Akademik: Pokój 106

~Rui Zetsu 02~

Był już późny wieczór, gdy Rui i Renji dotarli do Akademika. Zostali pokierowani do innego pokoju, niż ten w którym spędzili pierwszy rok. Nie powiedziano im dlaczego, nie licząc stwierdzenia, że jest to konieczne ze względu na "zaistniałą sytuację". Przyjaciołom jednak nic a nic to nie wyjaśniło. Ostatecznie uznali, że pewnie i tak niedługo się to wyjaśni, więc po prostu skierowali się do wskazanego pokoju. Od innych lokali odróżniał go numer, którym był "sto sześć". Korytarze i schody były już praktycznie opustoszałe. Zarówno Rui jak i Renji nie mogli stwierdzić, że widzieli kogoś z ich klasy przez cały ten dzień, co wydawało im się dziwne. Ostatecznie ten wyższy stwierdził, że pewnie pierwszą taką osobę zobaczą dopiero w swoim nowym pokoju.
Gdy jednak popchnęli drzwi do pomieszczenia 106, zobaczyli kogoś zupełnie im obcego. Chłopak niewiele niższy od Renji'ego, czarne włosy przycięte "na zapałkę" i blizna rozdzielająca lewą brew na dwie części. Wyglądał jakby właśnie poprawiał pościel na swoim łóżku, podczas gdy pozostałe trzy były jeszcze puste. Nowa twarz przybyła jako pierwsza do pokoju. Wiedział już także, zresztą tak jak reszta piętra, że drzwi do pomieszczenia skrzypią jak niesprawny instrument smyczkowy, więc momentalnie zauważył swoich nowych towarzyszy.
-Cześć! - rzucił momentalnie podchodząc do dwójki i zginając się wpół, w powitalnym ukłonie. -Jesteście z tej drugiej klasy? - zapytał, gdy tylko ponownie podniósł głowę. -Ach! Gdzie moje maniery. Ieyasu Jirobo. Przyjaciele mówią mi "Ijiro" - dodał momentalnie, przedstawiając się.

Rui zawiedziony był faktem tego iż przez cały ten dzień nie spotkał nikogo innego że swojej paczki czyli dziewczyn, a w szczególności Michiru, lubił jej wsparcie i zainteresowanie. Ciągle jednak pamiętał o przyjaciółce z dzieciństwa Nin. Była też koleżanka od prawa, której to pomagał w nauce walki wręcz, a Ona o prawie i historii. Od suchych faktów zawsze wolał walkę i jak już to ciekawe opowieści.
Tworzyli dosyć zgraną paczkę.
Wchodząc do pokoju 106 w akademiku od razu dostrzegł fakt skrzypiących drzwi, gorszy był tylko dźwięk paznokcia tartego o tablicę. Od razu spostrzegł trzy wolne jeszcze łóżka.
Odwzajemnił ukłon.
- Rui Zetsu. Miło mi poznać Ieyasu. Wiesz może kto jeszcze będzie naszym lokatorem? - zapytał obciętego na jeża chłopaka. Spojrzał na "jednookiego" Renjiego, czekając na jego reakcję.
Zetsu przerażał fakt iż prawdopodobnie będzie chodził z Nin do jednej klasy na drugim roku.

Widząc ukłon Rui'ego Ieyasu uśmiechnął się szeroko. Odwazajemniony ukłon najwyraźniej bardzo mu schlebił. Renji z kolei nie poszedł w ślady swojego niższego przyjaciela, a zamiast tego skinął lekko głową i przedstawił się z uśmiechem.
-Renji. Dla przyjaciół tak samo. - powiedział, czym rozśmieszył Jirobo, który niekontrolowanie parksnął. Gdyby miał zatkany nos, podłoga na pewno przekonałaby się o tym pierwsza. Szybko jednak wrócił do tylko uśmiechania się, gdy tylko Rui zadał swoje pytanie.
-Jak najbardziej! - powiedział z entuzjazmem. -Nikt inny jak tylko najlepszy fechmistrz z naszej klasy! Ale przedstawienie się zostawię jemu. - to powiedziawszy wrócił do ścielenia swojego łoża.
-Najlepszy? - zapytał Renji, zajmując jednoczenie łóżko pod ścianą, naprzeciw drzwi. -U nas Rui był najlepszy w klasie. On i Michiru. - dodał, kompletnie ujmując swojej obecności na tym podium.
-No proszę, dwóch najlepszych w jednym pokoju. - powiedział Jirobo, przygwizdując wpierw z podziwem. -Ale myślę, że naszego czempiona możesz nie pokonać. Ma całe życie praktyki za sobą, a jest starszy od nas wszystkich... No chyba, że jesteście już po trzydziestce. - powiedział, wreszcie kończąc przygotowania i siadając na swoim łóżku.

