Obrzeża

-Poczekaj! nie szarżuj tak. Mamy im nie zrobić krzywdy pamiętasz? nawet najmniejsze zadrapanie zacznie hollowikację.Ja ich złapię ogonem Kiedy ich złapię podbiegniesz do mnie jak najszybciej i zgnieciesz kulkę otwierając gargantę. Kiedy już przeniesiemy się do Huenco Mundo arrancar zajmie się resztą jasne?
Napinam jak najmocniej mięśnie nóg a także staram się doprowadzić do nich reiatsu w celu zwiększenia szybkości.
Jeśli mi się uda łapię ich ogonem i trzymam najmocniej jak mogę.
Jeśli nie to zaczynam krążyć dookoła nich dla zmyłki a kiedy już podejdzie raito i otworzy gargantę popchnę ich w stronę bramy do innego świata.

- A co jeśli Twój plan zawiedzie?! Stracimy możliwość powrotu! Głupcze! Pozbawmy ich przytomności nie robiąc większych ran! Walcz wręcz! Jednak pierw spróbuj ich przydusić ogonem!
*oby się udało...*
Ruszam zaraz za Quado realizując mój poprzedni plan ataku na dziewczynę w razie niepowodzenia ataku Quado.

Kiedy tak dyskutowaliście nad planem chłopak pokręcił głową i wyjął z kieszeni monetę.
Kretyni. - skwitował i uniósł monetę na wysokość barku.
Dysk! - powiedział i cisnął monetę w waszą stronę jakby rzucał dyskiem. Moneta gwałtownie urosła a jej krawędzie zaostrzyły się. W efekcie nie mieliście czasu uskoczyć prawidłowo i ostre krawędzie przeorały wam boki. Bolało jak cholera, ale nadal żyjecie. Cóż, tego się nie spodziewaliście.

*dość silny ten chłoptaś... ale ktoś tu chyba mnie nie docenia...*
Rzucam spojrzenie pełne wzgardy na Quado, po czym przerzucam wzrok na człowieka, nic nie mówiąc ruszam na niego.
*pora im pokazać trochę mojej prawdziwej siły...*
Staram się zaskoczyć przeciwnika moją szybkością, aby go nie skaleczyć walczę wyłącznie wręcz. W razie nadlatującego dysku planuję odskoczyć w bok jednocześnie uderzając w górną część dysku (tą płaską, nie ostrą), aby go strącić.
Gdy jednak przeciwnik nie zaatakuje podbiegam do niego atakując prawym prostym, następnie jeśli się zasłoni chwytam jego rękę, podnoszę do góry i wyprowadzam kopnięcie w żebra.
Podczas ataku cały czas mam na uwadze dziewczynę i w razie potrzeby jestem gotowy na unik, bądź użycie schwytanego chłopaka (o ile się uda) jako tarczy, w ten sposób nie zamieni się w hollowa.

-Spoglądam na raito.- No co? Po tych słowach rzucam się na dziewczynę. Napinam mięśnie jak najmocniej i wyskakuję do góry(jeśli odkryję umiejętność to latam) i zaczynam na nią pikować uważając na ewentualne ataki ze strony dziewczyny i chłopaka. Gdy już na nią spadnę łapię ją w pasie i staram się trzymać jak najmocniej i ogonem i rękami.
Jeśli mi się nie uda a dziewczyna odskoczy ja także odskakuję do góry. Zaczynam krążyć dookoła dziewczyny( w locie) i w najmniej spodziewanej chwili ponownie pikuję.

Quado

Skoczyłeś w powietrze, mając nadzieję na zaatakowanie dziewczyny. Kiedy spadałeś, dziewczyna uśmiechnęła się i wystawiła przed siebie rękę.
Zatrzymanie Czasu! - powiedziała i medalion na jej szyi zajaśniał jasnym światłem. Momentalnie czas wokół Ciebie spowolnił, widziałeś, zawieszony w powietrzu jak dziewczyna uśmiecha się od ucha do ucha.

