Biuro

- Jak widzisz wylądowałem w czwórce. A tak przy okazji... A nie mówiłem! - Aki uśmiechnął się pod nosem, wiedział, że jak szlachcic będzie musiał skonfrontować się z oddziałową rzeczywistością i stało się. - A tak no to jak zawsze nauka, praca, treningi jak starczy sił. Wątpię, że z tej rutyny się wyrwę, ale mam nadzieję, że to pomaga mi chociaż troszkę w stawaniu się lepszym shinigami. - Daichi przy okazji rozmowy zbierał wszyskie swoje rzeczy i te, które musiał mieć w worku. Gdy już spakował wszystko, a czynił to śpiesząc się odezwał się szybko. - Może wyjdziemy już, bo coś czuję, że za długie czekanie nie leży w naturze pani oficer. - Tu mężczyzna uśmiechnął się charakterystycznie i ruszył ku wyjściu. - A jak tam u Ciebie się sprawy układają?

- Oj faktycznie ona czekać nie lubi, już idę na trzecią misje z nią - Chłopak zarechotał wesoło, naprawdę trudno było odnaleźć w nim tą samą osobę co wcześniej.... Gdzie podziała się jego buta i arogancja ?

Wyszliście, chłopak podrapał się po rudej czuprynie - Z akademii wciągnęli mnie do XI, ale przyznam że nie podobało mi się tam, strasznie organiczni... Jak na mnie. Ale zaciekawił mnie jeden gość - Wyszczerzył się lekko idąc dalej przez korytarz, szedł po twojej prawicy - Makuro Nokogiri, mój kapitan... Szlachic, ich rodzina nie jest aż tak ważna a patrz jak się wybił - przerwał na chwilę - Zrobię wszytko żeby mój klan również się wybił... - Przez moment na jego twarzy zapanowała ponurość, później zaśmiał się cicho - ale na to ma w zasadzie... Wieki co nie ? Kiedyś się spotkamy na spotkaniu kapitańskim

I tak oto wyszliście przed siedzibę, pod ścianą stała oficer, zaś nieopodal niej widoczna była młoda dziewczyna wyglądająca na jakieś 18 lat

Spoiler:

Trzeba było przyznać że dziewczyna miała coś w sobie, w wyglądzie... Jej oczy były głębokie, tak że aż chciało się zapaść w ich "otchłań".
Oficer spojrzał na was - No nareszcie... - Odetchnęła cicho, wskazała na blond włosom młódkę - To moja podopieczna, nazywa się... - Kobieta nie skończyła gdyż w słowo weszła jej dziewczyna - Ise - dziewczyna odziana była w zwykły mundur shinigami.

Oficer westchnęła cicho, nie miała już siły upominać młódki o dyscyplinę - Ruszamy ?

- Tak jest, ja jestem gotów. - odpowiedział żywo Aki. Czuł się bynajmniej dość dziwnie w tym towarzystwie, ale nigdy nic nie wiadomo. Mężczyznę raczej nie bardzo obchodziło po cóż został on wyciągnięty z seireitei, chodź jak sądził była to forma zabezpieczenia się. W każdym bądź razie coś się działo, i Daichi był za to wdzięczny losowi. Jedno tylko było zastanawiające, czy zgodnie z jego "szczęściem" coś się wydarzy, czego nie było w planach.

Rudzielec również się zgodził, opanowała tylko dziewczyna, jednak jak się okazało oficer nie zwróciła na nią większej uwagi, po czym to ruszyła w kierunku bramy. Rudzielec uśmiechnął się lekko pod nosem, po czym to również ruszył, ty zresztą, też... Na koniec poszła za wami dziewczyna która jak się wydawało marudziła na "nudną misje" i "głupią oficer"...

I zapewne robiła by to jeszcze długo, jednak ty zainteresowałeś jej osobę, podeszłą do Ciebie, uśmiechnęła się lekko i zalała Cie falą pytań - Cześć, Jak się nazywasz ? Ile już tu jesteś ? Czym się zajmujesz ? A właściwe to kiedy zdałeś akademie ? Jak Ci poszedł test co ? - mogłeś się tylko domyślać czemu olewa ją własny dowódca.

