Sala odpraw

Sala odpraw

W ciągu dnia do komnaty wpada całkiem sporo światła przez długie i szerokie zwykle otwarte drewniane okiennice. Sala zbudowana jest na planie prostokąta mającego 6 na 7 metrów, dzięki czemu łatwo możemy wliczyć, iż pole powszechni pokoju zajmuje 42 m2... Niestety ta ilość przestrzeni nie jest odczuwalna, może dla tego, iż sporą część miejsca zajmują dwa podłużne biurka, na których ułożone są kartki z rozkazami, bądź innymi oficjalnymi notkami, przy biurkach stoją po dwa krzesła. Pod drewnianymi ścianami znajdują się zakurzone regały pełne przeróżnych aktualnych akt członków oddziałów i misji, których podejmuje się oddział XI.
Drewniana podłoga zdaje się być nienagannie czysta, w przeciwieństwie do niektórych zakurzonych mebli. Do pokoju odpraw prowadzi przesuwna ściana w całości wykonana z ciężkiego drewna.

Komnatą zwykł się opiekować porucznik oddziału, to najczęściej on rozdziela zlecania niższym stopniem w ten swój mrukliwy sposób... Mimo że opiekuje się pomieszaniem to bywa tu rzadko – znaczy wtedy kiedy musi.

Kamys Tsuki:

W sali obrad przebywało już kilka osób. Kamys dość szybko doliczyła się pięciu. Wszyscy byli mężczyznami, jedna rozpoznać udało się jej jedynie dwóch. Jeden, ogromny mężczyzna z poważną miną, podawał jej wczoraj bukłak z sake. Kolejnym był Masu. Tego ostatniego Kamys zapamiętała jako "bezpośredniego przełożonego".

Pośród pozostałej trójki dwójka na swój sposób przypominała Kamys. Wyglądało na to iż także są nowymi nabytkami oddziału, gdyż nie odróżniali się jeszcze tak bardzo wyglądem od innych shinigami z poza jedenastki. Nosili zwyczajne mundury, proste katany przy pasie i nie byli pokryci tatuażami. Jeden z nich był łysy i uśmiechał się lekko. Nawet gdy siedział Kamys mogła łatwo określić iż jest bardzo wysoki. Nie wyglądał przy tym na jakoś specjalne umięśnionego. Najpewniej należał do typu żylastych, chudych i silnych facetów. Kolejny nie był wiele wyższy od Kamys, jednak na pewno był wiele szerszy i o wiele bardziej owłosiony. Miał brodę zaplecioną w dwa warkocze, zaś długie włosy związane w kuc. Wyglądał niemal jak krasnolud. Z równie zaciętą miną jak filmowe krasnoludy gapił się w ścianę.

Ostatni osobnik znajdujący się na sali nijak nie przypominał innych shinigami. Co prawda nosił mundur, jednakże większość jego twarzy i szyi zakryte było przez szary materiał. Zakrywał on całą twarz nie licząc oczu. Dodatkowo na dłoniach nosił rękawiczki z metalowymi płytkami na zewnętrznej części dłoni. Dodatkowo zdawało się iż nie ma przy sobie dosłownie żadnej broni.

- Tsuki! Iseki! Siadajcie no! Wiem że kac męczy ale trzeba załatwić parę spraw. - Masu wskazał dłonią na wolne krzesła. Na stole przed owymi siedziskami znajdowała się mieszanka śniadaniowa złożona z kilku różnych posiłków. Oczywiście dawka była porządna, a przynajmniej dla człowieka o normalnym apetycie.

Dziewczyna wyglądała jak kompletnie wyrzuta z energii, głowę miała spuszczoną, ręce opadały jej wzdłuż zgarbionego ciała... Do czasu, tak do czasu kiedy zapach jedzenia nie dotarł do jej czułych nozdrzy, wówczas uniosła głowę szybko, zaś jej do tej pory rozbiegane i tępe spojrznie skupiło się na jedzeniu niczym celownik doświadczonego snajpera na ofierze. Dziewczyna nie czekała na dosłownie nic, na żadne zaproszenie, zachęcanie do jezdnia czy też co kolwiek innego. Wlazła do środka kompletnie ignorując wszystkich i wszytko - prócz jezdnia... Prócz tego nic nie było ważne. Podeszłą szybko do wskazanego krzesła, no i zaczęła jeść.. A jadła tak szybko i tak nie kulturnie że dla większości ów widok mógł być porażający, jak z koszmaru czy coś... Chociaż jej to nie obchodziło.

