Dom Rotena

Była godzina dziesiąta a kobieta uśmiechnęła się i powiedziała już dziesiąta musiałam przysnąć przepraszam jeśli czekałeś

-Nie czekałem.
Odpowiedział.
-Możemy zaczynać.
Powiedział i wyszedł z siebie, gigai posłał na górę.

Dobra więc skoro chcesz zaczynać to chodź za mną powiedziała kobieta prowadząc cię gdzieś po tym wielkim terenie. Po pięciu minutach doszliście do niewielkiego stawu czy jak to inaczej nazwać. Był to zbiornik o średnicy trzech metrów a w środku była woda

*Duże to.* pomyślał tylko gdy zwiedzał teren.
-Co teraz?
Pyta się i patrzy na wodę.

Twoim jedynym zadaniem będzie włożenie do tej wody palca powiedziała Katrina z uśmiechem na twarzy

*Tak? Jest na pewno haczyk. I to jakiś duży.* Roten nie usiłuje natychmiast wcisnąć palca do wody. Obserwuje taflę kilka minut, następnie dobywa zanpakutou i delikatnie dotyka nim wody.

Gdy dotknąłeś pogromcą wody nagle poczułeś jak twoje reiatsu dosłownie z ciebie ucieka przez miejsce w którym stykała się woda i miecz. Katrina popchnęła cię i wtedy też owy proces się zatrzymał twoim jedynym zadaniem jest utrzymać reiatsu które będzie uciekać na początku będzie trochę trudno ale szybko to opanujesz gdyż będzie ono uciekać tylko przez palec którym dotkniesz wody z czasem będziesz coraz większa część ciała zanurzał w tej wodzie przez to też energia będzie szybciej uciekać wytłumaczyła ci kobieta

-Rozumiem. A więc to trening na kontrolę mojego reiatsu. Dobrze, bo mam go ponoć nie mało.
Mówi i chowa zanpakutou, końcówkę opuszka palca zanurza w wodzie i stara utrzymać się to tak, aby nie wyciekało z niej wcale reiatsu. Zatrzymuje jego przepływ maksymalnie się koncentrując. Zamyka oczy i siada w wygodnej pozycji, aby nic go nie dekoncentrowało. Nie rusza się i skupia swoje myśli wyłącznie na palcu i reiatsu, które przez niego ucieka. *Muszę zanurzyć się w tej wodzie tracąc jak najmniej reiatsu.* początkowo zaczyna spokojnie, łagodnie i powoli, palec praktycznie zanurza wciąż milimetr po milimetrze, jednak z czasem postanawia dać z siebie wszystko. *Nie mam czasu. Muszę się bardziej postarać i wysilić. Jak tak dalej pójdzie to nie zdążę przejść tego treningu na czas, a wtedy nici z ratowania Ryou.* przyspiesza i stara się zanurzyć palec czym prędzej, bo ma zamiar zanurzyć całą rękę lub całe ciało(w sumie to całego ducha) tracąc minimalne ilości reiatsu, taki jest jego cel.

Twój pośpiech nie był zbyt rozsądny gdyż gdy zanurzyłeś zaledwie palec już było ci trudno utrzymać reiatsu a Katrina się odepchnęła mówiąc powoli, nie bój się trening nie jest przewidziany na więcej niż trzy dni

*Tak, ale czy to wystarczy? Czy zanurzenie palca pozwoli mi uratować Ryou? Jeśli będę w stanie zanurzyć całą dłoń, moje szanse znacznie się zwiększą. A całą rękę? Wtedy na pewno ją uratuję.* pomyślał nieco cofając dłoń wyluzowawszy się. Nie miał zamiaru jakoś znacznie zwolnić, bo sam podwyższył sobie poprzeczkę od tej, ustalonej przez kobietę - z zanurzenia palca, do zanurzenia dłoni lub nawet całej ręki. Znów silniej się koncentrując powoli, wsuwa palec do wody coraz głębiej, jednak by nie zawalić teraz stosuje się do jej zalecenia, aby nie przesadzać z prędkością, dlatego co kilka minut wsuwa go zaledwie o milimetr głębiej, zaczyna od niskiej koncentracji, by nie przemęczać umysłu już na samym początku, a czym głębiej palec zanurzy tym bardziej się wysila i skupia maksymalnie. Stopniowo ignoruje wszystko wokół stara oddzielić się od jak największej ilości zmysłów by nie być rozproszonym - zamyka oczy, ignoruje dźwięki, nie zajmuje się niczym innym poza koncentracją.