Rui podszedł do swojego łóżka, które według niego było jak najbliżej drzwi. Schował wszystkie swoje rzeczy do szafki, słuchając tego co mówi Ieyasu. Najbardziej zainteresowany był tym szermierzem po trzydziestce. Nabrał dużej ochoty na spróbowanie się z tym tajemniczym szermierzem.
- Chciałbym się zmierzyć z tym Twoim kolegą od szermierki. Coś czuję, że drugi rok będzie fascynujący. - powiedział do ostrzyżonego na jeża chłopaka.

Słysząc słowa Rui'ego, Ieyasu oparł plecami się o ścianę, przy której stało jego łóżko i uśmiechnął się od ucha do ucha. Ciężko stwierdzić czy dlatego, że spodobał mu się pomysł pojedynku między dwoma zdolnymi wojownikami, czy po prostu dawał Rui'emu małe szanse na zwycięstwo. Naprawdę ciężko stwierdzić po dwóch minutach znajomości.
-Pewnie będzie jutro okazja. - rzucił Renji. -Najbliższe zajęcia całą klasą mamy na trzeciej. - dodał zerkając na plan. Rui otrzymał podobny kawałek papieru, aczkolwiek schował go do szafki 
-Ogólnorozwojówka, prawda? - zapytał Jirobo, zerkając na swoją szafkę. Prawdopodobnie zrobił to samo co Rui. -Dużo wybraliście przedmiotów? - dopytał jeszcze.
-Ja tylko dwa. - powiedział jednooki. -Medytację i Walkę Wręcz. - dodał, precyzując odpowiedź.

- Ćwiczenia kontroli i wykrywania energii, medycyna, walka bronią białą, Teoretyczno-praktyczna wiedzą o technologii i styl walki wręcz. W sumie daje to pięć. Nie będe miał czasu na dziewczyny w akademii. - mówił wyliczając na palcach wymieniane dodatkowe przedmioty.
Lubił poznawać nowe, rzeczy i zagadnienia a wszystkie dodatkowe przedmioty w jakiś sposób wiązały się z walką, więc powinien dać sobie radę. Z twarzy karła nieschodził szczery uśmiech.
- Jirobo masz na oku jakieś koleżanki, którymi się interesujesz? Znasz może dziewczynę imieniem Nin? Wiesz coś o niej? - zadał chłopakowi swobodnie serię pytań.

Widać było, że Ieyasu z przyjemnością słuchał kolejnych przedmiotów, jakie Rui mu wymienił. Pewnie spodobała mu się ambicja Zetsu. Już chciał właśnie coś powiedzieć, gdy usłyszał komentarz o dziewczynach, przez co momentalnie zaczął się śmiać na cały głos. Szybko jednak zakasłał i żeby tebu zaradzić podniósł się do pół pionu. Rui zauważył, też że kolega powoli zaczynał płakać ze śmiechu. Renji z kolei uśmiechnął się tylko kącikiem ust. Posłał jedynie Zetsu swoje znane już karzełkowi spojrzenie i kiwnął głową, jakby pytał "Nie zapomniałeś o kimś?".
-A już chciałem cię pochwalić, że wybrałeś pięć. - powiedział Ieyasu, wciąż odrobinę rozbawiony. -Poza tobą tylko jedna jeszcze osoba z klasy wybrała medycynę. - dodał jeszcze.
Wtedy padła seria pytań Zetsu. Momentalnie zatarła ona spojrzenie Renji'ego, który ponownie skierował wzrok w stronę Jirobo. Temu z kolei z twarzy zniknął uśmiech i chłopak przybrał nieco poważniejszą minę.
-Nin? - zapytał. -Mamy kogoś takiego w klasie. Bardzo uśmiechnięta i miła, ale głównie trzyma się w towarzystwie dziewczyn. - nagle pochylił się nieco do przodu, dając subtelny sygnał współlokatorom, by zrobili to samo. -Słyszałem, że ktoś...
W tym momencie instrument smyczkowy ponownie przyprawił wszystkie uszy w okolicy o myśli samobójcze. Drzwi do pokoju stanęły otworem, a w nich pojawiła się jakaś sylwetka. Stał tam dosyć dobrze zbudowany mężczyzna, wzrostem w okolicach Renji'ego. Miał czarne, przydługawe włosy, opadające na policzki i kilkudniowy zarost na twarzy. Niewątpliwie był to czwarty lokator i tajemniczy fechmistrz.
-O? Nowi już przyszli? - zapytał. Wbrew swojej budowie i twarzy alkoholika, miał bardzo łagodny, dojrzały głos. -Wybaczcie mi, poprzedstawiamy się jutro. Jestem zmęczony, więc walnę się już do wyra. - powiedział, momentalnie zamykając drzwi i kładąc się do wolnego łóżka. Nie minęło pół sekundy nim wypłynął na spokojne morze snów.

