Pasmo górskie za Rukongai

733

Tak myślałem, bo nie widać po was podobieństwa. Lepiej było się upewnić, niż walnąć w przyszłości jakąś gafę.
Również zaśmiał się krótko, po czym spostrzegł, że w szałasie leży jego prezent, który dostał od Mizuri. Ciekawe czy pozwoli mu go zabrać.
O, to te katany, które kiedyś mi podarowałaś
Zwrócił się do Mizuki z uśmiechem na twarzy.
Czy mógłbym je ze sobą zabrać?
Rozejrzał się, gdzie mógłby zagrzać miejsce. Po krótkiej obserwacji usiadł, gdzie się dało.
Reakcja Bell w ogolę go nie zdziwiła, tak samo jak pozostałych osób. Wiedział, że niebieskowłosa wyśmieje te propozycję.
Tak, jak to ujął, przydadzą mu się Twoje zdolności i jest skłonny umieścić Cię w Espadzie, jeżeli będziesz z nim współpracować.
Teraz powiedział już wszystko i decyzja należy tylko do Bell.
Cóż, nie wiem czego się spodziewa. Od samego początku wiedziałem, że jest to absurdalna oferta. No ale niestety, musiałem wykonać robotę i jestem. Victor miał nadzieję, że Cię przekonam, bo jesteśmy przyjaciółmi. Chyba jednak się przeliczył, bo nie mam zamiaru Cię namawiać. Kłóciłoby się to z moimi zasadami. Także decyzja teraz należy tylko do Ciebie, panienko Bell. Gdy tylko otrzymam odpowiedź to będę, się zbierać.
Potem odwrócił się do właścicielki szałasu.
Mizuki, chciałbym abyś przeniosła się gdzieś z tym szałasem... Mam obawy, że Atso w jakiś sposób zwęszy Cię tutaj i będzie próbować znowu Cię pochwycić. Nie mam pewności czy aby moja towarzyszka po powrocie nie szepnie mu czegoś... Wydaję się być porządną kobietą, ale nie znam jej na tyle dobrze.
W tej chwili zupełnie nie zachowywał się jak dyplomata Victora. Można by rzec, że starał się wręcz zniechęcić do przedstawionej przez siebie oferty. Z pewnością nie jest lojalnym sługą Victora, co dodatkowo podkreśli to co ma zamiar zaraz zrobić.
Uklęknął przed Bell i pochylił głowę nisko w celu jak największej skruchy.
Przepraszam Cię, za to co zrobiłem wieży.
Mówił patrząc się prosto w ziemię.
To co się wydarzyło było po części moją sprawką. Przykro mi z powodu Twoich towarzyszy, którzy tam polegli i zniszczenia waszego domu. Wiem ja, i Ty, że miałem swoje powody, żeby to zrobić. Jednak mimo wszystko pragnę was przeprosić.
Teraz również miał na myśli Mizuki, którą i tak już raz przepraszał.
Nie oczekuję wybaczenia, mam jedynie nadzieję, że nasze drogi nie skrzyżują się więcej w taki sposób. Nie mogę obiecać, że nie staniemy kiedyś przeciwko sobie jako wrogowie. Chciałbym jednak, żeby nigdy do tego nie doszło.
W końcu mógł przeprosić Bell oficjalnie. Chyba nigdy w życiu nie uniżył się przed nikim tak nisko z własnej woli. Do tego zrobił to przed świadkami. Jednakże wyrzucenie tego z siebie spowodowało, że od razu zrobiło mu się lżej na sercu. Nie liczył na to, że otrzyma przebaczenie. W końcu dom tych wszystkich jej podwładnych i towarzyszy został zniszczony. Cała wizja egzystencji Torre de Mezcla uległa destrukcji. Ponadto zginął Ilios i wielu innych jej przyjaciół, których imion nie spamiętał. W tej chwili czekał jedynie na przyjęcie bądź odrzucenie przeprosin i decyzję w sprawie współpracy z Victorem.

