Kwatera Maeko.

Jest to skromna kwatera. Po prawej stronie zaraz przy ścianie leży futon do spania. Natomiast po przeciwnej stronie stoli biurko a za nim okno które dobrze oświetla pomieszczenie. Zaraz przy biurku na ścianie jest przymocowana półka a na niej ustawione są malutkie flakoniki z różnymi substancjami których pochodzenie zna tylko Maeko. Łazienka znajduje się po prawej stronie do niej prowadzą zielonkawe wąskie drzwi.

Maeko obudziły promienie słońca z lekka przebijające się przez błękitne zasłony. Z grymasem nie zadowolenia wstała sprzątając futon i składając go by nie zajmował za dużo miejsca. Następnie udała się do łazienki na prysznic i poranną toaletę. Gdy wyszła odświeżona i o wiele weselsza odsłoniła zasłonki na bok by słońce w pełni rozgościło się w jej kwaterze. Jeszcze nie czuła głodu a zbliżała się pora śniadania. Nie miała pomysłu co by tu zjeść. Stała tak przy oknie wypatrując czegoś interesującego.

Ulice były spokojne, na tyle, ile potrafił być takowe w rukongaiu. Widziałaś, jak dusze chodziły po ulicach, mijali się i pozdrawiali, w drodze do pracy. Miejscowa łobuzeria już dawno rozpoczęła swe życie, uprzykrzając życie starszym osobom i młodszym od nich. Słońce leniwie oświetlało Twoją twarz, skopując sylwetkę w delikatnych promieniach ciepła. Usłyszałaś jakieś zamieszanie na ulicy i ujrzałaś, jak niektórzy "ludzie" zaczęli rozsuwać się na boki. Środkiem tego "przejścia" szedł młody shinigami o pogardliwym wyrazie twarzy. Mijał akurat Twój dom, kiedy jego drogę przeszedł mały kotek. Chłopak uśmiechnął się okrutnie i kopnął potężnie zwierzątko, posyłając na ścianę obok. Zbliżał się do oszołomionego zwierzaka, z uśmiechem zadowolenia.

Była zadowolona z dnia do chwili gdy zobaczyła jak jakiś Shinigami kopie niewinnego kota. - Bydlak...-powiedziała sobie w myślach i niewiele się zastanawiając wybiegła z kwatery. Stanęła naprzeciwko niego z miną wyrażającą gniew chwyciła biednego kotka głaszcząc go by ten dał jakieś oznaki życia. - Jak mogłeś tak postąpić? Co ci zrobiło to małe stworzenie? - pytała go nadal będąc rozgniewana.

-Nie Twoja sprawa! Spieprzaj! - krzyknął shinigami, przyglądając Ci się groźnie. Położył rękę na rękojeści Zanpakutou i zacisnął palce, jednak nie wyszarpnął ostrza. Podchodzi do Ciebie powoli i spokojnie, napawając się strachem, jakim wzbudza u małego. Kotek wyrywa się i drapie Cię, miaucząc przeraźliwie. Widzisz, że chce uciec

Próbuje uspokoić kotka trzymając go przy swoim sercu by słuchając bicia serca odnalazł swój wewnętrzny spokój. - Mówisz że nie moja sprawa? Akurat tu się mylisz. Nikt nie dał ci prawa byś krzywdził niewinne istoty. Jesteś Shinigamim który ma ich bronić a nie odwrotnie! - mówiła spokojnym głosem nadal delikatnie głaszcząc kotka.

O czym Ty pieprzysz, suko? Jesteśmy silniejsi co daje nam prawo rządzić słabszymi. To MY jesteśmy ich obrońcami to NAM należny jest szacunek i respekt. A wiesz jak się go wywołuje? STRACHEM! - krzyknął chłopak, podchodząc gwałtownie do Ciebie. Wymierzył jeden prosty cios w Twoją twarz. Chrupnęła chrząstka nosa i pociekła krew. Byłaś chwilę oszołomiona, a to wystarczyło chłopakowi by złapał próbującego uciec kociaka i błyskawicznym ruchem odciąć mu głowę. Złapał ją i rzucił pod Twoje nogi.
Lepiej zapamiętaj moje imię i módl się byśmy się nie spotkali. Karatsuchi Omaeda. - powiedział i śmiejąc się ruszył dalej.

