Haruhi Takata [Akademia Shinigami]

DANE

Imię: Haruhi
Nazwisko: Takata
Profesja: Shinigami (Uczennica Akademii)
Płeć: Kobieta
Wiek: 17 Lat
Waga: 61 kg
Wzrost: 167 cm
Wygląd:

Obrazek:

Haruhi wygląda znacznie dojrzalej niż reszta rówieśników. Ma znacznie poważniejszy wyraz twarzy, który zazwyczaj udaje się jej utrzymać przez cały dzień. Ma średniej długości czarne włosy, porozrzucane na różne strony. Grzywka nieco opada jej na oczy, lecz nie zasłaniają jej pola widzenia. Jej oczy są szkarłatnego koloru. Sama dziewczyna jest szczupłej postury i jest ubrana w tradycyjny, żeński strój Akademii Shinigami. Swój bokken ma przy lewym boku.
Charakter:
Haruhi ma bardzo, ale to bardzo spokojną naturę. Głównie dlatego, że prawie nic ją nie interesuje. Ma zwyczajnie gdzieś co ludzie o niej myślą i mówią. Obelgi spływają po niej jak po kaczce, a wszelkie ewentualne złości wyładowuje podczas swoich treningów i walk. Nie zamyka się jednak na innych i normalnie prowadzi z nimi konwersacje, choć zazwyczaj wypowiada się lakonicznie. Jedyną rzeczą, która ją interesuje to szlifowanie swoich umiejętności i zyskanie na sile. Lubi też zwierzęta, które jako jedyne jej nie skrzywdziły. Ma też uraz do ludzi, przez co do każdego z nich podchodzi z ujemnym kredytem zaufania. Jednak jeśli ktoś zasłuży na jej zaufanie, Haruhi jest wobec tej osoby bardzo lojalna. Jeśli tylko się da, próbuje rozwiązać wszelkie spory słownie, a nie siłowo.

Ekwipunek: Bokken, Mundur Akademii, Przybory do Pisania

Historia: 
Urodziła się w siódmym okręgu, północnej części Rukongai. Nigdy nie pamiętała swoich prawdziwych rodziców – została przez nich porzucona, gdy miała trzy lata. Przygarnęła ją rodzina Takata, mająca swój zakład kowalski. Głowa rodziny – Matsuri Takata, który prowadził cały interes był przeciwny przygarniania dziecka, które musiało jeść, ze względu na swój poziom Reiatsu, lecz pod naporem żony ostatecznie zgodził się. Dziewczynce dali na imię Haruhi. Mężczyzna chciał wychować ją na wojowniczkę, a także płatnerza. Mówił, że musi umieć się bronić i wykorzystać swoje pokłady spore Reiatsu oraz, że ktoś potem musi kontynuować wykuwanie oręża. Tak naprawdę chciał spieniężyć jej siłę czy to w jakichś walkach za pieniądze, czy chociażby dla respektu, że córka została Shinigami, lecz nigdy tego na głos nie powiedział. Pewnie liczył też, że dziewczyna odwdzięczy mu się za lata wykarmiania jej. Haruhi była jednak poniżej przeciętnej, jeśli chodziło o zdolności fizyczne i nie była w stanie spełnić wymagań ojczyma. Możliwe też, że to on wymagał za dużo od początkującej albo czegoś niemożliwego na start. Widząc jak nieporadna w tym temacie jest Haruhi, zaczął traktować ją jeszcze ozięblej, niż robił to wcześniej. Ciągle powtarzał adoptowanej córce, że jest bezużyteczna i do niczego się nie nadaje. To zabiło w niej pewność siebie, do tego stopnia, że przez dłuższy czas potrafiła nie mówić zupełnie nic przez cały dzień – jedynie przytakiwać. Kiedy wreszcie odważyła się ponownie mówić – mówiła bardzo mało. Znacznie więcej myślała. Postawiła też sobie jeden cel w życiu – stać się silną. Dużo silniejszą niż kiedykolwiek była. Dlatego zaczęła w tajemnicy ćwiczyć swoją fizyczną tężyznę, a kiedy uznała, że jest gotowa, poprosiła ojca o lekcje walki kataną. Niestety nauka nie trwała dłużej niż jakieś półtorej roku. Mężczyzna pewnego dnia po prostu zniknął – z dnia na dzień, bez jakichkolwiek wieści. Jego żona przeżyła to znacznie ciężej niż Haruhi – załamała się kompletnie, umierając wkrótce z tęsknoty. Dziewczyna, osamotniona opuściła dom, biorąc ze sobą jedynie niewielką sakiewkę, która zawierała ostatnie zarobki głowy rodziny. Miesiącami błąkała się po Rukongai, nie wiedząc co ze sobą zrobić. Dzięki pieniądzom była w stanie kupić jakieś jedzenie. Nie odzywała się jednak do nikogo – żyła samotnie, niczym pustelnik. Nie licząc przechodniów, jej jedynym towarzystwem były zwierzęta, które z jakiegoś powodu łatwo jej ufały. Przez cały ten czas myślała o sławnej Akademii Shinigami, do której po dłuższym namyśle postanowiła dołączyć, licząc że stanie się silniejsza. Być może nawet odnajdzie swoje powołanie jako Bóg Śmierci...