Dziewczyna nazwana wcześniej Iseki stała jeszcze chwile w drzwiach, dopiero po odczekaniu kilku sekund weszła do środka zamykając za sobą drzwi. Sama nie usiadła nawet przy biurku, a jedynie stanęła spokojnie w koncie najpewniej z nadzieją iż nikt jej tam nie znajdzie. Nawet nie próbowała zabierać się za jedzenie. Reakcja zebranych była zresztą dość... oszczędna. Łysol, siedzący uprzednio na ziemi, zmienił pozycję na leżącą. Brodacz jedynie przeniósł spojrzenie na Kamys. Zamaskowany facet westchnął cicho i zerknął w stronę Masu, który zaś uśmiechnął się miło i machną ręką. Ogromny porucznik skinął lekko głową najwyraźniej na znak ze się zgadza. Ostatecznie drużyna postanowiła więc odczekać aż Kamys się nasyci. Wyraźnie zdawali sobie sprawę z faktu iż nie ma najmniejszego sensu próbować czegokolwiek innego.

Dziewczyna zamierzała zjeść wszytko co było do zjedzenia na owym biurko, a że tempo w jakim się posilała było potworni szybkie to nie musieli czekać zbyt długo, jak to zwykle bywało na jej twarzy zostało kilka ziarenek ryżu. Ze zdumieniem stwierdziła że mimo nudności jakie ją nawiedzały po posiłku czuła się nieco lepiej. Gdy skończyła oparła się placami o oparcie wygodnie i odetchneła cicho, dopiero po chwili rzekła - Umm... Dzień dobry ? - Mruknęła otępiale, ,zerknęła na piątego oficera, skinęła mu głową, tak samo porucznikowi -= w końcu ich znała chociaż z widzenia... Albo pamiętała... Później z grymasem zdenerwowania zaczęła się rozglądać po reszcie zgromadzonych.

- Cóż... możemy przejść do sedna sprawy? Czas nas nagli. - Piąty oficer złapał w dłonie plik papierów i położył go na biurku obok Kamys. Wyraźnie tam znajdowały się informacje dotyczące zadania. Zdawało się iż jest tego na prawdę dużo. Niemal cała drużyna zdawała się być nieporuszona obecnością rozkazów pisemnych, jedynie dziewczyna ukryta w rogu poruszyła się niespokojnie Wyraźnie nie wiedziała czy woli poznać rozkazy, czy pozostać ukryta w bezpiecznym narożniku sali.

- No, w każdym razie sprawa ma się z zasady dosyć prosto. Oddział XII wykrył pewną dziwaczną anomalię poza terenami Rukongai. Punkt ten ściąga jednak pustych, i obecnie jest przez nich okupowany. Nasze informacje wskazują na grupę pięciu Hollowów dowodzonych przez jednego nieco silniejszego. Naszym zadaniem jest odbicie punktu i utrzymanie go do czasu przybycia oddziału dwunastego. Następnie mamy dać naukowcom dość czasu na zbadanie natury anomalii i pobranie odpowiednich próbek. Wyruszamy za godzinę. Przygotujcie się w razie czego na kilka dni. Prowiant został już przygotowany - Masu wskazał na stojące pod ścianami plecaki. Wyglądały na pełne. - Poza pokarmem w pakunkach znajdziecie także materiały potrzebne do stworzenia podstawowych fortyfikacji. Oddział XII nalega byśmy samodzielnie stworzyli pierwsze linie obronne dla punktu badawczego. Użycie materiałów nie jest skomplikowane. Wystarczy ponoć wbić je w ziemię i przycisnąć przycisk, by wytworzyły odpowiednią osłonę. Spotykamy się za godzinę na głównym placu. Możecie się rozejść.

Kamys zerknęła na papiery, oczywiście nie zamierzała ich nawet czytać bo po co ? Lepiej w sumie to lecieć na żywca ze wszystkim. Zresztą prócz czytania można było robić wiele innych pożytecznych rzeczy,na sam przykład podrapanie się po głowie i tępe wpatrywanie się w "przełożonego".

W sumie nawet słuchała co mówił (a rzadko słuchała ludzi), otworzyła szerzej oczy i uśmiechnęła się wesoło słysząc o grupie hollow no i jednym silniejszym hollow, brzmiało jak kolejna możliwość sprawdzania swoich sił w walce. Co prawa mniej się jej podobało robienie tych całych no okopów... No ale jeśli można było ich potem bronić to szafa gra... Jak to się chyba mawia - Kamys nie była pewna.

