Pokój Hiro Takemitsu

Pokój był dość małej kubatury około 40m2. Wejście do niego znajdowało się w lewym dolnym rogu. Na prawo od drzwi znajdowało się wąskie łóżko, które zawsze po wstaniu Hiro zostawiał w należytym porządku. Na środku stał mały stoliczek. Na przeciwległej ścianie wejścia znajdowało się biurko zrobione z drewna. Było ono chyba jedynym miejscem, w którym chaos zwyciężał nad porządkiem. Można było na nim znaleźć wszystkie rzeczy, z których ostatnio korzystał. Począwszy od notatek, a skończywszy na talerzach i innych rzeczach kuchennych. Nad nim znajdowało się wielkie okno, które było zdobione ciemno-brązowymi zasłonami. Na ścianie po lewej, znajdowały się dwie małe szafy, w jednej z nich trzymał ubrania, w drugiej natomiast wszystkie rzeczy do prac kuchenno-domowych. Na prawej ścianie znajdowały się drzwi prowadzące do małej łazienki. W tym małym pomieszczeniu znajdowała się niewielka wanna, ubikacja i zlew. Jak na łazienkę użytkowaną przez mężczyznę była niezwykle zadbana i czysta.

Akademia shinigami... Hiro spodziewał się że nieco inaczej będą wyglądały pierwsze dwa dni w tej ogromnej szkole. Pomimo tego iż powinna ona przygotowywać do walki z pustymi, którzy zapewne byli o wiele silniejsi niż zwykłe dusze, większa część dnia spędził na salach wykładowych. Dodatkowo, jak się wydaję, wykładowca był... cóż, słowo "wymagający" nie do końca obrazowało okrucieństwo i psychopatyczną żądze dbania o dyscyplinę na zajęciach. Zori Sensei potrafił bowiem zamienić wykład w wyjątkowo intensywny, indywidualny trening wytrzymałościowy, a to wszystko dla tego że wydało się dowolny, zbędny dźwięk. Uczniowie szybko nauczyli się, że nawet zbyt głośne oddychanie może być powodem ukarania.

Sama grupa uczniów była dla Hiro raczej tajemnicza. Dwadzieścia osób, w większości chłopaków, którzy z daleka wyglądali by zapewne jak sklonowane owce. Mundurki, takie samo wyposażenie, jedynie "detale" odróżniały jedną osobę od drugiej. Dla chłopaka każdy z nich był zresztą taki sam - pierwszego dnia nastawiony przyjaźnie, choć z dystansem, drugiego dnia już całkiem znudzony jego osobą. Tacy przynajmniej się wydawali...

Trzeciego dnia w akademii słońce wstało jedynie nieco wcześniej niż Hiro. Chłopak bowiem obudził się gdy tylko pierwsze promyki gazowego giganta podjęły szturm na zaciszną ciemność pomieszczenia. Trzy godziny dzieliły chłopaka od następnego spotkania z wykładowcą. Trzy godziny to bardzo dużo czasu.

„Hm... 3h co by tu ze sobą zrobić” pomyślał Hiro. Wstał, ubrał się i jak zawsze rano posprzątał lóżko. Następnie przygotował sobie skromny posiłek. „Zostały mi jeszcze 2,5h do najbliższych zajęć, znowu pewnie będę się na nich nudzić. Ale cóż zrobić trzeba będzie znów przetrwać te wykłady. A może tak zadbam o swoją kondycje” Ta ostatnia myśl wydała mu się dość dobrą, więc ubrał się odpowiednio do pogody wyszedł na zewnątrz i spędził 1h na treningu. Z czego większością tego czasu było bieganie, podczas krótkich przerw na złapanie oddechu rozciągał swoje ciało. Po całym treningu wrócił do siebie wziął szybką kąpiel. Stwierdzając, że została już nie cała godzina do zajęć wziął ze sobą notatki z poprzednich wykładów udał się pod sale i tam powtórzył materiał. W głowie zrodził mu się pomysł, by każdy dzień zaczynać od treningu składającego się rano z biegania i rozciągania. Natomiast wieczorem z rozwojem sztuki walki w ręcz, by nie wypaść z wprawy jaką nabył przez trening z przyjacielem swego ojca.

Wyraźnie pogoda również zgadzała się iż warto rozpoczynać dzień od treningu. Dzień zapowiadał się doprawdy idealnie. Błękitne niebo było niemalże całkowicie pozbawione chmur. Zapewne koło południa ostre słońce sprawi iż stanie się zbyt gorąco by wygodnie trenować, jednakże wczesna godzina zapewniała niemal idealną temperaturę by poddawać ciało wysiłkowi. Dodatkowo bieganie sprawiło iż Hiro czuł się odświeżony i, o dziwo, pełny energii. Gdy ruszył w stronę akademii dzień zapowiadał się wprost wspaniale i należało mieć nadzieję iż dalej będzie jedynie lepiej.

(Powinienem w tym momencie przenieść do innej lokacji, ale zwyczajnie wszystkie sale wykładowe są zajęte. Przeniesiemy się gdy nadejdzie chwila.)

Gdy Hiro dotarł na miejsce sala wykładowa była niemalże pusta. Wyraźnie do zajęć pozostało jeszcze nieco czasu. Chłopak mógł więc spokojnie zająć najwygodniejsze miejsce i powtórzyć sobie materiał z ostatnich zajęć. W czasie gdy się uczył sala wypełniała się powoli kolejnymi osobami. Głośne grupki zajmowały kolejne siedzonka aż do ostatnich minut. Wszyscy jednak dotarli na czas, gdyż nikt nie ważył się wchodzić na salę po Zorim.

(zobacz NPC - Zori Tathonou --> https://bleach.forumpolish.com/shinigami-dusze-vaizard-f76/nauczyciele-akademii-t619.htm#31042 )

Nauczyciel wkroczył do sali i rozpoczął swój wykład. Przez kolejne półtorej godziny mówił niemal bez przerwy, zaś dzisiejszym tematem był podział władz oraz kasty w Seireitei. Wykładowca opisał też pokrótce czym zajmuje się każdy oddział i jakie cechy są warunkiem rekrutacji do niego. Po tej serii informacji nastąpiła piętnastominutowa przerwa, zaś tuż po niej Zori po raz kolejny wkroczył do sali. Tym razem trzymał w dłoni arkusze papieru. Kulejąc przeszedł się po sali rozdając jedną sztukę każdemu. W tym samym czasie tłumaczył głośno. - Ten kwestionariusz należy do tradycji Akademii. Każdy pierwszy rocznik musi go napisać. Na karcie należy się podpisać. Wypełnienie kwestionariusza nie wymaga wiedzy teoretycznej, jest jednak jeden warunek wypełniania go. Jest nim szczerość. Wszystko co znajdzie się na karcie musi być tak szczere, jak tylko jesteście w stanie napisać. Po napisaniu zdajecie karty na moje biurko i wychodzicie.