Rui poniewczasie zorientował się, że znowu nawija o Nin. Dziewczynę mijał parę razy na pierwszym roku, ale nic z tego nie wynikało, by ponownie byli przyjaciółmi. Lekko się uśmiechnął tak jak pozostali, i pochylił się by posłuchać co zapałka ma jeszcze do powiedzenia o jego przyjaciółce z dzieciństwa.
Tego się nie dowiedział gdyż, skrzypienie drzwi postawiło wszystkich na równe nogi i wszedł tajemniczy dobrze zbudowany szermierz. Oznajmiając, że pogadają jutro po czym zasnął.
Zetsu podejrzewał, że nowy lokator pozornie twardo śpi, zapewne miał czujny sen.
Wziął ubrania z szafki na zmianę i wyszedł z pokoju by się odświeżyć przed snem. Po ok 20 minutach wrócił przebrany w wygodne ciuchy do spania. Powoli zasypiał, nie pozwalając by coś go rozpraszało.

Było widać po Renjim, że solidnie zdziwiło go, to co się wydarzyło. Wydał z siebie tylko bezgłośne "Łał", gdy fechmistrz upadł na łóżko niczym zwłoki w czarnej folii. Widocznie miał zupełnie inny obraz w głowie, gdy usłyszał o najlepszym z klasy. Co było dosyć zrozumiałe... Po tym jak czwarty lokator dołączył do grona uczniów, nikt nie odezwał się nawet półszeptem, prawdopodobnie myśląc jednym głosem "wyrko nie jest złym pomysłem".
Nie dziwne zatem, że gdy Rui wrócił do pokoju wszyscy już w zasadzie leżeli w łóżkach. Jirobo z pewnością już spał, o czym świadczyło jego chrapanie. Nie było na szczęście bardzo głośne, lecz wśród nocnej ciszy głos z pewnością się rozchodzi. Renji leżał na boku, plecami do reszty, lecz Rui wiedział, że jeszcze przez dłuższą chwilę nie zaśnie. Nigdy nie umiał szybko zasypiać. Wreszcie i Zetsu ułożył się na nijakim łóżku, do którego już po pierwszym roku zdążył przywyknąć. Zasnął zadziwiająco szybko.
Obudził się bardzo, bardzo wcześnie, ale nie był wcale pierwszym rannym ptaszkiem w pokoju - fechmistrz już był na nogach, ubrany w mundur, a jego łóżko już zasłane. W momencie w którym Rui go zauważył usłyszał jak "strzela" stawami w barkach, a także karku. Prawdopodobnie spał w niewygodnej pozycji.

Rui po przebudzeniu wstał, ubrał się w strój szkolny i zaczął sprawnie ścielić łóżko, licząc w myślach ilość ruchów ile zrobił wykonując tę czynność. Chwilę przyglądał się lokatorowi, który jako ostatni dołączył do nich. Podszedł do szafki by sprawdzić dzisiejszy plan zajęć normalnych i dodatkowych.
- Jestem Rui. Podobno jesteś najlepszym szermierzem z grupy według słów Ieyasu. Chciałbym móc się kiedyś zmierzyć z Tobą. - mówił spokojnym głosem, do człowieka który rosprostowywał kości. Sprawdził swój drewniany bokken treningowy czy jest przy szafce.