Dodadkowo zaczęła się zastanawiać co jeszcze może spakować skoro dostaną prowiant... Dziewczynie w sumie nie było potrzebne nic prócz żarcie. Nie czekając wstała po tym ja Masu rzekł słowa "Możecie się rozejść", i ruszyła do wyjścia... Nie miała pojęcia co może robić przez godzinę, ale uznała że pójście na ten cały plac i zdrzemniecie pod losowym spokojnym drzewem lub spokojną ścianą się będzie dobrym pomysłem

Sam Masu opuścił salę odpraw dość szybko, najwyraźniej miał coś ciekawego do zrobienia. Tuż za nim wyszedł zamaskowany mężczyzna. Pomimo wszelakich starań Kamys nie potrafiła zauważyć by miał on przy sobie jakąkolwiek broń. Łysol wraz z krasnoludem ruszyli ku drzwiom gdy Kamys już osobiście opuściła pomieszczenie, porucznikowi zaś jak widać nigdzie się nie spieszyło.

Kamys spokojnie skierowała swoje kroki w stronę głównego placu. Gdy odnalazła tam odpowiednie drzewo usiadła pod nim. Plecak przygotowany przez dowódcę grupy ułożyła obok siebie. Zasnęła dość szybko czując jak jej żołądek nie bardzo ma ochotę zgodzić się na dużą porcję.

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/kwatera-dywizjonu-11-f29/plac-t804-30.htm?sid=0e6c6585dd2b5cc57e6fe75eb6d2b3e5#29584 )

Kamys Tsuki:

Masu wszedł pierwszy zostawiając drzwi do sali otwarte na oścież. Najpewniej nie chciał zamykać ich dziewczynie na nosie. Samo pomieszczenie nie zmieniło się jakoś specjalnie. Przełożony wskazał dziewczynie jedno z krzeseł przy biurkach a następnie ułożył na blacie kartkę, pędzelek oraz tusz.

- No, słuchaj, każdy raport należy zacząć od tytułu "Raport ze zdarzenia (tutaj wpisz numer zdarzenia), w twoim wypadku 10 178." Strzel taki do góry będzie cacy. - Masu spokojnie patrzył na kartkę którą już wcześniej trzymał w dłoni. Wyraźnie zamierzał sprawdzić szczegóły raportu by przyspieszyć pisanie tego, który sporządzała jego podopieczna.

Dziewczyna zostawiła drzwi otwarte, po pierwsze nie chciało się jej tak owych zamykać, po drugie czuła się lepiej kiedy były otwarte, a czemu ? O to lepiej nie pytać. Dziewczyna usiadła na wskazanym krześle, z każdą chwila jej irytacja na wrastała zaś sama młódka krzywiła się co raz to mocniej... Zerknęła na pędzelek, wzięła go w dłonie i zaczęła nań tępo gapić - Tym się maluje tak ? - zaczęła się rozglądać za długopisem, ale uznała że takiego nie widzi, zerknęła wtedy na oficera z pewnym wyrzutem - Nie mów że mam tym pisać... ? - W zasadzie nie musiała czekać na odpowiedź oficera, niestety chyba wiedziała jaka będzie odpowiedź...

Zaczęła pisać to co dyktował oficer, niesetny po pierwsze jej charakter pisana naturalnie był koślawy i paskudny, a po drugie pierwszy raz w życiu pisała pędzelkiem.

- Cóż... musisz chyba doszlifować charakter pisma co? Kapitan by za coś takiego chyba zakłuł na śmierć. Może jednak raport ja będę pisał a ty mów co? - Masu szybko znalazł kolejną kartkę i usiadł na kolejnym krześle, przy tym samym biurku co Kamys. Sam złapał za pędzelek i wytworzył na materii papieru nagłówek będący w miarę czytelny. Wyraźnie mężczyzna tez nie był mistrzem kaligrafii, ale przynajmniej znaki stawiane przez niego były czytelne.

- Chyba faktycznie muszę... - Nie podbiało się jej to wszystko, i w dodatku wyszło na to że pisać nie umie, a przynajmniej nie tak, aby był ktoś to w stanie odczytać. Jeszcze na dodatek sama nie wiedziała co się zawiera w takich raportach, popatrzyła bez przekonania na kartkę, później na przełożonego - Bo ja ten... Nie wiem jak takie coś zacząć - podrapała się po głowie czochrając swoje i tak nie poukładane włosy - Wszystko t w sumie chyba.. Zaczęło się od tego że ten... Poszłam se na targ kupić co potrzeba... A jak wracałam to wylazł potwór, taki wielki na czterech łapach... No to pomyślałam że fajnie będzie z nim powalczyć, no i się tak biłam... A potem przylazła wredna baba która mi przerwała - Na twarzy młódki pojawiło się wyraźne nie zadowolenie na samo wspomnienie tego faktu - Coś do mnie powiedziała, ale nie wiem już co... A potem.. Ten no.. Wróciłam ? - Jak by nie patrzeć Tsuki nie była mistrzem lotnego intelektu.