Przed Hiro wylądował papier z wypisanymi zadaniami:

Imię i nazwisko:
Miejsce urodzenia (który okrąg rukongai):
Zawód rodziców (bądź innych prawnych opiekunów):
Płeć:
Wiek:

1.Opisz siebie w 5 słowach:

2. Jakie są twoje najlepsze cechy? Wymień 3:

3. Jakie są twoje najgorsze cechy? Wymień 3:

4. Jakie są twoje ambicje na przyszłość?

5. Określ 3 rzeczy, które są dla ciebie najważniejsze:

6. Jaki jest twój stosunek do podstawowych obowiązków shinigami?

7. Twoja siostra/brat/ojciec/matka złamali prawo i przyłapałeś/aś ich na gorącym uczynku. Co zrobisz w takiej sytuacji?

8. Twój przełożony wysłał Cię z ważnym zadaniem. Masz przynieść ważny zwój znajdujący się w bibliotece. Papier jest stary i zapewne transportowanie go wymaga delikatności. Biblioteka jest dwupiętrowym budynkiem wypełnionym literaturą. Gdy miałeś/aś już wychodzić z biblioteki zauważyłeś/aś iż z okien drugiego piętra ucieka dym. Po kilku sekundach nabierasz pewności, wewnątrz wybuchł pożar. Ogień szybko rozprzestrzenia się po łatwopalnych zwojach, zaś w środku zapewne wciąż jest sporo ludzi. Co robisz? Swoje postępowanie umotywuj!

9. Gdy przechadzasz się w trakcie przerwy po terenach zielonych akademii widzisz grupę chłopaków stojących w okręgu. Jest ich sześciu i zdaje się że wszyscy są ze starszej klasy. Pomiędzy nimi jest dziewczyna której ukradli notatki. Przekładają je za swoimi plecami by nie mogła ich dostać. Zdenerwowana uczennica rzuca się z pięściami na jednego z chłopaków. Odpowiedź jest, rzecz jasna, brutalna. Co robisz? Swoje działanie umotywuj!

10. Ty i grupa pięciu innych uczniów zostaliście zaatakowani przez pustego. Udaje wam się uciec do groty, jednakże ta okazuje się być płytka. Jedna z osób musi pozostać przy samym wejściu narażona na ataki. W jakiej kolejności ustawisz osoby, poczynając od tej pozostawionej przy samym wejściu, wiedząc że w skład grupy wchodzą:
- Twój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka
- Twój brat/siostra
- Zupełnie obca osoba z innej grupy, który pochodzi z rodziny szlacheckiej
- Twoja koleżanka z ławki, z którą zawsze dobrze się dogadujesz
- Kolega z grupy, który zawsze robił Ci kawały
Swoją decyzję umotywuj!

Pierwsza myśl jaka przeszła mu do głowy. „ Ciekawe po co to robią. Czy w zależności od udzielonych odpowiedzi będę mieć jakiekolwiek konsekwencje??” Zastanawiał się tak przez chwile, ale nie mogąc dojść do jakiś konkretnych wniosków zaczął po prostu czytać ankietę.

Imię i nazwisko: Hiro Takemitsu
Miejsce urodzenia (który okrąg rukongai): 69

Na pytanie o zawód rodziców zrobiło mu się troche smutno, ale szybko opanował swe emocje i zaczął czytać dalej.

Zawód rodziców: Moi biologiczni rodzice nie żyją. Od jakiegoś czasu mieszkam wraz z siostrą u przyjaciela ojca, który prowadzi dojo.
Płeć: mężczyzna
Wiek: 13 lat

„Wstęp normalny ciekawe co będzie dalej” nie czekając, aż wpadnie mu do głowy jakiś pomysł zaczął czytać dalej.

1.Opisz siebie w 5 słowach: opanowany, sumienny, pracowity, skryty, wytrwały

2. Jakie są twoje najlepsze cechy? Wymień 3: opanowany, sumienny, pracowity

3. Jakie są twoje najgorsze cechy? Wymień 3: skryty, nieśmiały, podejrzliwy

4. Jakie są twoje ambicje na przyszłość?

„Nigdy się nie zastanawiałem nad dalszą przyszłością. Ciekawe co tu powinienem napisać… Hm… chyba napisze, że skończenie akademii. Tak, to jest mój główny cel teraz.” Po tym krótkim przemyśleniu zaczął pisać:

Nie mam żadnych większych ambicji na przyszłość, na chwilę bieżącą chce skończyć akademie i stać się silniejszym. A później nie wiem, zobaczymy co przyniesie przyszłość.


5. Określ 3 rzeczy, które są dla ciebie najważniejsze:

rodzina, przyjaciele, życie własne i innych

6. Jaki jest twój stosunek do podstawowych obowiązków shinigami?

Uważam, że to co robią jest potrzebne. Bez ich pracy wiele dusz nigdy nie zaznałoby spokoju, oraz wielu niewinnych straciłoby życie.

7. Twoja siostra/brat/ojciec/matka złamali prawo i przyłapałeś/aś ich na gorącym uczynku. Co zrobisz w takiej sytuacji?

Hmm... jest to dość trudne pytanie. Myślę, że to co bym zrobił w dużym stopniu zależy od okoliczności i rodzaju złamanego prawa. Jeśli było by to małe przewinienie myślę, że nie zgłaszał bym tego do władz ale próbował załatwić polubownie. Natomiast jak by to było morderstwo zgłosił bym to odpowiednim władzą.

8. Twój przełożony wysłał Cię z ważnym zadaniem. Masz przynieść ważny zwój znajdujący się w bibliotece. Papier jest stary i zapewne transportowanie go wymaga delikatności. Biblioteka jest dwupiętrowym budynkiem wypełnionym literaturą. Gdy miałeś/aś już wychodzić z biblioteki zauważyłeś/aś iż z okien drugiego piętra ucieka dym. Po kilku sekundach nabierasz pewności, wewnątrz wybuchł pożar. Ogień szybko rozprzestrzenia się po łatwopalnych zwojach, zaś w środku zapewne wciąż jest sporo ludzi. Co robisz? Swoje postępowanie umotywuj!


Na pewno bym poszedł ratować ludzi, bo moim zdaniem nie ma nic cenniejszego od ludzkiego życia. Każdy zwój można odtworzyć i napisać jeszcze raz. A nie znam nikogo kto by potrafił wskrzesić człowieka. Co nie zmienia faktu, że postarał bym się nie zniszczyć zwoju. Może schował bym go pod ubranie żeby się nie przypalił, albo dał bym jakieś osobie którą bym wyprowadził z palącego się budynku by przypilnowała tego zwoju dla mnie na czas akcji ratunkowej.

9. Gdy przechadzasz się w trakcie przerwy po terenach zielonych akademii widzisz grupę chłopaków stojących w okręgu. Jest ich sześciu i zdaje się że wszyscy są ze starszej klasy. Pomiędzy nimi jest dziewczyna której ukradli notatki. Przekładają je za swoimi plecami by nie mogła ich dostać. Zdenerwowana uczennica rzuca się z pięściami na jednego z chłopaków. Odpowiedź jest, rzecz jasna, brutalna. Co robisz? Swoje działanie umotywuj!

Na pewno nie przeszedł bym obok takiej sytuacji obojętnie. Uważam, że nikt nie powinien się znęcać nad innymi, a szczególności nad osobami słabszymi. Zapewne pierwszą rzeczą była by rozmowa i próba przekonania grupy młodzieży, że ich działania są złe. Jeśli by to nie poskutkowało doszło by do rękoczynów.

10. Ty i grupa pięciu innych uczniów zostaliście zaatakowani przez pustego. Udaje wam się uciec do groty, jednakże ta okazuje się być płytka. Jedna z osób musi pozostać przy samym wejściu narażona na ataki. W jakiej kolejności ustawisz osoby, poczynając od tej pozostawionej przy samym wejściu, wiedząc że w skład grupy wchodzą:
- Twój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka
- Twój brat/siostra
- Zupełnie obca osoba z innej grupy, który pochodzi z rodziny szlacheckiej
- Twoja koleżanka z ławki, z którą zawsze dobrze się dogadujesz
- Kolega z grupy, który zawsze robił Ci kawały
Swoją decyzję umotywuj!

