Chata Shirai'a Ryusakiego

Mała drewniana chata kilka kilometrów od miasta Karakura. Kilka metrów od niej znajduje się las, a z innych stron widać pola uprawne. Około 2 km od domu widać gospodarstwo rolne, w którym pracują jacyś ludzie. Tuż przy ścianie Dom był do niedawna opuszczony, więc nie ma w nim prądu, bieżącej wody itp. W środku chaty nie ma żadnych specjałów. Niektóre okna są zabite deskami, w innych widać brudne szyby. Cały dom składa się z 3 pokoi i kuchni, łazienka jest w lesie... Pokoje wyglądają podobnie. W każdym jest stare sprężynowe łóżko, drewniana szafa i kilka półek. W pokoju Shirai'a przy łóżku leży zdjęcie zmarłego brata, które ukradł z domu swoich rodziców. Kuchnia wygląda właściwie jak inne pokoje, tyle że ma inne umeblowanie. Nie ma tam łóżka, ale także lodówki, kuchenki czy zlewu. Jest tam tylko drewniany stół, dwa krzesła i kilka drewnianych szafek.

Wstajesz rano i czujesz potężny głód, to pewnie dlatego, że nie jadłeś kolacji. Wychodzisz przed swój domek i z przekonaniem że będzie to zwyczajny dzień ruszasz do lasu w poszukiwaniu jedzenia. W połowie drogi do lasu słyszysz dziwny szelest dochodzący ze środka lasu.

Staję w miejscu i staram się wytężyć słuch w celu dosłyszenia szelestu. Następnie powoli i jak najciszej w półprzysiadzie staram się iść w stronę szelestu, co pewien szan sprawdzając, czy ktoś lub coś za mną nie idzie.

Doszedłeś do lasu jednak nic podejrzanego nie zauważyłeś. Gdy penetrowałeś las usłyszałeś szelest powtórnie, natychmiast ruszyłeś w ów kierunku. Im byłeś bliżej, tym bardziej dało się usłyszeć różne dźwięki. W końcu z daleka zauważyłeś niską postać.

Ukrywam się za najbliższym drzewem i staram się zauważyć szczegóły wyglądu tej postaci, oraz czy jest sama i czy to ona wydaje te dźwięki. Jeśli odległość jest za duża żeby coś zauważyć, to staram się powoli podejść do tej postaci, a następnie chowam się w odległości wystarczającej do zauważenia szczegółów.

Gdy w końcu udaje Ci się zobaczyć postać jesteś w szoku, bo ów postać to mała dziewczynka. Dziecko jest zapłakane i wygląda jakby się zgubiło.

Rozglądam się po okolicy. Jeśli jest tam jakiś człowiek, zostaje w ukryciu, jeśli nie, powoli zaczynam zbliżać się do dziewczynki, patrząc, czy jej płacz jest wynikiem zgubienia, czy może jest ranna. Jeśli jest ranna, szybko do niej podchodzę i sprawdzam, czy jej rana jest głęboka i czy może spowodować śmierć, jednocześnie próbuje ją uspokoić. Jeśli nie widzę ran, podchodzę do niej i pytam Wszystko w porządku? Skąd się tu wzięłaś?

Gdy podszedłeś bliżej dziewczynki zauważyłeś kawałek łańcucha wystającego z jej klatki, jednak nim zdążyłeś cokolwiek zrobić usłyszałeś potężny ryk obok siebie. Gdy spojrzałeś w bok widziałeś tylko kontury postaci, coś jakby powietrze zagęszczone powietrze tworzyło postać. Poczułeś również niesamowity ucisk na klatce piersiowej. Istota ma ok. 2 metry wzrostu. Po chwili zauważyłeś pojawiające się ślady stóp na ziemi, które świadczyły, że ów bestia podąża w Twoim kierunku w dość szybkim tempie.

Przez kilka chwil stałem jak wmurowany, raz patrząc na dziewczynkę, a raz na zbliżające się ślady. Gdy były coraz bliżej, zacząłem uciekać w stronę mojego domu. *Co to jest do cholery i co to za dziewczyna*. Staram się biec jak najszybciej przez jak największe zarośla, co chwilę odwracając się i sprawdzając czy ta dziwna postać mnie goni.

Gdy tak uciekałeś, głosy zaczęły milknąć. W końcu wybiegłeś z lasu i dotarłeś do chatki. Nie byłeś pewien czy to co Cie spotkało było na prawdę czy to był jakiś dziwny sen, ale jedno było pewne, ciągle byłeś głodny.

Szybko położyłem się na łóżku i zacząłem myśleć o tym co się stało. Skąd to coś się wzięło w lesie? Co to za dziewczynka i czemu miała łańcuch przypięty do piersi. Leżąc zacząłem odczuwać coraz większy głód, ale bałem się wrócić do lasu, więc postanowiłem się napić. Wyszedłem z domku i podszedłem do studni w celu wyjęcia wiadra wody.

