Hiro Takemitsu [Shinigami]

Imię: Hiro
Nazwisko: Takemitsu
Profesja: Shinigami
Płeć: mężczyzna
Mężczyzna otrzymuje: +1 Wytrzymałość, +1 Siła, -2 Zręczność.
Wiek: 13
Waga: 60
Wzrost: 160

Wygląd: http://cdn.myanimelist.net/images/characters/6/76526.jpg

Cechują go oczy, które są różnego koloru lewe jest zielone a prawe czerwone. Z tym dziwnym znakiem szczególnym sięurodził. Wyraz jego twarzy mówi nam, że jest to osoba skrytą i doświadczona przez życie. Włosy ma koloru białego. Po traumie na jego ustach prawie nigdy nie gości uśmiech nawet jego znajomi nigdy go nie widzieli. Ma średni wzrost, niezbyt dobrze zbudowany, choć nie można mu zarzucić, że w swoim życiu nic nie robił. Od wieku 10 lat zaczął uczyć się podstaw samoobrony, co pozwoliło mu rozwinąć mięsnie i wytrzymałość. Jest szczupły, jego klatka piersiowa jeszcze się nie rozwinęła.

Charakter: Hiro jest człowiekiem raczej opanowanym trudno wyprowadzić go z równowagi, jest skrytą osobą stara się trzymać na uboczu i nikomu nie zawadzać, (choć w głębi duszy chciałby znaleźć kogoś, kto nie widzi w nim dziwaka) spowodowane to jest jego blizną na twarzy. Trudno nawiązuje nowe kontakty z ludźmi gdyż, jako dzieciak był wytykany przez innych i nikt z nim nie chciał rozmawiać. Przez swoje przeżycia nie lubi jak ktoś się znęca (psychicznie i fizycznie) nad innymi. W takich sytuacjach zawsze staje w obronie pokrzywdzonego, stara się to załatwiać dyplomatycznie lecz w skrajnych sytuacjach jest w stanie użyć siły i nie zawsze na tym dobrze wychodził. Stara się polegać na sobie i do wszystkiego dążyć sam. Zanim coś powie zawsze się dwukrotnie zastanowi, nigdy nie ufa obcym. Gdy nie musi unika spotkań z innymi ludźmi, trzyma się na uboczu. W towarzystwie nie odzywa się niepytany, rzadko zaczyna rozmowę z własnej inicjatywy aczkolwiek pytany odpowiada z szacunkiem nie nikogo nie traktuje z pogardą. Szanuje słowa osób starszych przede wszystkim swoich przełożonych. Uważa przemoc za ostatnią drogę do rozwiązywania problemów. Dla swojej jedynej siostry jest wstanie poświęcić własne życie, dla tego też wstąpił do akademii. Do nauki podchodzi systematycznie stara się ze wszystkich sił, uważa że tylko w ten sposób może zapewnić sobie poważanie w śród innych.

