Pustkowie za rukongai

Jestem zły. Bardzo zły. Możnaby rzec, wściekły! Nienawidzę jak obraża się moje źródło mocy. Zwróciłem się do zanpaktou
- Daj mi moc, bym mógł rozgnieść te robaki na papkę!

I zaczęło się. Pierwszy z brzegu nawet nie zorientował się, kiedy przeciąłem jego ciało w pól w okolicy biorda. Drugi wystraszył się, chciał uciekać, jednak podciąłem mu ścięgno achillesa, a ten runął na ziemię jak kamień. Trzeci stał za mną, więc swobodnym obrotem pchnąłem zanpaktou w jego brzuch. Przeciągnąłem zana w prawo rozrywając nieszczęśliwcowi bok, czwarty, stojący tuż obok niego nie zdążył zablokować mojego zana i dostał w bok gdy przeciągałem zana z trzeciego bandyty. Piąty, dowódca bandy i ten, który obraził me źródło mocy został po tej walce bez głowy, gdy sprawnym cięciem z wyskoku jego głowa po prostu odleciała. Mój ziomek, stojący wcześniej zaraz za mną w porę uciekł. Widocznie wiedział co się dzieje, gdy ktoś obraża moje zanpaktou.

Masz cos do moich chlopcow
Slyszysz nagle glos kolesia ktory sie do ciebie zbliza i wyciaga on swoj miecz bez watpienia to jest zanpaktuo

- Sądząc po ich martwych ciałach nie mam już nic.

Zauważyłem, że jego miecz to jest zanpaktou. Zdziwiłem się, bo ów gostek nie nosił szaty shinigami. Był podejrzanie dziwny. Jednak złość po obrazie mego zanpaktou wciąż mną kierowała, więc powiedziałem mu:

- Idź stąd, albo skończysz jak oni

W głębi duszy jednak nie myślałem o nim, lecz o moim zanpaktou. Myślałem tylko o tym, jak sprawić, by użyczył mi jeszcze więcej mocy.

Jednak resztki zdrowego rozsądku kazały mi stanąć w pozycji defensywnej i czekać co zrobi ten tajemniczy gość.

Nie wnerwiaj mnie dzieciaku bo moze sie to zle skonczyc
Powiedzial poczym podszedl 1 metr od ciebie i plunol ic w twarz

Przesadził - pomyślałem. Nikt nie będzie mnie tak znieważał!

Rzuciłem się na tego gostka z atakiem frontalnym celując w głowę

Chwiel potem juz go nie bylo pojawil sie za toba i mowi
Przestan dzieciaku bo ci krzywde zrobie jedynie chce splacic rachunki
Znow znika poczym przecina twojego kumpla

Takiego jeszcze siebie nie widziałem. Złość kipiła ze mnie, wpadłem w prawdziwą furię, pragnąłem jedynie wbić mojego zanpaktou w tego gościa. Znowu ruszyłem na niego chcąc go przeciąć na pół, żądza krwi była silniejsza od rozumu. Czułem. jak wycieka ze mnie reiatsu, jednak nie przejąłem się tym. Chciałem jedynie zabić gostka który ma czelność krzywdzić moich ludzi.

On patrzy sie na ciebie i mowi
uff chyba nie unikne walki

Gdy tak patrzył i do mnie mówił ja z zanpaktou byłem już koło niego i przecinałem jego ciało na pół

z latoscia blokuje twoj cios po czym odskakuje od tylu
Nie masz szans a wiec nie probuj bo zginiesz

- Nie lekceważ swojego przeciwnika, w szczególności jeśli jest w takim stanie jak ja teraz!

I znowu ruszyłem na niego z impetem. Udawałem, że chcę ciachnąć go w bok, jednak w ostatniej chwili uchyliłem się i przeciąłem mu nogi

Znow spokojnie obronil nawet sie nie zmeczyl
Wscieklosc oslabia a nie dodaje sil

Postanowiłem się trochę odsunąć i ochłonąć, przemyśleć sytuację i znaleźć jakieś rozwiązanie. Poczekam na jego ruch, pomyślałem, i stanąłem w pozycji obronnej czekając co ów tajemniczy gość zrobi

O ochloneles a wiec dowidzenia
Odwraca sie plecami i idzie sobie

Starałem wezbrać w sobie jak najwięcej reiatsu, skupić go w kończynach, nym mógł jak najszybciej się przemieszczać i ze wszystkich sił jak najszybciej do niego podbiec i uderzyć go z całą swoją siłą.

Las drzew pochłania przeciwnika, który chcę zranić odwieczną naturę. Słońce i woda pomoc niosą temu kto pomocy potrzebuje.
nagle z ziemi wychodza dwie galezie i cie oplatuja nie mozesz sie ruszyc kiedy udaje ci sie wydostac tego shinigami juz tu nie ma

Załamałem się... Upadłem na ziemię i leżałem tak bardzo długo. Kim był ten gość? Dlaczego był taki silny... Przysnąłem

Obudziles sie kiedy jakis dzieciak okolo 14 lat ktory probowal ci ukrasc zanpaktuo

Poczułem jak coś łapało za kaburę od mojego miecza. Gwałtownym ruchem złapałem delikwenta za ramię i spytałem:
- Czego chcesz?

