden na jeden raczej mało przydatne bo trochę czasu zajmuje aby zebrać energię. Ale w czasie oblężenia może się przydać.

Dowódcy armii z innego świata stanęli przed trudnym zadaniem zaplanowania twierdzy, którą zobaczyli dziś pierwszy raz w życiu, ludźmi których nie znali przed siłą, która nie była im znajoma. Król nie przekazał im tu zbyt wielu przydatnych informacji.
- Nie znamy ich rasy zbyt dobrze, wypełzła z podziemi stosunkowo niedawno od razu zaczynając podbój. To humanoidalne istoty mroku, które znają metal jako osłonę oraz tworzywo do broni różnego rodzaju. Sami też różnią się od siebie. Większość posturą i rozmiarami przypomina ludzi, niektórzy są więksi, inni mniejsi. Towarzyszą im hordy dziwnych stworzeń, jak psy wielkości koni. Nie znamy dokładnej ich liczebności, należy jednak założyć, że będzie ich przynajmniej dziesięć tysięcy zbrojnych, z czego niektórzy siali wśród moich poddanych prawdziwy pogrom. - Przedstawił informacje. Poza tym monarcha przyjął dość bierną postawę, która ograniczała się do spełniania próśb przybyszów z innych światów. W ten sposób Chikaze otrzymała dobry łuk, choć z pewnością nie arcydzieło, a także przyniesiono beczkę wody.

FAZA II przygotowanie

W końcu nastał kres rozmów, a dowódcy mieli ustalone to co uznali za najpilniejsze. Niestety brakło im czasu oraz informacji na dogłębne analizy oraz szeroko zakrojone plany, także to co już wypowiedzieli musiało im wystarczyć.
- Chodźcie proszę za mną. - Powiedział w końcu Atamagai i ruszył do drzwi wyjściowych z zamku. Odźwierni otworzyli przed nim wrota, a przez nie wlało się więcej światła słonecznego, wstawał już nowy dzień. Poczuli także przyjemny powiew chłodnego, górskiego powietrza, które charakteryzowało się wyjątkową czystością oraz rześkością. Z zewnątrz było słychać aplauzy, choć z oddali. Gdy wyszli okazało się, że na dziedzińcu stało wielu bogato ubranych ludzi, a z kolei przestrzeń mieszkalna, ta za wewnętrznym pierścieniem murów zapełniona była gapiami.
- Zechcecie przemówić do ludu, który zawierza w Wasze ręce całą swą przyszłość? - Zapytał, po czym podszedł do granicy dziedzińca i sam się odezwał do społeczeństwa - Moi drodzy! Mądrzy magowie sprowadzili z odmiennych światów wojowników, którzy poprowadzą nasze wojska przeciw zastępom wrogów! Ci nie znają ich, będą zaskoczeni! Dzięki ich szczodrej, dobrodusznej pomocy siły nieprzyjaciela rozbiją się o mury tej twierdzy niby fale o skaliste klify, by z powrotem wrócić w odmęty niebytu! Przywitajcie godnie naszych gości! - Gdy chciał potrafił przemawiać w sposób bardzo donośny oraz autorytatywny. Odpowiedź ludu była zaś pełna zaangażowania. Zaczęli oni głośno wiwatować i głosić chwałę "herosów z innego świata". Widać potrzebowali takiej iskierki, która rozbudziłaby z powrotem ich nadzieje na przetrwanie, a oni idealnie spełniali te rolę. Władca zapraszającym gestem poprosił ich, aby podeszli do skraju dziedzińca i pokazali się lepiej jego poddanym, a może nawet, jeśli chcą oczywiście, przemówili z jakimiś słowami otuchy albo rozkazami... Czy co tam chcieli.
-----------------------------------
No to oficjalnie aktywujemy limit czasowy na odpisy: 48h

Pierwsza do przodu wyszła Chikaze. Miała założony na sobie pełen rynsztunek, a twarz ponownie zasłaniała maska. Wzięła wdech.
-Wasi władcy prosili o pomoc, i ich prośby zostały wysłuchane! Krew naszych wrogów spłynie strumieniami pod gradem razów waszych i naszych! Bogowie są z wami!-Zawołała, wyciągając swój miecz do góry i celując nim w niebo, by słońce odpowiednio podkreślały jego lekko niebieskawą, połyskującą powierzchnię.

Ona sama planowała, tak jak było wspomniane, oddelegować cześć inżynierów do budowy szpitali polowych. Resztę da przy murach. Kuszników da na pierwszy mur, a co do jej włócznikow... Jej zdaniem maksymalnie na samym początku walki powinno ich być od 100 do 150. Może się to zmieni jak podejdą bliżej muru.
Przed samą walką planowała dwie rzeczy - dać błogosławieństwo każdemu z jej towarzyszy, oraz spędzić resztę czasu oczekiwania na medytacji. Czekała też na łuk o który prosiła.

Wysłuchał przemowy Króla, następnie zrobił to samo z chyba deklaracją?! Chikaze, a kiedy ona również skończyła, ruszył do przodu, wychodząc przed szereg, a następnie schodząc po schodach i udając się w kierunku bramy, po drodze zabrał jednemu z żołnierzy dwuręczny miecz na własny użytek, wydał niezbędne polecenia, po czym zasiadł poza murami zaraz przed głównym wejściem.

Jeśli chodzi o podział wojsk i rozkazy to, jeśli brama jest zakratowana, to chce ustawić 20 łuczników i 20 włóczników za bramą tak, aby mogli dźgać i strzelać przez szpary w kierunku wroga. Jeśli nie to weźmie 10 włóczników ze sobą przed bramę, a resztę rozlokuje na samej bramie, jak i murach okalających tak, aby łucznicy mogli bronić murów a włócznicy łuczników. Swoją 100 medyków oddelegował Ryujiemu.