Katrina tylko westchnęła i patrzyła na ciebie jak zaczynasz trenować. Powoli wkładałeś palca do wody i czułeś jak twoje reiatsu ucieka przez niewielką powierzchnie już po chwili zrobiło ci się słabo ale wtedy też zacząłeś już trochę panować nad przepływem reiatsu. Odpocznij kilka minut bo jeszcze mi tu zemdlejesz powiedziała kobieta

_______________
+1 do kontroli

-Nie.
Roten był zdeterminowany, dość silnie, nie chciał przerywać treningu choć czuł, że to męczące, ale jego desperacja była silniejsza. Ponadto miał bardzo silną motywację, nie poddawał się. *Jeszcze trochę.* zanurzył palec kolejny milimetr głębiej i zacisnął zęby powstrzymując reiatsu z całych sił przed wyciekaniem.

Niby zanurzyłeś palec o zaledwie milimetr zaczęło ci się robić co raz gorzej i nim się obejrzałeś przechyliłeś się do przodu i wpadłeś do tej wody widziałeś Katrinę stojącą nad taflą która najwyraźniej nie śpieszy się aby ci pomóc. Czułeś jak twoje ciało pulsuje gdyż z ogromna prędkością wyciekało z ciebie reiatsu jednak dla ciebie wszystko działo się bardzo wolno widziałeś niebieskie strugi energii układające się w wodzie w piękne kształty

Roten krótką chwilę patrzył na wodę, jednak gdy zdał sobie sprawę co się dzieje, natychmiast wyskakuje z wody, nie chce zasłabnąć, a tym może się skończyć dłuższe przebywanie w tej wodzie. W trakcie 'ucieczki' mimo wszystko zatrzymuje tyle reiatsu ile może, by za kilka minut móc kontynuować trening. Gdy już wydostaje się na zewnątrz kładzie się na ziemi i odpoczywa kilka minut. Potem znów próbuje od początku, zaczynając od końcówki opuszka.

Próbowałeś wyskoczyć z wody jednak było to trudniejsze niż mogło by się wydawać traciłeś energię a nie wiesz czemu zbiornik wydawał się o wiele głębszy niż na to wyglądał z brzegu na szczęście Katrina w końcu zareagowała i wskoczyła do wody po czym cie wyciągnęła na brzeg było ci strasznie zimno i czułeś że prawie nie masz energii. Kobieta popatrzyła na ciebie i po chwili podała ci ręcznik nie wiedziałeś skąd go wzięła jednak już drugim ręcznikiem sama się wycierała

-Dzięki.
Roten wyciera się i dyszy przez 5 minut odpoczywając. Potem wraca do treningu. Tym razem siada bokiem do zbiornika wodnego i relaksuje się, opuszkami palców przejeżdża płytko po tafli skupiając się silnie. Łokieć od prawej ręki opiera na kolanie, a głowę na dłoni i w tej pozycji opuszkami lewej ręki dotyka wody i próbuje powstrzymywać uciekające reiatsu.