Od wejście w głąb jaskini.
1. Siebie (Ponieważ, jednym z powodów z jakich wstąpiłem do akademii była chęć stania się silniejszym, żeby móc bronić swojej siostry. A ta sytuacja jak najbardziej odpowiada moim założeniom.)
2.Kolega od kawałów (chciał bym zobaczyć jego minę jak zobaczy blisko siebie pustego. Może tedyby zrozumiał, że robienie kawałów w niczym mu w życiu nie pomorze a nawet może mu zaszkodzić)
3. Obca osoba (nie liczy się dla mnie czy jest ona szlachcicem czy też zwykłym człowiekiem. Ale nie widzę powodu by miała się poświęcać dla osób, których nawet nie zna)
4. Koleżanka (uważam że kobiety powinno się chronić)
5. Siostra ( jak już wcześniej wspominałem rodzina jest dla mnie najważniejsza)

Hiro nad większością pytań się nigdy nie zastanawiał, dlatego też był jedną z ostatnich osób które oddawały test. Ale jakoś mu to nie przeszkadzało. Po skończeniu testu, wstał i udał się do biurka nauczyciela i odłożył ankietę. „Pierwszy raz w życiu uzupełniałem coś takiego, ciekawe czy często będę musiał się głowić nad takimi sprawami.” Wychodząc pożegnał się z nauczycielem i udał się na następne zajęcia.

Zori skinął jedynie głową na pożegnanie i odłożył kartkę na biurku odwracając ją do góry nogami. Wyraźnie sam nie miał zamiaru czytać tego, co zapisali uczniowie, a przynajmniej nie w tej chwili. Hiro zresztą czuł się, nawet przy Zorim, całkiem pewnie. Wykładowca bowiem nie ukarał go jeszcze ani nawet nie okrzyczał,m czym nie mógł się poszczycić nikt inny z jego grupy. Wyraźnie siedzenie cicho, notowanie i powtarzanie sobie materiału było czymś, co nauczycielowi odpowiadało.

Gdy Hiro opuścił salę druga część wykładów miała się już ku końcowi. Trudne pytania wymagały długiego namysłu. Ostatecznie nie było to jednak najgorsze z zestawień. Do treningu walki wręcz pozostało bowiem 20 minut. Ćwiczenia z hakudy był zresztą czymś, na co chłopak w sumie czekał. W końcu to właśnie ta część nauk shinigami była tym, w czym chłopak szkolił się już wcześniej. Z tego też powodu poznawanie nowych technik walki pięściami zdawało się być czymś niezmiernie ciekawym.

Pierwsze zajęcia hakudy miały odbywać się na terenach zielonych. Piękna pogoda zresztą zachęcała do treningów na świeżym powietrzu. Początkowo cała klasa stała rozbita w grupki dookoła niewielkiego, kwadratowego placyku pozbawionego trawy i otoczonego linią białych kamieni. Dopiero nadejście nauczyciela wprowadziło, w zasadzie błyskawicznie, dyscyplinę. Mito Inahara był bowiem ogromnym, umięśnionym mężczyzną z pięściami wielkości klap śmietnikowych., oraz niezwykle donośnym głosem. O tej drugiej z jego cech Hiro dowiedział się błyskawicznie.

- W Szeregu zbiórka pierwszaki! - Ryknął nauczyciel tubalnym głosem zbliżając się do grupki. Oczywiście odpowiedzią na rozkaz był chaos. Ludzie biegali dookoła starając się ustawić w szeregu według wzrostu. Jedynie Hiro spokojnie poczekał by zająć odpowiednie dla siebie miejsce. Sensei Inahara zdołał więc spokojnie podejść do grupki i wyszczerzyć się wesoło, wyraźnie był w dobrym humorze. - No, witajcie w akademii i w ogóle. Zaczynamy treningi walki wręcz. Oczywiście zdajecie sobie sprawę z faktu iż główną bronią shinigami jest katana, ale wierzcie mi lub nie, dłonie niekiedy działają lepiej. Nie znam was jeszcze, ale mam listę. Sprawdzimy co już umiecie. Wyczytane osoby wchodzą na placyk i walczą na pięści. Proszę w miarę możliwości bez okaleczania co? No to zaczynamy!


Nim Hiro usłyszał swoje nazwisko odbyły się trzy walki. Chłopak miał wrażenie iż nikt z wcześniej walczących nigdy nie trenował sztuki walki. Co prawda niektórzy byli nieźli, ale zwyczajnie grzmocili się po pyskach niczym pijacy w barze. Ostatecznie Hiro został wywołany do swojego pojedynku. Jego przeciwnikiem, a w zasadzie przeciwniczką, była jedna z nielicznych dziewczyn w grupie. Szczupła blondynka o dość krótkich włosach stanęła w niepewnej pozycji. Rozstawiła lekko nogi, zaś ręce ustawiła w niepewnej gardzie. Mięśnie, za równo nóg jak i rąk, były silnie napięte. Jej twarz wyrażała niepokój i stres. Najwyraźniej oponentka Hiro nigdy wcześniej nie toczyła pojedynku, a przynajmniej nie na pięści.

Wygląd twarzy oponentki:

Lekko zmieszany tym, że spośród całej grupy uczniów trafił akurat na dziewczynę Hiro wystąpił z szeregu i ustawił się przed swoją przeciwniczką. Wziął kilka głebszych oddechów, żeby pobudzić swój organizm. Następnie ukłonił się i przyjął pozycje. "Czemu akurat muszę walczyć z dziewczyną, już gorzej trafić nie mogłem. A jak niechcący zrobię jej krzywdę.” Szybko wyrzucił te myśli z głowy bo jak mawiał jego nauczyciel „Podczas walki zachowuj zawsze czysty umysł, tylko wtedy będziesz mógł pokonać każdego przeciwnika.” Uniósł obie ręce do góry tworząc gardę. Lekko ugiął nogi w kolanach, żeby móc szybciej reagować na cios przeciwniczki. I tak postanowił poczekać na pierwszy ruch swego aktualnego „wroga”. Nie wiedział czy osoba stojąca przed nim dobrze walczy. Chociaż jak już zauważył wcześniej była ona lekko zdenerwowana i spięta co świadczyło na jego korzyść. „Hm jeśli zaatakuje mnie pięścią, postaram się zbić jej cios i uderzyć moją nogą w nogę na której trzyma ciężar swojego ciała w ten sposób powinna stracić równowagę i upaść. I w ten sposób nie wyrządzę jej większych szkód” Po zaplanowaniu całej akcji hiro czekał na swoją szansę.

Dziewczyna nie ruszała się przez dobre trzydzieści sekund, najpewniej niepewna co powinna zrobić. Jej oczy krążyły dookoła, zupełnie jak by starała się znaleźć gdzieś w okolicy tabliczkę instruktażową opisującą odpowiednie zachowanie w chwili gdy masz przywalić chłopakowi z pięści w twarz. Przez ten czas Hiro spokojnie przyjrzał się jej i zauważył jedną, bardzo ważną rzecz, która upewniła go w tym iż blondynka nie miała dotychczas okazji walczyć wręcz. Jej dłonie zaciśnięte były w pięści w taki sposób, iż kciuk owinięty był przez inne palce. Chłopak wiedział dobrze iż atakując taką "pięścią" można co najwyżej wybić sobie palec, i to do tego ten jedyny przeciwstawny.