Dzieciak sie przestraszyl gdy zobaczyl ze nie spisz
Ja...Ja.....Chcialem popatrzec

- Ech...

Wyciągnąłem miecz i pokazałem dzieciakowi. Musiałem tylko uważać by się nie skaleczył, tak więc nie pozwalałem mu go dotykać.

- Podoba się? To już, sio do domu.

Dobrze panie sikigami
Najwyrazniej nie omial tego dobrze powiedziec zaraz po tych slowach szybko uciekl

Ja zrobiłem to samo, udałem się prosto do domu.

Doszedles bez problemu (PT)

Miała wątpliwości przed podaniem dłoni. Zdecydowała się jednak, wykonując szybką kalkulację ryzyka. Wielu ofiar nie będzie jak coś...
Nawet nie zauważyła, kiedy się przeniosła do zupełnie innego miejsca. I kiedy mówi zupełnie, właśnie dokładnie to miała na myśli. Powietrze wokół było kompletnie inne od tego, z którym miała do tej pory do czynienia. Tak jakby wzięła tą atmosferę z Hueco mundo i odwróciła ją do góry nogami. Aż musiała odetchnąć głębiej po paru ostrożnych oddechach, tak bardzo ją to wypełniało. Jeżeli moc przy świątyni była silna, to tutaj mogła ją kroić nożem.
...czy to właśnie był świat duchowy?
Rozejrzała się. Lato. Rozpięła kurtkę, bo już zaczynało jej się robić gorąco. Zaraz potem ją zdjęła i przewiązała wokół bioder za rękawy. Lepiej, znacznie lepiej. Szalik zostawiła na miejscu.
Przeszła by się, ale koło był strumyk. Więc poleciała, szybując parę centymetrów nad ziemią. Nie miała potrzeby się specjalnie kryć. Nawet jeśli by ją coś mogło zauważyć - drzewa były tak wielkie, że to i tak nie miało specjalnie znaczenia.
Atmosferę zepsuły słowa nieznajomego. Zabrzmiały dziwnie. Zerknęła trochę sceptycznie w miejsce, gdzie wskazał.
-Nie wygląda jakoś specjalnie...-Sceptycyzm rósł, ale już weszła w to zbyt głęboko. Poleciała tam, zerkając podejrzliwie na boki, cały czas pamiętając...
...on jest za nią. Jest nieznajomym. Zachować ostrożność.

Latać tez latało się własciwie bez większego wysiłku. Czy faktycznie trafiła do duchowego wymiaru? CO w takim razie stało się z jej ciałem, dalej było fizyczne? Czy też może stała się kupą cząstek duchowych? Nawet nie zauważyła kiedy się przeniosła... coś rzeczywiście jej to dziwnie pachniało. Spodziewałaby się prędzej takiego przejścia jak w przypadku pustych, a tu myk - i była.
Widoki w każdym razie były całkiem ciekawe - coś się świeciło w gęstej, ciemnoszafirowej toni. Tylko jak miałaby się tam niby dostać? Jeżeli to było tak głęboko jak się zdawało, to się udusi nim tam dopłynie...
Bystre oko Ishifone jednak coś wychwyciło. Kot. Ale nie byle jaki kot, chyba... no może nie największy jaki widziała, ale solidnych rozmiarów. Ale raz, miał rozdwojony ogon. Dwa, właśnie jej zaserwował pyskówkę.
-Nigdy nie widziałam Nekomaty-Rzekła specjalnie nieprzejęta, może poza uniesionymi lekko brwiami-Co tam się znajduje w tej toni?
Dziwne. Głos mocno znajomy, ale to chyba nie mógł być Teddy. Tamten zaginął gdzieś w tej cholernej wieży. Gdy teraz myślała, to może nawet był w tym całym ciele tego obrzydliwego dzieciaka, kto wie.

Musiała się ugryźć w język. Tak z dwa razy, bo by mu odpysknęła tak, że by się permamentnie zamknął. A przynajmniej tak to sobie wyobrażała. W jej sytuacji jednak nawet jeżeli nie miała sojuszników, to dobrze by było nie robić sobie wrogów. Już ich miała wystarczająco wielu.
Mimo to, z wcześniej nieporuszonych oczu zaczęły się sypać iskry. Możliwe nawet, że z trzy razy zmieniłaby swoje zdanie na temat odpowiedzi w trakcie tych paru sekund, ale obok niej przystanął ten staruszek. Wyjaśnił.
-Brzmi abstrakcyjnie-Podeszła może o krok, przyglądając się temu nieco bliżej. Nie odpowiadało to jednak na jej podstawowe pytanie-Jak mam tam się dostać? O ile mam
Ishifone dotknęła dłonią powierzchni stawu. Ciekawe, czy jakby pokierowała reiryoku z okolicy, co czy by mogła jakoś poruszyć tą wodą tutaj... może powinna pomyśleć nad jakąś bańką z powietrzem?
Zerknęła spod głowy na kocura. Miała nieprzyjemne wrażenie, że będzie sprawiał problemy.