734

Dziękuję bardzo, mam nadzieję, że dobrze będą mi służyć.
Zerknął na Mizuki, a potem przysłuchiwał się rozmowie Bell i Karas'a. Uśmiechnął się, usłyszawszy uwagę na temat tego, że Victor, byłby niezadowolony. Tanaka założyłby się, że espada byłby wręcz wściekły. W końcu miał być jego tajną bronią, shinigamim z wewnętrznym pustym. Aczkolwiek Tanace wydawało się, że te słowa Novembree były tylko na wyrost, aby przekonać go do Victora, zaufać mu i służyć. Yuzu jednak nie dał się temu nabrać. Wiedział, że póki co traktowali go jak śmiecia i obiekt doświadczalny. Pewno było to, że gdy skończą na nim testy to zaczną tworzyć takie istoty jak on, shinigamich z wewnętrznymi hollowami, ciekawe czy tacy osobnicy mają swoją nazwę. Z pewnością Tanaka nie był jedynym, w końcu nie tylko na nim eksperymentował Aiba...
Służę mu tylko dlatego, że nie wiem kto inny mógłby mi pomóc, z moim wewnętrznym hollowem.
Tak, powiedział to otwarcie przy wszystkich. Nie miał bowiem zamiaru ukrywać niczego przed Bell i jej towarzyszami. Wolał, żeby wiedzieli z czym mają do czynienia, gdyby przyszło im ze sobą walczyć. Może i było to nierozważne z jego strony, ale teraz go to nie obchodziło.
Od razu lżej mu się na sercu zrobiło, gdy Bell rozczochrała mu włosy, a tym samym przyjęła jego przeprosiny. Po chwili ta w wymowny sposób odrzuciła propozycje Victora. W sumie to było oczywiste, nikt nie poszedłby na coś takiego.
Podniósł głowę, gdy ta zwróciła się ponownie do niego, z wyciągniętą ręką. Zaśmiał się usłyszawszy, w jaki sposób ta zaproponowała mu współpracę. Podniósł się w taki sposób, że klęczał na jednym kolanie patrząc na dziewczynę. Ta ponownie zaproponowała mu współpracę. Gdyby był w innej sytuacji, nie zawahałby się nawet na chwilę, i od razu przyjął te ofertę. Bell w zupełnie inny sposób go traktowała, uważała go za swojego przyjaciela. A Victor? Patrzył na niego jedynie jak na sługusa. Pokusa była ogromna, ale czy niebieskowłosa była wstanie mu pomóc?
Droga Bell, nie wiem czy jesteś w stanie mi pomóc... Wiesz o tym, że tego sposobu rozwiązania mojego problemu, który mi kiedyś proponowałaś nie mogę przyjąć. Muszę w jakiś inny sposób poradzić sobie z pustym i tym, jaki wywiera wpływ na moje zanpakutou.
Och, ile by dał żeby teraz Bell zaśmiała się cwanie i powiedziała, że sytuacja uległa zmianie, i będzie wstanie znaleźć inny sposób. Jednak obawiał się, że aby rozwiązać taki problem, potrzebny jest naukowiec. W końcu eksperymentami doprowadzili go do takiego stanu, więc logiczne jest to, że eksperymentami trzeba również rozwiązać ten kłopot. Atso zdecydowanie mu nie pasował, ale nie miał chyba innego wyboru. Musiał ryzykować, aby nie stracić Kamagani.