Po trzydziestu sekundach Hiro nabierał powoli ochoty na to by zacząć, ale wciąż miał nijako opory przed biciem dziewczyny. W tedy też blondynka doskoczyła do chłopaka atakując, niezbyt wprawnym, prawym sierpowym na jego lewy policzek. Cios został zbity bez większych trudności, gdyż technika jego wykonania pozostawiała wiele do życzenia. Hiro zamierzał więc dokończyć swój plan, kopnął niezbyt silnie w piszczel wysuniętej do przodu lewej nogi. Efektem trafienia było wytrącenie dziewczyny z równowag i przewrócenie jej. Blondynka klapnęła na pośladki najpewniej nie obijając się zbyt dotkliwie. Mimo to zamknęła mocno oczy, najpewniej bardziej ze strachu niż bólu. Wyraźnie nie za często była kopana.

„No cóż chyba mój plan zadziałał” pomyślał Hiro. Po czym podszedł do dziewczyny wyciągnął dłoń w geście pomocy ,przy wstawaniu. „Mam nadzieję, że nie będzie się mocno na mnie gniewać za to kopnięcie w piszczel” ta myśl lekko go zaniepokoiła.
-Dobrze walczyłaś – powiedział z lekkim zakłopotaniem – na przyszłość nie ściskaj tak tych pięści, bo jak już kogoś trafisz to twój kciuk może być z tego nie zadowolony. Spójrz pięści trzymaj tak.- drugą ręką zacisnął pięść prawidłowo i pokazał.
"Mam nadzieję, że za tą wskazówkę nauczyciel też się nie pogniewa" lekko odwrócił głowę by spojrzeć na Mito. Był gotów na reprymendę ze strony nauczyciela w końcu nie on jest tu od udzielania rad.

Dziewczyna chyba spodziewała się dalszych ciosów, dla tego też zwlekała nieco z otwarciem oczu. Uchyliła je jednak gdy Hiro wyciągnął dłoń w jej stronę. Nieco zadziwiona spojrzała na jego rękę, po czym złapała ja i wstała szybko. Następnie zaczerwieniła się zawstydzona i odskoczyła do tyłu lekko zasłaniając twarz jedną z dłoni. Zapewne zawstydziła się tego, ze się zawstydziła. Słysząc radę Hiro kilkukrotnie głową najwyraźniej chcąc upewnić chłopaka że zrozumiała. - T..tak, dziękuję!

Nauczyciel natomiast nie miał zamiaru w żaden sposób karać Hiro. Uśmiechnął się jedynie lekko pod nosem, po czym ruszył na środek pacu by odczytać nazwiska kolejnej pary. Po drodze klepnął lekko chłopaka po ramieniu, najwyraźniej okazując zadowolenie z poczynań chłopaka. Widząc nadchodzącego nauczyciela blondynka skuliła się mocniej, po czym odeszła szybkim krokiem i usiadła w pewnej odległości od reszty grupy. Wciąż wyglądała na przestraszoną.

Hiro wrócił na swoje miejsce, był zadowolony, chociaż starał się tego nie okazywać. „Dobrze, że nauczyciel mnie nie skarcił.” Spojrzał na dziewczynę próbując odczytać z wyrazu jej twarzy o czym teraz myśli. „Mam nadzieję, że nic jej się nie stało. Hmm może powinienem chociaż dać się jej trafić. Pewnie myśli, że jest jakąś niezdarą. Może powinienem do niej podejść i porozmawiać, ale o czym… Przecież rzadko rozmawiam z innymi bo wszyscy uważają mnie za dziwaka, przez tą bliznę. Może ona też tak myśli, w końcu odeszła tak szybko jak to było możliwe” Siedząc tak patrzył na walczących uczniów, od czasu do czasu spoglądając na dziewczynę. „Hm ciekawe czy dzisiejsza lekcja będzie tylko pokazem naszych umiejętności czy też nauczę się czegoś nowego”

Dziewczyna w każdym razie wyglądała na zawstydzoną. siedziała bowiem skulona starając się ukryć czerwone policzki. Nie podnosiła spojrzenia patrząc niemal ciągle na ziemię. W sumie nie wiadomo co sprawiło iż zareagowała aż tak silnie. Hiro zaś mógł się jedynie zastanawiać czy to zachowanie było jego winą, czy też nie mógł zrobić nic w sposób taki, by reakcja była inna.

Walki trwały jeszcze kilkadziesiąt minut, w końcu pozostało jeszcze kilka par. Ostatecznie, gdy zakończyły się sparingi, Sensei Inahara nakazał rozpoczęcie treningu ogólnorozwojowego. Wiele różnych ćwiczeń łączyło się w ciąg powodujący coraz to bardziej rosnący ból w mięśniach chłopaka. Hiro, rzecz jasna, był sprawny, jednakże wszystkie te ćwiczenia miały na celu wykończenie fizyczne każdego z uczniów. Po jego zakończeniu Hiro był bardzo zmęczony a mięśnie jęczały cicho z bólu przy każdym ruchu.

Po treningu Hiro miał przepisową dłuższą przerwę. Trwała ona godzinę i miała pozwolić uczniom na chwilę relaksu, posiłek lub skorzystanie z łaźni dostępnej w akademii. Hiro jednak, jak się zdawało, nie miał zbyt wielu okazji na myślenie co też zrobić powinien. Po około piętnastu minutach przekonał się, że wcześniejszy kwestionariusz w rzeczy samej traktował o sprawach życiowych. Blondynka, którą wcześniej spotkał, stała bowiem otoczona przez grupkę trzech chłopaków. Wszyscy ubrani byli w stroje uczniów akademii i najwyraźniej planowali znęcać się nad młodsza uczennicą. Dziewczyna bowiem cofała się powoli wyraźnie przerażona, zaś chłopacy podchodzili powoli w jej stronę.

„A zapowiadał się taki miły i spokojny dzień” pomyślał Hiro, po czym zaczął się powoli kierować w stronę uczniów. „Cholera na dodatek bolą mnie wszystkie mięsnie więc jak dojdzie do bójki to mam pewnie marne szanse. Hm.. czy nie było takiego pytania na teście, może to jakiś rodzaj sprawdzenia czy się nie kłamało. Co za bzdura przecież to nie możliwe, musze raczej pomyśleć jak ich przekonać, żeby dali sobie spokój z zaczepianiem innych. Ale jak ja mam to zrobić większość moich dotychczasowych prób kończyło się fiaskiem.” Gdy zbliżał się do grupki próbował ocenić, który z uczniów jest najsilniejszy. „Trzech na jednego i to w dodatku trzech na jedną kobietę, nie wiem gdzie się podziała odrobina honoru w tych ludziach.” Ta myśl była ostatnią jaka przyszła mu do głowy, bo już stanął obok dziewczyny i spojrzał na dręczycieli.
- No cóż panowie nie macie co robić??- Palnął nie zastanawiając się zbyt długo, co powinien powiedzie, ale wiedział, że to zdanie na pewno nie było najlepszym wyborem- Może pozwolicie przejść tej młodej damie, zapewne chce należycie odpocząć po poprzedniej lekcji mającej na celu zwiększyć naszą koordynację ruchową. A tak po za tym, nie uważam za zbyt stosowne znęcać się nad kobietą w stosunku 3 do 1. Nie wiem czy to dla tego, że pojedynczo zostali byście pokonani.- Hiro podniósł głowę w ich kierunku i był gotowy w każdej chwili zblokować nadchodzący cios. „ Zazwyczaj teraz się to zaczynało, więc muszę się przygotować. Mam nadzieję, że nie są zbyt silnymi przeciwnikami i dam radę ich powstrzymać do czasu żeby ta dziewczyna mogła uciec i być może sprowadzić jakąś pomoc.”