Ekwipunek: boken, mundur akademii, przybory do pisania

Historia: Hiro urodził się w biednej dzielnicy Rukongai, jego ojciec zajmował się naprawą i renowacją starych rzeczy, a matki nigdy nie poznał gdyż umarła w czasie jego narodzin. Miał starszą siostrę (Mayumi), która się nim opiekowała, podczas gdy ojciec był w pracy. Początkowe lata jego życia upływały beztrosko. Hiro szybko nawiązywał kontakty z innymi miał mnóstwo przyjaciół, z którymi chodził się bawić a czasami wybierali się nad rzekę gdzie spędzali miło czas. Choć jako rodzina nie mieli zbyt dużo pieniędzy, radzili sobie całkiem nieźle, aż do dnia w którym zdarzył się wypadek, chłopak miał wtedy 5 lat. W pewną jesienną noc, gdy wszyscy już spali naszego bohatera zbudził dziwny odgłos dobiegający z ulicy, wstał żeby wyjrzeć przez okno zobaczył tam grupkę 4 osób, z których jeden trzymał w ręku pochodnie. Po ich głośnym zachowaniu jak również po sposobie poruszania stwierdził, że są oni pod wpływem dużej ilości sake. Hiro miał już wrócić do łóżka, lecz kontem oka dostrzegł, iż mężczyzna trzymający pochodnie przewracając się zaprószył ogień na ścianie jego drewnianego domu. Ogień rozprzestrzenił się w zastraszająco szybkim tempie, a osoby za to odpowiedzialne po prostu uciekły. Nie wiedząc, co zrobić chłopak pobiegł do najbliższego pokoju obudzić swoją siostrę. Wraz z nią chciał udać się do pokoju ich ojca, lecz korytarz był już ogarnięty rozszalałym żywiołem. W jego głowie rodziły się tylko jedna myśl „Nie mogę stracić swego ojca, nie chce być sam na tym świecie”, kazał siostrze uciekać a sam rzucił się przez płomienie do pokoju ojca zakrywając twarz rękawem swojej koszuli. Gdy wbiegł do pomieszczenia dym był tak gesty, że nie widział dalej niż na dwa metry, natychmiast udał się w stronę łóżka by obudzić ojca, lecz on nie reagował jego wyraz twarzy był taki spokojny. Ogień szybko zaczął ogarniać ściany pokoju lecz to nie powstrzymało chłopaka do działania. Nagle usłyszał trzask i z góry spadła na nich rozpalona belka uderzając Hiro w głowę i przygniatając do łóżka ojca. Lekko zdezorientowany chłopak rzucił się w akcje desperacji żeby ściągnąć belkę z taty by go uwolnić, jednak okazało się, że dziecko mające zaledwie 5 lat jest za słabe by podnieść taki ciężar na dodatek krew zaczęła zalewać mu lewą część twarzy. Walcząc ze swoim bólem i brakiem tlenu poczuł, że ktoś go gwałtownie odepchnął i w tym momencie część stropu zawaliła się na łóżko. Spod gruzu zdołał usłyszeć tylko kilka słów „ Uciekaj... i zaopiekuj się siostrą…” Hiro nie wiedząc, co robić rzucił się do gruzów i podjął próbę odkopania ojca, lecz nie mając żadnego sprzętu pracując gołymi rękoma nie wiele mógł zrobić. Zaczął odrzucać kawałki rozżarzonego drewna, nie zważając na
drzazgi wbijające się w dłonie jak również poparzenia. W głowie kłębiła mu się tylko jedna myśl „ Nie zostawię go tu, nie mogę, on jeszcze żyje”, po kilku chwilach usłyszał znów głos „Uciekaj, zostaw mnie dla mnie już jest za późno. Jeśli tu zostaniesz umrzesz razem ze mną ten dom długo nie wytrzyma a ja nie chce byś się poświęcił dla przegranej sprawy. Uciekaj nie zostawiaj swojej siostry sam…” i słowo to zostało przerwane przez straszny jęk. Ostatnio rzeczą jaką pamięta z tego wieczoru jest fakt że odwrócił się w stronę okna i wyskoczył przez nie. Obudził się jakieś kilka dni później w domu przyjaciela swego ojca który prowadził dojo. Przy jego łóżku siedziała jego siostra, widząc że się obudził lekko się uśmiechnęła choć wyraz jej twarz wyrażała smutek.:
-Dobrze się czujesz??- spytała, i po jej policzku popłynęła łza.
-Tak, długo spałem?- skłamał bo nie chciał martwić jej bardziej choć ledwo wytrzymywał ból, który dobiegał z twarzy zakrytej bandażami oraz dłoni które były poparzone. Ale największy ból nadszedł gdy uświadomił sobie że jego ukochany ojciec odszedł, że został sam z siostrą.
-Spałeś 3 dni, miałeś jeszcze do tego wysoką gorączkę. –Rozpłakała się bardziej – Gdy dom runął i ty ani ojciec nie wyszliście myślałam że zostałam sama. Obiecaj , obiecaj mi że nigdy mnie nie zostawisz.
-Obiecuje. – nie wiedząc co powiedzieć więcej, przytulił siostrę i zaczęli płakać razem.
Scenę tą przerwało wejście właścicieli posesji. Na twarzy kobiety spłynęła łza, natomiast mężczyzna nie zdradzał żadnych emocji, jednak to on przemówił.
-Możecie tu zostać tak długo jak tylko chcecie pod jednym warunkiem- będziecie pomagać w domu i w szkółce.
Nie widząc innej możliwości zgodzili się zamieszkać w nowym miejscu. Hiro doszedł do pełni zdrowia w przeciągu kilku tygodni, obiecał sobie, że stanie się silniejszy tylko po to by móc bronić siostrę. Nie migał się od żadnej pracy w pewien sposób pozwalała mu uporządkować myśli o tej pechowej nocy. Po tym wypadku na jego twarzy została blizna, co więcej nie potrafił przełamać smutku zaczął oddalać się od swoich znajomych i nie chciał się z nikim spotykać. Wolny czas spędzał na rozmyślaniu czy mógł w jakikolwiek sposób uratować ojca, czy zginął on przez jego słabość. Rozmawiał tylko ze swoją siostrą i z przyjacielem swego ojca który kazał się nazywać mistrzem. Kolejne lata mijały, a Hiro nie mógł się pogodzić ze swoją przeszłością, stracił wszystkich swoich znajomych a dzieci z okolicy zaczęły go wyzywać od dziwolągów i śmiać się z jego blizny. Dzieciaki z okolicy posuwały się do coraz bardziej śmiałych oszczerstw dochodziło nawet do rękoczynów. Chłopak nigdy się specjalnie nie bronił przed napastnikami jedyną rzeczą była obrona, nigdy nie starał się innym robić krzywdy. Mistrz nauczył go podstaw walki wręcz, oraz wpoił mu do głowy kilka ważnych zasad którymi zaczął się kierować. Jedną z nich jest szacunek do wszelakiego życia, jak i też obrona tego życia przed złem tego świata. W wieku 13 lat dowiedział się że istnieje akademia szkoląca Shinigami którzy zajmują się obronną ludzi przed pustymi. Bardzo się zainteresował tą organizacją, więc udał się do mistrza by dowiedzieć się więcej. Hiro zaczęły nawiedzać dziwne myśli „Czy jak wstąpię do tej akademii to odnajdę spokój ratując innych, czy to złagodzi ból straty ojca?”. Nie widząc innej możliwości odpowiedzenia sobie na własne pytania, postanowił spróbować. Poszedł pożegnać się z siostrą, swoim mistrzem i jego żoną, wytłumaczył im wszystko co czuje oraz powody dla jakich chce wstąpić do akademii. Poszedł się spakować i wyruszył w drogę by odnaleźć swoje drogę życia. Na progu pożegnała go dziewczyna z długimi białymi włosami sięgającymi jej do bioder. Miała około 170cm wzrostu, była drobnej a za razem zgrabnej postury. Jej ciemno zielone oczy spojrzały na niego z wielkim uczuciem na jej bladej owalnej twarzyczce pojawił się skromny ciepły uśmiech. Uniosła prawą rękę i pomachała.( http://azunime.net/anime/grafika/0174/kadr06.jpg )To był ostatni widok jego siostry przed wstąpieniem do akademii, nie wiedział kiedy następnym razem będzie mógł się z nią spotkać więc chciał zachować ten obraz jak najdłużej w swej pamięci.