Dwadzieścia jeden. Tyle ruchów Rui wykonał, wstając z łóżka i przygotowując się do lekcji, poprzez wdzianie akademickiego munduru. Swoimi ruchami zwrócił uwagę swojego nowego kolegi, który tylko zerknął za siebie kątem oka.
-Wcześnie wstajesz... - rzucił tylko, gdy Zetsu sprawdzał swój grafik. Gdy usłyszał zarówno przedstawienie się, jak i chęć starcia, tylko uśmiechnął się pod nosem. Przez chwilę nie mówił nic, tylko kontynuował rozprostowywanie się się. Dosyć donośne strzyknięcie w karku, wręcz przyprawiło Rui'ego o nieprzyjemny dreszcz. Troszeczkę miał wrażenie, że kolega właśnie złamał sobie drugi, bądź trzeci krąg. Wreszcie obrócił się do karzełka i wyciągnął do niego rękę.
-Muzan. - powiedział. -To tylko jego opinia, ale możemy się spróbować. - rzucił, uśmiechając się. -Ty i tamten kolega jesteście z tej drugiej klasy, prawda? Ta która w większości nie zdała. - zapytał następnie, wskazując kiwnięciem głowy jeszcze śpiącego Renji'ego.

Plan na dzisiejszy dzień:
1. Medycyna
2. Medycyna
3. Ogólnorozwojówka
4. Kidou
5. Kidou
6. Ogólnorozwojówka
7. Zanjutsu

Wzdryga się na dźwięk trzaskających kości, jakby u Muzana coś się złamało. Sprawdził grafik i spostrzegł, że pierwsza jest medycyna, to coś nowego ale według Zetsu przydatnego.
-Tak ta sama. Ubolewam, że tylko garstka ze starej klasy zdała, lecz takie życie. Ostatnie mamy Zanjustu. Możemy na nim się spróbować. - mówił spokojnie do Muzana, który mógł lekko nieznacznie niedoceniać młodego niskiego Rukończyka jako godnego niego szermierza.
Rui spakował potrzebne przybory na zajęcia, sprawdził ile ma czasu do pierwszych zajęć.

Muzan uśmiechnął się kącikiem ust, jakby usłyszał coś zabawnego w propozycji Zetsu. Nie zaśmiał się jednak nawet półszeptem, jakby nie chciał obudzić pozostałych. Wtedy to Rui zrozumiał, że jeszcze jest bardzo wcześnie - solidne dwie godziny przed zajęciami.
-Idziesz według zasady "pokonać największego w celi"? - zapytał, lekko rozbawiony. -Myślę, że będziemy mieć sporo okazji do sprawdzenia się... Ale tak jak mówiłem, wcale nie jestem tu najlepszy. A przynajmniej tak myślę. - powiedział, biorąc swój bokken do ręki i obracając go w jednej ręce, schował za pas. Wtedy zmarszczył brwi, jakby zaczął nad czymś głębiej myśleć. Przejechałby wręcz dłonią po swej mędrczej brodzie, ale zamiast tego po prostu pogłaskał nieco dłuższą trawę na swoich policzkach.
-W sumie tak teraz myślę, że mamy dużo czasu do zajęć... Co powiesz na rozgrzewkę przed zajęciami? - zapytał.

Rui chciał zrobić poranna rozgrzewkę, więc propozycja Muzana mu odpowiadała.
- Nie jest tak jak mówisz. Lubię po prostu nawet wyzwania, nawet z porażki można czegoś się nauczyć. - powiedział zabierając swój bokken i stając koło nowego lokatora dodał tylko
- Czemu nie. Prowadź. - spokojnie powiedział.
Szedł za Muzanem w lekkim odstępie, obserwując jak się porusza.
Chłopak dawno z nikim się nie mierzył, nie licząc ostatniego turnieju. On i Renji zdeklasowali konkurencję tylko niska koleżanka sprawiła im kłopoty, bo często z nią ćwiczył więc znali swoje ruchy i czasem nawet potrafili je przewidzieć. Nieźle się bawił w tamtym czasie.
Był ciekaw czy Muzan dostarczy mu tyle emocji co te, które miał podczas turnieju. Rosły chłopak jest wysoki, silny, dobrze zbudowany, zapewne może mieć dobry refleks. Zapowiada się ciekawy sparing, na pewno nie zlekceważy Muzana. Zawsze miał ciężej od innych z racji wzrostu, musiał nadrabiać zwrotnością, sprytem i refleksem.

Muzan ponownie uśmiechnął się tylko kącikiem ust i tylko skinął głową w kierunku drzwi, odpowiadając jedynie ciszą na słowa Rui'ego. Nie było zresztą nic więcej, co można było w tej chwili powiedzieć. Nikt nie musiał nikogo na nic namawiać, oboje zgodzili się pojedynkować przed lekcjami, więc pozostało tylko udać się w odpowiednie miejsce. Nie licząc ogólnej ciasnoty pokoju dla czterech, sama obecność osób trzecich mogła być solidną przeszkodą w wymachiwaniu bokkenami. W tym właśnie celu obaj uczniowie wyszli z pokoju.