Każdy z przeciwników wyglądał trochę inaczej, zapewne byli jedną z tych często spotykanych w szkołach grupek znajomych. Kumplowali się i razem spędzali większość czasu, na robieniu tego co lubią. W ich wypadku wyraźnie "robienie tego co lubią" sprowadzało się do "dręczenia młodszych i słabszych". Zachowanie ze wszech miar niehonorowe.

Najwyższy z chłopaków miał pewnie niewiele poniżej dwóch metrów wzrostu. Nie był jednak jakoś wybitnie umięśniony. Raczej chuderlawa budowa sprawiała iż nikt raczej nie nazwał by go "gorylem". Długie, czarne włosy były w nieładzie i opadały na plecy. Ostre rysy nadawały mu zdecydowania, zaś oczy wzbudzały niepokój. Ich źrenice były bowiem niezwykle małe, zaś ich barwa była tak ciemna iż zdawało się, że mężczyzna nie posiada tęczówek. Szeroki uśmiech ukazywał szereg równych, białych zębów. Jedynie kły zdawały się być nieco większe niż przeciętnie.

Najniższy z chłopaków miał przynajmniej lekką nadwagę. Przy wzroście mniejszym niż 160cm zapewne uzyskał ksywkę w stylu "pulpet" albo "gruby". Pomimo warstwy tłuszczyku który okalał całe jego jestestwo, Hiro szybko zauważył iż pod skórą jego dłoni pracują rozwinięte mięśnie. Grubcio rozglądał się dookoła dość czujnie, zaś chłopak szybko zrozumiał iż został zauważony dużo wcześniej.

Ostatni osobnik z grupy mógł poszczycić się sporą ilością cech szczególnych. Na jego łysinie widoczne były dwa czarne, dość skomplikowane wzory tatuażów. W obu uszach miał po trzy srebrne obręcze kolczyków. Kolejny, tym razem złoty, znajdował się w lewej brwi. Dodatkowo jego mundur akademii pozbawiony był rękawów, które najwyraźniej zostały brutalnie oderwane. Dzięki temu Hiro mógł przyjrzeć się kolejnym czarnym wzorom pokrywającym całe ramiona i przedramiona chłopaka. Ręce te zresztą był całkiem nieźle umięśnione, co świadczyło o sporej sprawności fizycznej, a przynajmniej tak mogło się wydawać.

Gdy chłopak podszedł i zaczął mówić grubasek parsknął jedynie śmiechem. Ukolczykowana brew łysego uniosła się w wyrazie zdziwienia, najpewniej dotyczącego bezpośrednio głupoty zachowania Hiro. Najwyższy jednak złapał jedynie dziewczynę za włosy i z miną psychopaty podniósł ja do góry. Ta jęknęła cicho z bólu i stanęła na palcach by nie pozbyć się swoich blond włosów. - A może chcesz się przyłączyć co? Ale, pewnie nie, bardziej honorowo jest dostać kolejną taką bliznę jak ta, co już ją na ryju masz co nie? Ale, to o wiele lepsze wyjście. Przynajmniej będę mógł się pobawić dodatkową osobą.

O dziwo, Hiro jeszcze nie oberwał. Gruby i łysy jedynie zaczęli powoli okrążać pierwszoklasistę. Zresztą, to całkiem mądre. Lepiej jest wszakże zakatować z wszystkich stron wykorzystując przewagę liczebną, niż prać bez sensu w kupie, i przypadkiem powybijać zęby swoim kolegom.

„Życie czyż nie mogłoby być ono trochę bardziej przyjemne?? No więc jak zawsze miałem rację bez pięści się nie obejdzie. Musze najpierw uwolnić dziewczynę od tego idioty, bo jej jeszcze włosy powyrywa. A tak poza tym to nie było mądre zajmować sobie ręce w czasie bójki, teraz ma ograniczoną możliwość ruchów. Nie mówiąc już o unikach. Pewnie mam marne szanse, ale nigdy nie miałem zbyt wielkiego szczęścia w życiu. Hm.. zostawię temu dryblasowi pamiątkę po naszym dzisiejszym spotkaniu, mistrz kiedyś mówił żebym bił w nerkę jak chcę komuś zapewnić ból na kilka dni. Sprawdzimy czy to zadziała” Zasięgnął w głąb siebie by skierować swe skromne zasoby Reiatsu do nóg i rąk. Miało mu to zagwarantować, że pierwszy cios będzie wystarczająco silny i szybki, aby uniknięcie go było mało prawdopodobne. Gdy poczuł, że ma już wystarczającą moc, ominął dziewczynę przed nim i z całej siły uderzył prawą ręką w okolice nerek najwyższego z chłopców. Zaraz po tym uderzeniu chwycił jego ramię lewą ręką i odbił się od ziemi, by znaleźć się za plecami i spadając uderzyć łokciem drugiej ręki w głowę chłopaka.
-Uciekaj stąd!- Krzyknął do dziewczyny, gdy znalazł się za plecami wroga.

Zużywam 8 pkt Reiatsu by zwiększyć siła +3, szybkość +3 zręczność +2 ( co w sumie da siła 10, szybkość 11, zręczność 10)

Hiro poczuł wyraźnie jak energia duchowa rozchodzi się po jego organizmie. Jej delikatne, zapewne zupełnie nierealne, ciepło sprawiło nawet iż ból przestał być tak uporczywy. Gdy zaś wiedział iż jest gotowy zaatakował. Co prawda nie był specjalistą od celowania w punkty organizmu, które były szczególnie czułe na ciosy(*), jednakże tym razem najpewniej udało mu się trafić. Knykcie chłopaka wbiły się bowiem lekko w twarde mięśnie brzucha przeciwnika, ten zaś skrzywił się wyraźnie, zaś dłoń zaciśnięta na włosach dziewczyny pościła. Blondynka opadła na trawę na kolana, zapewne bliska płaczu i przerażona. Widząc to Hiro postanowił nieco przyspieszyć swój okrzyk. Dziewczyna jednak najwyraźniej była w zbyt dużym szoku by zareagować.

Plan Hiro zawiódł jednak w chwili, w której zdołał krzyknąć by dziewczyna uciekła. Zaraz po tym bowiem poczuł silne uderzenie na górze swojej głowy. Splecione razem pięści łysego grzmotnęły go bowiem od góry sprawiając iż przez krótką chwile świat, który widział, stał się pełny ciemnych plam. Gdy zaś plamy zniknęły Hiro był już pewny że sprawy przybrały zły obrót. Tłustawe, ale mimo to silne, ręce trzymały obie jego górne kończyny za dłonie i doginały mocno do tyłu. Chłopak poczuł jak stawy łokciowe jęczą cichutko z bólu. Wysoki chłopak zaś opanował się nieco. Wyprostował spokojnie rozcierając bok. Następnie kopnął lekko dziewczynę w plecy, tak iż wylądowała ona twarza w trawie. W tedy też spokojnie postawił stopę miedzy jej łopatkami. - No.. nieźle. To co powiesz, najpierw ty czy ona? - zapytał cicho, z niepokojącym spokojem w głosie.