- Nie uważam tego za informacje konieczne. Czym się zajmuje powinnaś wiedzieć, a nazywam się Aki. Tyle Ci starczy, zajmij się marszem i miej nadzieję, że nie stanie się nic złego. - Aki mówił bardzo oschłym tonem. Nie lubił zbyt ciekawskich osób i tych zbyt gadatliwych, zaś ta dziewczyna łączyła obie cechy, więc Daichi nie silił się na bycie uprzejmym. Jakby nie patrzeć wolał też nie odpowiadać, gdyż nie chciał się zbytnio zaznajamiać i tak już miał dość wszystkiego.

Starałeś się zniechęcić dziewczynę dosyć oschłym, chłodnym tonem głosu, jednak jak się okazało to ją tylko bardziej pobudziło do rozmowy, zaczęła Cie wypytywać o wszytko, jednak i jej się to po jakimś czasie znudziło, wtedy też zajęła się twoim rudym "rówieśnikiem" który akurat machinalnie odpowiadał na większość tych pytań, zdawało się że nie bardzo słucha dziewczyny, używał tylko słów "tak" lub "nie". Mimo wszystko zdawał się lekko uśmiechać przez cały czas.

Wasza podróż trwała dosyć długo, przeszliście kawałek do jakiegoś bliższego okręgu rukon, sam się gubiłeś kiedy mijaliście "granicę" kolejnych okręgów. Widziałeś ze rudzielec rozgląda się bardzo bacznie po osobach które mijaliście, zresztą oficer oddziału X tak samo.

Po długim czasie wędrówki znaleźliście się na skraju lasu, wydawało się że jest on dosyć gęsty, oficer stanęła w miejscu, spojrzała na was, chciała już coś powiedzieć, jednak nim otworzyła usta rzekł już coś rudzielec - Jeśli pozwolisz to ja wyjaśnię - zwrócił się przodem do Ciebie i do dziewczyny - Mówiliśmy że jest to patrol, i w zasadzie do tej pory był to patrol, jednak mamy do robienie jeszcze coś... Otóż zostałem poproszony wraz z panią oficer rozgromić niewielką szajkę bandytów... Nie możemy im jednak zrobić krzywdy, stąd wzięliśmy was - Przerwał na chwilę rudzielec - Ciebie Aki bo znasz się na kidou, a nawet jeśli jakiś nasz cenny badzor ucierpi, liczę że utrzymasz go przy życiu... - Zerknął teraz na dziewczynę - A ciebie poleciła oficer gdyż świetnie walczysz wręcz i znasz się na obezwładnianiu - skończył rudzielec, później jednak dodał - mam nadzieje że nie macie mi tego za złe ? Przeciwników będzie około 10

- A nie powiedzieliście wcześniej bo...? Jeśli myśleliście, że zrezygnuje z misji z powodu takiej błahostki to się myliliście. A i jakbyście mogli to postarajcie się mnie chronić, bo wtedy będę miał czas na wypowiadanie inkantacji, a to spowoduje, że zachowam więcej sił na później. Mam nadzieję, że misja pójdzie po naszej misji. - Aki wypowiedział to uśmiechając się lekko. Czuł, że to nie będzie wszystko, ale czegóż można by było się spodziewać. Mężczyzna czuł się raczej dobrze, w końcu był użyteczny i potrzebny. To zawsze działało pokrzepiająco. Mimo wszystko pamiętał o nie niedocenianiu przeciwników, którzy zapewne nie byli pierwszymi lepszymi bandziorami. Tak więc czujnie czekał na dalsze rozkazy.

Rudzielec uśmiechnął się lekko - Spokojnie Aki nie pozwolę nikomu skrzywdzić swoich ludzi na misji - rzekł te słowa, po jego wypowiedzi oficer chrząknęła głośno, jak by chała mu zwrócić uwagę aby się nie zapędzał - Spokojnie młody, jeszcze nie dowodzisz tą misją... Ale osłaniać Akiego i tak będziesz, w końcu na medyka uważać trzeba - przerwała na chwilkę, później zwróciła się przodem w stronę drzew - Idziecie za mną... po cichu i powoli.

piszemy > https://bleach.forumpolish.com/pustkowia-f35/las-t654.htm#25017

<Yoshizaki Katsuko>

Pojawiłaś się tutaj dnia następnego, z samego rana. Niecierpliwie oczekując spotkania z jakimś wyższym oficerem. Miałaś przy sobie kopertę ze skierowaniem, oraz wiedziałaś, że przekazano też stosowną informację do działu w IV-ce. Po jakimś kwadransie wreszcie się doczekałaś.
- Jestem porucznik Washichi Hideki z IV oddziału. - przedstawiła się rudowłosa dziewczyna, ubrana w kompletny strój shinigami zwieńczony odznaką oddziału na ramieniu. - Otrzymałam informację, że czeka tu ktoś na przydział. Kim jesteś ?