[Akcję przenosimy tutaj:] https://bleach.forumpolish.com/t295p840-teren-otwarty-za-akademia#76145

~Rui Zetsu 02~

Godziny mijały, tak samo jak i lekcje, lecz podczas gdy każdy członek klasy kończył zajęcia, Rui i Kaede musieli jeszcze odbyć trening z Nanohaną-sensei. Dla młodych, przyszłych Shinigami okazał się on wytrzymałościowym piekłem na Ziemii. Wracając teraz do swojego pokoju, Rui nie czuł nóg, pleców, ramion... W zasadzie był tak zmęczony, że nie czuł już zmęczenia (jeśli to ma sens). Gdy wszedł przez drzwi zobaczył, że w pokoju był tylko Jirobo. Siedział na swoim łóżku, przeglądając notatki z dzisiaj. Był tak pogrążony w lekturze, że nawet nie zauważył jak Zetsu wszedł do środka.

[+1 Kontroli Reiatsu, po lekcjach Kidou]

Dzisiejszy dzień był wręcz wyniszczający. Dobrze, że na zajęciach z wytrzymałości Kaede dotrzymywała mu towarzystwa w tym piekle na ziemii. Lepiej było znosić te zadania Nanohana-sensei z drugą duszą niż samemu. Wiedział, że musi poprawić wytrzymałość, a przed nim jeszcze do tego była długa droga. Jak na karła był uparty, zawsze miał pod górę od samego urodzenia. Mniejszy, słabszy od innych, po części wstydziła się go nawet rodzina, która jednak jakoś go tam kochała.
Nin, która mu pomagała i za jej sprawą trafił do Akademii, lecz ich drogi po drodze trochę się rozjechały.
Padł na łóżko zmęczony.
- Witaj Jirobo, jak leci? - powiedział spokojnie, nie chcąc wystraszyć kolegi. Sam zmusił się by jeszcze wstać umyć się i przebrać w rzeczy do spania. Miał nadzieję, że jego umęczone ciało pofoła tym czynnościom.

-Ah, Zetsu-san. - powiedział Jirobo, nie podnosząc wzroku znad swoich notatek. -Już mówiłem, że możesz mi mówić Ijiro. - dodał z uśmiechem, opierając całe plecy o ścianę, sumiennie przeglądając swoje lekcyjne eksplikacje. Karzełek całą swoją siłą zebrał się do powstania z łóżka, lecz mięśnie solidnie dały przypomnieć mu o wycisku jaki dziś otrzymał. Niemniej udało mu się odnaleźć na tyle ikry, by wstać i pójść się umyć, a także przebrać.
-Nanohana-sensei dała nam dzisiaj wszystkim popalić... Swoją drogą co u ciebie i Kaede? Było ciężko na zajęciach? - spytał, gdy odświeżony Rui wrócił do pokoju. Teraz jego notatki były już odłożone na jego stoliku. Przypadkiem dostrzegając ich fragmenty, Rui wywnioskował, że były one ze szkolenia zwiadowczego. Zajmowały całą stronę, a większość tekstu została podkreślona, co pokazywało jak sumiennym uczniem był Jirobo.

Odświeżenie się po treningu sprawiło lekkie problemy ze względu na obolałe mięśnie lecz dał radę. Wchodząc ponownie do pomieszczenia gdzie był Ijiro lekko się uśmiechnął. Stanie sprawiało lekkie problemy, lecz utrzymywał postawę pionową, czemu sprzeciwiały się bolące mięśnie.
- Przeżyliśmy oboje, lecz jesteśmy wykończeni. Kaede i Ja nie byliśmy w stanie do końca wykonać wszystkich ćwiczeń. Według sensei jesteśmy słabi. W rzeczywistości aż tak strasznie to nie wygląda. - powiedział do kolegi z pokoju.
Skierował swoje kroki w stronę łóżka by nas nim usiąść. Ta pozycja była o wiele bardziej w tym momencie komfortowa.
-Ijiro wiesz może gdzie jest reszta z naszego pokoju? zapytał chłopaka. I znów zaczęły się wdzierać myśli o Nin.
-W ciągu ostatniego roku chodziłeś do klasy z Nin, wspominała coś o mnie? - bardziej powiedział na głos to co myśli niż chciał faktyczne o to zapytać. Po tym pytaniu momentalnie zwiesił głowę i zrobiło mu się głupio.