(*) - od tego jest specjalna umiejętność xP

(odejmij sobie 8 PR i 12 PŻ^^"")

„No i znowu jestem w tarapatach, czuję się jak w domu” Pomyślał i zaczął się delikatnie rozglądać gdzie podział się trzeci z napastników. „ Co by tu teraz zrobić, jakaś gruba beczka trzyma moje ręce i zapewne sama nie zamierza ich puścić. Muszę się uwolnić z tej dźwigni.”
-Musisz być naprawdę silny, skoro możesz dać radę tylko leżącej przestraszonej kobiecie- powiedział też ze stoickim spokojem w głosie- Pewnie bez swoich towarzyszy nie poradził byś sobie nawet z mrówką co??- dodał z lekką nutą sarkazmu w głosie.
Następnie uderzył grubasa swoją piętą w jego stopę jednocześnie odginając szybko głowę do tyłu miał nadzieję, że natrafi ona na jego nos. W końcu byli podobnego wzrostu. Gdy tylko zwolnił się uścisk i wyrwał ręce z dźwigni odskoczył by zachować dystans między nim a przeciwnikami. Był też gotowy użyć #8 - Seki (Odepchnięcie) w razie potrzeby jeśli nie widziałby szansy zblokowania któregoś z ciosów.

Pięta Hiro wbiła się w śródstopie grubaska, który zareagował dość gwałtownie. W impulsie bólu jego ręce mocniej szarpnęły za nadgarstki które trzymał. Hiro zapewne miał by spore problemy gdyby nie to, że machnął do tyłu głową. Co prawda uderzenie w sprawiło mu nieco bólu, ale jego ręce były po raz kolejny wolne. To zaś spowodowało znaczną poprawę sytuacji w której uczeń się znajdował. W końcu nie był teraz unieruchomiony.

Oczywiście wyzwolenie rąk nie oznaczało końca kłopotów. Hiro zrozumiał to jasno gdy pięść tego wysokiego uderzyła go prosto w lewe oko. Trafiony zatoczył się do tyłu robiąc kilka kroków nim złapał równowagę. Niemniej czuł wyraźnie iż cios pozostawi sporą opuchliznę, którą pewnie wszyscy w grupie nazwą "śliwą".

„Jasny gwint musiał trafić akurat w oko, ja to mam jednak dzisiaj pecha. A taki ładny dzień się zapowiadał od rana. Przynajmniej teraz nikt mnie nie trzyma.” To były pierwsze myśli jakie przyszły mu do głowy. „Dobra muszę chociaż pomóc tej biednej dziewczynie bo pewnie nie czuje się zbyt komfortowo pod stopą tego pajaca” Znów zasięgnął w głąb swego ciała by skorzystać z zapasów swej mocy. Następnie rzucił się na przeciwnika stojącego przed nim, tak że siłą rozpędu przewrócił się razem z nim na ziemię.
-Uciekaj stąd szybko!- krzyknął mając nadzieję, że dziewczyna teraz zareaguje z większą gracją niż ostatnio.
Gdy przewrócił się z drągalem szybko usiadł na jego klatce piersiowej okrakiem, zaczął okładać go z całych sił pięściami po twarzy. „ To za dużo nie zmieni w tej walce, ale będzie mieć chłop nauczkę, sam nie wyjdę tutaj z poobijaną twarzą” Ta myśl dodała mu większej determinacji w tym co robił. Hiro wkładał całą swą złość w te ciosy, miał nadzieję że jego wysiłek nie pójdzie na marne.

Zużywam 8 pkt Reiatsu by zwiększyć siła +6, szybkość +2 ( co w sumie da siła 13, szybkość 10,)

Hiro wybił się z obu nóg uderzając ramionami w klatkę piersiową stojącego przed nim chłopaka. Masa połączona z rozpędem i miejscem uderzenia sprawiły iż czarnowłosy upadł na ziemię jak długi. Hiro nie miał jednak zamiaru czekać aż przewrócony zda sobie sprawę z tego co właśnie się stało. Usiadł na klatce piersiowej wysokiego chłopaka i zaczął okładać go po twarzy raz jedną, raz drugą pięścią. Dwa pierwsze ciosy obyły się bez najmniejszej nawet interwencji ze strony okładanego. Przy trzecim zacisnął mocno dłoń na lewej pięści Hiro, w tedy jednak czwarte uderzenie trafiło prosto w skroń rozbijając przy tym również łuk brwiowy. Kolejne ciosy spadały na twarz chłopaka, który musiał być z natury niezwykle wytrzymały. Jego twarz odkształcała się bowiem raczej wolno.

W tedy właśnie do umysłu Hiro dotarł pewien fakt, który napełnił go niepokojem. W końcu tuż obok powinno być jeszcze dwóch oponentów, czemu więc się nie pojawili. Normalnym było by gdyby po drodze oberwał z pięści czy stopy. W końcu siedząc na najwyższym z chłopaków miał raczej marne szanse na unikanie. Dodatkowo zdawało mu się iż dziewczyna w cale nie uciekła, choć musiał przyznać iż podczas bliskiego zwarcia nie miał czasu na rozglądanie się.

(-8PR za wzmocnienie)

„Hm.. coś się za spokojnie zrobiło. Muszę się opanować bo jeszcze zmasakruje tego debila. Dostał już na to co zasłużył. Mam nadzieję, że ta dziewczyna uciekła. Szlag jak mogłem do tego dopuścić, tak skupiłem się na okładaniu tego chłopaka, że straciłem kontakt z resztą świata i nie wiem co się w koło mnie działo” Nie rozmyślając dalej rozejrzał się kontem oka w poszukiwaniu miejsca w które mógłby odskoczyć. Zeskakując z chłopaka odwrócił się szybko twarzą w miejsce w którym powinna leżeć dziewczyna. Przyjął postawę obronną. Mianowicie uniósł obie ręce do góry na kształt gardy i lekko ugiął nogi w kolanach. Następnie rozglądnął się szybko po otoczeniu w poszukiwaniu zagrożenia i położenia dziewczyny wraz z dwójką niedawno poznanych panów.

Hiro, po raz pierwszy chyba tego dnia, został mile zaskoczony. W miejscu gdzie miało znajdować się jeszcze dwóch drabów, w rzeczy samej znajdowało się owych dwóch niezbyt kulturalnych panów. Niemniej ważnym faktem było to iż łysy skomlał cicho kuląc się i trzymając za, najpewniej uszkodzoną, dłoń zaś gruby zwyczajnie spoczywał twarzą w trawie przypominając teraz śpiącego niedźwiedzia który przygotował sobie już sadełko na spokojne spędzenie zimy w swojej zacisznej gawrze. Pomiędzy owymi osobnikami stał zaś spokojnie trzeci, wyraźnie starszy, mężczyzna. Blondyn o zielonych oczach spoglądał ze spokojnym, lekkim uśmiechem w stronę wciąż klęczącej na ziemi dziewczyny. W jego rysach twarzy zresztą Hiro szybko zauważył coś znajomego... być może był starszym bratem albo innego rodzaju krewnym blondynki? Tak, tak się wydawało. Niemniej bardzo ważną cechą w jego aparycji był czarny mundur shinigami oraz najprawdziwsza katana przewieszona przez plecy. Miecz miał złotą rękojmię owiniętą zielonym sznurkiem, zaś pochwa skrywająca ostrze była nieco dłuższa niż ta wymagana przy normalnej katanie.

Widok blondwłosego mężczyzny spowodował wystąpienie wesołego uśmiechu na ubrudzonej ziemią twarzy dziewczyny. - Ichizo - powiedziała cicho najwyraźniej zwracając się do przybysza. Ten zaś podszedł do niej, uklęknął przed nią i wydobył białą chustę zza poły kimona. Zaczął nią ocierać twarz dziewczyny.
- Nic Ci nie jest Mari? - Spokojny, śpiewny i miły dla ucha głos wydobył się z ust blondyna. Dziewczyna zaś rzuciła się niemal na niego i objęła go mocno za szyję. Shinigami oddał lekko uścisk, po czym spojrzał na Hiro. Wyraźnie nie chciał zbyt nachalnie odrywać od siebie "obejmującego" balastu, ale skinął głową najpewniej chcąc podziękować za pomoc. Po krótkiej chwili zresztą pogłaskał dziewczynę po włosach i powiedział cicho. - To nie ja Cie uratowałem Mari. Ja tylko pomogłem, prawda? - tym razem uśmiechnął się już wyraźnie w stronę Hiro. Wyraźnie oczekiwał, iż chłopak się odezwie.