- Ummm.. słuchaj. Opisz mi w miarę dokładnie co robił Pusty gdy go spotkałaś, jak wyglądał, skąd nadszedł jeśli wiesz. Takie tam bzdury. A później w miarę co dokładniej po zakończeniu się działo. - Masu podrapał się drewnianą strona piórka po skroni najwyraźniej zastanawiając się co powinien sklecić z wypowiedzi dziewczyny, która w zasadzie wiele nowego nie wnosiła. A w końcu powinno to brzmieć w miarę normalnie by porucznicy tudzież inni zainteresowani uznali to za rzeczową wypowiedź.

- Dokładniej... Um przepraszam - Kamys zamknęła oczy, zmarszczyła też lekko brwi, wyraźnie próbowała myśleć, co zapewne było trudne. - Wyszłam z rynku kowalskiego... Kierowałam się tu... No i potem usłyszałam głośny trzask i krzyki - przerwała na chwile, nie otwierała oczu, widać dalej myślała - Odwróciłam się, no i zobaczyłam jak ludzie uciekają no... A gonił ich taki gigant. Był duży, łaził na czterech łapach a pysk jego kojarzył mi się z ten no... żabą jakąś. - Otworzyła jedno oko aby zobaczyć czy przełożony nie patrzy na nią jak na wariatkę - Potem przybiegła jakaś dziewczynka, ale kazałam się jej ukryć, no i potem se ten... Chciałam odwrócić uwagę potwora od ludzi to strzeliłam w niego byakuraiem... On się zasłonił łapa, podlazł do mnie i sieknął ręką... To się ten, zdążyłam zasłonić mieczem i przywaliłam w mur... - Wyraźnie starała się bardzo dokładnie powiedzieć to co pamiętała, choć miejscami się jąkała i przerywała na chwile monolog, nie lubiła mówić dużo - Potem sieknęłam go po nodze, drugą odcięłam, trzecią znów sieknęłam i przyszła ta głupia kobieta... Wywaliła w niego jakimś czerwonym pociskiem i coś do mnie powiedziała.. A potem poszłam zobaczyć co z ta dziewczynką, ale chyba się mnie bała... To zostawiłam jej kilka moment i polazłam ? - nie miała pojęcia czy teraz było lepiej.

Masu zaś pisał coś stosunkowo szybko, i skończył zaledwie kilka chwil po tym jak kamys przestała mówić. Wyraźnie zmierzał załatwić sprawę tak by nie stracić zbyt wiele czasu ani swojego, ani tez cudzego, co w tym wypadku oznaczało czas który miała Kamys. Kartka pokryta świeżymi literami została ułożona delikatnie na stosiku najwyraźniej przeznaczonym na tego typu dokumenty. - No, teraz świetnie. Raport jest gotowy, a w ogóle to poduczę jeszcze ciebie i kumpli z zespołu jak taki raport napisać cobyście mogli później sobie radzić lepiej.

Skoro zaś robota papierkowa była odpękana, Kamys mogła po raz kolejny wrócić do swoich zajęć, których listy chyba nie miała.

Dziewczyna odetchnęła cicho, naprawdę nie lubiła dużo gadać, nie była w tym za dobra. Otworzyła drugie oko, zmarszczyła delikatnie brwi - Ten.. No dziękuje - mruknęła zerkając tym razem na stertę dokumentów - umm dobrze.. To ja no... Nie będę przeszkadzać - Młódka wstała, skłoniła się leciutko oficerowi po czym to wyszła z sali odpraw, przed tak ową stała chwilę zastanawiając się co ma ze sobą zrobić, nie wymyśliła jednak nic twórczego.

Postanowiła pójść na stołówkę, tam coś zeżreć w ilości dużo, a później przetransportować się do źródełek na odprężanie się po tym dniu. O ile się jej udało dotrzeć, obydwie części hakkiego owinęła ręcznikami - Nie będzie podglądania - mruknęła pod nosem

Masu zaś pożegnał się unosząc spokojnie swoja ogromną dłoń. Następnie zaś powiedział jeszcze głośno. - Pamiętaj, jutro rano trening i się nie spóźnij bo będzie karniak! - Następnie zaśmiał się wesoło i rubasznie, zupełnie tak jak to miał w zwyczaju robić.