Jirobo uśmiechnął się na relację z treningu z sensei Nanohaną. Jako osoba, która miała zajęcia ogólnorozwojowe z tą konkretną Shinigami przez ostatni rok, wiedział pewnie doskonale z czym to się wiąże. Nie było wątpliwości, że rozumiał dokładnie, przez co Rui i Kaede właśnie przeszli.
-Nanohana-sensei kiedyś była w jedenastym oddziale. Wiesz, "zbrojne ramię". - powiedział Jirobo, poprawiając swoje notatki na stoliku. -Myślę, że jej nastawienie to pozostałość po mentalności całego oddziału... Tak mi się wydaję w każdym razie. - kiedy skończył układać swoje notatki, ponownie oparł się plecami o ścianę i zwrócił się w kierunku Rui'ego.
-Z tego co wiem to Renji-san i Muzan-san poszli się sparować z Yakushi-san. - powiedział krótko, lecz na pytanie dotyczące Nin, tylko pokiwał przecząco głową. Wyjaśnił, że nawet gdyby mówiła o nim, to w sumie nawet by o tym nie wiedział. Dodał również, że dziewczyna trzymała się głównie żeńskiego towarzystwa, więc tak naprawdę niewiele o niej wiedział. Po tym krótkim wyjaśnieniu, nieco wyciszone ziewnięcie umknęło z ust Jirobo.
-Chyba położę się już spać, Zetsu-san. Nie wiem jak ty, ale jestem wyczerpany po dzisiejszym... - dodał krótko.

Zetsu słuchał wyjaśnienia i odpowiedzieć swego kolegi z pokoju Jirobo. Renji, Muzan i Yakushi nie tracili czasu i każdą wolną chwilę poświęcali na sparingi i doskonalenie umiejętności. Karłowi trochę brakowało sparingów i treningu z innymi, lecz podnoszenie kondycji i wytrzymałości też było ważne, gdyż trochę pod tym względem odstawał od innych.
Dobrze, że przynajmniej rudowłosa Kaede towarzyszyła mu w tych ciężkich treningach z Nanohana-sensei po zwykłych zajęciach. Dawno nie miał tak wyczerpujących treningów od czasu, pojawienia się w akademii i wyjścia spod domowego klosza.
W sumie przez chwilę zaczął się zastanawiać co tam słychać u jego matki i wymagającego ojca. Możliwe, że trochę za nimi tęsknił, była taka możliwość, choć głośno do takich uczuć by się nie przyznał. Na ziewnięcie jego towarzyszą, sam poczuł się senny. Bardzo aktywny dzień dawał w kość.
- Dobranoc. powiedział tylko do Jirobo. Po czym sam wskoczył bezszelestnie do łóżka i próbował zasnąć w miarę szybko.

Sen przybył szybko i Rui zasnął nim reszta wspołlokatorów zdążyła wrócić do pokoju. Wyczerpanie fizyczne posłało go w senne objęcia w parę sekund. Odpłynął szybciej niż tratwa puszczona samopas przez rwącą rzekę, zgodnie z własnym założeniem. Wiele czekało go następnego dnia... i dzień później... i następnego dnia też. Aczkolwiek nie wiedział jeszcze o tym, że przede wszystkim czekała go bardzo ważna rozmowa. Choć teraz już wiesz.

[Akcję przenosimy tutaj:] https://bleach.forumpolish.com/t2554-wizja-a-moze-sen#77152

~Rui Zetsu 03~

Dziś zaczyna się miesięczny okres na który czekało wielu uczniów. Odrobina wolnego, która pozwoli im odpocząć od nauki, odwiedzić rodzinę w Rukongai i inne rzeczy, które w Świecie Żywych pasowałyby do opisu wakacji. Niektórzy dotarli do tego dnia przerażeni o to czy uda im się dostać na kolejny rok, inni nie przejmowali się takimi rzeczami wcale... Rui szczęśliwie należał do tych drugich.
Przebył metaforycznie długą drogę, by teraz ze spokojem móc odetchnąć. Od wyczerpujących treningów z Sensei Nanohaną, które każdego dnia rozrywały i scalały jego mięsnie na nowo, przez liczne sparingi, by szlifować władanie kataną, a także lekcje medycyny, po lekcje Kidou - karzełek mógł z dumą przyznać, że wiele się nauczył... a w każdym razie zdał na następny rok. Jak każdy z jego nowej klasy.
Z jego pokoju został już tylko Renji, podczas gdy Ijiro i Muzan już wcześnie rano wyruszyli do Rukongai, zostawiając tu swój mundur i bokken, tak jak zasady Akademii przykazują. Zarówno Rui jak i Renji byli już też przebrani w swoje zwykłe ciuchy. Niedługo miały tu też dotrzeć dziewczyny - Shinobu i Michiru, żeby paczka mogła przedyskutować swoje plany.