W tym czasie cała trójka wcześniejszych agresorów spoczywała na ziemi. Jedynie łysy okazywał jakieś bardziej złożone niż oddychanie oznaki życia. Trzeba było jednak przyznać ze tarzanie się po trawie nie było w żaden sposób niebezpieczne dla dziewczyny czy też Hiro, no chyba że chłopak potknął by się próbując przekroczyć łysolka.

Hiro był troszkę zdezorientowany całą tą sytuacją, ze wszystkich możliwych zakończeń tej bitwy nie spodziewał się, że pomoże mu prawdziwy Shinigami. Z każdą sekundą zaczął na nowo odczuwać zmęczenie organizmu po ciężkim treningu na lekcji, a na dodatek poczuł umiarkowany ból głowy. „Co tu się stało, jak on to zrobił, a przede wszystkim, kim on jest?? Pierwszy raz ktoś mi pomógł, a raczej pomógł tej dziewczynie. No cóż nie będziemy narzekać, ważne że dostali nauczkę. Mam ochotę na kąpiel, tylko czy zdążę przed następnymi zajęciami..” Nad ostatnią myślą zaczął się głębiej zastanawiać.
-Raczej uratowałeś nas oboje, moje „ataki” jeśli można je tak nazwać miały raczej na celu zyskanie na czasie, tudzież przy odrobinie szczęścia umożliwienie ucieczki tej młodej damie. Dobrze wiedziałem czym skończy się walka z trzema silniejszymi przeciwnikami.- Odrzekł lekko zdyszanym głosem, poczym chwycił się za czoło, ból głowy narastał z każdą chwilą- A teraz wybaczcie mi, mam ochotę na ciepłą kąpiel w sumie to miałem na nią ochotę już po zajęciach ale w życiu nigdy nie ma lekko. Więc muszę się troszkę pośpieszyć, żeby zdążyć na następne zajęcia.
Hiro ukłonił się tak jak to zwykł robić po każdej walce i udał się dość szybko do najbliższego znanego mu miejsca z ciepłą wodą. „ Mam nadzieję, że nie spóźnię się na następne zajęcia”

Dziewczyna zerknęła na chłopaka znad ramienia waszego "wybawcy". Jej spojrzenie rzecz jasna skierowane było na Hiro. Wydawało się iż wolała by nikt nie zauważył, że w ogóle jeszcze umie patrzeć. Pewnie wciąż była przestraszona, a niemal na pewno również wstrząśnięta. Ostatecznie jednak oderwała się od blondyna i skłoniła nisko patrząc na ziemię. Niemalże wyszeptała przy tym - Dziękuję Panu... - i zamarła w tejże pozycji na stosunkowo długo. Blondwłosy shinigami stanął zaś obok niej i również skłonił się nieco. Wyraźnie również chciał przekazać podziękowania.

Hiro czuł zaś jak okolice lewego oka zaczynają puchnąc, zaś ból głowy narastał niespiesznie, acz nieustępliwie. Zdecydowanie chłopakowi należała się długa, przyjemna kąpiel. Wiedział też dokładnie gdzie można znaleźć akademickie łaźnie (plotka mówiła iż zostały wybudowane tylko po to, by dyrektor mógł podglądać kąpiące się dziewczyny). Takowe były ogólnodostępne dla wszystkich i wyposażone były w kabiny "prysznicowe" oraz gorące źródła.

Usłyszawszy słowo pan z ust dziewczyny Hiro lekko się zaśmiał.
-Nikt jeszcze w moim krótkim życiu nie nazwał mnie panem- wypowiadając te słowa próbował powstrzymać śmiech- i ty również nie musisz się do mnie tak zwracać na imię mi Hiro. A teraz naprawdę wybaczcie mi, mam ochotę na chwilę relaksu w pobliskiej łaźni i mam nadzieję że się nie obrazicie jak was tutaj zostawię. Pewnie i tak macie o czym porozmawiać.
„Pierwszy raz ktoś zwrócił się do mnie per pan, przecież ja mam tylko 13 lat.” Nie zwlekając zbyt długo udał się szybkim krokiem w stronę łaźni. W końcu miał nie wiele czasu do następnych zajęć. Miał tylko nadzieję, że na dzień dzisiejszy nie będzie mieć więcej niemiłych niespodzianek.

Hiro bez większych trudności odnalazł łaźnię i wziął szybki przyrznic by się odświeżyć. Zdołał zresztą ubrać się i przygotować na kolejną lekcję bez jakiegoś ogromnego pośpiechu. Zdążył nawet wpaść na chwilę do stołówki by przekąsić coś naprędce. W końcu trzeba było się pożywiać. Następnie szybkim krokiem ruszył na kolejne4 zajęcia, tym razem miała to być lekcja kendo. Chłopak zdołał już usłyszeć coś niecoś o nauczycielce prowadzącej te zajęcia.

<piszemy w https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/sala-pojedynkowa-t569-90.htm#35673 >

Po pięciu dniach wytężonej pracy nadszedł wreszcie sobotni poranek. Dwa następne dni były całkowicie wolne od akademii i Hiro mógł je poświęcić na obijanie się, albo cokolwiek innego na co miał ochotę. Mógł w koncu odwiedzić swoją rodzinę albo bibliotekę. W razie czego miał też wstęp na sale akademii, oraz na stołówkę która serwowała jedzenie również w wolne dni. Chłopak musiał przez weekend zrobić dla akademii jedynie jedną rzecz - wybrać zajęcia dodatkowe na które chce uczęszczać. Lista zajęć przedstawiała się następująco:

Każdy z uczniów akademii ma prawo uczestniczyć w dowolnej ilości zajęć dodatkowych, przy czym obowiązkowo wybrać musi jedne z poniższej listy:

- Teoretyczno-praktyczne nauki o technologii
- Teoretyczno-praktyczne nauki o medycynie
- Teoretyczne-praktyczne zajęcia o sztuce dobrego zwiadu
- Treningi dodatkowe kendo
- Treningi dodatkowe hakudy
- Treningi mieszanych stylów walki wręcz
- Treningi dodatkowe kidou
- Treningi kontroli energii duchowej i metod jej wykrywania
- Dodatkowe wykłady teorii ogólnej

Swoje decyzje należy zaznaczyć na liście i oddać na Senseiowi na pierwszych zajęciach.

Chłopak obudził się dość wcześnie. Przyzwyczajenie było w nim silniejsze niż lenistwo. Musiał co prawda przyznać iż jego organizm marudził nieco, gdyż ostatni tydzień był zdecydowanie wymagający, niemniej chłopak od dawna już wstawał wraz ze słońcem.

(Opisz w następnym poście co Hiro robił przez tydzień poza obowiązkowymi zajęciami na akademii. Zresztą, jeśli chciał jakiś unikać też daj znać xP Oczywiście napisz też co robił rano.)