-Dzień dobry, nazywam się Yoshizaki Katsuko.-powiedziała i skłoniła. -Zajęłam drugie miejsce w konkursie plastycznym. Miałam możliwość poproszenie o coś Gotei 13. Chciałam odbyć... staż w jednej dywizji. Wybrałam oddział czwarty-wyjaśniła. rudowłosa porucznik wydawała się jej całkiem miła osoba.

- Konkurs artystyczny tak ? Co też niektórzy nie wymyślają dla rozrywki. - uśmiechnęła się i pokręciła ciężko głową. - Masz jakieś zaświadczenie, skierowanie ?
Podałaś jej kopertę a pani porucznik przejrzała jej treść. - No tak, wygląda na to, że wszystko się zgadza. Poczekaj tutaj chwilę.
Czekałaś w biurze sama krótki czas, zanim wróciła pani porucznik z drugą kobietą. Ubrana była jak większość członków oddziału IV-ego. Uniform, odznaka, przy boku katana. Wyglądała jakby była mniej więcej w twoim wieku. Platynowe włosy zawiązane w warkocz, który opadał jej na nieduże piersi, szaroniebieskie oczy, nieduże usta i nieduża blizna w pobliżu lewej skroni.
- Oto twoja opiekunka i nauczycielka zarazem. - zwróciła się do ciebie pani porucznik, a po chwili odezwała się platynowowłosa - Nazywam się Hirako Akemi, jestem 16 oficerem tego oddziału. Miło mi cię poznać.

Nic nie odpowiedziała na stwierdzenie porucznik. Kiedy wspomniała o skierowaniu zielonowłosa podała jej kopertę. Uczennic przyjrzała się platynowowłosej. -Yoshizaki Katsuko, mi również miło cie poznać sensei.-powiedziała ponownie lekko się kłaniając. Zaczęła zastanawiać się nad tym co teraz będzie robiła.

- W porządku zatem. Zostawiam sobie a ja wracam do własnych zadań. - pani porucznik pożegnała się i odeszła a wy zostałyście same.
- Masz odbyć u nas staż Yoshizaki-san, a to się wiąże z obowiązkami. Bowiem w tym oddziale nie ma zbytnio miejsca dla tych, którzy by się lenili. - zaczęła mówić Hiro-san, gdy ruszyłyście korytarzami. Z tego co zauważyłaś, byłaś oprowadzana po kompleksie. - Spędzisz z nami trzy miesiące, a to dość czasu aby nabrać wprawy i nauczyć się podstawowych rzeczy. Ćwiczenia z używania Kidou w stresujących i ciężkich warunkach, udział w wyprawach przeciw pustym, gdzie będziesz mi pomagać w opiece nad rannymi to tylko niektóre z zajęć, jakie będziesz miała. Masz jakieś pytania ?

Katsu uważnie słuchała swojej nowej nauczycielki. -Tak mam jedno. Chce być pewna na czym stoję. Podczas stażu nie uczęszczam do akademii?-spytała, podążając za Hiro-san. -Trzy miesiące... zapowiada się ciekawie pomyślała uśmiechając się w duchu.

- Oczywiście, że nie. Byłoby to raczej trudne chodzić jednocześnie na zajęcia a potem dodatkowo uczestniczyć w pracach jako stażystka. - odpowiedziała Hiro-san z uśmiechem. - Zatem skoro już tu jesteś zaczniemy od pierwszych spokojnych lekcji. Czyli pomoc mi na oddziale.


https://bleach.forumpolish.com/kwatera-dywizjonu-4-sanitariuszy-f22/szpital-4-dywizji-t598-90.htm