[+3 Siła, +3 Szybkość, +4 wytrzymałość, +1 Zręczność, +1 Psychika, +1 Reiatsu, +2 Kontrola Reiatsu]
[+Umiejętność "Pierwsza Pomoc"]
[+jedno dowolne Kidou maksymalnie poziom 15]

Rui naprawdę nie miał pojęcia jak udało mu się przetrwać kolejny rok i to z takimi przygodami jak ostre treningi z Nanohana-sensei na szczęście Ruda dzieliła z nim ten los i było to dlatego łatwiejsze. Teraz czekał w pokoju na resztę paczki. Renji również był ubrany swobodnie.
- Masz jakiś konkretny pomysł na wypad do Rukongai? - zapytał wprost i bez ogródek swego towarzysza.
Znów jak natrętna mucha wdzierała się do umysłu Zetsu myśl o swojej starej przyjaciółce z dzieciństwa Nin, która jak do tej pory nadal go unikała. Jakby się mogło zdawać każda dziewczyna unikała Zetsu. Bożyszczem dla płci pięknej napewno nie był, lecz na pewno miał dobre serce. Lecz czasem to za mało by mieć odwzajemnioną sympatię. Wraz z Renjim wyczekiwał na dziewczyny.

Na pytanie karzełka, Renji parsknął tylko pod nosem co powiedziało Rui'emu wszystko, co powinien wiedzieć - jego towarzysz zamierzał, jak w zeszłym roku, ulokować się w którejś tawernie w Rukongai. Jak zwykle nie miał planów.
-Zobaczymy, jakie dziewczyny mają plany. Może wypadniemy gdzieś całą grupą... - powiedział, gdy przełożył przez ramię małą torbę do której spakował wszystko co mu by najpotrzebniejsze, a przede wszystkim sakiewkę z Ryo i jakieś papiery, który Zetsu wcześniej nie widział. Po paru chwilach ktoś zapukał, po czym otworzył drzwi - była to Shinobu, za którą stała Michiru.
-Gotowi? Czy potrzebujecie jeszcze parę godzin? - powiedziała Shinobu, nieco złośliwie, lecz po przyjacielsku. Michiru w tym czasie skrzyżowała ręce na piersi i oparła się barkiem o framugę drzwi... Również, bardzo w swoim stylu.

Na samą reakcję Renjiego Rui uśmiechnął się szeroko jakby to była zwykła reakcja na tego typu sprawy. Jego kumpel zawsze był lekkoduchem i co miało być to będzie to jest jego motto. Dziewczyny też jak już pokazały się to wyszło, że są w formie i nic a nic się nie zmieniły.
-Jak zawsze zwarty i gotowy. - powiedział chowając sakiewkę z Ryo, bo miecz, chociaż drewniany musiał zostawić w akademii. Wyszedł z pokoju za dziewczynami i czekał aż jego kumpel też ruszy za nimi. Dawno nie byłem w Rukongai od czasu przybycia do akademii.
- Dziewczyny jak wam minął ten rok? Bo mnie bardzo boleśnie. - powiedział do koleżanek wspominając lekcję z Nanohana-sensei. Był to ciężki rok ale koniec końców satysfakcjonujący.