Kamys udało się przedrzeć przez kolejkę w stołówce i zjeść kolejny, spory posiłek. Jedzenie było na prawdę niezłe, a przede wszystkim było darmowe. Dodatkowo udało jej się nawet nie zostać zaczepioną przez innych użytkowników jadalni. Jedynie na wejściu powitano ją niemal chóralnie. Po posiłku spokojnie udała się do łaźni...

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/kwatera-dywizjonu-11-f29/anie-t972.htm#31073 )

Kamys Tsuki

Gdy dziewczyna wybiegła an dwór upewniła się w tym, iż zerwano ją z łóżka w środku nocy. Księżyc stał wysoko, zaś żadne ślady wschodu słońca nie były jeszcze widoczne. Na placu panowała zaś niemal całkowita ciemność, jedynie kilka pochodni rozświetlało mrok zmieniając spokojne zwykle cienie w wędrujące poczwary z dna wyobraźni.

Na sali odpraw był już Masu oraz Kaz. Najsilniejsi członkowie zespołu wyglądali na całkowicie trzeźwych i świetnie rozbudzonych. Sprawiali wręcz wrażenie przygotowanych na owo zajście. Na sali siedział również porucznik. Powitana krótko przez całość dziewczyna została skierowana na jedno z krzeseł. Po krótkiej chwili na sali znalazła się reszta zespołu. Młodsza, męska cześć grupy nie wygalała najlepiej. Wyraźnie niewyspani dowlekli się do środka z trudem łapiąc równowagę. Najpewniej jeszcze się do końca nie rozbudzili. Masu podał im spore kubki chłodnej jak lód wody, co postawiło jednak na nogi ich styrane umysły. Porucznik przekazał czwartemu oficerowi kartkę papieru, skinął głową i wyszedł.

- Spieszymy się więc pokrótce. Oddział wysłany by unieszkodliwić pustego w świecie żywych został osaczony przez dużą grupę silnych przeciwników. Najpewniej wpadli w jakąś pułapkę. Udało im się szybko wycofać i dzięki Kidou odseparować budynek zmieniając go w fortece. Nie wiemy ile będą w stanie tam wytrzymać. Mamy tam być tak szybko jak to możliwe. - Masu skończył, po czym ruszył w stronę drzwi i wyszedł przez nie. W drodze jeszcze zaczął dodawać. - Mamy być wsparciem, ale nie szarżować. W razie gdyby rozpoznanie sił przeciwnika wypadło na naszą niekorzyść jesteśmy zobowiązani wezwać większe posiłki.

Masu i Kaz kierowali się w stronę bram Senkai.

Dziewczyna zapewne klęła by teraz na porę o której została obudzona, gdyby nie świadomość nadciągającej bitki. W kościach czuła że w końcu będzie miała okazje aby sprawdzić swoje umiejętności porządnie. Młódka o dziwo rozbudziła się dzięki temu wszystkiemu całkiem szybko, sama wylazła z sali odpraw i ruszyła za Masu oraz Kazem - Nie cierpię tych misji w środku nocy... Ale pachnie ładną bitką - Wymruczała, w zasadzie do bliżej nie określonej osoby. Ale chyba można się było przyczaić do tego że Tsuki gadała czasem do zana, co zapewne dla osób trzecich było gadaniem do powietrza.

Masu zerknął jeszcze na cały swój zespół. Zdawało się, że nikt nie ma żadnych pytań. Następnie odwrócił się i przyspieszył nieco zmuszając całą grupę do szybszego poruszania się. Po drodze rzucił jeszcze tylko krótko. - Nie mamy danych na temat przeciwników. Wiemy jedynie że jest ich wiele. Dla tego też uważajcie co robicie. - Oficer często powtarzał coś takiego, tym razem jednak zdawało się iż rzeczywiście martwi go stan wiedzy, albo raczej niewiedza, jaką przedstawiono im w dokumentach.

Nie zatrzymywali się jednak. Tak szybko jak tylko mogli dotarli do jednej z bram Senkai. Ta zaś została szybko otwarta przez strażników. Cała piata grupa uderzeniowa ruszyła w podróż między wymiarami biegnąc truchtem za motylami, mającymi wskazywać im drogę. Wyszli przez kolejne wrota, tym razem w świecie żywych. Mieli wylądować w oblężonym budynku.

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/obrzea-miasta-f58/stary-dworek-na-obrzeach-t1080.htm#32359 )