735

Oj Bell nie gniewaj się, po prostu swoim nieprzewidywalnym zachowaniem potrafisz rozbawić, nawet w poważnej sytuacji
Starał się załagodzić jej udawanego, a może jednak prawdziwego focha. No nic, zostało mu teraz mieć nadzieję, że się zgrywa.
Umilkł, aby wysłuchać co mają do powiedzenia Karas i Bell. Trzeba przyznać, że Yuzu w stu procentach zgadzał się z tym co powiedział Gin. Niebieskowłosa bardzo szybko znudziłaby się panowaniem nad Las Noches, a poza tym zdobycie takiej władzy byłoby bardzo trudne - espada jest piekielnie silna.
A co stało się z Białym Lordem?
Postanowił zapytać, w momencie kiedy zdał sobie sprawę, że Bell miałaby władać. W końcu współpracowała z Lordem, który miał panować. Czy ta istota również poległa ostatnim razem?
Potem arrancarka powiedziała, że Karas będzie wstanie mu pomóc. Bell raczej nie mówiła takich rzeczy bezpodstawnie, jednak wolał się upewnić, wypowiedzeniem tych słów, rozpaliła w nim iskierkę nadziei.
Naprawdę? Ale w jaki sposób?
Mówił przejęty, z głosem pełnym nadziei i niepewności zaraz. Oby ta iskierka nie zgasła równie szybko, jak zapłonęła.

736

Odpowiedź Bell zaskoczyła Tanakę, spodziewał się większego przejęcia. Myślał, że sprawa, o którą walczył Biały Lord, była dla niej dość ważna, a jak się okazało w ogóle tak nie było. To co tak naprawdę chciała osiągnąć Bell, do czego tak naprawdę zmierzała?
Panienko Bell, jaki jest Twój cel?
Spytał wprost, był bardzo ciekawy odpowiedzi. Raczej jej siły nie były duże w porównaniu z Espadą i ich sługami. Może stworzy organizację, albo w jakiejś już jest. Chociaż tak naprawdę go to nie interesowało, chciał jedynie pomóc swojej Kamagani i tym samym sobie. Wie, że przy obecnym poziomie swojej mocy nie może, zrealizować swojego głównego celu - bycia neutralnym politycznie. Ale jak już miał wybierać to już wolał walczyć dla Bell, która uważa go za przyjaciela, mimo że może nie okazywać zbyt wielkiej potęgi, niż służyć Victorowi, którzy dla własnych ambicji nie liczą się z niczym.
Argumentacja Bell była jak zwykle zaskakująca. W wyrazie twarzy Tanaki było więcej zaskoczenie niż zakłopotania. Co prawda. Mizuri kiedyś była dla niego ważna, teraz w sumie nie wiedział jak, gdyż tamten rozdział został zamknięty. No ale nie ma co zaprzeczyć, że jest atrakcyjną kobietą. Chłopak jednak nie miał zamiaru protestować, a wiadomo, może się oni rozmyślą z tej propozycji. Z resztą, nie brał tego tak do końca poważnie, w końcu taka już jest Bell. Śmiał się w najlepsze z całej zaistniałej sytuacji, zarumienionej Mizuki, masującego się w głowę Karasa, no i nieprzewidywalnej Bell. Oj, gdyby tak właśnie wyglądała ich współpraca i stosunki międzyludzkie, to by była zupełnie inna bajka. Jednak po chwili Tanaka musiał spoważnieć, to była dla niego bardzo ważna decyzja, dlatego też musiał wiedzieć czy Karas faktycznie jest w stanie mu pomóc.
Karas -sama, w jaki sposób możesz mi pomóc? To dla mnie bardzo ważne i muszę to wiedzieć nim podejmę decyzję, od której nie będzie już odwrotu. Możesz mnie zapewnić, że to się uda, albo chociaż powiedzieć jaka jest szansa powodzenia?
Powiedział poważnie, spoglądając mu w oczy.