Gdy tylko zjawiłeś się koło studni znów poczułeś ucisk w klatce piersiowej, gdy spojrzałeś w kierunku lasu zobaczyłeś to samo co w lesie, kontury jakiegoś potwora. Z minuty na minute bestia zaczęła się "wizualizować". Ku Twojemu zaskoczeniu po chwili rozpoznałeś w bestii dziewczynkę, której rano nie pomogłeś, to już nie była ta sama osoba. Nagle bestia spojrzała w Twoim kierunku i zawyła potwornie. Stałeś przez chwilę w kompletnym szoku, gdy nagle spostrzegłeś że bestia pędzi w Twoim kierunku. Była naprawdę szybka.

Zaczynam biec, ile sił w nogach w stronę gospodarstwa i wołam o pomoc. Jeśli bestia jest za blisko żebym zdążył się odwrócić i zacząć uciekać, staram się zrobić unik w stronę chatki a następnie schować się za nią. Jeśli bestia dalej będzie mnie atakować, staram się wykorzystać moją zwinność i unikać jej ciosów, jeśli nie atakuje, pytam Czym ty jesteś i czego chcesz!?.

Bestia była za blisko, skutecznie udało Ci się uniknąć ciosu wymierzonego w Twoją klatkę piersiową i schować za chatką. Chwilę później ściana o którą się opierałeś runęła i wyskoczył z niej potwór. Stałeś jak wryty i o dziwo bestia stanęła również, zacząłeś coś mówić jednak bestia tylko warknęła i wyprowadziła kolejny cios. Stoisz 3m od lecącej w Twoim kierunku ręki potwora.

Staram się uniknąć ciosu kładąc się na ziemi, a następnie zrobić kilka obrotów w celu uniknięcia ewentualnych ataków. Następnie próbuję wstać na równe nogi, cały czas próbując mieć bestię w zasięgu wzroku. Próbuję przyjąć pozycję na ugiętych kolanach, aby w razie ataku móc odskoczyć do tyłu.

W pięknym stylu uniknąłeś nadchodzącego ataku, jednak gdy już wstałeś na nogi i odskoczyłeś do tyłu przed nadchodzącym kolejnym ciosem potknąłeś się o ruiny ściany swojej chatki i upadłeś na wystającą deskę z wystającymi gwoździami raniąc się głęboko w prawe ramię. Potwór zauważył Twoją pomyłkę i od razu przeszedł do pionowego ataku z góry, aby Cię zmiażdżyć. Możesz ruszać prawą ręką, jednak sprawia Ci to ogromny ból, rana mocno krwawi.

Robię unik w prawo, w czasie którego próbuję kątem oka zobaczyć czy potwór zaatakował. Następnie wstaję *Kobieta czy nie, tak łatwo mnie nie zabije*, próbuje nabrać rozpędu i z całej siły uderzyć ją lewą pięścią w brzuch. Jeśli uderzenie dojdzie i zauważę, że się nie rusza, podbiegam do ściany domku (tej, która jeszcze stoi), wyjmuję apteczkę i staram się zatamować krwawienie *Gdzie ten bandaż...*. Jeśli uderzenie dojdzie, ale przeciwnikowi nic się nie stanie *Cholera, ja nie czuje dłoni a ona stoi jak słup*, próbuje odskoczyć do tyłu w okolice rozwalonej ściany i znaleźć jakiś przedmiot, który uniosę w lewej ręce i będzie mi służył jako broń, a następnie przyjmuję pozycję defensywną, aby w razie ataku móc wyprowadzić kontratak. Jeśli bestia odskoczy *Ja atakuje z pełną prędkością a ona odskakuje jak dziecko*, to staram się odskoczyć w przeciwną stronę w celu uniknięcia jej ewentualnego kontrataku w czasie jej odskoku. Jeśli będzie dalej atakować, to staram się robić uniki do tyłu, a na koniec wyprowadzić kontrę pięścią, jeśli nie atakuje, to znów uderzam z całej siły w brzuch.

Udało Ci się uskoczyć. Nabrałeś rozpędu i uderzyłeś kobietę w brzuch, zauważyłeś że potwór to odczuł jednak nim zdążyłeś zrobić cokolwiek bestia uderzyła Cie prawą ręką w bok na skutek czego odleciałeś w pobliskie szczątki po ścianie Twojej chatki. Teraz już nie tyko ręka, ale i plecy były poharatane (liczne zadrapania, nie groźne, ale bolące). Gdy podniosłeś głowę leżąc w ruinach zobaczyłeś, że bestia mknie w Twoim kierunku. Nie zdążyłeś opatrzyć rany, ale udało Ci się zdobyć ostro zakończony kawałek deski.