STATYSTYKI (10 + 2 wiek + 0 wady - 0 umiejętność = 12)
Atrybuty:
Siła: 5 + 1(M) + 1(S) =7
Szybkość: 5 + 2(S) + 1(W) =8
Zręczność: 5 – 2(M) + 5(W) =8
Wytrzymałość: 5 +1(W) =6
Inteligencja: 5 +1(W) =6
Psychika: 5 =5
Reiatsu: 5 + 1(S) +1(W) =7
Kontrola Reiatsu: 5 + 3(W) =8

M - premia od płci
S - premia od Shinigami
W – pkt. wolne


OGÓLNE

Udźwig: 70kg
Prędkość (śr.): 8 [km/h]
Prędkość (max.): 26[km/h]
PŻ (Punkty Życia): 60
PR (Punkty Reiatsu): 56

Umiejętności:

Maskowanie Reiatsu
Opis: Jesteś w stanie ukryć swoje reiatsu tak, iż nikt Cię nie znajdzie.
Premie: Możliwość maskowania reiatsu.
Wymagania: Kontrola Reiatsu> Reiatsu.

Podstawowy Samoobrony
Opis: Znasz zasady samoobrony i umiesz się bić. Znasz też kilka chwytów.
Premie: Ulepszona walka wręcz, znasz parę chwytów i umiesz się bić.
Wymagania: Siła: 7, Szybkość: 7, Zręczność: 7.





Zaklęcia:

Bakudou:

#8 - Seki (Odepchnięcie)
Inkantacja: Zaklęcie wiążące numer osiem - odepchnięcie!
Opis: Zaklęcie tworzy niewielką tarczę, która działa jak przeciwny biegun magnesu - zatrzymuje cios w połowie i odrzuca wroga do tyłu. Przydatne przy walce wręcz.

Hadou:

#4 - Byakurai (Biała Błyskawica)
Inkantacja: Zaklęcie destrukcyjne numer cztery - Biała Błyskawica!
Opis: Zaklęcie, które tworzy niewielkiej średnicy promień przeszywające wszystko co napotka na swojej drodze.

W sumie nie mam się gdzie przyczepić. Jak dla mnie wszystko w porządku i może być
AKCEPT

Nie było żadnych nowych komentów do tej pory, przenoszę do oczkujących... Szukaj sobie MG