737

No niestety, miało być szybko, ale jak zwykle się przeciągnęło. Ale i tak lepiej, że Felicia nie poszła z nim tutaj, z pewnością nie mógłby sobie pozwolić wtedy na taką śmiałość słowną. No ale trzeba korzystać z takich możliwości.
Gwar spowodował, że bliźniaczki przebudziły się. Tanaka od razu zwrócił uwagę na ich puste oczy, były nieobecne, wręcz martwe. Skojarzyły mu się z lalkami. No ale może to tylko takie wrażenie i gorszy czas...
Szanuję innych, gdy inni również okazują mi szacunek.
I to była najprawdziwsza prawda. Mało kto okazywał mu szacunek, dlatego nigdy nie miał okazji się odwdzięczyć tym samym. W końcu miał okazję, by pokazać się z tej swojej lepszej strony. Po czym również odwzajemnił uśmiech.
Vizard? Pierwszy raz słyszę to określenie
Przynajmniej teraz wiedział jak może siebie nazywać... Tanaka usłyszawszy resztę jego odpowiedź troszkę się rozczarował. W sumie czego się spodziewał, że od tak rozwiąże jego problem i po kłopocie? Zawsze nowe próby wiążę się z ryzykiem, Atso z pewnością również ryzykował podając mu to czy tamto. Yuzu zdawał sobie teraz sprawę ile poświęca. Jednak postanowił, że przystanie na te propozycję. Może akurat się powiedzie, musi mocno w to wierzyć, a na pewno się tak stanie.
Dobrze, postanowiłem.
Przerwał, z powagą przyglądając się wszystkim zgromadzonym.
Zaryzykuję i przyłączę się do Ciebie, Bell-san
W tej chwili zmienił właśnie drogę, po której kroczył do tej pory. Miał nadzieję, że będzie zdecydowanie lepsza od poprzedniej. Wziął głęboki oddech i uśmiechnął się delikatnie.

738

Wiem o tym, będzie zdecydowanie lepiej niż miałem do tej pory.
Odwzajemnił uśmiech Bell, bardzo się cieszył, że tak zdecydował postąpić.
Domyślałem się, że może być więcej osób takich jak ja. Ale nie spodziewałem się, że utworzą oni organizację.
Ta informacja spowodowała, że już kolejny raz podczas tego niedługiego spotkania został zaskoczony. No ale nie ma czemu się dziwić, skoro otrzymywał tylko takie informację jakie chcieli jego przełożeni. Był pewien, że Atso wiedział o tej organizacji.
Naprawdę znasz kogoś takiego Karas - sama? Byłbym wielce zobowiązany, gdybyś umożliwił mi spotkanie się z tą osobą.
To była fenomenalna informacja, jak wszystko się uda to może będzie miał możliwość nawiązać współpracę z ludźmi, którzy wiedzą zdecydowanie więcej o vizardach. Po chwilki spojrzał na Bell.
Proszę, pozwól mi spróbować się z nimi skontaktować. Obiecuję, że teraz i tak będziemy się widywać częściej, czyż wizja regularnego odwiedzania świata żywych nie jest dla Ciebie kusząca?

739

No w sumie to masz rację. Jestem ile jest vizardów takich jak ja.
Bardzo był tego ciekawy i również tego, co taka organizacja może robić. Jakie są jej cele, prócz skupiania vizardów w jednym miejscu. Czy chce się mścić za to co im zrobiono? Chociaż pewnie znajdą się i tacy, którzy na własne życzenie pozwolili na coś takiego. Chłopak już nie mógł się doczekać, aby spotkać innych vizardów i otrzymać od nich odpowiedzi na pytania.
Mimo wszystko, dziękuję. Tak jak wspomniałeś wcześniej, przyszedłeś tutaj aby pomóc tylko Mizuki, a jednak mnie też zdecydowałeś się wspomóc, wiele to dla mnie znaczy. Poza tym, też mam wrażenie, że kiedyś Cię spotkałem Karas - sama. Takie dziwne uczucie.
Chłopak powinien być jednak wdzięczny Victorowi, gdyby nie przydzielił mu tego zadania, to kto wie ile jeszcze czasu żyłby w nieświadomości istnienia organizacji złożonej z vizardów.
Dziękuję bardzo panienko Bell
Odetchnął z ulgą, że wszystko zmierza w dobrym kierunku. Z pewnością jeszcze, może się wiele zdarzyć i nic nie jest pewne, ale takiego zastrzyku pozytywnej energii i nadziei, dawno nie otrzymał.
Spodziewam się tego. Zadanie wykonałem i przekażę jej, jaka jest odpowiedź panienki Bell, przynajmniej tyle mogę dla niej zrobić. W tym miejscu, każdy idzie w swoją stronę.
Spojrzał na niebieskowłosą w momencie, gdy wspomniał o odpowiedzi dla Viktora.
Czy wyruszamy niebawem, wszyscy razem? Jeżeli tak to wyjdę i przekażę, jej wiadomość.