Wczesnym rankiem, gdy tylko słoneczko wstało Hiro jak zawsze wyruszył na swój poranny trening. Zaczął jak zwykle od biegania, dystans może nie był imponujący, ale miał nadzieję, że z upływem czasu to się zmieni. Od czasu do czasu robił sobie przerwę na poprawienie swojej gibkości. Dzięki zajęciom poznał nowe ćwiczenia. Po skończonym treningu jak zawsze wziął kąpiel i ponieważ była sobota postanowił odwiedzić swoją siostrę. Nigdy nie był tak długo poza domem. Te odwiedziny znacząco poprawiały mu humor, a gdy zobaczył siostrę pojawił się na jego twarzy uśmiech. Opowiedział jej o całym tygodniu spędzonym w akademii, starał się nie pominąć żadnego wydarzenia. Następnie dowiedział się, co słychać domu i wieczorem w niedzielę wrócił do swojego skromnego pokoiku.

Hiro przez cały tydzień wstawał wcześnie rano by kontynuować obietnicę złożoną tylko sobie. Treningi zaczynały powoli zabierać mu coraz więcej czasu, gdyż jego organizm szybko zaaklimatyzował nowy tryb życia chłopaka. Wieczorami starał się ćwiczyć podstawy kendo oraz wszystkie techniki, jakie uczył Mito Inahara. W przerwach między wykładami powtarzał sobie materiał ze swoich skrupulatnie robionych notatek. Zastanawiał się tylko, czemu Sensei Sekine nie powróciła do bójki, w której brał udział. Tak ogólnie nadal próbował unikać niepotrzebnych rozmów zarówno z nauczycielką jak innymi uczniami.

Gdy chłopak zobaczył listę zajęć dodatkowych zaczął ją natychmiast analizować. „Ciekawe, na które zajęcia powinienem chodzić…nauki o technologii a co to właściwie jest. Nie wiem może powinienem się dowiedzieć. Hmm… może jednak sobie odpuszczę i tak nie wiem, co to jest więc będę totalnym laikiem. Zobaczmy co jest następne nauki o medycynie mogła by się przydać, w końcu mam szczęście do obrywania po głowie od innych. Może się przejdę na nie, zobaczę najpierw co jest dalej. zajęcia o sztuce dobrego zwiadu o to się wydaje być ciekawe. Przydało by mi się to w moim wcześniejszym życiu, unikał bym większości moich problemów. Treningi kendo hmm… to jest trudna decyzja, chętnie bym się na nie przeszedł. Ale jak będzie je prowadzić Sensei Sekine to może znów mnie pytać o tą bójkę. I ona jest strasznie wymagająca nie ważne jak się staram to i tak jest niezadowolona. No cóż przejść się można, zawsze mogę zrezygnować. Treningi hakudy na to na pewno się przejdę w moim życiu ręce już nie raz mi pomogły. I z moim szczęściem pewnie nie raz jeszcze pomogą. Treningi mieszanych stylów walki wręcz na to też się przejdę, zawsze chciałem poznać jakiś specyficzny styl walki wręcz. Treningi dodatkowe kidou Chyba sobie odpuszczę i tak większość zaklęć jest dla mnie za trudna. Nigdy mi nie wychodzą. Treningi kontroli energii duchowej i metod jej wykrywania To można wykryć czyjąś energię nawet o tym nie wiedziałem. Może też pozwoli to na odkrywanie słabych cech u przeciwników. Muszę zobaczyć koniecznie co to jest. Dodatkowe wykłady teorii ogólnej Na to na pewno nie pójdę wystarczą mi już wykłady, które mam w środku tygodnia. One są strasznie nudne. Co najwyżej skseruje sobie od kogoś notatki lub jakieś inne materiały. To już wszystkie zajęcia, teraz muszę tylko napisać na jakie się wybiorę” Hiro po dość długim czasie rozważania wybrał następujące zajęcia.

- Teoretyczno-praktyczne nauki o medycynie
- Teoretyczne-praktyczne zajęcia o sztuce dobrego zwiadu
- Treningi dodatkowe kendo
- Treningi dodatkowe hakudy
- Treningi mieszanych stylów walki wręcz
- Treningi kontroli energii duchowej i metod jej wykrywania

Weekend minął całkiem spokojnie. Wujek przyjął kilku młodych uczniów i zaczął ich szkolenie, jednak poza tą piątka dzieciaków Hiro znał wszystkich podopiecznych dojo. Z kilkoma zamienił słowo bądź dwa, wszyscy zaś byli ciekawi jak wygląda akademia shinigami i samo Seireitei. Siostra natomiast ugotowała na niedzielę wspaniały obiad, po którym sama myśl o żarciu z akademii wydała się niezbyt zachęcająca. Zdawało się, ze tam czas płynął powoli i całkiem normalnie. Jak zresztą stwierdziła siostra - tylko Hiro brakowało.

Powrót w niedziele wieczorem był raczej nieprzyjemną decyzją. Oczywiście chłopak wiedział iż tak będzie łatwiej, tym bardziej jeśli zamierzał trenować co rano i uczęszczać na sporo zajęć dodatkowych. W końcu stale mieszkając w Dojo musiał by codziennie iść naprawdę spory kawałek do Seireitei. Ostatecznie wiec zebrał się i dotarł do swojego mieszkanka już po zachodzie słońca. Weekend okazał się jednakże zbawienny pod jednym jeszcze względem - mięśnie przestały boleć chłopaka, który nie musiał trenować aż tak ostro.

Poniedziałkowy poranek nadszedł spokojnie, zupełnie jakby nawet czas nie miał ochoty na pośpiech. Hiro wstał, potrenował, wziął kąpiel, zjadł śniadanie po czym ruszył do akademii uprzednio zbierając cały rynsztunek. Pierwsze były, rzecz jasna, wykłady z Zorim. Dzisiejszym tematem była teoria splotów reiatsu oraz budowa ciała i całego świata bazująca na partykułach duchowych. Na zakończenie należało oddać listy z zaznaczonymi zajęciami i podpisem złożonym na dole. Kartę Hiro przygotował już wcześniej, więc nie wprowadziło to żadnego problemu. Zori orzekł również iż w dniu dzisiejszym po 15 dostępny będzie rozkład godzin w których odbywać mają się zajęcia dodatkowe.

Kolejne "lekcje" były raczej normalne. Trening Hakudy, na którym uczniowie poznali kolejne kombinacje dźwigni z ciosami, trening kendo na którym uczyli się "kata" czyli układów ciosów i pozycji walki mających odwzorowywać walkę z licznymi wrogami. W treningu takich układów chodziło, rzecz jasna, o wyrycie w ciele odruchów poprawnego zawadnia ciosów i blokowania. Na kidou rozwijano powoli talenty zmuszając uczniów do nauki podstaw, takich jak tworzenie lśniących kul energii. Ostatecznie uczniowie poznali też nowe zaklęcie, choć było ono raczej podstawowe.

Tegoż samego dnia miały odbyć się też pierwsze zajęcia dodatkowe z mieszanych sztuk walki. Hiro był ciekaw co takiego zostanie na nich przedstawione. Ruszył więc na umówione miejsce.

<pisz w https://bleach.forumpolish.com/kwatera-dywizjonu-12-technologicznego-f30/poligon-badawczy-t784-30.htm?sid=b3c506e283d5e452c3eba0dda19014ba#36323 >

Hiro Takemitsu

Chłopak spokojnie zaspokoił swój głód korzystając z jedzenia posiadanego we własnym mieszkanku. Dzień imał się już ku końcowi, następny zaś zapowiadał się równie ciekawie jak każdy inny. Jedyną różnicą były dodatkowe treningi, a te wydawały się być w zabójczej kombinacji - kendo i hakuda.