Maeko nie wiedziała co ma w tej chwili zrobić. Shinigami odchodził w swoją stronę...Była zszokowana że ktoś taki jak on zdał egzaminy i został przyjęty do grona obrońców. Pokręciła zrezygnowana głową i ruszyła powoli do domu by zająć się nosem.

Zajęcie się rozbitym nosem było stosunkowo łatwe. Po kilku chwilach krew przestała cieknąć. Lecz Ty, zszokowana i przerażona, zauważyłaś, że zostało Ci przeraźliwie mało czasu na dotarcie do akademii na zajęcia!

Chikanatsu spojrzała na swój zegarek znajdujący się na ścianie. - Aaaaaaaaaaaaaaaaaa! Czas czas czaaaaas! - zaczęła piszczeć i skakać po pomieszczeniu szukając miecza. Gdy po znalazła szybko wybiegła ze swojej kwatery mając nadzieję że zdąży na czas. Nigdy się nie spóźniała. Zaliczała się do grona osób punktualnych i sama niezbyt tolerowała spóźnianie się. Biegła ile sił w nogach do sali.

Dzięki maksymalnemu wysiłkowi jaki podjęłaś udało Ci się zdążyć na czas! Po drodze zagadnęłaś jednego z uczniów w której macie sali i dowiedziałaś się, że dzisiaj zajęcia na polu. Tym szybciej ruszyłaś i wbiegłaś na pole, dosłownie chwilę przed czasem. Oddychałaś ciężko i zauważyłaś jego! Omaeda, stał z grymasem pogardy wymalowanym na twarzy i patrzył an zebraną grupę uczniów.

Dziewczyna stanęła z tyłu szeregu ze względu że była wysoka. Gdy spojrzała na tego kto miał te zajęcia prowadzić zdrętwiała. Nie mogła uwierzyć własnym oczom że stał oto przed nią ten który wcześniej zabił bezbronne stworzenie i jeszcze próbował zastraszyć Maeko. Patrzyła tak jeszcze przez chwile po czym odwróciła wzrok w drugą stronę.

Omaeda spojrzał na Ciebie i zmrużył w gniewie oczy. Odezwał się szczekliwym tonem.
-Zamknąć się i słuchać. Jesteście najstarszą grupą, grupą B w dodatku. Macie na dziś zadanie całkiem ciekawe. Na ziemi wykryto skupisko hollowów, aczkolwiek nie silnych. Razem z dwójką innych shinigami będę was instruował i obserwował jak walczycie. W razie potrzeby pomożemy. Dowódcą, zostanie Karasuma Shinji, porucznik 8 dywizjonu. - powiedział i z widoczną niechęcią skłonił się młodemu chłopakowi w krótko ściętych, brązowych włosach i okularach przeciwsłonecznych.
-Os, młodziki. Omaeda wam wszystko wyjaśnił? Ktoś ma jakieś pytania?

Chikanatsu spojrzała na chłopaka który był porucznikiem. Na takowego nie wyglądał. Lecz jak to bywa, wrażenie może być mylące. Uśmiechnęła się lekko pod nosem nic nie odpowiadając. Czekała na znak do wyruszenia była ciekawa tych Hollowów choć nie przepadała za walką.

Dobra, skoro wszystko jasne to jedziemy. - powiedział z uśmiechem i wbił Zana w powietrze by przekręcić. Momentalnie utworzyła się brama senkai. Kiwnięciem głowy dał wam znać byście przeszli przez nią.

Świat realny był dziwny. Feria zapachów, odgłosów i kolorów momentalnie zalała Twoje zmysły, nie byłaś pewna gdzie dokładnie jesteś ani co się dzieje. Dziwne? Nawet bardzo. Z zamyślenia wyrwał Cię krzyk hollowów i rozkaz Shinjego: Dobyć miecze! Szykuje się ostra zabawa! Za mną, do jaskiń! - krzyknął i ruszył z dobytym biegiem do jaskiń, skąd wyczuwałaś silne reiatsu.

Przechodzimy do Kompleks Jaskiń w Ziemia -> Inne