740

Mhm...
Jak się okazuje, Tanaka jest naturalnym vizardem, jakkolwiek by to brzmiało. Z tego co mu było wiadomo, w ten sposób, który opisał Karas znalazł się w posiadaniu cząstki hollowa. Jeżeli takie są wymagania to możliwe, że są osoby, które przez przypadek zostały vizardami, a są również takie osoby, których matki specjalnie zostały ugryzione przez hollowa, tak jak to było w przypadku rodzicielki Yuzuru.
Mnie też, niełatwo zapomnieć.
Zaśmiał się krótko, dotykając dłonią swojego ucha. Bell chyba specjalnie znajdywała sobie takie osoby, które się mocno rozróżniały od innych. Jak to ma w zwyczaju mówić, chroni zagrożone gatunki. Z uśmiechem na twarzy obserwował Bell i Karasa, po czym wstał i sięgnął po prezent od Mizuki. Nachylając się po miecze spojrzał na nią.
Rozchmurz się
Powiedział do niej z ciepłym uśmiechem. Podszedł do wyjścia szałasu
To ja zaraz wracam
Przywiązał dwa miecze do obi pod płaszczem i wyszedł na zewnątrz. Skierował się prosto do Felici.

741

Oj matka natura dzisiaj zdecydowanie nie rozpieszczała. Wystarczyła raptem chwila, aby jego ubranie przemokło całkowicie. Nie było to przyjemne uczucie. Na szczęście Tanaka nie musiał się obawiać, że się przeziębi, to było za mało, że by załapał katar. Sprawa wyglądała zupełnie inaczej w przypadku Felici. Chociaż wiadomo, może ona również ma dużą odporność, nigdy w sumie nie miał okazji się tego dowiedzieć.
Dobrze, że arracarka się odezwała, w innym wypadku w życiu by jej nie znalazł. Deszcze zdecydowanie ograniczał pole widzenia. Tanaka stanął obok niej, delikatnie się pochylając, miał nadzieję, że chociaż trochę osłoni dziewczynę przed deszczem. Ale czy to miało w ogóle znaczenie? I tak była również przemoczona do suchej nitki.
Wybacz, jakoś tak wyszło. No dodatek nie mam zbyt dobrych wieści.
Powiedział ze współczuciem w głosie. No niestety, nie było tu niczego, pod czym można było się schronić.

742

Zdecydowanie odmówiła i wątpię, żeby kiedyś zmieniła zdanie.
Widząc, że Felicia stara się podnieść to chłopak pomaga jej wstać. Po czym zrobił dwa kroki w tył i spojrzał na dziewczynę.
I tu kolejna nieprzyjemna wiadomość. Wrócisz do Hueco Mundo sama.
Zawiesił na chwilę i spojrzał na nią czujnie. Nie wiedział jakiej reakcji może się spodziewać. Wiedział jednak, że Felicia jest silna. Gdyby chciała go zaatakować to był gotowy, nawet założyć maskę...
Ja zostaję tutaj, mam tu parę rzeczy do załatwienia. Nasze drogi się tutaj rozchodzą Felicia - chan.Odpowiedział z małą nutką smutku w głosie. Przez ten czas kiedy miał okazje przebywać w Las Noches to dosyć polubił dziewczynę. No ale to jest właśnie koniec ich znajomości.

