Dom Rotena

Chłopak prędko rozgląda się jeszcze nie chowając ostrza. Jeśli nigdzie nie widzi niebezpieczeństwa - chowa zanpakutou i biegnie czym prędzej do swojego ciała, by zjeść kebab, o ile ten jeszcze jest... Wraca do niego - jeśli kebab już zjedzony, to kupuje drugi...

Wróciłeś do ciała a kebab był jeszcze ciepły i mogłeś spokojnie zjeść.

*No. Już sie bałem, że to coś zamiast mnie zje mi kebab.* odetchnął, gdy tak się nie stało. *Powinienem pójść w ustronniejsze miejsce... W mieście moja obecność ściągnie pustych i narobię bałaganu.* polazł do parku, by przypadkiem w mieście nie spowodować więcej zniszczeń swoją obecnością - wabiąc pustych.

Jadłeś i szedłeś do parku gdzie było dzisiaj wyjątkowo mało osób.
_____________
pisz tam

Wrócił do domu, poszedł do pokoju i zatrzymał się przed drzwiami, zapukał.

Zapukałeś i od razu usłyszałeś proszę więc od razu wszedłeś do środka i zobaczyłeś Ryou w dżinsowej mini i czarnej bluzce na ramiączkach a na szafie jeszcze do tego wisiała dżinsowa katana o cześć Roten powiedziała uśmiechnięta Ryou

-Cześć.
Roten obdarzył ją uśmiechem i poszedł do swojej szafy wybrać jakąś białą koszulę i ciemnoniebieskie dżinsowe spodnie. Potem idzie do łazienki się przebrać.

Ubrałeś się szybko a gdy wyszedłeś z łazienki Ryou zapytał cię Podoba się po czym od razu obróciła się do okoła abyś mógł oglądnąć z każdej strony

-Tak.
Odpowiedział Roten jak zwykle z niewielkim entuzjazmem, trudno byłoby go okazać, skoro wie, że niebawem będzie miała kłopoty. Wciąż ta myśl go nachodziła. Przebrany - wraca do pokoju i kładzie się na łóżku tak, że nogami tylko dotyka podłogi. Ręce podkłada sobie splecione pod głowę i patrzy w sufit, co jakiś czas zerka na zegarek.

Położyłeś się na łóżko i po piętnastu minutach Ryou usiadła przy tobie i zapytała co cię trapi

-Nie ważne...
Roten powiedział, bo nie chciało mu się przypominać jej o tym, co ją prawdopodobnie czeka, a to go właśnie trapiło.

Ależ ważne nie chce iść ze smutasem na imprezę powiedziała Ryou i widocznie już co nieco rozumiała na temat tego świata bo używa słów typowo ziemskich dosyć pewnie

-Rozmowa nie pomoże w tym wypadku. A na imprezie nie będę smutny, z resztą kto powiedział, że jestem.
Mówi ponuro.

Po tym jak ponuro mówisz wnioskuje że jesteś smutny powiedziała Ryou słodkim głosem po czym uśmiechnęła się

-Nie jestem.
Zaprzeczył.
-Ale powinniśmy się już zbierać.
Stwierdza i patrzy od niechcenia na zegarek, następnie wstaje i ubiera jakąś kurtkę, bierze wszystko co potrzebne na imprezę, a także cukierki otrzymane od Ryou na wszelki wypadek.

Dobrze więc chodźmy powiedziała uśmiechnięta i wstała razem z tobą a przy wyjściu tata pożegnał was słowami Ryou miłej zabawy a ty Roten pilnuj jej

-Jasne.
Rzucił do ojca i polazł z Ryou na miejsce imprezy. Szedł powoli, by nie dotrzeć na miejsce przed czasem. Po drodze podziwiał niebo, a raczej wypatrywał latających pustych.

Roten oczywiście już w swoim ciele wrócił do domu, przytaknął ojcu i poszedł spać wcześniej się myjąc.