Raito

Ruszyłeś na chłopaka, okrążając go. Ten jednak nie robił sobie nic z tego, dopóki nie zbliżyłeś się do niego. Przyjął uderzenie w twarz i cofnął o krok.
Dysk. - szepnął i złota broń uderzyła Cię w brzuch, rozcinając skórę. Zauważyłeś wtedy, że Quado wisi w powietrzu, nie mogąc nic zrobić.

*tsss... mój brzuch... coś jest nie tak... czemu nie mój cios go nie ruszył? I CO SIĘ DZIEJE Z QUADO?!*
Odskakuję odrobinę w tył, aby rzucić okiem na całą sytuację...
*co by tu robić co by tu robić co by tu robić?!*
Wyprostowuję się, staram się wyglądać na opanowanego, jednak w razie potrzeby jestem gotowy na unik.
*może coś wymyślę w międzyczasie...*
- Ej, człowiecze, kim właściwie jesteś?

-Ahhh... czemu nie mogę się ruszać?! co to za diabelska technika?!
(Jeśli mogę mówić)
-Hej Ty dziewczynko!- Tak ty kim jesteś i co to za moc?!

Chłopak spojrzał na was wrogo.
Jesteśmy ludźmi i tylko tyle powinno Cię obchodzić. Nic więcej, nic mniej. A teraz przygotuj się na śmierć. - powiedział chłopak do Quado i wyciągnął przed siebie monetę. Ta uniosła się i powoli, powolutku zaczęła rosnąć, wirując coraz szybciej i szybciej. Czuliście że ten atak będzie naprawdę potężny.
Dziewczyna nie odzywała się, na jej czole perlił się pot, krople skapywały z podbródka, szybko wsiąkając w ziemię. Widać, że zatrzymywanie Quado było męczące.

- Quado! Dziewczyna słabnie! Ruszaj się! Wierzgaj! Cokolwiek!
Ruszam natychmiast w kierunku chłopaka, jeśli mi się uda strącam monetę, jeśli będzie za późno to atakuję chłopaka, z początku chwytam za rękę przyciągam do siebie, podstawiam mu nogę i jednocześnie uderzam drugą ręką w klatkę piersiową. Gdy przeciwnik będzie już leżał na ziemi atakuję ponownie tym razem kopiąc go w głowę. Następnie wymierzam solidny cios w klatkę piersiową.
*jeśli mi się powiedzie to przynajmniej powinien stracić przytomność...* (ludzie chyba nie mogą oddychać jak się uderzy w przeponę)

Jeśli mój plan odniesie sukces to natychmiast ruszam w stronę dziewczyny i powalam ją jednym ciosem w twarz, jeśli jednak ona mnie "złapie" to staram się uwolnić. Staram się ruszać aby przełamać ową pułapkę.

-Dobra! Mam jeszcze jednego asa w rękawie hahaha!
-Czas na szoł!
<odmieniam sie z człowieczej formy hollowa w zwykłego hollow(wzrost 250 cm waga 300 kg>
-To cię zmęczy dziewczynko! hahaha
Po przemianie zaczynam wykonywać ruchy. Odginać się wierzgać ogółem ruszać sie aby ją zmęczyć. Jeśli ona opadnie z sił łapię ją swym długim ogonem i trzymam.
Jeśli mi się uda wydostać a ona w jakiś sposób da radę odskoczyć ja także odskakuję na troszkę bezpieczniejszą odległość.
Jeśli nadal będę w pułapce.. to sam nie wiem poczekam na dalszy przebieg akcji...

Raito ruszył czym prędzej w stronę chłopaka. Ten podniósł na niego spojrzenie i zdecydował się zmienić cel. Złoty Kat. - powiedział posyłając monetę w stronę blisko znajdującego się hollowa. Ten wiedział, że nie zdąży w pełni uniknąć ciosu toteż odskoczył w prawo zaś dysk gładko odciął ramię pustego. Ciało Raito przeszył ból, zaś chłopak sięgał po drugą monetę. Jednak mimo bólu, pusty okazał się szybszy. Uderzył go pięścią między oczy i chłopak padł na ziemię.