Jak tylko Rui przygotował się do wyjścia, całą grupą opuścili pokój, zamykając go. Jak zwykle szli w szyku, choćby do zdjęcia klasowego - najniższy Rui i pasująca do niego wzrostem Michiru szli z przodu, podczas gdy nieco wyższa Shinobu i górujący nad nimi wszystkimi Renji szli z tyłu. Na pytanie karzełka, Michiru wzruszyła ramionami. Nie wychylała się w niczym szczególnym podczas ostatniego roku.
-Było nie denerowować Nanohany-sensei... - z kolei Shinobu miała coś do powiedzienia. -Albo mogłeś nie ćwiczyć wtedy z Michiru. Nie wypadłbyś nawet w połowie tak blado.
-Zdaje mi się, czy to był komplement? - zapytała sarkastycznie Michiru.
-Hmpf! Raz na rok chyba mogę kogoś docenić. Z braku lepszych opcji możesz to być ty. - odparła, Shinobu, odwracając wzrok na bok.
-Zmieniając temat... (dla dobra nas wszystkich)- wymianę przerwał nagle Renji, wypowiadając drugą część zdania bardziej pod nosem. -Macie jakieś plany na przerwę od Akademii? - zapytał, powtarzając pytanie, które otrzymał wcześniej od karzełka. Na chwilę nastała cisza, którą ostatecznie przerwała Shinobu.
-Wracam do domu, oczywiście... - powiedziała, jakby oczywistym tonem. -W zasadzie, jeśli nie macie nic lepszego, możecie się zatrzymać u mnie. Mamy dostatecznie dużo miejsca... - dodała po chwili, zaskakując nieco wszystkich. Zerkała przy tym na Renji'ego, więc propozycja prawdopodobnie dotyczyła bardziej jego niż Michiru czy Rui'ego.

Chłopak ucieszył się w duchu, że na swój sposób Shinobu skompletowała Michiru. Było to nawet miłe. Po momencie zorientował się, że idą ustawieni według wzrostu, nawet zabawna sytuacja. A tu znowu myśl o Nin, przynajmniej już jakoś go zauważała. Może uda się poprawić jakoś prędzej czy później relacje. Doceniał też fakt, że ma paczkę znajomych. Nie umknęło jego uwadze to, że kończąc zdanie o zaproszeniu przez Shinobu, popatrzyła na Renjiego. Pewnie wolałaby więcej czasu spędzić z nim niż resztą. Rui chciał dać im na to szansę, zawsze może odwiedzić rodziców, może Michiru by się zgodziła i wyłapała to, żeby "gołąbki" zostawić same.
-Nie chcę robić problemu. W planach i tak miałem odeiedzić rodziców. - powiedział patrząc dyskretnie w stronę Michiru i odrazy już zwracając wzrok na Shinobu i Renjiego. Ostatecznie może iść sam, przywykł do samotności, a znajomym nie chciał przeszkadzać w rozwijającej się relacji. Cieszył się, że Renjiemu się poszczęściło.
-Poprostu w walce wręcz Michiru jest mistrzynią, oby tak dalej. - powiedział komplementując przyjaciółkę.
Lubił też przekomarzania wewnątrz paczki i lekka wyniosłość Shinobu.

Niewielu wydarzyło się po wypowiedzi karzełka. Renji wyglądał, jakby nad czymś zaczął dumać, podczas gdy Shinobu wydała z siebie dźwięk podobny do "Hmm", aczkolwiek wzbogacony głośniejszym wypuszczeniem powietrza przez nos. Michiru również nic nie zrobiła sobie z komplementu Rui'ego. Mogło się wydawać, że równie dobrze mógł nic nie mówić. Dopiero wtedy największy z nich przemówił.
-A nie mieszkasz przypadkiem blisko Hanazuki? Mógłbyś wpaść z nami do Shinobu, potem do rodziców. - zaproponował Renji, najwyraźniej będąc głuchym i ślepym na zamiary koleżanki. Albo wręcz przeciwnie i mimo to chciał spędzić czas z całą paczką. Wiedział również, że między dystryktami Rukongai w których mieszkali, były bardzo blisko siebie. Tak czy siak na jego słowa wreszcie pojawiła się reakcja - Shinobu wzruszyła ramionami.
-Zawsze to jakieś wyjście... - mruknęła dziewczyna. Nie słychać było po niej, żeby była jakoś wielce niezadowolona z tego pomysłu. Jak zwykle ciężko było po niej cokolwiek stwierdzić.

Shinobu jak zwykle tajemnicza i skryta ze swoją reakcją, trudna była do odgadnięcia co myśli w tej sytuacji.
- Niech tak będzie. - powiedział do ogółu niż konkretnej osoby. Poszedł za resztą. Renji miał rację dystrykty były blisko siebie i odwiedzenie rodziny pod koniec przerwy od akademii, nie powinno stanowić większego problemu.
Będąc w gościnie z grupą znajomych u Shinobi, nie miał zamiaru wchodzić w drogę i Renjiemu, niech się nacieszą sobą. Karzełek i tak przywykł do samotności, albo mniejszych ograniczonych kontaktów ze znajomymi. Czasem warto było pobyć samemu.
Szedł dalej w takim szyku jak dotąd.