Poszedłeś spać a Ryou poszła porozmawiać z twoimi rodzicami. Gdy zasnąłeś zaczął ci się śnić koszmar widziałeś śmierć Ryou a potem własną jednak nie wiesz co dokładnie się stało po prostu przybiegłeś do parku i zobaczyłeś zakrwawioną koleżankę a po chwili sam padłeś na ziemie i się u budziłeś. Z dołu słyszałeś śmiechy twoich rodziców i Ryou

Roten westchnął i przetarł twarz rękami. Chciał pomyśleć o czymś przyjemnym, innym i wtedy przypomniał sobie o swoim nieosiągalnym celu. *Skupię w sobie reiatsu i się rozluźnię.* myśli i rozpoczyna medytację. Najpierw w siadzie skrzyżnym siedzi chwilę na łóżku oddychając głęboko, a potem zaczyna skupiać reiatsu w sobie, hamując jego wypływ na zewnątrz w pewnym stopniu i wzmacnia się w ten sposób, choć to ćwiczenie ma głównie za zadanie oczyścić jego umysł, by zapomniał o koszmarze i znów zmęczony treningiem kontroli energii duchowej mógł położyć się dalej spać.

Już wyzwolenie i utrzymanie jakiejś ilości reiatsu nie było dla ciebie jakimś kłopotem i nawet cię to trochę odprężało bo w końcu musiałeś się skoncentrować na jednej rzeczy. Po tym poszedłeś spać i znowu przyśnił ci się koszmar... (ty wchodzisz tutaj i opisujesz ale pamiętaj taj to ma być koszmar )

Największy koszmar Rotena...
Roten wstał jak każdego dnia i poszedł do szkoły. Wszystko było jak zwykle. Jak zawsze po W-F'ie poszedł do automatu z puszkami. Wrzucił 1,50zł, by zakupić jedną, lecz... ona nie wypadła. Wrzuca pieniążek po raz kolejny, a dreszcze przechodzą mu po plecach. Próbuje jeszcze raz, gdy włosy jeżą mu się na głowie i powoli traci nadzieję. Puszka... nie wypada. Na dodatek 1,50zł zostaje w automacie, a Roten pozostaje spragniony.

Obudziłeś się spragniony jak w śnie ale 1,50 dalej leżało na stoliku na szczęście. Z dołu słyszałeś jak twoi rodzice rozmawiają z Ryou i najwyraźniej jest im miło bo słychać śmiechy

Roten odetchnął przecierając pot z czoła. Znów był poddenerwowany, zestresowany i przerażony. Wstał i nie mogąc wytrzymać tego napięcia poszedł do łazienki by przemyć twarz zimna wodą, potem wytarł ją w ręcznik i zszedł trochę zaspany na dół - by nalać sobie czegoś do picia. Po drodze zerknął na rodziców i Ryou, lecz nic nie mówił. Napił się i poszedł na górę z powrotem. Znów oczyścił myśli przed snem i skupił reiatsu. Chciał przetestować siłę pięści po takim wzmocnieniu, jednak wolał nic nie niszczyć, więc cóż - darował sobie i po kilkunastu minutach koncentracji kładzie się spać.

Gdy tak sobie koncentrowałeś się usłyszałeś krzyk Ryou Roten wiem że nie śpisz chodź o nas

Roten zignorował krzyk - koncentrując się. Nie miał ochotę na rozmowę z rodzicami, z resztą - w ogóle był w takim wieku, że rodzice byli dla niego irytujący i denerwujący. Siedział dalej na łóżku medytując, acz z otwartymi już oczami. Po chwili podniósł się i z aurą reiatsu utworzoną wokół siebie przeciągnął się, a potem położył się dalej spać.

Mimo że nie chciałeś zejść to Ryou po chwili wpadła do pokoju bez pukania i z uśmiechem na twarzy powiedziała Roten choć na dół chyba nie będziesz tu siedział cały dzień

-Będę.
Jest uparty. Zakrył głowę kołdrą.

Ryou skoczyła na łóżko mówiąc no chodź masz naprawdę fajnych rodziców a byś nie mógł po prostu ją zrzucić ciągle się miotała na łóżku tak że się całe trzęsło

Chłopak westchnął trochę niezadowolony, że tak bardzo naciska.
-Dobra już dobra.
Mówi i wstaje, po czym z kwaśną miną idzie na dół. Po chwili jednak 'zmienia ją', gdy widzi rodziców i udaje zaspanego.