Dziewczyna natomiast czując że słabnie, zwłaszcza po przemianie Quado spojrzała zalęknionym wzrokiem na swego nieprzytomnego przeciwnika. Choć i tak nie mogła walczyć dalej to postanowiła zadać uwięzionemu szkody przed swoją porażką. Złote pale wbiły się w ciało pustego, przebijając jego skrzydła, nogę i bok. Aura po tym zniknęła a dziewczyna padła na ziemię, nieprzytomna z wysiłku.

- <krzyk hollowa>
* m-m-m-mo-moja ręka...*
- Quado, bierz tych dwoje i wracamy.
Biorę moją rękę i czekam aż Quado weźmie ludzi. Kiedy już to się stanie otwieram gargantę i wchodzę do środka.
- Za mną.
* mam nadzieję,że jakoś odzyskam tą rękę... *

<ryk hollowa wyjątkowo przenikliwy> Agggrh!!! boli...
<splunięcie krwią>
-Taaa .. jasne już biorę.... podnoszę dwójkę dzieci z lekkim trudem pod nosem burcząc coś o tym że jestem wykorzystywany i wchodzę do garganty z raito

Ręka Raito, kiedy tylko ją dotknął wybuchnęła złotymi płomieniami i została doszczętnie spalona. To tyle, jeżeli chodzi o nią, przynajmniej na razie. Otworzyliście wrota Garganty i przeszliście przez nie. na pustyni, gdzie panował przyjemny mrok czekał już na was Trea. Arrancar skinął tylko głową i podszedł bliżej.
-Zadanie wykonaliście. Gratulacje. Oddajcie je i odpocznijcie. - powiedział.

Odpiszcie w poprzednim temacie.

Wychodzę z Garganty do świata żywych podążając za przywódczynią.

Wyszedłem z Garganty niemalże w biegu. Rozejrzałem się dookoła wypatrując jakiś szczególnych i wartych do zapamiętania punktów
*Świat żywych*- nabrałem w płuca duże ilości powietrza
-Jak mnie tu dawno nie było- mruknąłem pod nosem- a takie smaczne dania tu dają- parsknąłem śmiechem.

Obróciłem się ku Vasto Lorde oczekując na rozkazy
-Prowadź wodzu...

Dobra... teraz wszyscy... najpierw menosy nie przestraszą tych shinigami którzy tutaj stacjonują... powiedziała vasto i wskazała rozkazująco ręką w stronę gdzie mają atakować... natychmiast ruszyli... vasto spojrzała się na was...
A teraz wasza kolej... menosy będą odciągać uwagę a wy idźcie i najedzcie się najlepszymi duszami jakie są w tym mieście... ale pamiętajcie tylko najlepsi przetrwają... po tych słowach uśmiechnęła się szyderczo po czym znów wskazała rozkazująco drugą ręką gdzie macie atakować... w przeciwną stronę niż menosy... a dokładniej ręka wskazywała na centrum miasta...

*A więc, wcale nie jesteśmy tacy bezpieczni jak mieliśmy być*- spojrzałem w kierunku sprzymierzonego Shinigami. Lecz trwało to tylko chwilę, padły rozkazy, trzeba było się wykazać i pożreć trochę istot.
-yhmmm- mruknąłem pod nosem i spojrzałem w kierunku natarcia pustych mego pokroju. Ruszyłem zaraz za pierwszym grupą, nie miałem zamiaru wychodzić na pierwsze linie, co to to nie.

