Mieszkanie Tsukasy

Duże dwu-pozimowe mieszkanie z tarasem, na dole jest salon, jadalnia, kuchnia oraz łazienka, natomiast na piętrze są trzy sypialnie (Tsukasy, jej ojca Itoshiki'ego i gościnna) oraz wielka biblioteka. Całe mieszkanie urządzone jest w nowoczesnym stylu.

--------

Tsu obudziła się i potarła ręką zaspane oczy, kilka razy przeciągnęła się. Gdy już się rozbudziła wstała i rozpoczęła poranną gimnastykę. Zrobiła kilka skłonów, przysiadów, brzuszków i przeszłą do rozciągania, sznurki, szpagaty oraz skłony.

//Sorry, ale nie zauważyłem wcześniej tego tematu...//
Kiedy skończyłaś gimnastykę wyszłaś z domu na jakieś zakupy. Po poczułaś reitatsu podobne do hollowa pobiegłaś w tamtą stronę i zobaczyłaś wielkiego hollowa...

//Moja postać by to olała ^^"//

//Ehhh no to napisz, że twoja postać by to olała bo takie posty w ogóle sensu nie mają....//

Nagle jeden z hollowów ruszył na ciebie. Wyskoczył i na tobą zrobił zamach jedną ręką po czym drugą atakuję od boku....

//chodziło o to, że olałaby reitatsu...//

Odskoczyła szybko do tyłu i spróbowała zajść od tyłu Hallow'a, formując przy tym łuk za pomocą amuletu zawieszonego na nadgarstku.

Odskoczyłaś od hollowa, ale on do ciebie doskoczył tak, że nie mogłaś go zajść od tyłu na twojej dłoni uformował się łuk....

Skupiła się i sięgnęła do serca, na jej łuku uformowała się strzała. Wycelowała w przeciwnika i strzeliła.

Hollow został przebity i zniknął, ale nagle dookoła ciebie pojawiło się około 10 hollow'ów...

-O, je ja...przydałby się superhero...-przygotowując się do uniknięcia możliwego ataku sprawdziła czy niema żadnego shinigami w pobliżu. Naciągnęła kolejną strzałę na cięciwę łuku.

Napięłaś cięciwę i wszystkie hollowy się rzuciły na ciebie

//sorry, że krótko, ale spieszę się///

//Napiszesz czy widziałam w pobliżu jakieś czerwone wstążki...?//

Uniknęła ataku skacząc w górę i wystrzeliła serię strzał w najbliższe Hallow'y. Wylądowała na nogach za plecami reszty Pustych.

Hollowy zostały zniszczone przez twoje strzały. Niestety nie widziałaś żadnych czerwonych wstążek, ale zobaczyłaś kolejnego hollowa, który wydawał się na dużo silniejszego....

Nie czekając aż się zbliży, zaczęła uciekać w stronę przeciwną do Hallow'a.

Przed tobą pojawił się shinigami i ruszył na przeciwnika ten jednak go odwalił. Poczułaś chęć pomocy...

//Masz swojego shinigami:D//

Zatrzymała się w bezpiecznej odległości i napięła łuk, wycelowała tak by trafić w Hallow'a. Wystrzeliła strzałę.

//Powinnam zobaczyć wstążeczkę xD>

Hollow uniknął strzały i ruszył na ciebie jednak shinigami go zatrzymał atakując go. Niestety nie udało mu się go trafić.

//no i co:D//

Zaczęła wystrzeliwać jedną strzałę za drugą mając nadzieje, że któraś osiągnie swój cel i zabije przeciwnika.

Twoje strzały nie mogły trafić przeciwnika, który do ciebie podbiegł odpychając shinigami i uderzył ciebie pięścią od boku i odleciałaś w budynek obok.

-To bolało-jęknęła, oczy lekko jej się zeszkliły, spróbowała się podnieść. Rozmasowała sobie bolące miejsce i znów uformowała łuk.
-Zgiń, przepadnij maszkaro-powiedziała i wystrzeliła kolejną serię strzał w Hallow'a.

Udało ci się zniszczyc hollow'a wraz z pomocą shinigami podszedł do ciebie mówiąc
"Nazywam się Hideki Shirenu a ty Quincy?"

-Tsukasa Haduki, co tutaj robisz?-przyjrzała mu się uważniej-Nieczęsto spotyka się tu shinigami...

"Zostałem wysłany tutaj aby ograniczyć ilość hollow'ów w mieście.... Nic muszę już iść narazie...."
Powiedział i pobiegł gdzieś indziej ty stałaś sama i ruszyłaś do centrum miasta aby coś sobie do jedzenia kupić....

-Z jego zdolnościami pewnie zaraz zginie-westchnęła i powoli udała się w stronę sklepu. Zaczęła wymyślać historię usprawiedliwiającą jej długi pobyt w sklepie...jej ojciec nie byłby zadowolony wieścią o tym, że sama pchała się do walki z Hallow'ami.

aha masz napisać w centrum co robisz

Po chwili usłyszałeś dwa dźwięki pierwsze to dźwięk otwieranych drzwi, a drugi to donośny męski i znajomy tobie głos " Kto tam ?". Tak był to ojciec twojej "koleżanki od zabijania".
- Tsukasa, kolega do ciebie - wykrzyczał jej ojciec skąpo wyglądając za drzwi, po chwili otworzył szerzej drzwi. Niedługo po tym zobaczyłeś Haduki w korytarzu z bardzo zadowoloną miną.
- Tsu-chan, kto to ? - usłyszałeś kobiecy głos dobiegający w środka, który na pewno nie należał do Haduki. Twoja zakrwawione spodnie nie zostały jeszcze zauważone.