743

Widział, jak wyraz jej twarzy ulega zmianie.
Domyślam się, że Novembree pozwolił Ci na coś takiego. Z resztą lepiej, żeby zabić niż pozwolić odejść, taki tok rozumowania. Miałem nadzieję, że nie dojdzie do tego teraz, ani nigdy więcej. Naprawdę Cię polubiłem
Wiedział, że nie ma szans z nią. W końcu potrafiła walczyć z użytkownikiem bankai. Może i była wtedy zmuszona do ucieczki, ale nie użyła nawet wtedy swojego resurection. Musiał po prostu przed nią uciec w stronę szałasu. Wtedy z pewnością otrzyma wsparcie. W innym wypadku będzie mogła go szybko zabić, albo obezwładnić i uciec gargantą nim tylko Bell by zdążyła zareagować. Postanowił zminimalizować, szansę na złapanie do minimum i sięgnąć po swoją kartę atutową.
Ale muszę odmówić.
Przyłożył jedną dłoń do katany, a drugą do twarzy. Wyobraził sobie, że formuje maskę. Po czym czym prędzej pomknął, po drodze wyciągając katanę, w stronę szałasu doładowując się reiatsu [+17 do szybkości]. Musiał być szybki, piekielnie szybki.

744

Niestety Tanaka się zdążył, dostał solidny cios w brzuch zapluwając się przy tym krwią. Kiedy doszedł do świadomości po ciosie, nie miał zamiaru się poddać. Będąc niesionym, przyłożył dłoń do twarzy i próbował utworzyć maskę. Miał zamiar się jej wyrwać, lub zaatakować tak by go puściła, korzystając z siły, którą osiągnie poprzez maskę i wzmocnienie rei [+5 do siły]. Następnie miał zamiar biec w przeciwnym kierunku (tam gdzie jeszcze przed chwilą widział obraz sosen zalewanych deszczem [+12 do szybkości], starając się tworzyć most pod własnymi stopami.

745

W takim wypadku ją otwórz!
Warknął groźnie, głos jego był jeszcze bardziej gardłowy i złowrogi niż zwykle. Widać, że maska robiła swoje. Miał nadzieję, że Bell jest wstanie wyczuć otwarcie garganty i zorientuje się, co miało miejsce. Tanaka musiał kupić sobie więcej czasu, wyciągnął swoje zanapkutou.
Rozbłyśnij Kamagani
Daj mi siłę, bym zdołał ją pokonać! Ten ostatni raz Cię proszę. W końcu jest szansa, że uda nam się Ciebie wyleczyć.
Mówił w swoich myślach z głosem pełnym wiary i nadziei. [+10 do szybkości] [+7 wytrzymałość] Musiał mieć pewność, że chociaż w małym stopniu będzie wstanie dotrzymać Felici kroku i być wystarczająco wytrzymały, aby dać radę wytrzymać jej ciosy. Przelewał rei do Kamagani.

746

Tanaka nie chciał walczyć z Felicią, jednakże był w sytuacji podbramkowej. Gdy tylko spostrzegł, że arrancarka jest odsłonięta , instynktownie ciął poziomo z biodra, będąc nabuzowany reiatsu [+10 siła, +7 szybkość]. Cięcie wyprowadził w taki sposób, aby godzić w klatkę piersiową albo gdyby ta sparowała, starać się dziewczynę jeszcze dalej wypchnąć, impetem ciosu, poza ścieżkę. Wiedział, że Felicia ma silne hierro, ale czy wytrzyma? Musiał dawać z siebie wszystko. Cały czas przelewał reiatsu do Kamagani.

747

Fortuna była w tej chwili po stronie Tanaki, albo Felicia miała bardzo dużego pecha. Niestety, chłopak tego nie wykorzysta... Ryzykował teraz utratę wszystkiego, jednakże nie mógł pozwolić dziewczynie zginąć - na pewno nie w taki sposób. Gdy zobaczył, że arrancarka zaczyna spadać, jak najszybciej potrafił, (o ile było to koniecznie użył rei do przyśpieszenia swojego ciała) starał się złapać ją swoją dłonią. Ona była wojowniczką, nie mógł pozwolić, że zginęła tak haniebnie, wessana przez tę bezkresną pustkę.
Pewnie będę tego żałować
Powiedział sobie w myślach, o ile uda mu się pochwycić dziewczynę.