Przez kolejne kilka godzin trenowałeś pod czujnym okiem Katriny który tylko siedziała na skale i gdy traciłeś przytomność to cię cuciła. Mimo że już bardziej panowałeś nad reiatsu to ciągle nie zanurzyłeś więcej niż jedną dłoń ale już byłeś skrajnie wyczerpany Wystarczy na dziś powiedziała Kobieta patrząc na ciebie z uśmiechem

+3 kontrola
+1 reiatsu

-Dobra, jeszcze tylko... chwila.
Mówi i dalej trenuje przez najbliższe 10 minut, potem energicznym ruchem wyciąga dłoń z wody i pada na plecy, odpoczywa 15 minut, by mieć siły na dojście do domu. Kiedy je odzyska wstaje i mówi do Katriny.
-Dzięki.
Po czym idzie na powierzchnię, by potem dojść do domu. Przed wejściem do środka wchodzi do ciała, a potem idzie do łazienki przemyć twarz, następnie robi sobie coś do żarcia, jakąś obfitą kolację i idzie spać.

Gdy powiedziałeś że chcesz jeszcze chwile trenować ona szybkim kopnięciem odesłała cię na pobliską skałę po czym podeszła do ciebie i dotknęła dłonią twojej twarzy mówiąc chyba mówiłam ze na dziś już koniec

Chłopak wobec tego przerwał trening i westchnął, następnie otrzepując się z gruzów i pyłu.
-Arhh...
Syknął zirytowany. Lekko się zdenerwował, ale ukrył to uczucie, ponieważ nie miał zbytniego wyboru, z drugiej strony bowiem w końcu był jej wdzięczny za to, co robi.
-No to... Do jutra.
Powiedział raczej uprzejmym tonem, choć nie łatwo przeszło mu to przez gardło ze względu na emocje.

Gdy powiedziałeś do jutra Katrina nie śmiało zapytała i jak by trochę cię prosiła a mógł byś zemną zostać?

*Co za różnica, gdzie będę?* Roten wzruszył ramionami i powiedział.
-Niech będzie.
I kieruje się na drabinkę, by wyjść na powierzchnię. Potem chce zadzwonić do rodziców, lecz szybko rezygnuje i wysyła im SMS'a, by zaoszczędzić gadki. "Jestem na imprezie, nie wrócę na noc." potem nie pytając się nawet Katriny, gdzie ma spać zajmuje pierwszą lepszą kanapę i uderza w kimono, jest tak wyczerpany że nie chce mu się nawet szukać jakiejś sypialni.

Oboje wyszliście do sklepu i ty od razu poszedłeś spać jednak w nocy obudziło cie ciche szlochanie. Powoli otworzyłeś oczy i zobaczyłeś że przy tobie siedzi Katrina która twarz zasłania dłońmi i najwyraźniej płacze

Roten chwilę patrzy na nią tępo, nie rozumiejąc co się dzieje, przed chwilą wyrwał się z jakiegoś snu, którego już nie pamięta. Mruga kilka razy mocno oczami i mówi zaspanym głosem.
-Ohayo.
Po chwili stwierdza, że jest środek nocy.
-Coś się stało?
Pyta się jej.

Katrina usłyszała twój głos i odsłoniła twarz po czym zapłakana spojrzała na ciebie i powiedziała przepraszam że cię obudziłam po tych słowach widziałeś że stara się powstrzymać płacz

-Nie szkodzi. Dlaczego płaczesz?
Pyta i przeciera oczy.

Ja nie płacze po prostu coś mi wpadło do oka nie przejmuj się mną pójdę przemyję twarz i to pewnie pomoże powiedziała kobieta wstając i powoli wychodząc z pokoju

-Wpadło do oka... Ech.
Roten powtórzył lekko zirytowany, że kobieta nie chce mu zdradzić co ją gryzie. *Nie ważne. Teraz nie powinienem się przejmować jej smutkami, bo jutro czeka mnie dalszy trening i niedługo wyruszam.* poszedł dalej spać.

Poszedłeś dalej spać a raczej chciałeś spać ale mimo wszystko słyszałeś jak dziewczyna szlocha w łazience która była zaraz przy tym pokoju w którym spałeś.

Roten śpi z głową pod poduszką, żeby mu było łatwiej. Zastanawia się chwilę, co ją trapi ale ma zbyt mało wskazówek, by to określić. Nie chce mu się fatygować i pocieszać dziewczyny, więc nie wstaje.