~I tak właśnie zaglądam do szczęśliwej rodzinki zabójców... Ech, niedługo będzie mi potrzebny psychiatra.~ Na razie mnie nie widzą dokładnie, ale pewno kiedy wejdę, to wybuchnie niezłe zamieszanie. ~Jeszcze ta zadowolona mina Tsukasy... Cholera!~ To mnie denerwuje, przez cały ten czas ani na 2 sekundy się nie pojawiła, a teraz cieszy michę. Geeez... Ta kobieta to demon!
- Dobry wieczór... Co ja mówię, wieczór jest daleki od dobrego! Przyszedłem tutaj, aby omówić pewne sprawy z Tsukasą!- Mówię lekko poirytowany. - Mam nadzieję, że wasza rodzinka zabójców wie więcej... W końcu to ja, jako przewodniczący Komitetu Dyscyplinarnego, muszę sprzątać śmieci, tak? Ale pierwsze, Tsukasa!- Zwracam się do dziewczyny. - Póki przejdziemy do konkretów, to chcę książkę, którą ci wypożyczyłem!
Dopiero teraz wkraczam do środka... Nie zwracam uwagę na reakcję ojca, jedynie patrzę ognistym wzrokiem na naszą zabójczynię.

Cóż Haduki już przyzwyczaiła się do twojego slangu, więc nie chciała się na ciebie rzucić wykrzesując "baka". Lecz jej ojciec szybko stracił uśmiech ze swojej twarzy.
- Jak można to nie zabójców, lecz Haduki - skomentował i ciebie wpuścił.
- Kto to siostrzyczko ? - usłyszałaś damski głos, słyszany twoim uszom po raz pierwszy. Czyżby siostra Tsukasy.... Nie wróży to nic dobrego. W tej chwili otworzyłeś drzwi ukazując swoje nogi nauczycielowi i koleżance.
- O, jezu Koryusai co tobie ? - zapytała podbiegając do ciebie. co prawda swoją kwestię wypowiedziałeś, ale obeszła się bez większego echa, a właściwie żadnego.... Zostało niezauważone w potoku wydarzeń. Obecnie Haduki kuca przed tobą, aby obejrzeć zakrwawione spodnie.

- Haduki nie Haduki... Mniejsza o to.- Wyjątkowo, zamiast puścić jakiś wredny komentarz, to macham ręką. Wliczając w to mój zły humor można to uznać za niezwykłe wydarzenie. I tak mnie to nie obchodzi, jak się nazywają, dla mnie zawsze pozostaną zabójcami... Nagle mój ton staje się poważny. - Zgadnijcie, kogo spotkałem na swojej drodze. Naszego starego towarzysza, którego znamy i kochamy. To był Kuro... Były 2. przewodniczący Komitetu Dyscyplinarnego, poszukiwany delikwent.- Mówię, jak gdybym zdawał raport. - Sam chciał, abym go znalazł, ale powody tego zdarzenia były niejasne. Odmówił jednak odpowiedzi na zadane pytania i podjął czynności, które wskazywały na zamiary agresywne. Przystąpiłem więc do wykonywania kary, ale...- Zaciskam zęby, tym razem tracąc spokój. - On był zbyt silny! Ten przerośnięty robal... nie dało się go tknąć. I skończyłbym III Dead Endem, gdyby nie jakiś hentai weirdo załatwił sprawę za mnie, kiedy ja bezczynnie się wykrwawiałem, pół żywy. Swoją drogą niezła z niego była niezdara, ale gdyby nie on... Mogłabyś zachować tą książkę na zawsze, Tsukasa... Geeez... Jak zwykle nie ma ciebie, kiedy jesteś naprawdę potrzebna.
Wzdycham ciężko, kręcąc głową. Zdecydowanie, to nie jest mój szczęśliwy dzień.

Dziewczyna lekko podciągnęła twoje spodnie do góry, aby zobaczyć ranę - sam wiedziałeś najlepiej, że żadnej tam nie było, lecz Tsukasa nie. Na jej twarzy malowało się zdziwnie przez niewielki przyjazny uśmiech. Cóż wszyscy w półsennie przeżyli twoją nudzącą jak falki z olejem relację.
- Kuro, ten łobuz... on zniknął po "tym" wydarzeniu. Razem z Arisą... Kto go zabił ? - zapytał z niewielkim przerażeniem. Chyba nie był to dla niego zwykły uczeń, mówił ze zbyt dużym ożywieniem. Co chwilę rodzą się nowe zagadki - nie masz żadnych odpowiedzi. Nie masz żadnych śladów...

- Jakiś hentai weirdo, prowadzący jakiś sklep... Załatwił tego drania Kuro jednym ciosem. On także mnie uleczył.- Drapię się po głowie, niezadowolony. - Dał mi wizytówkę i kiedy dostanę książkę z powrotem, zamierzam zrobić tam inspekcję... I długo z nim rozmawiać... Geeez, martwy Kuro nic nie powie i lokacja Arisy pozostanie zagadką, a chciałbym z nią również pogadać... Jak ja dawno tego nie robiłem.- Zaciskam pięść tak, aż strzeli. - W każdym razie już nic nie można na to poradzić... Swoją drogą jeszcze jedno pytanie chciałem zadać.- Spoglądam śmiertelnie poważnym i straszliwym wzrokiem "przewodniczącego Komitetu" na ojca-zabójcę. - Czy wiedzieliście o Kuro i Arisie od początku?