Cholera...boli
Staram się złapać deskę w lewą rękę, a jeżeli jest za ciężka to biorę ją w obie, a następnie próbuje zrobić przewrót w tył i dostać się do chatki. Jeśli się uda, to szybko biegnę do swojej sypialni, zabieram zdjęcie brata i szybko wybiegam przed dom w celu uniknięcia zawalenia domu na mnie. Jeśli nie mogę dostać się do domu, to staram się zrobić "sprężynkę", a następnie szybko wyjść z ruin. Jeśli potwór zaatakuje mnie, to staram się zrobić unik przez przykucnięcie, a następnie uderzyć go ostrym końcem deski w brodę. Jeśli nie zaatakuje, to staram się jak najszybciej podbiec do niego od lewej strony i jeśli nie zdąży się odwrócić, to atakuje go deską w plecy, jeśli zdąży, to przygotowuje się na odparcie ataku i ewentualną kontrę.

Pomyślnie udało Ci się uniknąć kolejnego ataku bestii. Zacząłeś biec do pokoju ze zdjęciem, hollow podążył za Tobą. Cudem udaje Ci się uniknąć kilku ataków ze strony wroga, ale w końcu zdobywasz zdjęcie i wybiegasz przed chatkę. W przeciwieństwie do hollowa jesteś bardzo zmęczony i obolały, w jednej ręce dzierżysz deskę, a w drugiej, rannej trzymasz zdjęcie braciszka. Gdy tylko się odwracasz zauważasz hollowa wykonującego kolejny atak, tym razem jest już metr za Tobą.

*Cholera, nie zdążę...*
Jak najszybciej próbuje się odwrócić i zablokować atak deską. Jeśli się uda i deska jest cała, to próbuje wyprowadzić atak po łuku od lewej, a następnie jak najmocniej wbić deskę w jej ciało i zostawić ją wbitą i odskoczyć, jeśli zacznie atakować. Jeśli deska się roztrzaskała, to próbuje odepchnąć potwora z "bara", a następnie wycofać się mając go na widoku, będąc gotowym do kolejnego uniku. Jeśli ataku nie udało się uniknąć, to jest nieciekawie...

Robisz szybki odwrót zasłaniając się deską, wszystko idzie po Twojej myśli, jednak... deska pęka przy pierwszym uderzeniu, przez ułamek sekundy widzisz wyłaniającą się zaciśniętą pięść potwora która po chwili z impetem uderza w Twoją twarz. Odlatujesz na niewiarygodne jeszcze dla Ciebie 5 metrów i turlasz się bezwładnie. Bestia przystaje na moment patrząc jakby z zadowoleniem jak cierpisz, jednak po chwili rusza, o dziwo ruchem spokojnym i powolnym. Leżysz ze zmasakrowaną twarzą i patrzysz przez chwilę do góry, jednak po chwili znajdujesz w sobie trochę siły aby wstać. Przeciwnik znajduje się 15 metrów przed Tobą.

*Nie mam już siły na walkę*
Spoglądam na zdjęcie brata i mówię do siebie
*Za chwile się spotkamy... Ostatni atak... Już więcej nie dam rady.*
Rozglądam się po okolicy w celu znalezienia jakiegoś przedmiotu. Jeśli znajdę, atakuję tym przedmiotem, jeśli nie, atakuję gołą pięścią.

Udało Ci się znaleźć niewielki kamień. Podniosłeś go, a gdy spojrzałeś do góry zobaczyłeś, że hollow już na Ciebie pędził. Włożyłeś całą swoją siłę w uderzenie, jednak było ono stanowczo za wolne i za słabe, hollow zadał Ci super potężny cios w klatkę piersiową, który sprawił, że dosłownie odleciałeś. Gdy leciałeś kurczowo zaciskając zdjęcie brata, postanowiłeś na nie ostatni raz spojrzeć bo wiedziałeś, że to Twój koniec. I wtedy to się stało, ta jedna chwila zmieniła całkowicie Twoje życie... Z impetem uderzyłeś na linie wysokiego napięcia, Twoje ciało zaczęło się smażyć, jednak po chwili zamiast agonicznego bólu poczułeś ukojenie i przyjemny chłód. Po chwili straciłeś przytomność. Gdy byłeś nieprzytomny, spadłeś z linii i uderzyłeś z impetem o ziemię. Gdy się ocknąłeś, to co ujrzałeś przeraziło Cię, jednak chwilę później niesamowicie ucieszyło. Twoją prawą rękę pokrywały liczne wyładowania elektryczne, to było coś niczym błyskawicą stojąca w miejscu... to było coś niesamowitego. Gdy spojrzałeś na hollowa, ten stał jak się domyślasz również w ciężkim szoku. Czujesz, że możesz zrobić wszystko. Hollow jest 7,5 metra przed Tobą.