Pieniądze: 500 Ryo.

STATYSTYKI
Atrybuty: 13
Siła: 7 (+2 Rozdanie)
Szybkość: 7 (+2 Rozdanie)
Zręczność: 7 (+2 Rozdanie)
Wytrzymałość: 7 (+2 Rozdanie)
Inteligencja: 5
Psychika: 5
Reiatsu: 12 (+2 Profesja, +5 Rozdanie)
Kontrola Reiatsu: 5

OGÓLNE

Udźwig: 49 kg
Prędkość (śr.):  7
Prędkość (max.):  24
PŻ (Punkty Życia):  70 PŻ
PR (Punkty Reiatsu):  78 PR

Techniki
Magia: 
Poznane Hadou:  --brak--
Poznane Bakudou:  --brak--

Umiejętności:  Wulkan Reiatsu, Wyszkolona (Katana)
Wady: --brak--

Ciężko ogólnie mi było napisać historię, bo nic wielkiego się w niej nie dzieje, a nie potrafię zbytnio owijać w bawełnę. Dałabym sobie maksymalnie 1 punkt.

Cóż... Historia faktycznie przykrótka, ale powiem szczerze, że mnie osobiście to w oczy nie kłuje. Moim zdaniem są w niej zawarte wszystkie ważne informacje. Ogólny zarys postaci bardzo mi się podoba. Takie mają tendencję do szybkiego wzrostu jak pewien marchewkowy misz-masz ras z kanonu i z chęcią bym taką historię poprowadził, mimo że raczej unikam prowadzenia Shinigami.
Mechanika i liczby zgadzają się, więc nie widzę przeszkód, żebyś dostała ode mnie akcept, lecz z powodu krótkiej historii niestety nie mogę dać ci dodatkowego punktu.

Nic, zupelnie nic panny nie interesuje poza szlifowaniem? Moze chociaz te zwierzatka lubi, skoro za nia chodza.
Troche naciagane w japonskim macho swiecie, iz ojciec oczekiwal od dziewczynki wykazywania sie przy mlotku i kowadle. Mozna dorzucic tu jakas scene, jak to dziewcze chcac sie wykazac uruchomilo swoj wulkan, ale rzecz jasna nie umiejac kontrolowac reiatsu wyszedl z tego balagan.
Te kidou to juz w szkolce nauczone, czy gdzies po drodze doznala oswiecenia?


Tsuna

Dopisałam o tych zwierzątkach na samym końcu charakteru i o tym jej "wulkanie", ale nieco inaczej. (Wytłuściłam i podkreśliłam). Usunęłam też Kidou, bo faktycznie ona dopiero zaczyna naukę w Akademii i nie miała przecież jeszcze okazji do nauki...

Dopisałam co nieco do charakteru i poprawiłam historię zgodnie z sugestią.