Usłyszawszy rozkazy udałem się w kierunku centrum chcąc pożreć kogoś wartościowego, z reguły tacy potrafią się opierać, ale nie szkodzi - nie mają szans. Widzę, że zadziorny również rusza mózgiem i nie idzie na sam przód *może nie jest taki głupi jak na początku sądziłem?*

Easley:
Tak... napewno nie jest głupi, więc postanowiłeś że pójdziesz za nim...
Benorn:
Poczekałeś aż pierwsza grupa zaatakowała i zaraz po niej ty poszłeś... kierowałes się na plac zabaw...

(Easley, Benorn)

Zrównuje się z Benornem i zaczynam dialog:

- Co sądzisz o całej tej sytuacji? Nie jest dla ciebie to wszystko podejrzane? I czemu akurat plac zabaw?

Wylądowałem przed wejściem na plac zabaw rozglądając się wokół. Gdy wylądował obok mnie mój niedoszły przeciwnik uśmiechnąłem się.
-Uważam, że gdy będziemy się posilać spadnie nam na łeb jakiś bożek śmierci ze swoją wykałaczką. Niby czemu ta Vasto miała by dawać nam darmową wyżerkę i mówić, że przetrwają tylko najsilniejsi. To nie trzyma się kupy. Strzelam, że mamy tylko chwilę nim zwali nam się ktoś na łeb.- zakończyłem swą tyradę lekkim prychnięciem
-Co do placu zabaw... najczęściej przychodzą tu dzieci, a w wiele razy słyszałem, że ludzie rodzą się ze sporym zapasem reiatsu i dopiero z wiekiem stają się w nie ubożsi. Poza tym... za życia lubiłem dzieci... teraz je nienawidzę.-oblizałem się i ruszyłem w głąb placu zabaw

- Czyli sądzisz, że mamy jedynie odwrócić uwagę do jakiś własnych celów Vasto... w takim razie co robimy? Wpierw rozumiem pożremy kilka z tych bachorów, ale potem będzie się trzeba przyczaić... wpierw jednak zajmijmy się posiłkiem

Rozglądam się za poszukiwaniem jakiś dzieciaków.

-Zdrada, trening dla nas, przynęta. Jest wiele możliwości, co za różnica który powód jest prawdziwy, ważne, że jestem głodny- uśmiechnąłem się parszywie.

W czasie gdy tak rozmyślaliście... zauważyliście duszę która utkwiła przy huśtawce (była przyczepiona łańcuchami do ziemi koło huśtawki)...

Zacząłem iść w stronę dzieciaka mając ochotę go pożreć.

Oblizałem się wokół dzioba i spojrzałem na swego towarzysza
-Ja wole nóżkę, możesz brać skrzydełka- zaśmiałem się. Ruszyłem z impetem przed siebie popędzany pierwotnym głodem Hollow'ów
-Będziesz moją dzisiejszą kolacją!- zakrzyknąłem ku duszy

Easley widząc że twój towarzysz biegnie w twoim kierunku (pewnie żeby dorwać i pożreć dusze dziecka)... ale ty byłeś szybszy... zaskoczyłeś od tyłu przerażoną duszę która z przerażenia nawet nie mogła się poruszyć... i zacząłeś ją pożerać... chciałeś mieć ją całą dla siebie... nie chciałeś z nikim się dzielić pożywieniem...
Natomiast ty Benorn byłeś zbyt bardzo masywny i ciężki żeby udało CI się przed Easleyem dopaść dusze dziecka... gdy zobaczyłeś że Easley dopadł ją pierwszy i zaczął już ją pożerać lekko mówiąc się wkurzyłeś...


(Benorn, Easley)

-Baka... nie dam Ci pożreć tak smakowitego kąska!!- w odległości 5 metrów od Easley'a wybiłem się obunóż i skierowałem nogi w jego kierunku. Plan był prosty, zaatakować jak najwyraźniej, aby przeciwnik zdążył się uchylić i wbić się między niego a dusze. Potem jeszcze zamach pazurami, również w taki sposób aby Easley odskoczył trochę dalej, a potem już tylko dobrać się ze smakiem do duszy.