Spoglądam na prawą rękę i zaciskam pięść kilka razy, a następnie z ironicznym uśmiechem patrze na hollowa.
*Zobaczymy, czy teraz będziesz taka zadowolona*
Zaczynam biec do niej jak najszybciej potrafię, a będąc tuż przed nią robię odskok w prawo i staram się uderzyć ją z całej siły prawą ręką w bok pod żebra. Następnie obserwuje skutki ataku. Jeśli widzę, że błyskawica wokół mojej ręki nie znikła, i że nic sobie z tego ataku nie zrobiła, to robię unik w jej lewo (mój tył), a następnie staram się uderzyć jeszcze raz. Jeśli widać skutki ataku, to robię odskok w moje lewo i staram się ją uderzyć najpierw w brzuch z haka, a potem w podbródek. Jeśli błyskawica znikła po ataku w bok, to robię unik w prawo i staram się uderzyć ja z całej siły w tył szyi, a następnie odskoczyć na bezpieczną odległość.

Dobiegłeś i zaatakowałeś zaskoczonego hallowa. Gdy Twoja ręka dotknęła ciała hollowa, ten zaczął trząść się jak gdyby kopany prądem. Jak tylko cofnąłeś rękę zobaczyłeś, że miejsce w którym dotknąłeś nieszczęsnej bestii było rozszarpane i poparzone. Bestia wpadła w wściekłość i zaczęła się niesamowicie rzucać. Po chwili bestia zaatakowała, a Ty blokując cios ręką pozbawiłeś ją jej całego ramienia. Bestia cofnęła się kilka metrów w tył. Nagle jednak zacząłeś odczuwać lekki ból i poczułeś, że moc ręki słabnie. Potwór jest 4 metry przed Tobą.

Patrzy na swoją prawą rękę
*Zaczynam słabnąć... muszę ją wykończyć albo nie ujdę stąd żywy*
Spoglądam na hollowa i szybko staram się wykonać atak podobny do poprzedniego. Podbiegam do niej, a w ostatniej chwili odskakuję w prawo, jednak tym razem staram się objąć jej głowę moją prawą ręką. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to powinna stracić głowę. Jeżeli jej głowa nie odpadnie, to szybko staram się "przejechać" prawą ręką po jej plecach, a następnie uderzyć z całej siły w jej plecy, kiedy już będę stał nogami na ziemi.Jeśli w czasie mojego ataku spróbuje mnie zaatakować, to staram się zablokować jej atak moją prawą ręką, a następnie, jeśli sytuacja się powtórzy i straci rękę, uderzam ją prawą ręką prosto w twarz. Jeśli zacznie uciekać zanim uda mi się jej cokolwiek zrobić, to staram się dogonić ją i uderzyć w tył jej głowy z wyskoku.

Podbiegłeś do hollowa i zaatakowałeś go w głowę, jednak ten się uchylił i kopnął Cie w brzuch nim zdążyłeś zablokować atak ręką. Opadłeś na ziemię, a potwór odsunął się niepewnie w tył, jak gdyby bał się ataku. Tym razem ostatkami sił podbiegłeś do niego, a ten zablokował znów cios ręką w efekcie tracąc ją. Gdy bestia nie miała już czym się bronić, ostatkami sił zadałeś ostateczny cios prosto w twarz, po chwili bestia leżała już martwa i zaczęła powoli znikać. Ty nie mając już siły opadłeś bezwładnie na ziemię. Leżysz na ziemi, ręka powoli przestaje się "świecić" i powoli powraca cały ból.


Zręczność +1
Szybkość +1

Staram się wyjąć apteczkę i opatrzyć najgłębsze rany. Następnie z kieszeni spodni wyjmuję komórkę i dzwonię (o ile jest naładowana i działa...) na pogotowie ratunkowe w celu wezwania karetki. Potem staram się doczołgać do studni i napić się wody, a także przeczyścić nieopatrzone rany. Następnie kładę się na ziemi i czekam na przybycie pomocy.

Zrobiło Ci się gorąco i zaczęło Ci się kręcić w głowie. Niestety komórka była doszczętnie zwęglona, prawdopodobnie podczas upadku na linie wysokiego napięcia. Wyjąłeś apteczkę i nawet udało Ci się ją otworzyć, jednak nie zdołałeś opatrzyć ran, gdyż nie pozwalał Ci na to ból. Leżałeś tak bezradnie myśląc o śmierci, aż w końcu straciłeś przytomność.
W końcu się ocknąłeś. Znajdowałeś się w jakimś strasznie małym jednopokojowym domu i słońce padało Ci prosto na twarz. Gdy się rozejrzałeś nic tam prawie nie było. Nie mogłeś się podnieść ze względu na liczne rany i ból towarzyszący każdemu ruchowi, jednak spostrzegłeś, że ktoś Cię opatrzył.
Leżysz na łóżku.